91°. 56. fierste Blad.
4'* Jaargang.
Zaterdag 26 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.85.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
AdvertentiSn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTD&N:
Van 1—6 regels
Elke regel meer
Grooto letters naar plaatêruiihte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelure bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad b|j abonnement Etna
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De 'Burgemeester van Amersfoort,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Baad dezer gemeente zal vergaderen op Dins
dag, den 29. Augustus aanstaande, des namid
dags te 2 ure, in plaats van half twee uur.
Amersfoort, den 25. Augustus 1905.
De 'Burgemeester voornoemd,
WTTIJTIERS.
Politiek Overzicht
■e Rijkadoeina in Rusland.
Hoe geringe praktische waarde ook eene
volksvertegenwoordiging moge hebben, aan
wie geen andere dan eene raadgevende stem
is toegekend, het is toch niet te ontkennen,
dat de ukase, waarbij eene rijksdoema in
't leven wordt geroepen, den eersten stap van
Rusland in het moderne leven beteekent.
Maar toch bestaat er voor het wantrouwen,
waarmee deze eerste stap is ontvangen, maar
al te zeer reden, en de maatregelen van dwang
en onderdrukking, die juist in deze dagen
worden genomen tegen de leiders der liberale
beweging, kunnen slechts nieuw voedsel aan
dat wantrouwen geven.
Men bevindt .zich, totdat de rijksdoema zal
zijn bijeen gekomen, iji een overgangstijdperk.
Eu dat tijdperk zal lang duren, want eerst
in Januari van het volgende jaar zal de nieu
we vertegenwoordiging vergaderen. Nog eene
gansche reeks bestuursmaatregelen zullen ge
nomen moeten worden, voordat de nieuwe wet
in werking kan treden. Welk een onheil kun
nen inmiddels ministerieele instruction en
beschikkingen van ondergeschikte ambtena
ren aanrichtenMen kan het als zeker be
schouwen, dat in dit overgangsstadium nog
menige liberale Rus de gelegenheid zal heb
ben, achter slot en grendel na te deuken over
het gevaar, dat verbonden is aan het hebben
en het verkondigen van vrijzinnig© meenin
gen. Zelfs zou de vraag kunnen opkomen of
de lange termijn, die is bepaald voor het in
werking treden van de wet, niet is geste'd
met de bedoeling af te wachten hoe de zaken
zullen loopen, om eventueel de bijeenroeping
van de volksvertegenwoordigers geheel achter
wege te laten. In zekere kringen is men nog
altijd van meening, dat het .oproer" kan
worden onderdrukt, en dat men de beweging
t„n gunste van de vrijheid baas zal kunnen
worden, als eerst door het sluiten van vrede
de handen van de regeering weder vrij ge-
woraen zijn.
Van zulk een pessimisme blijkt intusschen
een der leiders van die beweging, prins Peter
Dolgoroekow, in wiens paleis te Moskou het
laatste zemstwo-congres zijne vergaderingen
heeft gehouden. niet bezield te zijn. Integen
deel hij ziet de toekomst niet zonder ver
trouwen tegemoet. De Russische Korrespon-
denz deelt mede. dat prins Dolgoroekow zich
over de wet tot instelling van eene rijksdojma
aldu9 heeft uitgelaten
,,Twee jaren geleden zou eene hervorming,
zooals uu is toegestaan, meer bevredigd heb
ben, sommige kringen althans voor een zeke
ren tijd. Thans zal de rijksdoema echter al
leen de aanhangers van de Slavophile kringen
bevredigen en zulke opportunisten, die onder
den dekmantel van eene diepzinnige gema
tigdheid alles dankbaar aannemen. De open
bare meening van breede bevolkingskringen
heeft in de laatste jaren eene voldoende con-
sfit i'tioneele ontwikkeling doorgemaakt, dat
zij kan beoordeelen wat de hervorming van
Boelygin waard is. Bijzonder karakteristiek
is voor de strekking van de wet het artikel
en het moet onvermijdelijk heb grootste
wantrouwen opwekken dat de doema ver
biedt over eene verandering' van de grondwet
van den staat te beraadslagen en te besluiten.
Deze onverholen bedoeling om de volksverte
genwoordiging ten allen tijde onder het starre
beginsel van het absolutisme te buigen, en
ook het ontbreken van alle waarborgen, die
van beteekenis zii,n voor de juiste wijze waar
op de verkiezingen plaats hebben, zooals
persvrijheid en vrijheid van vereeniging en
vergadering, in verband met de intrekking
van de ukase van 3 Maart, die eene zekere
vrijheid tot het uiten van de meeningen toe
stond, verminderen helaas de kans op een
vreedzaam einde van de Russische crisis.
De uitdagende houding van den nieuwen gou
verneur-generaal in Moskou Doernowo geeft
een voorproefje van de reactionaire allures,
waarmee de regeering ua de afkondiging van
de „grondwet" zal optreden. Het Juh-congTes
van de zemstwo-mannen heeft zich reeds met
voldoende duidelijkheid tegen de consulta
tieve vertegenwoordiging verklaardhet
zemstwo-congres, dat weldra zal bijeenkomen
naar aanleiding van de afkondiging der doe-
mawet, zal zich echter waarschijnlijk uitspre
ken voor de noodzakelijkheid der deelneming
aan de verkiezingen en om als lid van de doema
n]) te treden, maar alleen met het doel van
de r,ieuwe instelling partij te trekken in den
strijd voor een waarachtig constitutioneel re-
geeriiigsstelsel. In welke concrete vormen
deze strijd zich zal afspelen, daarover iets
te zeggen zou voorbarig zijn. In ieder geval
zal de doema voor de Russische vrijheidsbe
weging, die zelfs in hare meer gematigde
manifest.atiën tot dusver aan versnippering ge
leden heeft, een gewichtig concentratiepunt
uitmaken en als 't ware als springplank kun
nen dienst doen bii den definitieven sprong
u t het absolutisme in den rechtstaat."
Engeland.
Va.n den historicus prof. Goldiwin 9mith
is een brief in de bladen opgenomen, waarin
hij verklaart, dat de val van de regoeriug
zeker is. als de oppositie geduld heeft. De
eenige hoop van de regcering is gelegen in
buitenlaudsche moeielijkheden, die haar in
staat zouden stellen nog eens weer een be
roep te doen op den trots en de strijdlust
van de natie.
Engeland en Japan.
Dte Londensdhe oorrespondent van het
Neue Wiener Tageblatt bericht, dat het
nieuwe tractaat van bondgenootschap tus-
schen Engeland en Japan 'n 't geheim on
derteekend is in het begin van Augustus,
terstond na de vacantie van het Engelsche
parlement Op verlangen van Japan is de
bekendmaking daarvan achterwege gebleven,
omdat dit door Rusland had kunnen zijn
uitgelegd als eene uitdaging en een ongun-
stigen ;nvloed bad kunnen uitoefenen op de
vredesonderhandelingen. Het nieuwe ver
drag zou van veel wijdere strekking zijn dan
het oude, dat eerst in Januari 1907 zal ein
digen. Het oude verdrag had ten doel in de
eerste plaats de integriteit van het Chinee-
sche en het Koreaansche gebied tegen een
Russkchen aanval te verzekeren. De beide
oontracteerende partijen hebben bet noodig
geacht, rekening te houden met den nieuwen
toestand, die door den oorlog in bet uiterste
oosten is ontstaan, en niet te wachten, tot
dat de termijn van zijne geldigheid verstre
ken is. om het door een nieuw verdrag te
vervangen.
De oorrespondent voegt er bij, dat het Fo
reign Office zoo spoedig mogelijk het ver-
dreg in zijn geheelen omvang bekend zal
maken
Zweden.
In de zitting van dew staatsraad van 23
Augustus hoeft de minister van justitie Berg
rapport uitgebracht over het laatste bes'uit
van de Noorweegsche storthing en tevens voor
gesteld, dat de Koning het ministerie zou op
dragen met de Noorweegsche regeering in on
derhandeling te treden met het in het oe-
sluit van den rijksdag van 28 Juli genoemde
doel en het zou machtigen de onderhandelin
gen te laten voeren door gedelegeerden, die
mot de gevolmachtigden van Noorwegen zou
den moeten bijeenkomen. De overige leden
van het kabinet sloten zich daanbij aan, i
de kroonprins-regent gaf daarop zijne toestem
ming.
Hongarije.
De Frankf. Ztg meldt, dat het program
ma, dat baron Fejervary heeft ontworpen
om een oplossing te verkrijgen van de Hon-
gaarsche crisis, door Keizer Frans Jozef is
goedgekeurd. Officieus wordt beweerd, dat
de Hongaarsche regeering door nieuwe ver
kiezingen zal trachten 2ich eene meerderheid
in het parlement te verschaffen.
De Weener correspondent van het Berl.
Tagabl bericht, dat baron Fejervary de vrij©
hand heeft gekregen om maatregelen te ne
men tot het verkrijgen van een meerderheid.
Hij mag concessies doen, zoo noodig, maar
in de quaeetie van de Hongaarsche comman
dotaal mag bij niet toegeven.
Rusland.
Petersburg, 25 Aug. Het ministerie va.n.
financiën maakt bekend, dat het op 26 Ja
nuari 1903 bekrachtigde tarief van invoer
rechten met alles wat naderhand is bepaald,
op 1 Maart 1906 in werking treedt.
Hoe gering liet aantal kiesgerechtigden,
volgens de rijksdoemawet is, blijkt uit de
volgend* cijfersIn Petersburg zullen van
do l\ millicen inw^;«ers slechts 9500 bet
kiesrecht krijgen.' waaronder 137 Joden, in
Moskou van de 1 millioen inwoners 11,000.
In Pelersl <urg zijn huurders van woningen
slechts dan kiesgerechtigd, wanneer zij min
stens 1320 roebels huishuur betalen. Wonin
gen van zulken of hoogeren huurprijs zijn er
slechts omstreeks 5000 in de residentie.
De boeren hebben in het geheele land
2505 gemachtigden te kiezen, de groote
grondbezitters 1972 en de bewoners der ste
den 1354.
Zelfs conservatieve bladen vestigen de aan
dacht op verschillende gebreken en inoon9e-
quentiën in de wet. Zoo kunnen op het land
de kleine grondeigenaars, die persoonlijk
geen voldoend grondbezit, hébben om het
kiesrecht uat te oefenen, zich met anderen
coanbineereneenigen van die grondeige
naars, die te zauien liet door de wet gevor
derde grondbezit hebben, kunnen gezamen
lijk eene stem uitbrengen. In de steden is dit
niet geoorloofd, zoodat daar de minder be
middelden van het kiesrecht geheel uitgeslo
ten zijn
Kenschetsend voor de verhouding tussohen
regeerders en geregeerden in Finland is het
geval van twee agenten der geheime politie,
die beschuldigd werden eene opruiende rol
gespeeld te hebben tijdens de onlusten van
Januari en deswege voor den Finlandschen
rechter waren gedaagd. De Russische autori
teiten hebben deze agenten, onder voorwend
sel van ziekte, in het militaire hospitaal op
genomen en hun gelegenheid verschaft op
etaie torpedoboot te ontsnappen. In Hel-
singfors is men daarover zeer verbitterd.
Turkije.
Als voorbereiding van het feest der troons
beklimming van den sultan op 1 September
hebben te Konstantinopel talrijke arresta-
tiën plaats gehad, vooral onder de Arme
niërs. Invloedrijke Europeanen werden be
stormd met verzoeken van Armeniërs om
stappen te doen ten behoeve van hunne in
hechtenis genomen bloedverwanten.
Perzlë*
De Sjah van Perzdë wordt den len Sep
tember te PetersbiTg verwacht, en zal ver
scheiden dagen te Peterhof bij den Ozaar
blijven Men zegt-, dat zijn bezoek in ver
band 9taat met een nieuwe Russisch-Perzi-
sohe lecnang, in verband met een concessie
voor spoorwegaanleg tusscben Dtzjoelfa en
Talbris.
De oorlog in Oosf-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende beriabten
Portsmouth, 25 Aug. Ofschoon de audiëntie,
welke de Ozaar Woensdag aan den Ameri-
kaanschen gezant verleende, weinig resultaat
opleverde, heeft die toch nog een deurtje open
gelaten.
Het bleek dat het voornaamste bezwaar
van den Czaar tegen bet Japansche compromis
was, dat de prijs daarin genoemd was voor
het terugkoopen van Sachalin.
Men gelooft, dat Japan het denkbeeld van
Roosevelt zal aannemen, dat deze nu veron
dersteld wordt te zullen doen, nl. dat Rusland
h compromis zal aannemen, als de prijs later
zal worden vastgesteld,
Dit oordeel is gebaseerd op mededeelingen
van een zeer gezaghebbende Japansche auto
riteit, die verklaarde dat het voorstel, dat
Japan Woensdag gedaan heeft, geen beslist
minimum was. Japan zou niet zoo hoogmoe
dig; zi;n een dreigende houding aan te nemen,
want dat is niet de weg m tot den vrede te
geraken.
Portsmouth, 25 Aug. Men bericht, dat, t en
zij de gevolmachtigden nog in den tusschen-
tijd de finale instructiën van hunne regec-
ringen ontvangen, de zitting der conferentie
morgen weder zal worden verdaagd tot Maan
dag of Dinsdag.
Tokio, 25 Aug. Na ontvangst van een te
legram van baron Komoera bezochten graaf
Katsoera en de secretaris voor Chineosche
zaken aan het departement van buitenland-
sche zaken, markies Ito en hadden met dezen
een langdurig onderhoud. Men gelooft, dat
er belangrijke overleggingen gaande zijn.
Graaf Katsoera ontving honderden brieven
en telegrammen, die bij hem aandringen op
handhaving van de oorspronkelijk gestoldo
vredesvoorwaarden
De Daily Telegraph bericht uit Portsmouth,
dat de Japansche voorstellen, betreffende
Sachalin en de oorlogskosten, van Russische
zijde als eene kwaadwillige onderschatting van
de scherpzinnigheid der Russische gevolmach
tigden beschouwd worden. Rusland zal slechts
dan vrede sluiten, wanneer Japan den eisch
v n eene oorlogsschadevergoeding, in welken
vorm ook, intrekt. De door Japan voor het
terugkoopen van de noordelijke helft van
Sachalin gevorderde prijs wordt aangegeven
als 2? millioen p. st.
De correspondent van de Times, hoewel
eveneens twijfelend aan het succes, geeft ech
ter toe, dat de Russische gevolmachtigden
persoonlijk gunstig gestemd zijn voor de aan
neming van <Ie nieuwe Japansche vooretellen,
althans ze houden voor een geschikten grond
slag voor verdere onderhandelingenmaar <lc
1 atste instructiën uit Petersburg zijn beslister
en minder t-oegevend. dan de vroegeren ge
weest-, zoowel wat hun inhoud als wat in
kleeding betreft. Japans' houding wijst even
min op toenadering De Japanners gaven te
kennen, dat zij den toestand aLs hopeloos be
schouwden, hetgeen waarschijnlijk moet wor
den omgezet in eene waarschuwing, dat Ja
pans concessiën geheel of nagenoeg uitgeput
zijn Volgens een nader bericht van deoen
correspondent gelooft hij. dat er geen ander©
kans op vrede meer is, dan eene plotselinge
omkeering in de stemming van den Czaar, die
overigens niet onmogelijk is.
Andere correspondenten daarentegen koes
teren liet vertrouwen, dat de vrede zal tot
stand komen. De Daily Chronicle meent, dat
slechts de harnekkigste pessimisten nu nog
aan mislukking gelooven. l>e correspondent
van de Morning Post zegt, dat hij wol het.
bedrag niet mag noemen, dat Japan bereid
is aan te nemen en Rusland om te geven,
maar dat- het verschil zoo gering is, dat men
't gemakkelijk eens kan worden, al is het
grooter dan Witte zonder toestemming uit Pe
tersburg mag toestaan. Witte zal Zaterdag
zijn tegenvoorstel doen, en men zal zich met
elkaar verstaan.
De Dailv Telegraph schrijtft over de kans
op vrede:
De -verwachting dat de conferentie een
goeden uitslag zal hebben, berust geenszins
op lossen grond. In de eerste plaats moet
men in aanmerking nemen, dat de onder
handelingen niet afgebroken zijn, niettegen
staande geen overeenstemming over belang
rijke artikelen verkregen kon worden, en die
overeenstemming onmogelijk werd genoemd.
Ten tweede is liet duidelijk, dat de confe
rentie sedert lang het stadium voorbij i9
waarin men kon zeggen, dat zij haar werk-
eaambeden voortzette uit beleefdheid tegen
over president Roosevelt En ten slotte kan
niemand twijfelen dat beide partijen op-
rechtelijk naar vrede verlangen.
Allerlei
v— Men gelooft, dat de quaestie omtrent
de Nobel-prijzen, welke gerezen is naar aan
leiding van de scheiding tusschen Zweden
en Noorwegen, derwijze zal worden gerege'd
d>.t de wetenschappelijke en letterkundige
prijzen door Zweden worden toegekend en
Noorwegen het recht behoudt tot toekennen
van den vredeprije.
vVoor het Internationaal Vrijdenkers-
congres, hetwelk 4, 5 en 6 September as.
te Parijs wordt gehouden, hebben zich dui
zenden deelnemers uit allerlei landen aan
gemeld.
Onder do deelnemers van naam worden
genoemdMarceiin Berthelot, Ernest- Haec-
kel. Odon de Buen, Hector Dienis, enz.
Den dag vóór de opening zullen de oon-
gres leden officieel worden verwelkomd in het
stadhuis te Parijs, en 's middags zullen zij
de onthulling bijwonen van een standbeeld,
hetwelk op de „Butto Montmartre" tegen
over den hoofdingang der kerk van het Hei
lige Hart, is opgericht voor den „Chevalier"
de la Barre, die op 19-jarigen leeftijd ter
52 ROMAX VAX
ANNA WAI1LENBERG.
Plotseling gebeurde het ondenkbare: de
trotsche koelheid verdween van Ruth's ge
laat, zonder dat eene bede om vergiffenis
geuit, zonder dat een enkel woord gesproken
was; zij reikte Ada de hand.
En Ada greep die hand. M'aar thans
barstte het snikken uit de dicht gesnoerde
keel bij haar los. Zij keerde zich om en leun
de met het voorhoofd tegen de post van de
deur; te vergeefs trachtte zij| dat krampach
tig snikken te bedwringen. Tooh hield zij de
band vain Ruth stevig vast, en langzaam,
voorzichtig, alsof zij zelf niet wist hoe ver
zij zou durven gaan. trok zij ze naar zich
toe. En Ruth liet zich trekken. Zij kwam
nader. Ada voelde de warmte van haar wang
tegen haar gelaaten in het volgende
oogcnblik omhelsden zijj elkander.
Was dit waar? Ada sloot dè oogen en
durfde het hoofd niet oplichten, uit vrees te
zullen zien dat het niet waar was. Kon het
mogelijk zijn dat haar hartstochtelijke
wensch vervuld was; dat zij hare vriendin
teruggevonden had? Dat het zoo gemakke
lijk, zoo zonder eenige moeite aldus geko
men was. joeg haar 9chrik aan. Dit was te
mooi om natuurlijk tc zijn.
„Hoe kun je zoo lief voor mij zijn, Ruth,"
fluisterde zij„voor mij, die je zoo ontzet
tend veel kwaad heb gedaan?"
„Je bent immers tot mij gekomen?" zeide
Ruth.
Ada kon 't niet vatten. Er was dus niets
anders noodig geweest dan eenvoudig naar
haar toe te gaan, en alles Wat er tusschen
haar beiden lag. verraad, vernietigd geluk,
bitterheid alles was vergeten? Welk een
verbazende ommekeer had er in Ruth plaats
gegrepen, sedert zij, haar het laatst had ge
zien.
Maar zij wilde niet denken. Zij had hare
vriendin teruggekregen dit. te weten
maakte baar onuitsprekelijk gelukkig.
„Kom binnen," sprak Ruth.
Aarzelend' zag Ada rondzij vreesde
iemand van de huisgenooten te zullen ont
moeten. Ruth begreep haar.
„Er is hier niemand."
En toen leidde zij haar bij. de hand door
de welbekende kamers, naar het gele salon,
waar juist een zonnestraal door de open
staande glazen deuren naar binnen viel. Het
was alsof deze de meisjes naar buiten wilde
lokken, en zij lieten zich noodigen; zij tra
den op het terras en liepen langzaam de
steenen treden met de verschillendie por
taaltjes af en bleven niet eer stilstaan, voor
zij een van de loofhutten op het onderste
terras bereikt hadden, waar de Gouden Re
gen zijne prachtige trossen boven do ver
weerde steenen banken zachtjes heen en
weer bewoog.
Werktuigelijk hadden zij het meest ver
borgen hoekje van den tuin opgezocht, en
nu gingen zij daar onder de bescherming
van liet groene bladerdak zitten. Ada vlijde
haar hoofd tegen den schouder vau Ruth en
hier mocht het rusten, terwijl een arm om.
haar middel werd gelegd, die haar nog vas
ter tegen het warm kloppende hart aan
drukte.
„Wat is zij toch lief!" dacht Ada. „Hoe
kan zij
En toen zij nu hier gezeten was, in die
sfeer van zachte vriendschap, en zij Ruth
niet behoefde aan te zien, alleen maar hare
nabijheid voelende, kreeg zij moed om haar
alles te zeggen. Zij zou dan over Sven, kun
nen spreken en van hem hooreu. Ruth zou
toch niet zoo vriendelijk jegens haar hebben
kunnen zijn., als zij het verdriet niet te bo
ven gekomen was. En als zij nu hoorde, dat
Ada eone haar lokkende, schitterende aan
bieding van de hand wilde wijzen, om rustig
aan Sven te kunnen denken, in de hoop hem
misschien nog eens te mogen, ontmoeten,
dan zou Ruth het misschien begrijpen, dat
heur hart niet zoo onvertrouwbaar en zoo
licht te bewogen was, als zij had gedacht;
dat het wel degelijk echte, ware liefde kon
gevoelen.
„Ruth," begon zij zacht, „o Ruth, ik ben
zoo innig bedroefd."
„Bedroefd
„Ja, bedroefd en wauhopend, Ruth
,jDat had ik niet gedacht," zeide Ruth,
na een kleine pauze.
De overgang in den klank van hare stem
trof Adas fijn gehoor. Van Ruth's geheele
vezen ging eensklaps eene kilheid uit, welke
Ada huiverend deed opstaan.
„Weet je
..Ja. ik wcot er iets van."
Karl Edvin had zijne verloving niet ge
heim gehouden Zijne ouders wisten er van
en ook zijne oude tantes in het kleine huisje
in de provinciestad Zoo was bet nieuws ver
der verteld en Ruth had niet kunnen den
ken, dat Ada bedroefd zou zijn.
Er kwam op nieuw een scheidsmuur tus
schen haar. Aaa leunde met de ellebogen op
de steenen tafel, en in plaats van Ruth's
arm, dienden nu hare eigene banden haar
hoofd tot steun. In die houding vertelde saj
alles. Zij was begonnen te vertellen nu
moest JEtuth. er ook maar alles van hooren.
Zij sprak er over dat zij nauwelijks gewe
ten had hoe 'tgegaan was; hoe zij was heen
en weer geslingerdhoe valsch zij zich had
gevoeld en hoe diep zij zich gevallen achtte
hoe zij niet verder vooruit durfde denken
dan tot aan 't einde van dezen dag en dezen
nacht.
Maar te vergeefs hoopte zij op een deel
nemend woord van Rut'h. Deze bleef zwij
gend, 9trak voor zich uit zienen Ada
zweeg nu ook. Een doffe gewaarwording van
angst voor een onbekend, maar dreigend ge
vaar, overmeesterde haar.
Nog had zij den naam van Sven niet ge
noemd; zij was er nog niet toe gekomen te
zeggen, dat de herinnering aan hem alles in
duigen geworpen had, hetgeen een ander ge
poogd had op te bouwen. Het was toch lang
niet zoo gemakkelijk er over te praten, als zij
gemeend had, toen zij daar zat, met den arm
van Ruth om haar heen geslagen.
Maar het was nu de laatste dag dat zij over
hem mocht spreken en naar hem vragen. Dus
vooruit
„Er leeft slechts een enkele aan wien ik
denken kan en die eene is Sven niemand
dan Sven
Nog bleef Ruth stom er was iets angst
wekkends in haar stilzwijgen, nadat Ada deti
naam van den door haar beminden man had
I genoemd, met. een nadruk alsof zij in een ver
laten woestijn moest uitroepen, hoe vurig zij
hem liefhad.
„Heb je hem ontmoet?" vroeg zij, haar aan
gezicht uit de handen opheffende, met een
blik op Ruth
„Ja."
Dit „ja" was heel kort, en Ada zag dat
Ruth verbleekte.
„Komt hij. hier dikwijls!"
„Ja, zeer dikwijls."
„Kamt hij vandaag ook? van avond?'
„Over een uur. Hij is naar de stad en komt-
met den trein van achten terug."
„En dan komt hij hier? Bij jou?"
Zij zagen elkander aan. Verdere woorden
waren niet noodig. Eindelijk werd het voor
Ada duidelijk, waarom Ruth eerst zoo vrien
delijk was geweest en waarom zij haar nu
geen enkel troostwoord had te géven.
.,0 Sven en jij zijn... Dun is alles weer
goed... Ik ben blij dat
Maar wat zij wilde zeggen wi&t zij niet
meer. Een kleine groene rups, die tegen do
steenen tafel opgekropen was, leidde baar ge
dachten af. Het beestje zette zijn lichaam in
een hooge bocht, strekte zich dan in zijn volle
lengte uitmaakte weer een bocht en strekte
zich weer uit. Zoo kwam liet snel naar haar
toe. Zij moest het tegenhouden. Zij raapte een
verdord blad op en hield dit zoo. dat de rape
niet verder kon.
Waai om zat zij eigenlijk hier?
„Nu wordt het mijn tijd om weg te gaan."
zeide zij. opstaande.
„Nu al?"
Wordt vtrvolgd.
