S°. «O.
4d' Jaargang.
Woensdag 30 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenjjen.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
(Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrjjf bestaan voordoelige bepalingen tot
het herhaald adrerteeren in dit Blad bij aboqpement Eem»
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De vrede verzekerd.
„De conferentie is tot volledige overeen
stemming gekomen. De vrede is verzekerd."
In deze woorden werd ons gisteravond de
lang gewensehte en lang verwachte tijkling
g. bracht, dat de oorlog in bet uiterste oos
ten geëindigd is. Lang gowenscbt, want deze
roekeloos begonnen oorlog heeft waarlijk ge
noeg offers gevorderd. Lang verwacht, want
boide partijen hadden er belang bij vrede te
sluiten, en voor Rusland was dat zelfs een
dringende eiscli. Wat toch kon bet. van eene
voortzetting van den oorlog anders verwach
ten dan nieuwe rampen en nederlagen Men
moest blind zijin om niet in te zien, dat bij
eene hervatting van den strijd de slechtste
kansen waren aan de zijde van Linewitech,
wiens eenige verbinding met het moederland
is een éénsporige weg van 6000 K.M. lengte,
terwijl het vijandelijk leger tegenover hem,
gehard door een veldtocht van achttien
maanden, waarin het eene onafgebroken
reeks overwinningen heeft bevochten, het on
schatbare voordeel zou hebben van eene on
belemmerde gemeenschap met het op korten
afstand gelegen moederland.
Inderdaad de noodzakelijkheid drong Rus-
laud de vredeshand aan te nemen, als hot dit
maar ©enigszins met goed fatsoen kon doen.
Toch hebben wij het zonderlinge verschijnsel
beleefd, dat er met te meer nadruk van het
afbrekf i der onderhandelingen gesproken
werd, naarmate de bezwaren orn tot overeen
stemming te komen, meer en meer wegvie
len. Eenig© dagen geleden stond men voor
vier eisclien, door Japan gesteld, die door do
Russen voor volstrekt onaannemelijk ver
klaard werden. Twee dezer eisclien werden
tamelijk spoedig geschraptde beperking
van Ruslands zeemacht in het uiterste oos
ten en de uitlevering van de in onzijdige
havens geïnterneerde Russische oorlogssche
pen. De strijd ging dus nog slechts over twee
puntenden afstand van Saohalin en de
oorlogsschadevergoeding.
Ook tegen dieze punten stelde Rusland
zich hardnekkig te weer. Toen nu 35 ja
ren geleden Jules Favre als na den val van
het tweede keizerrijk opgetreden minister
van buitenlandsclie zaken, de ondankbare
zending vervulde om te trachten den
zegetocht van den overwinnaar cloor
overreding te stuiten, sprak hij zijn
vermaard„Geen duimbreedte gronds,
geen steen van onze vestingen!" maar
tot liet verleenen van ©ene schadever
goeding in geld was hij gaarne bereid. De
Russisch© gevolmachtigden te Portsmouth
echter wilden ook daarvan niet hooren.
Hunne leus was: „Geen duimbreedte van ons
gebied'! Geen kopeek als schadevergoeding!"
Wanneer zij daarin waren blijven volhar
den, dan spreekt liet. van zelf, dat de con-
ferentiën te Portsmouth zonder resultaat zou
den zij|n gebleven. Dan zouden de Russen
het vorwijt hebben verdiend, dat eene Ja-
pansclic autoriteit, wiens advies werd inge
wonnen over de kans om tot den vrede le
geraken, aldus inkleedde: „De Russen ver
staan het evenmin oorlog te voeren als vrede
te sluiten. Voordat de oorlog uitbrak, tracht
ten zij de onderhandelingen te rekken on
werden geheel verrast, toen Japan, het
vruchteloos onderhandelen moede het
zwaard uit de scheedo trok. Wanneer zij
mcener. liet spel van op de lange baan schui
ven te kunnen herhalen, dan zullen zij zich
eveneens vergissen, en dan kunnen zij bele
ven, dat Japan de onderhandelingen botweg
afbreekt, om de oorlogvoering met volle
kracht te hervatten."
D'at gevaar is gelukkig vermeden. Heb
bezwaar, dat met den afstand van een deel
van Saohalin gebied werd prijsgegeven, be-
hoorende tot Ruslands eigen bezittingen, is
bij nader inzien toch niet onoverkomelijk ge
bleken. Rusland heeft dus het eerste gedeel
te van de leus, waarin het zijin non possumus
uitdrukte, laten varen. Het heette niet
meer: „Geen duimbreedte van ons gebied."
Het verschil was hiermede tot eene zuivere
geldkwestie teruggebracht, en daarop heeft
Japan de onderhandeling niet willen laten
schipbreuk lijden. Het heeft afgezien van
den eisch der oorlogssohadevergoediag, ook
in den l>edektcn vorm van terugkoop van het
noordelijke gedeelte van Sachalin, dat Rus
land in 1858 van Ohina heeft verkregen. Het
moet worden erkend, dat Japan hiermede
zijn overwonnen tegenstander den weg om
tot den vrede te komen, zeer gemakkelijk
heeft gemaakt. Maar voor een ruim deel
komt de eer van den goeden uitslag toe aan
president Roosevelt, die door zijne onver
moeide pogingen om do strijdende partijen
tot elkaar te brengen den dank verdient
van allen, die naar het einde van den oor
logstoestand verlangden.
Nu is de vrede hersteld. Een nieuw tijd
perk opent zioh voor Oost-Azië. Om het ver
schil tusschen lnot afgesloten tijdperk en
dat wat nu is ingetreden, te kenschetsen,
behoeven wij slechts te herinneren aan wat
tien jaren geleden is gebeurd. Toon was Ja
pan ook als overwinnaar te voorschij.n geko
men uit den met China gevoerden oorlog,
maar eenige Europeesohe mogendheden ver
een igden zioh om het te verhinderen van
zijne overwinning de voordeelen te plukken,
die het- zich had voorgesteld, en kort daar
na bedong Rusland voor zioh van China den
afstand van Port Arthur, dat Japan ver
overd had. maar had moeten teruggeven. Nu
is het wederom vrede in Oost-Azië, maar de
wijze waarop Japan dezen vrede heeft be
vochten, vrijwaart het voor elke Europee
sohe inmenging, die ten doel zou kunnen
hebben Japan de positie te betwisten, welke
het zich in Oost-Azië heeft verworven. Zie
daar een verschil, dat boekdeelen spreekt.
Behalve de verdeeling van Sachalin, waar
bij de 50e breedtegraad wordt, aangenomen
als grenslijn tussclien de zuidelijke helft van
het eiland, die aan Japan komt, en de noor
del ijko helft, dde Russisch blijft, zal liet
vredesverdrag, dat nu in bewerking is, de
volgende punten regelen
1. Rusland ontruimt Mantsjoerije; ook Ja
pan trekt zijne troepen uit dat gewest te
rug.
2. Mantsjoerije wordt aan China terugge
geven.
3. Japan neemt Rusland s pachtverdrag
over betreffende Liao-tong.
4. Port Arthur en Dalny worclen aan Ja
pan afgestaan.
5. Rusland geeft den spoorweg naar Port
Arthur prijs, maar behoudt de lijn over
Char bin naar Wladiwostok.
6 De Siberische kustwateren worden voor
de Japansche visohvangst opengesteld.
7. Rusland erkent Japans protectoraat
over Korea.
Frankrljlc
In liet departement Loire, dat vroeger
Waldeck Rousseau naar den Senaat heeft
afgevaardigd, is thans in plaats van den over
leden senator Francisque Reymond, diens
zoon, dr. E. Reymond, met 483 stemmen,
zijnde juist één stem boven do volstrekte
meerderheid. De gekozene was do candidaat
van dc rechterzijde.
Rusland.
Bijl hot berekenen van de vermoedelijke
samenstelling van rijksdooma is gebleken,
dat do nieuwe vergadering in hoofdzaak een
boeren parlement zal zijn. Van de 412 afge
vaardigden uit eigenlijk Rusland 200 tot 215
boerenafgevaardigdon zullen zitting krijgen.
Bij de verkiezingen zullen in twaalf gouver
nementen de boerenkiezers de volstrekte
meerderheid hebben (Archangelsk, »v ologda,
Woronesch, Wjatka, Kazan, Koersk, Oio-
nets, Penza, Samara, Tam bow, Oofa en Staw-
ropol), bovendien ten deelo. in Astrachan,
Orenburg en het Don-gebied. In elf andere
hebben de boerenkiezers bijna de volstrekte
meerderheid, en in zes zullen zijl eindelijk
grooten invloed op de verkiezingen oefenen.
Indien echter het aantal afgevaardigden uit
Polen, den Kaukasus, Siberië, Midden-Azië
en misschien ook Finland, gelijk verluidt,
een vijfde van het geheel e aantal afgevaar
digden uit de 51 gouvernementen zal uit
maken, kan dat het karakter van de doema
nog wijzigen en eene versterking van de af
gevaardigden der steden en landheeren mede
brengen.
Petersburg, 29 Aug. (Pctersburgsch Tele-
graafagcntschap). Het hoog militair gerechts
hof behandelde heden in hoogcr beroep de
zaak van Lappe, Halperin en Ijalka, die door
den krijgsraad te Odessa tot 20 en 13 jaren
dwangarbeid zijin veroordeeld weger- de ver
vaardiging van ontplofbare stoffen.
Tegen dit vonnis had de auditeur, die de
doodstraf had geëischt, hooger beroep aan-
geteekend. De eisch van het O. M. werd af
gewezen. en het vonnis van den krijgsraad te
Odessa in dier voege gewijzigd, dat Lappe en
Halperin tot 15 jaren, Ijalka tot 10 jaren
dwangarbeid werden veroordeeld.
De gouverneur-generaal van Koerland
maakt bekcaid, dat do troepen voortaan zon
der voorafgaande aanmaning op alle samen
scholingen zullen schieten en ook op wiel
rijders, die niet op de eerste aauroeping stil
houden.
Warschau20 Aug. De gouverneur-gene-
1 Maxiniowitsch heeft zijn ontslag gekre
gen. Vermoedelijk zal zijn adjunct, generaal
Skalen, tot zijin opvolger benoemd worden.
JI rising fors, 20 Aug. Op bevel van den
Czaar worden dc Finsche garde-bataljons in
den loop van deze week opgeheven.
Turkije.
In berichten uit Konsrtautinopel wordt nu
gezegd, dat de bommenmakers te Smyrna
van zins waren de halve stad, met inbegrip
van de gasfabrieken, in do lucht te laten
vliegen. Er zouden in hot geheel zestien ge
heime werkplaatsen voor het vullen van
bommen ontdekt en groote hoeveelheden ont
plofbare stoffen in beslag genomen zijn. Het
oogmerk van don aanval op do gasfabriek
was, de stad op den avond van 1 September
in dusternis te dompelen en daarna ontplof
fingen in verschillende wijken te veroorza
ken. In do daarna volgende verwarring zou
den de Armeniërs met handgranaten den
strijd geopend hebben.
De samenspanning is geheel toevallig ont
dekt. Er ontplofte in een huis een hoeveel
heid dynamiet. Toen de politie daarop een
huizoeking deed, vond zij eon aantal revol
vers met do merkteokens van het revolutio
naire comité. Eerst dacht men dat ook Bul
garen do hand in do samenzwering hadden,
maai- later bleek dat zij alleen door het Ar
menische comité was beraamd.
Marokko.
De Petit Parisien deelt mode, dat hot ant
woord van do Duitsclie regoering op do Fran-
sche nota in zake Marokko zeer uitvoerig
is en dat punt voor punt ©r in wordt be
handeld, voor enkelo worden belangrijk© wij
zigingen voorgesteld. De toon van het docu
ment is zeer verzoeningsgezind. De Duitsche
regeering erkent de noodzakelijkheid van
hei-vormingen in Marokko op financieel ge
bied en ten aanzien der politie. Duitscbland
gaai. echter niet mee met de Fransche denk
beelden ton aanzien eener militaire reorga
nisatie en hierover zullen de onderhandelin
gen worden voortgezet.
Het blad deelt verder nog mede, dat men
hoopt spoedig tot een gunstig resultaat te
komen.
Tanger, 29 Aug. Do Sultan antwoordde
den Fransohen gezant to Fez, dat hij Boe
Mzian el Milinani blijft beschouwen als oen
zijner onderdanen en weigert hem in vrijr
heid te stellen.
China.
Peking, 20 Aug. Het Chineescl-e gezant
schap, dat eene reis om do wereld zal doen
tor bestudeering van do parlementair© re-
geeringsstelsel, zal een maand in Japan blij
ven en dan over de Vereeuigde .Staten naar
Europa gaan.
Do Keizerin-weduwe is voornemens met
nieuwjaar oen besluit uit te vaardigen be
treffende <1© instelling van oen parlement
binnen twaalf jaar.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog »jn do volgonde berichten
Petersburg, 29 Aug. (Petersburgsch Tele-
graafagentschap). Generaal Linewitsch be
richt: Den 28en Augustus maakte een© tegen
Ardagan oprukkende troepenafdeeling 116 ge
vangenen, van wie 26 gewond waren en 90
ongekwetst. Onze verliezen bedroegen zes man.
Volgens de New-York Herald beeft de
Amerikaanse]]© consul-generaal te Yoko
hama naar Washington bericht, dat de Ja
pan nerg twee Amerikaansche schepen hebben
opgebracht, namelijk de stoomschepen Austra
lia en Montana op grond, dat zij contra
bande aan boord hadden.
Uit Tokio wordt bericht, dat het beroeps
gerechtshof de opgebrachte stoomschepen
Roselly, Oakley, Letliington, Venus, Elasby
Abbey, Aphrodite en Tacoma als rechtmatige
prijzen heeft verklaard.
Portsmouth, 29 Aug. In do lieden te hou
den bijeenkomst der vrodes-oonferentic zal
Komoera aan Witte een nieuwen grondslag
voor een comprom 's aanbieden, welke, naar
met zekerheid wordt aangenomen, den vrede
zal tot stand brengen.
Dit. is een gevolg van de instructies, welke
uit Tokio gezonden zijn na de gisteren ge
houden bijeenkomst van het Japansche mi
nisterie en de ouder© staatslieden.
Vanderbilt, een toonaangevend bankier te
New-York, is gisteren avond hier aangeko
men en had een conferentie met Witte.
Portsmouth, 29 Aug. De zitting van de
conferentie begon lieden kort na tien uur.
Portsmouth, 29 Aug. De conferen'. ie
is tot volkomen overeenstem
ming gekomen. De vrede is
verzekerd.
Tweede telegram. Een officieel bul
letin bericht, dat do conferentie tot volledige
overeenstemming is gekomen en besloten
heeft te beginnen met het in orde brengen
van het vredesverdrag.
Derde telegram. Japan heeft toege
geven op nagenoeg alle punten, die nog han
gende waren. Japan aanvaardde Ruslands
laatste mededeeling, dat er geen schedever
goeding zou betaald worden en dat de ver
deeling van Sacha'.n zou worden gemaakt
zonder betaling van eene som voor terugkoop.
Japan gaf ook toe op de punten van do ge-
interneerde oorlogsschepen en de beperking
van de Russische zeemacht in het ver. J
oosten.
Vierde telegram. Van Japansche
zijde wordt officieel bericht, dat do verdee
ling van Sachalin zal gemaakt worden op den
50en breedtegraad. De grensbepaling zal in
het verdrag worden opgenomen.
Ook wordt officieel bericht, dat Japan
geen geld zal ontvangen, behalve de werke
lijke kosten van het onderhoud der krijgs
gevangenen.
V ij f d e telegram. Het officieel© ver
slag van de zitting der conferentie van he
den namiddag, dat door baron Sato bij zijno
terugkomst in het hotel bekend gemaakt
werd, luidt als volgt: In de zitting van he
den namiddag besprak de conferentie do bij-
zonderheden van bet vredesverdrag. Men
besloot de nadere uitwerking der bepalin
gen toe te vertrouwen aan prof. von Mar
tens en aan den beer Dcnison, adviseur van
het Japansche ministerie van buitenlandsch©
zaken, met de opdracht hun arbeid zoo spoe
dig mogelijk ten oindo te brengen.
Zesde telegram. Waarschijnlijk zal
nog heden namiddag, wanneer do gemachtig
den beginnen met het opstellen van het
verdrag, eene regeling worden gemaakt be
treffende een wapenstilstand.
Zevende telegram. Tooneelen van
groote opgewondenheid kwamen in Ports
mouth voor, toen de goede uitslag van do
conferentie bekend werd. Do mannen wier
pen juichend de hoeden in de lucht, do vrou
wen weenden.
Do gevolmachtigden stelden aan hunne
Keizers voor onverwijld den wapenstilstand
af te kondigen.
Portsmouth, 29 Aug. Bij de overeenkomst
betreffende Sachalin verbinden beide partijen
zich geene versterkingen aan te leggen op
het, eiland of t voor strategische doeleinden 'o
gebruiken. Japan verbindt zich oveneens geen
versterkingen aan te leggen in de La Pérou-
sestraat tussche Sachalin en Hokkaido.
Portsmouth, 29 Aug. Men verwacht, dat
het vredesverdrag zal zijn oopgesteld tegen
het einde van deze week. Witte zegt, dat het
fe: tel ijk reeds in de notulen van do zittingen
der conferentie is opgenomenhet vereischt
nog slechts eenige wijzigingen van redactie.
Eene nieuwe bepaling, die in liet verdrag
is opgenomen, houdt in, dat een handelsver
drag tussclien Japan en Rusland zal worden
gesloten, waarbij de partijen elkaar weder-
keerig do behandeling op den voet dei metst
54 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBEKG.
De boer had haar ontmoet. Dus zou zij
niet hierheen komen; maar dan was liet ook
niet om Sven te zien, dat zij den trein ver
zuimd hadt Wat moest dat beteekenen, op
die verlaten boschwegen te wandelen, ge
heel alleen en in den schemeravond
Rulh's geweten begon haar opnieuw ver
wijten te doen. Hare zelfzuchtige gevoelens
verflauwden', en zonder zich verder oma den
komenden trein of om hem dien zij daar
mede wachtte, to bekommeren, verliet zij
ijlings het station en zocht zij, het böschpad'
op, waarvan do boer gesproken had. De mot
gelijkheid bestond toch, dat zij Ada spoedig
kon inhalen.; deze liep heel langzaam, liad
de man gezegd.
Met koortsig verhit bloed1 snelde zij voort»,
tusschen do dennenboomen en de struiken
door, terwijl Hej blaffend om baar hecin
sprong, vroolijk spelende met de boomwor
tels en afgevallen bladeren.
Zij was blijde den liond bij zich te hebben
Hej was een goede beschermer op den eenza
men weg. Zoo donker als in het "bosch was
het hier op het pad niet, want het open ge
deelte langs den spoorweg gaf licht aan de
eene zijde. Wat voerde Ada hier toch uit?
Voor een eenzaam jong meisje was dit op den
laten avond zeker geen wandelweg'; volstrekt
wiet
Ruth was op een punt gekomen waar de
hoornen minder dicht stonden, en nu lag de
spoorweg vrij open voor 't gezicht, een heel
eind ver.
Maar wat. bewoog zich daar tusschen de
rails? Een licht kleedje. Eene tengere fi
guur, die zij meende te herkennen. Het moest
Ada wezen.
Op ditzelfde oogenblik zag zij, Jioel in de
verte, een paar lichtende punten die nader
kwamen. De .trein, o, God-, dat was de
treinToch bleef de gedaante tussclien de
rails maar altijd voortloopen.
Ruth wilde roepen, maar het geluid bleef
haar in de keel steken van schrik. Niemand
dan Hej kon haar hooren.
„Ilej f" riep zij, met dc armen zwaaiende in
de richting waar Ada liep. „Hej, grijip haar!
Pak haar!"
En Hej keek eerst naar haar en toen naar
Ada; en daarop rende hij met groote vaart
de tails over.
Van het andere einde kwamen de twee
lichtende punten nader, met schijnbaar steeds
grooter snelheid. Grooter en grooter werden
de gloeiende oogen van het zwarte monster.
Zij' werden als tot twee roode muilen die open
stonden.
Een luid geblaf. De hond was tegen de
waudelaarster opgesprongen. Een gil. Zij
wankelde, alsof zij, in den slaap wandielcnde,
plotseling gewekt was; zij scheen liet ge
vaar te zien en sprong ter zijde. Maar zij
spreng te ver en viel van den hoogen spoor
dijk naar benedendaar bleef zij in het
donker liggen, terwijl de trein met groot
geraas voorbij ratelde.
Toen Ruth bij Ada kwam, vond zij, deze
bewusteloos tegen den rotsaebtigen boech-
kant liggen. Ilej -likte haar beurtelings die
beide handendan weder zette hij, zijine
voorpooten op den grond en liet. een zacht
gejank hooren. terwijl liiji zijn lichaam ach
teruit hield. Hij schoen haar te willen doen
verstaan, dat zij hem nu niet langer plagen
mocht, door te doen alsof zij haar ouden
vrieSfd niet herkende. Hij begreep heel goed,
dat zij wist, dat Hej bier was.
Toen Ruth Ada's hoofd' optilde, voelde
zij} bloed aan de handen.
Zij hadden haar op de rustbank in het
gele salon gelegd, want men durfde haar
niet de trappen opdragen. Onder het hoofd
lagen eon paar zachte, witte kussens. Nog
had zij de oogen niet opgeslagen, maar bij
tusschcnpoozen vernam men haar ademha
ling, en van tijd tot tijd een zeer flauw ker
mend geluid, waardoor do hoop levendig
werd', dat zij toch misschien weldra op zou
zien.
Men had om den dokter gezonden. Ruth
stond in de open glazen deur naar de aan
komst van liet rijft ui g te luisteren. Verder
in de kamer, in liet schijnsel van dè lamp
bij de canapé, zat 9veit Grabc. Hij be
schouwde aandachtig Ada's smalle hand, die
langs hare zijde gegleden was en die half
geopend op het gele damast lag. Het schelen
alsof er eenige beweging zichtbaar was in d'e
eenigszins uitgestrekte, gescheiden vingers,
en alsof ze iets hadden willen vasthouden
dat hun ontgleden was. Het zag er zoo ledlig
en zoo vragend uit, dat arme handjeOn
willekeurig nam hij het op en gaf het zijn
breed voorhoofd om vast te houden. Toon
hij weer opkeek, zag hij' dat Ada's oogen
wijd open stonden. Do groOte, donkere pu
pillen bewogen zich niet; zij schenen niets
te zien. Maar, ja toch; zij koerde zich lang
zaam naar hem toe, en toen glcdlen plotse
ling een heldere glans en een zalige glim
lach over hare trekken, eai driftig, op de
ellebogen leunend, overeind gekomen, zeido
zij
„Sven o Sven, ben jij het waarlijk? En
je keert, jo niet van mij af? Je wilt mij nog
aanzien V'
Het magere handje lag tuschon de zijno,
en als éenig antwoord, drukte hij het tegen
zijne lippen.
„Ik w;is zoo bang. zoo bang, dat je heb
niet begrijpen zou..." vervolgde zij, op een
angstigien, gejaagden toon. „Jij; hebt je im
mers nooit ergens heen laten trekken waai'
je niet zelf heen wilde? Jij kent dat gevoel
niet, Sven. Maar nu weet je dat... dat ik..."
Wederom drukt© hij zwijgend een kus op
hare hand, zonder oen oogenblik zijno oogen
af te wenden van haar gelaat, dat opnieuw
straalde van eene zegevierendo, groot© blijd
schap. Hij kon niet spreken. Na een misluk
te poging om de haren van het voorhoofd
weg te strijken, zakt© ziji weder achterover
in de kussens.
„Zoo dikwijls, zoo heel dikwijls ben ik jo
tegemoet gegaan..." fluisterde zij, „maar jo
kwam niet... je kwam nooit... niet voor
vandaag. Maar nu ben ik ook zoo ver ge
gaan... ik weet niet hoever en waar ik ge-
ioopen heb. En het. werd zoo donker. Maar
je bent toch eindelijk gekomen, Sven. O
Sven. ik ben zoo blijde, zoo overgelukkig!"
De oogleden met hun lange wimpers vie
len weer over dc donkere pupillen en zij be
gon haastig en onsamenhangend t© praten.
Maar die verrukt© glimlach bleef nog een
poosje zichtbaar. Toen verflauwde bij en wiaa
ton laatst© geheel verdwenen. Zij lag weder
even stil als t© voren; slechts do steeds
flauwer wordend© ademhaling bewees dat zijl
nog loofde.
Sven vlijde zijn hoofd togen het hare op
het kusren.
„Ada, liefste Ada!" fluisterde hij. En
hoewel zijn lichaam schokt© door de bedwon
gen aandoeningen, klonk zijno stem toch
innig zacht en teer. ILij wilde haar wokken
zonder haar angstig te maken.
En hiji fluisterde dit telkens en telkens
weder; steeds dringender en smeekender.
Maar zij hoorde liet niet. Zij sliep te zwaar.
Eene andere lioord© dat „Ada, liefste
mijn!" des te beter, hoe zacht» het ook ge
fluisterd werd, en al stond zij aan liet» an
dere einde der kamer, bij do open deur, iu
het donker te staren. Die liefkozend© woor
den staken haar als dolken door de ziel cm
ze wroetten in de wonde en maakten <lie
hoe langer hoe grooter.
Zij had nooit geweten hoe teeder en lief
derijk de slem van oen man kan zijn, voor
zij Sven als zoo even had gehoord. Maar <Li©
lieve woorden», die zachte klanken verlang
den geen antwoord van haar
Met haar goheele hart Ixmijdde Ruth dat
slapende meisje, dat zo niet meer kon hoo
ren; d'at zachte, zwakke schepseltje, dat al9
©en riethalm door windl en golven was hoen
eu wtecr bewogen, maar dat toch zulk em
zeldzame macht bad getoond oun de harten
te winnen en vast» te houden
EINDE.
