ar. 74. 4de Jaargang. Woensdag 13 September 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Vreemde Histories. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers! VALKHOFF C». Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIÉN: Van 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeellffe bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonpemenF. Eenn circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan kendie met I October a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand Septem ber nog zullen verschijnen KOSTELOOS toegezonden. Politiek Overzicht Oe ramp van Baltoe. Bij de beoordeeling van de vreeselijke ge beurtenissen in Bakoe houdt de Russische pers scherpe kritiek van het beleid der regee ring niet achterwege, en ditmaal schijnt zij zioh vrij te mogen uitsprekende censuur belemmert haar niet. Treffend merkt de Birshewija Wjedomo&ti op: „Verwerpelijke oogmerken en verderfelijke middelen (b.v. het ophitsen van de in beschaving achterlijke elementen tegen de in cultuur hooger staan de) en onbekwaamheid, daardoor is langen tijd onze politiek in de grensdistricten be- heerscht. De gruwelen in. den Kaukasus, in de Oostzee provinciën, in Polen en in Finland zijn slechts de natuurlijke vruchten van wat- men heeft gezaaid." Even scherp drukt zich een beslist con servatief blad uit, de Duitsche St. Petersbur ger Zeitung, die schrijft: .,De kern van de zaak is niet van economischen, niet van socia len, maai- van politieken aard. Zij is geënt op den nationaliteitenhaat, die door prins Golizyn in navolging van het stelsel-Plebwe werd aangekweekt. De Tartaren zijn met op zet uitgespeeld tegen de Armeniërs omdat dezen een voor ontwikkeling vatbaar, begaafd en daarom „onrustig" element waren; men heeft stelselmatig in alle door Armeniërs be woonde steden uitsluitend Tartaren als poli- tie-agenten aangesteld en de Armeniërs op alle manieren onderdrukt en onrecht aan hen gepleegd. De politiek is hier in hare grondtrekken dezelfde als die, welke iu de Oostzeeprovinciënwerd gevolgd. Sier gelijk daar zijn ook de resultaten dezelfde. Het on beschaafde element gaat het hoogere maar rechtlooze ras te lijf, omdat het ziet, dat dit ras geen bescherming geniet, maar op genade en ongenade van de willekeur af hangt. „De van elk autoriteitsgeloof losgemaakte slavengeest wreekt zich verschrikkelijk. De geesten, die men heeft geroepen, raakt men niet weer kwijt. Men zon zich echter van hen kunnen losmaken, als men de hydra van den opstand te vuur en te zwaard te lijf wil de gaan, in plaats van de zwakheid te laten heerschen. die men ju.ist in den Kaukasus aan den dag gelegd heeft. En niet enkel zwakheid, maar misdadige nalatigheid en kortzichtigheid. De overheid werd gewaar schuwd men nam maatregelen om zich zelf te beschermen. De overheid liet zich echter niet waarschuwen, en zii weigerde zelfs de toestemming tot de zelfbescherming. Dat was misdadig. Een misdaad tegen de zedelijke e.n stoffelijke goederen, die des te sterker moet worden afgekeurd, omdat de houding van do centrale regeering de verderfelijke po litiek van Plehwe ook wat de Armeniërs be treft heeft verloochend en bij dit nijiverste volk van het oosten het rechtmatige geloof opwekte aau een nieuwen, beteren tijd. De bedoelingen van de centrale regeeriug zijn echter door de plaatselijke overheden of niet verstaan, of miskend, en het geloof van. de Armeniërs in de welwillende bedoeling van de regeering is voor een goed deel vernie tigd." Zelfs in de regeering zelve staan de be schuldigers op, die den organen van het gezag hunne schuld aan het gebeurde voor de voe ten werpen. De adjunct-minister van finan ciën Tiiniriasew heeft in een interview het ministerie van financiën trachten vrij te plei ten van schuld, door anderen er een grief van te maken, dat zij de waarschuwingen, die hun niet werden onthouden, in den wind geslagen hebben. Hij zeide „Zoowel ik als de minister hebben bij herhaling de aandacht er op gevestigd, dat ernstige maatregelen moes-ten worden geno men om de rechtsorde in het naphta-rayon te herstellen en te doen eerbiedigenmeer konden wiji toch niet doen, want het admi nistratieve gezag hebben wij niet-in handen. Hier waren van den beginne af krachtige maatregelen noodig; men had don brand in zijn aanvang moeten stuiten. In plaats daar van begon het geschrijfhet element echter was aan zich zelf overgelaten en heeft zijn huiveringwekkend werk volbracht. Naar mijne meening heeft ons oude gebrek, bet gemis van vertrouwen, er eene rol in ge speeld, dat de zaak een zoo bedroevenden keer genomen heeft. Bij ons vertrouwt men de overheid niet, en ook de overheid koestert wantrouwen. Zoo hebben b.v. de naphta- industrieelen, die bij herhaling om vergun ning vroegen tot inrichting van een dienst voor hunne bescherming op eigen kosten, daarop e n weigerend antwoord gekregen. Waarom? Blijkbaar omdat men hen niet vertrouwde en als naar gewcon-te vreesde, dat daar iets achter stak. Wel is het op zich zelf een zeer bedroevend verschijnsel, dat de naiphta-industrieelen tot zelfbescherming hun toevlucht moosten nemen. Dat is treu rig en niet zooals het behoort, want de eerste voorwaarde voor een goed georganiseerden staat is gelegen in den waarborg voor de on derdanen, dat ieder ziihi dagwerk kan ver richten, zonder gevaar voor zijn eigendom en zijn persoon. Ik kan 't mij volstrekt niet verklaren, waarom men op een zoo gewichtig punt als het naphta-rayon niet eene, zij 't ook slechts betrekkelijke rust kan handha ven. Ik begrijp heel goed, dat zoo iets moeie- lijk in het geheele laud is te bereiken, met het oog op de uitgestrektheid van zijn ge bied. Maar het naphta-rayon is, als ik mij niet vergis, in 't geheel ongeveer 2h duizend dessjatinen groot. En op zulk een oppervlak te kan men de orde niet handhaven Dat zegt het plaatsvervangend hoofd van een departement van algemeen bestuur over de tekortkomingen van een ander departe ment. Bitteren spot veroorlooft zich de sul tan van Turkije tegenover Rusland, die vol gens een bericht uit Konstantinopel aan de Vossische Ztg. voornemens is eene nota van protest tot de Russische regeering te richten, wegens het Armenisch-Tartaarscbe bloedbad. De Porte beeft menigmaal vertoogen van de Europeesche regeer ingen moeten boor en, wanneer Turksche 'andstreken door moord en brandstichting werden geteisterd. Nu wil zij dat Rusland vergeldenzijl wil hare stem verheffen ten gunste van de duizenden men- schen, die in Rusland zijn afgemaakt of tot den bedelstaf gebracht. En zij kan er inderdaad op wijzen, dat het Rus sische gezag machteloozer staat tegenover deze gruwelijke tooneelen van moord en ver woesting dan de Turksche overheid tegen over de tooneelen, v/aarover Rusland haar zoo menigmaal de les heeft gelezen. Dultschland. Goblenz, 13 Sept. Hedenavond woonde dc- Keizer een feestmaal bij, dat door de Provincie werd gegeven. Hij hield daarbij eene rede, waarin hij het Duitsche volk toe- wenschte, dat het in blijde eendracht mocht blijven leven, bovenal in achting en eerbied) voor elke persoonlijkheid, die waardeerende in elk menscli opziende tot den gemeenschap- pel ij ken Heiland en tot den allerboogsten God. Dan zou het Duitsche volk in staat zijn de groote beschavende taak te vervul len, die de Voorzienigheid! het in de wereld heeft aangewezen, aaneengesloten naar bin nen, vastberaden naar buiten. Berlijn, 12 Sept. De Reichsanzeiger meldt: Van 11 tot 12 Sept. des middags zijn in Pruisen 8 gevallen van vermoedelijke cholera en 3 sterfgevallen aan dae ziekte offi cieel aangegeven. In het geheel waren er tot dusver 166 ziektegevallen, waarvan 61 met dcodelijken afloop. Frankrijk en Duitschland. De correspondent van de Daily News le Pao ijs verklaart iu staat te zijn te be rich ten, dat de vooruitzichten voor eene duur zame, vriendschappelijke verstandhouding tusschen Frankrijk en Duitschland thans* gunstiger zijn dan zij gedurende jaren ge weest zijn. De gesprekken over de Marokko- zak tussdhe.» dr. Rosen en den heer Revoil, de rechterhand van den Franschen minister in deze zaak, zijn bevredigend geweest voor beide partijen. De uitkomsten van deze be sprekingen zijn in den ministerraad medege deeld er is niets van naar buiten uitgelekt, maar men vertrouwt, dat over een dag of veertien dc onderhandelingen tot een goed einde zullen zijn gebracht. Daarna zal er niets meer te doen overblijven, dan tijd en plaats voor dc internationale conferentie te bepalen. Het is tamelijk zeker, dat Tanger, de plaats die eerst door de Duitsche regee riug in overweging gegeven was, niet. zal gekozen worden. Griekenland en Rumenie. Over hét confl'ct. dat geleid heeft tot het afbreken van de diplomatieke betrekkingen tusschen Griekenland en Rumenie, bericht de correspondent van de Neue Freie Presse te Bukarest, dat de oorzaak daarvan .te zoe ken is in den naijver, die tusscuen de beide landen bestaat wegens hunne aspiratiën in Macedonië- De diplomatie van Oostenrijk- Hongarije heeft in den laatst-en tijd haar best gedaan een officieele breuk tusschen de beide koninkrijken te verhinderen, en dit zou haar ook gelukt zijn, als niet Griekenland ten gevolge van het sluiten van den vrede nieuwe verwachtingen had geput, dat' het door de ondersteuning van Rusland, dat uu zijne aandacht weer kan wijden aan de Balkan- zakeu, verwezenlijking te verkrijgen van zijne wenschen in Macedonië. Het is moge lijk, dat f -ans de aansluiting van Rumenië aan Bulgarije om gemeenschappelijk te han delen in de Macedonische kwestie, zal wor den verwezenlijkt en daardoor eene versohui- ving "an het evenwicht der krachten op het Balkan-schiereiland zal voorkomen. Rusland. Reuter seint uit Petersburg, dat eerlang een ukase zal verschijnen tot afschaffing van de verhoogde invoerrechten op enkele Ameri- kaansche voortbrengselen. Witte heeft op dracht gekregen, president Roosevelt daar van in kennis te stellen. De vice-consul van Engeland te Bakoe, Urquhat, heeft bericht, dat hij persoonlijk een aantal Engelsoken gered heeft, die be legerd waren in een huis te Balakhani. Met. een klei nescorte van cawalleric. dat de gou verneur tot zijne beschikking had gesteid, waagde hij zich te midden van de belege raars, en bevrijdde zijne landgenooten. Petersburg12 Sent. (Pelersburgsoh iele- graafagentsciiap). Uit Zazizyn wordt bericht dat daar sedert gisteren de handel in naphta is gestaakt. De toestand van de verbruikers is kritiek. Ook in Astrakan hebben de napihta-firma's de lettering wan brandstof gestaakt aan de soheepsreeders met wie zij geen leveringscontract hebben, omdat zij vreczen, dat de toezending uit Bakoe zal wor den gestaakt. De reeders staan nu voor de noodzakelijkheid om hunne stoomvaartdien sten te staken e^ hunne matrozen en werk lieden te ontslaan, waardoor duizenden broo deloos zijn geworden. In Baskuntschak en Salzib zijn de zout- industrieelen om dezelfde reden genoodzaakt hun bedrijf te staken, hetgeen eene staking van het visschersbedrijf en reusachtige ver liezen voor het geheele gebied ten gevolge zal hebben. De gouverneur lieeft aan de groot© naphta-firma's voorgesteld een bijzon deren voorraad van 600.000 poed .naphta voor de behoefte van de reeders en van de zout-industrieelen te bestemmen. Over de schade, die door het gebeurde in de naphta-velden van Bakoe veroorzaakt is, heeft de adjunct-minister van financiën Ti- miriasew tegenover een vertegenwoordiger van de Russ zich aldus uitgelaten Den omvang van de schade, die uit deae ramp is ontstaan, vast te stellen, is thans niet mogelijk reeds om deze reden, dat er behalve de directe schade ook indirecte ver liezen zijin ontstaan. De directe schade be staat in de gedeeltelijke staking van den ar beid in een tak van bedrijf, die een twintig ste van ons budget van inkomsten oplevert-, want de naphta-productie beeft ons niet minder dan 100 millioen per jaar opgele verd. Aau petroleum alleen verbruikt heb land. omstreeks 50 millioen poed per jaar. De accijns bedraagt 60 kopeken por poed. Dat zijn reeds 30 millioen. Verder trans porteert de Transkaukasische spoorweg alleen 100 000 millioen poed naphta per jaar, heb geen a 19 kopeken, 19 millioen uitmaakt. Verder zïjtn in de naphta-ondornemingen reusachtige kapitalen gestoken, welker hou ders bijdragen in allerlei belastingen. Wat de 'ndirecte verliezen betreft, die onttrekken zich aan elke berekening. Zij zullen op vele takken terugwerkenop spoorwegen, fabrieken, stoomvaart-onderne mingen, enz. Do vraag wat er nu moet gebeuren, is eene zeer ingewikkelde vraag, wanneer men in aanmerking neemt, dat Rusland aan naphta- stookmaterialen 350 millioen poed per jaar verbruikt. Daarvan komen 100 millioen op de spoorwegen, 80 millioen op stoombooten, het overige op fabrieksbedrijvon. De vervan ging van de naphta als brandstof op atoom booten. dioor steenkolen is onuitvoerbaar, omdat men zeer kostbare veranderingen aan de machines zou moeten maken. Do spoor wegen en fabrieken zouden de naphta-bramd- stof zonder groote bezwaren door kolen kun nen vervangen. Ik zeg„zouden kunnen" of hot echter gelukken zal, is eene grooto vraag. Want vooreerst zou het ontbreken, van naphta als ooncurrentie-produot eene stijging van de kolenprijzeai veroorzaken; tot dusver hielden naphta en kolen dioor de concurrentie elkaar wat den prijs betreft in evenwicht. Het voornaamste wat hier echter in aanmerking komt is ons ander gebrek: de voorraden. Hoe zal men nu kolen vervoe ren? Er heerscht bij ons eenerzijds gebrek aan kolen, terwijl aan den anderen kant voorraden zijn opgestapeld tot- eene hoeveel heid van 50 millioen poed. En verscheidene industrieelen, die kolen stookten, zijn ge noodzaakt geweest de productie te staken. Zal heb gelukken., deze vraag op te lossen? Oonferentiën naar aanleiding van het ge brek aan brandstof hebben getoond, dat het verkrijgen van ook maar oen gering aantal1 waggons voor het transport van kolen voor- loopig niet was te verwezenlijken. E)r blijft nog over de aandacht to richten op buiten- landsche naphta. Maar ook hierbij stuit men op ernstige bezwaren. Vooreerst wat het aan voeren betreft. Ik spreek niet van het in voerrecht, w-ant dat zou men tijdelijk kunnen afschaffen. Maar het transport zelf zou een ingewikkelde zaak zijn het zou ingewikkelde maatregelen vorderen, die zeker niet spoe dig zouden zijn uit te voeren.,Dat is echter nog lang niet alles. De hoofdzaak is, dat Amcrikaansche naphta ons niet zou kunnen bcviedligen. Wij hebben residu van naphta, ma zoet, noodig. Onze naphta geeft aan ma- zoer 70 pet., de Amerikaansche niet meer dan 20 pet. Zooals gij ziet, zijn dit zeer ernstige vra gen. De schade is ontzettend en onbereken baar. De gebeurtenissen te Bakoe van de laatste dagen zullen invloed hebben op vele gewichtige takken van bedrijf. Er zijn bijna geen voorraden, want in het naphta-rayon werden de voorraden in don winter verza meld. Het land verschaft zich de voorraden voor den winter meest in do laatste maanden van het tijdperk van open vaart, want in de eerste maanden moet de naphta naar de stapelplaatsen worden aangevoerd. En ein delijk is het moeielijk te bepalen, wanneer de naphtabereiding wed/er zal beginnen. Helsingfors, 13 Sept. Heden werd door soldaten in beslag genomen in de nabijheid van Jakobstad 5000 geweren, welke vermoe delijk afkomstig zijn van een in de lucht gevlogen schip. Dc bemanning van dat schip schijnt zich landinwaarts begeven te hebben haar verder lot is onbekend. Die Finsche belasting-stoomschepen ontvingen bevel, de kust van de Bothnische golf te bewaken. De directeur-generaal van den dienst der in voerrechten heeft zich naar Jakobstad be geven. (In den nacht van verleden Donderdag is een onbekende stoomboot aangekomen bij het eiland Kaloscher, op 25 KM. afstand van Jakobstad. Vrijdag geraakte het schip ten gevolg© van den mist op eene 3 a 4 KM. van het strand verwijderde zandbank. Er volgde eene ontploffing, ten gevolge waarvan het schip zonkhet achterste gedeelte en ook de boeg zijn boven water zichtbaar ge bleven. Het schip was met geweren en muni tie geladen.) Japan. Tokio, 12 Sept. Het panteerschip Mikasa geraakte gisteren morgen to half drie in brand en is gezonken. Tokio, 12 Sep'. Het departement van ma rine deelt mede, dat de Mikasa den 10. Sept. te middernacht in brand geraakte. De oor zaak van den brand is onbekend. Voordat de bemanning zich kon red dén, bereikten do vlammen het kruitmagazijn. Br had eene ont ploffing plaats, waardoor een gat werd ge slagen aan bakboord op de waterlinie, zoodat Naar het Engelsch van Grant Allen, 1 door J. L. VAN DER MOER. Carvalho. Het was op den dag vaji het garnizcens- bal te New-Castle, dat ik Ernest Carvalho voor het eerst ontmoette. 's Morgens vroeg reeds had ik onze verval len suikerplantage in Liguanea verlaten en. was ik de ,Port-Koyal bergen hvgetrok'keu, met het doel mij naar de vrouw van. (majoor Venn te begeven. Het dikke, .kleine vrouwtje had aan moeder beloofd!, mij bijl het mili taire feest onder haar hoedie te zullen neinen Ik zou niet durven ontkennen, dat ik er vreeseliik naar verlangde, want ik was toen een jong meisje van achttien jaar, pas terug van een Engeïsche kostschool, waar ik, verre van het ouderlijke huis van af mijn twaalfde jaar vertoefd had. Mijn goede moeder was een echte Jamai- casche dame van den ouden stempel, sterk lijdende aan Wesrilndische vadsigheid. Wan neer ik had moeten wachten met naar een bal t© gaan, tot. dat ik haar zou hebben over. gehaald mij daarheen te vergezellen, dan zou ik zonder eenigen twijfel geduld hebben moe ten oefenen tot aan „den dag des oordeels en wellicht nog langer. Ik was dus wat blij, toen ik de door de kleine, dikke mevrouw Venn aangeboden „bescherming kon aanne men. Met een van vreugde kloppend hart reed ik, pp mijn sterke jxmey gezeten, het. bergpad op, te voet gevolgd door onzen zwar ten staljongen Izaak, die op het hoofd een kleine porte-manteau dtoeg, waarin mijn wit te baljapon geborgen was. (De dames iu Ja maica rijden gewoonlijk alleen unset zoo'n. escorte te voet.) Terwijl mijn" paardje dapper tegen het steile pad opstapte, wilde liet toeval, dat ik oen rijzigen, klocken ruiter inhaalde, met een knap, eenigszins Joodsdh uiterlijk, en een paar scliitterende, donkerL> oogen. Hij berceel een prachtig bruin' volbloed. De wegen in de Port-Roy al bergen zijn over het algemeen zeer smal, zo zijn egien]ijik niet meer dan voetpaden, d'i§ voor een grcot deel in d© met varens en mos begroeid© steile hellingen werden uitgehouwen, zoodat er ook maar enkele plaatsen zijn, waar twee paardón naast elkaar kunnen loopen. Het is daarom noodzakelijk, wanneer men een ruiter riet naderen, op zulk een punt even t0 wachten. De bedoelde rijzig© heer met hot Joodsch uiterlijk ging, zoodra hij aan een uitwijk plaats genaderd was, ter zijde staan, om mij te laten passeeren. „Wacht als 't u belieft maar niet," riep ik hem toe, toen ik zijn bedoeling begreep. „Uw paard zal wel vlugger kunnen loopen dan 't mijne, en als ik dus vóórrijd, zal 'k u misschien onnoodig ophouden." „Volstrekt niet," was zijn antwoord, ter wijl hij lielecfd groette. „U is hier zeker nog vreemd m onze bergen Maar wij zijn gewoon d© dames te laten vóórgaan. Als 'k vooraan reed en m a paard zou op 'n-vlak gedeelte soms is iu galop slaan, dan zou uw poney 't misschien willen inhalen en dat zou op deze steile hellingen wel wat ge vaarlijk zijn." Bemerkend dat hij niet van zijn plaats zou komcu, zoolang ik bleef staan, gaf ik hot ten laatste op en reed vooraan. Ik weet ,niet wat miju poney van af dat oogeiiblik bezielde, maar hij' wilde alleen maar stappen, noogstens 'n klein eindje n sukkeldrafje aannemen, en dat duurd© zoo den geheelen weg, tot aan Newcastle tóe. Nu rijst, voorzoover mij bekend, hot terrein van af de vlakt© tot aan de stad ongeveer vier duizend voet (ik ka» vree6elijk slecht cijfers onthouden) en ik veronderstel dat de afstand niet veel minder zal zijn dan zeven mijlen. Gedurende al dien tijd ontmoet men .meestal geen levende ziel, behalve enkele negerkinderen die op de vuilnishoopem spe len. en men treft er geen menschelijke wo ningen aan, met uitzondering van een paar hutten., wclkcf in dó schaduw van d6 man.- goe-boomen of tusschen d© hooge varens ver scholen liggen. In den beginne bewaarden wij een gepast stilzwijgen, daar wij niet aan elkaar waren voorgesteld, maar het paard van den vreem deling volgde vlak achter het mijne en het scheen toch wat al te belachelijk, om ge durende 'n paar uren in plechtige stilte op één gelid achter elkaar te rijden, zonder een enkel woord t© spreken, alléén uit oen over dreven zucht om de vormen in acht to ne men. We besloten dan ook eindelijk 't ijs maar te breken, en lang vóór we t© Newcastle aankwamen, hadden we behoorlijk, keuais gemaakt. Het is verwonderlijk, zoo goed als twee menschen elkaar kunnelx leereu kennen iu een .tête a tête van 'npaar uren, vooral onder zulke bijzondere omstandigheden. Men is op die wijze juist dicht genoeg hij elkaar voor eeu vriendelijk praatje, en niet te dicht voor 'n paar vreemdelingen, die elkaar toe vallig ontmoeten. En bovendien was Izaak, die met de porte-manteau achteraan kwam een voldoend geleide, om aau de eischon van de convenance te voldoen. In Engeland zou zoo'n jongen ook te paard moeten zitten, wat volgens mijn bescheiden meening een onder scheiding zonder onderscheid is. Mr. Carvalho ging voor hetzelfde doel naar New Castle als ik, namelijk om te dan sen. Ik schatte hem op 20 jaar, on zooals men weet beschouwen meisjes van achttien jongens van twintig reeds ab mannen. Hij was ambtenaar op een gouver nei non tslju re a u te .Kmgston en ging nu met een paar wolken verlof naar New-Castle. Ik had boen ter tijde weinig verstand van mannen, maar veel kennis betreffende déze wezens had ik ook niet noodig, om t© kun nen rien, diat Ernest Carvalho beslist ben knap exemplaar was. Zoodra het gedwongene uit ons gesprek was verdwenen, amuseerde -hij mij geduren de het verdere van den weg kostelijk met een duidelijke beschrijving van de onbedui dende hoogwaardigheidsbekleedërs in oen hoofdplaats van sommige kolonies. Daar had je bijv. ..Zijne Excellentie van zus", en de hoogedelgestreng© van „zoo", en de edelacht bare secretaris van koloniën en de edclach- bare directeur van ''e wegen, benevens ecu nog zeer groot .aantal „achtbaren" van ver schillenden rang, wier dwaze eigenaardighe den hij geestig en met groot© nauwkeurig heid wist weer te geven. En hij uitte rich volstrekt niet op hatelijke of spotende wijze... integendeel bleek vrij duidelijk, dat hij den meesten van die menschen, waarover hij zoo sprak, wèl genegen was. Hij scheen hun karakters alleen maar zoo precies t© beschrijven en zorgvuldig te ont ledenom ze in rijn dramatisch© schetsen zoo natuurlijk mogelijk te doen uitkomen. Mij kwam hij eigenlijk voor als een soort verbeterde editie van Thackeray, in een kolo niale maatschappij. Al het bepaald stekelig© liet hij achterwege, hij, gaf uitsluitend een kunstige schildering van de menschen- Nimmer te voren, noch naderhand, heb ik een man ontmoet, die mij, als Ernest Car valho, zoo pogenblikelijk de overtuiging schonk, dat ik met e^n geboren genie te doen hlad. ,,U is natuurlijk in Engeland geweest?" vroeg ik, toen we New-Castle begonnen te naderen. „Volstrekt niet," was zijn antwoord!; „ik ben op Jamaica geboren en opgevoedl en hob 'teiland nooit vel'aton." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1