ar. 74.
4de Jaargang.
Woensdag 13 September 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Vreemde Histories.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF C».
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÉN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeellffe bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonpemenF. Eenn
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan kendie met I October
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Septem
ber nog zullen verschijnen
KOSTELOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
Oe ramp van Baltoe.
Bij de beoordeeling van de vreeselijke ge
beurtenissen in Bakoe houdt de Russische
pers scherpe kritiek van het beleid der regee
ring niet achterwege, en ditmaal schijnt zij
zioh vrij te mogen uitsprekende censuur
belemmert haar niet. Treffend merkt de
Birshewija Wjedomo&ti op: „Verwerpelijke
oogmerken en verderfelijke middelen (b.v.
het ophitsen van de in beschaving achterlijke
elementen tegen de in cultuur hooger staan
de) en onbekwaamheid, daardoor is langen
tijd onze politiek in de grensdistricten be-
heerscht. De gruwelen in. den Kaukasus, in
de Oostzee provinciën, in Polen en in Finland
zijn slechts de natuurlijke vruchten van wat-
men heeft gezaaid."
Even scherp drukt zich een beslist con
servatief blad uit, de Duitsche St. Petersbur
ger Zeitung, die schrijft: .,De kern van de
zaak is niet van economischen, niet van socia
len, maai- van politieken aard. Zij is geënt
op den nationaliteitenhaat, die door prins
Golizyn in navolging van het stelsel-Plebwe
werd aangekweekt. De Tartaren zijn met op
zet uitgespeeld tegen de Armeniërs omdat
dezen een voor ontwikkeling vatbaar, begaafd
en daarom „onrustig" element waren; men
heeft stelselmatig in alle door Armeniërs be
woonde steden uitsluitend Tartaren als poli-
tie-agenten aangesteld en de Armeniërs op
alle manieren onderdrukt en onrecht aan
hen gepleegd. De politiek is hier in hare
grondtrekken dezelfde als die, welke iu de
Oostzeeprovinciënwerd gevolgd. Sier gelijk
daar zijn ook de resultaten dezelfde. Het on
beschaafde element gaat het hoogere maar
rechtlooze ras te lijf, omdat het ziet, dat
dit ras geen bescherming geniet, maar op
genade en ongenade van de willekeur af
hangt.
„De van elk autoriteitsgeloof losgemaakte
slavengeest wreekt zich verschrikkelijk. De
geesten, die men heeft geroepen, raakt men
niet weer kwijt. Men zon zich echter van
hen kunnen losmaken, als men de hydra van
den opstand te vuur en te zwaard te lijf wil
de gaan, in plaats van de zwakheid te laten
heerschen. die men ju.ist in den Kaukasus
aan den dag gelegd heeft. En niet enkel
zwakheid, maar misdadige nalatigheid en
kortzichtigheid. De overheid werd gewaar
schuwd men nam maatregelen om zich zelf
te beschermen. De overheid liet zich echter
niet waarschuwen, en zii weigerde zelfs de
toestemming tot de zelfbescherming. Dat
was misdadig. Een misdaad tegen de zedelijke
e.n stoffelijke goederen, die des te sterker
moet worden afgekeurd, omdat de houding
van do centrale regeering de verderfelijke po
litiek van Plehwe ook wat de Armeniërs be
treft heeft verloochend en bij dit nijiverste
volk van het oosten het rechtmatige geloof
opwekte aau een nieuwen, beteren tijd. De
bedoelingen van de centrale regeeriug zijn
echter door de plaatselijke overheden of niet
verstaan, of miskend, en het geloof van. de
Armeniërs in de welwillende bedoeling van
de regeering is voor een goed deel vernie
tigd."
Zelfs in de regeering zelve staan de be
schuldigers op, die den organen van het gezag
hunne schuld aan het gebeurde voor de voe
ten werpen. De adjunct-minister van finan
ciën Tiiniriasew heeft in een interview het
ministerie van financiën trachten vrij te plei
ten van schuld, door anderen er een grief
van te maken, dat zij de waarschuwingen,
die hun niet werden onthouden, in den wind
geslagen hebben. Hij zeide
„Zoowel ik als de minister hebben bij
herhaling de aandacht er op gevestigd, dat
ernstige maatregelen moes-ten worden geno
men om de rechtsorde in het naphta-rayon
te herstellen en te doen eerbiedigenmeer
konden wiji toch niet doen, want het admi
nistratieve gezag hebben wij niet-in handen.
Hier waren van den beginne af krachtige
maatregelen noodig; men had don brand in
zijn aanvang moeten stuiten. In plaats daar
van begon het geschrijfhet element
echter was aan zich zelf overgelaten en heeft
zijn huiveringwekkend werk volbracht. Naar
mijne meening heeft ons oude gebrek, bet
gemis van vertrouwen, er eene rol in ge
speeld, dat de zaak een zoo bedroevenden
keer genomen heeft. Bij ons vertrouwt men
de overheid niet, en ook de overheid koestert
wantrouwen. Zoo hebben b.v. de naphta-
industrieelen, die bij herhaling om vergun
ning vroegen tot inrichting van een dienst
voor hunne bescherming op eigen kosten,
daarop e n weigerend antwoord gekregen.
Waarom? Blijkbaar omdat men hen niet
vertrouwde en als naar gewcon-te vreesde,
dat daar iets achter stak. Wel is het op zich
zelf een zeer bedroevend verschijnsel, dat
de naiphta-industrieelen tot zelfbescherming
hun toevlucht moosten nemen. Dat is treu
rig en niet zooals het behoort, want de eerste
voorwaarde voor een goed georganiseerden
staat is gelegen in den waarborg voor de on
derdanen, dat ieder ziihi dagwerk kan ver
richten, zonder gevaar voor zijn eigendom
en zijn persoon. Ik kan 't mij volstrekt niet
verklaren, waarom men op een zoo gewichtig
punt als het naphta-rayon niet eene, zij 't
ook slechts betrekkelijke rust kan handha
ven. Ik begrijp heel goed, dat zoo iets moeie-
lijk in het geheele laud is te bereiken, met
het oog op de uitgestrektheid van zijn ge
bied. Maar het naphta-rayon is, als ik mij
niet vergis, in 't geheel ongeveer 2h duizend
dessjatinen groot. En op zulk een oppervlak
te kan men de orde niet handhaven
Dat zegt het plaatsvervangend hoofd van
een departement van algemeen bestuur over
de tekortkomingen van een ander departe
ment. Bitteren spot veroorlooft zich de sul
tan van Turkije tegenover Rusland, die vol
gens een bericht uit Konstantinopel aan de
Vossische Ztg. voornemens is eene nota van
protest tot de Russische regeering te richten,
wegens het Armenisch-Tartaarscbe bloedbad.
De Porte beeft menigmaal vertoogen van de
Europeesche regeer ingen moeten boor en,
wanneer Turksche 'andstreken door moord
en brandstichting werden geteisterd. Nu wil
zij dat Rusland vergeldenzijl wil hare stem
verheffen ten gunste van de duizenden men-
schen, die in Rusland zijn afgemaakt
of tot den bedelstaf gebracht. En zij
kan er inderdaad op wijzen, dat het Rus
sische gezag machteloozer staat tegenover
deze gruwelijke tooneelen van moord en ver
woesting dan de Turksche overheid tegen
over de tooneelen, v/aarover Rusland haar
zoo menigmaal de les heeft gelezen.
Dultschland.
Goblenz, 13 Sept. Hedenavond woonde
dc- Keizer een feestmaal bij, dat door de
Provincie werd gegeven. Hij hield daarbij
eene rede, waarin hij het Duitsche volk toe-
wenschte, dat het in blijde eendracht mocht
blijven leven, bovenal in achting en eerbied)
voor elke persoonlijkheid, die waardeerende
in elk menscli opziende tot den gemeenschap-
pel ij ken Heiland en tot den allerboogsten
God. Dan zou het Duitsche volk in staat
zijn de groote beschavende taak te vervul
len, die de Voorzienigheid! het in de wereld
heeft aangewezen, aaneengesloten naar bin
nen, vastberaden naar buiten.
Berlijn, 12 Sept. De Reichsanzeiger
meldt: Van 11 tot 12 Sept. des middags zijn
in Pruisen 8 gevallen van vermoedelijke
cholera en 3 sterfgevallen aan dae ziekte offi
cieel aangegeven. In het geheel waren er tot
dusver 166 ziektegevallen, waarvan 61 met
dcodelijken afloop.
Frankrijk en Duitschland.
De correspondent van de Daily News le
Pao ijs verklaart iu staat te zijn te be rich
ten, dat de vooruitzichten voor eene duur
zame, vriendschappelijke verstandhouding
tusschen Frankrijk en Duitschland thans*
gunstiger zijn dan zij gedurende jaren ge
weest zijn. De gesprekken over de Marokko-
zak tussdhe.» dr. Rosen en den heer Revoil,
de rechterhand van den Franschen minister
in deze zaak, zijn bevredigend geweest voor
beide partijen. De uitkomsten van deze be
sprekingen zijn in den ministerraad medege
deeld er is niets van naar buiten uitgelekt,
maar men vertrouwt, dat over een dag of
veertien dc onderhandelingen tot een goed
einde zullen zijn gebracht. Daarna zal er
niets meer te doen overblijven, dan tijd en
plaats voor dc internationale conferentie te
bepalen. Het is tamelijk zeker, dat Tanger,
de plaats die eerst door de Duitsche regee
riug in overweging gegeven was, niet. zal
gekozen worden.
Griekenland en Rumenie.
Over hét confl'ct. dat geleid heeft tot het
afbreken van de diplomatieke betrekkingen
tusschen Griekenland en Rumenie, bericht
de correspondent van de Neue Freie Presse
te Bukarest, dat de oorzaak daarvan .te zoe
ken is in den naijver, die tusscuen de beide
landen bestaat wegens hunne aspiratiën in
Macedonië- De diplomatie van Oostenrijk-
Hongarije heeft in den laatst-en tijd haar
best gedaan een officieele breuk tusschen de
beide koninkrijken te verhinderen, en dit zou
haar ook gelukt zijn, als niet Griekenland
ten gevolge van het sluiten van den vrede
nieuwe verwachtingen had geput, dat' het door
de ondersteuning van Rusland, dat uu zijne
aandacht weer kan wijden aan de Balkan-
zakeu, verwezenlijking te verkrijgen van
zijne wenschen in Macedonië. Het is moge
lijk, dat f -ans de aansluiting van Rumenië
aan Bulgarije om gemeenschappelijk te han
delen in de Macedonische kwestie, zal wor
den verwezenlijkt en daardoor eene versohui-
ving "an het evenwicht der krachten op het
Balkan-schiereiland zal voorkomen.
Rusland.
Reuter seint uit Petersburg, dat eerlang
een ukase zal verschijnen tot afschaffing van
de verhoogde invoerrechten op enkele Ameri-
kaansche voortbrengselen. Witte heeft op
dracht gekregen, president Roosevelt daar
van in kennis te stellen.
De vice-consul van Engeland te Bakoe,
Urquhat, heeft bericht, dat hij persoonlijk
een aantal Engelsoken gered heeft, die be
legerd waren in een huis te Balakhani. Met.
een klei nescorte van cawalleric. dat de gou
verneur tot zijne beschikking had gesteid,
waagde hij zich te midden van de belege
raars, en bevrijdde zijne landgenooten.
Petersburg12 Sent. (Pelersburgsoh iele-
graafagentsciiap). Uit Zazizyn wordt bericht
dat daar sedert gisteren de handel in naphta
is gestaakt. De toestand van de verbruikers
is kritiek. Ook in Astrakan hebben de
napihta-firma's de lettering wan brandstof
gestaakt aan de soheepsreeders met wie zij
geen leveringscontract hebben, omdat zij
vreczen, dat de toezending uit Bakoe zal wor
den gestaakt. De reeders staan nu voor de
noodzakelijkheid om hunne stoomvaartdien
sten te staken e^ hunne matrozen en werk
lieden te ontslaan, waardoor duizenden broo
deloos zijn geworden.
In Baskuntschak en Salzib zijn de zout-
industrieelen om dezelfde reden genoodzaakt
hun bedrijf te staken, hetgeen eene staking
van het visschersbedrijf en reusachtige ver
liezen voor het geheele gebied ten gevolge
zal hebben. De gouverneur lieeft aan de
groot© naphta-firma's voorgesteld een bijzon
deren voorraad van 600.000 poed .naphta
voor de behoefte van de reeders en van de
zout-industrieelen te bestemmen.
Over de schade, die door het gebeurde in
de naphta-velden van Bakoe veroorzaakt is,
heeft de adjunct-minister van financiën Ti-
miriasew tegenover een vertegenwoordiger
van de Russ zich aldus uitgelaten
Den omvang van de schade, die uit deae
ramp is ontstaan, vast te stellen, is thans
niet mogelijk reeds om deze reden, dat er
behalve de directe schade ook indirecte ver
liezen zijin ontstaan. De directe schade be
staat in de gedeeltelijke staking van den ar
beid in een tak van bedrijf, die een twintig
ste van ons budget van inkomsten oplevert-,
want de naphta-productie beeft ons niet
minder dan 100 millioen per jaar opgele
verd. Aau petroleum alleen verbruikt heb
land. omstreeks 50 millioen poed per jaar.
De accijns bedraagt 60 kopeken por poed.
Dat zijn reeds 30 millioen. Verder trans
porteert de Transkaukasische spoorweg alleen
100 000 millioen poed naphta per jaar, heb
geen a 19 kopeken, 19 millioen uitmaakt.
Verder zïjtn in de naphta-ondornemingen
reusachtige kapitalen gestoken, welker hou
ders bijdragen in allerlei belastingen.
Wat de 'ndirecte verliezen betreft, die
onttrekken zich aan elke berekening. Zij
zullen op vele takken terugwerkenop
spoorwegen, fabrieken, stoomvaart-onderne
mingen, enz.
Do vraag wat er nu moet gebeuren, is eene
zeer ingewikkelde vraag, wanneer men in
aanmerking neemt, dat Rusland aan naphta-
stookmaterialen 350 millioen poed per jaar
verbruikt. Daarvan komen 100 millioen op
de spoorwegen, 80 millioen op stoombooten,
het overige op fabrieksbedrijvon. De vervan
ging van de naphta als brandstof op atoom
booten. dioor steenkolen is onuitvoerbaar,
omdat men zeer kostbare veranderingen aan
de machines zou moeten maken. Do spoor
wegen en fabrieken zouden de naphta-bramd-
stof zonder groote bezwaren door kolen kun
nen vervangen. Ik zeg„zouden kunnen"
of hot echter gelukken zal, is eene grooto
vraag. Want vooreerst zou het ontbreken,
van naphta als ooncurrentie-produot eene
stijging van de kolenprijzeai veroorzaken;
tot dusver hielden naphta en kolen dioor de
concurrentie elkaar wat den prijs betreft in
evenwicht. Het voornaamste wat hier echter
in aanmerking komt is ons ander gebrek:
de voorraden. Hoe zal men nu kolen vervoe
ren? Er heerscht bij ons eenerzijds gebrek
aan kolen, terwijl aan den anderen kant
voorraden zijn opgestapeld tot- eene hoeveel
heid van 50 millioen poed. En verscheidene
industrieelen, die kolen stookten, zijn ge
noodzaakt geweest de productie te staken.
Zal heb gelukken., deze vraag op te lossen?
Oonferentiën naar aanleiding van het ge
brek aan brandstof hebben getoond, dat het
verkrijgen van ook maar oen gering aantal1
waggons voor het transport van kolen voor-
loopig niet was te verwezenlijken. E)r blijft
nog over de aandacht to richten op buiten-
landsche naphta. Maar ook hierbij stuit men
op ernstige bezwaren. Vooreerst wat het aan
voeren betreft. Ik spreek niet van het in
voerrecht, w-ant dat zou men tijdelijk kunnen
afschaffen. Maar het transport zelf zou een
ingewikkelde zaak zijn het zou ingewikkelde
maatregelen vorderen, die zeker niet spoe
dig zouden zijn uit te voeren.,Dat is echter
nog lang niet alles. De hoofdzaak is, dat
Amcrikaansche naphta ons niet zou kunnen
bcviedligen. Wij hebben residu van naphta,
ma zoet, noodig. Onze naphta geeft aan ma-
zoer 70 pet., de Amerikaansche niet meer
dan 20 pet.
Zooals gij ziet, zijn dit zeer ernstige vra
gen. De schade is ontzettend en onbereken
baar. De gebeurtenissen te Bakoe van de
laatste dagen zullen invloed hebben op vele
gewichtige takken van bedrijf. Er zijn bijna
geen voorraden, want in het naphta-rayon
werden de voorraden in don winter verza
meld. Het land verschaft zich de voorraden
voor den winter meest in do laatste maanden
van het tijdperk van open vaart, want in
de eerste maanden moet de naphta naar de
stapelplaatsen worden aangevoerd. En ein
delijk is het moeielijk te bepalen, wanneer
de naphtabereiding wed/er zal beginnen.
Helsingfors, 13 Sept. Heden werd door
soldaten in beslag genomen in de nabijheid
van Jakobstad 5000 geweren, welke vermoe
delijk afkomstig zijn van een in de lucht
gevlogen schip. Dc bemanning van dat schip
schijnt zich landinwaarts begeven te hebben
haar verder lot is onbekend. Die Finsche
belasting-stoomschepen ontvingen bevel, de
kust van de Bothnische golf te bewaken. De
directeur-generaal van den dienst der in
voerrechten heeft zich naar Jakobstad be
geven.
(In den nacht van verleden Donderdag
is een onbekende stoomboot aangekomen bij
het eiland Kaloscher, op 25 KM. afstand
van Jakobstad. Vrijdag geraakte het schip
ten gevolg© van den mist op eene 3 a 4 KM.
van het strand verwijderde zandbank. Er
volgde eene ontploffing, ten gevolge waarvan
het schip zonkhet achterste gedeelte en
ook de boeg zijn boven water zichtbaar ge
bleven. Het schip was met geweren en muni
tie geladen.)
Japan.
Tokio, 12 Sept. Het panteerschip Mikasa
geraakte gisteren morgen to half drie in
brand en is gezonken.
Tokio, 12 Sep'. Het departement van ma
rine deelt mede, dat de Mikasa den 10. Sept.
te middernacht in brand geraakte. De oor
zaak van den brand is onbekend. Voordat
de bemanning zich kon red dén, bereikten do
vlammen het kruitmagazijn. Br had eene ont
ploffing plaats, waardoor een gat werd ge
slagen aan bakboord op de waterlinie, zoodat
Naar het Engelsch van Grant Allen,
1 door
J. L. VAN DER MOER.
Carvalho.
Het was op den dag vaji het garnizcens-
bal te New-Castle, dat ik Ernest Carvalho
voor het eerst ontmoette.
's Morgens vroeg reeds had ik onze verval
len suikerplantage in Liguanea verlaten en.
was ik de ,Port-Koyal bergen hvgetrok'keu,
met het doel mij naar de vrouw van. (majoor
Venn te begeven. Het dikke, .kleine vrouwtje
had aan moeder beloofd!, mij bijl het mili
taire feest onder haar hoedie te zullen neinen
Ik zou niet durven ontkennen, dat ik er
vreeseliik naar verlangde, want ik was toen
een jong meisje van achttien jaar, pas terug
van een Engeïsche kostschool, waar ik, verre
van het ouderlijke huis van af mijn twaalfde
jaar vertoefd had.
Mijn goede moeder was een echte Jamai-
casche dame van den ouden stempel, sterk
lijdende aan Wesrilndische vadsigheid. Wan
neer ik had moeten wachten met naar een
bal t© gaan, tot. dat ik haar zou hebben over.
gehaald mij daarheen te vergezellen, dan zou
ik zonder eenigen twijfel geduld hebben moe
ten oefenen tot aan „den dag des oordeels
en wellicht nog langer. Ik was dus wat blij,
toen ik de door de kleine, dikke mevrouw
Venn aangeboden „bescherming kon aanne
men. Met een van vreugde kloppend hart
reed ik, pp mijn sterke jxmey gezeten, het.
bergpad op, te voet gevolgd door onzen zwar
ten staljongen Izaak, die op het hoofd een
kleine porte-manteau dtoeg, waarin mijn wit
te baljapon geborgen was. (De dames iu Ja
maica rijden gewoonlijk alleen unset zoo'n.
escorte te voet.)
Terwijl mijn" paardje dapper tegen het
steile pad opstapte, wilde liet toeval, dat
ik oen rijzigen, klocken ruiter inhaalde, met
een knap, eenigszins Joodsdh uiterlijk, en
een paar scliitterende, donkerL> oogen. Hij
berceel een prachtig bruin' volbloed.
De wegen in de Port-Roy al bergen zijn
over het algemeen zeer smal, zo zijn egien]ijik
niet meer dan voetpaden, d'i§ voor een grcot
deel in d© met varens en mos begroeid© steile
hellingen werden uitgehouwen, zoodat er ook
maar enkele plaatsen zijn, waar twee paardón
naast elkaar kunnen loopen. Het is daarom
noodzakelijk, wanneer men een ruiter riet
naderen, op zulk een punt even t0 wachten.
De bedoelde rijzig© heer met hot Joodsch
uiterlijk ging, zoodra hij aan een uitwijk
plaats genaderd was, ter zijde staan, om mij
te laten passeeren.
„Wacht als 't u belieft maar niet," riep
ik hem toe, toen ik zijn bedoeling begreep.
„Uw paard zal wel vlugger kunnen loopen
dan 't mijne, en als ik dus vóórrijd, zal 'k
u misschien onnoodig ophouden."
„Volstrekt niet," was zijn antwoord, ter
wijl hij lielecfd groette. „U is hier zeker
nog vreemd m onze bergen Maar wij zijn
gewoon d© dames te laten vóórgaan. Als 'k
vooraan reed en m a paard zou op 'n-vlak
gedeelte soms is iu galop slaan, dan zou
uw poney 't misschien willen inhalen en
dat zou op deze steile hellingen wel wat ge
vaarlijk zijn."
Bemerkend dat hij niet van zijn plaats zou
komcu, zoolang ik bleef staan, gaf ik hot ten
laatste op en reed vooraan.
Ik weet ,niet wat miju poney van af dat
oogeiiblik bezielde, maar hij' wilde alleen
maar stappen, noogstens 'n klein eindje n
sukkeldrafje aannemen, en dat duurd© zoo
den geheelen weg, tot aan Newcastle tóe.
Nu rijst, voorzoover mij bekend, hot terrein
van af de vlakt© tot aan de stad ongeveer
vier duizend voet (ik ka» vree6elijk slecht
cijfers onthouden) en ik veronderstel dat de
afstand niet veel minder zal zijn dan zeven
mijlen. Gedurende al dien tijd ontmoet men
.meestal geen levende ziel, behalve enkele
negerkinderen die op de vuilnishoopem spe
len. en men treft er geen menschelijke wo
ningen aan, met uitzondering van een paar
hutten., wclkcf in dó schaduw van d6 man.-
goe-boomen of tusschen d© hooge varens ver
scholen liggen.
In den beginne bewaarden wij een gepast
stilzwijgen, daar wij niet aan elkaar waren
voorgesteld, maar het paard van den vreem
deling volgde vlak achter het mijne en het
scheen toch wat al te belachelijk, om ge
durende 'n paar uren in plechtige stilte op
één gelid achter elkaar te rijden, zonder een
enkel woord t© spreken, alléén uit oen over
dreven zucht om de vormen in acht to ne
men. We besloten dan ook eindelijk 't ijs
maar te breken, en lang vóór we t© Newcastle
aankwamen, hadden we behoorlijk, keuais
gemaakt. Het is verwonderlijk, zoo goed als
twee menschen elkaar kunnelx leereu kennen
iu een .tête a tête van 'npaar uren, vooral
onder zulke bijzondere omstandigheden. Men
is op die wijze juist dicht genoeg hij elkaar
voor eeu vriendelijk praatje, en niet te dicht
voor 'n paar vreemdelingen, die elkaar toe
vallig ontmoeten. En bovendien was Izaak,
die met de porte-manteau achteraan kwam
een voldoend geleide, om aau de eischon van
de convenance te voldoen. In Engeland zou
zoo'n jongen ook te paard moeten zitten, wat
volgens mijn bescheiden meening een onder
scheiding zonder onderscheid is.
Mr. Carvalho ging voor hetzelfde doel
naar New Castle als ik, namelijk om te dan
sen. Ik schatte hem op 20 jaar, on zooals
men weet beschouwen meisjes van achttien
jongens van twintig reeds ab mannen. Hij
was ambtenaar op een gouver nei non tslju re a u
te .Kmgston en ging nu met een paar wolken
verlof naar New-Castle.
Ik had boen ter tijde weinig verstand van
mannen, maar veel kennis betreffende déze
wezens had ik ook niet noodig, om t© kun
nen rien, diat Ernest Carvalho beslist ben
knap exemplaar was.
Zoodra het gedwongene uit ons gesprek
was verdwenen, amuseerde -hij mij geduren
de het verdere van den weg kostelijk met
een duidelijke beschrijving van de onbedui
dende hoogwaardigheidsbekleedërs in oen
hoofdplaats van sommige kolonies. Daar had
je bijv. ..Zijne Excellentie van zus", en de
hoogedelgestreng© van „zoo", en de edelacht
bare secretaris van koloniën en de edclach-
bare directeur van ''e wegen, benevens ecu
nog zeer groot .aantal „achtbaren" van ver
schillenden rang, wier dwaze eigenaardighe
den hij geestig en met groot© nauwkeurig
heid wist weer te geven. En hij uitte rich
volstrekt niet op hatelijke of spotende wijze...
integendeel bleek vrij duidelijk, dat hij den
meesten van die menschen, waarover hij zoo
sprak, wèl genegen was.
Hij scheen hun karakters alleen maar zoo
precies t© beschrijven en zorgvuldig te ont
ledenom ze in rijn dramatisch© schetsen
zoo natuurlijk mogelijk te doen uitkomen.
Mij kwam hij eigenlijk voor als een soort
verbeterde editie van Thackeray, in een kolo
niale maatschappij. Al het bepaald stekelig©
liet hij achterwege, hij, gaf uitsluitend een
kunstige schildering van de menschen-
Nimmer te voren, noch naderhand, heb ik
een man ontmoet, die mij, als Ernest Car
valho, zoo pogenblikelijk de overtuiging
schonk, dat ik met e^n geboren genie te doen
hlad.
,,U is natuurlijk in Engeland geweest?"
vroeg ik, toen we New-Castle begonnen te
naderen.
„Volstrekt niet," was zijn antwoord!; „ik
ben op Jamaica geboren en opgevoedl en hob
'teiland nooit vel'aton."
Wordt vervolgd.