J!0. 108
4" Jfaargang
Woensdag 18 October 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJNHEER CONNEHAYE.
ABONNEMENTSPRIJS i
Par 5 maanden voor Amersfoort f 1.8».
Idam franco per post1.75.
Afsonderlgke nummers«.OS.
Deze Courant Terschijnt Dagelijks, met nikondering ran
Zon- en Feestdagen.
Advertentiin, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens b|j de Uitgevers iö te sehdén.
Uitgevers! VALKHOFF ft O».
Utrechtschettraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTE NTLÈN
Van l-r6 regelsf 0.78.
Elke regel meer- 0.15i
Grooto letters naar pla»t»njüpt«.
Yoor handel en bedrnf bestaan voordelige bepaling'
het herhaald at} ver toer en in dit Blad hij KDonptmanr
ciroulaire, bevattende de voorwaarden,' wordt op aanvraag
toegezonden.
door eene paniek bevangen en vluchtte in wan
orde; maar het kreeg spoedig zijne kalmto
terug en ging rustig uiteen in alle richtingen.
Op de lijkkist waren meer dan honderd
bloemstukken gelegd. Daaronder werd ook
opgemerkt een bloemstuk van levende orchi
deeën. dat door den Keizer gezonden was.
Eene groote menigte, uit menechen van eiken
staind samengesteld, vormde een dubbelen
keten, hand in hand, om den stoet te bv
sehermen tegen het- opdringen van de men-
schenmaesa's langs den. weg.
De correspondent van de Temps voegt hier
aan nog toe, dat het gebeurde het onderwerp
zal zijn van eene enquête waaraan ook ver
tegenwoordigers van de universiteit zullen
deelnemen. Men hoopt daardoor de veront
waardiging te doen bedaren, die onder de
studenten heersoht wegens Let optreden van
<ie gewapende macht De straattooneelen,
die zijn voorgekomen, hebben, overigens geen
enkel slachtoffer gevorderd.
De begrafenis van prins Troebetakoi <e
Moekou heeft in volledige kalmte plaats ge
had bij groote deelneming van. het publiek.
De politie vertoonde zich nietvoor de hand
having van de orde zorgden de studenten. Na
de begrafenis is het echter anders toegegaan,
zooals men onder de telegrammen kan zien.
Moskou, 17 Oct. Volgens een particulier
bericht werden de personen, die de begrafenis
van prins Troebetzkoi hadden bijgewoond,
toen zij weder naar de stad terug wilden kee
ren. door politie en kozakken, die de Kamen -
nyi-brug bezet, hielden, daarin verhinderd.
Het publiek wierp met. steenen. Daarop
deden de kozakken een aanval met den blan
ken sabel en wondden een groot- aantal per
sonen. Tieri gekwetsten werden int de stede
lijke ziekenhuizen opgenomenvele lichtge
wonden keerden naar hunne woningen terug.
Twintig personen werden gevangen genomen.
Turkije.
Het laatste antwoord van de Porie op de
collectieve nota over de financieele controle
in Macedonië wijst op de maatregelen, d o
tot dusver in Macedonië genomen zijn, inzon
derheid op de uitvoering, die gegeven is
do financieele clausule van het Februari-pro-
gramma en aan art-. 0 van het programma
van Mürzsteg. Het reglement op de finan
ciën wordt toegepasthet resultaat is stipt
heid en zekerheid van de betalingen. De in
voering van nieuwe Bepalingen tot het uit
oefenen van toezicht, zou zijrn een recht-
streeksohe inbreuk op de souvereiniteits-
reehten van den sultan. De Porte ziet met
leedwezen de uitzetting van de grenzen van
liet oorspronkelijke programma, die het werk
benadeelt ou tot verkeerde toestanden moet
leiden. Zij moet daarom volharden in haar
verzet en hoopt, dat de mogendheden voor
goed van de zaak zullen afzien.
Marokko.
In de regeeringskxLngcn te Madrid wordt
het Engelsolie bericht onjuist verklaard, dat
de 9' dtan het bijeenkomen van de conferen
tie te Algeciras zou weigeren.
Tanger, 17 Oct. Een kapitein en een lui
tenant van de Britsche marine zijn door de
Mooren gevangen genomen, terwijl zij van
het gestrande Britsche schip Assistance naar
Ceuta terugkeerden.
Tanger, 17 Oct Om 4 uur des namiddags
werd gemeenschap verkregen met de ge van
genen. De vrijlating van Val ion te, den broe
der van het hoofd, die de officieren gevangen
nam, is gesteld als voorwaarde voor hun ont
slag uit de gevangenis. Valiente werd gevan
gen genomen op bevel der iipaansche regee
ri tvg de Spaansche regeering moet dus eerst
goedvinden dat hij in vrijlheid wordt gesteld,
voer dat de Moore» de Engelsohe officieren
ontslaan.
De vredfe.
De Japaneche legatie te 's G-ravenliage
heeft uit Tokio bericht ontvangen, dat tege
lijk met de ratificatie van het vredesverdrag
tusschen Japan en Rusland, de Keizer van
Japan eene proclamatie heeft uitgegeven van
den volgenden inhoud
Wij hebben het steeds als een grondbegin
sel var. onze internationale politiek be
schouwd. den vrede in het Oosten te bewa
ren en de veiligheid van ons Rijk te verze
keren en d)e bovardering van deze gewichtige
onderwerpen is daarom ons voortdurend doel
geweestmaar verleden jaiar werden wij om
redenen, door de noodzakelijkheid van zelf
behoud geboden, ongel uk lagerwijze gedwon
gen tot vijandelijkheden met Rusland.
Ons leger en onze vloot hebben zich be
hoorlijk toegerust voor d» verdediging van
ons land en militaire voorbereidselen in het
Rijk getroffen, terwijl zij allerlei «ongemak
ken doorstonden in veldtochten buitenslands,
en zoodoende eon roemrijke zege wisten te
bevechten. Ons» burgerlijke ambtenaren
kweten zich, in overeenstemming met onze
Volksvertegenwoordiging, ijverig van hun
plicht tot uitvoering van onzen wil. Alle
maait regelen voor de voortzetting van den
oorlog en voor liet beheer van bimienland-
sche er buitenlandsoho zaken zijn behoorlijk
genomen, zooals de eischen van het oogen
blik die vorderden.
Ons volk, sober en wijp, droeg opgewekt
den zwaaxsn last van de uitgaven voor het
vaderland, en heeft edelmoedig bijgedragen
in de fondsen van den oorlog, eensgezind het
gezag en de waardigheid van don Staat te
bevorderen cn te liandhavon.
Be uitslag is grootendeels te danken aan
goede geesten onzer voorouders en aan toe
wijding van onze civiele en militaire auto
riteiten en de zelf verloochenende vaderlands
liefde van geheel ons volk. Na twintig maan
den van oorlog is de positie van het Rijk
versterkt en zijn de belangen van liet land
bevorderd en, waar wij nimmer hebben ge
weifeld in onzen wensoli om den vrede te be
waren, is het tegen onzen wil dat de vijan
delijkheden zouden wordten verlengd en ons
volk zonder noodzaak worden blootgesteld
aan de gruwelen van den oorlog. Toon de
president der Verecnigde Staten, in liet be
lang van vrede en mensohelijkheid, voorstel
de dat de Regeeringen van Japan en Rusland
vredes\oorwaarden zouden vaststellen, heb
ben wij, ten volle de waarde beseffende van
zijp vriendelijkheid en welwiLlondhoid, zijn
voorstel aangenomen en gevolmachtigden be
noemd. om met die van Rusland te onder
handelen. De gevolmachtigden van de beide
Rijken rijn herhaaldelijk bijeengekomen om
te onderbande'ende Russische gevolmach
tigden hebben toegestemd in voorstellen van
onze gevolmachtigden, die do hoofdzaak be
troffen daar zij de aanleiding tot den oor
log en het behoud van vrede in het Oosten
golden, en hebben zoodoende de oprechtheid
yan hun verlangen naar vrede bewezen. Wij
hebben de voorwaarden onderzocht, waarom
trent de gevolmachtigden hot waren eens ge
worden en, na ze geheel en al in overeen
stemming te hebben bevonden mot onzen
wil, hebben wij ze aangenomen ein bekrach-
(HKESf
Politiek Overzicht
Frankrijk «n Duitschland.
De woorden, die de Nordd. Allgemeine
Zeitung heeft gewijd aan het gerucht maken
de incident, dat de onthullingen van den
Matin hebben doen ontstaan, zijn door het
Journal des Débats met welgevallen begroet.
Van den beginne af heeft het Journal des
Débats volgehouden, dat zoomin Engeland
als Frankrijk over politieke bakerpraatjes
ophelderingen behoefden te verschaffen.
Daarom constateert het met voldoening, dat
liet officieuse Duitsche blad heeft verklaard,
dat de Duitsche regeering geene ophelderin
gen heeft gevraagd, en liet beschouwt daar
mee de zaak als geëindigd.
Dezelfde opvatting is ook van Duitsche
rijde de Köln. Ztg. toegedaan, voor zooveel
betreft den materieelen kant van de zaak.
De verklaring, die de Engelsolie regeering
door Reuter's agentschap heeft laten geven,
dat Engeland minister Delcassé geen bond
genootschap tegen Duitscland heeft laten
aanbieden, welke verklaring van bevoegde
Duitsche zijde bevestigd is door de verzeke
ring, dat dezelfde verklaring reeds in Juni
door do verantwoordelijke bestuurders van
de Britsche politiek aan den Duitschen ge
zant te Londen is afgelegd, doet inderdaad
de deur diohtaan do juistheid van dat feit
valt niet te twijfelen. Maar het raadsel blijft
bestaan hoe het mogelijk was, dat een
Fransche minister met de legende van de
Engelsche hulp kon gaan venten en kon be
proeven, daarop de buitenlandsche politiek
van zijn land te steunen. Dat punt zou de
Köln. Ztg. opgehelderd willen zienzij
meent, dat juist de openbar© meening in
Frankrijk er belang bij moet hebben, dat aan
den dag komt hoe het mogelijk was en wie
het mogelijk heeft gemaakt, dat in Frank
rijk regeering en volk zich konden overgeven
aan de dwaling, dat Engeland bereid was
aan de republiek in een oorlog met Duitsdk-
h.nd gewapende hulp te verleenen. Daarmee
zou de weg vrij zijn voor een open e-i eerlijk
verkeer, dat zich niet behoefde te ontwikke
len tot eene entente cordiale, maar
in eene entente loyale eene uitdruk
king zou kunnen vinden, die de belangen van
Frankrijk zoowel als van Duitschland ver
zekerde.
„Wij hopen niet verkeerd te worden ver
staan," voegt de Köln. Ztg. hieraan toe. Zij
heeft in 't minst niet do bedoeling door
vleierij den buurman welwillend te stemmen
of een wig te drijven in de betrekkingen van
Frankrijk met Engelland. Wie echter in de
laatste jaren en maanden de ontwikkeling
van Frankrijk met aandacht heeft gevolgd,
heeft kunnen waarnemen, dat daar in de
opvatting van do buitenlandsdhe politiek een
gistingsproces in gang is, waarvan de sporen
duidelijk genoeg in de uitingen van het open
bare leven in pers en parlement aan den dag
komen. Dit proces heeft ook in de verhouding
tot Duitschland zijjn invloed doen gelden.
Juist iu deze dagen tracht de France Mili
taire, het bekende vakblad, welks blik ge
durende tientallen van jaren hypnotisch op
het Vogeezengat gericht was, in eene reeks
van artikelen te betoogeu, dat niet Duitsch
land, maar Engeland de „erfvijand" van
Frankrijk is. Do Köln. Ztg. is geneigd om te
imeencn, dat ook dit prooee, dat in de open
bare meening van Frankrijk zidh voltrekt, het
14 DOOR
VIRGINIE LOVELING.
„Welnu', Felie, zijit ge nog banh< voor uwe
jonge meesteres?" vroeg Wij ai;u dt tafci, zijn
servet ontplooiend, dat hij, mnheidsbaJve
hoog op de borst met een speld vaststa k, ter
wijl zijjn oude meid! die dampende soepkom
nederzette.
Deze zuchtte, lang niet in harmonie met
rijtn vertrouwvolle opvatting van haar toe
komst
„Nieuwe heeren, nieuwe wetten." herhaal
de zij wat zij hem reeds dikwijls h|aid! voorge
houden.
In zijn vervoerden toestand at Conneaaje
instinctmatig, zonder te weten watp hij
schonk zich onbewust in en dronk onbewust
en het bier, in plaats van rijm roeö te ver-
meerde ren, bracht hem schieli jk tot do wer
kelijkheid terughij moest het. eiudSgönl van
zijn jonkmanschap in de Ooebergerstraai
gaan aankondigen 1
Malvina. hare moedier!
Gelukkig dat hij 't vergeten had, het zou
zijiii soort- van tijdelijke zinsverbijstering, aoo
rijk aan hemelsche vooruitzichten, hebben on
mogelijk gemaakt..
onbedoelde resultaat is van den arl-eid van
de int: .nationale rustverstoorders, die door
hun drijven het gevoel van onrust en mis-
haagdheid levendig gehouden hebben en in
den vreedzamen burger de neiging hebben
doen ontstaan, zich door combinatiën van
ondersteuning en bondgenootschap in geval
van oorlog eene herverzekering te verschaf
fen. Vandaar deze „cauchemar des coali
tions," die tot in het verre Azië de volken
plaagt en in de pers van alle landen als
artikel, waaraan steeds behoefte bestaat,
rondgaat. Ook dit is een teeken des tijds, dat
daarbij in Frankrijk een verbond met
Duitschland in allen ernst in overweging kan
worden genomen en dat in tallooze geschrif
ten de wegen worden aangewezen, waarop
de beide volken elkaar verzoenend kunnen
zoeken en vinden.
„Hoe ver dit proces eener omkeering in de
openbare meening in Frankrijk gevorderd is,
hebben de gebeurtenissen, waarvan do heer
Delcassé het middelpunt was, duidelijk ge
toond. Toen het- klaarblijkelijk werd, dat
deze minister Frankrijk in een oorlog met
Duitschland wilde storten, vaagde de open
bare meening hem weg; dezelfde openbare
meening waarvan Bismarck nog voor acht
tien jaren kon beweren, dat zij geleek op
eene met stoom gevulde machine, waarbij een
vonk voldoende was om de veiligheidsklep
te doen springen en den oorlog te verwekken,
wierp haar gansche gewicht voor den vrede
m^t Duitschland in de schaal. In Duitsch
land zal men dit eigenaardige proces met aan
dacht volgen en al bestaat, er ook niet de
minste neiging om invloed uit te oefenen,
hetzij in aanmoedigenden, 1 etzij in belemme
renden zin, men hoopt toch, dat het allengs
de blikken der Fransche buren van histori
sche onmogelijkheden zal afleiden, opdat zij
duidelijk en vast de belangen in het oog kun-
1 'ui houden, die bij de snel wisselende poli
tieke verhoudingen de volle aandacht van oen
grooten staat vorderen, die niet in het spel van
de wereldpolitiek op den achtergrond wil ge
raken. Wanneer eerst elke van de beide na
tiën de wegen bewandelt, die hare belangen
en deze alleen haar aanwijzen, en wanneer
ieder zich er aan gewent de belangen van de
andere te behandelen met- dezelfde achting,
die zij voor hare eigen belangen vordert, dan
zullen Frankrijk en Duitschland zeker vaker
naast elkaar gaan dan elkaar ontmoeten,
dan zal iedere strijd van belangen, voor zoo
ver hij zonder liefde en zonder haat enkel
uit opportuniteitsoogpunt wordt behandeld,
met een beide partijen bevredigend vergelijk
eindigen en de entente loyale tusschen
de beide volken zal, zonder afbreuk te doen
aan eenig bondgenootschap of vriendschaps
betrekking, een nieuwen cn niet gering te
schatten waarborg voor den wereldvrede wor
den."
Duitschland.
Coburg, 17 Oct. Volgens mededeelingen,
die hier gedaan worden uit eene bron, die
goed schijnt le zijn ingelicht, zijn grootvorst
Cyrillus van Rusland en prinses Victoria
Militta van Saksen-Coburg-Gotha den 8en
October te Tegernseo naar den Ruasischen
ritus getrouwd.
Belgifi.
Brussel, 17 Oct. Men mag de tot stand'ko-
mirag van een overeenkomst verwachten, om
vattende de voornaamste maritieme naties,
die op de conferentie te Brussel vertegen
woordigd zijn. De definitieve tekst kan ech
ter in deee bijeenkomst nog niet worden
XII.
Een huwelijksaankondiging.
Op de straat huiverde hij nu onder den
snijdenden, natten wind en, zedelijk volko
men! ontnuchterd, dacht hij aan Lustte cu
mevrouw Slock, die hij door dit weder had
doen loopeni, en nu dat. alles voorbij, was
mi^ehien juist orndalt het voorbij was werd
een bezwaar in hem; wakker. Waarom hadi hij
haar geen diner aangeboden, waarom geen
rijtuig laten komeni? Ja, waarom? Hij1 die
Lucette toch meer d!an zivn eigen leven lief
had.
Hij trok dus weder stadwaarts na zijn snel
genut diner, ziime schoenen, waren immers
toch vuil wat meer of mindfer modder kon in
geen aanmerking komen. Hij; had nochtans
zijm pelsrok tegen een ouden paletot verwis
seld en een hoed opgezet, die zich zou ge
schaamd hebben bij dage onder het licht aer
zon te verschijnen doch in 't donker zelfver-
-d illuzdën van fatsoenlijkheid koeste
ren kon.
Het was in»og niet heel laat teen hij. na
eene worsteling met een, thans opgestoken,
hevigen storm, en het water schuins hem
aanzweepend,, meedoogenlooa voor de folterin
gen van zijn zeer versleten, steeds overslaande
oarapluie het nauw tusschen de huizen merk
baar nooit gegrendeld^ poortje in de Coeber-
gerstraat opendeed, door liet. smalle, kromme
gangetje trad en met de zekerheid van hand
des ingewijiddnl en, de rustige koenheid van
den eigen aai', rijn sleutel in het- slot. der deur
van het cr> de binnenplaats alleenstaand huis
je omdraaide en zonder aarzelen! binnentrad.
Hij tikte echter op de kamerdeur.
„Entrezsprak eene vrouwenstem.
vastgesteld, want de gedelegeerden der lan
dt 11. die voor de eerste maal vertegenwoor
digd zijn, hebben daar too nieuwe instruc
ties ei. nieuwe volmachten noodig.
Frankrijke
Cherbourg17 Oct. Do kruiser Desaix
maakts zich gisteren gereed om uit to varen
het schip heeft admiraal Boé do Lapeyert
aan boord en is bestemd naar Fort de France.
Onder de reis moet de Desaix ontmoeten de
schepen Lavoiiies, C'hasseloup, Laubat,
Troud en Jurien de la Gravière. Men go-
looft, dat deze vlootdivisie later instructiën
zal ontvangen.
Parijs, 17 Oct. Men bericht uit Cherbourg
aan het Journal, dat de Desaix, die gisteren
naar Venezuela vertrokken is, eene volledig!*
lading munitie meevoert. Deze vlootdiivisue
is samengesteld met het oog op operatiën,
die de houding van president Castro noodig
zou kunnen maken.
Parijs, 17 Oct. Men heeft bericht, dat de
Désaix die gisteren Cherbourg verliet, zich
naar de Antillen zal legeven met de Chas-
seloup-Laubat en de Lavoisier. De beide
laatstgenoemde kruisers zijn echter juist te
Loricnt aangekomen en zullen .niet weer in
zee gaan. De Désaix zal zich voegen bij
twee andere schepen van het Atlantische ee
kader, de Jurien de la Gravière en de
Fronde.
Hongarije.
Tegenover de berichten van Weener bla
den, dat de herbenoeming van het kabinet-
Fejervary reeds voltrokken is, wordt in de
regceringskringen te Boedapest, gezegd, dat
ddt nog niet het geval is. De officieuse Ma-
gya- Nernzet bericht, dat de Keizer wel wil
toestemmen in het. programma van Fejer-
vary, maar waarborgen verlangt, dat Fejer-
vary eene partij van voldoende sterkte aal
kunnen organiseeren. Daarvan tracht Fejer-
vary zich nu op de hoogte te stellen, en dan
zal hij den monarch nogmaals rapport uit
brengen.
ServIC.
De eerste Servische universiteit is gsteren
te Belgrado geopend door den Kouing, in
tegenwoordigheid van den kroonprins, de re
geer ing&personen, oen aantal gasten en depu-
tatiën.
Balkan-Staten.
In de moeste Balkanlanden worden thans
do najaarsmanoeuvres gehouden, die door de
betrokken souvereinen en den bij hen ge
accrediteerde militaire attache's van de
groote mogendheden worden bijgewoond.
Eene eigenaardige bijzonderheid wordt uit
Montenegro bericht. Daar liebben aan de
oefeningen 24 bataillons en 2 batterijen deel
genomen, en werd do orde de bataille, en
waarschijnlijk ook de beschikkingen voor de
manoeuvres door den Russischen militairen
attaché te Oettingi, luitenant-kolonel Pota-
pow, ontworpen.
Rusland.
Over het gebeurde te Petersburg bij de
overbrenging van liet- lijk van prins Troebetz
koi naar het station, wordt nader bericht,
dat het escadron gendarmen, dat in eene "a-
burige straat geposteerd was, op het Zna-
menskaja-plein verscheen op het oogenblik,
toen de lijkstoet het station binnenging. Er
volgde een oogenblik van algemeene zenuw
achtigheid, waarvan iemand misschien was
liet een krankzinnige gebruik maakte om
een revolver af te schieten. Het publiek, dat
meende dat eeon salvo werd; afgeschoten, werd
„Hoe gaat het, goed vroeg Connehaye
aan de oude dame ,die met het sluik grijs
haar langs dè slapen en een boek open voor
zich op. de tafel onider liet- licht der lamp in
een zetel zat.
Een blijde glimlach verhelderde liaar zacht
gelaat, terwijl z" hem weifelend! dë rechter
hand1 toeotak.
Connehaye koivde die hand en/ die knobbel-
achtöge vingeren. Een lainge on der rinding had
hom geleerd, hoe Ivij die <1 nikken moes* als
blijk van toewijding en zieleverwantschap
zonder angst- of pijnverwekkentusschen
den' duim en den wijsvinger, juist, in 't mid
den. innig en todli zacht «luwend, oplettend
dat. hij de smartelijke knokken niet l>eroerde.
„Ja. goed.'" antwoordde zij, .altijd goed als
ik u zie, zet u neder."
Hij had het reeds gedaan En zij|m hart be
gon te kloppen in gistende ontroering, zijn
adem werd korter en benauwd. Het was een
niet meer te verschuiven,, doch geduchte ont
hulling, waartoe hij zich hier verplicht, zag.
Toekomstige Zondag zou tijm eerste geb »d
in de kerk afgeroepen w«>rden.
..Waar is Malvina dan?" Vroeg hij, als mis
noegd of ongerust, hetzij om tijd te winnen
en nog afleiding te zoeken, hetzij met onver
saagde krachtsinspanning den, uitersten strijd
vooruit ijlend
„Uit,," be richtte de moeder.
Geheel zijn aangezicht betrok al6 mot een
onweerswolk.
„Waarheen,?"
„O. niet ver. naar den apotheker, juist dort
hoek om. Malvina lijdt alle machten aan
tandpijn, zij dacht dat laudanum of chloro
form
Maar hij Het haai" niet uitspieken. Hij
stond ree '- h'* lvad zijn hoed gevat en
sprak op besliste toon gebiedend
„Ik" wil niet, dat ze 's avonds op de Straat
loope. Is dat nu eem uur voor een jong meis
je? O ge rijt onvoorzichtig," heel onvoorzich
tig," verweet hij d© oude vrouw, oploopend.
in eens heel rood.
„Ach,' klaagde zij onderworpen„indien ik
hier aan mijn stoel niet ganiageld zat. zou ik
ze nooit uit mijn oog laten
„En gij. zoudt wel doen," verzekerde haar
Gonnehaye met nadruk, ..heel wel zoudt. ge
doen. Ik giai haar 'halen," voegde hijj er bü,
.ik moet. eemts weten, waar ze aldus des avonds
heen loopt, als ze mij niet verwacht."
Meteen was h-ï weg, hij had de deur achter
zich uit zenuwachtigheid harder toegetrokken
dan zijn inzicht, was. Zijne beduchtheid voor
de moed li i]ke bekentenis nam den vorm vam
een rechtmatig© gramschap aam. Hij sloeg den
hoek om, hij was in de Duqucsnoystraat.
Ja. hij zag ze staan, Malvina, ginder in de
apotheek, reeds het. flesohje i'ni de hand hou
dend met. een groote, lichtkleurige blauwe
gebreide sjaal op 'het hoofd en over de borst
gekruist- als een volksmeisje, blozend en la
chend, blijkbaar schertsend' met den discipel,
die, zonder de blikken van baar af te slaan,
op aijn1 ellebogen over de toonbank leunend,
zoo ver mogelijk naar haar toe helde.
Connehaye, zelf in het half duister, zag de
beiden, van tusschen; do gekleurde, met blauw
en groen vocht gevulde bokalen aan 'het raam,
in de omgeving vaffl! witte potten met gouden
letters op de rekken. Van schaaltjes en mor-
t.iers onder het helder licht van het. g}as.
„Schaamde zii zich niet! vreesde zij niet-,
dat hij haar betrappen konHij had haar
verboden nog een voet in die apotheek te
stellen
En e ar nval van driftig misnoegen, dat
tot razernij oversloeg in de opgewekte stem
ming. waarin hij zieli bevond, naarmate het
lustig gesprek, dat hij niet hooreu kon, zich
uitrekte «leed hem als een schildwacht, doch
met rassaher, koortsig© haast heen. en weder
voorbij den ingang wandelen, totdat tij(, na
der en nader de deur tredend altijd) met. deu
leeiling keuvelend, eindelijk voorgoed de
straatbel klinken deed en buitentrad.
„Hier!" zei Conitiehayo.
E» het meisje verschrikte bij zijn aanblik
Hij trok haar arm uoor de zijnen„Kom
gebood ih*'\ lvaar t©rugwaarts leidend „Ia liet
aldus diut gij mijb v<x»rsenriften naleeft om
bij duisternis thuis te blijvwu en noch bij dago
noch bij avond en hij drukte op die woor
dentegen dten man zult spreken?"
Zij onitschuldigde zioh niet. eensklaps uit
den opgeweld©ni roe» van vrool ijlkheid tot vol
komen ontnuchtering gebracht, neerslachtig,
in schuldbewustzijn of als een lijdzaam offer
zijner onbillijklieid naast hem. op henr leu
nend voorteohrijdend.
Dit allies gaf Connehaye moed; wellicht
had hij zich onbewust aldus opgewonden door
het aankweekeu eener onverdedigUiae gram
schap, als <1© schuchtere redenaar of sollici
tant, «lie tot een glas wijf», ziiw toevlucht
neemt wel wetend, dat de lichte duizelighei«
van 't hoofd soms de tong loet ©n liet. moeilijk
woord er vloeiender uitkomt-.
Wordt virvolgd.
