- 186.
Dinsdag 8 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5" jHarxaiijg.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maasden veor Anersfeertf 1.39.
Jdem franee per poet1.75.
Afzonderlijke nummer»0.05.
Deze Courant ▼•raehgit Dagelrjk», met uitzondering ran
Zon- es Feestdagen.
Advertentiën, mededeeliagen enz., gelieve men réór 10 uur
morgen» bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft C».
Utrechtsche6traat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
f 0.75.
- 0.15.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote lettert naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Engelanii en Afghanistan.
De emir van Afgharstan, Ha bib Ullah,
I vertoeft thans in Britsch-Indië als gast van
Engeland. Hij is aan de grens door een
f vertegenwoordiger van den onderkoning ont-
vangen. Een itelegram van Koning Eduard,
Keizer van Indie, heette hem welkom en
drukte de hoop uit, dat de reis voor den emir
,,ceno aangename ontspanning van de staats
zorgen" zou zijn. Om hem die ontspanning
to verschaffen, zijn uitgebreide maatregelen
genomen. Morgen heeft te Agra de ontnioe-
ting plaats tusechen den emir en den onder-
koning. Heden komt da onderkoning, graaf
Minto, daar aangisteren* is de opperbevel
hebber van het Britsen-Indische leger er
aangekomen en morgen houdt de emir er zijn
plechtigen intocht. Voor ieder van de groote
heeren is een afzonderlijk kamp opgeslagen.
In Agra zal de onderkoning den gast uit
Afghanistan gedurende acht dagen eene
reeks van feestelijkheden aanbieden, en in
navolging van hem zullen de Indische vorsten
■■htm Lest doen om den emir het leven te ver
aangenamen gedurende zijn verblijf op
Britsch-Indischen bodem, dat zes a acht we
ken zal duren.
HaJadb Ullah wordt in de dépêche van
Kon'ng Eduard als „Uwe Majesteit" be
groet, een titel die aan zijn vader nooit ge
geven is. Al deze uiterlijkheden leveren het
bewijs, dat in Engeland dit 'bezoek gaarne
gezien wordt en dat cr groote beteektms aan
wordt gehecht. Niet ten onrechte, want
daarin komt uit welk t«*n groote verandering,
er gekomen is in de omstandigheden, die
van. invloed zijn op de betrekkingen tusechen
Engeland en Afghanistan. Tot aan de inzin
king van de Russische macht in Oost-Azië
wist men in Afghanistan to laveeren tus-
sclien Rusland' en Engeland naarmate van de
omstandigheden. Met niet geringe blijdschap
werd in Petersburg waargenomen, dat de
tegenwoordige emir Habib Ullah den afkeer
van zijn vader tegen het streven van Enge
land om Afghanistan tot een soort vazalstaat
te maiken, had geërfd, evenals zijn vader in
ziji'no laatste levensjaren*, weigerde ook Habib
Ullah het hem door do Britsch-Indische re
geering toegekende jaargeld in ontvangst te.
nemen, otsehoon dit an 1,200,000 ropijen
tot 1,800,000 was verhoogd. Maar in den
loop van den Oost-Aziatiscben oorlog veran
derde de stemming in Afghanistan. In het
najaar van 1904 bezocht do toen 16-jarige
zoon van den emir den toen maligen onder
koning, lord Curaon. D'aarop volgde eene
reis van een Engelsch gezantschap naar
Kaboel, aan welks hoofd de secretaris voor
buitenlandsohe zaken der Indische regeering,
de heer Louis Dane, stond.
Thans brengt de emir zettf zijn eerste
bezoek aan Indië sedert zijne troonsbeklim
ming in 1901. Zijno reis laat de conclusie
toe, dat de uitkomsten van het vroegere be
zoek van den troonsopvolger en nog meer
die van do naar Kaboel gezonden Briitsehe
missie den emir bevredigd hebben. Zijne
wenschen betroffen toen voornamelijk de
toelating van een permanenten diplomatie-
ken vertegenwoordiger m Londen, vrijen in
voel' van wapenen na rr Afghanistan en het
krijgen van eene Afgbaanscbe liaven aan de
Arabische zee, hetgeen niet anders i3 te be
reiken dan door den afstand van een strook
lands van Beloedsjisten. De Engelschen*
deden hunnerzijds in de destijds gevoerde
onderhandelingen hun best om de uitbrei
ding te verkrijgen van het Indische spoorweg
en telegraafnet naar Afghanistan, verder de
aanstelling van Britsehe officieren als in
structeurs van het Afghaansche legeT en de
verbintenis van den emir, dat hij zijne wa
penen in Engeland zou koopen.
Daar nu Koning Eduard persoonlijk den
emir heeft begroet, mag men wel aannemen,
dat het tijdstip niet ver meer is waarop den
emir zal worden toegestaan, in plaats van
door bemiddeling van de Indische regeering,
rechtstreeks door een eigen vertegenwoordi
ger in Londen met de Britsehe regeering en
het Britsehe hof in verbinding te treden en
dat aan den anderen kant een permanent
Britsch gezantschap in Kaboel zal worden
gevestigd. Hoe het staat met de andere pun
ten, die regeling behoeven, is op dit oogen-
blik niet bekend, maar men mag wel als
zeker aannemen, dat de emir niet naar
Britsch-Indië zou zijn gekomen om zich te
ontspannen, als gast van de Bribsch-Ind'ische
regeering, wanneer er ook maar eenigszins
eene gespannen* verhouding bestond.
Duitschland.
Berlijn, 7 Jan. De Reichsanzeiger bevat
de benoeming van den ,,wirklichen gehei
men Legationsrat" Rienaecker tot consul-
generaal te Amsterdam.
Te Gnesen is een proces gevoerd, dat een
sterken politieken bijsmaak had. Onder de
beklaagden waren de lieer von Koscielski,
een lid van het Pruisische heerenhuis en van
den* Duitschen rijksdag, en dr. von Chrza-
nowski, lid van het Pruisische huis van af
gevaardigden. De heer von Koscielski is een
tijdlang persona grata te Berlijn geweest als
voorstander van de vlootuitbreicung; de heer
von Chrzanowski is voorzatter van den bond
van sokols of Poolsche vereenigingen tot be
oefening van de gymnastiek.
In October van het vorige jaar zou eene
algemeene vergadering van gymnastiekveree-
nigingen gehouden worden, maar de politie
weigerde de daartoe noodige vergunning te
geven. De heer von Koscielski stelde daarop
het park van zijm landgoed te Miloslaw be
schikbaar tot het houden van eene niet open
bare bijeenkomst, waartoe uitnoodigingen
gezonden werden aan verschillende vereeni
gingen met aanmaning om geheimhouding
in acht te nemen en te verschijnen zonder
gymnastiektoestel'len en* bewijzen van lid
maatschap. De bijeenkomst werd bezocht
door een tachtigtal personen. Nu de gym
nastische uitvoeringen ging men in optocht
voorbij het standbeeld van den Poolscben
dichter Stawacki in het park, waar Chrza
nowski eene toespraak hield en een krans
neerlegde.
Op grond van de getuigenverklaringen liet
de Staatsanwalt de beschuldiging, dat eene
politieke vergadering was gehoudten, vallen.
Hij was echter van oordeel, dat de bijeen
komst het karakter gehad had van eene open
bare vergadering, waarvoor de vergunning
van de politie gevorderd werd. De rechtbank
achtte niet bewezen, dat de beklaadgen zich
aan wetsovertreding j ad'den schuldig ge
maakt, en sprak hen daarom vrij.
Duitschland en de Versenigde Staten.
De te Berlijn vertoevende Amerikaansche
tarief com missie zal binnen kort Berlijn ver
laten. Van agrarische zijde is het bericht
verspreid, dat de besprekingen tusschen de
Duitsche en de Amerikaansche onderhande
laars zonder resultaat zouden zijn gebleven,
zoodat een Amerikaansch-Duitsche tarief
oorlog voor de deur Zou staan. Dit wordt ech
ter, volgens een bericht van de Neue Freie
Presse uit Berlijn, van welingelichte zijde
beslist tegengesprokenEr wordt medege
deeld, dat Keizer Wilhelm op den Kerst
avond een in de Engelscho taal gesteldeu
eigenhandigön brief aan den Amerikaanschen
gezant, mr. Tower, heeft gezonden, waarin
hij de verwachting uitdrukt, dat de onder
handelingen tot een goed resultaat zullen
leiden en de hartelijke betrokkingen tus
schen Duitschland en de Unie, die roods nu
een der zekerste waarborgen voor den wereld
vrede zijn, nog zullen verbeteren. Als Kerst
geschenk voor den gezant had de Keizer oen
twintigtal teekeningen van Menzel bij den
brief gevoegd. Ook bij de nieuwjaarsreceptie
i het slot Lad de Keizer een onderhoud met
den gezant, dien hij zeer vertrouwelijk be
groette. Bij deze gelegenheid werd de
kwestie van de onderhandelingen over het
tarief eveneens besproken, waarbij van beide
kanten de overtuiging werd uitgedrukt, dat
al waren de moeielijkheden voor het oogen-
blik nog niet geheel uit den weg geruimd,
zij toch door de verdere onderhandelingen
zouden worden
Frankrijk.
De nieuwe vergadering van de Fransche
bisschoppen, die* den 15en van deze maand
in Parijis zou plaats hebben, zal waarschijn
lijk eene week uitgesteld worden. Daar de
zalen van het voormalige aartsbisschoppelijke
paleis nie'. meer beschikbaar zijn, heeft het
eenige moeite gekost een geschikt ge
bouw voor deze vergadering te vin
den. De bezitter van het kasteel la Mueibte
in het Bois de Boulogne, graaf de Fran-
queville, heeft zijn kasteel ter beschikking
van den kardinaal-aartbisschop van Parijs
gesteld.
Op de agenda van de vergadering komt
voor een voorstel tot centralisatie van alle
inkomsten van een diocees in handen van
den bisschop. Dit voorstel gaat uit van den
kardinaal-aartsbisschop van Pariis, die
hoopt op deze wijze te kunnen voorzien in
de behoeften van den ©eredienst ook in de
arme gemeentenomdat den voor dezen de
overschotten uit do rijke gemeenten kunnen
worden gebruikt. Verder zal de vergadering
zich hebben bezig te houden mot de vraag
dter seminaria.
Tours, 7 Jan. Naar aanleiding van eene
vergadering, die do agenten van politie
bielden, waarbij eene opsomming van
verschillende grieven op do muren was
aangeplakt, heeft eene afdeeling gendarmerie
het. commissariaat van politie bezet. Een
vijftigtal agenten werden ontslagen.
Engeland.
De Angiikaansche aartsbisschop van Can
terbury, de Roomsche aartsbisschop van
Westminster en de voorzitter van den Natio-
nalen Raad van Evangelische Vrije Kerken
doen in ue Engelscho pers gezamenlijk een
beroep op het Engelsche volk om den Zon
dag te rusten en te heiHgen.
Oostenrijk-Hongarije.
De Oostenrijkache delegatie heeft de be
groetingen van oorlog en marine aangeno
menDe debatten hebben van oen uur 's na
middags tot negen uur 's avonds geduurd,
maar zijn veel minder woelig geweest dan men
gedacht had. Er is eene motie van afkeuring
aangenomen tegen den minister van oorlog
wegens zijne schikkingen met Hongarije over
de kwestie van de leverantiën voor het. leger.
Deze motie is echter zoodanig verzacht, dat
zij eigenlijk geen afkeuring meer uitdrukt,
maar slechts een bescheiden verlangen, dat
in de toekomst de minister, van oorlog in
zijne regelingen do Oostenrijkse he belangen
béter ter harte zal nemen.
Onder de redevoeringen, die gehouden
werden, verdient do aandacht die van den
gedelegeerde Lecher, afgevaardigde van de
Moravische industriestad Brünn, die heeft
aangedrongen op afschaffing van de instel
ling dor delegatien en liet verlangen heeft
uitgedrukt, dat do zaken, waarover zij heb
ben te oordeelen. rechtstreeks onderworpen
zullen worden aan de parlementen van de
beide landen. Daarmee is ook in de Oosten
rijkse he delegatie oene stem opgegaan, die
instemt met het verlangen van de onafhan-
kelijkheidsparitij in Hongarije. Evenals de
Hongaren, is de hoer Lecher van oordeel,
dat de invloed van 4e hoogerhudzen te zeor
overwegend is in de delegation.
Graaf Schönborn heeft in zijne rede met
historische voorbeelden de gevaren van de
personeele unie aangewezen, waarnaar men
schijnt te streven.
Rusland.
fn een onder voorzitterschap van den
Ozaar to Zarskoje Selo gehouden minister
raad is besloten de beide ambten van minis
ter van oorlog en minister van marine af
te schaffen. Deze twee departementen zul
len voortaan bestuurd worden door gecom
mitteerden van den staf en den Keizer zal
persoonlijk het hoofd van do beid© dienst
takken zijn.
Het Petereburgsche telegraafagentsc hap
bericht nader over de voorgenomen reorgani
satie van het- departement van marine, dat
als voorbeeld daarvoor zal dienen de voor
het Duiitoche rijks-marinedepartement be
staande regeling. Voorshands zal de reorga
nisatie niet in haar vollen omvang verwezen
lijkt kunnen worden.
De adjunct-minister van binnonlandsche
zaken Goerko, die schuldig erkend is aan
overschrijding van zijne macht door uitkee-
ring van een groot voorschot aan de firma
Lidval voor leverantiën ton behoeve van de
noodlijdenden, zal zijn ambt terstond noder-
leggien
De Djetsch heeft, tegen twee bepaald aan
gewezen personen. Krako*w9ky en Polorb-
nieuw de besc' uldiging geuit, dat zij de aan-
leggers geweest zijn van den moordaanslag,
waarvan het doema-lid lierzenstein het
slachtoffer geworden is. Men zal zich herin
neren, dat de dood van Herzenstein dëor
een reactionair blad werd aangekondigd voor
dat hij had plaats gehad. In do instructie,
die geopend is, hebben drie personen, die
door het hoofd van den bond van eoht Rus
sische mannen voor deze daad waren aange-
w*ezen maar geweigerd hadden haar te vol
brengen, bezwarende verklaringen tegen
Kiakowsky en Poloroniew afgelegd.
Uit Petersburg wordt bericht over een
overval door vier jonge mannen gepleegd op
den ouden Stsjepkin, een tachtigjarige, die
onder Alexander II gouverneur van Siberië
was. Zijn zoon is professor en een der leiders
van do constltutioneel-democraiten in de
Doem aLene dochter van hom is om haar
politieke denkbeelden naar Siberië gebannen.
De vier mannen bonden don ouden man
en zijne vrouw aan hun stoel vast en eisch-
ten geld voor „de zaak". Beide oude lieden
vielein in zwijm. De mannen braken eon kast
open en stalen 1500 roebel. Een dienstbode
riep om hiulp, waarop de iudringerg vlucht
ten. Een werd beetgepakt, eu deze schoot
zich daarop dood.
Marokko.
De oorrespondent van de Köln. Ztg. sedut.
over de govecbt/en met Raisuli d.d. 6 Jan.
uit Tangier: Van hedenochtend tot den
avond ben ik in het kamp van de Mehalla
geweest. Reeds in den vroegen ochtend werd
de vesting Zinat met kanonnen beschoten.
De soldaten rukten vervolgens tegen Zinat op
dat door Raisuli. zijn familie en zijn aan
hang ontruimd bleek te zijn. Vermoedelijk
heefti Raisuli, een omsingeling vreezende,
zijne vesting tegen middernacht verlaten.
Ook het vastberaden optreden van de Me
halla op Zaterdag heeft ongetwijfeld niet
nagelaten, indruk op hem te maken. Hij
moet zich eerst naar de Beni Arros gewend
hebben, waar hij eenige goede vrienden
heeft. De Zaterdag licht gewonde aanvoer
der BocghHadi reed het eerst Zin at binnen
eu zorgde daar bij hot binnentrekken /ar
do troepen voor de orde. Hot huis vau Rai
suli was door geschutvuur licht beschadigd
Dit huis en alle andere huizen in Zinat
werden, nadat alle begeer ens waardige buit
weggebracht en de ooor Raisuli gevangen
gehouden menschen ongeveer 20 be
vrijd waren, in brand gestoken. De soldaten
gaven zich daarna aan plundering over.
Ontzaglijke hoeveelheden levensmiddelen,
huisraad en patronen vielen Iri hun han
den. Een onafgebroken stroom van zwaar
bepakte vreolijko lcrijgsliedeu bewoog zich
van Zinat naar heti kamp. Ook do dorpen
uit ('en omtrek namen aan de plundering
del. Vele mu:'dieren waren mot- den inhoud
van de enderaardsche graanschuren van
Raisuli bepekt. De waarde van den buit be
loopt vele duizenden duros.
Tegen 4 uur 'sm"":lags verzamelde G. _!i-
dadi de aanvoerders en de sjeiks te Zinat
©ra zich lie de the«e werd raad ge
houden De Mehalla zal te Zinat in gar
nizoen komen. In den eersten tijd zullen
krijgstochten .tegen de omliggende dorpen
en tegen Raisuli zelf ondernomen worden.
Het bleek dat Raisuli Zaterdag do verdedi
ging had geleid van een boven zijn huis op
den berg kunstig gemaakte stelling af.
De verliezen van de Mehalla bij den aan
val va Zaterdag waren 10 dooden on 30
gewondeneenigon van de laatsrflen zijn in
dtn loop van den dag bezweken. De ver
liezen van Raisuli zijn niet bekend. Een
neef van hem moet gesneuveld zijn. Enke
le van do aanzienlij-kston onder de door Rai
suli gevangen gehouden menschen waren
niet onder de invrijheidgesteldeu, o.a. Ar-
rar, een beschermeling van Portugal, en
Arie van zijne bloedverwanten.
Men verwacht dat de vermeestering van
Een verhaal van de Oslerlide Pastorie
10 Uit het Deensch
door
BETSY BkKKER—NORT.
Eln weg draafden de beide bruintjes, door
zon en geur on in don zwevenden dauw, zoo
dat de leidsels -kraakten en hot oude rijtuig
je piepte
En do zilveren populieren achter dë heg
wondden hun blaadje* naar de zon, zoodat
..zo als goud schitterden.
De dominee stond voor het raam, en volg
de* hen glimlachend met de oogem, nu maak
te de weg oen bocht en de wagen was aan
zijn blik onttrokken. De predikant ging van
het raam, en de populieren keerden hun
blaadjes om en verloren hun verguldsel.
Maar in den helderen zomermorgen zit
Vonne met de teugels in haar kleine handen,
en ziet met groote, verrukte oogem om zich
been. De gemaaide haver hal men op do vel
den ver in het Noorden, blinken in het mor
genlicht, alsof de zon haar stralen in kost
bare, gouden schoven gebonden en over de
velden verspreid heeftachter do pa
storie liggen de weidon en ademen onder een
doorzichtig weefsel, teer als spinnewëb; dat
is de sluier dér nimfen, welke ze in den
maneschijn op de bleek gelegd, en vergeten
hebben weer naar binnen te halen. En heel
in de verte, achter de weiden, blinken do
kerken van Witberg en Brondum in dë mor
genzon, zoo dicht bij elkaar als de 'burchten
en ruiters op een schaakbord. Eerst Wit
berg, daarachter Brondum. Maar als man
een halve mijl verder is gekomen en de wa
gen om do bocht rij|dt dan draaien ook die
kerken, zoodat Brondum vooraan komt te
staan, en later verdwijnt Witberg heele-
maal, alsof de roode kerktoren van Bron
dum den ruiter bij den nek gegrepen, en
hem geheel uit het spel geworpen hoeft.
Hoog boven haar hoofd stijgen en dalen
do leeuwerikken. De meeuwen krijschen bo
ven het Lidemeer en Vonne ziet, dat liet
oen mooie dag zal worden.
Stil zit ze te staren hoe gelukkiger
Vonne is, hoe stiller ze wordt het is of
zo onbewust alles in haar hart moet. zuigen,
wat ze op haar pad aan warmte, licht en
tonen vindt, opdat ze een voorraad zal héb
ben, wanneer er eens een tijd aanbreekt, dat
het duister, koud en stil om haar heen zal
worden. Maar plotseling krijgt, haar stem
ming woorden, en zacht met een trillend
hoog stemmetje loot. die zich op in gezang.
,,De gezegende dag met vreugde wij
begroeten.
Dat is de huispsalm, vaders lievelings-
gzang. 'Bij alle plechtigheden, bij allo ge
beurtenissen in do pastorie, droevige zoowel
als blijde, is dat lied gezongen. Bij den doop
zoowel als bij 'f overlijden van klein broer
tje ook op dien dag, dat mama ver-
I trok, werd het 's morgens bij het morgen -
I gebod gezongen. Dat lied werd gezongen op
vaders bruiloft, en hij neuriede het voor
Vonne, toen ze nog heel klein was en schrei
end in zijn armen werd gelegd, opdat h'ij
haar in slaap zou zingen.
Onafscheidbaar was dat gezang aan de
pastorie in Osterlide verbonden
En diejj en krachtig valt oom Daan's
stem in
Toen klaarde 't op in Osterlide
En 1 heerlijkst morgenrood
De laatste mijl gaat de tocht over de open
heide, door 'brem en erica dam duikt er
plotseling een donkere plek op aan den hori
zon, die zich ten slot te als een torem tegen
den helderen morgen hemel afteekent. En nu
weet Vonne, dat ze binnen een half uur op
Lyngholt moet zijn.
En ze rijden door de laan en in de groote
schuur met de broede staldeuren, dan over
het bruggetje dwars over hot kanaal, waar
over liet. groene eendenkroos gespreid ligt,
als een zijden deken, geborduurd mot witte
en gole zwaardbloemen. Dam door de poort,
zoodat hot dondert, als kanongebulder on
der een gewelf on do wagon houdt stil op
hot erf. En op de steemen trap staat oudo
mevrouw Mette, in haar ritsolend zijdon ja
pon, en ze ontvangt hen met witto vinger
toppen.
Moeder staat rechtop van de zijde! ver
klaart do houtvaster altijd, on aan mevrouw
Motto's tengere gestalte is ook geen andere
stof te bespeuren, behalve de geluidlooze,
vilten pantoffels en de witte, katoenen kou
sen.
Oudo mevrouw Mette is acht en zeventig
jaar oud, maar ze regeert, als ecm koningin
op haar landgoed. Zo is blind, maar zo weet
alles, wat or voorvalt; zo voelt allee, en zo
licerscht zoo streng over het personeel dat
bet werkelijk op tirannie gelijkt.
Haar handen zijn mager en gerimpeld,
maar ze houden do teugels van het. bewind
als in een schroef. Er is goon hordcivjongen
of meisje, die op dë kippen passen, on dio
niet beven, wanneer do oudo mevrouw op
haar kruk over het erf strompelt, mot haar
witte geplooide muts op, waarvan do ban
den altijd half los zijn en in haar witte kou
sen, die tot aan de knieën te zien zijn, wan
neer ze voorbij de mesthoop trippelt en
haar zwart zijden japon opneemt.
Maar niemand waagt het te glimlachen,
ofschoon olk weet, dat ze blind i'swant. haar
grauwe oogon zijn scherp on koud' alsof zij
nog alles zagen, nadat, liet leven or in roods
lang yitgedoofd is.
Mevrouw Mette lijkt op een geestverschij
ning; de vreemde, onaangename indruk van
haar eigenaardige gestalte, en do bijgeloo-
vige angst, waarvan liet personeel zich .niet.
kan los maken, zijn dë oorzaak, dat zij zon-
dër tegenstand do teugels zoo vast kan aan
trekken, dat geen knecht of meid het. waagt
een praatje bij den put op het erf te hou
den, nadat de schemering is gevallen, of eon
wandelingetje over dc draaibrug naar do be
dauwde weiden aan de fjord te doen.
De vestibule op Lyngholt is Von net's lief
ste speelplaats. Daarheen sluipt zo zoo gauw
als ze kans ziet. En vandaag is er oen ver
jaardag en zijn er vele menschen in do woon
kamer -niemand mist. Vonne.
Toen ze ziek was en koorts had, droomde
ze altijd van deze groote. koele hal mot.
hoogt ramen en kleine ruitjes aan beide kan
ten. Hier schijnt, de zon naar binnen, en de
zachte schaduwen dër populieren dansen op
het witte marmer. Aan beide kanten val
len ze in gelijke rijen naar binnen, als wa-
ren ze opgesteld voor een Franfaise. Als do
wind in de bladeren speelt, dan zwaaien do
schaduwen heen en weer op do witte stoe
nen, als bogen zo voor elkaar in eerbiedige
begroetingen
Tusschen de ramen, op do marineren con
soles, onder de hoog© smalle spiegels, staan
vazen met. do heerlijkste bloemen uit me
vrouw Mette'9 t uinriddersporen eu leeu
wenbekjes. reseda eu heleotroop, maar bo
venal rozen. In alle vazen zijn rozen, witto
gele en roode, maar roodo het meast.
Eu hier zoemen de bijen en fladderen dë
vlinders, die mot de bloemen naar binnen
zijn gekomen, en dSe het hier, evenals Von
ne, good en koel vinden. Aan beide kanten
zijn er hooge, witte vleugeldeuren met kope
ren knoppen, en daar achter oen broed»
eikenhouten trap. Als de deuren opengaan,
komen er jonge dienstmeisjes in zwarte ja
ponnen en met. witte m ut jee uit, zo toopen
heel zacht op dunne schoenen zonder hak
ken, en dragen tafelgoed over den arm, «n
groote bladen mét koppen en glazen. Ze
glimlachen en knikken tegen Vomie, wan
neer ze komen en verdwijnen. Daar komt.
ook de oude dienaar Andersen inet. ziirn bril
op en roode rok omslagen voor hem is zelfs
mevrouw Mette banghij morst, altijd wijn
op het tafellaken, wa.nnoor hij inschenkt,
maar niemand durft hein iets daarover ze
gen, zelf» mevrouw Mette niet.
Hij loopt heel langzaam door <le vewtibulo.
mot opgeheven hoofd, zijn hakken kraken
onder de schoenen want. dat. durft hij
stel je voor. dat Andersen - het durft.
Wordt verihijd.