T- 1°. lOO. Eerste Blad. «Inargang. Zaterdag 12 Januari 1907. BUJTENLAND. FEUILLETON. De Gezegende dag. AMER3F00RTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maaiden reor Jünersfeertf l.t5. Idem franse per post1.75. Afzon der ljjke nmuraees0.05. Deze Coirant ▼•rsehgat Dagelijks, met aitzondering van Zon- ea Feestdagen. Adrertentiin, mededeeliagen ens., geliere men rdór 1® war 's morgens bij de Uitgerers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 1—5 regelsf 0.7B. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan Toordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eese circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht D« nieuwe ejah «en Perzië. Volgens de berichten uit Teheran is de overgang van het gezag van den overleden sjah op zijn zoon en opvolger zonder schok ken geschied. Dat schijnt een laatste dienst te zijn, die door sjah Moezaffer-ed-Din aan zijin opvolger bewezen is. Het is in Perzië gebruik, dat de va-li abd (troonsopvolger) verblijf houdt ih Tabriz, de hoofdstad van de grensprovincie Aserbe;dshan, op verren af stand van den zetel van bet rijksbestuur. Moezaffer-ed-Din heeft, in liet voorgevoel van zijn naderend einde, zijn oudsten zoon Mohammed Ali Mirza reeds voor eenigen tijd naar Teheran laten komen en hem het regentschap over het rijk opgedragen, om hem met de taak. die hem wachtte, ver trouwd te maken en het volk aan zijn be stuur te gewennen. Het zijn inzonderheid drie momenten, die hun stempel drukken op de tienjarige regee ring van den nu gestorven sjah. In de eerste plaats de toenadering, die hij hij heeft gezocht tot het volk met aflegging ten deele van de ongenaaklaarheid der oostersche vorsten. Verder zijn open oog voor Euro- peesche cultuur, die hij op een drietal reizen naar Europa nader leerde kennen, en in verhand daarmee zijne hervormingsgezind heid op allerlei gebied, die nog in de laatste maanden van zijne regeering hem leidde tot de afkondigi_g van eene grondwet voor zijn land. Eindelijk de naijverige wedstrijd, die tusschen Rusland en Engeland gevoerd werd tijdens zijne regeerirg om den overheer- schenden invloed in Perzië en aan de Per zische golf, inzonderheid op het gebied van handel en verkeer. Nu eens was de eene, dau weer de andere der beide groote mogend heden den mededinger vooruit op het Per zische schaakbord, tijdens den Zuid-Afri- kaanschen oorlog Rusland, tijdens den Oost- Aziatischeu oorlog Engeland. Dat Perzië bij dc-zen wedstrijd niet de tertius gaudens kon zijn. ligt v t de hand Kort na de aanvaarding van de regeering door Moezaffer-ed-Din werd de kwestie van de grensregeling tusschen Perzië en Beloed- sjistan door een© Engelsch-Perzische com missie opgelost. In 1900 trok Rusland er partij van, dat Engeland de handen in Zuid-Afrika gebonden waren, om het Russisch-Perzische leeningisverdrag te slui ten, dat Perzië, echter slechts tijde lijk, uit den financieelen nood bevrijdde, maar het in Russische afhankelijkheid bracht. Door bemiddeling van eene Russi sche bank kreeg Perzië een'- leening van 22 i millioen roebels, aflosbaar in 75 jaren, te gen 5 pet., waarvoor het de tol-inkorasten (Farsisban en de havens uitgezonderd) ver pandde. Een jaar later verzekerde Engeland zich den aanleg van de strategisch gewich tige telegraaflijn naar de grens van Beloed- sjistan, waarop in 1903 het sluiten van het Perzisch-Engelsche handelsverdrag volgde Dén 14en April 1901 had Moezaffer-ed-Din eene wet uitgevaardigd van wijde strek king. Hij had namelijk aPe tollen en weg gelden in het binnenland afgeschaft en, ter vervanging daarvan, de heffing vaij overal gelijke in- en uitvoerrechten bevolen. Kort daarna werd ook de naasting van den dienst der posterij door den staat bevolen. Do laatste tijd der regeering van Moezaf- fer-ed-Ddn werd door onlusten en financieel© rampen verduisterd. Ook het grensgeschil met Turkije berokkende den sedert- Hang reedis ziekelijken sjah veel zerg. De steeds vorde ringen makende aiekte Brigbtsche nier ziekte verlamde de geestkracht van Moe- zaffer-ed-Din en deed den invloed veld win nen van den algemeen gehaten grootvizier Ain-ed-Daulch, die zich hardnekkig verzette tegen de hervormingsbeweging. Dit leidde in Juli 1906 tot ernstig© onlusten in Teheran, waarbij het eigenaardige verschijnsel voor kwam, dat de geestelijkheid, die zich vroe ger onderscheidde door conservatieve neigin gen en fanatisme, nu aam het hoofd trad van de vrijheidsbeweging. Eene merkwaardi ge uiting vond deze beweging in den stap, die door verscheidene duizenden ondernomen werd, om een toevlucht te zoeken in het Engelsche gezantschap. De beweging had succes. Ain-ed-Dauleh, dlie door de openbare meening verantwoordelijk gesteld werd voor den slechten gam-g van zaken, moest aftre den, en werd den 6en Augustus vervangen door Moeschir-el-Dau'lehdie voor het tot stand komen van eene grondwet gunstig ge zind was. Deze grondwet is ook, onder medewerking van eene constitueerende vergadering, tot stand gekomen en de laatste regeeringsdaad van den nu overleden sjah is geweest, dat hij baar op zijn sterfbed bekrachtigd heeft. Men heeft daarbij uitdrukkelijk doen uitkomen, dat dlie handeling ook zijn opvolger bindt. De kroonprins heeft als regent de grondwet mede bekrachtigd. Hij heeft verder een brief geschreven aan den leider van de hervor mingspartij in het parlement, waarin hij de beschuldiging afwijst, dat zijne bedoeling zou zijn het parlement te ontbinden om het oude stelsel te herstellen. Hij roept in dit schrij ven God aan als getuige, dat het zijne be doeling is de grondslagen van de nieuwe staatsorde te handhaiven en te bevestigen, om daardoor vooruitgang en welvaart te verze keren aan land en volk. Dit werd door Mohammed AH Mirza ver klaard aan den vooravond van den dag, waarop de dood van zijn vader op- hem de Perzische kroon deed overgaan. Hij is de zesde souverein uit de dynastie der Kadjars die sedert 1794 in het onbetwiste bezit is van de kroon. Maar hij aanvaardt de kroon onder andere omstandigheden dan zijne voor gangers, wamt de nieuwe sjali-in-sjah (koning der koningen) is niet een absoluut heersc'her, maar heeft zich plechtig verbonden te regee- ren als constitutioneel vorst. De Haagsche conferentie. Dis Vossischc Ztg. vernoemt, dat de hou ding, die de leden van den driebond zullen aannemen op de aanstaande vredesconfe rentie te 's Graven hage, het onderwerp uit maakt- van eene gedachten wisseling tusschen de kabinetten van Berlijn, Rome en Wee- nen. Men streeft er naar, dat de gemachtig den van dè drie mogendheden eene gelijke houding zuilen aannemen in de verschillen de vragen, die te berd© komen. Duitftohland. De officieuze Norddeutsche Allg. Zeitung zegt van het overlijden van Koningin Maria van Hannover Behalve het huis Brunswijpc-Lüneburg, dragen ook de na verwante Duitsceh vorsten huizen van Saksen-Altenburg, Baden en MeokJenburg-Sohwerin rouw om de hoogbe jaard© vorstin. Ook ons Keizerlijk huis neemt innig deel aan het overlijden van de vorstelijke vrouw die de beschikkingen van het lot met' eerbiedwekkende waardigheid heeft gedragen. Berlijn11 Jon. Het huis van afgevaar digden heeft bij acclamatie herkozen von Kroecher als voorzitter, Por9ch en Krause als ondervoorzitters. Onri zekerheid te krijgen omtrent do rede nen, die de Bondelzwarts hebben bewogen zich juist nu te onderwerpen, heeft de kies- vereeuiging van ..oude Afrikaners" te Ber lijn per telegraaf den advocaat dr. Merensky te Kcetmanshoop opgedragen zich naar het- bendehoofd Johannes Christiaan te begeven, om van dezen mondeling te vernomen, waar om de Hottentotten zich juist nu onderwor pen hebben. Daarop is de volgende dépêche als antwoord ontvangen,,Bondels knoop ten reeds dn 't laaitst van October onderhan delingen aan over Hunne overgave, maar werden on de1" opgave, dat de troepen weldra teruggetrokken zouden worden, door de blan ke grensbevolking van de Kaapkolonie tot voortzetting van den oorlog opgestookt. De verdienste van hunne eindelijke onderwer ping komt uitsluitend aan de troepen toe." De Vossischc- Ztg. teekent hierbij aan, dat de in het telegram genoemde blanke grens bevolking zich grootendeels recruteert uit de handelaars, die van het smokkelen van mu nitie leven er wier zaken moeten ophouden te bh -ien, zoodra ook de laatste Hottentot zich niet meer door hen laat wijsmaken, dat de Duitsche regeering de kolonie zal prijs geven of vóór den tijd bevel zal geven tot vermindering van het aantal troepen. Frankrgk. Volgens de door het ministerie va.n koop handel openbaar gemaakte uitkomsten van de volkstelling van 4 Maart 1906, bedroeg de bevolking van Frankrijk op dien dag 39,252,267 zielen, d. i. 290.322 meer dan in 1901. In vele departementen is het aantal bewoners afgenomen door den trek van de platt iandsbevolking naar de steden. Van de geheel© toeneming met 290.322 zielen komt 223,072 voor rekening van de steden boven 30.000 inwoners In het departement der Seine is de bevolking van 3,669,930 in 1901 tot 3,848,618 in 1906 gestegen. Parijs telt alleen 2,763,393 inwoners of 49.325 meer dan in 1901 Bij de laatste volkstelling in Frankrijk is gebleken dat het aantal inwoners van het vierde en zesde Parijsche district beneden 100.000 gedaald is. Deze twee districten zul len dientengevolge bij de eerstvolgende ver kiezing niet meer twee, maar een afgevaar digde naar de Kamer kunnen afvaardigen. Parijs, 11 Jan. De Paus heeft aan de Fransohe bisschoppen een langen brief ge richt, waarin hij hun moed inspreekt bij de huidige beproevingen en de wet-Briand veroordeelt, die de berooving van de kerk voltooit. Engeland. De Irish Times bericht, dat Lewis Har- eourt, thans als commissaris voor openbare werken een der jongere leden van het kabi net, minister van Ierland zal worden ter vervanging van prof. Bryce, die als gezant naar Washington gaat. RualaudL De eerste vergadering van kiezers van liet district Potersburg werd den 9en dezer bij gewoond door den commissaris van politie met eenige adjuncten, die verschillende spre kers in de rode viel met- de verklaring, dat hij niet kon toelaten, dat de regeering in eene kiezersvergadering gekritiseerd werd. Toen een kiezer den bond van echt Russische mannen beschuldigde pogroms te organisee- ren, legde de commissaris van politie hem liet zwijgen op, omdat hij een deel der be volking tegen een ander ophitste. De spreker antwoordde, dat do commissaris op die wijze den besten steun schonk aan de oppositie. De toehoo.oers gingen al raanifesteerenae uiteen. Tijdens oe vergadering bezetten een 15- pólitie-agenten een naburig vertrek; twee detachementen kozakken, met karabijnen ge wapend, stenden op straat. Do Strana zegt uit gezaghebbende bron vernomen te hebben, dat de commissie van onderzoek in de omkoopingszaak van Goer- ko en Lidwall tot het besluit is gekomen, dat tegen Goerko, den adjunct van den mi nister, Litwinow, directeur van de zemstwo- afdeeling, en baron Freederiks, gouverneur van Nisjni Novgorod, een vervolging moet wordr i ingesteld wegens overschrijding van bevoegdheid en natlatigheid. De Petersburgsche politie heeft besloten de lijken van terroristen die terecht gesteld zijn of zichzelf van kant gemaakt hebben, te onthoofden. De hoofden zullen op sterk water gezet worden, ten einde hun identi teit door do agenten van de regeering in het buitenland of in Rusland zelf te laten vaststellen. De krijgsraad, die in de Peter Paulsves- ting bijeen gekomen is, hoeft den moorde naar van generaal Pawlow tot den dood door ophanging veroordeeld. De beklaagde, die weigerachtig bleef zijn naam en stand te noemen, was blijkbaar nauwkeurig inge licht over de levenswijze van zijn slachtof fer. Sedert die stormachtige doemazitting, waarin Pawlow onder do kreten „Moorde naar!" en ,,Beul!" de zaal moest verlaten, vertoonde hij zich niet meer in het open haar. Als hoofdvoorstander van de bestrij ding der revolutie door geweld wist hij, dat hij de wraak van de revolutionairen had te duchten. Het huis, waar hij zijne dienst woning had, werd nauwkeurig bewaakt. Zijne wandelingen deed hij uitsluitend in de vroege morgenuren in een kleinen, ver scholen liggenden tuin. De moordenaar had zich in de uniform van een militairen schrij ver gestoken en had eenige nagebootste dienstpakketten en een kwitantieboek bij zich. Den wachthebbenden portier, die hem ondervroeg over het doel van zijn bezoek, scheepte hij af met de woorden,Ziet gij niet, dat ik dienetpakiketten heb?" De Czaar heeft op het stuk, dat hem den dood van Pawlow berichtte, geschreven „Het is een moeielijk goed te maken ver lies van een eerlijk, betrouwbaar man." In do hofkringen heeft, zooals van verschillen de zijden overeenstemmend wordt medege deeld, de vermoording van Pawlow een ver pletterenden indruk gemaakt. Het ver trouwen op Sbolypin is erg-geschokt. Men verwijt aan de politieke politie onbekwaam heid en misleidende berichten over de revo lutionaire beweging, want in de officieel© rapporten waren de terroristen lang voor uitgeroeid verklaard. Petersburg, 11 Jan. Do moordenaar van generaal Pawlow, die gisteren door den krijgsraad tot den dood door ophanging werd veroordeeld, werd in den loop van dezen nacht terechtgesteld. Turkije. Eenigen tijd geleden werd bericht, dat de diplomatieke missiën identieke nota's aan de Porto gezonden hadden, waarin er over geklaagd werd, dat het tijdens de oorlog met Griekenland in 1897 uitgevaardigde verbod betreffende de doorvaart van voor het vervoer van brievenmalen dienende schepen door de Dtardanellen sedert van kracht gebleven is, en. de intrekking van dit verbod verlangd werd. Hieruit werd de onjuiste conclusie getrokken, dat de Darda- noll&n-kwestie weer te berde was gebracht. Dit is echter niet het geval. De klacht be treft slechts de postpakkettendienst, die door het verbod van de nachtelijke door vaart vertraging lijdt, waardoor de scheep vaart en de handel gevoelig benadeeld werd. Het antwoord van de Porto moet reeds vastgesteld zijn en afwijzend luiden. Wan neer dit mocht worden bevestigd, dan is het te voorzien, dat de gezantschappen, die door de stoomvaartmaatschappijen worden aange spoord, hunne stappen zullen herhalen. Pcrzlfi* De Pester Lloyd bevat een brief van den overleden sjah van Perzië, dien deze van zijn ziekbed heeft gezonden aan den direc teur van die Nizaimachool, waaraan drie van zijne zoons onderwijs genieten. Daarin wordt gezegd: ..Gij behoeft met de drie prinsen geen onderscheid te maken omdat zij mijne kinderen zijn; ik wensoh dat zij evenals de andere leerlingen behandeld wor den. Mijne zonen zijn evenzeer aan de wet ten onderworpen ais de overige leerlingen, die toch ook mijne kinderen zijn, want tus schen de kinderen van de onderdanen en van den Koning moet geen onderscheid ge maakt worden." China» De toest; 4.d in eenige provinciën van China wordt steeds als onrustig aangemerkt. Uit Peking wordt gemeld: Volgens berich ten uit particuliere bronnen krijgt het den schijn, alsof de onlusten in de provincie Kiangsi nog niet geëindigd zijn. De rebel len hebben toevlucht gezocht in het geberg te. Uit Sjamtong wordt bericht, dat het daar zeer onrustig is. Roofzuchtige overval len zijn veelvuldig; verscheidene geheime genootschappen doen hun invloed voelen een groot deel van de bevolking trekt naar de steden en versterkte plaatsen. Joeansji- kai en de gouverneur Jang ziju er op uit de onlusten te localisecren en do oproerigen te verhinderen in Tsjili binnen te dringen. Zeer opmerkelijk is de samenwerking der ambtenaren van de verschillende provinciën bij het onderdrukken van de onlusten, ter wijl vroeger iedere provincie voor zich zelf handelde. Een verhaal van de Osterlide Pastorie 14 Uit het Deen8ch door BETST BAKKER—NORT. ,,lk wist het immers zelf niet," stond er ,,o, Axel, ik wist het immers zelf niet.. We waren als goede kameraden, de Deen- «che dokter en ik. In de open lighal op het terras lagen we altijd naast elkaar in onze pelszakkonhad een ander zijm plaats ingenomen, dam schoof hij dozen terzijde, m rolde zijn; stoel naar mij toe. En wanneer ik somtijds moedeloos was, dan zocht hij net zoo lang. tot zijn hand1 de mijne vonddan streelde hij deze, en sprak tegen me, zooate men tegen een ongeduldig kind spreekt Hij was er al twee maanden geweest, vóór ik kwam, en mocht reeds groote tochten ma ken hij vertelde van de bergen heel in de verte, die voor mijn oogen, door den sluier van den. afstand, er zoo violetkleurig uitza gen, maar dlie dicht bij verblindend wit wa ren, van de sneeuw op de kruinen der edel- dennen, en van de jonge hulatiloten mot de vuurrode kogelt jes, die als lichtjes onder de takken hingen en een rooden weerschijn op de sneeuw wierpen. Hij had eens ook een echten bergman ontmoet, vertelde hij, een, echten, liergman, die naar het dal afdaalde, met een lange baard, en met, eem haimiei% in> zijm gordel Ein hiji beloofde rnijj, dat wan neer ik heel voondchtig was en diep in mijn pels kroop, en mijn momd niet- opende, ik gauw zoo gezond zou werden, dat we samen hoog in de bergen konden gaan om dat alles te zien. Eu de bevroren mereu. wilde hij mij toonon, waarin de golven zoo onrustig onder het ijs iagern te zuchten, als gebonden men- schelijko gedachten, ondier het. winterdek van het hart. „Dat alles zult u zien, als u geduldig en voorzichtig is," beloofde hij. ,,Dan zal ik u de heele wereld en een paar nieuwe schaatsen geven.' En hij lachte, en drukte mijn hand in den warmem pelszak. Hij schonk wijm in mijm glas, en hing den mantel om imijn schouder, wammieer ik uit ging; hij bracht mij bloemen mee voor mijn haar en om op .mijm borst te steken, louter witte ©delweisz, die hij op de hoogiate top pen in de tuinen dier ijsjomkvrouw phikte, en die hij moest, verbergen, waarneer hij terugkwam, opdat de dokter niet zou, zien hoe ver er. hoe hoog hij geweest- was. Den eersten keer. dal ik ons beiden be greep, was op een dag, toen ik op mijn kamer aan jou zat te schrijven. Toen kwam hij achter mijm stoel staan. „Schrijft u maar huis, tniovrouw Find," zei hij mei;, rimpels in. zijn voorhoofd! „U schrijft immer en eeuwig. Verlangt u zoo naar al uw vrienden?" ,,Tk schrijf aam mijn mam." antwoordde ik. Hij stond een poosje met. het. gesneden elfen been en postzegeldoosje, dat jij mij go- geven hebt, tusschen zijn ringers te draaien terwijl ik die woorden zei. zag ik, dat hij het doosje .'tusschen. zijm vingers verplettende, Het ging in honderden! kleime stukjes; hij wierp ze op tafel en ging haastig uit de ka mer. Op hetzelfde oogenblik wist. ik alles van hem, Axel on ook van mij. 0, Axel, veroordeel mij niet,. Denk er aan, dat jij de eenige man, bent, dien ik werke- lijk gekend heb, tot heden heeft liet. leven mij geen keuze gegeven., nooit gelegenheid! tot vergelijking. Axel, meen nu niet, diat ik hiermee bedoel, dat hij boter is d'am jij, nie mand op de wereld is zoo alis jij, en toch - jij hebt mij alles gegeven en hiji gaf mij niets jij vorlamgde niets hij verlangde alles er. toch, Axel, is hij de man, dien ik moet liefhebben en jij niet." „Nooit zal ik je loslaten," heeft hij ge zegd „Als je naar huis vertrekt, moet je terugkomen, ik blijf hier als dokter en ik wacht >p je toit- je terugkomt. En voor eiken dag, elk uur dat. je weg geweest- bent, ben je mij verantwoording schuldig. Niemand hoeft recht op je, behalve ik. Geen rechten gelden, behalve die der liefde, zij alleen hoeft het recht, te roepen en te gehoorzamen, te omhelzen en te bezitten." Axel, ik weet niet- welke macht hij over mij heeft maar wanneer hij roept, al is het ook maar met den blik, dan moet,, ik komen. Ik voel het-, vóór ik ©en kaïmer bin nenga, of hij. er is of niet buiten zijn armen, heb ik geen thuis. Hij, is naijverig op den nacht, die hem berooft van mijn gezel schap, jaloersch op mijn droomen, welke mijn gedachten op wegen voeren, die hij niet kent en niet kan volgen. „Ik wil je ontrukken aan alles, wat je van mij kan wegnemen," heeft hij gezegd, „van het. oogenblik, dat ik je bekend hebt., diat al je verlangen maar rniji uitging;van dat oogenblik behoor j© mij on mij ail leen. Zelfs aan den dood zal ik je betwisten, tot het- uiterste zou ik met hem om je bezit strij den eerst, als ik op de knieën gewor pen was door zijn knokelvingers, zou ik je loslaten voor de groote scheiding." Hij is vrijdenker. Axel - - je begrijpt, dat hij daarom zoo ijverig grijpt-, o, zoo onver biddelijk vaat. naar allies grijpt., wat dé aardte en dit leven toebehoort. Geen hoop op een zielsvereemigi ng daar, waar alles in volkomen harmonie elkaar zal ontmoeten, houdt zijn aardsche wonsclien en begeerten togen. Hij weet, dat hij al het geluk, dat hij machtig kan wordenhier op aarde inooc vinden. Je begrijpt-, Axel, dat ik dit zeg, tët verontschuldiging van hem, en niet voor mij zelf. Ik bob je slechts beloond voor al je liefde voor mij'" De predikant vouwde hot papier samen, nam een anderen brief, en bladerde d'ien door. „Ik wil naar huis, Axel," las hij. „Ik wil Misschien voor de eereto maal in mijm leven, zal mijn sterke wil. die do vloek van mijm kindsheid was, te hulp geroepen worden in een goede zaak. Ik wil naar huis. Al sterft mijm hart ook van verdriet, en, verlangen, en al houdt hij met, zijm sterke macht ook het beste van mij achter ik, wil naar huis! Ik durf hier miet langer blijvenik durf geen herinneringen verzamelen, ddo zich eon's, in stille uien. als aanklagers tegen mij zullen wenden. Herinneringendie ik niet zonder berouw en verdriet in do oogen kam zien. Gisteren, toen ik in zijn kamer voor het naam stond, dat uitziet op die blauw© bergen, kwam hij binmon. Hij. legde zijn: annen om mijn hals en draaide mijn gezicht naar het zijne. „Zeg, zei hij haastig, als gedreven door eon plotselinge ingeving „zog, dat alles wat er op dit oogenblak in deze kamer ia. aan m:j behoort alles alles hoor je, zeg, dat het. van mij, is!" Hij was zoo heft dg, diat- ik angstig; werd, on toch moost- ik glimlachen,. „Nee," bad ik den moed te zeggen niet alles „Wat meen je? Hij drukte mijm. hand zoo vast. dat ik schreeuwde van pijtn. „Jij zelf," antwoordde ik „wamt je be hoort- immers aan mij." „Ja, Axel1 dat antwoordde ik hem je moet alles weten. Axel. En hij jubelde, ou drukte mij zoo dicht, tegen zich aan, dat ik niet wast of liet zijm of imijm, hart was, dat zoo heftig klopte,, zoo gejaagd hamerde, alsof het op het,zelfde oogenblik zou bre ken. O, Axel begrijp je nu, waarom, ik naar huis wil? Ik wil niet, dat ik, wanneer ik oons oud. word, en de herinnering aan mijn liefde komt tot mij en hij vraagt mij, met zijm blik in den -mijne Hoe heb je mij Ontvangen mij., je levens eersten eenige lief die begrijip je Axel, dan wiT dik niet, clat ik. gedwongen zail zijm; mijn hoofdl te buigen, mijm, blik te verbergen en mot be rouw in mijn stem to zeggen „Slecht ont ving ik jel I'k ontheiligde je naam, ern ver loochend? je voor God en de inenschen ik verborg je diep voor de wereld, want ik nam meer uit j>' haaiden dan waarop ik recht had). Wordt Jtrvólgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1