T-
1°. lOO. Eerste Blad.
«Inargang.
Zaterdag 12 Januari 1907.
BUJTENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
AMER3F00RTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maaiden reor Jünersfeertf l.t5.
Idem franse per post1.75.
Afzon der ljjke nmuraees0.05.
Deze Coirant ▼•rsehgat Dagelijks, met aitzondering van
Zon- ea Feestdagen.
Adrertentiin, mededeeliagen ens., geliere men rdór 1® war
's morgens bij de Uitgerers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 1—5 regelsf 0.7B.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan Toordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eese
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
D« nieuwe ejah «en Perzië.
Volgens de berichten uit Teheran is de
overgang van het gezag van den overleden
sjah op zijn zoon en opvolger zonder schok
ken geschied. Dat schijnt een laatste dienst
te zijn, die door sjah Moezaffer-ed-Din aan
zijin opvolger bewezen is. Het is in Perzië
gebruik, dat de va-li abd (troonsopvolger)
verblijf houdt ih Tabriz, de hoofdstad van de
grensprovincie Aserbe;dshan, op verren af
stand van den zetel van bet rijksbestuur.
Moezaffer-ed-Din heeft, in liet voorgevoel
van zijn naderend einde, zijn oudsten zoon
Mohammed Ali Mirza reeds voor eenigen
tijd naar Teheran laten komen en hem het
regentschap over het rijk opgedragen, om
hem met de taak. die hem wachtte, ver
trouwd te maken en het volk aan zijn be
stuur te gewennen.
Het zijn inzonderheid drie momenten, die
hun stempel drukken op de tienjarige regee
ring van den nu gestorven sjah. In de
eerste plaats de toenadering, die hij hij heeft
gezocht tot het volk met aflegging ten deele
van de ongenaaklaarheid der oostersche
vorsten. Verder zijn open oog voor Euro-
peesche cultuur, die hij op een drietal reizen
naar Europa nader leerde kennen, en in
verhand daarmee zijne hervormingsgezind
heid op allerlei gebied, die nog in de laatste
maanden van zijne regeering hem leidde tot
de afkondigi_g van eene grondwet voor zijn
land. Eindelijk de naijverige wedstrijd, die
tusschen Rusland en Engeland gevoerd werd
tijdens zijne regeerirg om den overheer-
schenden invloed in Perzië en aan de Per
zische golf, inzonderheid op het gebied van
handel en verkeer. Nu eens was de eene,
dau weer de andere der beide groote mogend
heden den mededinger vooruit op het Per
zische schaakbord, tijdens den Zuid-Afri-
kaanschen oorlog Rusland, tijdens den Oost-
Aziatischeu oorlog Engeland. Dat Perzië bij
dc-zen wedstrijd niet de tertius gaudens kon
zijn. ligt v t de hand
Kort na de aanvaarding van de regeering
door Moezaffer-ed-Din werd de kwestie van
de grensregeling tusschen Perzië en Beloed-
sjistan door een© Engelsch-Perzische com
missie opgelost. In 1900 trok Rusland er
partij van, dat Engeland de handen in
Zuid-Afrika gebonden waren, om het
Russisch-Perzische leeningisverdrag te slui
ten, dat Perzië, echter slechts tijde
lijk, uit den financieelen nood bevrijdde,
maar het in Russische afhankelijkheid
bracht. Door bemiddeling van eene Russi
sche bank kreeg Perzië een'- leening van 22 i
millioen roebels, aflosbaar in 75 jaren, te
gen 5 pet., waarvoor het de tol-inkorasten
(Farsisban en de havens uitgezonderd) ver
pandde. Een jaar later verzekerde Engeland
zich den aanleg van de strategisch gewich
tige telegraaflijn naar de grens van Beloed-
sjistan, waarop in 1903 het sluiten van het
Perzisch-Engelsche handelsverdrag volgde
Dén 14en April 1901 had Moezaffer-ed-Din
eene wet uitgevaardigd van wijde strek
king. Hij had namelijk aPe tollen en weg
gelden in het binnenland afgeschaft en, ter
vervanging daarvan, de heffing vaij overal
gelijke in- en uitvoerrechten bevolen. Kort
daarna werd ook de naasting van den dienst
der posterij door den staat bevolen.
Do laatste tijd der regeering van Moezaf-
fer-ed-Ddn werd door onlusten en financieel©
rampen verduisterd. Ook het grensgeschil
met Turkije berokkende den sedert- Hang reedis
ziekelijken sjah veel zerg. De steeds vorde
ringen makende aiekte Brigbtsche nier
ziekte verlamde de geestkracht van Moe-
zaffer-ed-Din en deed den invloed veld win
nen van den algemeen gehaten grootvizier
Ain-ed-Daulch, die zich hardnekkig verzette
tegen de hervormingsbeweging. Dit leidde in
Juli 1906 tot ernstig© onlusten in Teheran,
waarbij het eigenaardige verschijnsel voor
kwam, dat de geestelijkheid, die zich vroe
ger onderscheidde door conservatieve neigin
gen en fanatisme, nu aam het hoofd trad
van de vrijheidsbeweging. Eene merkwaardi
ge uiting vond deze beweging in den stap,
die door verscheidene duizenden ondernomen
werd, om een toevlucht te zoeken in het
Engelsche gezantschap. De beweging had
succes. Ain-ed-Dauleh, dlie door de openbare
meening verantwoordelijk gesteld werd voor
den slechten gam-g van zaken, moest aftre
den, en werd den 6en Augustus vervangen
door Moeschir-el-Dau'lehdie voor het tot
stand komen van eene grondwet gunstig ge
zind was.
Deze grondwet is ook, onder medewerking
van eene constitueerende vergadering, tot
stand gekomen en de laatste regeeringsdaad
van den nu overleden sjah is geweest, dat hij
baar op zijn sterfbed bekrachtigd heeft. Men
heeft daarbij uitdrukkelijk doen uitkomen,
dat dlie handeling ook zijn opvolger bindt.
De kroonprins heeft als regent de grondwet
mede bekrachtigd. Hij heeft verder een brief
geschreven aan den leider van de hervor
mingspartij in het parlement, waarin hij de
beschuldiging afwijst, dat zijne bedoeling zou
zijn het parlement te ontbinden om het oude
stelsel te herstellen. Hij roept in dit schrij
ven God aan als getuige, dat het zijne be
doeling is de grondslagen van de nieuwe
staatsorde te handhaiven en te bevestigen, om
daardoor vooruitgang en welvaart te verze
keren aan land en volk.
Dit werd door Mohammed AH Mirza ver
klaard aan den vooravond van den dag,
waarop de dood van zijn vader op- hem de
Perzische kroon deed overgaan. Hij is de
zesde souverein uit de dynastie der Kadjars
die sedert 1794 in het onbetwiste bezit is
van de kroon. Maar hij aanvaardt de kroon
onder andere omstandigheden dan zijne voor
gangers, wamt de nieuwe sjali-in-sjah (koning
der koningen) is niet een absoluut heersc'her,
maar heeft zich plechtig verbonden te regee-
ren als constitutioneel vorst.
De Haagsche conferentie.
Dis Vossischc Ztg. vernoemt, dat de hou
ding, die de leden van den driebond zullen
aannemen op de aanstaande vredesconfe
rentie te 's Graven hage, het onderwerp uit
maakt- van eene gedachten wisseling tusschen
de kabinetten van Berlijn, Rome en Wee-
nen. Men streeft er naar, dat de gemachtig
den van dè drie mogendheden eene gelijke
houding zuilen aannemen in de verschillen
de vragen, die te berd© komen.
Duitftohland.
De officieuze Norddeutsche Allg. Zeitung
zegt van het overlijden van Koningin Maria
van Hannover
Behalve het huis Brunswijpc-Lüneburg,
dragen ook de na verwante Duitsceh vorsten
huizen van Saksen-Altenburg, Baden en
MeokJenburg-Sohwerin rouw om de hoogbe
jaard© vorstin. Ook ons Keizerlijk huis
neemt innig deel aan het overlijden van de
vorstelijke vrouw die de beschikkingen van
het lot met' eerbiedwekkende waardigheid
heeft gedragen.
Berlijn11 Jon. Het huis van afgevaar
digden heeft bij acclamatie herkozen von
Kroecher als voorzitter, Por9ch en Krause
als ondervoorzitters.
Onri zekerheid te krijgen omtrent do rede
nen, die de Bondelzwarts hebben bewogen
zich juist nu te onderwerpen, heeft de kies-
vereeuiging van ..oude Afrikaners" te Ber
lijn per telegraaf den advocaat dr. Merensky
te Kcetmanshoop opgedragen zich naar het-
bendehoofd Johannes Christiaan te begeven,
om van dezen mondeling te vernomen, waar
om de Hottentotten zich juist nu onderwor
pen hebben. Daarop is de volgende dépêche
als antwoord ontvangen,,Bondels knoop
ten reeds dn 't laaitst van October onderhan
delingen aan over Hunne overgave, maar
werden on de1" opgave, dat de troepen weldra
teruggetrokken zouden worden, door de blan
ke grensbevolking van de Kaapkolonie tot
voortzetting van den oorlog opgestookt. De
verdienste van hunne eindelijke onderwer
ping komt uitsluitend aan de troepen toe."
De Vossischc- Ztg. teekent hierbij aan, dat
de in het telegram genoemde blanke grens
bevolking zich grootendeels recruteert uit de
handelaars, die van het smokkelen van mu
nitie leven er wier zaken moeten ophouden
te bh -ien, zoodra ook de laatste Hottentot
zich niet meer door hen laat wijsmaken, dat
de Duitsche regeering de kolonie zal prijs
geven of vóór den tijd bevel zal geven tot
vermindering van het aantal troepen.
Frankrgk.
Volgens de door het ministerie va.n koop
handel openbaar gemaakte uitkomsten van
de volkstelling van 4 Maart 1906, bedroeg
de bevolking van Frankrijk op dien dag
39,252,267 zielen, d. i. 290.322 meer dan
in 1901. In vele departementen is het aantal
bewoners afgenomen door den trek van de
platt iandsbevolking naar de steden. Van de
geheel© toeneming met 290.322 zielen komt
223,072 voor rekening van de steden boven
30.000 inwoners In het departement der
Seine is de bevolking van 3,669,930 in 1901
tot 3,848,618 in 1906 gestegen. Parijs telt
alleen 2,763,393 inwoners of 49.325 meer
dan in 1901
Bij de laatste volkstelling in Frankrijk is
gebleken dat het aantal inwoners van het
vierde en zesde Parijsche district beneden
100.000 gedaald is. Deze twee districten zul
len dientengevolge bij de eerstvolgende ver
kiezing niet meer twee, maar een afgevaar
digde naar de Kamer kunnen afvaardigen.
Parijs, 11 Jan. De Paus heeft aan de
Fransohe bisschoppen een langen brief ge
richt, waarin hij hun moed inspreekt bij
de huidige beproevingen en de wet-Briand
veroordeelt, die de berooving van de kerk
voltooit.
Engeland.
De Irish Times bericht, dat Lewis Har-
eourt, thans als commissaris voor openbare
werken een der jongere leden van het kabi
net, minister van Ierland zal worden ter
vervanging van prof. Bryce, die als gezant
naar Washington gaat.
RualaudL
De eerste vergadering van kiezers van liet
district Potersburg werd den 9en dezer bij
gewoond door den commissaris van politie
met eenige adjuncten, die verschillende spre
kers in de rode viel met- de verklaring, dat
hij niet kon toelaten, dat de regeering in
eene kiezersvergadering gekritiseerd werd.
Toen een kiezer den bond van echt Russische
mannen beschuldigde pogroms te organisee-
ren, legde de commissaris van politie hem
liet zwijgen op, omdat hij een deel der be
volking tegen een ander ophitste. De spreker
antwoordde, dat do commissaris op die wijze
den besten steun schonk aan de oppositie.
De toehoo.oers gingen al raanifesteerenae
uiteen.
Tijdens oe vergadering bezetten een 15-
pólitie-agenten een naburig vertrek; twee
detachementen kozakken, met karabijnen ge
wapend, stenden op straat.
Do Strana zegt uit gezaghebbende bron
vernomen te hebben, dat de commissie van
onderzoek in de omkoopingszaak van Goer-
ko en Lidwall tot het besluit is gekomen,
dat tegen Goerko, den adjunct van den mi
nister, Litwinow, directeur van de zemstwo-
afdeeling, en baron Freederiks, gouverneur
van Nisjni Novgorod, een vervolging moet
wordr i ingesteld wegens overschrijding van
bevoegdheid en natlatigheid.
De Petersburgsche politie heeft besloten
de lijken van terroristen die terecht gesteld
zijn of zichzelf van kant gemaakt hebben,
te onthoofden. De hoofden zullen op sterk
water gezet worden, ten einde hun identi
teit door do agenten van de regeering in
het buitenland of in Rusland zelf te laten
vaststellen.
De krijgsraad, die in de Peter Paulsves-
ting bijeen gekomen is, hoeft den moorde
naar van generaal Pawlow tot den dood
door ophanging veroordeeld. De beklaagde,
die weigerachtig bleef zijn naam en stand
te noemen, was blijkbaar nauwkeurig inge
licht over de levenswijze van zijn slachtof
fer. Sedert die stormachtige doemazitting,
waarin Pawlow onder do kreten „Moorde
naar!" en ,,Beul!" de zaal moest verlaten,
vertoonde hij zich niet meer in het open
haar. Als hoofdvoorstander van de bestrij
ding der revolutie door geweld wist hij,
dat hij de wraak van de revolutionairen had
te duchten. Het huis, waar hij zijne dienst
woning had, werd nauwkeurig bewaakt.
Zijne wandelingen deed hij uitsluitend in
de vroege morgenuren in een kleinen, ver
scholen liggenden tuin. De moordenaar had
zich in de uniform van een militairen schrij
ver gestoken en had eenige nagebootste
dienstpakketten en een kwitantieboek bij
zich. Den wachthebbenden portier, die hem
ondervroeg over het doel van zijn bezoek,
scheepte hij af met de woorden,Ziet gij
niet, dat ik dienetpakiketten heb?"
De Czaar heeft op het stuk, dat hem den
dood van Pawlow berichtte, geschreven
„Het is een moeielijk goed te maken ver
lies van een eerlijk, betrouwbaar man." In
do hofkringen heeft, zooals van verschillen
de zijden overeenstemmend wordt medege
deeld, de vermoording van Pawlow een ver
pletterenden indruk gemaakt. Het ver
trouwen op Sbolypin is erg-geschokt. Men
verwijt aan de politieke politie onbekwaam
heid en misleidende berichten over de revo
lutionaire beweging, want in de officieel©
rapporten waren de terroristen lang voor
uitgeroeid verklaard.
Petersburg, 11 Jan. Do moordenaar van
generaal Pawlow, die gisteren door den
krijgsraad tot den dood door ophanging werd
veroordeeld, werd in den loop van dezen
nacht terechtgesteld.
Turkije.
Eenigen tijd geleden werd bericht, dat de
diplomatieke missiën identieke nota's aan
de Porto gezonden hadden, waarin er over
geklaagd werd, dat het tijdens de oorlog
met Griekenland in 1897 uitgevaardigde
verbod betreffende de doorvaart van voor
het vervoer van brievenmalen dienende
schepen door de Dtardanellen sedert van
kracht gebleven is, en. de intrekking van
dit verbod verlangd werd. Hieruit werd de
onjuiste conclusie getrokken, dat de Darda-
noll&n-kwestie weer te berde was gebracht.
Dit is echter niet het geval. De klacht be
treft slechts de postpakkettendienst, die
door het verbod van de nachtelijke door
vaart vertraging lijdt, waardoor de scheep
vaart en de handel gevoelig benadeeld werd.
Het antwoord van de Porto moet reeds
vastgesteld zijn en afwijzend luiden. Wan
neer dit mocht worden bevestigd, dan is het
te voorzien, dat de gezantschappen, die door
de stoomvaartmaatschappijen worden aange
spoord, hunne stappen zullen herhalen.
Pcrzlfi*
De Pester Lloyd bevat een brief van den
overleden sjah van Perzië, dien deze van
zijn ziekbed heeft gezonden aan den direc
teur van die Nizaimachool, waaraan drie
van zijne zoons onderwijs genieten. Daarin
wordt gezegd: ..Gij behoeft met de drie
prinsen geen onderscheid te maken omdat
zij mijne kinderen zijn; ik wensoh dat zij
evenals de andere leerlingen behandeld wor
den. Mijne zonen zijn evenzeer aan de wet
ten onderworpen ais de overige leerlingen,
die toch ook mijne kinderen zijn, want tus
schen de kinderen van de onderdanen en
van den Koning moet geen onderscheid ge
maakt worden."
China»
De toest; 4.d in eenige provinciën van
China wordt steeds als onrustig aangemerkt.
Uit Peking wordt gemeld: Volgens berich
ten uit particuliere bronnen krijgt het den
schijn, alsof de onlusten in de provincie
Kiangsi nog niet geëindigd zijn. De rebel
len hebben toevlucht gezocht in het geberg
te. Uit Sjamtong wordt bericht, dat het
daar zeer onrustig is. Roofzuchtige overval
len zijn veelvuldig; verscheidene geheime
genootschappen doen hun invloed voelen
een groot deel van de bevolking trekt naar
de steden en versterkte plaatsen. Joeansji-
kai en de gouverneur Jang ziju er op uit
de onlusten te localisecren en do oproerigen
te verhinderen in Tsjili binnen te dringen.
Zeer opmerkelijk is de samenwerking der
ambtenaren van de verschillende provinciën
bij het onderdrukken van de onlusten, ter
wijl vroeger iedere provincie voor zich zelf
handelde.
Een verhaal van de Osterlide Pastorie
14 Uit het Deen8ch
door
BETST BAKKER—NORT.
,,lk wist het immers zelf niet," stond er
,,o, Axel, ik wist het immers zelf niet..
We waren als goede kameraden, de Deen-
«che dokter en ik. In de open lighal op het
terras lagen we altijd naast elkaar in onze
pelszakkonhad een ander zijm plaats
ingenomen, dam schoof hij dozen terzijde, m
rolde zijn; stoel naar mij toe. En wanneer
ik somtijds moedeloos was, dan zocht hij net
zoo lang. tot zijn hand1 de mijne vonddan
streelde hij deze, en sprak tegen me, zooate
men tegen een ongeduldig kind spreekt Hij
was er al twee maanden geweest, vóór ik
kwam, en mocht reeds groote tochten ma
ken hij vertelde van de bergen heel in de
verte, die voor mijn oogen, door den sluier
van den. afstand, er zoo violetkleurig uitza
gen, maar dlie dicht bij verblindend wit wa
ren, van de sneeuw op de kruinen der edel-
dennen, en van de jonge hulatiloten mot de
vuurrode kogelt jes, die als lichtjes onder de
takken hingen en een rooden weerschijn op
de sneeuw wierpen. Hij had eens ook een
echten bergman ontmoet, vertelde hij, een,
echten, liergman, die naar het dal afdaalde,
met een lange baard, en met, eem haimiei% in>
zijm gordel Ein hiji beloofde rnijj, dat wan
neer ik heel voondchtig was en diep in mijn
pels kroop, en mijn momd niet- opende, ik
gauw zoo gezond zou werden, dat we samen
hoog in de bergen konden gaan om dat alles
te zien. Eu de bevroren mereu. wilde hij mij
toonon, waarin de golven zoo onrustig onder
het ijs iagern te zuchten, als gebonden men-
schelijko gedachten, ondier het. winterdek
van het hart.
„Dat alles zult u zien, als u geduldig en
voorzichtig is," beloofde hij. ,,Dan zal ik
u de heele wereld en een paar nieuwe
schaatsen geven.' En hij lachte, en drukte
mijn hand in den warmem pelszak.
Hij schonk wijm in mijm glas, en hing den
mantel om imijn schouder, wammieer ik uit
ging; hij bracht mij bloemen mee voor mijn
haar en om op .mijm borst te steken, louter
witte ©delweisz, die hij op de hoogiate top
pen in de tuinen dier ijsjomkvrouw phikte,
en die hij moest, verbergen, waarneer hij
terugkwam, opdat de dokter niet zou, zien
hoe ver er. hoe hoog hij geweest- was.
Den eersten keer. dal ik ons beiden be
greep, was op een dag, toen ik op mijn
kamer aan jou zat te schrijven. Toen kwam
hij achter mijm stoel staan.
„Schrijft u maar huis, tniovrouw Find,"
zei hij mei;, rimpels in. zijn voorhoofd! „U
schrijft immer en eeuwig. Verlangt u zoo
naar al uw vrienden?"
,,Tk schrijf aam mijn mam." antwoordde
ik.
Hij stond een poosje met. het. gesneden
elfen been en postzegeldoosje, dat jij mij go-
geven hebt, tusschen zijn ringers te draaien
terwijl ik die woorden zei. zag ik, dat hij
het doosje .'tusschen. zijm vingers verplettende,
Het ging in honderden! kleime stukjes; hij
wierp ze op tafel en ging haastig uit de ka
mer.
Op hetzelfde oogenblik wist. ik alles van
hem, Axel on ook van mij.
0, Axel, veroordeel mij niet,. Denk er aan,
dat jij de eenige man, bent, dien ik werke-
lijk gekend heb, tot heden heeft liet. leven
mij geen keuze gegeven., nooit gelegenheid!
tot vergelijking. Axel, meen nu niet, diat ik
hiermee bedoel, dat hij boter is d'am jij, nie
mand op de wereld is zoo alis jij, en toch -
jij hebt mij alles gegeven en hiji gaf mij
niets jij vorlamgde niets hij verlangde
alles er. toch, Axel, is hij de man, dien
ik moet liefhebben en jij niet."
„Nooit zal ik je loslaten," heeft hij ge
zegd „Als je naar huis vertrekt, moet je
terugkomen, ik blijf hier als dokter en ik
wacht >p je toit- je terugkomt. En voor eiken
dag, elk uur dat. je weg geweest- bent, ben
je mij verantwoording schuldig. Niemand
hoeft recht op je, behalve ik. Geen rechten
gelden, behalve die der liefde, zij alleen
hoeft het recht, te roepen en te gehoorzamen,
te omhelzen en te bezitten."
Axel, ik weet niet- welke macht hij over
mij heeft maar wanneer hij roept, al is
het ook maar met den blik, dan moet,, ik
komen. Ik voel het-, vóór ik ©en kaïmer bin
nenga, of hij. er is of niet buiten zijn
armen, heb ik geen thuis. Hij, is naijverig op
den nacht, die hem berooft van mijn gezel
schap, jaloersch op mijn droomen, welke
mijn gedachten op wegen voeren, die hij
niet kent en niet kan volgen.
„Ik wil je ontrukken aan alles, wat je van
mij kan wegnemen," heeft hij gezegd, „van
het. oogenblik, dat ik je bekend hebt., diat al
je verlangen maar rniji uitging;van dat
oogenblik behoor j© mij on mij ail leen. Zelfs
aan den dood zal ik je betwisten, tot het-
uiterste zou ik met hem om je bezit strij
den eerst, als ik op de knieën gewor
pen was door zijn knokelvingers, zou ik je
loslaten voor de groote scheiding."
Hij is vrijdenker. Axel - - je begrijpt, dat
hij daarom zoo ijverig grijpt-, o, zoo onver
biddelijk vaat. naar allies grijpt., wat dé
aardte en dit leven toebehoort. Geen hoop
op een zielsvereemigi ng daar, waar alles in
volkomen harmonie elkaar zal ontmoeten,
houdt zijn aardsche wonsclien en begeerten
togen. Hij weet, dat hij al het geluk, dat
hij machtig kan wordenhier op aarde inooc
vinden. Je begrijpt-, Axel, dat ik dit zeg,
tët verontschuldiging van hem, en niet voor
mij zelf. Ik bob je slechts beloond voor al
je liefde voor mij'"
De predikant vouwde hot papier samen,
nam een anderen brief, en bladerde d'ien
door.
„Ik wil naar huis, Axel," las hij. „Ik wil
Misschien voor de eereto maal in mijm leven,
zal mijn sterke wil. die do vloek van mijm
kindsheid was, te hulp geroepen worden in
een goede zaak. Ik wil naar huis. Al sterft
mijm hart ook van verdriet, en, verlangen, en
al houdt hij met, zijm sterke macht ook het
beste van mij achter ik, wil naar huis!
Ik durf hier miet langer blijvenik durf
geen herinneringen verzamelen, ddo zich
eon's, in stille uien. als aanklagers tegen mij
zullen wenden. Herinneringendie ik niet
zonder berouw en verdriet in do oogen kam
zien.
Gisteren, toen ik in zijn kamer voor het
naam stond, dat uitziet op die blauw© bergen,
kwam hij binmon. Hij. legde zijn: annen om
mijn hals en draaide mijn gezicht naar het
zijne.
„Zeg, zei hij haastig, als gedreven door
eon plotselinge ingeving „zog, dat alles
wat er op dit oogenblak in deze kamer ia.
aan m:j behoort alles alles
hoor je, zeg, dat het. van mij, is!"
Hij was zoo heft dg, diat- ik angstig; werd,
on toch moost- ik glimlachen,.
„Nee," bad ik den moed te zeggen
niet alles
„Wat meen je? Hij drukte mijm. hand
zoo vast. dat ik schreeuwde van pijtn.
„Jij zelf," antwoordde ik „wamt je be
hoort- immers aan mij."
„Ja, Axel1 dat antwoordde ik hem
je moet alles weten. Axel. En hij jubelde,
ou drukte mij zoo dicht, tegen zich aan, dat
ik niet wast of liet zijm of imijm, hart was,
dat zoo heftig klopte,, zoo gejaagd hamerde,
alsof het op het,zelfde oogenblik zou bre
ken.
O, Axel begrijp je nu, waarom, ik naar
huis wil? Ik wil niet, dat ik, wanneer ik
oons oud. word, en de herinnering aan mijn
liefde komt tot mij en hij vraagt mij, met
zijm blik in den -mijne Hoe heb je mij
Ontvangen mij., je levens eersten eenige
lief die begrijip je Axel, dan wiT dik
niet, clat ik. gedwongen zail zijm; mijn hoofdl
te buigen, mijm, blik te verbergen en mot be
rouw in mijn stem to zeggen „Slecht ont
ving ik jel I'k ontheiligde je naam, ern ver
loochend? je voor God en de inenschen ik
verborg je diep voor de wereld, want ik nam
meer uit j>' haaiden dan waarop ik recht had).
Wordt Jtrvólgd.