Vrijdag 18 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
197.
9** Jnargaag.
OORTSCH DAGBLAD
ABOJTiriliBirTSPfclJ»:
Per 3 m&amdta v«or A.«araf«*rtf 1.25.
Jdem fsaio* per peet1.75.
Afzon d«rl$ke nunw#.55.
Deze Cowant Teseek|»t Dagelfb, met «Éeeoderiag ran
Zon- es Veeeédagea.
AdrertenÜte, mededeekgy ems., gekere men réér 1# sar
morgeaa If de Uitgerars la te aeadan.
Uitgev«r#: VALKHOFF 6 O.
Utrechtech—I—at 1. Intarcomm. Teltphoonnummer 66.
PRIJS DIE AJDVERTBNTIBN
Van 15 regelaf U.75.
Bik» regel meer 0.19.
Groote lettere naar plaatarnimte.
Voor handel en bedrijf beataan roordeelige bepaling** 1st
het herhaald adrerteeren in dit Blad bij aDonatmeai lane
cirenlaire, bevattende de reerwaarden, weidt op aurraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Oe economische strijd tueschen
Oostenrijk en Servië.
Uit Belgrado wordt bericht, dat hot
nieuwe handelsverdrag tusscben Servië en
Italië dooi de gemachtigden van de bedde
staten onderteekend is. Een onderdeel van
dit verdrag is de veterinaire conventie, die
groote diensten zal bewijzen bij den uitvoer
van Servisch vee naar Italië voor het geval,
datr de uitvoer naar Oostenrijk-Hongarije
onmogelijk mocht blijven.
Deze bijvoeging bewijst-, dat dit verdrag
moet dienen als een wapen in den strijd, dien
Servië si nis geruimen tijd reeds op econo
misch gebied voert tegen Oosten rijk-Hon
garije. Hel natuurlijke afzetgebied voor de
producten, d;e Servië oplevert, is Ooetenrijk-
Hongarije. Maar tegen den staat van afhan
kelijkheid, waarin het zich bevindt tegen
over zijn grooteren nabuur, ondervindt Servië
steeds grooteren weerzinOver den strijd,
aio daaruit is ontstaan, en over de pogin
gen, die door Servië zijn aangewend om voor
zijne voortbrengselen debouches te vinden
buiten Oostenrijk-Hongarije, heeft de Servi
sche minister van financiën aan een mede
werker var. de Temps verschillende bijzon
derheden medegedeeld, die kunnen dienen
om een goed begrip te krijgen van den stand
dezer zaak Wij nemen ze daarom hier op.
De minister begon met te herinneren aan
de onderhandeling, de zijne voorgangers in
hot bewind hebben geveerd met Bulgarije om
een gemeenschappelijk douane-gebied te ves
tigen. ..Oostenrijk wist daarvan niets. Een
votum var de Bulgaarsche sobranje voordat
de onderhandelingen tus=chen Servië en Oos
tenrijk over een nieuw handelsverdrag be
gonnen, bracht Oostenrijk op de hoogte van
die zaak. Oostenrijk eischte toen, dat liet öf
in alles waarop dit verdrag betrekking had
mee zou genieten van de clausule der meest
begunstigde natie of dat Servië het verdrag
geheel zou prijs geven. Het plan om Servië 011
Bulgarije te zamen tot één tol-gebied te ma
ken was daardoor verijdeld.
,,De eerste phase van den Oostenrijksch-
Sorvischen strijd is dus in "t laatst van 1905
veroorzaakt door hot Servisch-Boilgaarsche
verdrag. In Maart 1906 trad de eerste voor-
loopige toestand inbehandeling op den
voet der meest begunstigde natieServië
moest eene bijzondere machtiging krijgen
voor den invoer van iedere bezending vee.
Van 22 Maart tot 14 Mei zijn uit Servië
naar Oostenrijk uitgevoerd 2500 ossen, ter
wijl vroeger 70,000 por jaar werden uitge
voerd, en slechts 32,000 varkens, waarvan
de uitvoer vroeger was 180,000 per jaar.
Oostenrijk, dat zijne invoeren in Servië on
voldoende vond, stelde eene tweede voorloo-
pige regeling voor, die een bijzonder tarief
bepaalde voor 70 artikelen. Het deed in 't
geheel geen voorstel over het Servische vee
en verlangde bovendien een schriftelijke
verbintenis, dat. Servië gedurende die voor-
loopige regeling geen besluit zou nemen,
strekkend-? ten nadeel© van de eischeu., door
Oostenrijk gesteld ten aanzien van leveran-
tiën aan den Servischen staat. Servië wei
gerde, voornamelijk wat de kanonnen be
treft, die bepaling over de leverantiën, welke
bet strijdig achtte met de waardigheid van
den staat en met de landsverdediging, aan
te nemen. Toen daarop Oostenrijk een ulti
matum stelde, keurde de «skoepschtina met
op 7 na algemeene stemmen de houding van
de regeering goed.
„Thans :s Servië 'bereid de onderliande-
'ingen te hervatten, maar zijne aanbieding
van 26 millioen leverantiën, indertijd ge
daan om he: recht te verkrijgen tot liet in
voeren van Servisch vee in' Oostenrijk, is
.li October ingetrokken. De Servische regee
ring wii over leverantiën niet. meer spree-
ken zij wil slechts een handelsverdrag slui
ten. Dat wordt bemoeilijkt door het feit,
dat Oostenrijk voor den invoer van zijne pro-
duoten in Servië den status quo verlangt,
maar wat de Servische producten betreft,
eene agrarische politiek volgt. Voor het
graan, dat cprbelast naar Hongarije ging om
daar gemalen te worden, werd een kroon
per centenaai betaald nu wordt 7h kroon
verlangd. Voor een varken verlangt Oos-
tenr'c, in plaats van 3 kronen, 22 kro
nen invoerrechtvoor een os, waarvoor nog
geen 7 kronen werden betaald, wordt 45
kronen gevorderd in het verdrag met
Duitse hl and en 60 in liet algemeen© tarief.
Maar thans kunnen wij, behalve nog tot op
zekere hoogte voor liet. vee, de Oosten rijksoh-
Hongaarsohc markt missen. Ons graan be
gint gaan naar Nedeidand, naar België,
naar Portugal, naar Engeland. De pruimen,
waarvoor m Oostenrijk recht moest worden
betaald, om ze te Budapest in Bosnische
pruimen" om te zetten, worden nu, zonder
letaling van rechten in Oostenrijk, doorge
voerd naar Duitschland, Zweden, Rusland,
Nederland, België. Levend vee zal gaan
naar Italië, Malta en Egypte. Met Italië is
eene veterinaire conventie gesloten, die veel
voordeeliger is dan de oude mot Oostenrijk.
In Malta is de invoer vrij. In Egypte mo
gen wij invoeren in de havens. De reuzel
zal gaan naar Duitschland en België, het
gezouten varkensvleesch naar Frankrijk,
Algerië, België, Nederland, Denemarken.
De Maatschappij van Servische slachthuizen
onderhandel met een huis te Bordeaux. De
uitvoer beschikt over drie wegen een deel
van het graan zal gaan langs de Donau of
do Bulgaarsche spoorwegen, de rest en het
vee, alsmede het vloesch, naar Saloniki.
Vrachtverm1 nderingen voor dit vervoer zijn
verkregen op de Turksche en Bulgaarsche
spoorwegen. De Servische staat heeft oen
contract gegoten met. eene FransOhe stoom
vaartmaatschappij en is met drie andere
maatschappijen in besprek.
„Sedert de economische betrekkingen met
Oostenrijk-HoDgarijo zijn afgebroken, waar
door wij zijn wakker gemaakt, is de uitvoer
toegenomen, behalve wat het hoornvee be
treft, maar ook daarvoor zal men langzamer
hand nieuwe débouchés krijgen. In het aan
staande jaa.- hopen wij naar andere landen
twee derden van het hoornvee uit te voe
ren, dat vroeger naar Oostenrijk ging. Ons
economisch leven is slechts tijdelijk gestoord.
,,Wij hebben reeds handelsverdragen met
Duitschland. Frankrijk, Italië, Turkije, Ru-
menië; wij voeren onderhandelingen, die
zullen slagen, met Engeland, Rusland, Bel
gië, Zwitserland, Griekenland. Voor de toe
komst hebben wij een plan tot het aanleg
gen van een spoorweg, uitkomende aan de
Adriatisch© zee, door Oud-Servië en Mon
tenegro; wij hopen daarvoor Engelsche,
Fransche en Italiaansche kapitalen te vin
den. Wij zijn bereid om met Oostenrijk te
onderhandelen, maar wij kunnen wachten."
DriMkai
De begrafenis van de overleden Koningin
Marie van Hannover zal door Keizer Frans
Jozef worden bijgewoond, die daartoe met
aartshertogin Marie Valerie naar Gmunden
zal reizen. Daarentegen wordt het bericht
tegengesproken, dat het Duitsche Keizer
paar een telegram van deelneming gezonden
heeft aan den hertog van Cumberland. De
Köln. Ztg. deelt officieus mede, dat het
Keizerpaar dit niet heeft kunnen doen, om
dat de hertog elke kennisgeving van den
dood van zijne moeder aan het hof te Ber
lijn achterwege gelaten had.
De rijkskanselier heeft, volgens de Neue
Politisohe Correspondenz, thans bij den
bondsraad eene voordracht ingediend, tot
voorloopige vermindering van de keurloo-
nen voor het onderzoek van het naar het
binnenland gaande vleesoli.
Ale een man van grooten invloed beval
zioh de heer Jordan von Kröcher aan de
kiezers van het district Salzwedel-Gardele
gen aan. Hij zette uiteen, dat het reeds
daarom goed was hem in den rijksdag te
herkiezen, omdat hij als voorzitter van het
huis van afgevaardigden van den Pruisi-
schen landdag zoo goed in de gelegenheid
was het de regeering lastig te maken hij
behoefde bijv. slechts te weigeren wetsont
werpen, op welker afdoening de ministers
prijs stelde, aan de orde te stellen op de
door, de regeering gewenschte dagen. Daar
door en door zijne persoonlijk© relatiën met
de ministers had hij probate middelen bij
de hand om aan de wensohen van zijne
kiezers, b.v. met betrekking tot het ver
krijgen van spoorwegverbindingen, gehoor
te verschaffen.
De heer Von Kröcher* is pas weinige da
gen geledon als voorzitter van het huis vau
afgevaardigden weer voor een jaar herko
zen. Wanneer hij deze kandidaten rede wat
eerder gehouden had, dan zou de herbenoe
ming misschien niet zonder verzet zijn ge
schied, zooals nu hot geval is geweest
Do vereeni'gide kapittels van Posen en
Gnesen hebben op de aanbevelingslijst tot
bezetting van den aartsbisscboppelijken stoel
de volgende oandidaten geplaasttwijbis
schop Likowski, domheer Kloake, domheer
Jendzink en graaf Poninski.
Mgr. Likowski, die waarnemend hoofd van
het aartebisdom is, was de rechterhand en
geestverwant van den overleden aartsbis
schop Stablewski.
rr«Hkr|k.
In aansluiting aan de redevoeringen, die
in don Senaat bij het begrootingsdebat ge
houden werden door Dupuy en d'Estour-
nelles de Constant, heeft do minister van
buitenlandsche zaken Pichon zich aldus uit
gelaten over de aanstaande Haagsche con
ferentie
,,Ik koester groote verwachtingen van
hare resultaten. Ik verwacht natuurlijk
niet, dat zij het geheim van den eeuwigen
wereldvrede zal ontdekken, maar reeds haar
titel van vredesconferentie doet uitkomen,
dat do handhaving van vreedzame betrek
kingen het gemeenschappelijke ideaal van
alle beschaafde regeeringen is. De conferen
tie van 1899 heeft reeds getoond, dat men
aan het welzijn van de menschheid kan wer
ken, zonder in utopieën te vervallen. Do vol
gende conferentie zal eveneens op het ge
bied van de werkelijkheid blijven. Zij zal de
instelling van het scheidsgerecht verbeteren
en de internationale comniissiën van onder
zoek ontwikkelen. Wel is waar gelooft geen
verstandig mensch, dat men in een afzien -
baren tijd den oorlog geheel zal kunnen af
schaffen. Het is echter reeds veel, dat men
heden het middel heeft gevonden hem in
vele gevallen te voorkomen. De geschied
schrijvers beweren achterna dikwijls, dat
deze of gene oorlog onvermijdelijk geweest
iseene onbevangen beoordeeling leert ech
ter, dat hij zeer goed had kunnen vermeden
worden. Het is een reusachtig© vooruit
gang, dat niet alleen wijsgeeren en ideolo
gen zich met deze vragen bezig houden, maar
ook de regeeringen, die de macht en de ver
antwoordelijkheid hebben."
Engeland.
De hertog van Con naught, de broeder
van den Koning, is eene rondreis begonnen
tot het inspectoeeren van een aantal lege te
stations op het andere halfrond. In het vo
rige jaar heeft de hertog Zuid-Afrika be
zocht en nu zal hij den toestajid in de verst
afgelegen garnizoenen van het rijk onder
zoeken. In het reisprogramma zijn Hong
kong, Singapore en Colombo opgenomen. De
hertog is een geroutineerd wereldreiziger;
hij kent behalve Afrika en de stations aan
de Middellandsche zee ook Indië en andere
Aziatische streken uit eigen aanschouwing.
Hij wordt op de reis door zijne gemalin en
door Prinses Patricia vergezeld.
RMlMd.
De Nowoje Wremja meldt, dat in den
nacht van 14 dezer, in verschillende wijken
van Petersburg 70 terroristen gevangen ge
nomen 2ijn. De papieren, die daarbij in
beslag genomen zijn, toonen aan, dat do
terroristen een aanval op verscheidene in
stellingen voorbereidden en de bedoeling
hadden om in zekere kringen een paniek te
veroorzaken door het werpen van bommen
en andero gewelddadigheden
In den avond van den 15. Januari, om
half twaalf had te Petersburg eene ontplof
fing plaats in de stedelijke credietmaatschap-
pij, waardoor het gebouw in brand werd ge
zet Verliezen aan menschenlevens zijn niet
voorgekomen
Te Minsk werd eergisterennamiddag op
straat de commandant van het artilleriepark,
luitenant-kolonel Bjelawinzew, door twee
roemen met revolverscilioten vermoord; de
daders ontkwamen.
Maroko
Ben Ghazi, de commandant der troepen
van den Sultan van Marokko, heeft in een
aan de vertegenwoordigers der mogendheden
te Tanger gerichten brief, den Europeanen
nogmaals den raad gegeven zich, zoolang
do militaire operaties duren, niet buiten
Tanger te begeven. Hij ontraadt vooral naar
Zinat te gaan, dat in den laatsten tijd druk
door toeristen wordt bezocht.
Britsch-IndiS.
De feestelijkheden in Agra ter eere van
den emir van Afghanistan zijn nu afgeloo-
pen. Alles was aangewend, om den emir
een hoog denkbeeld bij te brengen van En-
geland's macht. De pers toont zich zeer vol
daan over hetgeen met dat doel is gedaan en
drukt de meening uit, dat de uitgaven, die
voor de ontvangst van den emir zijn ge
daan, eene besparing van millioenen in de
toekomst kunnen beteekenen.
De Morning Post bericht uit Sjanghai,
dat de overheden te Peking den onderkoning
van Szechuan het bevel hebben doen toe
komen, met- den Chineeschen resident in
Tibet te beraadslagen over de vraag, hoe
geldmiddelen kunnen worden verkregen voor
het bouwen van een spoorweg in het bin
nenland van Tibet. Verder is het besluit ge
nomen sommige steden van Tibet to openen
voor den handel met het buitenland.
V*ra#nigde StatMi.
De Senaat heeft de benoeming van Cor-
telyou tot minister van financiën goedge
keurd. Tevens keurde de Senaat de benoe
ming goed van Garfield, tot minister van
binnenlandsche zaken en Meyer van poste
rijen
Niet 614 pet., maar 6f pet. is do laagste
inschrijving, die ontvangep is voor de uit
voering der werken van het Panamakanaal,
boven de raming der kosten van het werk.
Deae 6^ pet. zijn te beschouwen als eene
vergoeding, die de aannemers ontvangen
voor de door hen aan hot werk te besteden
zorgen. De kan aal commissie beschouwt eene
vergoeding van 7 pet. als redelijk en billijk.
In het werk, dat de aannemer heeft te ver
richten, zijn niet begrepen de maatregelen
van hygiëne; die neemt de regeering voor
hare regeering.
Uit Washington wordt bericht, dat staats
secretaris Root in eene rede, die hij hield
op de nationale conventie voor de uitbrei
ding van het handelsverkeer der Vereenigde
Staten met het buitenland, verklaard
heeft, dat hij persoonlijk was oor
eene politiek van maximum- en mini
mum-tarieven De Vereenigde Staten en
andere landen naderen hetzelfde standpunt.
Wat de internationale betrekkingen betreft,
is de algemeene gezindheid, dat men elkaar
wedorkeerig eerbiedigt, met elkaar rekening
houdt en in goede verstandhouding leoft. Hij
beval nauwere handelsbetrekkingen aan met-
de Amerikaansche republieken met Ro-
maansoh sprekende bevolking, en zeide over
de eilanden aan de Caraibisch© zee „Wij
zelf wenschen niet ze te nemen en wij wen-
sehen niet, dat eene vreemde natie ze neemt.
Do Vereenigde Staten zullen nooit Cuba in
lijven, zoolang de Cubanen niet de pogingen
opgeven om zdoh zelf te regeeren."
Zuidwett-Arlka.
Kaapstad, 17 Jan. De „Cape Times" be
vat een telegram uit Port Nolloth, berich
tende, dat de vredesonderhandelingen :n
Da-mara-land plotseling zijn afgebroken en
dat er hevig wordt gevochten in den omtrek
van Keetmanshoop. De opstandelingen bie
den, naar medegedeeld wordt, krachtigen
tegenstand.
Australië.
De bondsregeering heeft den tekst open
baar gemaakt van het antwoord van den
Een verhaal van de Ositrlide Pastorie
17 Uit het Deenech
door
BET8T BAKKER—NORT.
Dg smart ©ivhet onverdiende berouw sta
ren met hun stekende oogen in de zijne.
Deze oogen, die in de dichtste duisternis
zien en zichtbaar zijn.
O, maar vandaag wil ze heek maal niet
tobben, ze wil in 't geheel niet- denken. Ze
wil haar kleeding en armen wijd openen
voor zon en zomer, zoodat ze kunnen komen,,
om daar hof te houden. Vonne heeft zoo'n
onbeschrijfelijke behoefte aan die beiden.
Door da witbloeiend© hagedoorn aan den
anderen oever van do beek kaai men zien op
de heideheuvels vam het Lidemeer. Er stijgt
een eenzame, fijne rookzuil heel in de verte
in de hoogte Vonne vindt, dat die pre
cies gelijkt op den laatsten. zwakken nood-
kicet, van een eenzaam mensch, liet laatste,
zwakke Jevewsteeken van een licht, dat op
'tpunt staat uitgedoofd! te worden.
„Hiér is een mensch in eenzaamheid en
nood een menscheen mensch
Zoo veel menschon wonen ook zoo een
zaam op de heideooals Lize Eenzaam in
het lage huisje tegen de helling 't kleine,
verlaten hut jedoor het raam of de deur
opening kan men niet- eens zien of hot. win
ter of zomer is. Slechts gedurende den kor
ten. tijd1 van 't jaar., diat de heide dn bloei
staat, merkt, zij dat het. zomer is; slechts
bij, de strengste vorst, ziet ze hoe de Winter
zijn steenharde trekken spiegelt op het ij's-
dek van het Lidemeer. Anders ziet ze niets
dlan de eeuwig bruin-grijze heuvels, het
doode meer en den witten zandweg, al
tijd dezelfde heidetoppen, dezelfde steile hel
lingen, dezelfde diepe kloven geen
bloera, geen grasspritje, geen voedsel voor
het kleinste vogeltje.
De koe van oud© Lize moet grazen op heb
stukje weide achter d© pastorie; ze melkt
die zelf, rooit zelf haar aardappelen, en
oogst, met eigen hand het. koren op den klei
nen, omheinden akker, in de Noordelijke
mark. Kranten kent ze nie.t-, niet. eens de
postbode komt bij haar huis. Degenen, die
Lize gekend heeft, zijn lang geleden gestor
ven.-.
Vonne zucht. Er zijn zoo veel eenzamen,
zoo onnoemelijk velen.
t Is waar ook, oom Daan en tante Tliea
hebben zich aangemeld voor de koffie, en
bij de gedachte aan den houtvester komt
er een glimlach in Vonne's oogen.
Niet alleen, omdat ze veel houdt van oom
Daan, maar ook, omdat hij haar zoo onbe
schrijfelijk amuseert..
Aan haar eerste herinneringen van hem
heeft ze toegevoegd hetgeen vadér haar in
de stille schemeruren met- een humor verteld
heeft-, die de dominee alleen in klein gezel -
6chap aan den dag legt.
Niemand kon 'begrijpen, lu>c die vroolijko
man van de buitenlucht de kleine, slaperige,
stille vrouw had gekregen, die zich voor
niets anders in de wereld interesseerde dan
voor haar zeven kinderen en haar kuiken
tjes, <ue in den herfst altijd uit werdten ge
zonden om zioh vet- te eten aan de laatste
halmen van het veld. Haar vurigste wensch
strekte zich niet verder uit dan ééns in haar
leven te kunnen uitslapen, wat dfe steedis
groot or wordende familieschaar in de laatste
zeven jaar verhinderd had1.
Wanneer de houtvester dn het begin van
zijn huwelijk in Lyngholt kwam, d'at slechts
een paar mijlen van de houtvesterswoning in
Kildesö lag, (zijn vrouw was altijd om de
eene of andere reden verhinderd1, mevrouw
Mette en haar schoondochter mochten el
kaar niet lijden weigerde hij altijd zeer
beslist om ook slechts de geringste mate
rieel© 'gave naar huis me© te nemen.
„Nee, zeker niet, moeder ik kan ge
lukkig mijn vrouw zelf wel verzorgen
nee, nee, ik wil geen kruimel cadeau krij
gen en van hier meenemen.''
En nuVonne lachte luide, toen zij
aan dón laatsten keer dacht, toen hij een
paan- dagen thuis was geweest, en hij den
laatsten avond bij den wagen stond.
„Zoo is er nog, meer laten
we dat dlan ook -tegelijkertijd inpakken. Er
zal nog wel wat zijn. Dc ham en de aohfc
pond zeep en de t<wee kazen 'liggen in de
kist, de honderd kaarsen en worsten kan ik
met de prei onder de voorste bank bergen,
de korhoenders hangen aan de leidsels,
en de kooi met de twee Cochinchina's kan
■ik wel op mijn schoot- nemen. Zoo, nu is
er dus niets meer gegroet, -dan, en. dank
voor dGzen keer vooruit-'"
En Sulamith on Ruth zetten zich lang
zaam, en met grooten waardigheid, dan die
waarop hot. gewicht- der jaren hun recht, gaf,
in beweging, met de zes korhoen diers aan de
teugels.
Dit laatste was natuurlijk even1 overdre
ven ails het eerste, .maar de uiiterston liggen
nu eenmaal zoo overweldigend dicht bij el
kaar.
De heinel mocht weten of ze wel kwamen,
ze hoopte het- om tante Thea. Zouden ze
dien vreemde ook meenemen, dien ze giste
ren op Lyngholt getroffen had? Wat had
hij haar toch aangekeken' hij had haar let
terlijk verslonden in één grooten, stralenden
glimlach
Hij had in de vestibule gezeten, waar de
groene schaduwen van de populieren plach
ten te dlansen, om het landschap van uit. het
raam te schilderen.
,,'t Is al een schilderij op zich zelf," had
hij verklaard„de fontein, daair in het
midden de oude gevel met de witte duiven
op den rooden steen en do groene haag van
den rozentuin .het is het lieflijkste en
vreedzaamste beeld, dat. men zich kan voor
stellen, omlijst door don wingerd langs het
vensterkozijn. Ik 'begrijp eigenlijjk niet,
waarom mevrouw Mette het- absoluut gedo
cumenteerd wil hebben op een stuk linnen."
Oom Daan had hem aan haar voorgesteld
maar a! zou het haar leven of een van haar
blonde vlechten kosten., ze kon zioh zijn
naam niet herinneren. Plotseling dacht zij
eraan, dat, toen- oom Daan een oogen blik
naar binnen was gegaan, de vreemdeling op
gestaan wais, haar 'beide handen gegrepen,
en haar met een stralenden glimlach aange
keken had
„Weet u, wat u is, juffrouw Vonne?" had
hij gezegd „u is verrukkelijk lief,en
toen was hij weer gaan zitten, had haar den
rug toegewend om vorder te schilderen.
Maar Vonne was verrukt, opgewonden ge
weest
Nooit had iemand haar gezegd, dat ze lief
was, verrukkelijk lief. Zelfs ate kind had zij
zulke bewonderende, zulke liefkoozende,
zachte woorden nook, gehoord.
Dat het een jonge man was, die dat ge
zegd had, deed niets ter zake, het was een
mensch en dit was Vonne genoeg.
Ze liep naar hem toe en boog zich over
zijn schouder.
„Is dat werkelijk waar? Vindt u dat wer-
kelijKmeent u dat?"
„Of ik dat werkelijk meen? O, doe nu niet
juist, -alsof u dat zelf niet weet, of u het
niet kondérd maal vóór dezen keer gehoord
hebt."
Vonne had niets .gezegd, maar ze moest
er zeker heel verwondend' hebben uitgezien
want plotseling zei hij, terwijl hij haar
van terzijde aankeek
„Nee, 't is waar u weet het niet
dat is het juistu weet het niet
Oom Daan was weer teruggekomen, maar
toen Vonne afscheid van den vreemde nam,
boog zij zich tot. hem over, en fluistande:
„Dank u wel!"
„Waarvoor?"
„Voor hetgeen u gezegd .heeft."
Toen was ze heengegaan, maar terwijl ze
de deur sloot, -hoorde zij,, hoe hij don veld
stoel op dó marmoren steenen verschoofon
zij voelde, dat hij voor het open raam stond',
want. zijn schaduw waggelde im de zon hoen
en weer en legde zich voor haar voeten, ter
wijl zij onder het. venster liep.
„Zelf bedankt," riep hij haar lachend' na.
Wordt trvolyd
