Zaterdag 9 Februari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
UT*. 819. Eerste blad.
5" «Inargangr.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort 1.25.
Jdem franoo per 1.75.
Afionderl|jke nommen0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitsondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiön, mededeelingen ens., gelieve men TÓÓr 10 uur
'b morgens bij de Uitgevers in te Eenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestr&at 1. intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VER i EN TIÉN
Van 15 regels
f 0.73.
- 0.13.
Elke regel meel
Oroote let'ers naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeron in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wutdt op aan Traag
toegesonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
i kennis van belanghebbenden, dat bij Koninklijk
besluit van 3 Januari 1907, no. 37, is bepaald,
dat. de zeemilicien-verlofgangere van de lichting
il905, roet uitzondering van hen, die krachtens
do 2e zinenede van art. 99 of de 3e zinsnede
van art. 114 der Militiewet 1901 daarvoor nog
niet in aanmerking komen en diegenen van
vorige lichtingen, voor wie krachtens een der
genoemde artikelen 1907 als het derde dienst
jaar moet worden beschouwd, in dit jaar zullen
worden opgeroepen tot opkomst in werkelijken
dienst, ten einde gedurende den tijd van vijf
weken te worden geoefend
d3t als datums van opkomst door den Minister
va" Marine zijn vastgesteld Dinsdag 9, Woens
dag 10 en Donderdag 11 April a. s., naar gelang
van de schepen, aan boord waarvan de oefenin
gen zullen plaats hebben
dat de opgeroepenen zich, ieder op den voor
hem bepaalden datum, naar de plaat6 hunner
bestemming begeven, alwaar zij gekleed in de
bij hun vertrek met groot verlof medegenomen
militaire kleedingstukken en voorzien van hunne
ïooigoederen. zoomede van hunne zakboekjes,
voor zooveel mogelijk ten 12 uur des middags
zich behooren aan te molden aan boord van het
schip, waar zij zullen worden geoefend
dat zij <slecht6 dan den vorigen dag op reis be
hooren te gaan, wanneer de plaats van bestem
ming niet binnen een dag kan worden bereikt
en aat zij, die door ziekte verhinderd zijn op
den bepaalden datum aldaar aanwezig te zijn,
zich onverwijld na hun herstel moeten vervoe
gen aan boord van het wachtschip te Willems
oord.
Amersfoort, den 8. Februari 1907.
De Burgemeester van Amersfoort,
WUIJTIERS.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gek-t op art. 37 der Drankwet
Brengen ter openbare kenni-s
lo. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift-
om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden
drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik
ter plaal6e van verkoop, door Jacoba van Koo
ien, weduwe van DiTk Cornelis Bettink, in de
voorkamer van het perceel Oude Dievenweg no.
[17 alhier
2o. dat binnen twee weken na deze bekend
making ieder tegen het verleenen van het verlof
schriftelijke bezwaren bij Burgemeester en Weti
ïoudere kan inbrengen.
Amersfoort, den 8. Februari 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J.G. STEK PERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
O* Duixsche verkiezingen.
Nu de verkiezingen afgeloopen zijn en de
nieuwe rijksdag is gekozen, dringt zich de
vraag op den voorgrondHoo is nu in ver
band met de als gevolg van de jongste ver
kiezingen gewijzigde constellatie der partijen
de politieke toestand geworden?
De uitslag is niet geheel geweest, zooals
de regeering gehoopt had. Zij had het parool
uitgegeven tegen het centrum en de daar
mee verbonden sociaal-democraten, de Wel-
fen en de Polen. Beschouwt men alleen de
twee hoofdgroepen, dan is de nederlaag van
één, de sociaal-democratie, beslissend ge
weest. Hot centrum is echter in den nieuwen
rijksdag nog iets sterker teruggekeerd en
men is terecht nieuwsgierig om te zien hoe
de verhouding van centrum en regeering
wezen zal.
De officieuse Norddeutsche Allgemeine
Zeitung heeft gelijk wij gisteren reeds
hebben doen zien er nog eens den nadruk
opgelegd, dat de partijen, die op 10 Decem
ber tegen de regeer ing stemden, zóó ver
zwakt zijn, dat zij geen meerderheid meer
kunnen vormen en verder dat e. nu een
nationale meerderheid gekomen is, die on
afhankelijk zal zijn van het centrum en dat
men, nu de machtig j oppositie van het cen
trum gebroken is, opgelucht adem lean
halen. Wil dat zeggen dat de regeering voor
goed met het centrum heeft gebroken
Sommig© bladen van de centrum-pers heb
ben zicb zoodanig uitgelaten in hunne be
schouwingen over den uitslag der verkiezin
gen, dat men daaruit zou kunnen afleiden,
dat 't centrum wel weer gaarne goede vrien
den met de .geering zou willen worden en de
vroegere verhouding gaarne hersteld zou
zien. Op een succesvolle oppositie rekent de
partij blijkbaar niet meer en haar positie in
der rijksdag is. niettegenstaande zij sterker
in ledental is geworden, toch duchtig ver
zwakt.
Welke richting zal de regeering echter
i inslaan He', is nioeielijk te zeggen. Naar
het aantal leden te rekenen, zijn de partijen
der rechterzijde wat sterker geworden en
sommige bladen meen en daaruit te kunnen
afleiden, dat in de conservatief-clericale
meerderheid een gevaar ligt voor een reactio
naire politiek der regeering.
Doch van den anderen kant het is de
Frankf. Ztg., die dit uiteenzet wordt be
toogd, dat die conservatief-clericale meer
derheid ook reeds bestond vóór de ontbin
ding. Het is echter de vraag of tusschen die
partijen nog wel dezelfde krachtige samen
hang bestaat als roeger. En onder de leden
der conservatieve groepen is er menigeen,
die met het centrum geen aanknoopingspun-
ten heeft.
Daar ko .it bij, da„ ook de positie der
linkerzijde veranderd is. De linkerzijde, met
inbegrip der sociaal-democraten, is in ge
talsterkte achteruitgegaan door de geweldige
verliezen dezer laatsten, doch daardoor is zij
juist, sterker geworden. Dat moge op het
eerste gezicht vreemd schijnen, maar wordt
zóó verklaard, dat in de gecombineerde lin
kerzijde der sociaal-democraten de talrijkste
grbep vormden en den toon aangaven, waar
door de burger-partijen ter linkerzijde in
het gedrang kwamen. Dit is nu anders ge
worden. De links-liberalen hebben nu de
leiding gekregen en hun verhouding tot de
uationaal-liberalen is zooveel beter ge-wor
den. En aangezien bij den geheelen verkie
zingsstrijd de wind krachtig uit den liberalen
hoek gewaaid heeft, behoort de regeering
daarmee ter dege rekening te houden en
daarom acht de Frankf. Ztg. het gevaar voor
een reactionaire politiek niet heel groot.
De politiek laat zich niet alleen naar de
cijfers der partijen regelen, zij staat onder
den krachtigen invloed der onder het volk
heerschende stroomingen. De regeering zou
dan ook verkeerd doen als zij op die stem
ming niet lette en b.v. weer de steun van het
centrum zou aanvaarden.
De buitengewone sterke toeneming der
liberale stemmen wijst op een wensch naar
liberale politiek en daartegen kan de regee-
ring niet ingaan.
Zoo vat ook de Vossische Ztg. de zaak op
die een artikel over den eind-uitslag aldus
besluit:
„De verkiezing is voorbij en nu verwacht
het Duitsche volk van vorst Bülow daden
Het zal aan hem staan, om uit. de door zijn
pers erkende vlucht die het liberalisme ge
nomen heeft, een nuttig gebruik voor de
praktische staatkunde te maken. Hij zal
stellig niet vandaag op morgen liberaal wor-
den, zoo ver zijn wij nog niet. Maar hij zal
een onpartijdige houding kunnen aannemen,
I de beloofde hervorming van het bestuur ter
hand nemen en tal van verbeteringen
kunnen bewerken, die allerwege even blijde
zullen opgenomen worden als de laatste ka-
binetsorder over de processen wegens majes-
i ceitsschennis. Vorst Bismarck heeft eens ge-
I zegd, dat ir.en goed conservatief kon regee-
ren en toch bij de liberalen dank inoogsten.
Hij zelf heeft de proef op de som geleverd
Meer dan Bismarck in de dekade van 1866
j tot 1876 in de wetgeving volbracht, zal men
I van den tegenwcordigen rijkskanselier niec
j mogen verwachten. En reeds te lang, veel
j te lang voelt men dat stilstand achteruit-
gang is. Dus vorst Bülow heeft verwachtin-
j gen opgewekt, het zal aan hem staan, om
te verhinderen, dat de zwartgalligen gelijk
krijgen met hun voorspelling- Alles blijft
toch bij het oude."
Duitschland.
Berlijn, 8 Febr. De Norddeutsche Alligem.
Ztg. deelt mede, dat de Koningin der Ne-
i derlanden aan don Keizer haar diep lcedwe-
ze® en hartelijke deeLneming over de jongste
mijnramp laten betuigen.
De „Vorwarts", het hoofdorgaan der
sociaal-democraten, zwijgt merkwaardiger
wijze nog altijd over den uitslag der verkie
zingen. Het blad heeft in een hoofdartikel
enkel de toespraak van den Keizer bespro
ken, die gehouden werd tegen de bet-oogers
voor het keizerlijke slot.
Volgens de Vorwarts is do vijand, waar
van Z. M. sprak, klaarblijkelijk het socia
lisme, maar de sociaal-democratie zal met
haar 3.j millioen aanhangers den aanval
kalm afwachten.
Dr. Arons, de verslagen socialistische can-
didaait in Berlijn I, heeft na zijne nederlaag
j een toespraak tot zijne partijgenooten gehou-
den, waarin hij hun eenige harde waarhe-
den toevoegde. Hij zeiae o. a.
„Sedert wij een partij van 3 millioen zijn
geworden, zijn wij door hoogmoed des geest es
aangetast, die ons in een goede propgaganda
belemmerd heeft. Wij pronkten met de sterk-
te van onze partij en verstonden daarbij, de
kunst niet, menschen van andere denkwijze
I tot ons te trekken. Tegenover arbeiders die
niet georganiseerd'waren,* deden wij ons voor
als de verstandige, onoverwinnelijke sociaal-
deanocraiten en stieten hen ai, in plaats van
hen te winnen. Zulke menschen moeten wij
echter niet behandelen als eeels, maar als
achtergebleven jongere broeders. Dus weg
met dien hoogmoed, en laten wij handelen
zooals ornze partijgenooten in vroegere jaren
deden, tien zij ondanks alle vervolgingen aan
de verbreiding van de sociaal-democratische
gedachten voorbwerkten.'"
Het socialistische spotblad „Der wahre
Jakob" schijnt ook een „rare" Jakob te zijn.
De Köln. Ztg. vertelt, dat het den uitslag der
verkiezingen in beeld gebracht heeft, door
de sociaal-demokratie ans een overwinnaar
voor te stellen, aan wiens voeten de geslagen
burgerlijke partijen liggen.
Zóó vast hadden de „Genossen" al bij
voorbaat op de overwinning gerekend, en de
ontzetting schijnt zóó groot te zijn geweest,
dat zij heelemaal vergeten hebben dit over-
1 winningsnummer achter te houden.
i
Een bittere pil die „Wahre Jakob". Meer
ad rem zijn de woorden waarmee de Mün-
choner „Peter Schlemihl" in 1903 in een
klein boekje vol spotliedjes den uitslag der
toen gehouden verkiezingen bezong en die
volkomen passen op den huidigen toestand:
Ich musz jetzt mit Schmerz berichten,
Von den jüngsten Wahlgeschichten,
Wo das ganze Resultat,
Jeden sehr verwundert hat.
België.
De XXe Siècle deelt mede, dat de priester
Daens, de bekende christen-democraat, die
nu ernstig ziek is, op raad zijner dokters,
30 Januari het besluit nam, zich op het
ergste voor te bereiden. Hij wilde den deken
van den St Maarten van Aalst bijl zijn ziek
bed laten komen. Vooraf had hij een ge
sprok met zijn broeder Pierre Daens. Pierre
verzette zich niet tegen het bezoek van een
geestelijke, maar wel vroeg hij achterdochtig
aan zijn zieken broeder, of die zijn demokra-
tisch verleden van 17 jaren lang op eenmaal
wilde gaan verloochenen.
De vicaris van den St. Maarten is bij den
kranken priester gekomen en heeft van hem,
in bijzijn van twee getuigen, de eerste be
kentenis gehoord, dat hij berouwvol tot in
keer was gekomen. Ik vraag Gode vergiffe
nis, zeide priester Daens, voor het schan
daal dat ik heb verwekt door ongehoorzaam
te zijn aan mijn bisschop en den Heiligen
Vader. Ik heb berouw dat ik zoo lang in
staat van schorsing heb verkeerd en niets
hdb gedaan om de schorsing opgeheven te
krijgen
Frankrijk.
Parijs, 8 Febr In de Kamer verklaarde
de minister van buitenlandsche zaken,
Pichon, bij de behandeling der interpellatie
over de financieele operaties zich sterk tegen
de voortdurende bemoeiing van de socialis
ten met de Russische staatkunde. „Ik ver
vul den plicht", zeide hij, „dien ieder der
hier aanwezigen moest vervulleu". Deze ver
klaring werd langdurig toegejuicht, behalve
door de uiterste linkerzijde.
In antwoord op een rede van Jaurès ver
klaarde de minister van financiën te betreu
ren, dat geon voldoende reserve is in acht
genomen tegenover een groot volk, dat
steeds aan zijn financieele verplichtingen
voldeed. Do minister acht het natuurlijk,
dat met het oog op de geringe ontwikkeling
der industrie, Frankrijk zijn geld in buiten
landsche fondsen belegt, maar men moet den
toestand niet overdrijven, want deze in het
buitenland geplaatste fondsen geven kracht
in diplomatiek opzicht.
Nadat de beraadslaging gesloten was, werd
de eenvoudige orde van den dag, goedge
keurd door de regeering, aangenomen.
De Kamer stelde in handen van de com
missie voor do fiscale wetgeving een motie
van Nassabueau, strekkende om de namen
der stichters van emissie-syndicaten bekend
te maken. De zitting wordt opgeheven.
Frankrijk en het Vatikaan.
Berichten, die de Univers en de Croix uit
Rome hebben ontvangen, bevestigen, dat do
Paus de circulaire van minister Briand en
zijin voorwaarden voor de contractueele rege
ling van het gebruik der kerken door do
pastoors onaannemelijk heeft verklaard.
Zweden.
Een uHlewermgaquaestie,
De Russische regeering had de uitlevering
van een te Stockholm gevangen genomen
Rus Jaukel Tsjerniak verlangd. Daarop had
de Zweedscho regeer ing de tegenedsoh ge
steld, dat Tsjerniak nie tvoor een krijgsraad,
maar voor een gewone rechtbank gebracht
zou worden en slechts voor die feiten zou te
rechtstaan op grond waarvan zijn uitleve
ring gevraago werd.
De Russische gezant deelde daarop mede,
dat de Russische regeering krachtens de wet
ten des lands onmogelijk de eischen, door
Zweden gesteld, zou inwilligen. In verband
hiermede besloot do Zweedsche regeering
Tsjerniak niet uit te leveren en gaf zij last
hem zoo spoedig mogelijk op vrije voeten to
stellen. Tevens gaf zij bevel dat Tsjerniak
binnen 24 uur na zijn invrijheidstelling het
land moest verlaten.
tsjerniak is Donderdagavond op vrije voe
ten gesteld.
Servië.
Men meldt uit Belgrado, dat een verbete
ring verwacht wordt in de betrekkingen tus-
scheu Servië en Bulgarije door het bezoek,
da* de Bulgaarsche minister van buitenland
sche zaken Stantsjow te Belgrado zal afleg
gen bij gelegenheid zijner terugreis van Pe
tersburg over Weenen naar Sofia.
Men verwacht een antwoord van de re
geering te Weenen op de laatste nota der
Servische regeering over de quaestio van hot
handelsverdrag. Volgens Servische bladen
weet men thans reeds officieus, dat het anti
woord van dien aard zal zijn, dat een alge
heel afbreken aan de betrekkingen met Oos-
tenrijk-Hongarije eerder te verwachten is
dan de val van Paschitsk.
Rusland.
In verband met het aanstaande ge
ding tegen Stössel, deelt de Roes uittreksels
mede uit hetgeen bij de instructie verklaaid
is. Substin, hoofd van den geneeskundigen
die. t te Port Arthur, heeft gezegd da£
de bezetting uit 25.000 gezonden en 15.000
ziek in bestond. Deze laatsten hadden meest
scheurbuik en typhus en generaal Stössel
zorg. slecht voor geneesmiddelen. Gene
raal Smirnof, de bevelhebber van de vesting,
zeide dat er nog voor meer dan twee maan
den mondvoorraden waren, generaal Biely,
commandant van de artillerie, dat er voor
ongeveer denzelfden tijd schietvoorraad was.
Peiisa, 8 Febr. De gouverneur Alexan-
drowski, bekend geworden a!s generaal-gevol
machtigde van het Rooae Kruis in den oor
log met. Japan, is gisteren bij het uitgaan
van den schouwburg door een revolverschot
gedood. Verdere schoten van den moordenaar
troffen den assistent-commissaris van politie,
een politieagent en den hem vervolgenden
decorateur van den schouwburg.
De moordenaar werd zwaar gewond naar
het hospitaal gebracht, waar hij stierf.
Woensdagavond werd te Koerek de land
eigenaar Plohhof, een der leiders van de
Octobriste® partijin zijn werkkamer ver
moord. Ook zijn bediende werd gewond. Men
schijnt hier met een politieke misdaad te
doen te hebben, daar geld en voorwerpen
van waarde onaangeroerd bleven. De moor
denaars ontkwamen.
Turkije.
Het is bliikens een bericht uit Constanti-
nopel tot nog toe niet gelukt den persoon,
die een moordaanslag gepleegd heeft op
Christitoh, don natuurlijken zoon van Ko
ning Milan, te arresteeren.
Dat zal in Constantinopel ook wel niet
heel makkelijk gaan.
Een verhaal van de Osterltde Pastorie
33 Uit het Deensch
door
BBT8Y BAKKER—NORT.
I „Laat me liggen'" zei mevrouw Mette op
ïekeran dag, toen de oude predikant haar
kwam opzoeken. „Laat. me maar met rust,
ik ben als een oud schip, dat goed voor af
braak is, na gedaan en uitgevoerd! te hebben
jwal het kon."
„Eén reis zal het toch nog moeten ma
ken'" zei de predikant kalm, „want daar
door is geen vaartuig te oud of te gering,
[indien we slechts den rechten st-uurman aan
Jboord hebben."
J Maar mevrouw Mette glimlachte koud.
„Als er een stuurman is, die meent dat
,bij recht heeft op het vaartuig en die het
■Dog de moeite waard vindt het te bergen,
dan zal hij wel komen, zonder dat ik een
üoeds noodig heb om hem te halen. Vaarwel,
mijnheer Find dank voor uw bezoek, u
behoeft het niet te herhalen. Ik hdb u ver-
&ocbt, mijn vriend, niet om an ij® geestelijke
te zijn, dien heib ik niet noodig."
Dominee Find was zelf in den laatsten tijd
zee oud geworden. Hij voelde zich ziek en
moe. ziek op eiken winterdag, in eiken don
keren nacht. Met den vrede kwam ook de
verslapping, na het jarenlang verdriet en
leed. 't Was hem, of een vloed, die lang
sterk en krachtig in zijn ziel had gebruist,
nu op 't punt stond weg te vlceien of hij
op enkele plaatsen den drogen zandbodem al
kon merken of alles in hem verschrompelde,
en zwak en machte"oos werd.
Maar Vonne wist niets.
Wanneer hij, met haar samen was, scheen
hij de oude, gelukkig en vol hoop, zooals in
den eersten tijd nadat hij haar had terugge
vonden. Slechts wanneer hij alleen was, slo
ten de muren van het leven zich al meer en
meer achter hem. Maar hoog boven de nauwe
muren zag hij een sterk licht, den glans van
't licht van den gezegende® dag, den dag,
die niet door een nacht wordt gevolgd, dien
geen duisternis kan uitdOoven.
Nu en dan was het of de oude twijfel en
angst weer boven kwamen in zijn ziel.
Want hij durfde in 't geheel niet spreken
over alles wat zijn ziel vervulde, en dat er
een heilige feestglans over zijn gedachten
lag, den avond voor den grooten feestdag,
dat zijn ziel Gods aangezicht zou zien. Voor
haar was het immers verdriet en scheiding
de deur, die voor hem geopend zou wor
den, be toekende voor haar de scheidings
muur, waarover men niet kan klimmen, eer
de tijd daarvoor is aangebroken.
En weer ontwaakte zijn zelfverwijt.
O, hoe had hij een kind de wereld kun
nen inzenden, waarvan hij niet had durven
hopen, dat hij den groei en jeugd zou kun
nen ziennooit zou hij haar leven be
schermd zien door de bol werken van het ge
luk. O, hoe had hij het- toch kunnen doen!
Als hij haar maar geestelijk verzorgd kon
achterlaten, haar, voor wie liefde en teeder-
heid noodzakelijker levensvoorwaarden wa
ren dan het dagelijksche brood, wie eenzaam
heid altijd het zwaarste lot. had geschenen
Maar hij had het hart niet, hij kon het
niet over zich verkrijgen met haar over zijn
zorgen te spreken, na dien middag aan de
beek, omdat hij bang was, dat ze zou den
den, dat hij 't liefst zijn levensavond alleen,
zonder haar, wilde leven, zonder haar, die
hem zoo innig liefhad'.
Sedert moeders dood' waren de groene lui
ken niet van voor 11 et raam van haar kamer
weggenomen Die kamer was in Vonne's
kinderfantasie een geheimzinnig, bijna heilig
vertrek. Hoe graag had ze daar eens naar
binnen gekekenzij herinnerde zich nog het
oude orgel in den hoek, het ledikant, de
toilettafel, de witte gordijnen en zware zil
veren kandelaars met de gele, gedraaide
kaarsen. En dat, heen e® weer waaiend! be
hangsel, dat zich altijd zacht bewoog, wan
neer men de deur slechts opende, of. wat
hard in de kamer Liep.
Zij herinnerde zich nog waar de wieg met
haar kleine broertje had gestaan, on hoe
zacht ze in dien tijd hadden moeten loope».
Nog lang nadat het kindje begraven was,
kon mama het .niet velen, dat. iemand an
ders dan op de teenen door die kamer liep.
Het was alsof de adem van 't slapende kind
nog in de kamer zweefde, als sluimerden hier
zachte herinneringen, die niet gewekt moch
ten worden.
Ze herinnert zich haar moeder nog in den
ouden, verlakten schommelstoel voor het
raam. met het kleine kind op haar schoot.
Urenlang kon ze zoo zacht heen en weer
schommelen en eLken keer als de stoel
naar beneden ging, boog ze het hoofd voor
over en kuste het kind op het fijne, zijde
achtige haar
En ze herinnert zich een dag, diat, toen ze
binnenkwam, moeder op de knieën lag, met
de armen op haar ledikant, en zoo luid snik
kend. dat. het oude behangsel beefde, en het
precies scheen alsof alle roode, zwaaiende
rozenranken zacht deelnemend haar fijne
blaadjes schudden'.
Op een.' dag in den zomer, toen vader op
reis was, was een der planken in die. luiken
losgegaan en gevallen. Vonne zag het, en
was op hetzelfde oogenblik bij het raam
maar het gevoel een heiligschennis te be
gaan, was bij haar 200 sterk, terwijl zij daar
stond, dat ze twee malen wegging, vóór ae
het waagde naar binnen te zien. Maar alles
wat ze had gezien, was slechts een zonne
straal, die iin de stof danste; en op de plaats
waar het licht op den vloer viel, ontdekte
ze een geel geworden stuk kant. va.11 mama's
friseerman tel, die van den stoel was afge
gleden.
Ze had de plank er dadelijk weer in doen
zetten, vóór vader thuis kwam die kamer
behoorde hem alleen.
Nu ze veel alleen was en leed, voelde zo
so>ms een ziekel'ijken drang in de kamer te
sluipen, waar moeder had geleefd en geleden
wie weet .misschien was er nog iets
van haar ziel daarbinnen zij was toch
haar kind, misschien zou ze komen om haar
armen om Vonne's hals te slaan, en haar
aan haaT 'liorst te laten uitschreien.
Wamt juist daaraan juist daaraan, eens
echt te kunnen uitschreien, had Vonne zoo'n
behoefte. Ze dacht cr aan, hoo dikwijls de
menschen medelijden hebben met degenen,
die schreien en bedroefd zijn welk oen on
rechtvaardigheid jegens allen, die moeten lij
den zonder tranen.
Vele malen was ze opgestaan en uit den
tuin gegaan met. het vaste besluit, dat ze nu
alles aan haar vader zou zeggen, om dan bij
hem te mogen uitschreien maar telkens
was ze halverwege teruggekeerd.
„Nee!" had ze telkens en telkens tot zich
zelf gezegd „waarom hem ook nog
ongelukkig te makenalleen heb ik het
geluk genoten, nu moet ik ook alleen lij
den."
Dikwijls was ze ook begonnen' Troels te
schrijven. Ze wist. niet waar hij was; maar
zij herinnerde zich, dat hij haar eens had
verteld, waar Ebstrup woonde, in een van
de laantjes op Frcderiksiberg. Waarschijnlijk
was hij daar, in elk geval zou de brief, daar
heen gezonden, wel in goede handen komen.
Maar ook daarin was ze halverwege blijven
stekem, radeloos en -bedroefd!.
O, indien vador jonger en sterker was ge
weest, zoodat ze hom tot haar vertrouweling
had kunnen maken, en hij behalve haar va
der en geestelijke ook haar vriend had kun
nen zijnZou zijn oud hiart liaar wel kun
nen volgen en bogrijpon? En bovenal, zou
hij den last kunnen dragen, dicm ze zoo
gaarne met een vriend zou deelon?
Bn ze dacht, aan vaders woordenZijn
aangezicht is do gezegende dag o, maar
zij was nog zoo jong, zou ze niet eerst een
aardseh geluk mogen cischen, zou haar jonge
ziel werkelijk gedwongen zijn het geluk te
zoeken in berusting en vrede?
„Denk er aan, Vonne, de eerste behoeft
niet altijd de rechte, of de eenige te zijn!"
Maar ze voelde, zo wist zoo zeker, dat wat
het leven haar ook tegemoet kon voeren
Troels altijd degene voor haar zou zijn, die
de Deensche dokter voor mama was geweest
„haar levens eerste en eenige."
Wordt r-vulyd
