I». 33».
Woensdag 20 Februari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Kranige Chauffeur.
5d" Jnarguiig.
OORTSCH DAGBLAD
ABOKÏTEMENTSPRIJ8
Par 8 maanden voor Amersfoort 1.25.
Jd»m i»wi p« post1.75.
Afrandarlgka nummer*0.05.
Deze Courant rerMhgnt Dagelflk», met «Rxoodernig ran
Zon- eu Feestdagen.
Advertentien, madadaelingen aas., gelieve man vóór 10 «mr
'•morgens b|j de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft O.
UtrechtsdiMtroat 1. Inter comm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
f 0.75.
- 0.15.
Van 16 regel»
Rite ragel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adrerteeren in dit Blad bij abonnement. Eens
circulaire, bevattende da meerwaarden, wordt op aaavraag
taegesondeo.
Het St. Pieters- en Bloklands-
Gasthuis te Amersfoort.
Onderstaand artikel, van blijkbaar des
kundige hand. is ontleend aan het Utrecht-
sche Provinciale en Stedelijke Dagblad.
Wegens plaatsgebrek moest de opneming een
paar dagen worden uitgesteld.
Aan den Westsingel te Amersfoort be
vindt zich het St. Pieters- en Blcklands-
gasthuis dat, zooals de naam reeds aan
duidt, bestaat uit de samenvoeging van twee
gestichten, en wel van het St. Pietersgast
huis dat op het einde der 14e eeuw ge
sticht werd door voorname burgers", onder
welke zeer waarschijnlijk als de voornaam
ste en meest werkzame beschouwd kan wor
den Rutger van den Doem, volgens Van
Rhyn, dl. II, pag. 34, een groot vereerder
en volgeling van Geert Groote, en van liet
Blokland»- of Heilige Sacrements-Gastihuis,
dat twee eeuwen later door Wouter, heer
van Bloolant en zijne echtgenoot Jahanna
Herman Pyccsdoahter, kradhtens hun testa
ment van 3 September 1572, gefundeerd
werd.
Op het einde der 18e eeuw had men de
zelfde personen tot regenten en regentessen
voor de beide giastiliuizenen ofschoon de
administratie nög afzonderlijk werd gevoerd,
waren zij dus feitelijk onder één beheer.
Omtrent de samensmelting der beide ad-
ministratiën door het gemeentebestuur, die
in 1804 plaats had, vindt men, merkwaardig
genoeg, nocli in het ardhief der gemeente,
noch in de archieven der beide gasthuizen
«eenig besluit.
De gecombineerde gasthuizen, tegenwoor
dig bekend onder den naam van liet St.
Pieters- en Büoklandsgasthuis, vormen een
merkwaardig complex van gebouwen, waar
van het oudste gedeelte zich in een lengte
van ongeveer 70 M. langs den Westsingel
uitstrekt.
Het. oostelijkste deel is een inwendig 6 M.
broed en 95 M. lang kapelletje, dat uit twee
travées bestaat en waarvan do oostzijde door
3 zijden van een achthoek wordt afgesloten.
Aan alle zijden zijn licht vensters en van
alle localen is dit het eenige. dat met kruis
gewelven is gedekt.
Op dezelfde wijze als in een kerk liet schip
aan het koor aansluit, zoo grenst, ook hier
de 35 M. lange, 9 M. breede en 5 M. kooge
vrouwen-slaapzaal aan de kapelde triomph-
boog, die men meestal tusschen schip en koor
vindt, is zelfs ook. hier niet weggelaten.
Deze zaal, van een langgereikten reclit-
hoekvorm, heeft thans een gestucadoord pla
fond de ken teekenen zijn echter voorhan
den flat de 10 moerbinten, die de kiuderbdn-
ten dragen, eertijds versterkt waren met
muurstijlen en corbeels.
Ter plaatse waar de muren de moerbinten
n, zijn zoowel aan de noord- als aan
de zuidzijde uitwendig contrefort en aan
gebracht, waarvan aan de noordzijde eenige
zijn weggebroken ter wille der moderne zalen
uit de vorige eeuw, die tegen de oude-vrou
wenzaal aansluiten.
Vensters, tusschen de contreforten ge
plaatst, verlichten deze ruimte in voldoende
mate. Ten westen van de genoemde vrou
wenzaal vindt men gebouwen, die eveneens
van ouden datum zijn, doch waarvan tenge
volge van menigvuldige wijzigingen, o.a. in
1625, de juiste bouwtijd niet valt te bepalen.
Door een deur. in welks kalf het jaartal
1625 te lezen staat, komt men in de vesti
bule, waar o.m een laat gothische houten
spiltrap is, die tot de zolders leidt der mee-
rendeels slechts één© verdieping hooge ge
bouwen. De woning van den vader en van de
moeder, .de ontvangkamer, do bibliotheek, de
keukens en de regentenkamer, die in dezen
bouw zijn ondergebracht, vertoonen §lk voor
zich merkwaardige, eeuwen-oude overblijfse
len, die aan het geheel een bijzondere aan
trekkelijkheid geven.
In de 15e eeuw is ten noorden van de
kapel eene 8.5 M. breede en 23 M. lange
zaal gebouwd, die door de moerbinten met de
daarop aan do oostzijde in den muur corres-
pondeerencle steunberen, in 7 travées is in
gedeeld, waarvan elke travee van een lictht-
veuster is voorzien.
In de kapbeenen boven de zaal zijn ge
profileerde schenkels aanwezig, die aantoo
non dat dit lokaal eertijds een halfcirkel
vormig houten gewelf heeft gehad, dat aan
do zaal eene hoogte gaf van 10 M.
D© noordgevel van deze schoon© ruimt©
is, ter wille eener vergrooting in de vorige
eeuw, thans uitgebroken
He! inwendige dezer zaal is buitengewoon
schilderachtig; daar slapen, dn twee rijen
bedsteden, do oud© mannetjes. Loodrecht op
elke bedstede staat een eikenhouten kist,
waar de plunjes en wie weet welke kleinig
heden en souvenirs bewaard worden. Het
zijn eikenhouten kisten uit do 17e en 18e
Eeuw, versleten en gelapte meubelen, die
aan de veelvuldige betasting met vette han
den een onbeschrijfelijke patine danken.
Schilderachtig is overigens dit gasthuis op
menig punt en een goudmijn voor den kun
stenaar, die oud-Hollandscho toestanden op
doek wil brengen. Als men daarbij bedenkt
dat dit gasthuis het eenige in
Nederland nog aanwezige Go
thische gasthuis is, dan zal men
begrijpen, hoe belangrijk het voor de ge
schiedenis onzer architectuur cn van onze
instellingen van weldadigheid te achten is
Welnu, dit unicum is op het punt van te
verdwijnen Een liefdadige- dame heeft on
langs een aanzienlijke som gelds vermaakt.
om een geheel nieuw gasthuis te bouwen, en
reeds hebben regenten aan vier Amersfoort-
sche architecten opgedragen ontwerpen in
te dienen, en weldra zal de moker het inte
ressante complex van gebouwen vernielen.
Slechts één gebouwtje zal gespaard blijven,
namelijkde kapel, en wel omdat, krachtens
een oude testamentaire bepaling, aan ieder
die deze kapel bezoekt, zekere uitkeering
moet gedaan worden
Het ware wenschelijk dat ook de noord
waarts aan de kapel grenzende vleugel ge
spaard bleve. Deze vleugel is uit een bouw
kundig en uit een schilderachtig oogpunt
zeer belangwekkend en kan ongetwijfeld
door een bekwaam arohitect gespaard, en in
het nieuwe plan te pas gebracht worden.
Het is dan oo-k zeer te hopen, dat regenten
bereid gevonden zullen worden, aan dezen
wenscb gehoor te geven, opdat van het
eenige Gothische gasthuis van Nederland
althans één zaal in stand blijve.
Politiek Overzicht
Graaf Witte.
Het bericht, dat in de woning vau graaf
Witte bommen zijn ontdekt, die gelukkig
konden worden verwijderd voordat zij
hunne helsche uitwerking deden, heeft
weder voor een oogietiblik de aandacht
gevestigd op dezen staatsman die tege
lijk de meest begaafde en ,de meest
gehate staatsman va® Rusland is. De
volle waarheid zal men misschien nooit ver
nemen over dezen aanslag, die het bewijs
levert, dat zelfs in de rust, waartoe hij nu
veroordeeld is, graaf Witte een voorwerp
van haat is gebleven. Hij is blootgesteld
aan den haat. zoowel van de partijen der
uiterste linkerzijde a-ls van die den- uiterste
rechterzijde, en is daardoor liet mikpunt van
de aanslagen der beide terrorisme®die, in
verachting van het menschelijke leven ©1-
kaars gelijke, elkaar in bloeddorstigheid
trachten te overtreffen. Men Staat dus voor
de vraag, of de bommen in de woning van
graaf Witte door de „echt Russische man
nen" of door revolutionairen gelegd wer
den
Zonderling geïsoleerd is de positie van
graaf Witte m zijn land, waar men verba
zend moeielijk schijnt te kunnen komen tot.
het vellen van een billijk oordeel over een
man, die zooals hij zich buiten de par
tijen houdt en juist daarom bij alle partijen
verdacht is. Onbemind bij het hof en bij de
keizerlijke familie, vindt hij wangunst bij
liberalen en reactionairendie beiden hem
verwijten, als minister-president dubbel spel
gespeeld te hebben ten eigen bate. Slechts
omtrent één punt is men eenstemmig in het
oordeel over hem ieder erkent zijne groote
begaafdheid, zijne veel omvattende kennis,
zijne werkkracht, zijne geestkracht. Onge
twijfeld bezit graaf Witte de meesten van
de geestesgaven, die den staatsman kenmer
ken, en het is zeer te betreuren, dat een zoo
begaafd man in een land, waar zulke man
nen zoo zeldzaam zijn. door het openlbaro
wantrouwen veroordeeld moet zijn tot isole-
mc-ut en onmacht
Anabole Leroy-Reaulieu, een der beste
kenners van liet kedeudaagsohe Rusland,
brengt aldus de omstandigheden in herinne
ring, waaronder graaf Witte de laatste maal
tot het. gezag geroepen werd en het weder
moest prijs geven 'ioen de oorlog uitbrak,
was hij in volle ongenade, door Plehwe van
alle regeeringszaken verwijderd gehouden,
ondanks zijn titel van voorzitter van het
minister-comité. Hij geneerde zich niet. de
diplomatieke misslagen af le keuren, die den
oorlog en de militaire fouten teai gevolge
hadden en de nederlagen in hun nasleep
hadden. Toen president Roosevelt in het
edele streven, aan den moord in Mandejoerije
een einde te maken. Keizer Nicolaas II be
woog tot vredesonderhandelingen, besloot de
Czaar in zijne verlegenheid wien hij deze on
dankbare taak kon toevertrouwen, nogmaals
een beroep te doen op Witte. Dat betectken-
de. hem zelf m den slag en misschien in
de nederlaag te zouden. Witte had den moed
eene zending op zich te nemen, waarvoor de
meest ervaren diplomaten teruggedeinsd wa
ren. Hij bracht den vrede van Portsmouth
naar huis. De nederlagen in Ma-ndsjoeri je en
de ramp bij Tsoesjinia werden uitgewisclrt
door de uitkomst van de onder handelingen
die de Russen gerechtigd zijn als eene over
winning te beschouwen. Rusland kreeg den
vrede zonder betaling van eene oorlogsscha
de vergoeding, zonder opoffering van gebied,
behalve den afstand van de helft van Sacha-
lin aan Japan. Dat. was een schoon succes,
een roemrijke dienst. Zeker* werkt© de druk
van de Vereonigde Staten en van Engeland
op Japan daartoe mede, maar de persoon
van Witte en zijn diplomatiek optre
den haalden uit de goede diensten der mo
gendheden wat er uit te halen was.
Van Portsmouth in triomf teruggekeerd,
was het natuurlijk, diat aan Witte, nu tot
graaf verhaven, heb ambt van minister-presi
dent werd opgedragen. Die tijd, waarin hij
de verantwoordelijkheid droeg voor het re
geeringsbe-leid zonder in werkelijkheid do
macht te bezitten die hom zijn tit-efl scheen
te verleenen, is voor Witte een tijd van vele
teleurstellingen geweest. Het is ook die tijd,
die tegen graaf Witte bij alle partijen den
haat en do wirok heeft, doen ontstaan, die
nog altijd niet. verminderd zijn. Leroy-Beau-
lieu verklaart dit aldus
„De reactionairen de Russische man
nen' hebben hem niet vergeven, dat hij
een kiesrecht heeft toegelaten voor alle Rus
sische onderdanen zonder onderscheid van
afstamming, ook voor de Joden, duo deze
zoogenaamd© patriotten ten eeuwigen dag©
als paria's zouden willen behandelen. Hot
was d© verdienste van graaf Witte te be
grijpen. dat, als Rusland een moderne staat
on een vrij land wil worden, mot de erken
ning der rechten vat. de vijf millioen Joden
moet. worden begonnen, die in strijd met de
rechtvaardigheid aan uitzonder in gs wetten
zijn onderworpen en als in een Ghetto in de
westelijke provinciën samengeperst zijn. Daar
is het, waar de Russisch© mannen' kun
nen volstaan tot. uitvoering van eene mis
daad de bedrijvers van de pogroms te wape
nen, waarbij de moordenaars ongestraft blij
ven. Terwijl Witte door deze wet de woede
van d© rechterzijde heeft opgewekt, prik
kelde hij den toorn van de linkerzijde door
de leeni-ng, die hem in het voorjaar van 1895
gelukte. Deze leenimg vergeven vele Russen
ook aan Frankrijk niet Men beschuldigt ook
Witte, dat de Fransche bankiers en in
schrijvers vóór de opening van do eerste
dooma de leaning geteekend hebben, omdat
hierdoor aan de autocratie nieuwe fondsen
geleend werden en de Cfeaar in de gelegen
heid kwam, zich te kunnen beenzotten over
de toestemming van de volksvertegenwoor
digers. Witte antwoordt daarop, dat geen
ander doel word beoogd, dan de redding van
de financiën des rijks En wanneer deze ver
klaring van den irnnister-president de waar
heid was. dan weid zij door de buiten land-
sche geldschieters nog duidelijk bevestigd,
omdat deze door in te teekehen op de lee
ning. meenden mee te werken aan de weder -
opbeuring van Rusland, zonder tusschen de
regec-rrng en liet volk een onderscheid te
maken
Van graaf Witte zelf haalt Lerov-Beaukeu
eene verklaring aan, die hij uit zijn
mond opving, teen hij na zijn aftreden
als minister-president als gast- ïm zijne wo
ning vertoefde. Witte zeide toen .,Ik weet,
dat. ik door alle partijen gelaakt word. De
eenen vergeven mij niet wat ik gedaan heb
om een liberaal regeeringJötelael voor te be
reiden De anderen zijn boos op mij, omdat
ik evengoed de revolutie als de revolution ai-
ren bestreden heb. En ik weet, er zijn slechts
uiterste partijen. Do werkelijke liberalen,
zij die een langzamen. vroede amen overgang
van Rusland in een modernen staat en in
eene const.itutionoel© monarchie wenschen,
zijn geïsoleerd en bezitten geen invloed. Ove
rigens vertoont zich slechts d© neiging, de
toevlucht te nemen tot geweld onder eiken
vorm. Wat mij betreft, ik heb t© veel onte
vredenen in 't leven geroepen, ik heb te vee'
vijanden. Mijne staatkundige rol zal ditmaal
wel ten einde ziin.''
Of graaf Witte hiermee een juist oordeel
over zich zelf heeft geveld, zal de tijd moe
ten leeron. Zijne vijanden schijnen daarvan
niet overtuigd te zijn, want anders zouden
zij hem in zijn ambteloos leven wel met rust
latenMisse hen zal voor graaf Witte het
uur nog eens slaan. Dit. is in ieder geval
zekerhel zou een schande voor Rusland en
een smet in de Russische geschiedenis zijn,
wanneer de loopbaan van den onderhande
laar van Portsmouth door een springende
bom werd afgesneden, c*m 't even of do bom
wordt gereed gemaakt door de handlangers
van de revolutie of door de hand van de
..Russische mannen".
Duiteohlaitd.
De zitting van den nieuwen Duit-
soben Rijksdagwerd gister en' door
den Keizer met oene troonrede geopend,
waarin wordt, verklaard, dat het Duit-
echo volk heeft te kennen gegeven, dat
het do eer en het goed der natie zonder klein
geestige partijgeest trouw en veilig bewaard
wil weten. In de kracht van dit nationale
gevoel kan het lot van het vaderland veilig
rusten. Gelijk ik alle grondwettige rechten
en bevoegdheden van den rijksdag nauwge
ze', za! eerbiedige®heb ik vertrouwen i u
den rijksdag, dat hij onze plaats onder do
cultuurvolken met wijs inzicht en kraebtda
dig zal bewaren en bevestigen.
De troonrede verklaart de ernstige crisis
in Zuidwest- en Oost-Afrika voor overwon
nen. De dank van het vaderland is verze
kerd aan de dappere mannen, die in den
strijd met een listigen on hardnekkigen te
genstandea* den roem van de Duitsche wa
penen hebben hoog gehouden.
De oprichting wordt aangekondigd van een
zelfstandig departement van koloniën. Voor
de benadeelde volksplanters in Zuidwest-
van C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Naar het A mtrikaanseh
i DOOR
Mkvrocw HEÜVELINCK.
Ik zeide 1 et hem, maar hij maakte bezwa
ren U weet niet hoe kiesch hij de zaak
behandelde, hoe bang hij was dat het lijken
zou a'sof hij slechts aan eigen voordeel dacht.
Ik verzekerde hem dat het juist anderom was
en het, voordeel mij ten goede kwamenfin,
na veel redeneeren gaf hij ten slotte toe. De
wagen is werkelijk bizonder fraai Achterop
kan een groote koffer gezet worden er is
gelegen he M om gereedschappen, boeken on
eetwaren te bergen, ook nog duizend en één
kleinigheden in een 'bak onder de kussens
waarop we z'tten, ja zelfs onder den bodem.
Nog nooit van uw leven hebt u iets zoo ge
riefelijks gezien. Hij wees me alles en legde
uii. hoe de machine werkte, niaar dat. gedeel
te, van zijn inlichtingen vergat ik net zoo
gauw als het. gezegd was, dus daarvan kan
ik u niets vertellen. Toen de prijs ter sprake
kwam, dacht ik dat hij voor zulk een pracht
stuk minstens twee duizend vijf honderd dol
lar. zou vragen Dat is immers vijf honderd
pond? Ik herinnerde me dat Jimmy Payne
bijna het dubbele betaalde voor de auto, die
hij verleden jaar .medebracht naar New-York,
en dan was zc nog niet half zoo mooi als
deze. Maar neen hadt u dat kunnen den
ken de man scheen haast, verlegen toen
hij de som noemdeéén duizend vijf hon
derd dollars' Het werd nu een tweede-hands
auto. beweerde hij. ofschoon ze nog maar
drie maanden in zijn bezit was, en hij ,wou
er niet van hoorem meer te vragen. Ik had
de gewaarwording alsof ik dien armen kerel
een echte Yankee-poets bakte, toen ik riep
„Top.Gekocht
Ziezoo, paatje, mijn biecht is gedaan U
ziet alles meuwerwetsch en naar de laatste
mode. behalve dat de hertog, die geen her
tog is maar heel gewoon meneer Reginald
Cecil-Lanstown („heel gewoon" is het juiste
woord niet voor zoo'n man, vindt u wel?)
Maandag mijn auto, vroeger de zijne, naar
Claridge zal brengen en ik dan betalen moet.
O, mijn best vadert je. om mij zulk een groot
crediet t© gevenMeneer Cecil-Lanstown zal
een chauffeur voor me zooken, die Fransch
spreekt en Europa bereisd heeft. Tante Ma
ry en ik gaan onze inkoopen in de Londen-
sche winkels doen per automobiel, mijn eigen
automobiel, asjeblieft Zoodra we gereed' zijn
het Kanaal over te steken, rijden we naar
Newhaven, schepen het rijtuig in naar Diep
pe eu daarna zullen wij, hoop ik. het spoor
enkel maar uit de veine meer zien. „Auto
mobielen boven alles, zeg ik, en speciaal de
mi ju©
Ik zit dezen te schrijven na onze terug
komst te Cobhain en wachtend op ,,de slak",
die ons naar het station zal brengen. Tante
Mary zegit dat ik niet goed wijs ben. Haar
hertog is in ongenade gevallen, ze gelooft nu
eer dat de man aanleg voor falsaris heeft.
Als de photo ontwikkeld- is, zal ik u een af
druk zenden, dan kunt u het nieuwe rijtuig
van uw dochter zien. Daar komt „de slak",
vaarwel dus. mijn lieve heilige.
Uw plaaggeest,
Molly.
Carlton Hotel, Londen. 14 November.
x>este vader.
Ik heb de auto. ze is de mijne, gekocht en
betaald. Zij is zoo mooi dat zelfs tante Ma
ry er door in een goed humeur geraakte.
(Dit is niet als een hatelijkheid bedoeld, laat
het dus loopen.) Meneer Cecil-Last own heeft
me alles gezegd wat ik diende t© weten (ik
bedoel omtrent motor-rijtuigen). en na bij
ons e©n kop thee te hebben gebruikt en er
meer dan ooit uitziend als een hertog, is hij
vertrokken met een stapel van uw zuur ver
diende goudstukjes. Wel gelukkig dat ik
bijtijds ontmoette e» beslag legde op zijn
auto. want terwille van zijn zaken moet hij
morgen reeds Engeland verlaten, zonder te
kunnen zeggen wanneer hij weer terugkomt.
Maar hij hoopt dat wij elkaar in Frankrijk
zullen weerzien, al9 hij daar met zijn groote
auto aan de wedrennen deelneemt.
De eenige keerzijde van mijn nieuw speel
goed is de chauffeur. Hoe ter wereld heeft
men dien naam verzonnen? D© chauffeur
moet totaal niets warm maken, integendeel,
als ik de zaak goed begrijp, is het zijn plicht
de dingen koel te houden en in de eerste
plaats zijn eigen hoofd- Deze ziet er uit of
hij al jaren in ijs „gedaan" heef<t. Hij is de
somberste man dien ik ooit zag en doet me
telkens denken dat hij m tranen zal uitbar
sten. maar meneer Cecil-Lanstown roemt-
hem als de beste chauffeur in Engeland
daarbij is hij volkomen op de hoogte van
deze zoer ingewikkelde machine, die in
Duitfichland gemaakt werd.
Zijn naam. Rattray is bepaald in harmonie
met zijn persoonlijkheid. Indien ik de heldin
in een melodrama was geweest, zou ik bij
den eersten blik op Rattray gevoeld heb
ben, dat hij de misdadiger moest zijn in het
stuk met de meeste zorg en listigheid, zou
ik alle huwelijksakten en testamentaire be
schikkingen, mij betreffende, verstopt heb
ben, wel wetend dat hij in de laatste vier
bedrijven geen poging onbeproefd zou laten
om ze me te ontstelen. Zijn blauwe oogen
zijn zoo groot als een Paascbei en zijn ooren
lijken veel op een cactusblad, alleen zien zo
gelukkig niet groen dat zou dan ook slecht
passen bij zijn gelaatskleur
Ik sprak een poosje met hem en gebruikfe
allerlei technische termen, die vermoedelijk
niet de juiste waren, want hij gaf nauwelijks
antwoord en keek me zoo somber aan, alsof
hij het woord ..amateur" geschreven zag in
mijn ziel of eigens anders, waar het voor
aller oog yerborgen moest blijven. Hij s nu
weer heengegaan om ©en remise voor mijn
wagen te zoeken. Eiken morgen om tien uur
za! hij er mee voorkomen ©n mij leeren er
mee te rijden. Ik sluit pas morgen dezen
brief, dan kan ik u nog vertellen hoe de
eerste rit mij bevallen is
15 November.
Wat was ik trotsch op mijn auto toen ik
er gister mee uitreed Tante Mary wilde niet
meegaan, omdat ze geen lust gevoelde het
„offer van een proefneming" te zijn. Rat
tray had plan een groot en rit tc- maken, en
toen we op weg naar Richmond buiten het
gewoel waren, nam ik zijn plaats in en be
gon de eerste les Het is moeilijker te leeren
dan ik dacht, omdat je zooveel dingen tege
lijk moet doen. Met deze auto zou men wel
drie of vier handen moeten hebben, zei Rat
tray. Op mijn vraag of dat bij andere niet
noodig was, kr©eg ik geen antwoord. Al
meermalen heb ik meenen op te merken dat
hij aan een soort aanvallen van doofheid
lijdt, maar aangezien hij zulk een knap
werktuigkundige is. zal ik dat maar voor lief
moeten nemen. Men kan niet alles hebben.
Mét de linkerhand moet men de auto stu
ren met oen soort handvat, waaraan beves
tigd is de hoorn, om schepselen van allerlei
soort te waarschuwen dat men in aantocht
is. Ik toeterde met de rechterhand, maar
Rattray zegt, dat. ik moet leeren het met de
linker te doen. terwijl ik stuur, omdat èr
nog zooveel andere dingen voor rekening van
de rechterhand komen Eerstens is er oen
grappig krukje waarmee men zijn vaart ver
mindert als er een hoogte wordt opgere
den. dan d«? .riemspanner waardoor men
de juist© spanning voor de drijfriemen ver
krijg/ (dit is van het grootste belang), voorts
de ..gaskraan", waarop men altijd de hand
moet houden om de snelheid te regelen, en
ten slotte de rem. waarop men drukt als
men wenscht te stoppen. Dus zijp er bwe©
dingen t© doen met de linkerhand en vior
met de rechter, en' dikwijls moet men de
meeste van die dingen tegelijk doen. Geen.
wonder dat ik in de war raakte en niet mevr
wist wat links of rechts was, en bij, gevolg
liep het even verkeerd. En om dc maat vel
te meten, kwam juist op dat kritiek moment
een wagen om den hoek gereden. Ik wilde
naar den rechterkant sturen, maar deed het
naai den linker en denk eens hoeveel on
gelukken in één ©nkele seconde al niet g©
beuren kunnen met een motor-rijtuig
Word vervolgd.
