r.. B\ 984. Woensdag 17 April 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. De Kranige Chauffeur. AHIERSFOORTSGH DAGBLAD ABOXMIMMTTSPRI J8 Per 8 ■tuin TMr AmevafMrt 1.95. Idem faaaee per post1.75. Aleender^jke nummers0.05. Dm* Content verschijnt Dagelijks, met nitaondering van 3on- ea Peestdegon. Adverteotiën, mededeeUngen ens., gelieve men vóér 10 nor morgens by de Uitgevers in te senden. Uitgevers: VALKHOFF Co. UtraehtsehMtreat 1. Intereomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIES Van 1—5 regelsf 0.75. Kike regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeolige bepalingeq tot het herhaald advertooren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wotdt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders der gemeente Amersfoort, Gelet op art. 31 der Rits wet Brengen ter openbare kennis, dat de verzoek schriften tot verbetering van do kiezerslijst 19071908 ingekomen, op de Secretarie der ge meente voor een ieder ter inzage liggen en in afschrift, tegen betaling der kosten, verkrijgbaar gesteld. Amersfoort, den 16. April 1907. Burgemeester en Wethouders, voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STENFERT KROESE. WTUTIERS. Politiek Overzicht O* interkoloniale conferentie Londen Do conferentie van eerste ministers der Britsoho koloniën is thans te Londen ver gaderd. Verleden Maandag werd zij door den eersten minister van het moederland, Sir Henry Campbell-Bannermann, geopendhe- den begint zij haar eigenlijken arbeid. De minister van koloniën, lord Elgin, zal dc vergaderingen leiden. De eerste van deze oonferentiën werd juist twintig jaren gjeledem, in April 1887, te Londen gehouden, bij gedegeiühedd van het gouden regeerings-jubileuan van Ko ningin Victoria. Nu vijf jaar geleden werd de derde conferentie gehouden ander leiding van Joeef Ohambetriain, toen de schier al machtige minister van koloniënnu naar lidhaam en geest een gebroken man. Ooik overigens hebben de omstandigheden zidli in menig opzicht gewijzigddat komt zoo wel uit in de wijze waarop de conferentie is samengesteld, als in de agenda, die zij heeft te behandelen. Deken van de conferentie is Sir Wilfrid Laurier, de afstammeling van de oude Framsche kolonisten die Canada reeds in 1897 en 1902 vertegenwoordigd heeft en het ook nu weer vertegenwoordigd. Diok Sodden, de minister van Nieuw-Zeeland, die eveneens de beide vorige oonferentiën liad bijgewoond, is sedert everleden Nieuw is, dat. ditmaal alleen de Australische bandsre- geering op de conferentie vertegenwoord%d is, de afzonderlijke koloniën echter niet, met uitzondering van Nieuw-Zeeland, dat niet tot den bond behoort. De groot ste afwijking van den toesband in 1902 biedt echter Zuid-Afrika. Louis Botha, de held uit den strijd waa ri n de beide Holland- sohe gem eenebesten hunne zelfstandigheid zoo roemrijk verdedigd hebben, woont naast. Jameson, de man van den raid, die nu eerste minister is van de Kaapkolonie, dè oonferentie bij als vertegenwoordiger van Transvaal, de jonglsto der zich zelf bestu rende Britsehe koloniënhij gpnoot van het hoofd der regeering van het moederland eene sympathieke begroeting als Benjamin onder de broederen. Inderdaad, in korte ja ren kan veel veranderen. De Dai'ly News wijst op de beteekenis van de aanwezigheid van Laurier en Botiha op deze conferentie. „Deze twee groote leiders, beiden van een ander ras, beiden trouw aan de Britsehe Kroon, zijn de markante figuren van de vergadering. En de uitkomst van dit vrijgevig verleende zelfbestuur is geweest de ontwikkeling van bovenal democratische na- Australasie aanvaardt liet. algemeen tiën. stemrecht van volwassenen, zoowel mammen als vrouwen. Nieuw-Zeeland verleemt vrijge vig pensioenen voor den ouden dag en voert proefnemingen uit op het gebied der agra rische wetgeving, waarnaar wij hier vruchte loos verlangenOamada (met uitzondering van Quebec) voert algemeen kosteloos lee- ken-onderwijs in. De Kaapkolonie bezit en exploiteert hare spoorwegen, en de Trans vaal besteedt de opbrengst van het drank monopolie voor den openbaren dienst. Her vormingen, die in dit land uitgekreten wor den als socialisme of revolutie, worden in de koloniën toegepast in actieve en nuttige werking, tein behoeve vam de menschel!jke welvaart Een der punten van discussie voor deze oonferentie is do preferente behandeling op handelsgebied. Australië, Nieuw-Zeeland en Zuidf-Afrika hebben den wensch daartoe kenbaar gemaakt. De Daily News komt op tegen de voorstelling, alsof het kabinet, dat nu aan het bewind is, die discussie ongaarne zou zien. ,,De preferentie zal vrij bespro ken worden op de conferentie. Van den be ginne af zal daar erkend worden, dat Enge land een vrijhandelsland blijft. Op die vrij heid en als uitkomst, daarvan is een han- delsvoorspoed gebouwd, die de verbazing van de wereld is. De handelscijfers gaan vooruit met half fabelachtige sprongende wel- vaartstandaarcl onder het volk is hooger d'an in eenig ander Europeesch land en toch zijn onze natuurlijke voordeelen gering in den eoonoraischen strijd, buiten de geest kracht en bekwaamheid van ons volk en de vrijheid, die het verkregen heeft onbe lemmerd door de ongelijkheden van een tarief. Door dit te zeggen, oefenen wij geen critiek uit op de tariefstelsels van de kolo niën daarmee laten wij ons niet in. Als jonge natiën, verlangend naar ontwikkeling niet alleen van hun landbouw, maar ook van hunne nijverheid, hebben zij hunne industrie in de kinderschoenen opgebouwd achter eeu tarievenmuur. opgericht tegen Engeland eu alle andere volken der wereld. Wij alleen van alle groote natiën van Euro pa laten in onze havens vrij van rechten toe het graan van Canada, den wijn van de Kaapkolonie, het vleesch van Australië. Wanneer deze koloniën geneigd zijn vergel ding te oefenen tegen andere volken van Europa door Engelsche goederen vrij van rechten of tegen een lager recht in hunne havens toe te Laten, dan zullen wij dit dankbaar aannemen. Maar wij vragen of verzoeken zulk eene concessie niet. Wij er kennen, dat in deze zaken, die de binnen landse he welvaart van de nijvere bevolking zoo nauw raken, iedere zich zelf besturen de kolonie het stelsel moet kiezen, dat het best past voor hare eigen belangen. Om de wijze woorden van Sir Wilfrid Laurier te gebruikenHet Britsehe rijk kan alleen ir. stand blijven en steunen op de gedachte, dat aan elke van de natiën, die het samen stellen, moet worden toegestaan voor zich zelf te beslissen wat zij voor zich het beste vindt". Onder de andere vragen, die stof voor gedachtenwisseling zullen leveren op deze conferentie, worden genoemdhet vraagstuk der rijksverdediging, de regeling van de na turalisatie en van de landverhuizing, instel ling van een rijks hof van appèl, eenheid in de handelsmerken en patenten, weder - zijdsche toelating tot zekere beroepen, in voering van het tiendeelig stelsel in het muntwezen en bij de maten en gewichten, uitbreiding van het rijks kabelnet, invoe ring van bet algemeen© stuivers briefport. Aan onderwerpen voor gedachtenwisseling ontbreekt liet dus niet. Eindelijk, het laatst maar niet het minst, bestaat de wensch tot oprichting van een lichaam in het hart van bot rijk, dat de regeering van bet moeder land in staat zal stellen met de koloniën de nauwe voeling te onderhouden, die noodig is om de onderlinge betrekkingen ten meeste nutte te doen komen, zoowel van het geheel als van zijne doelen. De rijksraad (Imperia! Council) moet oene blijvende instelling zijn, die de verbinding tusschen de zusterstaten onderhoudt en toekomstige oonferentiën zal voorbereiden. Dat is de taak, die tot dusver het departement van koloniën in het moederland heeft vervuld, maar die men nu wil opdragen aan een nieuw lichaam waarin naast liet moederland ook de kolo niën vertegenwoordigd zullen zijn. O* vredesconferentie. Wcenen, 16 April. De Politische Kor res pondent bericht, dat de regeering van Oos- tenrijk-Hougarije, in antwoord op een sclirijvoi van den Nederlandschen gezant, heeft verklaard de uitnoodiging aan te ne men tot het zenden van vertegenwoordigers naad do vredesconf eren tie. Do namen van deae vertegenwoordigers zullen ter bekwa mer tijd worden opgegeven. Dultichland. Berlijn, 16 April. De begrootingseom- missie van den rijksdag heeft den post voor salaris van een staatssecretaris van het rijks departement van koloniën goedge keurd. (Dit staat in verband met de verheffing van het koloniale bestuur tot een zelfstan dig departement. Tot dusver was het een onderdeel van liet departement van buiten- landsche zaken). BftlgUL Iu socialistische kringen bestaat het plan om te manifesteeren tegen de intrekking van het wetsontwerp tot regeling van den inijn- arbeid. Onder de mijnwerkers in het Luiksche en in het mudlen-bekken is eene stemming ge houden over den achtuiurs-werkdag. 32,000 stemmen wenden uitgebracht met ja, 210 met neen en 400 biljetten waren blanco Tra nk rijk. Eene uit vertegenwoordigers van verschil lende ministeriën samengestelde commissie is thans bezig met het onderzoek van de vraag of de toelating van vreemdelingen tot de Fransche hoogescholen kan worden uitge breid. Engeland. Londen, 16 April. Bij de aanbieding van het eereburgerschap der stad aan de kolo niale premiere, die heden in de Guildhall plaats had, trok het zeer de aandacht, dat de lord-mayor en lord Roberts samen met Botha op het eeregestoelte waren. Botha keerde zich, nadat hij den lord-mayor had begroet, om en drukte lord Roberts, die op hem toekwam, met warmte de hand. Ren daverend gejuich volgde daarop. De vlag, aie gedurende den oorlog te Jacobsdal buit is gemaakt en die gewoonlijk in de Guild hall hangt, was nu uit beleefdheid voor Botha weggenomen. De eerste minister van Canada, Sir Wil frid Laurier, merkte in een rede, die hij bij den lunch hield, op, dat het een eenig schouwspel was dr. Jameson en Botha naas* elkander te zien zitten. Vijf jaren geleden, zeide hij, waren zij niet zoo vriendschappe lijk gezind. Het kwam hem voor, dat geen andere natie dan Engeland zulk een vrij beid zou hebben durven verleenen als die, welke aan Transvaal was toegestaan. Heden avond waren de koloniale eerste ministers de gasten van de Eighty Club, eene vereeniging van liberale staatslieden, op een feestmaal, waar ook de Engelsche ministers Campbell Bannerman, Haldane en Churchill waren aangezeten. Botha was hei middelpunt van aller aandacht. Campbell Bannerman heette de gaston welkom. Hij zed.de, dat de liberalen de hand having van het Britsehe rijk voorstonden steunende op de beginselen van vrijheid en gelijke gerechtigheid voor allen. Zonder die beginselen zou t beter zijn dat. het rijk niet bleef bestaan. Botha bracht een dronk uit op de rijks- regeering. Hij zed de, dat het vertrouwen, dat aan Transvaal geschonken was, nooit zou worden vergeten. Transvaal nam de vriendschapshand aan, die het werd toege stoken; het zou die nooit weer laten varen. Churchill zeide, dat het beginsel van zelfbestuur het eenige beginsel was, dat in staat was het rijk bijeen te houdenhij verklaarde, dat de rijksregeering besloten was aan Botha van ganscher harte steun te verleenen in de pogingen om de twee groote natiën in Zuid-Afrika te vereenigen tot ééne Afrikaander natie onder de Brit sehe vlag. Londen, 16 April. Rechter Kennedy en drie deskundige bijzitters, die het officieele onderzoek hebben geleid in zake de schip breuk van de Berlin, hebben als slotsom van hunne bevinding verklaard, dat uit het gisteren en heden verzamelde bewijsmate riaal blijkt, dat de kracht der golven de ramp heeft teweeggebracht. Zij brachten hulde aan de verrichtingen van de beman ningen der reddingsbooten. Zwitserland. In Genève is bij eene kantonnale volks stemming de wet, d:e den détailverkoop van absinth verbiedt, met 7895 tegen 7173 stem men aangenomen. D t verbod geldt nu in de beide kantons Vaud en Genève. Italië. De Paus heeft in hei consistorie van eer gisteren tot kardinaal 'benoemd den p<at- Lriaroh van Venetië Gavallari, de aartsbis schoppen Lorenzelli van Lucca, Maffi van Piza, Lualdi van Palermo, Mercier van Medbelen, Aguirre van Burgos en den nun-1 tius te Madrid Rinaldini. Oostenrijk. Keizer Frans Joeef is eergisteren naar Praag gereisd; in zijn gevolg bevinden ach de minister-president baron Beek en de mi nistère Pacak en Prade, die in het ministerie de Czechen en de Duitschers vertegenwoordi gen. Des namiddags hield de Keizer zijn in tocht in Praag, onder het gejuich der bevol king in het Hradschin, het oude konings paleis, wachtten aartshertog Karei Frans Jo zef en kardinaal Skrbensky, de aartsbisschop van Praag, hem op. Aan het station begroette de burgemeester den Keizer met eene toespraak, waarin bij in het Czechisch uitdrukking gaf aan de liefde en onwrikbare toewijding van de bovol- km'g en dank en vreugde bracht over het bezoek van den Keizer. In het Duitsch voort gaande, begroette de burgemeester daarop den Keizer in naam van de beide volksstam men, die het koninkrijk Bohemen bewonen, voor wier volkomen gelijkstelling men steeds moet opkomen. De Keizer dankte in het Czechisch voor de hartelijke begroeting, de uiting van de beproefde Liefde en trouw der beide volken van het land en verklaarde daarna in het Duitsch, dat de gewichtige taak, die aan het bestuur van eene groote stad wordt gesteld, het samenwerken van al hare bewoners vordertHij eindigde met do woorden „Moge ook hier de vrede en de eendracht van de beide volksstammen, die mijn geliefd koninkrijk Bohemen bewonen, gegrondvest, op de achting en de waardeering van elkanders goede eigenschappen, het uitgangspunt van oene gelukkige toekomst vormen." De Keizer zal veertien dagen te Praag ver blijf houden. Bulgarijfi. Uit 9ofia wordt aan de Köln. Ztg. be richt, dat uit de instructie tegen den moor denaar van den minister-president Dimiter Petkow wel gebleken 's, dat eenige personen meer er van geweten hebben, maar dat er geen 'bewijzen zijn, dat eene wijdvertakte sa menzwering achter dc daad staat. Men ge looft veeleer, dat do daad de vrucht was van een kwaadaardig overspannen man, die het ongelujï had in aanraking te komen met een kleinen kring van soortgelijke karakters. In gevolge de nieuwe wet tot bescherming van de leden der dynastie en de ministers zal het proces komen voor een veldkrijgsraad. Het onderscheid tusschen zulk e:n krijgsraad en de gewone rechtbank bestaat hierin, dat da veldkrijgsraad uit officieren bestaat en han delt naar eene suiwm'ore procesorde, terwijl van zijn vonnis geen beroep is op een hooger rechtscollege Rutland. Hot conflict tusschen minister-president Stolypin en den voorzitter der rijksdoema ia bijgelegd. Men zegt, dat er eene schikking getroffen iu in dier voege, dat deskundigen in de vergadering van de co-mmissiëu zullen worden toegelaten tot het geven van advie zen, maar niet tot deelneming aan de be raadslagingen. Petersburg, 16 April. De Doema behandel de heden een interpellatie over het voorge vallene te Riga op 13 dezer, waar bij eeu poging tot ontvluchtiug 7 gevangenen wer den gedood en 17 gewond, terwijl de 74 ove rigen voor een krijgsraad zullen worden ge bracht. De socialisten eischten, dat de inter pellatie dadel ij'a behandeld zou worden. Het debat was zeer stormachtig. Schulguin, van de rechterzijde, riep den sociaal-democraten toe: „Gij protesteert wel tegen de doodstraf, maar zeg eens eerlijk Hebt gij geen bom in den zak?" (Verschrikkelijk lawaai). Aan Schulguin werd, wegens beleediging van afge vaardigden, het verder bijwonen van de zit ting van heden ontzegd. De interpellatie werd naar eene commissie verzonden. De vergadering verwierp de dringendVer- klaring van eenige interpellatiën, die daar op naar eene commissie verzonden werden. Zij gaf toestemming tot het houden van eene interpellatie over misbruik van gezag door den gouverneur-generaal van Moskou, die vonnissen van den veldkrijgsraad had ver nietigd. De rechterzijde diende een protest in tegen de uitsluiting van Schulguin. Tegen zes uur werd de zittujg gesloten. De minister van landbouw heeft een wets ontwerp ingediend o<m de Landverhuizing naar het verre oosten te vergemakkelijken. De 1 aaidVerhuizing uit Europeesch Rusland naa Siberië noemt zoo sterk toe, dat dage lijks tien extra-treinen van Sysran naar het vu C. X. en W. M. WILLIAMSOK. Naar hit Amirihaansth 42 DOOK Mavnovw HEUVHLINCK. Payne is een gewoon amateur. Ik twijfel er I hard aan of hij ooit te voren een „Spyker" j gereden heeft, en zou er wel iets onder wil len verwedden, dat zijn succes vandaag (zoo i weinig was als het was) alleen toegeschreven I moét worden aan zijn scherpe waarneming j van alles wat juffrouw Randolph deed, vóór I hij het stuur overnam. Hij kan langs een be- I trekkelijk rechten weg sturen en weet hoe hij de versnelling veranderen moet, dat is on- 1 gov eer alles; en bij een onverwachte moei- I lij'kheid zou ik zijn tegenwoordigheid van I geest niet vertrouwen. Hoe het ook zij, wij, I snorden zonder eenig ongeval door Tarbes en I Tournay, wat 'meer aan het goede rijtuig dian aan den bestuurder te danken was; maar I toen wij' een lange, steile helling opgingen, I voorbij Lanespède, waar een groot spoorweg - I viaduct dwars door do vallei gaat, vergiste I Payne zich in het veranderen der versnel- I ling, raakte daardoor geheel in de war en I vergat de rem te gebruiken, om te voorko- 1 men dat wij achteruit van den heuvel naar 1 beneden rolden. Gelukkig zat ik aan den kant van het rem toestel, en uit. de lonneau rei- I kend, greep ik den hefboom dor handrem en remde met volle kracht. Het volgend oogen- blik sprong ik uit der. wagen, sneldo naar vo ren, zette den motor opnieuw aan en scha kelde de kleine versnelling in, zoodat de wa gen direct weer voorwaarts ging. Ik geloof niet dat een van hen he'b gevaar begreep waaraan wij ternauwernood waren ontsnapt, en Payne excuseerde zich, door het rijtuig de schuld te geven. Wij vervolgden onzen weg met de tweede versnelling en kwaapen op ee ngalvend» vlakte, vanwaar wij liet uit zicht hadden op een kiene badplaats, Capveun-les-Baine, die ver beneden oms Lag in een dal taan den volei der Pyneoieen. Zonder verdere ongevallen bereikten wij Montréjeau, waar, volgens mijn gids, een buitengewoon steile heuvel was. Daarom waagde ik het te zeggen „U mag hier wel goed uit kijken, meneerhier is een moei lijke heuvel. De ploert was lomp genoeg geen notitie te nemen van mijn waarschuwing hij reed door do lange straat der stad tot hij aan den rand van een gevaarlijke 'helling kwam, waar de weg plotseling een klein eindje steil afliep en daarna een scherpe bocht naar links maakte. Met onverantwoor delijke snelheid daalde hij den heuvel af. niet omdat- hij zoo overmoedig was, maar omdat hij, niet wist wat hij doen moest, en toen hij halfweg een rammelende stations-omnibus langzaam naar boven zag 'komen, waarbij niet veel ruimte tot uithalen overbleef, werd hij bepaald roekeloos. Weer leunde ik naar voren en liet de handrem werken om den wa gen wat langzamer te doen 1 oppenDe :dioot begreep zelfs niet dat ik hem voor een onge luk had behoed, want toen we goed! en wol beneden waren, zei hij tegen juffrouw Ran dolph, „ben ik die helling niet met een flinke vaart afgegaan Ik kan jo zeggen dat ik blij was, toen we te St.. Gaudens stil hiel den voor de lunch, want ik wist dat dè weg zich hier van de Pyreneën afbuigt en over do groote vlakte van Languedoc verder gaat. I Gezegende vlakte van Languedoc, door j sommige reizigers zoo eentonig genoemd! Zwijgend naast tante Mary in de bonneau zittend', verheugde ik mij in den langen rech ten, met populieren omzoomden, vlakken weg, die zich zoo ver uitstrekte als je zien kon en zich in het verre verschiet verloor. „Hier'kan de domoor aan liet stuur ons ten minste niet voel kwaad doen," dacht i'k. Als ik in de stemming was geweest, had ik zeker genoten van het schoone tafereel, want de Pyreneën verhieven zich in een blauw achtig waas aan den horizon en op den voor grond gaf de Garonne ons menig schilderach tig plokje te zien. In het bizonder herinner mij een mooi boschgezicht bij St Martery dat-, hoewel ik het maar vluchtig zag, ecu duidelijk 'beeld in .mijn geest achterliet. Het. was een verlichting voor mij, toen wij van avond afstapten te Toulouse, waarvan de baksteenen huizen langs de broekie, kalme Garonne gelegen, zonderling rose getint wer den door de horizontal© stralen der onder gaande zon. Mijn arme wagen Toen ik hem na dez© slechte behandeling ging schoonmaken, scheen hij, mij mijn ontrouw te verwijten. Zelfs .zijn Lantaarns ge léken wel droefstaren- de oogen. Ein dit is nog'maar de eerste dag van de vol©, die nog .komen moeten. O, vriend, hoe lang zal hot zoo voortgaan, hoe lang? Ik begrijp niet wat er nog worden zal van je ongelukkige Jack Winston. Narbonue, 17 December. Ik deed' het begin van dezen brief niet op de post, als hot ware voelend dat- ik er nog wel iets zou hebben bij te voegen. Weer is er een dag om een dag vol schrik en onvoorziene gebeurtenissen. Payne heeft eeu groote domheid begaan, wat zeer ui mijn voordeel is; ik heb inijn plaats voor in het rijtuig hernomen, hij is naar de fcon- neau en tante Mary verbannen, maar nog niet voor goed verdwenen. Hij vergezelt ons nog steeds, en naar het schijnt ós hij stellig van plan bij ou9 te blijven De toe stand is dus in den grond der zaak nog precies als gisteren. Ware het ongeluk niet gebeurd, waar van ik jo vertellen zal, dan zou dezo dag een van de prettigste geweest zijn van do gclieele 'reis. Hoewel bij het wegrijden in de -tennieaai gezeten, keek ik toch met, ge- /noegien naar het schilderachtig landschap, waardoor wij van morgen reden. 'Eerst ge- noten we nog van menig eindje geplavei de» weg. vóór wij Toulouse goed en wel achter den rug haddon, en kwamen toen in een mooie, open streek, waar wij menige boerenkar inhaalden en passeerden, Deze rijden altijdmidden op .den weg, en daai de voerlui dikwijls slapen, moest er heel wat getoeterd ent geschreeuwd worden, vóór zij naar rechts uitweken. Spoedig be grepen wij waar al die karren heengingen, want in een groot dorp komend, zagen wij daar pveral kalkoenen en ganzen met bij elkaar gebonden pooten luid snaterend in lange rijen op straat liggen. Het was er vol boeren en boe.ri.unon, oudeen jonge; on de bejaarde vrouwen droegen een nette zwarte zijden kap die haar bruin gerimpeld gelaat geheel omsloot. Wij moesten micödan door do drukte heen »en waren genoodzaakt on der voortdurend toeteren niet den hoorn langzaam te rijden. Aan den andexen kant van het dorp kwamen wij op een broeden, vlakken weg, zoo gelijk als een bij art, sta ken het groene Canal du Midi over, 'reden eenigen tijd langs zijn oever en passeer den een wonderlijke obe'isk, opgericht ter eerc van Riquct, den ontwerper van liet kanaal. Terwijl we een heuvel opgingen, spreidde zich plotseling een ontzaglijk panorama voor ons uit. Aan onze .rechterhand, heel in de verte, verhief zich die gezaagde kaan der Py reneën, zijn 'besneeuwde toppen hoog opste kend boven een voorliggende heuvelreeks; links strekte zich een wijde, golvende land streek uit, met steden en kerktorens, welker omtrekken scherp afgeteokend in de fijne, doorzichtige lucht opdoemden want'fc was een prachtige, *»eldore dag. En achter dit al le®, ver weg aan den horizon, was zeer vaag een keten van blauwe bergen zichtbaar, de C oven nes, geheiligd door die herinnering aan Robert Louis Stevenson. Wij snorden het eene dorp na het andero door, een lange straat gelijkkinderen iti kielen, vreemde spelletjes spelend; met hun schrille stemmen kibbelend en 'hun kleine vuisten welsprekend onder eikaars neus dlu- wend; knappe (mannen, in het. blauw ge kleed, met roode sjerpen en den algemeen gedragen „baret" op het hoofd, met hun wreeden prikkel spannen geduldige ossen voortdrijvend een troepje menschen voor een kerkdeur een trouwpartij of misschien een begrafenis; oude vrouwen, breiend inde Bonjonge vrouwen, glimlachend' voor de ■vensters d<t alles volgde elkander in .bonte mengeling op als de flikkerende bedden in een kinematograafen na de laatste flikke ring rolden wij weer voort langs den 'broe den. grijzen weg, niets ziende dan de aan beide kanten voorbijvliegende boomen -en do dunne, witte wolken drijvend langs don azuren hemel. Slechts in eeu automobiel kan je al deze indrukken 'krijgen. In. een trein zit je als in een doos; in een auto zit je in een gevleugeld rijtuig met het ruime uitspan sel in al zijn -uitgestrektheid boven je. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1