34a.
3** jaarfauff.
Maandag 17 Juni 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
LORD RADIJS.
to
ABONNEMENTSPRIJS
er 8 maanden voor Amenfeortf Ib
idem franco per post1.75.
.fzonderlijke nummers0.05.
)eze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Ldvertentiën, mededeelingen enz., gelieve men tóót 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEBTENTIÊN:
f 0.7».
- 0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adyorteeren in dit Blad bij abonnement. Êéne
circulaire, bevattende de voorwaarden, woedt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met I Juli
s. op dit blad inteekenen,
lorden de nummers die ge-
lurende de maand Juni nog
:ullen verschijnen, KOSTE-
.OOS toegezonden.
Politiek Overzicht
Het einde van de tweede docma.
Het zwaard van Damocles, dat van het
wgenhlik af waarop zij in het leven trad,
to ven de tweede rij'ksdoema gehangen heeft,
s eindelijk gevallengisteren is het besluit
afgekondigd, waarbij hare ontbinding is
litgesp roken.
Onverwacht zal dit besluit wel voor nie-
nand gekomen zijn. Wol heeft de kadetten-
>artij. die de ondankbare taak had om aan
lo beide uitersten, de aanhangers van het
ibsolute gezag die aan de rechterzijde gezo
en waren, en de revolutionaire linkerzijde,
noodzakelijkheid voor te houden om te
iraohten met de regeering tot positieven ar-
Doid samen te werken, schier het onmoge
lijke beproefd om botsingen met de regee-
g té ontgaan. De loop van het debat over
de agrarische kwestie levert daarvan een
bewijs. In de vraag hoe dit debat zou eindi
gen, was een ernstig gevaar voor de rijks-
oema verscholen. De socialisten wilden van
vergader'ng een besluit uitlokken, dat
zich uitsprak voor de onvermijdelijke nood
zakelijkheid van de gedwongen onteigening
van dén grond. Wat dan zou gevolgd zijn,
arover kan men zich geen illusie maken
ontbinding zou zich geen oogenblik héb
ben laten wachten. Maar de aanneming van
zulk een motie te voorkomen, was voor de
kadetten een moeielijk werk, want vooreerst
hadden zij zich in beginsel voor do gedwon
gen onteigening uitgesproken, hoezeer dan
ook met schadevergoeding, en in de tweede
plaats hadden zij zelf eene motie ingediend.
Zij hebben zich intusschen handig uit de
verlegenheid gered; zij stelden voor het
debat te 'besluiten, zonder in eene motie
eonig oordeel uit te spreken. Met een zucht
van verlichting werd de aanneming van dit
voorstel, die met 238 tegen 191 stemmen
geschiedde, begroet; de kliip was gelukkig
omzeild en voor 't oogenblik was het leven
van de doema gered.
Helaashaar leven is hierdoor slechts met
enkele dagen verlengd. Het zoo even genoem
de besluit werd den 8en Juni genomen. Het
besluit tot ontbinding is gedateerd 16 Juni.
Wat is er inmiddels geschied? Eenvoudig
ditdat de regeering aan verdere pogingen
om botsingen te vermijden een einde heeft
gemaakt on kort en goed den knoop heeft
doorgehakt. Het besluit daartoe hing reeds
sints eendge dagen in de lucht .Onder dag-
teeskening van i2 Juni werd uit Petersburg
aan de Temps 'bericht
„Sedert verscheidene dagen vreest men
in de kringen der kadetten, dat de heer
Stolypin zijns ondanks genoopt zal zijn tot
ontbinding van de doema. Terstond na de
fameus© zitting, waarin de doema, met af
trek van hare geheele linkerzijde maar met
algemeen© steemanen van de tegenwoordige
leden, hare vreugde had uitgedrukt over
heb „gevaar" waaraan de souverein ont
snapt was, vroeg Stolypin of hij de
afwezigheid van de linkerzijde moest
beschouwen als een voldoend motief
om de ontbinding te rechtvaardigen.
Er werd hem geantwoord, dat hem volle
vrijheid gegeven werd om te handelen zooals
het best was voor de belangen van den
staat. En de heer Stolypin legde 'het ont-
bindingsbesluit niet voor ter onderteeke-
ning. Het bekwam hem slecht. De ontvangst,
die hij op Peterhof vond de laatste maal
toen hij er zijn gewoon rapport kwam uit
brengen, is meer dan koel geweest."
Stolypin heeft hierin een wenk gezien wat
van hem werd verwacht, en hij 'heeft niet
langer gedraald om dien wenk op te volgen.
Hij is als redder van het vaderland voor
de doema opgetreden. Hij verlangde van
do vergadering de toestemming tob de ge
rechtelijke vervolging van 55 der 65 leden
der sociaal-democratische fractie, van wie
16 terstond gevangen zouden worden geno
men, omdat dezen „eene misdadige vereeni-
ging hadden gevormd tot omverwerping van
den dbor de grondwettige bepalingen vast-
gestelden regee ringsvorm door middel van
ecu volksopstand en tot invoering van eene
democratische republiek." En hij voegde er
aarstonds bij, dat als de doema hare toe
stemming hiertoe weigerde, de regeering dit
zou beschouwen als eene weigering van de
vergadering om met 'lxaar samen te werken.
Daarmee was het ultimatum gesteld. Voor
de doenxa bleef geen andere keus danse
soumettre ou se démettre. Onmiddellijke on
derwerping werd van haar geëischt; het
manifest van den Ozaar vermeldt uitdrukke
lijk, dat de doema is ontbonden, omdat
niet dadelijk de eisch werd ingewilligd.
Maar het zou haar wel niet hebben gebaat
als zij zich had onderworpen. Zij moest en
zou vallen. Yan een afgevaardigde der
rechterzijde, die goede verbindingen had
met dé regeeringsikringen, vernam de cor
respondent van de Vossische Ztg. dat aan
vankelijk slechts de vervolging van enkelen
der sociaal-democratische leden in de be
doeling lag. In den ministerraad hadden
echter de reactionaire ministers verklaard,
dat de regeering met deze doema niet kon
werken en dat het daarom noodig was hare
ontbinding te verhaasten. „De regeering was
zich ©r volkomen van bewust, dat het voor
de meerderheid moreel onmogelijk was den
gestelden eisch te vervullen. Maar juist
daarom werd hij gesteld."
Toen het berioht kwam, dat de eerste
doema ontbonden was, heeft de Engelsche
premier, Sir Henry Campbell Bannerman,
gezegdDe doema is doodleve de doema
Men kan dat nu herhalen, want het ontibin-
dingsbesluit van de tweede déema bepaalt
tevens den dag, waarop de verkiezingen
voor de derde doema zullen beginnen en
waarop die vergadering zal bijeenkomen.
Maar wat zal dat voor eene vergadering zijn
De ondervinding, die met de eerste en met
de tweede doema is opgedaan, toont aan,
dat de regeering slechts eene vergadering
naast zich zal dulden, die ja en amen zegt
op al hare 'handelingen. Maar zulk eene ver
gadering zal eene schijnvertegenwoordiging
zijn van het Russische volk. En meer dan
ooit heeft Rusland behoefte aan eene ver
tegenwoordiging, die in de ernstige crisis,
wdfce het land doorleeft, in staat is den
weg aan te wijzen om heb op te beuren
uit zijn val. Hoe dat op deze wijze gelukken
zal, schijnt inderdaad een onoplosbaar raad
sel
België.
De stichter en parlementaire leider van
de christelijkte-sociale partij in België, pastoor
Daens, is in zijne woonplaats Aalst gestor
ven. Zijn optredien verwierf hem grooten
aanhang ondér de katholieke arbeiders, zoo-
dat hij in 1894 in de Kamer gekozen werd.
Met de conservatieve katholieken had hij
echter een harden strijd te voeren, waarin
de kerkelijke overheid tegen hem partij koos.
Hij werd geschorst in zijn priesterlijk ambt
en velen van zijne vroegere medestanders
verlieten hem. Nadat hij zijn mandaat in de
Kamer had verloren, geraakte hij met zijne
verwanten in zoo grooten nood), dat libera
le politici hem te hulp moesten komen.
Eegvland, Frankrijk en Spanje.
Berlijn, 15 Jurvi. Aan den onder-staats
secretaris van buitenlandsche zaken Von
Mühlberg zijn heden medegedeeld de nota's,
welke gewisseld zijn tusschen Engeland,
Frankrijk en Spanje, waarop een bericht in
de Messidor van gisteren betrekking had.
Parijs, 16 Juni. Frankrijk en Spanje
hebben eene nota gewisseld, waarin zij el
kaar wederkeerig den status quo waarborgen
in de gedeelten van de Middellandsche Zee
en den Atlantischen Oceaan, die voor de ge
meenschap met hunne respectieve bezittin
gen (dé Can arische eilanden, dé Balearen,
Algerie en Tunis) van belang zijn. Dit is
geen overeenkomst van bondgenootschap
ook is er geen militaire overeenkomst mee
verbonden.
Spanje en Engeland hebben een nota in
gelijken zin gewisseld.
De drie regeeringen van Frankrijk, Span
je en Engeland hebben er pa-ijs op gesteld te
bewijzen, dat zij geen enkele bijgedachte
koesteren, door de hier bedoelde overeen
komsten, terstond nadat zij onderteekend
waren, aan alle groote mogendheden te zen
den
Frankrijk.
Parijs, 15 Juni. Het Deensche Konings
paar dineerde heden avond op het Elysée.
De Koning en de president brachten feest
dronken uit, waarin opo de vriendschapsbe
trekkingen tusschen de beide natiën nadruk
worden
Men is 't er vrijwel over eens, dat de
brief, dien de minister-president Clamenceau
aan de stakende gemeentebesturen gezonden
heeft, zonder indruk gebleven is op de ge
meentebesturen en de noodlijdende gemeen
ten en gcene verandering zal brengen in den
t-oestand. Maroelin Albert, de leider van de
beweging, seinde aan de burgemeesters van
de betrokken steden„Wij behoeven geene
bevelen van den minister-president in ont
vangst te nemen. Ik verzoek u, u daarnaar
te gedragen".
De correspondent van de Temps vermeldt
van een der stakende maires deze verkla
ring: „De brief van Clemenoeau is zeer ver
standig, maar wat wilt gij, dat wij zullen
doen? Hoe wilt gij, dat wij ons verzetten
tegen de bevelen van Argeliers? De massa
van onze wijnbouwers is opgeruid, gefanati-
seerd in achtereenvolgende vergaderingen
zij wil daarheen gaan, waar Maroelin Albert
haar brengt. Aan dezen is het, zelf weerstand
te bieden aan de inblazingen en ophitsingen.
Moge hij zich zelf zijn".
In Montpellier heeft het gerucht geloop©u
van de arrestatie van Maroelin Albert. Dat
gerucht is intusschen niet bevestigd.
Het laatste bericht betreffende het getal
der stakende gemeentebesturen is 452. Daar
onder zijn echter slechts vier uit het depar
tement Gard. ,Het schijnt, dat men zich
daar wil losmaken van de beweging.
Een paar van de maires, die aan de sta
king mee doen, gaven aan den oorrespon
dent van de Temps te kennen, dat het be
sluit, dat de Kamer nemen zal over de nu
aanhangige wet tot het tegengaan van ver-
valschingen in de wijn bereiding, wel van
invloed zou zijn op den verderen loop van de
beweging. Do hierboven reeds aangehaalde
maire zeide: „Wij worden door de volks-
sti-ooming meegesleept, het is onmogelijk
hem te weerstaan, wjj moeten voortloopen
op de bevelen van Argeliers. Maar als de
Kamer aan het Zuiden een blijk van goeden
wil geeft, a.ls zij eene voldoende surtax© op
de suiker legt, dan zal men illumineeren in
mijne gemeente."
Per pig nan, 15 Juni Het 12e regiment in
fanterie, dat ten gevolge der beperking van
het aantal verloven, bijne op volle sterkte
was, gaf zich heden, voor den ingang van den
kazerne geschaard, aan luidruchtige mani-
festatiën over. De Internationale werden
gezongen en de kolonel werd, toen hij zich
ondier de soldaten begaf, geduwd en heen en
weer geschud
Engeland.
In eene groote vergadering, die te Lon
den belegd was, door de unionistische partij,
om te protesteeren tegen het Ieische beleidi
van de regeering, was Arthur Balfour de
voornaamste spreker. Lord Lansdown dien
de eene motie in van verzet tegen het Ier-
sche beleid van de regeering, „welk beleid
tob strekking heeft dé wetgevende unie tus
schen Engeland en Ierland krachteloos te
maken en de beginselen van eerbied voor
wet en orde te vernietigen." Verder ver
klaarde de motie dat er geen zelfbestuur van
Ierland kon bestaan, zonder dat de unie ont
bonden werd.
Onder luide toejuichingen werd deze motie
aangenomen.
Zwitserland*
Genève, 15 Juni. De groote raad heeft
met 60 tegen 23 stemmen bij eind-stemming
de afschaffing van de begrooting van eere-
dienst aangenomen. De voikasbeanming hier
over zal den 29en Juni plaats hebben.
XvedMb
Stockholm, 15 Juni. Heden is hier bekend
gemaakt de verloving van prins Willem, her
tog van Soedrmanland (de zoon van den
kroonprins) met grootvortstin Maria Pau-
lowna, de dochter van gootvorst Paul
Alexandrowitsch
Italië.
Dé fractiën van de uiterste linkerzijde in
de Kamer hebben besloten gezamenlijk biji
de Kamer een voorstel te zullen indienen,
om den gewezen minister Nasi voor heb
staatsgeiechtshof te doen terecht staan. De
afgevaardigde Furati heeft voorgesteld van
het hof van cassatie toezending van het ge
wezen vonnis te verlangen, opdat de Kamer
nader over deze zaak een besluit kunne ne
men. De voorzitter verklaarde, dat dit wet
telijk niet mogelijk was. Het was de taak
van den minister van justitie het vonnis aan
de Kamer over te leggen. Daarna kan de
Kamer zien wat haar verder te doen staat.
De stad trapani heeft het bericht van dé
beslissing van het hof van cassatie, dat dé
gewone rechter niet bevoegd is om kennis te
nemen van de zaak Nasi, met groote blijd-
schaps be tuigingen begroet. Dé huizen waren
verlicht, de muziek speelde op het plein voor
het stadhuis. Het volk bracht hoera's uit op
het hof van cassatie. De gemeenteraad van
Trapani heeft twee straten van dé -stad ge
noemd naar don. voorzitter en den raads
heer-rapporteur van het hof van cassatie, die
in dé zaak-Nasi werkzaam geweest zijn.
Hongarije.
De oplossing van het geschil tusschen,de
Kroon en den minister van binnenlandsche
zaken, graaf Andrassy, is uitgesteld, mis
schien tot het najaar; dé ministerieel© cri
sis zal, als er een crisis komt, althans nu
niet uitbreken. De monarch heeft zijne
sanctie geweigerd aan het wetsontwerp op
de bevoegdheid van het hof van best uurs
geschillen. De minister Andrassy zal nu
trachten een nieuwe redactie te vinden die
minder weerzin opwekt bij den Keizer, maar
de aangegane verbintenis omtrent de herzie
ning van het kiesrecht uit dén weg gaat.
Rusland.
In de begrootingscommissie van de rij.ks-
doema verklaarde de minister van buiten
landsche zaken Iswolsky, dat Rusland con
sulaten in Oost-Azië en in Ja; au noodig
heeft, om voor de handelsbetrekkingen te
kv .nen zorgen. Wat Japan betreft, is, na
dat de vrede gesloten was, de meen ing ver
spreid geweest-, dat Rusland naar vergelding
zou trachten. In plaats daarvan is er reeds
een handelsverdrag gesloten tusschen Rus
land en Japan, en men kan met grond d©
hoop koesteren, dat de beide staten ook po
litiek naar toenadering zullen streven, voor
al omdat in het verbonden Frankrijk de
zelfde wensch zich doet geldén. Over dé han
delsverdragen, die gesloten zijn, opende Is-
wclslcy het uitzicht op een blauwboek.
Petersburg, 15 Juni. De positie van de
rijksdoema was van middag nog dezelfde als
gisteren avond. In de commissie tot onder
zoek van het regeeringsvoorstel tot uitslui
ting van 55 sociaal-democratische doema-af-
gevaardigden en tot in hechtenis neming
van 16 van hen, zijn gekozen 11 kadetten,
2 Polen, 3 revolutionaire socialisten, 4 der
arbeiderspartij en 2 der socialistische volks
partij
De kadetten spreken heden in d© Rjetsch
op afkeurende wijze over het voorstel. Heden
middag zou een openbare en om 7 uur ©en
geheime zitting van de doema gehouden wor
den. In deze laatste zal do beslissing vallen.
Als zeker wordt aangenomen, dat do oom
missie zal adviseeren het voorstel der regee
ring te verwerpen. De stemming zal geheim
zijn om partij-invloed te voorkomen.
Sedert van morgen 6 uur zijn op alle
Petersburgsche spoorwegstations 100 infan
teristen en 2 pelotons kozakken opgesteld.
De afgevaardigde Osol moet reeds gevlucht
zijn. Talrijke huiszoekingen hebben plaats.
Londen, 17 Juni. Men verwachtte, dat de
Cosmopoliet en hare Lading verleden Vrijdag
zouden worden vrijgelaten. De belasting
ambtenaren 'hebben echter sedert den schip
per medegedeeld1, dait zij de zaak nog in over
weging houden. Men 'bericht, dat als de Cos
mopoliet niet terstond vrijgelaten wordt en
de bemanning naar Rotterdam teruggezon
den, eene klacht zal yorden ingediend tegen
den commandant van het politievaa/rtuig
DOOR
THERÈSE HOVEN
Thijs, de hartelijkheid in persoon, ging
ook al 's naar Wiil' toe en stootte haar eens
aan en vroeg zoo: „Hoe is 'tnou, vind-je t
niet leuk
En zijl, heel aiiuffig: „O! ja, 'tis een al
lerliefst feest."
Waarom dans-je dan niet eens? Willen
wij eens samen?"
„Dank je, liever niet."
En Fie, die er juist toevallig 'bij stond,
zei nog
Ajakkes, Wil, wat ben-je saai. Je bent
toch me eigen zus. Toe, neem dan nog "s
een gebakkie of een stuklki© taairt," en do
gebakschaal opnemende, presenteerde ze
Wina en moe meteen.
De laatste verklaarde, dat 'toeai heerlijke
taart was met die crème-room er inze zei
eigenlijk creim-roomen dat pleonasme in
twee talen kraste, als '-t ware, op de gehoor
zenuwen diarer jongste dochter en... verhoog
de haar feestvreugde niet.
En een vriend van'Thijs, Wouter van
Stralen, had er zich nog al zoo op verheugd
om nou 's 'terdege kennis te maken met 't
mooie schoonzusje vatn zijn ouden kameraad.
Hij was vier-en-twintag j aar, had een
zaak van ziolvzelf een modezaak, waar een
vrouw in hoordé, dus...
Al een paar maal was hij een gegprdk (be
gonnen
„Vindt u 't hier niet aardig, juffrouw
Bong?"
„O! ja," zoo koel mogelijk.
„Misschien houdt <u niet van feesten...
„Dat hangt er van af."
„Wondt u meer aangetrokken door ern
stige genoegens?"
Een verwonderde blik was haar eenig ant
woord.
Later op den avond, maakt© hij. haar een
complimentje over haar ziingen.
„Ik geloof niet, dat ze er hier veel van
begrepen hebben," merkte ze hoog op.
„Dan hadt u iets anders moeten kiezen,"
vond hij
Ze wist niet goed wat er op te zeggen.
Ze kon hem toch niet bekennen, dat ze 't
er om gedaan had.
Wouter vond haar ontoegankelijker dan
hij gehoopt had en toch kon hij! het niet
nalaten haar telkens aan te opreken.
Hiji had versoheiden jaren in 't buiten land
doorgebracht oon zijin vak grondig 'le loeren,
eerst als reiziger en toen als volontair.
Zijn gezichtseinder was daardoor van zelf
vergroot en hij voelde zich niet meer vol
komen thuis in den kring zijner familie en
kennissen.
Bovendien bad hij veel gelezen en had hij
behoefte aan beschaafder gezelschap dan hij
bij hen aan huis aantrof.
Hij. meende ia Wilna, die hij slechts een
paar keeren, en dat ihoel vluchtig, gezien
had, een geestverwante te vinden.
Ten eerste was ze mooi hij' had werke
lijk veel artistiek gevoel en werd steeds aan
getrokken door alles, wat 't oog bekoorde.
Dan was ze een dame... hij. stelde zich
voor, hoe het gedistingeerde publiek uit
Rotterdam, (Dordrecht en omliggende plaat
sen, zijn zaak zou begunstigen, als er ziulk
een vrouw aan het hoofd stond. De zaken
man in hem gaf hem die gedachte in, maar
ook, als mensdh, vond hij haar juist een
meisje voor hem.
Hij' had bepaald veel illusies omtrent een
nadere kennismaking gekoesterd maar hij
kon nu niet juist zeggen, dat Wilna die
illusies had aangemoedigd.
Ze bleef stijf en op een afstand' en
Wouter moest bij zich zelf (bekennen, dlat...
zoo ze al het winnen waard was, dit hem
zeker niet gemakkelijk zou vallen. Afge
schrikt was hij echter geenseins.
In elk geval vond hij haar koelheid vrij
wait hooger dan het zich-op-den-voorgrond
plaatsen van andere meisjes.
Het was bekend, dat hij een onafhanke
lijke positie en wat geld had. Zijn ouders
waren Ibeiden dood, hij 'bad slechts één zus
ter, die getrouwd was en wie 't ook goed
ging. Hij was niet onknap, integendeel, 'hdj|
had een gunstig uiterlijk en 'bovendien aan
gename .manieren.
Geen wonder, dat menig meisje in haar
maagdelijk hartje „een gooi naar hem deel,"
zooals het in in de 'Rotterdamsche koop
manswereld heette.
„Een stille verzuchting, in zijn richting
deed opgaan," gelijk men. in den Haag zou
zeggen.
Pedant was hij niet, maar 'hij wist. d'an
toch wel, dat hij er zijn mocht en dat er
meisjes genoeg waren, d'e zoo hij' haar
vroeg zijn vrouw te worden, hem niet lang
op een antwoord zouden laten wachten en
'het in bevestigenden zin zouden geven.
'Maar hij wist oveneens, en dat na de ko
peren bruilofts-partij: van' de Koelers, dat
Wilna niet tot die jonkvrouwen-schaar be
hoorde.
Toen hij er eenige dagen later met Fie
over sprak, zette deze een heel bedenkelijk
gezicht
„Ik help 't je wen9ohen, Wou... maar of
'ttot je geluk zou zijn een meisje als onze
Wil, met al der fratsen En dan is 't nog
de vraag of ze je zou willen hebben."
,,'Bèdoel-je om mij persoonlijk?"
„Dat niet, je 'bent een nette, fatsoenlijke
jongen en, voor zoovér ik weet, is der niet
zooveel op je te zeggen. Thijs heeft erg met
je op, dat /weet-jo, en ik mag je ook erg
graag, maar zie-je, Wilna is weer heel wat
anlders. En of zij nou genegen zou zijn
iemand met een zaak te trouwen."
„Neem me niet kwalijk, Fie, maar je zus
ter is toch niet meer dan jij en jouw man
hoort toch ook tot den winkelstand."
„Nou ja, maar je moet niet vergeten, dat
we zooveel scheleniik wordi temet vier-en-
dertig ik was al aan 't verkeeren met
Thijs, toen Wil nog' een kind was.
„Toen zij; moest komen, heeft pa zijn
eigenlijke zaak an kant gedaan, toen zijn we
in een gesloten hui» gaan wonen en pa is
deze zaak hier 'begonnen met Thijs als eer
sten bediende. En, nadat wij getrouwd! zijn,
heeft pa zijn eigen der heel weinig me© be
moeid. Kort daarna zijn me ouiwers met me
zusje naar den Haag gaan wonen. Zoodat ik
maar zeggen, wou dat Wil .eigenlijk geen
winkelkind is zoo as ik noui.
„Gunst, toen ik zoo'n ankommend meisje
was, hielp ik zoo dikwijls, 's Zaterdags
avonds, tas 't vol was of door de .week, as der
's wat veel klanten te gelijk ikfwaimmeni.
„Afijn," dlus besloot ze haar redeneering,
„jij mot weten, wat je doet."
„Zou jijt der niet 's oen appeltje van op
willen begon hij' angstvallig.
„Nou, liever niet en... dat zou toch ook
niet veel helpen... dan is 't maar beter,
dat je er zelf op af gaat of aan pa of Wilna
zelf schrijft."
Welk© raad, op 't ocgenblik,, do ©enige
troost was, die ze hem geven kou.
HOOFDSTUK Hl.
Een Huwelijiks-aanzoek.
Wilna was uit haar humeur, niet zoo'n
beetje maar heel ernstig!
Op de kliniek had zo twee alleronaange
naamste dingen gehoord, ten eerste, dat do
dokter, die in de laatste twee of drie weken
met haar 't meest had van alle meisjes ge
flirt had, in stilte met een freuletje geënga
geerd was.
Zoo'n huichelaar
Als hij dien ikant uiit wilde, had liij| niet
zooveel notitie van haar en van andere niet-
adelijke meisjes moeten nemen.
Hij was cuóó lief en zóó galant geweest,
dat ze natuurlijk gedacht had, dat hij liet
meende en verliefd op haar was.
Wordt vervolgd.