V'. 353. 3M Jaargang. Donderdag 27 Juni 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. LORD RADIJS. A1ERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoort 1.25. Jdem franco per poBt1.75. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen ent., gelieve men vóór 10 nor 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF CX Utrechtschestraat 1. Intercomm Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTEMI&N: Van 1—5 regeltf 0.7#. Elke regel meer - 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot het herhaald adverteóren in dit Blad Dij awjqnémout. Kén* circulaire, bevattende de voorwaarden, wutat op aanrraag toegezonden. Aan hendie mei I Juli a. s. op dit blad inteekenen, worden de numbers die ge durende* de maand Juni nog zullen verschijnen, KOSTE LOOS toegezonden. Kennisgevingen. STEMMING OF HKRjSTEMMING. De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt ter openbare kennis, dat de stemming ter vervulling van twee plaateen in den Ge meenteraad van Amersfoort, in elk kiesdistrict 'I, II en III, zal plaats hebben op. Maandag, elen Beten Juli 1907, ran des voormiddag^ acht tot des namiddags vijf uur. in het Raadhuis voor kiwdietrict I, in het schoolgebouw Ko ningstraat voor kiesdistrict II en in heb voor malig schoolgebouw Koestraat voor kiesdistrict III. Candidaten zijn (namen en voorletters in al- phnbetieche volgorde) Kiesdistrict I GHL0S8B, M. L. GERRITSEND. KLEBERW. WLFLA1N1) Jr., G. VAN" ZIEVERINK. G. Kiesdistrict II OBLOSSEM. D. KAJJKBN A. H. VAN KROES, 'H. SMIT, R. WLJIiAND Jr., G. VAN ZIKVBRINK G. Kiesdistrict III DONKER, H. JBB'BINIK II. RULJS, 1). SALOMONS. W. WAL Kz. J. VAN 1>HB WI.HLAND Jr., G. VAN ZIEVBRINK, G. - Verder worden de ingezetenen herinnerd aan den inhoud van artikel 128 van het Wetboek van Strafrecht, luidende ..Hij, die opzettelijk zich voor een ander uit gevende, aan eene krachtens Wettelijk voor schrift uitgeschreven verkiezing deelneemt, '\vor 'jt. gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar. Amersfoort, den 27 Juni 1907. De Burgemeester voornoemd, WT UTTERS. Die Burgemeester van Amersfoort Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer Gemeente, dat hot door den Directeur van 'e Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht execut-oor verklaard kohier no. 7 van de Pcr- s<>neele Belasting over het dienstjaar 1907 aan den Ontvanger van 's Rijks directe belastin gen alhier is ter hand gestold, aan wien ieder verplicht i6 zijnen aanslag op den hij de wet bepaalden voet te voldoen. Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaatsen aangeplakt to Amersfoort den 26 Juni 1907 De Burgemeester voornoemd, WUUTTERS. Politiek OverziohL De crisis in Zuid-Frankrijk. Toen verleden Vrijdag de Kamer met eene meerderheid van honderd stemmen aan het kabi net-Clemenceau een votum van vertrou wen schonk, lokte deze stemming de opmer king uit: „Het 17e regiment, heeft het ka binet het leven gered." Deze opmerking kwam niet uit bevriendeu mond, maar er is toch iets waars in. In den voormiddag van Vrijdag, voordat het te Béziers voorge vallene bekend was, was de stemming onder de afgevaardigden alles behalve gunstig voor de regeering. To&n men echter in het Pa- laas Bourbon vernam van de muiterij, die in het 17o regiment infanterie was uitge broken, sloeg de stemming om. De oogen gingen toen open voor het gewaar, dat dreig de. Men juichte Clemenceau toe, toen hij met nadruk verklaarde: ,,Ik zal nooit voor eene tuchtlooze soldateska de wapenen neor- 1 eggenen vertrouwde hem opnieuw do taak toe om het bewind te voeren om in het Zuiden vrede en orde te herstellen. Nog in een ander opzicht is de uitwer king van deze muiterij op de stemming van de Kamer aan het licht gekomen. Toen eergisteren het wetsontwerp tot hervorming van de militaire rechtspraak aan de orde kwam, werd de vraag gesteld, of het oogen- blik wel goed gekozen was om met de be handeling van deze zaak te beginnen. Daar op antwoordde de minister-president ter stond „Zeker niet! De regeering mist thans de noodige onbevangenheid om aan de beraadslaging over dit onderwerp deel te nemen." En hij lichtte dit toe, door te wijzen op de feiten, die toonen, dat in sommige regimenten van het Zuiden de tucht zeer te wenschen overlaat. „Wij zijn daarover ontsteld, want als de tucht uit het leger verdwijnt, clan is het gedaan met Frankrijk. Wij wenschen de noodige maatregelen tot verbetering van de militaire rechtspraak. Maar vóór alles zijn wij er op gesteld de handhaving van de tucht in hef leger te ver zekeren. Ik durf zeggen, dat de tegenwoor dige gebeurtenissen een voorwerp van onge rustheid voor alle goede burgers zijn. Dc regeering verzoekt de Kamer dit debat uit te stellen, totdat zij in October hare zittin gen hervat.'' De rapporteur Labor i sloot zich hierbij aan, en met 316 tegen -223 stemmen werd besloten tot verdaging der behandeling van het wetsontwerp, dat de afschaffing van de krijgsraden beoogt. Op dit wetsontwerp heeft de crisis in Languedoc dus eene uit werking 'gehad tegenovergesteld aan die, welke het wetsontwerp tot bestrijding van de wijnvervalsching er van heeft ondervon den. Dat w-ebsontwerp is, onder den indruk van de gebeurtenissen, die dc laatste dagen van de vorige week hebben gebracht, met spoed door de Kamer aangenomen. De Se naat wil het ook behandelen met bekwamen spoed; de in de afdeelingen benoemde com missie heeft reeds haren rapporteur benoemd met opdracht om tot de aanneming te con- cludeeren. Deze wet houdt de regeering don wijn bouwers voor als tastbaar bewijs, dat het haar ernst is met haar streven om aan hun verlangen tegemoet te komen, voor zoovor dat haar mogelijk is. Schering en inslag van de eisdhen der wijnbouwers is altijd ge weest „Eene wet tegen de wijnverval sching! Bestraffing van de wij n verval- scihers!" Welnu, hier is de wet, waarnaar zij met zooveel nadruk hebben verlangd. Dit was het hoofdargument, waarop Mar- celin Albert, die na zijn onderhoud met den minister-president van een Saulus in een Paulus is veranderd, in de vergadering van het comité van Argeliers kon wijzen tot rechtvaardiging van de vredestichtende zen ding, die hij op zich genomen had. Heeft zijne overredingskracht hem ditmaal in den steek gelaten? Of was comité no. 2, dat de taak heeft overgenomen van comité no. 1, nadat de meeste leden daarvan waren ge vangen gezet, geheel ontoegankelijk voor pogingen tot verzoening? In ieder geval heeft cldt comité, na de vertoogen van Ai- bert te hebben aangehoord, met afwijzing van de beloften van Clemenceau besloten, rustig eu vreedzaam de beweging voort te zetten, totdat volledige voldoening zal zijn verschaft. In eene nadere vergadering, die dit met de hoofdleiding belaste comité met afgevaardigden van plaatselijke eomité's ge houden heeft, is een besluit genomen, dat in de eerste plaats de door de Kamer aan genomen wet onaannemelijk verklaart en verder zich solidair verklaart met alle door comité no. 1 genomen maatregelen. Een correspondent van do Köln. Ztg„ die in de streek waar beweging heerscht, ver toeft, bericht uit Montpellier, dat dit be sluit alleen genomen is door gemachtigden uit het departement Aude. Dat ontneemt aan het besluit veel van zijne beteekenis. Ook wordt in Montpellier betwijfeld of het aan het comité gelukken zal buiten het departement Aude de eensgezindheid van de wijnbouwers in de beweging in stand te houden. Inzonderheid zijn onder de wijn bouwers van het departement Hérault velen bereid met het door de Kamer aangenomen wetsontwerp, waarvan de aanneming door den Senaat zeker te verwachten is, zich te vreden te stellen, omdat zij van de strenge toepassing van die wet reeds eene merkbare verbetering in hun toestand verwachten. Vroeger werd reeds bericht, dat Gard zich aan de beweging wilde onttrokkenals nu ook nog Hérault zich afscheidt, dan zouden alleen Aude en Pyrénées Orientales over blijven. Dus nog slechts twee van de vier! Eene vraag, die Mar cell in Albert persoon lijk aanging, is wat hij nu zou doen. Vol gens zijne eigen mededeeling, heeft hij van den minister-president diens opdracht aan genomen om zijn aanbod (vrijlating van de gevangenen, hulp aan den landbouw on de wijnbouwers en terugroeping van de troe pen wanneer in plaats van den strijd tegen de regeering do onderwerping aan de wet treedt), aan de wijnbouwers over te bren gen hij heeft dat gedaan met de bijvoe ging, dat hij de aanneming van het aanbod nkb kon waarborgen. „Dan hebt gij uw plicht gedaan en zult u bij de justitie aan melden," heeft Clemenceau daarop gezegd. Zou Albert nu aan deze verwachting be antwoorden Men vindt onder de telegram men het antwoord op deze vraaghij heeft zich te Montpellier als gevangene aange meld. Dutteehkuid, Volgens de National-liberal Korrespon de nz gaat graaf Posadowsky zich waarschijn lijk in het ambtelooze leven terugtrekken en zal hij geen staatsambt meer aanvaarden. De Kölnische Zeitung meent echter, dat het niet uitgesloten is, dat hij mettertijd zich nog voor den Rijksdag verkiesbaar stelt. Frankrijk. Parijs, 26 Juni. De Senaat heeft het wetsontwerp aangenomen, om den minister van oorlog te machtigen de lichting 1903 met vervroegd groot verlof naar huis te zenden. Als bijdrage tot beëindiging van de wijn- bouwcrisis, heeft eene afgevaardigde voorge steld te bepalen, dat aan ieder soldaat van liet landleger dagelijks een rantsoen wijn zal worden verstrekt. Bij do marine heeft ieder man recht op 23 centiliter wijn per maalom dat voor het landleger in te voe ren, zou een bedrag van 6 millioen fre. ge- vondard worden. Na bestrijding door den minister» van financiën, word het voorstel naar de begroot in gs-eom missie verzonden. De Petit Meridional! brengt uit den mond van dr. David het volgende verhaal van de wijze, waarop Maroetin Albert zicih naar Pa rijp heeft begeven. Hij is van Argeliers per automobiel naar Oastelnaud'ary vertrok ken Vandaar heeft hij zicli per spoor lire- geven tot in de buurt van Parijs. Op den dag van de interpelilatie-Aldy (verleden Vrijdag) heeft hij zich aan de woning van dezen afgevaardigde vervoegd en hem te spreken gevraagd. Hij was toen als vrouw verkleed, maar zag or zoo raar uit, dat de concierge er niet toe dutrfde overgaan hem aan te melden. Do afgevaardigde, hierover ondervraagd, heeft verteld, dat zijne dienstmaagd hem heeft gezegd, dlat er eene vreemd gékleede vrouw was die hem te spreken vroeg, dat hij gevraagd heeft dat de vrouw haar naam zou noemen, dat deze er op aandrong bin nen te komen, zonder te zeggen wie zij was, en da.t hij haar niet ontvangen heeft. Montpellier, 26 Juni. Maroeüin Albert heeft zich als gevangene aangeaneld. Ville franche sur Mer, 26 Juni. 630 mui ters van het 17de regiment infanterie kwa men-hier om 3 uur 's morgens aan ouder escorte van troepen en gendarmen. De stra ten en de wegen waren afgezet. De muiters zijn aan boord van de kruisers Desaix en Duchayla gebracht. Parijs, 26 Juni. De muiters van het 17e i n f a n terie - regiment zijn ingescheept naar de 'kust van Tunis. De justitie is er vlug bij om de personen, die zioh aan vergrijpen 'hebben sdhuldiig ge maakt bij do ongeregeldheden in het zuiden, te straffen. Een zevental personen, die Zon dag bij de betoogingen in Narbon ne in hechtenis waren genomen, zijn Dinsdag door de rechtbank te Montpellier veroordeeld tot Straffen, loopendc van een tot zes, maan den. De straffen worden terstond uitge voerd. Voor het Parijsche hof van assises wordt thans het proces gevoerd tegen 12 leden van den anti-militaristenboud, zonder uitzonde ring arbeiders, die den 22en April eene aan sporing tot oproer, tot de soldaten gericht, hebben laten aanplakken. Namens de be schuldigden werd verlangd, dat de ministers Clemenceau, Briand en Guyot-Dessaigno als getuigen zouden worden gedagvaard. Dit werd door het gerechtshof geweigerd. Bij het vonnis, dat gewezen is in het anti militaristen-proces, zijn twaalf beklaagden vrijgesproken. De nieuwe driebond. In een Geelboek zijn de verklaringen op genomen, die door do Engelsche, Fransche en Spaanse he regeeringen gewisseld zijn met betrekking tot hunne wederzijdsche bezit tingen in het westelijk deel van de Middel- landsche zee en van don Atlantischen Ooeaan. De Fransche verklaring, die aan de Spaan- sche regeering is overgegeven, luidt -woorde lijk aldus: „Bezield van de begeerte om door a'le mogelijke middelen bij te dragen tot het be houd van den vrede en overtuigd, dat de handhaving van den territorialen status quo en van de rechten van Frankrijk en Spanje in do Middellandsche zee en in het gedeelte van den Atlantischen oceaan, dat de kusten van Europa en van Afrika bespoelt-, op af doende wijze dienstig moet zijn om dit doel te 'bereiken en tevens voordeelig is voor die beide natiën, die overigens vereenigd wor den door de banden van eene eeuwenoude vriendschap en van gemeenschappelijke be langen wenscht de regeering der Fransche repu bliek ter kennis van de regeering van Zijne katholieke Majesteit te 'brengen de verkla ring waarvan dë inhoud hier volgt, met de vaste hoop, dat zij niet alleen zal bijdragen tot bevestiging van de goede verstandhou ding, d:e zoo gelukkig tuescheij de beide staten bestaat, maar ook om de zaalk de9 vredes te dienen. De algemeene politiek van de regeering der Fransche republiek in do bovenvermelde streken heeft ten doel de handhaving van den territorialen status quo en overeenkom stig deze politiek is deze regeering vast be sloten do rechten van de Fransche repu/bliek op hare eiland- en zee-bezittingen in de genoemde streken ongeschonden te beuren. Voor het geval dat zich nieuwe omstan digheden mochten voordoen, die naar da meening van de "regeering der Fransche re publiek er toe zouden leiden den tegenwoor dige» territorialen status quo ÖP te wijzigen of bij te dragen tot die wijziging, zal deze re geering in verbinding treden met de regee ring van Zijne katholieke Majesteit om do beide regeeringen in staat te stellen zich met elkaar te verstaan, als dat wenschelijk mocht zijn, ovér de gemeenschappelijk te ne men maatregelen." Deze verklaring is door minister Pichon den 16en Mei onderteekend. In een onder houd, dat de minister toestond' aan een me dewerker van de Frankf. Ztg., verklaarde hij dat dit evenmin een verdrag van bond genootschap is als een garantieverdrag en ook niet eene aanvulling van de op Ma rokko betrekking hebben overeenkomsten men heeft hier enkel te doen met eene uit wisseling van nota's en wederzijdsche ver klaringen over do politiek dér betrokken landen Engeland. Londen, 26 Juni. De beraadslaging over de motie van Sir Henry Campbell Ranner- man betreffende het hoogerhuis werd voort gezet. Aan beide zijden werd met warmte gedebatteerd. In den loop van het debat had dë heer Uoyd George, minister van han del, een scherpen woordenstrijd met de op positie, naar aanleiding van een toevallige zinspeling op den Boerenooorlog. Gedurende eenigen tijd was het nog al woelig in het huis, maar nadat het incident geëindigd was, werd de beraadslaging op kalmeren toon voortgezet. Bij de stemming werd de door den eersten mirfister voorgestelde motie verworpen met 432 tegen 147 stemmen. Vooraf was een amendement van Henderson tot afschaffing van het heerenhuis verworpen met 315 tegen 100 stemmen. Dit amendement werd ge steund door de labourmannen, de nationalis ten en eenige radicalen. Het heerenhuis heeft na eene discussie van twee dagen het wetsontwerp tob reorgani- 11 DOOR THERÈSE HOVEN. Na veel zoeken en redeneeren en vragen, was hij nou zoover, dat zo den eersten dag naar Amsterdam zouden gaan als Nederlan der vond hij, 't correct staan om een reis van eeniig belang, van uit de 'hoofdstad van 't Rijk te 'beginnen. De Oostinjevaarders, die vertrokken er ook van daan, Ook wel uit Rotterdam, maar dat waren toch niet de hcele groote. En van Amsterdam wou bij naar En hui zen, omdat hij altijd zooveel van 'Broek in Waterland geboord had cn dio rarekiek nou 's .van nabij wilde zien. Nou dat hij eenmaal ging, moest hij er ook alles van hebben. En dan van Enkhuizen de Zuiderzee over. naar Stavorenzoo'n klein watertochtje leek hem wel frisch in den zomer. Hindeloopon was 't volgende Kapelletje dan wou hij 'één of meer dagen in Leeu warden blijven, daarna Groningen aandoen oni zoo, over Bremen, zoetjes-aan in Ham burg te komen. Daar zouden ze dan wat uitrusten en, als 't bun goed beviel, verder do hoogte in, zooals hij "t noemde, naar Denemarken en Noorwegen trekken. Pa bad zelf zoo'n vaag idee, dat ze dan vlak bij de Noordpool waren, op een balf uurtjo afstand óf zoo. HiOOFDOTUK. V. Re i sgeze 1 schap. Onder de verschillende weelde-artikelen, welke de familie Bong zich kon veroorloven er op na te houden, nam Wilna's na-gou vernante een eerste plaats in. Moeder Bong wist er geen betere 'benaming voor, want oen meisje, dat van school is, beeft toch geen gouvernante meer en «en „juf" was 't toch ook niet. 't Was de toeken-onderwijzeres, Henriëtte Grünbaum, die aldus werd aangeduid. Als zoodanig was ze tenminste bet eerst met de familie Bong in aanraking gekomen. Nadat Wil.na's eigenlijke opvoeding voltooid wan en do verschillende moestors zelfs „afge dankt" waren, gelijjk pa 't minder kiesch uitdrukte, bad Wilna, gevraagd de lessen met juffrouw Grünbaum nog te mogen voort zetten. Niet, dat ze zich van zulk een bizon- dei teekentalent bewust was, maar ze hield van haar of juister, ze meende, dat de om gang met het dóor-en-dóor beschaafde, la dy-like meisje, haar eigen persoontje ten goede zou komen. Hetty toch was een van die bevoorrechte wezens, die van natuur zich overal en onder allo omstandigheden precies weten te gedra gen, zooals 't 'behoort, en dit zonder er zich schijnbaar op toe te leggen, altijd den in druk geven van een echte dame te zijn. Ten minste, zoo dacht juffrouw Bong er over. Hetty zelve vond 't heel natuurlijk om goede manieren cn in alles 't instinkt van een dame te hebbenzo had van haar moedor cn grootmoeder ook nooit anders ge zien. Haar vader was van Duitsohe afkomst, doch in Holland geboren en met oen Hol- landseh meisje getrouwd; zijn vrouw was voor eenige jaren gestorven, en sedert leefde bij met zijn twee dochters. De oudste, Marie, deed 'thuishouden en verdiende haar kleedgeld met tvpe-writing, Hetty gaf teekenles, de vader schreef arti kelen in militaire en andere tijdschriften. Het kleine gezin toch moest heel zuinig van ziji- majoor's pensioen leven. Dat haar va der vroeger in 's lands dienst was geweest cn Ridder van de Militaire Willemsorde was, gaf Hetty een verhoogde aantrekkelijkheid in de oogen van meneer Rong. Mevrouw Bong mocht haar graag lijden, omdat ze geen moeder had en zag daarin en ook in 't feit dat ze les giaf voor geld en bet thuis dus niet 'breed bad, een aanleiding, om, zoo dikwijls ze kon, de gelegenheid to baat te nemen om haar te goed te doen. Het gebeurde nog al eens, dat de na-gou vernante te gast werd gevraagd en dan was 't, bij 't ronddienen der verschillende scho tels, steeds: „Neem 't nou toch, 't is je zoo gegund," of wel: „Mag ik je nu eens een lekker stukje zalm geven, dat krijg je toch ook niet alle dagen." Wilna schaamde zich dan verschrikkelijk, maar Hetty stond er te zeer boven om er door beleedigd te zijn. Integendeel, de opmrekingen van moeder Bong amuseerden haar. Zoo had ze een9, in 't begin der kennis making. tot Wilna gezegd. ..Je mocht heusoh wel een voorbeeld aan juffrouw Grün baum (dat. ze uitsprak als Grunbom, de «u klinkende als in rund) nemen, hoe netjes dio :n der spreken is, daar komt nou letterlijk geen onvertogen woord uit." Dat was in de dagen, toen "Wilna zich ver beeldde, dat 't jonge-damesachtig stond om studentikoos te doen. Langzamerhand was Hetty de vertrouwde van de geheele familie geworden, de vraag baak in zake maniereu, convenances en ver plichtingen tegenover de buitenwereld, de arbiter in huiselijke oneenigheden. Toen het reisplan definitief was vastgesteld en men over zulke onderdeelen als toilet, bagage, 'hotels, begon te denken, was het drietal zóó onbeholpen, dat men besloot juffrouw „Grunbom." ten eten te vragen en haar raad in to winnen. (Do eerste conferentie had plaats in Wil- na's boudoir, waar de dames thee hadden gedronken. Als Hetty bij de Bongs kwam dineeren, werd ze altijd boel vroeg verwacht. Me- vrouw's idee van een dergelijke uitnoodiging was „een daggie doorbrengen, vóór de kof fie komen en 's middags samen uitgaan." Even vóór 't etensuur verschijnen vond ze onbeleefdzo had zoo gaandeweg wel onder vonden, dat je op een diner maar net op 't nippertje kwam, maar dat was iets, waar ze zich nooit mee zou kunnen vereenigon. Het ty, die 't zwak der buisvrouw kende, maar er zich ook niet geheel mee kon vereenigen, wa> ovon over vieren gekomen. Wilna was in een uitstekende bui. „Zeg, Hetty..." want sedert ze van school was, noemde zc haar onderwijzeres, die slechts oen paar jaar ouder dan zij was, bij haar naam. „Kom gauw hier zitten, in dit lage stool tje, ik heb je eeu massa te vertellen. We gaan op reis, zooals je weet, en nu heb ik op jou gerekend om mijl een elegant reis- pakje te bezorgen „Op mij. maar Wilna, moet ik hei voor jo maken?" „Och! wel nee, maar je moet 't ma aan j haar verstand brengen, dat men chic moet zijn op reis Hetty schudde 't hoofd: „Neem rhe niet kwalijk, maar ik zou denken, boe eenvou diger 'hoe beter Al kende zij Hetty's superioriteit volko men, zoo hinderde het Wilna altijd, als zij meende, in den toon barer vriendin, eenig spoor van gewaande meerderheid' te ontdek ken. Dan kwam er, in baar miniatuur zieltje, j eer. gevoel van 'bitterheid, dan werd ze ste kelig, dan kwamen de scherpe nageltjes van onder "de fluweelen klauwtjes te voorschijn, j Zoo als nul. „Als ik zoo was als jij, zou ik er ook zoo i over deuken, natuurlijk. Ik ibegrijp me best, dat jiji je geen duur reistoilet, aan zoudt schaffen, maar wij, spreken nu over mij." Hetty glimlachte: „Je wilt dus per se, dat alle mensohen in den trein en op de boot en overal, waar je heen gaat, terstond I zullen zien, dat je rijk Ibent? Maar, mijn beste Wilna, dan zou ik je aanraden oon zak met geld boven op je japon te dragen." „Zóó parvenu-achtig hoop ik nooit te zijn," merkte ze trotsoh op. „Des te beter voor jou." 't Werd heel kalm gezegd, maar 't trof J dieper doel dan de felste terechtwijzing. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1