V'. 353.
3M Jaargang.
Donderdag 27 Juni 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
LORD RADIJS.
A1ERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort 1.25.
Jdem franco per poBt1.75.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen ent., gelieve men vóór 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF CX
Utrechtschestraat 1. Intercomm Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTEMI&N:
Van 1—5 regeltf 0.7#.
Elke regel meer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot
het herhaald adverteóren in dit Blad Dij awjqnémout. Kén*
circulaire, bevattende de voorwaarden, wutat op aanrraag
toegezonden.
Aan hendie mei I Juli
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de numbers die ge
durende* de maand Juni nog
zullen verschijnen, KOSTE
LOOS toegezonden.
Kennisgevingen.
STEMMING OF HKRjSTEMMING.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
brengt ter openbare kennis, dat de stemming
ter vervulling van twee plaateen in den Ge
meenteraad van Amersfoort, in elk kiesdistrict
'I, II en III, zal plaats hebben op. Maandag,
elen Beten Juli 1907, ran des voormiddag^ acht
tot des namiddags vijf uur. in het Raadhuis
voor kiwdietrict I, in het schoolgebouw Ko
ningstraat voor kiesdistrict II en in heb voor
malig schoolgebouw Koestraat voor kiesdistrict
III.
Candidaten zijn (namen en voorletters in al-
phnbetieche volgorde)
Kiesdistrict I
GHL0S8B, M. L.
GERRITSEND.
KLEBERW.
WLFLA1N1) Jr., G. VAN"
ZIEVERINK. G.
Kiesdistrict II
OBLOSSEM. D.
KAJJKBN A. H. VAN
KROES, 'H.
SMIT, R.
WLJIiAND Jr., G. VAN
ZIKVBRINK G.
Kiesdistrict III
DONKER, H.
JBB'BINIK II.
RULJS, 1).
SALOMONS. W.
WAL Kz. J. VAN 1>HB
WI.HLAND Jr., G. VAN
ZIEVBRINK, G. -
Verder worden de ingezetenen herinnerd aan
den inhoud van artikel 128 van het Wetboek
van Strafrecht, luidende
..Hij, die opzettelijk zich voor een ander uit
gevende, aan eene krachtens Wettelijk voor
schrift uitgeschreven verkiezing deelneemt,
'\vor 'jt. gestraft met gevangenisstraf van ten
hoogste een jaar.
Amersfoort, den 27 Juni 1907.
De Burgemeester voornoemd,
WT UTTERS.
Die Burgemeester van Amersfoort
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente, dat hot door den Directeur van
'e Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht
execut-oor verklaard kohier no. 7 van de Pcr-
s<>neele Belasting over het dienstjaar 1907 aan
den Ontvanger van 's Rijks directe belastin
gen alhier is ter hand gestold, aan wien ieder
verplicht i6 zijnen aanslag op den hij de wet
bepaalden voet te voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke
plaatsen aangeplakt to Amersfoort den 26 Juni
1907
De Burgemeester voornoemd,
WUUTTERS.
Politiek OverziohL
De crisis in Zuid-Frankrijk.
Toen verleden Vrijdag de Kamer met eene
meerderheid van honderd stemmen aan het
kabi net-Clemenceau een votum van vertrou
wen schonk, lokte deze stemming de opmer
king uit: „Het 17e regiment, heeft het ka
binet het leven gered." Deze opmerking
kwam niet uit bevriendeu mond, maar er
is toch iets waars in. In den voormiddag
van Vrijdag, voordat het te Béziers voorge
vallene bekend was, was de stemming onder
de afgevaardigden alles behalve gunstig voor
de regeering. To&n men echter in het Pa-
laas Bourbon vernam van de muiterij, die
in het 17o regiment infanterie was uitge
broken, sloeg de stemming om. De oogen
gingen toen open voor het gewaar, dat dreig
de. Men juichte Clemenceau toe, toen hij
met nadruk verklaarde: ,,Ik zal nooit voor
eene tuchtlooze soldateska de wapenen neor-
1 eggenen vertrouwde hem opnieuw do
taak toe om het bewind te voeren om in het
Zuiden vrede en orde te herstellen.
Nog in een ander opzicht is de uitwer
king van deze muiterij op de stemming van
de Kamer aan het licht gekomen. Toen
eergisteren het wetsontwerp tot hervorming
van de militaire rechtspraak aan de orde
kwam, werd de vraag gesteld, of het oogen-
blik wel goed gekozen was om met de be
handeling van deze zaak te beginnen. Daar
op antwoordde de minister-president ter
stond „Zeker niet! De regeering mist
thans de noodige onbevangenheid om aan
de beraadslaging over dit onderwerp deel te
nemen." En hij lichtte dit toe, door te wijzen
op de feiten, die toonen, dat in sommige
regimenten van het Zuiden de tucht zeer
te wenschen overlaat. „Wij zijn daarover
ontsteld, want als de tucht uit het leger
verdwijnt, clan is het gedaan met Frankrijk.
Wij wenschen de noodige maatregelen tot
verbetering van de militaire rechtspraak.
Maar vóór alles zijn wij er op gesteld de
handhaving van de tucht in hef leger te ver
zekeren. Ik durf zeggen, dat de tegenwoor
dige gebeurtenissen een voorwerp van onge
rustheid voor alle goede burgers zijn. Dc
regeering verzoekt de Kamer dit debat uit
te stellen, totdat zij in October hare zittin
gen hervat.''
De rapporteur Labor i sloot zich hierbij
aan, en met 316 tegen -223 stemmen werd
besloten tot verdaging der behandeling van
het wetsontwerp, dat de afschaffing van de
krijgsraden beoogt. Op dit wetsontwerp
heeft de crisis in Languedoc dus eene uit
werking 'gehad tegenovergesteld aan die,
welke het wetsontwerp tot bestrijding van
de wijnvervalsching er van heeft ondervon
den. Dat w-ebsontwerp is, onder den indruk
van de gebeurtenissen, die dc laatste dagen
van de vorige week hebben gebracht, met
spoed door de Kamer aangenomen. De Se
naat wil het ook behandelen met bekwamen
spoed; de in de afdeelingen benoemde com
missie heeft reeds haren rapporteur benoemd
met opdracht om tot de aanneming te con-
cludeeren.
Deze wet houdt de regeering don wijn
bouwers voor als tastbaar bewijs, dat het
haar ernst is met haar streven om aan hun
verlangen tegemoet te komen, voor zoovor
dat haar mogelijk is. Schering en inslag van
de eisdhen der wijnbouwers is altijd ge
weest „Eene wet tegen de wijnverval
sching! Bestraffing van de wij n verval-
scihers!" Welnu, hier is de wet, waarnaar zij
met zooveel nadruk hebben verlangd.
Dit was het hoofdargument, waarop Mar-
celin Albert, die na zijn onderhoud met den
minister-president van een Saulus in een
Paulus is veranderd, in de vergadering van
het comité van Argeliers kon wijzen tot
rechtvaardiging van de vredestichtende zen
ding, die hij op zich genomen had. Heeft
zijne overredingskracht hem ditmaal in den
steek gelaten? Of was comité no. 2, dat de
taak heeft overgenomen van comité no. 1,
nadat de meeste leden daarvan waren ge
vangen gezet, geheel ontoegankelijk voor
pogingen tot verzoening? In ieder geval
heeft cldt comité, na de vertoogen van Ai-
bert te hebben aangehoord, met afwijzing
van de beloften van Clemenceau besloten,
rustig eu vreedzaam de beweging voort te
zetten, totdat volledige voldoening zal zijn
verschaft. In eene nadere vergadering, die
dit met de hoofdleiding belaste comité met
afgevaardigden van plaatselijke eomité's ge
houden heeft, is een besluit genomen, dat
in de eerste plaats de door de Kamer aan
genomen wet onaannemelijk verklaart en
verder zich solidair verklaart met alle door
comité no. 1 genomen maatregelen.
Een correspondent van do Köln. Ztg„ die
in de streek waar beweging heerscht, ver
toeft, bericht uit Montpellier, dat dit be
sluit alleen genomen is door gemachtigden
uit het departement Aude. Dat ontneemt
aan het besluit veel van zijne beteekenis.
Ook wordt in Montpellier betwijfeld of
het aan het comité gelukken zal buiten het
departement Aude de eensgezindheid van
de wijnbouwers in de beweging in stand te
houden. Inzonderheid zijn onder de wijn
bouwers van het departement Hérault velen
bereid met het door de Kamer aangenomen
wetsontwerp, waarvan de aanneming door
den Senaat zeker te verwachten is, zich te
vreden te stellen, omdat zij van de strenge
toepassing van die wet reeds eene merkbare
verbetering in hun toestand verwachten.
Vroeger werd reeds bericht, dat Gard zich
aan de beweging wilde onttrokkenals nu
ook nog Hérault zich afscheidt, dan zouden
alleen Aude en Pyrénées Orientales over
blijven. Dus nog slechts twee van de vier!
Eene vraag, die Mar cell in Albert persoon
lijk aanging, is wat hij nu zou doen. Vol
gens zijne eigen mededeeling, heeft hij van
den minister-president diens opdracht aan
genomen om zijn aanbod (vrijlating van de
gevangenen, hulp aan den landbouw on de
wijnbouwers en terugroeping van de troe
pen wanneer in plaats van den strijd tegen
de regeering do onderwerping aan de wet
treedt), aan de wijnbouwers over te bren
gen hij heeft dat gedaan met de bijvoe
ging, dat hij de aanneming van het aanbod
nkb kon waarborgen. „Dan hebt gij uw
plicht gedaan en zult u bij de justitie aan
melden," heeft Clemenceau daarop gezegd.
Zou Albert nu aan deze verwachting be
antwoorden Men vindt onder de telegram
men het antwoord op deze vraaghij heeft
zich te Montpellier als gevangene aange
meld.
Dutteehkuid,
Volgens de National-liberal Korrespon
de nz gaat graaf Posadowsky zich waarschijn
lijk in het ambtelooze leven terugtrekken
en zal hij geen staatsambt meer aanvaarden.
De Kölnische Zeitung meent echter, dat het
niet uitgesloten is, dat hij mettertijd zich
nog voor den Rijksdag verkiesbaar stelt.
Frankrijk.
Parijs, 26 Juni. De Senaat heeft het
wetsontwerp aangenomen, om den minister
van oorlog te machtigen de lichting 1903
met vervroegd groot verlof naar huis te
zenden.
Als bijdrage tot beëindiging van de wijn-
bouwcrisis, heeft eene afgevaardigde voorge
steld te bepalen, dat aan ieder soldaat van
liet landleger dagelijks een rantsoen wijn
zal worden verstrekt. Bij do marine heeft
ieder man recht op 23 centiliter wijn per
maalom dat voor het landleger in te voe
ren, zou een bedrag van 6 millioen fre. ge-
vondard worden. Na bestrijding door den
minister» van financiën, word het voorstel
naar de begroot in gs-eom missie verzonden.
De Petit Meridional! brengt uit den mond
van dr. David het volgende verhaal van de
wijze, waarop Maroetin Albert zicih naar
Pa rijp heeft begeven. Hij is van Argeliers
per automobiel naar Oastelnaud'ary vertrok
ken Vandaar heeft hij zicli per spoor lire-
geven tot in de buurt van Parijs. Op den
dag van de interpelilatie-Aldy (verleden
Vrijdag) heeft hij zich aan de woning van
dezen afgevaardigde vervoegd en hem te
spreken gevraagd. Hij was toen als vrouw
verkleed, maar zag or zoo raar uit, dat de
concierge er niet toe dutrfde overgaan hem
aan te melden.
Do afgevaardigde, hierover ondervraagd,
heeft verteld, dat zijne dienstmaagd hem
heeft gezegd, dlat er eene vreemd gékleede
vrouw was die hem te spreken vroeg, dat hij
gevraagd heeft dat de vrouw haar naam
zou noemen, dat deze er op aandrong bin
nen te komen, zonder te zeggen wie zij was,
en da.t hij haar niet ontvangen heeft.
Montpellier, 26 Juni. Maroeüin Albert
heeft zich als gevangene aangeaneld.
Ville franche sur Mer, 26 Juni. 630 mui
ters van het 17de regiment infanterie kwa
men-hier om 3 uur 's morgens aan ouder
escorte van troepen en gendarmen. De stra
ten en de wegen waren afgezet. De muiters
zijn aan boord van de kruisers Desaix en
Duchayla gebracht.
Parijs, 26 Juni. De muiters van het 17e
i n f a n terie - regiment zijn ingescheept naar de
'kust van Tunis.
De justitie is er vlug bij om de personen,
die zioh aan vergrijpen 'hebben sdhuldiig ge
maakt bij do ongeregeldheden in het zuiden,
te straffen. Een zevental personen, die Zon
dag bij de betoogingen in Narbon ne in
hechtenis waren genomen, zijn Dinsdag door
de rechtbank te Montpellier veroordeeld tot
Straffen, loopendc van een tot zes, maan
den. De straffen worden terstond uitge
voerd.
Voor het Parijsche hof van assises wordt
thans het proces gevoerd tegen 12 leden van
den anti-militaristenboud, zonder uitzonde
ring arbeiders, die den 22en April eene aan
sporing tot oproer, tot de soldaten gericht,
hebben laten aanplakken. Namens de be
schuldigden werd verlangd, dat de ministers
Clemenceau, Briand en Guyot-Dessaigno als
getuigen zouden worden gedagvaard. Dit
werd door het gerechtshof geweigerd.
Bij het vonnis, dat gewezen is in het anti
militaristen-proces, zijn twaalf beklaagden
vrijgesproken.
De nieuwe driebond.
In een Geelboek zijn de verklaringen op
genomen, die door do Engelsche, Fransche
en Spaanse he regeeringen gewisseld zijn met
betrekking tot hunne wederzijdsche bezit
tingen in het westelijk deel van de Middel-
landsche zee en van don Atlantischen Ooeaan.
De Fransche verklaring, die aan de Spaan-
sche regeering is overgegeven, luidt -woorde
lijk aldus:
„Bezield van de begeerte om door a'le
mogelijke middelen bij te dragen tot het be
houd van den vrede en overtuigd, dat de
handhaving van den territorialen status quo
en van de rechten van Frankrijk en Spanje
in do Middellandsche zee en in het gedeelte
van den Atlantischen oceaan, dat de kusten
van Europa en van Afrika bespoelt-, op af
doende wijze dienstig moet zijn om dit doel
te 'bereiken en tevens voordeelig is voor die
beide natiën, die overigens vereenigd wor
den door de banden van eene eeuwenoude
vriendschap en van gemeenschappelijke be
langen
wenscht de regeering der Fransche repu
bliek ter kennis van de regeering van Zijne
katholieke Majesteit te 'brengen de verkla
ring waarvan dë inhoud hier volgt, met de
vaste hoop, dat zij niet alleen zal bijdragen
tot bevestiging van de goede verstandhou
ding, d:e zoo gelukkig tuescheij de beide
staten bestaat, maar ook om de zaalk de9
vredes te dienen.
De algemeene politiek van de regeering
der Fransche republiek in do bovenvermelde
streken heeft ten doel de handhaving van
den territorialen status quo en overeenkom
stig deze politiek is deze regeering vast be
sloten do rechten van de Fransche repu/bliek
op hare eiland- en zee-bezittingen in de
genoemde streken ongeschonden te beuren.
Voor het geval dat zich nieuwe omstan
digheden mochten voordoen, die naar da
meening van de "regeering der Fransche re
publiek er toe zouden leiden den tegenwoor
dige» territorialen status quo ÖP te wijzigen
of bij te dragen tot die wijziging, zal deze re
geering in verbinding treden met de regee
ring van Zijne katholieke Majesteit om do
beide regeeringen in staat te stellen zich met
elkaar te verstaan, als dat wenschelijk
mocht zijn, ovér de gemeenschappelijk te ne
men maatregelen."
Deze verklaring is door minister Pichon
den 16en Mei onderteekend. In een onder
houd, dat de minister toestond' aan een me
dewerker van de Frankf. Ztg., verklaarde
hij dat dit evenmin een verdrag van bond
genootschap is als een garantieverdrag en
ook niet eene aanvulling van de op Ma
rokko betrekking hebben overeenkomsten
men heeft hier enkel te doen met eene uit
wisseling van nota's en wederzijdsche ver
klaringen over do politiek dér betrokken
landen
Engeland.
Londen, 26 Juni. De beraadslaging over
de motie van Sir Henry Campbell Ranner-
man betreffende het hoogerhuis werd voort
gezet. Aan beide zijden werd met warmte
gedebatteerd. In den loop van het debat
had dë heer Uoyd George, minister van han
del, een scherpen woordenstrijd met de op
positie, naar aanleiding van een toevallige
zinspeling op den Boerenooorlog. Gedurende
eenigen tijd was het nog al woelig in het
huis, maar nadat het incident geëindigd
was, werd de beraadslaging op kalmeren
toon voortgezet.
Bij de stemming werd de door den eersten
mirfister voorgestelde motie verworpen met
432 tegen 147 stemmen. Vooraf was een
amendement van Henderson tot afschaffing
van het heerenhuis verworpen met 315 tegen
100 stemmen. Dit amendement werd ge
steund door de labourmannen, de nationalis
ten en eenige radicalen.
Het heerenhuis heeft na eene discussie van
twee dagen het wetsontwerp tob reorgani-
11 DOOR
THERÈSE HOVEN.
Na veel zoeken en redeneeren en vragen,
was hij nou zoover, dat zo den eersten dag
naar Amsterdam zouden gaan als Nederlan
der vond hij, 't correct staan om een reis van
eeniig belang, van uit de 'hoofdstad van 't
Rijk te 'beginnen.
De Oostinjevaarders, die vertrokken er
ook van daan, Ook wel uit Rotterdam, maar
dat waren toch niet de hcele groote.
En van Amsterdam wou bij naar En hui
zen, omdat hij altijd zooveel van 'Broek in
Waterland geboord had cn dio rarekiek nou
's .van nabij wilde zien.
Nou dat hij eenmaal ging, moest hij er
ook alles van hebben.
En dan van Enkhuizen de Zuiderzee over.
naar Stavorenzoo'n klein watertochtje leek
hem wel frisch in den zomer.
Hindeloopon was 't volgende Kapelletje
dan wou hij 'één of meer dagen in Leeu
warden blijven, daarna Groningen aandoen
oni zoo, over Bremen, zoetjes-aan in Ham
burg te komen. Daar zouden ze dan wat
uitrusten en, als 't bun goed beviel, verder
do hoogte in, zooals hij "t noemde, naar
Denemarken en Noorwegen trekken.
Pa bad zelf zoo'n vaag idee, dat ze dan
vlak bij de Noordpool waren, op een balf
uurtjo afstand óf zoo.
HiOOFDOTUK. V.
Re i sgeze 1 schap.
Onder de verschillende weelde-artikelen,
welke de familie Bong zich kon veroorloven
er op na te houden, nam Wilna's na-gou
vernante een eerste plaats in. Moeder Bong
wist er geen betere 'benaming voor, want oen
meisje, dat van school is, beeft toch geen
gouvernante meer en «en „juf" was 't toch
ook niet.
't Was de toeken-onderwijzeres, Henriëtte
Grünbaum, die aldus werd aangeduid.
Als zoodanig was ze tenminste bet eerst
met de familie Bong in aanraking gekomen.
Nadat Wil.na's eigenlijke opvoeding voltooid
wan en do verschillende moestors zelfs „afge
dankt" waren, gelijjk pa 't minder kiesch
uitdrukte, bad Wilna, gevraagd de lessen
met juffrouw Grünbaum nog te mogen voort
zetten. Niet, dat ze zich van zulk een bizon-
dei teekentalent bewust was, maar ze hield
van haar of juister, ze meende, dat de om
gang met het dóor-en-dóor beschaafde, la
dy-like meisje, haar eigen persoontje ten
goede zou komen.
Hetty toch was een van die bevoorrechte
wezens, die van natuur zich overal en onder
allo omstandigheden precies weten te gedra
gen, zooals 't 'behoort, en dit zonder er zich
schijnbaar op toe te leggen, altijd den in
druk geven van een echte dame te zijn.
Ten minste, zoo dacht juffrouw Bong er
over. Hetty zelve vond 't heel natuurlijk
om goede manieren cn in alles 't instinkt
van een dame te hebbenzo had van haar
moedor cn grootmoeder ook nooit anders ge
zien.
Haar vader was van Duitsohe afkomst,
doch in Holland geboren en met oen Hol-
landseh meisje getrouwd; zijn vrouw was
voor eenige jaren gestorven, en sedert leefde
bij met zijn twee dochters.
De oudste, Marie, deed 'thuishouden en
verdiende haar kleedgeld met tvpe-writing,
Hetty gaf teekenles, de vader schreef arti
kelen in militaire en andere tijdschriften.
Het kleine gezin toch moest heel zuinig van
ziji- majoor's pensioen leven. Dat haar va
der vroeger in 's lands dienst was geweest
cn Ridder van de Militaire Willemsorde was,
gaf Hetty een verhoogde aantrekkelijkheid
in de oogen van meneer Rong.
Mevrouw Bong mocht haar graag lijden,
omdat ze geen moeder had en zag daarin en
ook in 't feit dat ze les giaf voor geld en
bet thuis dus niet 'breed bad, een aanleiding,
om, zoo dikwijls ze kon, de gelegenheid to
baat te nemen om haar te goed te doen.
Het gebeurde nog al eens, dat de na-gou
vernante te gast werd gevraagd en dan was
't, bij 't ronddienen der verschillende scho
tels, steeds: „Neem 't nou toch, 't is je zoo
gegund," of wel: „Mag ik je nu eens een
lekker stukje zalm geven, dat krijg je toch
ook niet alle dagen."
Wilna schaamde zich dan verschrikkelijk,
maar Hetty stond er te zeer boven om er
door beleedigd te zijn.
Integendeel, de opmrekingen van moeder
Bong amuseerden haar.
Zoo had ze een9, in 't begin der kennis
making. tot Wilna gezegd. ..Je mocht
heusoh wel een voorbeeld aan juffrouw Grün
baum (dat. ze uitsprak als Grunbom, de «u
klinkende als in rund) nemen, hoe netjes dio
:n der spreken is, daar komt nou letterlijk
geen onvertogen woord uit."
Dat was in de dagen, toen "Wilna zich ver
beeldde, dat 't jonge-damesachtig stond om
studentikoos te doen.
Langzamerhand was Hetty de vertrouwde
van de geheele familie geworden, de vraag
baak in zake maniereu, convenances en ver
plichtingen tegenover de buitenwereld, de
arbiter in huiselijke oneenigheden. Toen het
reisplan definitief was vastgesteld en men
over zulke onderdeelen als toilet, bagage,
'hotels, begon te denken, was het drietal zóó
onbeholpen, dat men besloot juffrouw
„Grunbom." ten eten te vragen en haar raad
in to winnen.
(Do eerste conferentie had plaats in Wil-
na's boudoir, waar de dames thee hadden
gedronken.
Als Hetty bij de Bongs kwam dineeren,
werd ze altijd boel vroeg verwacht. Me-
vrouw's idee van een dergelijke uitnoodiging
was „een daggie doorbrengen, vóór de kof
fie komen en 's middags samen uitgaan."
Even vóór 't etensuur verschijnen vond ze
onbeleefdzo had zoo gaandeweg wel onder
vonden, dat je op een diner maar net op 't
nippertje kwam, maar dat was iets, waar ze
zich nooit mee zou kunnen vereenigon. Het
ty, die 't zwak der buisvrouw kende, maar
er zich ook niet geheel mee kon vereenigen,
wa> ovon over vieren gekomen.
Wilna was in een uitstekende bui. „Zeg,
Hetty..." want sedert ze van school was,
noemde zc haar onderwijzeres, die slechts
oen paar jaar ouder dan zij was, bij haar
naam.
„Kom gauw hier zitten, in dit lage stool
tje, ik heb je eeu massa te vertellen. We
gaan op reis, zooals je weet, en nu heb ik
op jou gerekend om mijl een elegant reis-
pakje te bezorgen
„Op mij. maar Wilna, moet ik hei voor
jo maken?"
„Och! wel nee, maar je moet 't ma aan j
haar verstand brengen, dat men chic moet
zijn op reis
Hetty schudde 't hoofd: „Neem rhe niet
kwalijk, maar ik zou denken, boe eenvou
diger 'hoe beter
Al kende zij Hetty's superioriteit volko
men, zoo hinderde het Wilna altijd, als zij
meende, in den toon barer vriendin, eenig
spoor van gewaande meerderheid' te ontdek
ken.
Dan kwam er, in baar miniatuur zieltje, j
eer. gevoel van 'bitterheid, dan werd ze ste
kelig, dan kwamen de scherpe nageltjes van
onder "de fluweelen klauwtjes te voorschijn, j
Zoo als nul.
„Als ik zoo was als jij, zou ik er ook zoo i
over deuken, natuurlijk. Ik ibegrijp me best,
dat jiji je geen duur reistoilet, aan zoudt
schaffen, maar wij, spreken nu over mij."
Hetty glimlachte: „Je wilt dus per se,
dat alle mensohen in den trein en op de
boot en overal, waar je heen gaat, terstond I
zullen zien, dat je rijk Ibent? Maar, mijn
beste Wilna, dan zou ik je aanraden oon
zak met geld boven op je japon te dragen."
„Zóó parvenu-achtig hoop ik nooit te
zijn," merkte ze trotsoh op.
„Des te beter voor jou."
't Werd heel kalm gezegd, maar 't trof J
dieper doel dan de felste terechtwijzing.
Wordt vervolgd.