M\ 197.
Jaargfang.
Maandag 13 Januari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE KLEINE KAMERAAD
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS*
Per S maanden voor Amersfoortf 1J#«
Idem fran so per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
UttM Courant versch$nt Dagelijks, met uitsondering ran
!?on- en Feestdagen.
AdvertentiSn, mededeelingen ens., gelieve men r66r 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft C.
Utrechtschettraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
f.79.
PRIJS DER ADVERTENTlfiN:
Tm 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Kene
«reulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegeaonden.
Politiek Overzicht
I>e ontvolking van Frankrijk.
Een oud, maar altijd nieuw thema is in
Frankrijk weder te berde gekomen naar aan
leiding van het verslag, dat in het Journal
Officöel is opgenomen over den loop dei* be
volking van Frankrijk in het jaar 1906. De
roods zoo dikwijls geuite klachten over den
achteruitgang der bevolking worden weder
om vernomen. Letterlijk genomen, is 't wel
is waar niet juist van cene ontvolking van
Frankrijk te spreken. Maar terwijl elders de
bevolking toeneemt, staat zij in Frankrijk
nagenoeg stil, en in zooverre is men gerech
tigd dezen stilstand achteruitgang te noe
men
In het jaar 1887 leverde de volkstelling
als resultaat 38.218.903 zielen, in 1906 was
het getal 38.285.662. In twintig jaren is de
bevolking dus slechte met 66.759 toegeno
men.
Het is algemeen bekend, dat de kimder-
teelt in Frankrijk eene van de minst voor
spoedige culturen is. Het jaar 1906 maakt
op dezen regel geen uitzonderinghet cijfer
der geboorten is in dat jaar zelfs lager dan
het ooit geweest is. Het bedraagt 806.847
in 1905 was het 807.319, in 1904 818.229,
in 1903 846.246. Ieder jaar is het dus min
der dan in het. voorafgaande jaar; de afne
ming is dus blijvend en zelfs toenemend.
Kon men nocr maar, als vergoeding voor
do mindere geboorten, zich troosten met een
afnemend sterftecijferMaar die troostgrond
ontbreekt. Het sterftecijfer blijft hoog en
toont geen neiging om te vermindereu. Het
aantal sterfgevallen bedroeg in 1906 780.196
tegen 770.171 in 1905 en 761.203 in 1904;
het is in 1906 hooger geweest dan in de drie
jaren, die voorafgingen.
Wel is waar sluit de balans van de ge
boorten en de sterfgevallen met een over
schot van geboorten. Maar dat gaat achter
uit. In 1906 is de bevolking van Frankrijk
met 26.651 toegenomen. In het jaar te voren
was dit getal 37.120, in 1905 zelfs nog
57.026; er is dus steeds grooter achteruit
gang. De viei- voorafgaande jaren wijzen een
grooter overschot van geboorten aan en het
gemiddelde van de tien laatste jaren, was
50.971. Er waren in 1905 44 departemen
ten, waar de sterfgevallen de geboorten over
troffen. Het woord ontvolking", overdre
ven wanneer men 't wil laten gelden voor
geheel Frankrijk, geeft voor de helft van
het land den toestand met juistheid aan.
Bij andere landen vergeleken, geraakt
Frankrijk in bevolking steeds meer ten' ach
ter. In 1904 heeft Duitschland 2,025.847
geboorten gehad en is de bevolking toege
nomen met 862.644 zielen. In Engeland was
het aantal geboorten 1,181,770. dat der toe
neming 474.512. Terwijl in Frankrijk het
overschot van de geboorten op de sterfte nog
slechts 19 is op 10,000 inwoners, is het in
Duitschland 148 en in Engeland 122. Wan-
neer men van jaar tot jaar deze cijfers na
gaat, dan kan men zich niet er over ver
bazen, dat volgens de laatste volkstellingen
in de beide landen er 61 mülioen Duitschers
zijn en slechts 38 millioen Franschen.
Dr. BertilIon, de directeur van het sta
tistische bureau te Parijs, heeft geconsta
teerd, dat het geringe cijfer der geboorten
niet te verklaren is uit eene vermindering
van het aantal huwelijken, maar enkel hier
uit, dat er zoo weinig kinderen uit de hu we
lijken voortkomen. In Frankrijk komen
namelijk gemiddeld op ieder huwelijk 2,7
geboorten, in Engeland daarentegen 3,7, in
Duitschland zelfs 4.2. Als ieder gezin één
kind meer had, dan zou de .oestand normaal
worden, meent dr. Bertillon. Hij voegt er
bij, dat het toch niet onmogelijk zou zijn dit
resultaat te verkrijgen. Volkomen juist,
maar onder ééne voorwaardedat de Fran
schen het willen.
Onder het ministerie aldeck-Rousseau
is eene groote staatscommissie ingesteld om
heb vraagstuk der ontvolking van Frankrijk
te bestudeeren. Die commissie heeft mis
schien ijverig gewerkt, maar vruchten van
haar arbeid heeft men tot dusver nog niet
gezien. Een lid van de commissie, dr. G.
Va riot, geeft in het Journal des Débats de
schuld daarvan aan de ministers van binren
landsche zaken, die op elkaar zijn gevolgd
en die allen nalatig zijn geweest om de
commissie bijeen te roepen met het gevolg,
dat zij in geen drie jaren vergaderd is ge
weest. Men zou geneigd zijn te vragen
Hangt het van den minister af of de com
missie bijeengeroepen wordt? Kan zij uit
zich zelve niet samenkomen zoo dikwijls hare
werkzaamheden dit vorderen? Het Journal
des Débats merkt overigens op, dat de oor
zaken van de ontvolking niets geheimzin
nigs hebben. Wanneer het doel van het
leven is den welstand na te jagen, dan is
het duidelijk, dat talrijke gezinnen eene on
zinnigheid worden. Een oud spreekwoord
zegt„God zegent de talrijke gezinnen,
maar maakt hen niet. rijk." De staat maakt
hen evenmin rijk en verschaft hun zelfs niet
eens de hoop op zegen. Wanneer hij dus
aanmoedigt tot voortteling, dan heeft men
daaraan niet veel. Men wil nog wel trouwen
en de burgerlijke stand wijst uit, dat Let
aantal huwelijken eerder toe- dan afneemt,
zelfs wanneer men rekening houdt met de
10.000 echtscheidingen waartoe wij gekomen
zijn; maar de departementen, die wat het
aantal huwelijken betreft bovenaan staan,
behooren juist tot die, waar het aantal
geboorten het meest daalt. Alle sociale en
arbeidswetten zullen aan dien toestand niets
veranderen. Het eenige wat men den staat
zou kunnen vragen, zou zijn, dat, als men
de geboorten niet wil aanmoedigen, men
althans niet afschrikkend daarop moet wer
ken door belastingen op de woningen, ac
cijnzen en invoerrechten, waarin de talrijke
gezinnen natuurlijk meer dan hun deel be
talen
DuitSBhland.
Darmstadt, 11 Jan. De Darmstadter
Zeitung bevat een schrijven uit Berlijn,
waarin wordt tegengesproken het onlangs in
de binnen- en ouitenlandsche pers versprei
de gerucht, dat de katarrhale aandoening
van den Keizer door het verblijf in Enge
land niet alleen niet verbeterd, maar in
tegendeel verergerd zou zijn. Het blad ver
klaart, dat dit praatjes zijn, die allen grond
missen.
Staatssecretaris Dernburg heeft aau den
senaat van Hamburg een brief gezonden,
waarin hij, naar aanleiding van het einde
van heb jaar, dat den vrede in Zuidwest-
Afrika heeft gebracht, dank betuigt voor
de vriendelijke ontvangst en de herinne-
ringsteekens, die de stad Hamburg aan de
officieren en manschappen van elk der
terugkeerende troepentransporten heeft ge
bracht
Het kiesrechtdebat, dat verleden Vrijdag
in het huis van afgevaardigden van den
Pru'sischen landdag heeft plaats gehad,
werd gevoerd naar aanleiding van het voor
stel der vriizinnigen, dat strekte om de
regeering uit te noodigen nog in deze zit
ting een wetsontwerp in te dienen, waarbij
1. met wijziging van de artt. 70, 71, 22
en 115 van de Pruisische grondwet voor
de verkiezingen van het huis van afgevaar
digden het algemeene, gelijke en directe
kiesrecht met geheime stemming wordt in
gevoerd, 2. tegelijk op grond van de uit
komsten der volkstelling van 1 December
1905 en overeenkomstig de beginselen van
de wet van 27 Juni 1860 eene nieuwe in
deeling van de kiesdistricten van het totale
getal afgevaardigden wordt bepaald.
De verklaring, die door vorst Bülow als
minister-president namens de regeering
werd afgelegd, luidde nog stelliger afwij
zend dan wero verwacht. Zij hield in, zoo
als wij reeds mededeelden, dat de invoe
ring van het kiesrecht voor den rijksdag in
Pruisen niet in overeenstemming zou zijn
met het staatsbelang en daarom moest wor
den afgewezen. Ook kon de regeering geen
uitzicht geven op de vervanging van de
openbare stemming door de geheime.
Tusschen de conservatieven, die elke kies-
rechthervorming weigeren, en de vrij
zinnigen, die het kiesrecht voor den
rijksdag verlangen, is ruimte voor ver
schillende sohakeeringen. Inzonderheid wordt
door hen, die een standpunt tusschen de
beide uitersten innemen, de invoering ge-
wensckt van de geheime stemming ter ver
vanging van de nog steeds in Pruisen
bestaanden regel, dat de kiezer in het open
baar zijne stem moet uitbrengen. Ook dit
verlangen werd door vorst Bülow afgewe
zen. De eenige kleine vooruitgang, bij vroe
ger vergeleken, is hierin te zoeken, dat er
kend werd, dat het Pruisische kiesstelsel be
hoefte heeft aan herziening, en dat hij uit
zicht gaf op de indiening van een daartoe
strekkend wetsontwerp, dat intusschen eerst
in de volgende zitting zal inkomen en waar
van de inhoud nog volstrekt niet vaststaat.
Uit de verklaringen van vorst Bülow kan
worden afgeleid, dat de regeering overhelt
tot een meervoudig stemrecht, zooals door
de nationaal-liberalen wordt voorgestaan.
Wat de woordvoerders van de verschil
lende partijen betreft, verklaarden de vrij
zinnigen zich voor het voor den rijksdag
geldende kiesrecht, de nationaal-liberalen
tegen het kiesrecht voor den rijksdag, maar
voor de geheime stemming, het centrum
voor het kiesrecht voor den rijksdag maar
tegen eene wijziging van de kiesdistricten en
de conservatieven tegen iedere verandering,
zoowel van het kiesrecht als van de dis-
trictsindeeling In laatstgenoemden zin
werd door het huis besloten
Berlijn, 12 Jan. Nadat in den voor
middag een aantal sociaal-democratische ver
gaderingen gehouden waren ten gunste der
invoering van het kiesrecht voor den rijks
dag in Pruisen, werden des namiddags door
duizenden deelnemers in groote troepen
luidruchtige betoogingen gehouden. Zij
trokken door de hoofdstraten naar de Frie-
drichstrasse en Unter den Linden met het
doel zich naar het koninklijke slot te bege
ven De politie nam maatregelen tot afzet
ting en ontruiming van de voornaamste
straten; daarbij kwamen hier en daar bot
singen voor, zoodat de politie van den sabel
gebruik moest maken. Eonige ambtenaren
en verscheidene betoogers liepen kwetsuren
op. Incidenten van beteekenis kwamen ner
gens voor.
Duitschland en Frankrijk.
Een poosjo geleden verluidde, dat den
Duitschen Keizer tijdens zijn verblijf in
Highcliffe door den vroege ren Franschen af
gevaardigde Francis Lour een memorandum
was voorgelegd, dat voor eene. afdoende ver
zoening de hoofdlijnen aangaf van de oplos
sing van de Elzas-Lotharingsche kwestie
door eene nieuwe constitutie in de rijkslan-
deu voorstelde. Thans wordt aan de
Frankf. Ztg. uit Parijs bericht: ,,De mede-
deeling is in zoover juist, dat den Keizer
in Highcliffe een hierop betrekkende brief
en een uitvoerig memorandum zijn toegezon
den. De mededeeling moet echter, opdat zij
in hare beteekenis met juistheid kunne wor
den beoordeeld, worden aangevuld door het
constateeren van het feit, dat de Fransche
staatsman, van wien Laur spreekt als af
zender en steller van het memorandum,
Laur zelf is, die, nadat hij vruchteloos had
getracht door tusschenkomst van de Fran
sche diplomatie zijne denkbeelden ter ken
nis van den Keizer te brengen, dezen zelf
het memorandum had toegezonden".
De Vossische Ztg teekent hierbij aan
Laur kan hot goed hebben gemeend, maar'
hij had één ding niet mogen \orgeteu Yoor
Duitschland bestaat er geen Elzas-Lotha
ringsche kwestie meer.
Frankrijk.
Bij het. ministerie van koloniën is het
rapport ingediend over de werkzaamheden
tot vaststelling van de grens tusschen
Fransch Congo en Duitsch Kameroen. Het
rapport bestaat, uit verscheidene groote
boekdoelen, welken met de schrijfmachine
geschreven tekst talrijke photegrafische op
nemingen bevat, die door de 1 den van de
missie zijn gedaan.
Het hof van assises van het departement
Saóne et Loire heeft den Hervéist Raquil-
let, burgemeester van de gemeente Mercu-
rey, vrijgesproken van de beschuldiging we
gens aansporing tot moord, plundering en
militaire ongehoorzaamheid. De beklaagde
had voor de jury aan de dagbladartikelen,
waarop de beschuldiging gegrond was, eene
minder ernstige uitlegging gegeven. Intus
schen werd toch in de motiveering van het
vonnis gezegd, dat zijne anti-militaristische
beginselen onvereenigbaar waren met de
uitoefening van het burgemeestersambt. De
regecring heeft ook niet gedraald hem als
zoodanig te ontslaan.
Zweden.
Naar aanleiding van het bericht, dat de
kroningsplechtigheid van Koning Gustaaf
V zal achterwege blijven, wordt er aan
herinnerd ,dat de kroning van Koning Oscar
II, die in Mei 1873 plaats had, eene op
merkelijke voorgeschiedenis had. Zij werd
in de Tweede Kamer van den rijksdag 'door
de radicale partij, de zoogenaamde land-
ma npartij, die spoedig daarna ook eene ver
mindering van de civiele lijst doorzetten,
als eene verouderde plechtigheid bestreden,
en slechts met drie stemmen meerderheid
werd het besluit genomen, het voorstel be
treffende de kroning naar eene commissie
te verzenden. Om verdere debatten over de
vraag of het noodige bedrag zou worden toe
gestaan te voorkomen, besloot de Koning de
kosten van de kroning uit zijne eigen kas
to bestrijden. In Noorwegen werd tot de
plechtige handeling, die daar door do grond
wet wordt voorgeschreven, onder algemeene
instemming overgegaan.
Koning Gustaaf heeft reeds als kroon
prins meermalen verklaard, dat hij zich niet
zou laten kronen en placht zich daarbij er
op te beroepen, dat ook in Oostenrijk, Prui
sen, Italië en Spanje geene kroningen plach
ten plaats te vinden.
Italië.
Het bericht- van den inval van 200 Abes-
siniërs in het stroomgebied van de Joeba en
van de oansangelimg vaai den Italiaanscken
poet. Lugh was, zoo meldt de Romednsche
correspondent van de Frankf. Ztg-, uitge
lekt, voor het ambtelijke bericiht van de
Agenaia Srterfani kwam, dart- eenige ontstel
tenis wekte. Niu doet de radikale pers die
regeering het verwijt, dJat zij de gebeurtenis,
d'ie op 12 December voorviel, eerst thans be
kend maakt. Maar vara Lugh naar de haven
Mogadicio heeft een oocte veertien dagen
noodig en van daar met een scheepsgelegen
heid naar Zanzibaar zeven dagen. Zoodoen
de is de vertraging te verklaren.
De apostolische prefect van Drytrea, die
in Rome met verlof vertoeft, verklaart, dat
het gebeurde niets van beduiden is. In de
Kamer sohijtniem eenige afgevaardigden
zwaartillend, omdat de Negus Menelik al
lang op het bezit van L.ugih aast.
Het. Giornale d'Italia merkt op, dat Mene
lik, ofschoon er i.og onderhandelingen over
die herziening van de grens tusschen Benadir
en Abessdnië hangende waren. Lugh toch
reeds ak> Italiaanschen post heeft erkend.
De minister van buitendamdsohe zaken heeflt
verder ai telegrafisch genoegdoening aan. den
Keizer gevraagd. Bdijkt hij weerbarsting,
dian zullen de dirie enderteekenaars van het
verdrag betreffende - Jtsainië, Frankrijk,
Engeland en Italië hem samen mores
leeren
Oosten rij k-Hongarije.
In het huis van afgevaardigden van den
Hongaarschen rijksdag is eene u't 21 ledion
bestaande commissie gekozen tot beetudee-
ring van het vraagstuk der oprichting van
eene zelfstandige nationale bank na afloop
van de concessie der Oost en rij k - Hong aar -
sche bank. Zij bestaat uit 13 leden van
d© onafhankelijkheidspartij en 8 le-den, die
op dien grondslag staan van de het compro
mis gunstig gezinde partijen. Tot voorzitter
van de -xnnmissie werd gekozen graaf The-
odoor BatUhyany, tot rapporteur Ludwig
Holio, oeidien behoorende tot de onafkan-
keliijkheidspartij
Rutland.
Petersburg, 11 Jan. De minister
raad heeft eene voorloopige begrooting van
uitgaven voor de maanden Januari, Februari
en Maart 1908 goedgekeurd, loopende over
eeu bedrag van 642.975.579 Rbl.
Do minister van onderwijs Kaufmann zal,
naar, gemeld wordt, tegen het Russische
nieuwjaar aftreden. Als zijn vermoedelijk
opvolger wordt de tegenwoordige curator
van het onderwijs-district Warschau Schwarz
gen xsind. De opdracht van het gewichtige
ambt van minister van onderwijs aan een
HomanUsche Avonturen op een
85 Automobleltoclit.
Dooa Msvb. VAN HEUVELINCK.
„Kon de Jongen dit met mij zien," daöht
ik. Entrevaux loeik wel een stad uit het
tooverland en dit herinnerde mij aan dien
ring van den Sprookjes-PrinsIk had zijn
raad nog niet gevolgd, maar nu wreef ik
het kleine sieraad met den stillen wensch,
dat de geest van den ring mij te Monte
Carlo mijn Kleinen Kameraad weer modht
teruggeven.
Na Entreaux dteldle zelfs het schilder
achtige Pu get-Then ie ra ons «enigszins te
leur, evenals de andere plaatsen, ondanks
hun /wonderlijke ligging op hooge toppen en
steile (hellingen, waar zij tegen aanhingen
of zij verward waren geraaikt in de draden
van oen spanne-web. Ten 'laatste verlieten
wij den oever der met diamanten over-
sbrooide rivier en kort daarna zagen wij een
sdhoone, -witte stad gelegen aan de bocht
van een Iblauiwe baai, omringd door groene
heuvelen. Onze reis was bijna ten einde,
want die in het zonlicht blinkende stad
was Nice
HOOFDSTUK XXX.
Een dag van spanning.
„Wil you make me believe that 1
am not sent forGo to, go to,
thou art a foolish fellow!"
Shakespeare.
Van Nice over den Iboveniweg langs La
Cornidhe naar Monte Carlo, een der mooi
ste ritten der wereld, snorden wij; in min
der dan twee uur en kielden, vroeg in den
niamiddag Stil voor de loggia ran die Royal.
Daar het hotel pas geopend -was voor het
komende seizoen, hadden wij een ruime
keuze van kamera. Jack koos een suite met
een voorwand van glas, die een uitzicht
bood schooner dan eenig ander in dit minia
tuur vorstendom.
„TooVcrvensters uitzicht gevend1
Op een rutw en rotsig strand';
Op de wdtg-ekuiifde baren
Van een zee zoo vol gevaren,
Op een eenzaam sprookjesland,"
hier voorgesteld door de haven en de rots
ran Monaco (reeds /bekend! in de dagen ran
Hercules) met zijn oude torens donker af
stekend tegen de parelmoer-glanzende lucht.
Het was mij vergund een (blik te slaan
in Molly's salon, die veel geleek op een
kristallen paleis met zijn Ibroede zijlveustera,
waar omheen boeiende rozen zich slinger
den, toen Jack me aan de deur staande
hield.
„Tegen acht uur -zullen we zeker samen
dineeren, ia het niet, onverschillig wat
ieder onzer in dien tusschentijd wil doen?"
vroeg hij.
„Hm, wel neen," .prevelde ik, -be
seffend! dat ik eenigszins een mal figuur
maakte. „Ik heb een een soort afspraak
voor van avond. Ik dacht daarover al ge
sproken te hebben."
„O, om dien /weggeloopen jongen van je
weer te zien?" zei Jiadk schertsend, maar
op zulk een onbehoorlijk luiden toon dat
het duidelijk verstaanbaar was voor de da
mes in de aangrenzende kamer, waarvan
die deur open stond.
„is dat eigenlijk niet een dlwaas idee van
je? Als ik me wel herinner hadt je plan
gemaakt om op den dag van je komst sa
men te dineeren in Let Hotel de Paris.
Maar wandelend, zooals het voornemen
was in plaats van automobielend-, zou je
wel een veertien dagen onderweg geweest
zijn, e-n is het nu niet een beetje onge
rijmd te verwachten dat hij. present zal
wezen 1"
„'Niet zoo on gerijand als je denkt," be
weerde ik, me herinnerend dat ik den in
houd van den brief niet letterlijk aan Jack
had. medegedeeld. „In elk geval ga ik er
heen."
„Maar, beste kerel, je schijnt te geit-o
ven, dat de jongen olaanvoyant is! Geöteld
dat hij hier wias, hoe aou hij dan weten dat
jij gekomen bent?"
,,Van Dngna seinde ik hem poste restan
te Monte Carlo. En daar Ihij zich zeer in
teresseert voor mijn doen en laten zal hij
zeker niet verzuimen op het postkantoor
te informeerenMijn telegram bevat een
herinnering aan otnoe afspraak en ik heb
een voorgevoel dat hij er zich aan houden
zal."
„H-dt is mogelijk. Toch, luister eens,
vriend/' gelukkig achtte Jack het nu
gepast wat zachter te spreken „stnöomt
er geen rood bloed door je aders? Meroédès
de le-vefnde Mercedes bijna volkomen
'WerdbelLd naar lichaam en g-eeslb, dank zij de
versterkende buitenlucht en en rit dbor oen
prachtige landstreek, laat van aft-end den
sluier vallen en haar mooi, -bekoorlijk ge
zichtje zien. Heel oneerbiedig heb je haar
den bijnaam van den „Eeuwigen Padden
stoel" giegeven. Vanavond zul je zien
ineen, je vcadier.it niet .verteld te worden
wat je te aanschouwen zult krijgen als je
niet in staat bent het bij de eerste gelegen
heid op te merken."
„Over het algemeeai is een tweedie gele
genheid' beter dan de eerste, t Gaat er moe
ala met een invallende gedachte, die .bij la
ter nadenken voor verbetering viaibbaar
blijkt," zeido ik. Hielt za/1 me aangenaam
zijn van de tweede gelegenheid te pmofitee-
tren om met- mejuffrouw Mercédès kiennis te
maken tuEeohen twee haakjes, hoe is
haar andere naam? Je sahijnt aan te ne
men dat ik het wol weert, maar ;&oo hij me
van den zomer al meegedeeld is dian ben ik
hem toch ve-geten.
„Schaam je om te bekennen dat je den
naam van een 'bekoorlijke, jonge dame je
niet meer kunt herinneren. In geen geval
verdien je dat ik je geheugen te .hulp kom.
De naam van het rijk meisje zul je ver
nemen als je aan haar wordt voorgesteld en
eerder niet."
„Dfan moet ik tl:t. morgen mijn ziel in
lijdzaamheid bezatten," luidde mijin ant
woord, „want voor mij is een kamenaad in
de lucht meer waard' dan twintig rijke meis
jes in de hand. Eta nu ga ik er op uit om
hem te zoeken.
„Natuurlijk in het Cas.no
„Zoodra ik de stof van mij heb afge
schud, Wandel ik er heen. Iedereen beaoekt
toch de zalen."
„Uitstekend. Ga je gang, mijn zoon, en
moge het toeval jo gunstig zijn. Voor bed
tijd zullen wij elkaar nog wel spreken.
Daar durf ik een eed op doen!"
Elonigte uren later liep ilk door den tuin
top wqg -naar het casino. Het gras, cle
Vorige maand gezaaid, leek al op groen flu
weel ©n de bloemen zagen er zoo friscOi uit
als waren zo pas een uur geleden ontloken.
Die lucht geurde naar La. Franco rozen en
Oranjebloesem, ofsdhjoon ik geen van boido
zag. Bon paar aardige Goeiton rijk soke meis
jes wandelden hoen en weer, gekleed in
licht moueeliine cjostuump-jes en nöt hoofd
gedekt met -een tulen hoed, terwijl om
dezen tijd van het jaar a|n Engeland do
vrouwen een veeiren boa om hals of schou
ders slingerden uit eerbied voor den herfst,
en ik enkele dagen geleden verdwaalde
in een sneeuwstorm op een berg vati mid-
de'hare hoogte -in Savoye.
Bij het naderen van het gnooto witte ca
sino klonken van het terras de .tonen der
muziek en hopend dat de Jongen er van
zat te genieten, gang fk dootr den tunnel
naar het niet bl-oemen versier do plateau
dat zidh ver iin zee uitstrekt. Hloewel het
seizoen nog .niet begonnen was. zaten er
reeds veel mensdhen, thee en koffie gebrui
kend terwijl ze luisterden naar „La Palo
ma."
Wordt vervolgd.
