MO.
O4* JaargMg.
Woensdag 12 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS,
AMERSFQORTSCH DAGBLAD.
ABOÏNIMINTSPRIJS:
fir I iamfoortf IJS.
UUm Oum per pró1.75.
Uieinifk» iuum*.M.
Owftit Tinkjit Dafriffe, miteeederieg TU
Furóifii.
J. tola, ■WtiróiifM gelrre mm réér 1# mt
H| de Ullf«T*rt la mi^n
Uitgever*: VALKHOFF ft C*.
Düiifitnlioilfnt 1. In ter co mm. Telephoonn«am«
PB IJ8 DKB XDVIBTIHTIfiN:
Taa 1-1 npk
Elke regel Meer
f. m
Politiek Overzicht.
De Oostenrij ksche spoorwegplannen
in het Balkangebied.
Sedert de minister van buitenlandsclie
zaken van Oostenrijk-Hongarije in de dolo-
gatiën mededceling deed van de plannon
zijner regooring over den aanleg van nieuwe
spoorwegen in het Balkangebied, staat het
niet stil van berichten, die gewagen van
eeno spanning, .die gekomen is in de betrek
kingen tusschen Oostenrijk en Rusland. Men
toont zich in Weenen uitermate "verwonderd
daarover. Maar het is toch de vraag of die
verwondering geheel oprecht is.
Het belang van Oostenrijk bij de uitvoe
ring van deze spoorwegplannen, ligt voor
de hand. Hot is maar een klein lijntje, dat
het eerst voor aanleg i» aanmerking komt;
de lijn, die het eindpunt van het Oosten-
rijksche net in Bosnië moet verbinden met
Mitrovitza in het zuiden van het saudsjak
Novibazar, zal slechts 150 M. lang zijn
Maar zij is va.i groot belang. Zij zou Oosten
rijk-Hongarije in rechtstreekscho gemeen
schap brengen, zonder te gaan over het
Servische gebied, met Saloniki en de
Egeische zee en misschien zelfs met het
Grieksche net, omdat tot de plannen ook
behoort eeno verbinding van het Macedo
nische net met de Grieksche spoorwegen.
Maar de vraag is of hier heb Oostenrijksche
belang niet andere belangen achteruit zet.
Rechtens is er op deze pogingeu van de
Oostenrijksche regeering geen aanmerking te
maken. Art. 25 van het verdrag van Berlijn
kent aan Oostenrijk-Hongarije het recht toe
garnizoenen to onderhouden en militaire en
handelswegen aan te leggen in het sandsjak,
,,dat zich uitstrekt tusschen Servië en Mon
tenegro in zuidoostelijke richting t.>t voor
bij Mitrowitza". De aanleg van c.ie wegen
is ook, volgens dat artikel, eene vraag, die
tusschen Turkije en Oostenrijk moet wor
den behandeld. In dat opzicht is de door
baron Aehrenthal aangevangen onderhande
ling niet aantastbaar.
Eene andere vraag is, of daardoor het
Oostenrijksch-Russische accoord geschonden
wordt. Daarover schrijft de Temps. ,,Dit
accoord werd ter kenni3 van het publiek
gebracht door eene gemeenschappelijke
nota, den 29en Augustus 1897 medege
deeld aan do Balkanstaten, toen Keizer
Frans Jozef zich te St. Petersburg bevond.
Deze nota hield in, dat de beide mogend
heden „besloten waren den algemeenen vre
de, het beginsel van orde en den status quo te
handhaven". Nu is het eene vraag, waarover
Oostenrijk en Rusland kunnen versehillen,
of een op Turksch gebied geconoedeercle
spoorweg den status quo zou schenden
„Feitelijk bestaat daarover geen twijfel.
Do aanleg van een Oostenrijkscbeu spoor
weg tusschen do Bosnische-grens en Mitcc-
vitza zou ten gevolge hebben eene belang
rijke toeneming van den Oostenrijkscben in
vloed, niet alleen in het sandsjak Novibazar,
maar ook in hot vilajet Kossowo. Saloniki
zou spoedig een Oostenrijksche handelshaven
worden en vooral -een oorlogshaven. Do
nieuwe spoorweg heeft namelijk nog meer
een militair en politiek belang dan een eco
nomisch belang. Er bestaat reeds een spoor
weg, die van Weenen naar Saloniki gaat,
door zich tusschen Belgrado en Uskub van
het Servische gebied te bedienen, en die vol
doende is voor de trafiek. Maar de nieuwe
weg zou toelaten in eenige uren een deel
v i de in Bosnië en Herzegowiua gestatio
neerde troepen aan de grens van Oud-Servië
te brengen, en in eenige dagen zelfs do gar
nizoenen uit bet hart van Oostenrijk-Hon
garije daarheen over te brengen. Saloniki
zou snel een Oostenrijksch-Hougaarscho ves
ting worden. Voorts zou de Oostenrijksche
invloed, Albanië insluitende en beheerschen-
de, aan do Oostennjksch-Hongaarsche sche
pen den vrijen uitgang uit de Adriatischo
zee verzekeren".
De Temps concludeert hieruit, dat Rus
land alle reden heeft van bezwaren tegen
deze Oostenrijksche spoorwegplannen, die
oen zwaren slag zouden toebrengen aan den
Slavischen invloed in het oosten, zoowel door
do militaire bedreiging, die zij meebren
gen, al9 door het economische gevaar, dat
zij inhouden, en door de blijkbare verbre
king van evenwicht, die zij veroorzaken.
Lok Fransche belangen worden er door ge
schaad. Saloniki is door eeno Fransche lijn
met Konstantinopel verbonden, dj° het
eerst .zou te lijden hebben van de ont
wikkeling van het Macedonische net en den
aanleg van eene directe lijn tusschen Salo
niki en Midden-Europa. Ook de Fransche
stoomvaartlijnen zouden geschaad worden,
want Saloniki zou spoedig uit handelsoog
punt eene Oostenrijksch Duiteche stad wor
den, een pendant, van Triest. „Alleen Tur
kije heeft reden om tevreden te zijn over
deze zaak. Het heeft een middel gevonden
om de eensgezindheid der mogendheden, die
het zoo erg lastig was, te verbreken. Men
zal spoedig merken, dat liet daarvan partij
zal weten te trekken".
Dulttohland.
De rijkskanselier vorst Bülow is lijdende
aan een lichten aanval van influenza, die
thans in Eerlijn zeer verspreid is. De ziekte
is volstrekt niet gevaarlijk, maar zal waar
schijnlijk den kanselier verhinderen morgen
het feestmaal van den landbouwraad bij te
wenen, waar hij in vorige iaren aan het
dessert eene rede placht te houden over po
litieke en economische kwestiën
Berlijn, 11 Febr. De Norddeutsche
Allgemeine Zeitung maakt den tekst be
kend van den 2en November 1897 tusschen
Duitsclxland, Frankrijk, Engeland, Noor
wegen en Rusland gesloten en door alle be
trokken staten geratificeerde Noorweegsche
integriteitsverdrag. Door dit verdrag ver
bindt Noorwegen zich, aan geen staat, voor
welk doel ook, iets van zijn gebied af te
staan. De vier groote mogendheden verbin
den zich hunnerzijds de onschendbaarheid
van Noorwegen te eerbiedigen en, als die
mocht worden bedreigd of geschonden, aan
Noorwegen op verlangen hunne ondersteu
ning tot hare handhaving te verleenen. De
duur der geldigheid van het verdrag wordt
op tien jaren bepaald, maar zal zicli, als
niet uiterlijk twee jaren voor den afloop
van dezen termijn opzegging van de eene of
andere zijde geschiedt, automatisch van tien
tot tien jaren verlengen
frankrijk.
Par ij s 11 Febr. Het arbitragever
drag, dat den lOen dezer tusschen do Ver-
eenigde Staten en Frankrijk werd gesloten,
is van denzelfden aard als het verdrag tus
schen Groot-Brittannië en Italië.
Bij de Kamer is een rapport ingediend
over de afschaffing van de doodstraf. Dit
rapport is opgesteld door de commissie voor
de hervorming van het rechtswezende stel
ler is de heer C'ruppi, thans minister van
handel. De conclusie van het rapport is, dat
de doodstraf moet worden vervangen door
levem lange gevange' isstrafte ondergaan mi
eene bijzondere gevangenis of in eene af
zonderlijke afdeel in" van eene strafgevan
genis. De veroordeelde zal overdag dwang
arbeid moeten verrichten en do nachten in
eenzame afzondering moeten doorbrengen
Parijs, 11 Febr. In zijn antwoord
aan verschillende sprekers bij de beraadsla
ging over het ontwerp op de inkomstenbe
lasting, zeide de minister van financiën,
dat bot wetsontwerp beoogt de gebreken van
de indirecte belastingen, dio zwaarder op de
arme klassen dan op de rijke drukken, te
corrigeerenVreemde landen gaven ons
reeds talrijke voorbeelden van betere fiscale
stelselswij mogen niet langer bij den ouden
sleur blijven.
Aan het einde van zijne rede tot verdedi
ging van de inkomstenbelasting stelde minis
ter Gaillaux de quaestde van vertrouwen.
Parijs, 11 Febr. In de rede, door
heim gehouden bij de onthulling van het
standbeeld voor Scheurer-Kerstner, een der
eerste bewerkers van de revisie van het
Dreyfus-proces, zedde minister-president
Clement eau. gewagende van het feit dat
Seheurer-Kestner een Elzasser was geweest
Niomand heeft 'het recht van ons te eischen,
dat wij ons om den Elzas niet zullen bekom
meren De geschiedenis van alle volken kent
overwinningen en nederlagen. Om Frankrijk
weder groot tc maken na de ontzettende be
proevingen, die het heeft doorstaan, behoe
ven wij noch te 'haten noch te liegen. Frank
rijke staatkunde houd't ziCh vrij van bedrei
gingen en uitdagirgen en steunt op de
stevige grondslagen van rechtvaardige weder-
keerigkeid. Wij inceten aan de gevoelens
van onze harten den vrijen loop laten,
wanneer wij spreken over Elzas-Lotbarin
gen, dat zich zulk een voorname plaats had
verworven op ieder gebied van naibionalen
arlbeid en dat ons 40 generaals heeft ge
schonken, wier namen met die van even vele
veldslagen, door hen geleverd tijdens de
oorlogen van do republiek en het keizerrijk,
prijken op den Are de Triomphe.
Enftland.
Londen, 11 Febr. Aan minister Grey
werden verschillend© vragen gesteld omtrent
de Britsohe ©orstellen tot uitbreiding van
de gendarmerie in Macedonië. Goooh vestig
de de aandacht op de jongste verklaring van
baron Aehrenthal, dat de aanwending von
gendarmen voor het verjagen van benden
ondoelmatig ie. Grey antwoordde, dat ook
zijne aandacht gevallen was op die verkla
ring. De Oostenrijksche en Russische regee
ring hadden antwoorden in dien zin gege
ven. Zood ra do meen in gen van alle mogend
heden bekend zijn, zal de Britsche regeoring
in overweging nemen, wat haar te doen staat.
In den loop van het debat over eene motie
ten gunste der nationalisatie der spoorwegen,
wees minister Lloyd George cp verschillen
de gebroken van het tegenwoordige stelsel
en beloofd© hij te zullen onderzoeken, in hoe
ver deze gebreken konden worden verholpen
door wijziging van de tegenwoordige botrok-
kingen tusschen de spoorwegen en den Staat.
De voortzetting van het- debat werd voor
on bepaalden tijd verdaagd.
Het Ooetzee-vraagstuk.
Do Times verneemt uit Stockholm, dat
het duidelijke /oonicmen van Rusland, om
zijne verplichtingen ten aanzien van de ver
sterking van de AL nd'-eilanden niet op te
nemen in de algemeen© overeenkomst tot
waarborging van den status quo in de Oost-
zoo, een voornemen dat de onderhande
lingen plotseling tot stilstand heeft ge-
brach* in politici'© kringen ongerustheid
wekt.
Indien Rusland de bevoegdheid kreeg, oan
de bepaling in het verdrag van Parijs nietig
te verklaren, waar by het zich verbond die
eilanden niet te versterken, zou de toestand
zeer ernstig worde., tengevolge van de op
schudding, die zulk een maatregel in Zwe
den zou wekken. Een sterk maritiem steun
punt op de Aland e .auden zou de toegang
tot bet noordelijke gedeelte van de Oostzee
en tot Stockholm be< reigen en beheerschen.
Zweden zou daar rebening mee moeten hou
den, door het aanliggen van versterkingen
en door andere tantieme maatregelen. Bo
vendien zouden ^e vriendschappelijke be
trekkingen tusschen de twee landen er on
der lijden.
Italië.
Genua, li Fe or. Heden avond kwa
men Franco en zijn gezin hier aan, komende
van Marseille Hij wmgerde elk interview,
zeggende dat hij besloten wai de polit'.ek
vaarwel te zeggen, vermoeid als hij was na
droevige ervaringen.
Spanja.
Madrid, 11 Febr. Volgens ElMundo
deed minister-president Maura gisteren in
den ministerraad verslag van voorstellen der
Fransche regeering, die Spanje vroegen
actiever deel te nemen in de zaken van
Marokko, door een contingent te zenden,
dat wat meer doet dan wat de Spaausche
strijdkrachten te Casablanca doen en doden.
Do ministers zouden langdurig over dit on
derwerp beraadslaagd en besloten hebben,
dat Frankrijk zal voortgaan met zich te be
perken tot het organiseeren van de poli
tie, waartoe Spanje met Frankrijk de op
dracht gekregen heeft door de act© van Al-
geciras.
Hoewel minder stellig dau El Mundo,
maakt de Heraldo zich tot tolk van het
gerucht van verschillen van meening tusschen
Frankrijk en Spanje over het optreden vau
Spanje in Marokko, speciaal in Casablanca.
De Heraldo meent te weten, dat in zijn
antwoord op eene Fransche nota Spanje
beeft gezegd, dat het zich moet bepalen tot
het zenden van de strijdkrachten, die zijn
vertegenwoordiger in Marokko noodig zou
achten om zijne zending te volbrengen
Spanje heeft zijn voornemen doen kennen
om te volharden in de aangenomen gedrags»
lijn, die zich beperkt tot de stipte vervulling
van het t© Algeciras verkregen mandaat-
Met het oog op het bijzondere gewi- ht van
d© beslissing van den ministerraad, heeft
Maura daarvan modedeeling gedaan aan do
hoofden der voornaamste politieke par
tijen.
Ooatan rijk-Hor, garfja.
Weenen, 11 Foor In den loop van
de beraadslaging over het hoofdstuk Directe
belastingen in de begrootmgscoimwissie ver
klaarde de minister van financiën, dat het
Fransche stelsel van eeno inkomstenbelasting
onmogelijk is in Oostenrijk-Hongarije. Men
zou echter met sommige gedeelten zijn nut
kunnen doen.
De rede van den referendaris graaf Ester-
hazy in het debat over de beg rooting van bui-
temla.udsohe zaken in de Hongjaarsoho dele
gatie, die gisteren onder de telegrammen ver
meld werd, bavatte nog de modedeeling, dat
ten aanzien van de Ooetenrijksohe spoorweg
plannen in het Balkangebied de sultan is
tegemoet gekomen aan de wensahen der re
gooring van Oostenrijk-Hongarije. Hij hoeft
dc zaak opgedragen aan eene commissie,
waarin Oostenrijk gerechtigd is ingenieurs
te zenden. De voorbereidende werkzaamhe
den zullen beginnen als het weer gunstig
wordt, waarsohijnlijk in Maart-
Wat Macedonië betreft, doelde graaf Es-
terhazy mede, dat de nieuwe Bulgaarscho re
geering zeer correcte verklaringen heeft af
gelegd. De minister van buiteniandsche za
ken heeft verklaard, dat hij de groote mo
gendheden, in wier handen de hervorming
ligt, oprecht zaJ steunen, door «oh ten
strengste te.onthouden van ondersteuning
der Bulgiaarsche benden en met kracht te
verhinderen, dat deze de grenzen overg^n.
Bulgarijë.
De nieuwe regeenng .r.oft ©m f
maatregel genomen tot. oplossing van de um-
versiteitskwestie, die sedert een jaar bij
draagt om onrust te brengen in het land.
De oude professoren, dóe waren ontslagen,
zullen allen zonder onderscheid weer aange
steld worden; de nieuwe professoren krij
gen hun ontslag onder toekenning van scha
de vergoedamg. Sommigen vam dezen zullen
misschien later krachtens besluit van den
academische li senaat, maar zonder dat de re
gooring zich daarin mengt, weder benoemd
worden.
RuaUnd.
De officieel© klacht van den Franschen
gezant Bompard bij het ministerie van bui
teniandsche zaken over het beleedigende ar
tikel van de Graehdanin heeft eene leeante
in de bestaande wetten aan bet licht ge
bracht. Er ontbreekt namelijk een artikel,
dat de hoofden van vreemde staten en hunne
vertegenwoordigers voor beleedigingen in de
pers beschermt. Het ministerie van buiten
iandsche zaken is daarom in overleg getre
den met het departement van justitie, en dit
zal een wetsontwerp samenstellen, waarin de
daartoe strekkende wetsbepalingen zijn opge
nomen.
Turku*.
Konstantinopel, 11 Fobr. De
Turksche gezant te Teheran en het perso
neel van het- gezantschap zijn teruggeroepen.
Dia consul te Batoem s benoemd tiot zaak
gelastigde.
Marokko.
De Fransche regeering beeft een telegram
van generaal d'Air.ade bekend gemaakt,
waarin hij een nadere beschrijving geeft van
het gevecht, dat in den vroegen morgen van
Donderdag 1.1. h-efi plaats gehad in hec.
kamp van El-Mekki In den middag van 5
Februari bezette eer groote afdeeling onder
den opperbevelhebbe- het slagveld van den
strijd van 2 «en o Februari. Toen de solda-
Xmar \rt XvttdttX
15 »«ob
PH. W IJ 8 M i K.
De groote verbazingwekkende nieuwtjes
die zij bij haar afwisselend terugkeeren in
de beide gezinnen te 'hooron 'kreeg, waren
ook van zeer verschillenden aand.
Op Store Sundéby hadden zij juist het
bericht ontvangen van ide benoeming van.
een der neven tot Kamerheerof van do
verloving van een nichtje mot een Jonker
uit eene familie van nog ouder adel en nog
schitterender naam dan dë Hainnings/kölds.
Aan het buffet was men, ten hoogste ver
rast geweest over de ruime fooi van den
secretaris aan Anna-Stina. Veibeeld' je, een
halve kroonEn dat na slechts drie keer
daar te hebben ontbeten. De geheele familie
Svensson, Anna-Stina en Johannes er onder
begrepen, juichte over het feit dat. do feest
maaltijd voor het nieuwe 'lid in dë Veroeni-
ging voor 'boedelverdoel'ingdoor den Wet
houder hier besteld was en niet in het hotel
Op Store Sundeby was Thilda soms wel
verlegen geworden "wanneer 'de Barones haar
met vriendschappelijke belangstelling kleine
terechtwijzingen gaf, ten opzichte der maat-
schappelinke vormen, als er gasten werden
verwacht. Bij de Svenssons kon Thïlda zelf
verbaasd zeggen
„Neen maar, Anna-Stina! Steek toch jo
«duimen niet in de kopjes en glazen, als je
de tafel dekt!''
Bij zulk eene gelegenheid spreidde Anna-
Stina de oude, rimpelige vingers over haar
boezelaar uit en terwijl een zonnige glim-*
lach het goedige gelaat verhelderde, zeide
eij ootmoedig
„Goed, dat je het zegt, mijn lieve hart!
Ik zal het zeker niet meer Vl'oenals dat niet
zoo behoort. Ja, het zit er best op, dat wij
onze Thilda daarginds tot een heel fijne
dame zien opgroeien. Lieve hemel, wat zal
dat aardig wezen 1"
ln het voorjaar werd Thorsten „aange
nomen", tegelijk met dc andere kinderen uit
het kerspel. Baron Ludvig had hom liever
afzonderlijk godsdienstonderwijs willen laten
gevenmaar mevrouw Sigfrid groep met
voldoening de gelegenheid' aan misschien
was zij er> zie' niet. van 'bewust oan haar
zoon tenmnste een enkel examen te zien
doen in den kring van kameraadjes, al 'be
stond die 'ook uit een troep boerenkinderen
Intussc'hen maakte het toch geen indruk
- van kameraadschap, toen do a an ne metingen
rond de altaartafel geschaard stonden, dio
kleine, magere boerenjongens, op wier geP
laat en wezen het zware werken reeds den
Stempel had gedruikt, Thorsten Harmings-
köld in hun midden te zien, met de figuur
van een bijna volwassen man, hoewel niet
ouder dan zeventien jaar, en met dat edel
gevormd gelaat. Bij dan aanblik van dën
beeldschoonen knaap gevoelden zijne ouders
zich soms met blijden trotsch bezield, om in
het vélgondc oogenblik stil een traan weg
te pinken bij de droeve gedachte, dat hij
nooit*in staat zoude zijn om de plaats in dë
samenleveing. die aan zijn stand voegde, in
te nemen.
Dien avond vond Thiilda hem voorover
liggende op een zodenbank in 'het park.
Toen hij geen antwoord gaf op hare vragen
en zich volstrekt niet bewoog, ging zij naar
hem toe en lichtte zijn hoofd op. Zijn ge
laat was nat van tranen.
„Maar Thorsten, wat. scheelt er aan T'
„Laat mij met rust; dan ben je lief."
„Wat is er dan? Ben je ziek, Thorsten?"
Hij deed zijn best koppig te zijn en druk
te zijn hoofd! in het mos van de bank. Maar
hij was nog te veel een kind om te kunnen
volhouden en Thilda drong er met hard
nekkige, hoewel onschuldige, nieuwsgierig
heid op aan, de reden van zijn verdriet, te
vernemen. Dus moest ten laatste het groote
woord er uit
„Wanneer andere jongens zoover zijn als
ik nu, dan weten zij ten minste wat zij wil
len worden," snikte hij.
„Je zult immers later Baron op Store
Sundeby worden, is het niet, Thorsten?"
„Ja, voor iets andërs zal i'k niet te ge
bruiken zijn. Als ik er aan denk wat er
van <mij: geworden zou zijn als ik de zoon
was van den dominé, of van dokter Lars!
De zoons van den dominé zijn nu allen stu
dent, behalve Jolian, die werktiligkundige
worden wil."
„Zij zouden zeker gaarne met je willen
ruilen
..Met mij? Wat zouden zij er spijt van
hebben 1 Als wij niet zelve een buiten had
den, zoude ik nauwelijks Voor rentmeester
op eene hoeve te gebruiken zijn. O, je weet
niet hoe akelig hot is, te gevoelen dat je
niet met anderen gelijk op kunt gaan
Hij sloeg zijne handen voor '1 gelaat en
de breede schouders bewogen zich hevig op
en-neer. Een paar dikke tranen sijpelden tus
6chen de fijne, maar krachtige lange vingers,
over de roodc wangen. Nu werd het Thilda
te machtig. Zelf ook met tranen in de oogen
wendde zij zich af en preveïde
..Foei, Thorsten, zco mag je niet spre
ken. Dat is zonde. Jij die zoo gezond en
vlug bent, en zoo vlijtig werkt... die eoo
trouw jo best doet...'
„Je begrijpt zeer goed wat lik meen, Thil
da. Ik beu een paar jaren ouder dan jij eni
ik ben op een school geweest, maar toch
heb i'k niet zooveel kunnen leeren alls jij.
die toch maar een meisje bent."
„Ik wil niet leeren; ik wil niets leeren...
ik wil niets kunnenik haat mijnheer
Wennerbom..."
Zijn eigen verdriet werd minder hevig;
hij plukte en trok aan hare mouwen on
ten laatste tilde hij haar met gewëld van
den grond op. Onbewust, als een paar ver
dwaalde kinderen als het donker wordt en
de angst hen bekruipt, sloegen zij de armen
opi elkander en 'hunne hoofden vlijden zich
'tegen elkaar aan. Thorsten beofdë en flui
sterde
„Als jij naar huis moet en mede bedie
nen aan het buffet van de Svenssons, zooals
je moedor zeide toen zij onlangs hier was,
dan wil ik niet. langer leven... dan is hët
geen leven meer voor mij, Thilda."
Het jonge meisje richtte rich flink over
eind, als een volwassen vrouw Zij droogde
hare oogen of en *de rood© neus, en zeide
beslist
„Wees maar gerust, Thorsten. Ik bedien
niet mede aan het buffet zoolang als ik op
Store Sundeiby mag blijven."
TR
Toen „Het Nut" te Skralby ©en
ander lokaal zocht.
„Laat hen maar hun gang gaan, John-
stedDenk er aan dat wij hier te doen héb
ben met eeno moeder, die dapper strijdt
voor het onderhoud van haar huishouden,
van haar man en 'kind.
In dien geest had dokter Lars met den
wethouder gesproken toen er iets van was
uitgelekt dat Johnrtedt dn zijn ambtsijver,
het buffet van Svensson wilde beboeten om
reden van lichtzinnig bier schenken voor al
te weinig etende gasten.
„Dat wol; maar die Svensson zelf is een
ver waan dë, brutale sin jour die zich niet
stoort aan wetten en stedelijko instel Dingen,"
'bromde Johnstedt.
„Juist, imijn beste; zooa's jo wel zegt.
Maar mét dien lieven Justus, moet het
arme mensch bovenden loven. Ik 'behoef er
eigenlijk niet op aan te (dringen. Zulk een
echt edelman als Ernfrid Johnstédt, weet
zelf het beste wat iemand doen moet, die
het 'hart op de rechte plaats hoeft," her
nam dokter Lars. Een goedhartige breédë
laah verhelderde het rdlmpeüige, leelijke ge
laat, terwijl hij den wethouder vriendschap
pelijk op den schoudër 'klopte.
