HT°. 346. Eerste Blad.
6" Jaargang.
Zaterdag 29 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSON S.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, meded oelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De strijd tegen «Ie Polen in Pruisen.
Het gebeurt niet dikwijls, dat het zwaarte
punt van den politieke» strijd in Pruisen
zich verplaatst naar hot heerenhuis. In den
regel is 111 de verhouding tusschen de regee
ring en dien tak van de vertegenwoordiging
alles „pais en vree". Ditmaal echter is liet
anders geweest. Wel is het gelukt de zooge
naamde „Ostmaikenverlage", of, zooals de
volledige titel luidt, het wetsontwerp over
maatregelen tot versterking van het Duitsche
element, in de provinciën West-Pruisen en
Posen, te doen aannemen door de beide hui
zon van den landdag. Maar dat is niet ge
schied zonder strijd, en verreweg den
zwaarste» strijd heeft de regeering in het
hoeren huis moeten voeren.
Het vaderschap van de politiek, die de
regecring van Pruisen sedert ruim twintig
jaren in de Oostmark toepast, komt toe aan
Bismarck. Hij heeft in 1886 de toestemming
van don landdag verkregen voor de eerste
wot, waarbij staatsgeld werd toegestaan om
de kolonisatie van Duitsche landbouwers in
het Poolsche gebied ter hand te nemen, en
oen afzonderlijk orgaan, de „Ansiedlungs-
commissiou", werd ingesteld om dat werk
te besturen. In de rede, waarmee bij den
28en Januari 1S86 het debat over dat wets
ontwerp inleidde, heeft Bismarck ook reeds,
om het doel te bereiken dat daarmee werd
beoogd, als strijdmiddel aangewezen de ont
eigening van den Poolschen adel. Wat toen als
oen losse gedachte werd aangegeven, is thans
uitgewerkt in eene wetsontwerp, waaraan
nu enkel nog de koninklijke bekrachtiging
ontbreekt om het wet te doen worden. Daar
bij wordt een bedrag van 200 millioen mark
beschikbaar gesteld tot versterking van h't
kolonisatiefonds, maar tevens als middel om
den grond te krijgen, dien men behoeft om
te kunnen koloniseeren, het onteigenings-
recht verleend voor nader bij koninklijk be
sluit aan te wijzen gronden.
Van de wet van 1886 heeft indertijd
Windthorst, de bekende leider van het cen
trum, gezegd: ,,Dat is geen wet des vredes;
het is een strijd op leven en dood". De loop
der gebeurtenissen heeft dit oordeel beves
tigd de strijd tusschen Duitschers en Polen
heeft een steeds onverbiddelijker en hate
lijker karakter gekregen. En het zal er door
deze wet niet beter op worden iedere ont
eigende bunder gronds zal een nieuw strijd-
siguaal wordeu. Maar het groote argument,
dat de regeering voor de aanneming van de
wet aanvoerde, was, dat zij tot de overtui
ging was gekomen, dat dit middel voor haar
onmisbaar was. ,,Wij zien in de kolonisatie
het eenige afdoende middel tot bestrijding
van het Poolsche gevaar", zeide de minister
van landbouw. „De Polen sluiten zich zoo
vast aaneen, dat iedere Pool, die grond aan
een Duitscher verkoopt, door zijne staudge-
nooten geboycot wordt. Wij hebben vóór
alles nieuw land noodig om te koloniseeren,
want uit de vrije hand kunnen wij niets meer
krijgen. Wij hebben in zekeren zin achting
voor het nationale gevoel van de Polen; de
minister-president heeft ook erkend hoe
zwaar voor de regeering het besluit geweest
is om het onteigeningsartikel voor te stellen.
Maar het is niet anders mogelijk, en ook gij
zult u er van overtuigen".
Tut die overtuiging zijn inderdaad de bedde
huizen van den landdag gekomen. Het
huis van afgevaardigden heeft naar een mid
del gdzocht om aan zijne beswaren tegemoet
te komen, en het heeft dat gevonden in het
opleggen van eene beperking aan de regee-
rio.g in het gebruiken van het onteigenings-
recht; zij mag niet verder gaan dan tot de
onteigening van 70.000 H.A. Door daarin
toe te stemmen, kreeg de regeering gedaan,
dat de conservatieve partij, die in de beide
huizen va,n den landdag den overwegenden
invloed bezit, in het huis van afgevaardig
den 'haar verzet liet varen. Slechts twee le
den van die partij stemden tegen, maar dat
waren stemmen, die wogen; een van de te
genstemmers was de voorzitter van het huis,
de heer von Kröcher.
In het keeronhuis hooft men de bezwaren
nog veel sterker laten wegen. Mannen, die
ui den staatsdienst den troon het naast had
den gestaan, likten hunne principieele be
denkingen hooren tegen de aanwending van
het onteigeniiLgsrecht, niet voor zakelijke,
maar voor poditieke doeleinden. Graaf Mir-
bach deed eon beroep op het gevoel van ge
rechtigheid, om burgers va.n denzelfden staat
niet met verschillende maat te meten, on
sprak waarschuwend.„Welk een storm van
verontwaardiging zou er in Duitschland ont
staan, als de Russische regeering de Duit
schers in de Oostzee-provinciën wilde ont
eigenen Wat gij niet wilt, dat u geschiedt,
doe dat ook aan een ander niet'" De oud-
minister Lucius, die in 1886 zitting had in
bet ministerie, en de veldmaarschalk graaf
Hae6eler vielen hem daarin bij.
Ook de uitslag van de stemming bewijst,
dat het aan het hoerenhuis zwaar gevallen
is, de regeering in dit geval te steunen. Het
voorstol-Ad'ickes, waarover de beslissende
stemming gehouden is, werd aangenomen
met 143 tegen 111 stemmen, dus met 32
stemmen meerderheid. Dat is eene geringe
meerderheid, wanneer uien in het oog houdt,
dat ui eene vergadering als het heerenhuis
een aantal leden zitting hebben, die bij
eene gewichtige politieke beslissing ongaar
ne hun steun aan de regeering onthouden.
Door de aanneming van dit voorstel is het
tot stand komen van de wet verzekerd in
den vorm, waarin zij door het huis van af
gevaardigden was vastgesteld. Eene kleine
wijcoging is aangebracht met het doel om
gTonden, die aan kerkgenootschappen of aan
liefdadige stichtingen bekooreoi, van de ont
eigening uit te sluitenheb wetsontwerp
moet dus nog terug naar het huis van afge
vaardigden, dat echter tegen die beperking,
door die regeering als van zelf sprekend ge
kenschetst, geen bezwaar zal maken. Hier
mee is de zaak afgedaan althans voor 't
oogenblik. De groote strijd tusschen Duit
schers en Polen blijft echter, en deze nieuwe
wet zal er niet toe bijdtragen om hem te
doen eindigeneerder zal hij er nog scher
per vormen dbor aannemen.
DuiftMÉilandL
De officieuze Süddeutsche Reiohscorres-
pondenz zegt, dat keizer Wilhelm alleen
voor zijn gezondheid naar Corfu gaat en men
verkeerd doet zijn reis in de Middellandsohe
Zee met politiek in verband te brengen. Dat
de keizer naar Corfu gaat is trouwens al een
bewijs, dat hij niet denkt, dat er binnen
kort in het Europeesche Oosten troebelen
zullen zijn.
In de rede, die de minister-president vorst
Billow kort vóór de stemming over de ,,Ü6t-
roarkenverlage" hield als laatste woord van
de regeering tot verdediging van het wets
ontwerp, haalde hij eene rede van Bismarck
aan, gehouden den 29. Januari 1886, ten
bewijze dat de tegenstanders zich op diens
gezag niet. konden beroepen, en ging daar
na voort:
Men heeft gezegd, dat de politiek, die tot
deze voordracht heeft geleid, ©ene horde,
al te harde is. Ik kan slechts herhalen, dat
wij de wiis hebben tusschen twee mogelijk
heden Of gij verleent ons de mogelijkheid
der toepassing van de onteigening, ik aeg
uitdrukkelijkde mogelijkheid der toepas
sing van de onteigening. Ik deel de zoo even
uitgedrukte hoop, dat in het geval der aan
neming van het voorstel-Adickes de onteige
ning zoo zelden als mogelijk is in toepassing
zal komen. Maar wanneer deze mogelijkheid
der toepassing van de onteigening ons ent-
nomen wordt, daai komt onze Oostmarken-
politiek, de kolonisatie-politiek die wij sedert
20 jaren voeren, die wij voeren als eene
groote staatsnoodzakelijkheid, die wij voeren
met een succes dat tot mijne voldoening hier
uitdrukkelijk is erkend, dan komt deze
onze kolonisatiepolitiek op het doode punt.
Een middel om ons uit dit dilemma te
helpen zonder do mogelijkheid van de ont
eigening, is mij in alle redevoeringen tegen
deze voordracht niet aan de hand gedaan.
Telkens wanneer een redenaar opstond om
tegen de voordracht te spreken, zeide ik tot
mij zelfNu komt hetNu zal ik hooren hoe
ik door een conoreet practised middel de
onteigening kan ontgaan. Maar het kwam
nooit.
Mijne heeren, een gewichtig deel van deze
voordracht is, eiken twijfel aa,n de vastheid
van onze Oostmarken-politiek weg te nemen.
Toen ik voor eenige jaren in Posen was, zei
den alle Duitschers, met wie ik sprak over
den toestand Men kan over bijna alle maat
regelen, die in het oosten genomen zijn, van
verschillende meening zijnover de koloni
satiepolitiek, over de soh cal politiek. Mien
kan vinden, dat dit of dat middel meer of
nunder gelukkig is; men kan vinden, dat
deze of gene weg juister is of niet, beter tot
't doel leidt of niet. Maar iets is er zeiden
alle Duitsohers tot mij wat wij bovenal
behoeven dat is vastheid, om Godswil vast
heid, niet weer een heen en weer sturen,
een zigzag-koers. Een hoofddoel van deze
voordracht is, eiken twijfel weg te nemen
aan de zekerheid, aan de vastihedd, aan deD
vollen ernst van onzie Oostmarkenpolitiek.
Overigens geloof ik, dat bij slot van reke
ning een© vaste en zekere Oostmarkenpoli
tiek ook minder wreed is dan halve en zwak
ke maatregelen. Zulke halve en zwakke maat
regelen zijn nog altijd mislukt, en zij moee
ten mislukken. Door halve maatregelen,
zwakke pogingen tot verzoening, illusiën en
fantasiebeelden wordt de strijd slechts ver
lengd. Wij willen dezen strijd, die zddh in
onze Oostmark afspeelt, door afdoende
maatregelen zoo spoedig mogelijk ten ednde
brengen. Wij denken er niet. aan, de Poilen
te willen uitroeien. Met volle recht heeft
ook in dit opzicht graaf Botiho Eulenburg ge-
zegdDat zou een dol idee zijtn. Ja, het
zou een krankzinnig idee zijn en het zou
eene barbaarsckheid zijn. Ik heb bij her-
haling, inzenderheid in het andere huis van
den landdag, aan de hand van een overvloe
dig materiaal aangetoond, dat de Duitschers
in het oosten meer en meer in de verdedi
gende steuling zijn gedrongen, dat de strijd,
dien wij in het oosten voeren, enkel een ver
dedigingsstrijd is. Wij willen, ik herhaal
het, evenmin de Polen verdrijven als hen
verdringen, wij willen slechts verhinderen,
dat de Duitschers door de Polen opgezogen
en verdrongen wordeu. Deze maatregel, dien
wjj verlangen ik heb het van den eersten
dag af gezegd is een uitzonderingsmaat
regel, eu zijn exceptioneel karakter heb ik
bij voorbaat scherp op den voorgrond ge
steld. Wij verlangen dezen maatregel als een
uitzonderingsmaatregel, wij verlangen hem,
opdat het Duitsche element ook in de Oost
mark de veilige stelling inneemt, die het in
de Pruisische monarchie en in het Duitsche
rijk overal toekomt. Dat is het doel, waar
naar wij streven met deze voordracht. Zeker,
mijne heeren, het doel ligt niet voor onze
voeten. Daarvan zijn wij ons wel bewust.
Maar naar de vaste overtuiging van de re
geering is dit doel wel bereikbaar, bereik
baar door volharding, dpor energie, bereik
baar vooral door vastheid. Daartoe moet
ons ook deze voordracht dienen. Help ons
dit doel te bereiken.
FraakrQk.
Het amendement-Airaomd op het ontwerp
der inkomstenbelasting, dat door de Kamer
met 346 tegen 146 is verworpen nadat de
minister van financiën en de minister-pre
sident de kwestie van vertrouwen hadden
gesteld, had ten doel aan de in art. 1 uit
gedrukte afschaffing van alle bestaande di
recte "belastingen door samensmelting met
art 2 een vorm te geven, waardoor dit hoofd
punt der afschaffing van alle bestaande be
lastingen nog eene open kwee'ie bleef. In
het regeeringsontwerp wordt door de vooraf
gaande verklarins van deze afschaffing de
inkomstenbelasting vo rgesteld al9 het stel
sel. dat het bestaande vervangt
Engeland.
Londen, 28 Febr. Hert wetsontwerp
tot toekenning van het kiesrecht aan vrou
wen, ingediend door den liberaal Stanger,
werd, in tweede lezing, aangenomen met
271 tegen 92 stemmen. Minister Gladstone,
die persoonlijk voor den maatregel is, ver
klaarde dat de regeering een onzijdige hou
ding zou bewaren.
Ér bestaat geen kans, dat het ontwerp
nog in deze zitting wet zal worden.
Denemarken.
Het lands-thing, de Deensche Eerste Ka
mer, heeft met 32 tegen 29 stemmen bij
eindstemming het wetsontwerp tot invoe
ring van het algemeen stemrecht bij gemeen
teraadsverkiezingen aangenomen.
Italië»
Het is op Secilië toch niet zonder standjes
afgeloopen ten gevolg© van den veroordee
ling van den gewezen minister Nasi. In Pa-
lerma zijn vijandige betoogingen gehouden
door de menigte, düe o.a. de ruiten van den
schouwburg op de Piazza de PoJitama met
steenen inwierp. Carabinieri en beamb
ten werden door de woedende menigte uit
gejouwd en bedreigd, doch joegen het ge
peupel herhaaldelijk uiteen. Talrijke bel
hamels werden in hechtenis genomen Te
gen middernacht had een hevige ontploffing
vóór het gebouw van de prefectuur plaats
Toen het eorste oogenblik van verwarring
voorbij was werden twee vluchtelingen door
soldaten, carabinieri ©n beambten achterna
gezet en ingehaald. Zij verklaarden echter
onschuldig te zijn. De bom was tegen de
vensters van het archief van het gebouw ge
slingerd en had een lange lont die een be
ambte door een der vluchtelingen heeft zien
aansteken. De ontploffing leek op een ka-
nonsLag en veroorzaakte bijna een paniek.
Een troep studenten doorkruiste de stad
onder de kreet „Love Nasi" en bombar
deerde het gemeen te gebouw na vergeef-
sche pogingen om de deur te forceeren, met
keien en steenen.
Te Trapam zijn alle scholen geeloten en
ook sloten alle winkels Dinsdag namiddag
hunne deuren. De troepen zijn geoonsdg-
neerd. In het beursgebouw werd een groo
te betooging gehouden en het borstbeeld
van Nasi dat op een tafel was geplaatst,
met gejuich uegroet. In eene buitenge
wone zitting van den gemeenteraad werd
met algemeene stemmen een motie aange
nomen waarin krachtig tegen de veroordee
ling van Nasi, den grooten burger, werd
geprotesteerd.
Ook te Messina kwamen ongeregeldheden
voor. Betoogers kwamen in botsing met de
troepen, waarbij twee burgers door bajonet
steken werden gewond en een aanbal agen
ten kla.ppen opliepen. Verschillende perso
nen werden in hechtenis genoemen.
Spanje»
Koning Alfons wil den 8en Maart een
bezoek brengen aan Barcelona, ofschoon men
't hem om t gevaar, dat ham in de stad der
bomaanslagen dreigt, afraadt.
PortagaL
De Fransche levensverzekeringjamaatechap-
pij Urhaine heeft 44.000 p. st. gestort in de
bank van Portugal tot betaling van een der
talrijke verzekeringen, die door wijlen Ko
ning Carlos op zijn leven waren gesloten.
Er waren aoht successievelijke leeningen op
deze polis gesloten tot een gezamenlijk be
drag van 30.000 p. st., zoodat de Koningin-
Weduwe niet meer dan 14.000 p. st. in han
den krijgt. Met de overige verzekeringen
schijnt hetzelfde 't geval te zijn.
Oo»tcnrijk-Hongar{jat
Praag, 28 Febr De uitslag van de
verkiezingen van den landdag in de stede
lijke districten is, dat gekozen zijn: 21 Jong-
Czechen, 3 radicale Czechen, 2 onafhanke
lijke Czechen. De Czechen winnen het dis
trict Rudejovitsch. In de Duitsche dis
tricten zijn gekozen 8 vrijzinigen, 8 leden
van de volkspartij, 11 Al-duitschers, een
ehristelijk-sociaal. Herstemmingen moeten
plaats hebben in 10 Czechische en 3 Duit
sche districten.
Over de nieuwe kieswet, die binnen kort
bij den Hongaaxschen rijksdag zal worden
ingooiend, wordt bericht, dat zij bot grond
slag zal hebben het meervoudige stemrecht.
De tweede stem wordt afhankelijk gemaakt
van den belastingcensushet recht tot uit
oefening in eene derde stem zal afhankelijk
zijn van eischen van capaciteit. Het getal
mandaten in de steden zal belangrijk ver
meerderd wordende hoofdstad Budapest
aal b.v. 22 afgevaardigden krijgen in plaats
van 9. Voor de gemeenteraadsverkiezingen
zal het oude stelsel gehandhaafd blijven
Dc herziening van het reglement van orde
dcT Kamer, die thans in behandeling is,
staat met de gewijzigde regeling van het
kiesrecht in verband. De minister van bin-
nenlandsohe zaken graaf Andreesy, ver
klaarde in zijne verdediging van het ont
werp van deze herzieningt dat onder de
nieuwj kieswet sociaal-democraten in den
rijksdag zouden komen en de niet-Magyaar-
Zi00tdtt\
18 ••oa
PB. W IJ I B A JT.
Dieper over de £aak doordenkende werd
•het Ihaar toch duidelijk, dat iemand "die
droomde van schilderijen te maken, er niet
genoeg aan kon hehlbon, zijn leven lang op
Sundeby familieportretten te zien. Zij,
daarentegen, had zddh nooit verbeeld eenig
talent te bezitten dat daar niet volkomen
ontwikkeld zou kunnen worden. Voor Thil-
da Svensson was Sundeby het mooiste en
beete wat er bestond en de wereld daar
buiten kon haar geen greintje schelen. Zoo
verliepen de dagen langzaam en eentonig.
Op Suudeby vielen de bladeren af. Het was
winter geworden en er vertoonden zddh kris
en kras sledesporen in de sneeuiw voor de
deur der Sverssons, terwijl de sneeuwjacht
stormde en bet grimmig koud wan. Maar
,,de zaken" gingen uitstekend. De schar
nieren der deur moesten dikwijls gesmeerd
worden. Mevrouw Lovisa zuchtte 's avonds
vaak na een vermoeiden dag; bij het op
maken der rekening bleek dan evenwel dat'
de blessen grof geld hadden verdiend, en
dat Svensson een pakje papiergeld! en een
zak centen naar de 'bank kon brengen, olm
ze op het spaarbioek te Haten ausdhr ijlven.
Dan was meivrouw Lovisa toch ook weer
verheugd. Want al (had zij, vroeger meer
van het leven gehoopt dan wat bet haar ge-
gewen had en wie van ons beeft dit niet
was de yxeee voor naderende armoe,
(Re baar op Flugebo zoo drukkend 'had ibe-
zwaard, nu toch opgeheven. Haag hoogste,
haar éénig streven was nu Thiilda goed ver
zorgd te zien.
Het kind had haar noodt eenig verdriet
gedaan, maar als wij, zeiden dat moeder
i Svensson volkomen tevreden met (haar doch-
I tertje was, zouden wij de waarheid te kort
doen. Wel zag zij met moederlijken trots op
het mooie, beminnelijke meisje, dat zich
bijna nooit iets tweemaal liet zeggen. Maar
er Tag in 't geen Tlhdlda deed altijd iets van
een liefdedienst aan moeder bewezen, of van
1 eene handreiking aan Anna-Stinaniet als
of zij oen eenvoudige taak vervulde, oen
plicht die op haar rustte en die zij op ecu
1 ander moest overdragen "wanneer eij zelf
daarin verhinderd werd. Immers zij kon
gerust eenige dagen naar Sundeby gaan
bij1 de Svenssons liep alles evengoed zonder
haar.
j Op Sundeby was het 'bijzonder stil en een
tonig. Tn het eerst, toen de familie hier pas
gekomen was, had bet vanzelf drukte en
beweging gegeven de plaats, die voorheen
af en toe tijdelijk bewoond was geweest,
tot een blijvend tehuis in te richten. Over
alles had toen de jonge liefde een dwepende
tint geworpen. Dit dwepen was wel eenzijdig
geweestwant baron Ludvig alleen was ver
liefd maar ook over barones Sigrid's wezen
had'nooit iemand een zweem van opoffering,
of zelfverloochening, kunnen bespeuren van
verdriet over teleurgestelde verwachtingen,
j of van den nederigsten trots der verkochte
vrouw. Zij had nooit, een man liefgehad toen
haar zoon den mannelijken leeftijd; 'bereikte.
Zij was een arm meisje geweest dat met open
oogen en een kalm, eerlijk gemoed getrouwd
was om goed verzorgd te zijn en een veilig
tehuis te heblben bij een man, dien zij achtte
en met wien zij ook medelijden had gevoeld.
Toen had het kind' nieuw leven gebracht,
met jonge hoop, met den gulden sluier der
schoon e toekomstdroom en der ouders bij de
wieg van hun kind. In het licht dier ge
meenschappelijke liefde voor een derde, groei
de de man in hare oogen en verbleekten
zijne fouten en zwakheden meer en meer, tot
j hij ten laatste voor haai stond als een goed
vriend, voorzeker niet in een straalkrans
van verheerlijkende liefde, maar toch min-
der tegengesproken, miuder beknord en min-
der scherp in het. oog gehouden, dan menige
j andere man.
Het is een groote kunst het leven te
nemen zooals het is en te trachten van alles
j het beste te maken. Mevrouw Sigrid bezat
die benijdnewaardige gave en ziji had' het
nu zoover gebracht, dat niets haar veront
rustte of haar ontstemdehet eenige waar
zij niet tegen kon was, baar 20on droomerig
voor zich uit te zien staren alls zoekende in
de verte iets, wat zijne omgeving niet zag.
Thorsten en Thilda waren ieder voor zioh-
i zelf overtuigd dat de buitenwereld niets
zoude kumnen veranderen in hun levenslot,
j Maar toeh wachtten zii zenuwachtig op den
brievenbesteller en hadden een gevóél van
j leegte, wanneer hij er geweest was en hun
niets had gebracht.
Waarop wachtten zij toohï Zii zouden zoo
dlwaas niet zijn zich te verbeelden dat de
buitenwereld, met haa- schat van voor den
strijd om het bestaan flink toegeruste men-
schen, een paar eenvoudige kinderen noodig
kon hebben. Zij konden waarlijk niet den
ken, dat vandaar eenige eisch aan baron
Thorsten of Svensacai6 Thilda zou worden ge-
j steld
Desniettemin leefde er in die jonge harten
een gdEeime hoop, die met eiken dag flau-
i wer werd, al sol de nevelen en dè vroege win-
teravonden op Thorstens gemoed drukten en
alsof de sleden en karren, die naar Skral'by
ter markt kwamen, over Tlhiilda's borst
rödien. Het levert werd voor hen een lekkend
vat, waaruit hunne jeugd droppelsgewijtze
wegliep, zonder dat iemand er d'oor werd ge
baat.
Dat zij elkander tot troost waren, hieraan
dachten zij niet. Men denkt er evenzoo wei
nig aan dat een teuge frisch water den dorst
leacht, zoolang men het water niet mist.
Het kwam niet in Thorsten op er aan te
twijfelen dot van hier weg te kunnen gaan,
de wijoe wereld in, het geluk was, al bleef
j Thilda stil te Skralby. En Tlliallda had er
nooit de proef van genomen zich, ook niet
j in hare verbeelding, Store Sundeby en Thor-
sten ieder afzonderlijk voor te Btel'len.
Aldus ging er wel een jaar om, geduren-
j de hetwelk Skralby en Sundeby gelijik war
ren aan stilstaande wateren, die door geen
1 stormen werden opgezweept en door geen
Belhesda-engel in beweging werden ge-
bracht; gedurende welk jaar de tijd ook
scheen stil te staan en niemand er op lette
dat de jonge menschen zich ontwikkelden,
dat de oude meer gebogen liepen, dat de
oude huizen bouwvallig werden en een paar
overoude (boomen in de 'ange laan op Sun-
ddby stierven en omvielen.
Toen 'kwam, op een dag van September,
bet rijtuig van barones Sigrid aanrijden
de barones stapte er uit en ging bij. mevrouw
Lovisa binnen. Thilda hoorde in de kaaner
daarnaast hoe bare moeder de handen in
elkander sloeg en met de grootste belang
stelling uitriep:
„Neen maar! Wat zegt u? Héb ik ooit
van mijn 'leven...! Naar Stockholm en voor
den gebeden winter!"
Thilda ging nu ook naar .binnen met het
'koffiebladdit was de eenige Vorm waarin
de dankbaarheid der Svenseons voor de
gastvrijheid op 'Sundeby zich modht uiten.
De drie dames bleven druk, maar met ge
dempte stemmen, zitten praten.
Svensson kwam van den dienst op de
bank thuis, maar toen hij den knop van de
deur reeds in de hand 'had, werd hij door
Anna-Stina gewaarschuwdHij zette een
hooge borst toen hij hoorde dat dc bceoék-
ster in zijn huis ibij de deftige équipage be
hoorde, die op het marktplein rondreed,
om de paarden door stilstaan geen kou te
laten vatten.
Juist op dit oogenblik kwam Frimau, de
zaakwaarnemer, binnen en riep luid en be
velend
„Een halfje 'bier, Anna-Stina! Maar vlug
wat
Mijnheer Justus trad met veel waardig
heid naar den binnengekomen gaat.
„Een beetje bedaard, beste! Mijn vrouw
heeft daar in de huiskamer juist bezoek
van hare vriendin, dc barones op Store Sun
deby."
Hierna liep hij het plein op, kwam d»
werkvrouw van het kantoor tqgen en zeide
vriendelijk: ,,Jo begrijpt, Jdhanna, die
kostbare paarden moeten in beweging blij
ven zoolang als de barones bij' mijn vrouw
zit te praten