HT°. 346. Eerste Blad. 6" Jaargang. Zaterdag 29 Februari 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. DE SVENSSON S. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, meded oelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De strijd tegen «Ie Polen in Pruisen. Het gebeurt niet dikwijls, dat het zwaarte punt van den politieke» strijd in Pruisen zich verplaatst naar hot heerenhuis. In den regel is 111 de verhouding tusschen de regee ring en dien tak van de vertegenwoordiging alles „pais en vree". Ditmaal echter is liet anders geweest. Wel is het gelukt de zooge naamde „Ostmaikenverlage", of, zooals de volledige titel luidt, het wetsontwerp over maatregelen tot versterking van het Duitsche element, in de provinciën West-Pruisen en Posen, te doen aannemen door de beide hui zon van den landdag. Maar dat is niet ge schied zonder strijd, en verreweg den zwaarste» strijd heeft de regeering in het hoeren huis moeten voeren. Het vaderschap van de politiek, die de regecring van Pruisen sedert ruim twintig jaren in de Oostmark toepast, komt toe aan Bismarck. Hij heeft in 1886 de toestemming van don landdag verkregen voor de eerste wot, waarbij staatsgeld werd toegestaan om de kolonisatie van Duitsche landbouwers in het Poolsche gebied ter hand te nemen, en oen afzonderlijk orgaan, de „Ansiedlungs- commissiou", werd ingesteld om dat werk te besturen. In de rede, waarmee bij den 28en Januari 1S86 het debat over dat wets ontwerp inleidde, heeft Bismarck ook reeds, om het doel te bereiken dat daarmee werd beoogd, als strijdmiddel aangewezen de ont eigening van den Poolschen adel. Wat toen als oen losse gedachte werd aangegeven, is thans uitgewerkt in eene wetsontwerp, waaraan nu enkel nog de koninklijke bekrachtiging ontbreekt om het wet te doen worden. Daar bij wordt een bedrag van 200 millioen mark beschikbaar gesteld tot versterking van h't kolonisatiefonds, maar tevens als middel om den grond te krijgen, dien men behoeft om te kunnen koloniseeren, het onteigenings- recht verleend voor nader bij koninklijk be sluit aan te wijzen gronden. Van de wet van 1886 heeft indertijd Windthorst, de bekende leider van het cen trum, gezegd: ,,Dat is geen wet des vredes; het is een strijd op leven en dood". De loop der gebeurtenissen heeft dit oordeel beves tigd de strijd tusschen Duitschers en Polen heeft een steeds onverbiddelijker en hate lijker karakter gekregen. En het zal er door deze wet niet beter op worden iedere ont eigende bunder gronds zal een nieuw strijd- siguaal wordeu. Maar het groote argument, dat de regeering voor de aanneming van de wet aanvoerde, was, dat zij tot de overtui ging was gekomen, dat dit middel voor haar onmisbaar was. ,,Wij zien in de kolonisatie het eenige afdoende middel tot bestrijding van het Poolsche gevaar", zeide de minister van landbouw. „De Polen sluiten zich zoo vast aaneen, dat iedere Pool, die grond aan een Duitscher verkoopt, door zijne staudge- nooten geboycot wordt. Wij hebben vóór alles nieuw land noodig om te koloniseeren, want uit de vrije hand kunnen wij niets meer krijgen. Wij hebben in zekeren zin achting voor het nationale gevoel van de Polen; de minister-president heeft ook erkend hoe zwaar voor de regeering het besluit geweest is om het onteigeningsartikel voor te stellen. Maar het is niet anders mogelijk, en ook gij zult u er van overtuigen". Tut die overtuiging zijn inderdaad de bedde huizen van den landdag gekomen. Het huis van afgevaardigden heeft naar een mid del gdzocht om aan zijne beswaren tegemoet te komen, en het heeft dat gevonden in het opleggen van eene beperking aan de regee- rio.g in het gebruiken van het onteigenings- recht; zij mag niet verder gaan dan tot de onteigening van 70.000 H.A. Door daarin toe te stemmen, kreeg de regeering gedaan, dat de conservatieve partij, die in de beide huizen va,n den landdag den overwegenden invloed bezit, in het huis van afgevaardig den 'haar verzet liet varen. Slechts twee le den van die partij stemden tegen, maar dat waren stemmen, die wogen; een van de te genstemmers was de voorzitter van het huis, de heer von Kröcher. In het keeronhuis hooft men de bezwaren nog veel sterker laten wegen. Mannen, die ui den staatsdienst den troon het naast had den gestaan, likten hunne principieele be denkingen hooren tegen de aanwending van het onteigeniiLgsrecht, niet voor zakelijke, maar voor poditieke doeleinden. Graaf Mir- bach deed eon beroep op het gevoel van ge rechtigheid, om burgers va.n denzelfden staat niet met verschillende maat te meten, on sprak waarschuwend.„Welk een storm van verontwaardiging zou er in Duitschland ont staan, als de Russische regeering de Duit schers in de Oostzee-provinciën wilde ont eigenen Wat gij niet wilt, dat u geschiedt, doe dat ook aan een ander niet'" De oud- minister Lucius, die in 1886 zitting had in bet ministerie, en de veldmaarschalk graaf Hae6eler vielen hem daarin bij. Ook de uitslag van de stemming bewijst, dat het aan het hoerenhuis zwaar gevallen is, de regeering in dit geval te steunen. Het voorstol-Ad'ickes, waarover de beslissende stemming gehouden is, werd aangenomen met 143 tegen 111 stemmen, dus met 32 stemmen meerderheid. Dat is eene geringe meerderheid, wanneer uien in het oog houdt, dat ui eene vergadering als het heerenhuis een aantal leden zitting hebben, die bij eene gewichtige politieke beslissing ongaar ne hun steun aan de regeering onthouden. Door de aanneming van dit voorstel is het tot stand komen van de wet verzekerd in den vorm, waarin zij door het huis van af gevaardigden was vastgesteld. Eene kleine wijcoging is aangebracht met het doel om gTonden, die aan kerkgenootschappen of aan liefdadige stichtingen bekooreoi, van de ont eigening uit te sluitenheb wetsontwerp moet dus nog terug naar het huis van afge vaardigden, dat echter tegen die beperking, door die regeering als van zelf sprekend ge kenschetst, geen bezwaar zal maken. Hier mee is de zaak afgedaan althans voor 't oogenblik. De groote strijd tusschen Duit schers en Polen blijft echter, en deze nieuwe wet zal er niet toe bijdtragen om hem te doen eindigeneerder zal hij er nog scher per vormen dbor aannemen. DuiftMÉilandL De officieuze Süddeutsche Reiohscorres- pondenz zegt, dat keizer Wilhelm alleen voor zijn gezondheid naar Corfu gaat en men verkeerd doet zijn reis in de Middellandsohe Zee met politiek in verband te brengen. Dat de keizer naar Corfu gaat is trouwens al een bewijs, dat hij niet denkt, dat er binnen kort in het Europeesche Oosten troebelen zullen zijn. In de rede, die de minister-president vorst Billow kort vóór de stemming over de ,,Ü6t- roarkenverlage" hield als laatste woord van de regeering tot verdediging van het wets ontwerp, haalde hij eene rede van Bismarck aan, gehouden den 29. Januari 1886, ten bewijze dat de tegenstanders zich op diens gezag niet. konden beroepen, en ging daar na voort: Men heeft gezegd, dat de politiek, die tot deze voordracht heeft geleid, ©ene horde, al te harde is. Ik kan slechts herhalen, dat wij de wiis hebben tusschen twee mogelijk heden Of gij verleent ons de mogelijkheid der toepassing van de onteigening, ik aeg uitdrukkelijkde mogelijkheid der toepas sing van de onteigening. Ik deel de zoo even uitgedrukte hoop, dat in het geval der aan neming van het voorstel-Adickes de onteige ning zoo zelden als mogelijk is in toepassing zal komen. Maar wanneer deze mogelijkheid der toepassing van de onteigening ons ent- nomen wordt, daai komt onze Oostmarken- politiek, de kolonisatie-politiek die wij sedert 20 jaren voeren, die wij voeren als eene groote staatsnoodzakelijkheid, die wij voeren met een succes dat tot mijne voldoening hier uitdrukkelijk is erkend, dan komt deze onze kolonisatiepolitiek op het doode punt. Een middel om ons uit dit dilemma te helpen zonder do mogelijkheid van de ont eigening, is mij in alle redevoeringen tegen deze voordracht niet aan de hand gedaan. Telkens wanneer een redenaar opstond om tegen de voordracht te spreken, zeide ik tot mij zelfNu komt hetNu zal ik hooren hoe ik door een conoreet practised middel de onteigening kan ontgaan. Maar het kwam nooit. Mijne heeren, een gewichtig deel van deze voordracht is, eiken twijfel aa,n de vastheid van onze Oostmarken-politiek weg te nemen. Toen ik voor eenige jaren in Posen was, zei den alle Duitschers, met wie ik sprak over den toestand Men kan over bijna alle maat regelen, die in het oosten genomen zijn, van verschillende meening zijnover de koloni satiepolitiek, over de soh cal politiek. Mien kan vinden, dat dit of dat middel meer of nunder gelukkig is; men kan vinden, dat deze of gene weg juister is of niet, beter tot 't doel leidt of niet. Maar iets is er zeiden alle Duitsohers tot mij wat wij bovenal behoeven dat is vastheid, om Godswil vast heid, niet weer een heen en weer sturen, een zigzag-koers. Een hoofddoel van deze voordracht is, eiken twijfel weg te nemen aan de zekerheid, aan de vastihedd, aan deD vollen ernst van onzie Oostmarkenpolitiek. Overigens geloof ik, dat bij slot van reke ning een© vaste en zekere Oostmarkenpoli tiek ook minder wreed is dan halve en zwak ke maatregelen. Zulke halve en zwakke maat regelen zijn nog altijd mislukt, en zij moee ten mislukken. Door halve maatregelen, zwakke pogingen tot verzoening, illusiën en fantasiebeelden wordt de strijd slechts ver lengd. Wij willen dezen strijd, die zddh in onze Oostmark afspeelt, door afdoende maatregelen zoo spoedig mogelijk ten ednde brengen. Wij denken er niet. aan, de Poilen te willen uitroeien. Met volle recht heeft ook in dit opzicht graaf Botiho Eulenburg ge- zegdDat zou een dol idee zijtn. Ja, het zou een krankzinnig idee zijn en het zou eene barbaarsckheid zijn. Ik heb bij her- haling, inzenderheid in het andere huis van den landdag, aan de hand van een overvloe dig materiaal aangetoond, dat de Duitschers in het oosten meer en meer in de verdedi gende steuling zijn gedrongen, dat de strijd, dien wij in het oosten voeren, enkel een ver dedigingsstrijd is. Wij willen, ik herhaal het, evenmin de Polen verdrijven als hen verdringen, wij willen slechts verhinderen, dat de Duitschers door de Polen opgezogen en verdrongen wordeu. Deze maatregel, dien wjj verlangen ik heb het van den eersten dag af gezegd is een uitzonderingsmaat regel, eu zijn exceptioneel karakter heb ik bij voorbaat scherp op den voorgrond ge steld. Wij verlangen dezen maatregel als een uitzonderingsmaatregel, wij verlangen hem, opdat het Duitsche element ook in de Oost mark de veilige stelling inneemt, die het in de Pruisische monarchie en in het Duitsche rijk overal toekomt. Dat is het doel, waar naar wij streven met deze voordracht. Zeker, mijne heeren, het doel ligt niet voor onze voeten. Daarvan zijn wij ons wel bewust. Maar naar de vaste overtuiging van de re geering is dit doel wel bereikbaar, bereik baar door volharding, dpor energie, bereik baar vooral door vastheid. Daartoe moet ons ook deze voordracht dienen. Help ons dit doel te bereiken. FraakrQk. Het amendement-Airaomd op het ontwerp der inkomstenbelasting, dat door de Kamer met 346 tegen 146 is verworpen nadat de minister van financiën en de minister-pre sident de kwestie van vertrouwen hadden gesteld, had ten doel aan de in art. 1 uit gedrukte afschaffing van alle bestaande di recte "belastingen door samensmelting met art 2 een vorm te geven, waardoor dit hoofd punt der afschaffing van alle bestaande be lastingen nog eene open kwee'ie bleef. In het regeeringsontwerp wordt door de vooraf gaande verklarins van deze afschaffing de inkomstenbelasting vo rgesteld al9 het stel sel. dat het bestaande vervangt Engeland. Londen, 28 Febr. Hert wetsontwerp tot toekenning van het kiesrecht aan vrou wen, ingediend door den liberaal Stanger, werd, in tweede lezing, aangenomen met 271 tegen 92 stemmen. Minister Gladstone, die persoonlijk voor den maatregel is, ver klaarde dat de regeering een onzijdige hou ding zou bewaren. Ér bestaat geen kans, dat het ontwerp nog in deze zitting wet zal worden. Denemarken. Het lands-thing, de Deensche Eerste Ka mer, heeft met 32 tegen 29 stemmen bij eindstemming het wetsontwerp tot invoe ring van het algemeen stemrecht bij gemeen teraadsverkiezingen aangenomen. Italië» Het is op Secilië toch niet zonder standjes afgeloopen ten gevolg© van den veroordee ling van den gewezen minister Nasi. In Pa- lerma zijn vijandige betoogingen gehouden door de menigte, düe o.a. de ruiten van den schouwburg op de Piazza de PoJitama met steenen inwierp. Carabinieri en beamb ten werden door de woedende menigte uit gejouwd en bedreigd, doch joegen het ge peupel herhaaldelijk uiteen. Talrijke bel hamels werden in hechtenis genomen Te gen middernacht had een hevige ontploffing vóór het gebouw van de prefectuur plaats Toen het eorste oogenblik van verwarring voorbij was werden twee vluchtelingen door soldaten, carabinieri ©n beambten achterna gezet en ingehaald. Zij verklaarden echter onschuldig te zijn. De bom was tegen de vensters van het archief van het gebouw ge slingerd en had een lange lont die een be ambte door een der vluchtelingen heeft zien aansteken. De ontploffing leek op een ka- nonsLag en veroorzaakte bijna een paniek. Een troep studenten doorkruiste de stad onder de kreet „Love Nasi" en bombar deerde het gemeen te gebouw na vergeef- sche pogingen om de deur te forceeren, met keien en steenen. Te Trapam zijn alle scholen geeloten en ook sloten alle winkels Dinsdag namiddag hunne deuren. De troepen zijn geoonsdg- neerd. In het beursgebouw werd een groo te betooging gehouden en het borstbeeld van Nasi dat op een tafel was geplaatst, met gejuich uegroet. In eene buitenge wone zitting van den gemeenteraad werd met algemeene stemmen een motie aange nomen waarin krachtig tegen de veroordee ling van Nasi, den grooten burger, werd geprotesteerd. Ook te Messina kwamen ongeregeldheden voor. Betoogers kwamen in botsing met de troepen, waarbij twee burgers door bajonet steken werden gewond en een aanbal agen ten kla.ppen opliepen. Verschillende perso nen werden in hechtenis genoemen. Spanje» Koning Alfons wil den 8en Maart een bezoek brengen aan Barcelona, ofschoon men 't hem om t gevaar, dat ham in de stad der bomaanslagen dreigt, afraadt. PortagaL De Fransche levensverzekeringjamaatechap- pij Urhaine heeft 44.000 p. st. gestort in de bank van Portugal tot betaling van een der talrijke verzekeringen, die door wijlen Ko ning Carlos op zijn leven waren gesloten. Er waren aoht successievelijke leeningen op deze polis gesloten tot een gezamenlijk be drag van 30.000 p. st., zoodat de Koningin- Weduwe niet meer dan 14.000 p. st. in han den krijgt. Met de overige verzekeringen schijnt hetzelfde 't geval te zijn. Oo»tcnrijk-Hongar{jat Praag, 28 Febr De uitslag van de verkiezingen van den landdag in de stede lijke districten is, dat gekozen zijn: 21 Jong- Czechen, 3 radicale Czechen, 2 onafhanke lijke Czechen. De Czechen winnen het dis trict Rudejovitsch. In de Duitsche dis tricten zijn gekozen 8 vrijzinigen, 8 leden van de volkspartij, 11 Al-duitschers, een ehristelijk-sociaal. Herstemmingen moeten plaats hebben in 10 Czechische en 3 Duit sche districten. Over de nieuwe kieswet, die binnen kort bij den Hongaaxschen rijksdag zal worden ingooiend, wordt bericht, dat zij bot grond slag zal hebben het meervoudige stemrecht. De tweede stem wordt afhankelijk gemaakt van den belastingcensushet recht tot uit oefening in eene derde stem zal afhankelijk zijn van eischen van capaciteit. Het getal mandaten in de steden zal belangrijk ver meerderd wordende hoofdstad Budapest aal b.v. 22 afgevaardigden krijgen in plaats van 9. Voor de gemeenteraadsverkiezingen zal het oude stelsel gehandhaafd blijven Dc herziening van het reglement van orde dcT Kamer, die thans in behandeling is, staat met de gewijzigde regeling van het kiesrecht in verband. De minister van bin- nenlandsohe zaken graaf Andreesy, ver klaarde in zijne verdediging van het ont werp van deze herzieningt dat onder de nieuwj kieswet sociaal-democraten in den rijksdag zouden komen en de niet-Magyaar- Zi00tdtt\ 18 ••oa PB. W IJ I B A JT. Dieper over de £aak doordenkende werd •het Ihaar toch duidelijk, dat iemand "die droomde van schilderijen te maken, er niet genoeg aan kon hehlbon, zijn leven lang op Sundeby familieportretten te zien. Zij, daarentegen, had zddh nooit verbeeld eenig talent te bezitten dat daar niet volkomen ontwikkeld zou kunnen worden. Voor Thil- da Svensson was Sundeby het mooiste en beete wat er bestond en de wereld daar buiten kon haar geen greintje schelen. Zoo verliepen de dagen langzaam en eentonig. Op Suudeby vielen de bladeren af. Het was winter geworden en er vertoonden zddh kris en kras sledesporen in de sneeuiw voor de deur der Sverssons, terwijl de sneeuwjacht stormde en bet grimmig koud wan. Maar ,,de zaken" gingen uitstekend. De schar nieren der deur moesten dikwijls gesmeerd worden. Mevrouw Lovisa zuchtte 's avonds vaak na een vermoeiden dag; bij het op maken der rekening bleek dan evenwel dat' de blessen grof geld hadden verdiend, en dat Svensson een pakje papiergeld! en een zak centen naar de 'bank kon brengen, olm ze op het spaarbioek te Haten ausdhr ijlven. Dan was meivrouw Lovisa toch ook weer verheugd. Want al (had zij, vroeger meer van het leven gehoopt dan wat bet haar ge- gewen had en wie van ons beeft dit niet was de yxeee voor naderende armoe, (Re baar op Flugebo zoo drukkend 'had ibe- zwaard, nu toch opgeheven. Haag hoogste, haar éénig streven was nu Thiilda goed ver zorgd te zien. Het kind had haar noodt eenig verdriet gedaan, maar als wij, zeiden dat moeder i Svensson volkomen tevreden met (haar doch- I tertje was, zouden wij de waarheid te kort doen. Wel zag zij met moederlijken trots op het mooie, beminnelijke meisje, dat zich bijna nooit iets tweemaal liet zeggen. Maar er Tag in 't geen Tlhdlda deed altijd iets van een liefdedienst aan moeder bewezen, of van 1 eene handreiking aan Anna-Stinaniet als of zij oen eenvoudige taak vervulde, oen plicht die op haar rustte en die zij op ecu 1 ander moest overdragen "wanneer eij zelf daarin verhinderd werd. Immers zij kon gerust eenige dagen naar Sundeby gaan bij1 de Svenssons liep alles evengoed zonder haar. j Op Sundeby was het 'bijzonder stil en een tonig. Tn het eerst, toen de familie hier pas gekomen was, had bet vanzelf drukte en beweging gegeven de plaats, die voorheen af en toe tijdelijk bewoond was geweest, tot een blijvend tehuis in te richten. Over alles had toen de jonge liefde een dwepende tint geworpen. Dit dwepen was wel eenzijdig geweestwant baron Ludvig alleen was ver liefd maar ook over barones Sigrid's wezen had'nooit iemand een zweem van opoffering, of zelfverloochening, kunnen bespeuren van verdriet over teleurgestelde verwachtingen, j of van den nederigsten trots der verkochte vrouw. Zij had nooit, een man liefgehad toen haar zoon den mannelijken leeftijd; 'bereikte. Zij was een arm meisje geweest dat met open oogen en een kalm, eerlijk gemoed getrouwd was om goed verzorgd te zijn en een veilig tehuis te heblben bij een man, dien zij achtte en met wien zij ook medelijden had gevoeld. Toen had het kind' nieuw leven gebracht, met jonge hoop, met den gulden sluier der schoon e toekomstdroom en der ouders bij de wieg van hun kind. In het licht dier ge meenschappelijke liefde voor een derde, groei de de man in hare oogen en verbleekten zijne fouten en zwakheden meer en meer, tot j hij ten laatste voor haai stond als een goed vriend, voorzeker niet in een straalkrans van verheerlijkende liefde, maar toch min- der tegengesproken, miuder beknord en min- der scherp in het. oog gehouden, dan menige j andere man. Het is een groote kunst het leven te nemen zooals het is en te trachten van alles j het beste te maken. Mevrouw Sigrid bezat die benijdnewaardige gave en ziji had' het nu zoover gebracht, dat niets haar veront rustte of haar ontstemdehet eenige waar zij niet tegen kon was, baar 20on droomerig voor zich uit te zien staren alls zoekende in de verte iets, wat zijne omgeving niet zag. Thorsten en Thilda waren ieder voor zioh- i zelf overtuigd dat de buitenwereld niets zoude kumnen veranderen in hun levenslot, j Maar toeh wachtten zii zenuwachtig op den brievenbesteller en hadden een gevóél van j leegte, wanneer hij er geweest was en hun niets had gebracht. Waarop wachtten zij toohï Zii zouden zoo dlwaas niet zijn zich te verbeelden dat de buitenwereld, met haa- schat van voor den strijd om het bestaan flink toegeruste men- schen, een paar eenvoudige kinderen noodig kon hebben. Zij konden waarlijk niet den ken, dat vandaar eenige eisch aan baron Thorsten of Svensacai6 Thilda zou worden ge- j steld Desniettemin leefde er in die jonge harten een gdEeime hoop, die met eiken dag flau- i wer werd, al sol de nevelen en dè vroege win- teravonden op Thorstens gemoed drukten en alsof de sleden en karren, die naar Skral'by ter markt kwamen, over Tlhiilda's borst rödien. Het levert werd voor hen een lekkend vat, waaruit hunne jeugd droppelsgewijtze wegliep, zonder dat iemand er d'oor werd ge baat. Dat zij elkander tot troost waren, hieraan dachten zij niet. Men denkt er evenzoo wei nig aan dat een teuge frisch water den dorst leacht, zoolang men het water niet mist. Het kwam niet in Thorsten op er aan te twijfelen dot van hier weg te kunnen gaan, de wijoe wereld in, het geluk was, al bleef j Thilda stil te Skralby. En Tlliallda had er nooit de proef van genomen zich, ook niet j in hare verbeelding, Store Sundeby en Thor- sten ieder afzonderlijk voor te Btel'len. Aldus ging er wel een jaar om, geduren- j de hetwelk Skralby en Sundeby gelijik war ren aan stilstaande wateren, die door geen 1 stormen werden opgezweept en door geen Belhesda-engel in beweging werden ge- bracht; gedurende welk jaar de tijd ook scheen stil te staan en niemand er op lette dat de jonge menschen zich ontwikkelden, dat de oude meer gebogen liepen, dat de oude huizen bouwvallig werden en een paar overoude (boomen in de 'ange laan op Sun- ddby stierven en omvielen. Toen 'kwam, op een dag van September, bet rijtuig van barones Sigrid aanrijden de barones stapte er uit en ging bij. mevrouw Lovisa binnen. Thilda hoorde in de kaaner daarnaast hoe bare moeder de handen in elkander sloeg en met de grootste belang stelling uitriep: „Neen maar! Wat zegt u? Héb ik ooit van mijn 'leven...! Naar Stockholm en voor den gebeden winter!" Thilda ging nu ook naar .binnen met het 'koffiebladdit was de eenige Vorm waarin de dankbaarheid der Svenseons voor de gastvrijheid op 'Sundeby zich modht uiten. De drie dames bleven druk, maar met ge dempte stemmen, zitten praten. Svensson kwam van den dienst op de bank thuis, maar toen hij den knop van de deur reeds in de hand 'had, werd hij door Anna-Stina gewaarschuwdHij zette een hooge borst toen hij hoorde dat dc bceoék- ster in zijn huis ibij de deftige équipage be hoorde, die op het marktplein rondreed, om de paarden door stilstaan geen kou te laten vatten. Juist op dit oogenblik kwam Frimau, de zaakwaarnemer, binnen en riep luid en be velend „Een halfje 'bier, Anna-Stina! Maar vlug wat Mijnheer Justus trad met veel waardig heid naar den binnengekomen gaat. „Een beetje bedaard, beste! Mijn vrouw heeft daar in de huiskamer juist bezoek van hare vriendin, dc barones op Store Sun deby." Hierna liep hij het plein op, kwam d» werkvrouw van het kantoor tqgen en zeide vriendelijk: ,,Jo begrijpt, Jdhanna, die kostbare paarden moeten in beweging blij ven zoolang als de barones bij' mijn vrouw zit te praten

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1