Woensdag II Maart 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSON S.
6" Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franoo per post- 1.75.
Afsonderlijke nummers- 0.05.
Dese Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raeded eelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utreohtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegozonden.
Politiek Overzicht.
De briei van den Dnitschen Keizer.
Het incident, dat een oogenWik dreigde
te ontstaan door de onthulling van de Times
over den brief van den Duitschen Keizer aan
lord Tweedmoubh, is met bekwamen spoed
in den doofpot'gedaan. De leden van de
Engelsche regeering zijn alleen gerechtigd
bet woord te voeren in de vergadering, waar
van zij deel uitmaken. Zoo is het te ver
klaren, dat lord Tweedmoubh zelf eerst ver
leden Maandag in het hoogerhuis aan 't
woord is kunnen komen.
Inmiddels had de opgewondenheid, die
was ontstaan door de opgeschroefde
woorden, waarin de Times hare ontdek
king wereldkundig had gemaakt, tijd gelhad
om te bedarenmen was over de gansche
linie tot de overtuiging gekomen, dat dit
geen zaak was, waarover 't de moeite waard
was zicli op te winden. Lord Tweedimouth
preekte dus eigenlijk reeds tot bekeerden,
toen hij verklaarde, dat de brief van zuiver
privaten en persoonlijken aard was, zeer
vriendelijk gesteld en in ongedwongen toon
geschreven, en daaraan het verzoek toevoeg
de, dat men zich er van verzekerd zou hou
den, dat hij daarop in denzelfden geest ge
antwoord had. Het verlangen, dat deze
briefwisseling zou worden gepubliceerd, werd
niet alleen niet uitgesproken, maar lord
Lansdowne verklaarde uitdrukkelijk, dat de
oppositie geeu pressie op lord Tweedmoutk
zou uitoefenen om aan de correspondentie
openbaarheid te geven, als dat niet in zijn
bedoeling lag.
Lord Rosebery trok uit de opgewonden
heid, die was ontstaan door dat, volgens zijne
verklaring, „zeer onbeduidende incident",
eene les, die wel ter harte mag worden ge
nomen door hen, wie het aangaat. Name
lijk deze: dat de verantwoordelijkheid van
do pers zoowdl in Engeland als in Duitsck-
land moet worden ingezien door deze pers
en dat zij niet de beide natiën in een toe
stand van prikkel baarheid moet brengen,
die op een goeden dag tot verhitting zou
kunnen stijgen en het ernstigste gevaar voor
den Europeesohen vrede zou kunnen teweeg
brengen
Daarmee eindigde de gedachten wisseling
over dit incident in het parlement. De re-
geerinjg heeft er prijs op gesteld er nadruk
op te leggen, dat door de verklaringen, die
in het parlement zijn afgelegd, het incident
voor goed uit den weg is geruimd. Zij heeft
Reuter s agentschap in den arm genomen
om officieel te laten constateeren, dat het
bericht onwaar is, alsof er tussohen de En
gelsche en de Duitsche regeering eene ge-
dachtenwiseling zou hebben plaats gehad
met het oog op den brief van Keizer Wilhelm
of over de vermindering van de oorlogstoe
rustingen ter zee. De meening van de Engel
sche regeering over dit laatste punt is wel
bekend en heeft geen verandering onder
gaan. Nog minder waarheid is er in de
onderstelling, dat het tegenwoordige inci
dent een nadeeligen invloed zal uitoefenen
op de goede betrekkingen, die gelukkig tus-
•chen de beide landen bestaan
Men kan dus van dit incident met volle
recht zeggen Einde goed, al goed, en als de
vermaning van lord Rosebery ter harte
wordt genomen, dan kan er nog iets diuur-
aaam goeds uit voortvloeien. Maar iets be-
nauweuds is er toch in, dat er zoo heel
j weinig nocdig is om de hartelijkheid in de
j betrekkingen tussohen Engeland en Duitsch-
land te verstoren en dat de openbar© mee
ning in Engeland zoo buitengewoon zenuw
achtig is en zich zoo gemakkelijk van streek
laat brengen, wanneer de zeemacht van
Groot-Brittannië in het spel komt. Ondanks
alle moeite, die is gedaan om toenadering
teweeg te brengen tusschen Londen en Ber
lijn, waarin de beide gekroonde hoofden
zijn voorgeg. an, blijft het Engelsche volk
leven in de gedachte, dat de ontwikkeling
van de Duitsche zeemacht een gevaar op-
leveit voor de heerschappij ter zee van En
geland en dat noodwendig een zware strijd
vroeg of laat zal moeten uitbreken om uit
te maken aan welke der beide natiën de
wereldheerschappij op zee toekomt. De ze
nuwachtige opgewondenheid, die de beweer
de onthullingen van de Times een korte poos
heeft doen ontstaan, levert het bewijs, dat
de woorden, door zoovele geaaghebbende
mannen iu de laatste jaren gesprokep ten
gunste van eene goede verstandhouding met
Duitschlaiid, toch nog niet aan het Engel
sche volk de overtuiging hebben geschonken,
dat daarop onder alle omstandigheden valt
te rekenen
De brief van dan Duitachen Keizer.
De Hamburger Nackrichten zegt over den
brief van den Keizer aan lord Tweedmoutk,
dat het niet aangaat de openbaarmaking er
van te verlangen, omdat de blief van pri
vaten aard is, maar knoopt daaraan deze
opmerkingen vastDe particuliere brieven,
die de Duitsche Keizer schrijft aan een
Engelschen minister en die ©ene zoo gewich
tige kwestie uit politiek oogpunt betreffen
als het vlootvraagstuk, jraken onze betrek
kingen met Engeland zoo van nal.j en bij
gevolg de gebeurlijkheden, die er uit kun
nen voortvloeien voor het Duitsche lijk en
het Duitsche volk. dat het verlangen om
den inhoud van dezen brief te kennen even
begrijpelijk als gerechtvaardigd is, te meer
omdat de commentaren, die door de Times
aan dit incident zijn vastgeknoopt, tamelijk
duidelijk het gevaar doen zien, dat er uit
kan voortvloeien. Wij twijfelen geen oogen-
blik, dat Keizer Wilhelm bij liet schrijven
en verzenden van dezen brief door de beste
bedoelingen bezield is geweest. Maar dat was
oveneens het geval niet de telegram men, die
hij heeft gezonden aan president Kruger en
aan graaf Goluckowski, en de wijze waarop
de auti-Germaansche Engelsche pers den
brief van den Keizer te baat neemt om het
wantrouwen tegen Duitsckland op te wekken,
toont, dat niet alleen de redevoeringen en
de telegrammen, maar zelfs de particuliere
brieven, ook al zijn zij met de meeste om
zichtigheid gesteld, ons afbreuk kunnen doen
als de Keizer er de schrijver van is, en dat
onder die omstandigheden het een volstrekte
eiseh is de grootste reserve in acht te nemen,
zelfs wat de particuliere brieven betreft.
De militaire berichtgever van de Times,
die dloor zijnen mededeelingen over den
brief van den Duitschen keizer een storm
in een glas water heeft doen ontstaan, is ko
lonel Al'Court Repington, die zich naam
hoeft gemaakt door zijne berichten tijdens
den Japaiiisclien oorlog en vóór dien tijd
met onderscheiding gediend lieeft in Afgha
nistan, Birmia, Soedan en Ziuid-Afrika. Ook
was hij vtan 1899 tot 1902 militair attaché
te 's Gravenlhag© en Brussel. Volgens de
Daily Telegraph is hij een der leidende per
sonen van de partij, die Engeland steeds
door Duitsohland bedreigd acht
België.
Brussel, 10 Maart. In de vergade
ring der rechterzijde waren alle ministers
aanwezig. Minister Schollaert gaf besliste
verklaringen met het oog op de ingebrachte
bezwaren tegen het nieuwe verdrag in zake
de naasting van den Congostaat. Beernaert
verklaarde zich volkomen tevreden gesteld.
B u s s e 1, 10 Maart. De commissie
van zeventienen heeft, nadat minister-pre
sident. Schollaert dc door hem in de ver
gadering der rechterzijde afgelegde verkla
ringen bevestigd had, de algemeen© beraad
slagingen over het verdrag betreffende de
naasting van den Congostaat op .Donderdag
bepaald
Uit den thans bekend geworden tekst
va.i de additioneelc overeenkomst betreffen
de de overneming van den Congostaat door
België krijgt men een duidelijker overzicht
over de lasten, die België op zich moet ne
men België moet den bouw van het slot te
Laeken en de verbouwing van een voor prin
ses Clementine bestemden vleugel van het
paleis te Brussel voltooien, en het moet eeni-
ge wegen aanleggen naar de paleizen van
Laeken en Ostendt
De totale kosten hiervan bedragen
41 millioen Verder heeft België voor
grondwerken aan het slot te Laeken en in
Ostende m 't geheel 1,118,000 frs, uit te get-
ven en 600.000 frs. voor den door den Ko-
ning begonnen weg naar Koudenberg. Het
jaargeld van 110.000 frs. van prins Albert
wordt slechts tot aan zijne troonsbeklim
ming en dat van 75.000 frs. voor prinses
Clementine tot aim haar huwelijk betaald.'
Het personeel van het nu voor goed opge
heven Congo-kroondomein krijgt 60.000 frs.
per jaar. De missionarissen van Scheut wor
den met 65.000 frs. per jaar bedacht; ook
wordt hen het noodige terrein in de Congo
staat toebedeeld. De Koning zelf wordt eene
9om van 50 millioen toegekend, betaalbaar
in 15 jaarlijksche termijnen, die hij aan
zijne rechtsopvolgers naar eigen goeddun
ken kan besteden voor nuttige en wel
dadige instellingen in den Congostaat. De
Koning krijgt verder 40.000 H.A. land voor
proefnemingen met koffie- en cacaoaan-
plantingen
Bij het verleenen van de groote conces-
siën in het jaar 1906 aan Amerikanen, En-
gedsohen en Fransohou waren de conoessiën
van de Amerikaansche bosch- en mijnmaat-
schappij en van de Amerikaansche Con-
gomaatsohappij in het gebied van het
kroondomein gevalen. België zal de
hierbij verleende rechten gestand moe
ten doen maar krijgt het gedeelte
van het aandeelenkapitaal, dat het
kroondomein zich gereserveerd had. Daar
entegen verdwijnt de Maatschappij tot ex
ploitatie van het kroon do meingejned, dat de
Koning in het vorig© jaar getracht heeft op
te richteu. Eveneens verdwijnt de maat
schappij, clio tot taak zou hebben de weel-
debouwplannen in ^België, die nog niet ver
der dan tot ontwerpen gekomen zijndie
ontwerpen verdwijnen eveneens en de Bel
gische staat zal alleen de werken, die reeds
begonnen zijn, voltooien.
Daar de Koning er in heeft toegestemd,
dat de financiën van de kolonie door den
Belgischen staat zullen worden bestuurd,
schijnt voor dit gewichtige vraagstuk der
overneming van den Congostaat op aanne
melijke wijze eene regeling gevonden te
zijn.
Frankrijk.
P a r ij s, lö Maart. De Kamer heeft
hoden bij de behandeling van het voorstel
om den lieei Joseph Rein ach, ontsl agen
tijldens de Dreyfus-zaak, weder a'ls officier
bij de laudweet aan te steTlen, een algemeen
wetsontwerp aangenomen tot herstel in
hunne functiën van amibtenaireu on officie
ren, die om politieke redenen zijn ontsla
gen
Engeland.
Londen, 10 Maart. Reuter's agent
schap verneemtdat president Fal-
lières in Mei Engeland zal bezoekenDe
noodiige schikkingen zijn nog niet alle ge
troffen, maar er is reden oan aan te nemen,
dat liet een officieel bezoek zal zijn, in
hoofdzaak gelijk aan dat van president Lou-
bet aan Koning Eiduard in 1903.
Londen, 1 0 M a a-r t. In den loop van
het debat over de marine-begrooting vroeg
do heer Dal four of Groot-Brittannië op het
einde van 1911 slechts 12 schepen zou heb
ben van de Dreadnought- en Invincible-
kla6se, terwijl Duitsohland, vanneer zijn
vlootprogram geheel werd afgewerkt, dan 13
dergelijke schepen zou hebben.
Minister Asquith gaf toe, dat deze cijfers
juist zouden zijn, als het Duitsche program
volledig was uitgevoerd en in het Britsche
program het volgende jaar niet word opge
nomen het bouwen van nieuwe Dreadnoughts
Hij voegde daaraan toe: „Zonder vooruit te
loopeu op het program van het volgende
jaar, zeg ik zonder de min3t© rarzeling, dat
als wij dan bevinden, dat er waarschijnlijk
heid bestaat, dat het thans op het papier
aanwezige Duitsche program tot uitvoering
zal komen, wij het als onzen plicht zullen
beschouwen niet alleen te zorgen voor een
voldoend aantal schepen, maar tevens, dat
deze zoo tijdig op stapel worden gezet, dat
Duitse Inland's meerderheid genfeit kan
worden (Toejuichingen)
Italië.
Rome, 10 Maart. De Kamer behan
delde heden verschillende motien betreffende
de Ba.Ikanpo 11tickmet name een© motie-
Barzilai, die de regeering uitnoodigt een on
derzoek in te stellen naar den toestand,
waarin de Italiaansdhe staatkundige en
economische belangen en dé Europeesche po
litiek zijn gekomen door de jongste Turkse he
spoorweg-concessiën in het Balkangebied.
Spanje.
Barcelona, 10 Maart. De Koning
is hier zonder incident aangekomen. Hij
was vergezeld van minister-president Maura
en den minister van marine en werd aan
het station door de autoriteiten ontvangen.
Barcelona, 10 Maart. Van 4 tot 6h
uur had in het paleis van den I apitein-gene-
raal eene officieele receptie plai.s van civiele
en militaire autoriteiten, de &eestefijkheid
en andere voorname personen ie Barcelona.
Te 7^ uur zal de Koning in hetzelfde gebouw
aan de stedelijke autoriteiten een feeetmaal
aanbieden. Gedurende den geheelen dag ver
drong zich een ontzaglijke menigte voor het
gebouw. Toen de avond viel verliep de me
nigte gedeeltelijk, omdat bleek, dat de Ko
ning door de receptie verhinder, i was zich op
het balkou te vertoonen.
Tweede teiegram. D-< gouverneur
en de alcalde drukken hunne groote tevre
denheid uit met de wijze waaroo dec© dag is
verloopen. Zij zeggen, dat de mtvangst, die
aan Koning Alfonso is te beurt gevallen,
hunne stoutste verwachtingen heeft over
troffen. Dé „Diario" zegt, dat Barcelona
trotsch op dezen dag kan zijn. Hoe vele legen
den zullen daardoor niet te niet worden ge
daan Hoe zeer zal de stad er door in aan
zien winnen
Allen, die in de nabijheid van Koning
Alfonso waren, verklaren dat de vorst op
zijn fcoóht door de stad zichtbaar bewogen
was door de hem door de bewoner» gebrachte
'huldebetuigingen
Derde telegram. In den loop van
don dag verliet de Koning zeer dikwijls het
paleis van den kapitein-generaal en kwam
er telkens terug zonder incident.
Na het diner begaf de Koning zich, door
de ministers Maura ear Ferrandiz vergezeld,
in een automobiel naar den Lyceum-schouw
burg, waar een gala-concert ter zijner eer
gegeven werd. Bij het betredien van zij no
loge was de Koning, 'het voorwerp van geest
driftige huldé-betuiginge11die wel vijf mi
nuten aanhielden. In de loge boven de ko
ninklijke lege waren het porsoneel van het
Oostenrijksche gezantschap en de admiraal
en de officiereu van het Oostenrijksche es
kader gezeten De Marokkaansche minister
E1 Mcikri trok iu een© gereserveerde bai
gnoire de aandacht.
Iu deze schouwburg werd veertien jaren
geleden een bom geworpen, die talrijke
slachtoffers maakte.
Vierde telegram. Kort voordat de
Koning het gebouw verliet, werd El Mokri
door den Franschen consul aan hem voor
gesteld. Bij het naar huis gaan juiahte eene
talrijke menigte den Koning toe.
Koning Alfonso van Spanje geeft thans
door zijne reis naar Barcelona, het brand
punt van het anarchisme in Spanje, een be
wijs van zijn moed Tijdens zijn verblijf in
Audalusië jaagde hij op wilde zwijnen, het
geen daar te paard met lansen geschiedt.
Dit is een niet geheel ongevaarlijk vermaak
het kan den besten ruiter daarbij gebeuren,
dat hij met zijn paard valt en in een ge
vecht met de woedende dieren gewikkeld
wordt, hetgeen dan ook meermalen het ge
val moet zijn geweest. Ook voor de inzon
derheid in Andalusië beoefende kunst, met
een lange stang, de Garrocha, gewapend,
achter de jonge stieren aan te galoppeeren
en ze met een stoot van de garrocha té doen
vallen, toonde de Koning eene groote voor
liefde. Bij al deze sport oefeningen gaf don
Alfonso bewijzen van groote onverschrok-
kendheid en tegenwoordigheid van geest.
Portugal.
De correspondent van de Temps te Lissa
bon bericht, dat de eedsaflegging van den
jongen Koning zal plaats hebben ten over
staan van de Kamers, die den 5en April
gekozen zullen worden. Do vraag is opgewor
pen of de Koning het woord kon richten tot
het parlement en daarvoor den eed kon af
leggen, terwijl de afgevaardigden zelf nog
niet beëedigd zijn. Dit dilemma heeft ech
ter geen rëdeu van bestaan, want de afge
vaardigden zijn tot de vitoofening van hun
mandaat gerechtigd zooura hunne geloofs
brieven zijn goedgekeurd, ©n het is niet
noodig, dat de Kamer zich heeft geconsti
tueerd om zioh met de Kamer der pairs te
vereenigen tot het in ontvangst nemen van
den eed des Konings.
Naar hel Ztceedsch
37 D*OB
l*H. W IJ S M A X.
Thilda dacht er niet aan te weigeren of
bezwaren te maken, hoewel zij niet zou
'hebben kunnen zeggen of zij "t- meest blijde
was of angstig. Overhaast verliet zij Store
Sundeby; kwani als oen bonn bij hare
ouders in buis Vallén mét het groote
nieuwsen kreeg diaar de toestemming
waaraan zij trouwens niet getwijfeld had.
Een paar uren «werden met 't inpakken en
praten over de aanstaande reis doorge
bracht, tot het rijtuig wan Sundeby kjwiani
dm haar af te halen en. naar het station te
brengen.
„Kind, kind het is toch een onder
neming Zjouden adht paar kousen genoeg
zijn? B'en je Beker van je DuitschBoe-
veel geld heb je meegekregen? Hier zijn
vijftig kronen van ons, voor 't geval dat je
iets will klbopen. Pas vooral op zakkenaloll-
lers I Lieve TbiLldla, ;wil je heuséh die reis
ondernemen? Oip ,dlie iwijjze had mdvrouiw
L'oviéain die uren gébaiblbeldterwijll zij'
beurtelings Thilda oen kus gaf en dan we
der hare kleedjes en haar ondergoed zorg
vuldig monsterde.
Haar garderoibé was juist ^niet naar de
nieuwste mode, maar toch zeer voldoende
en degélijk. De Sveusspns waren er iu al
die jaren goed op vooruitgegaan, zoodat
zij zioh niets behoefden te Ontzeggen van
wat baar in het redelijke noodig of ge
wen sebt sdheen.
Slvensson zelf 'had op bet kantoor een
paar uren vrij-af gelvraagtd' en nu liep liij
met veel drukte in den weg, zij|U meisje
venmanende en waarschuwende. Straks veeg
de bij met de hand een traan uit de kleine
oogen, oan daarna, in de koffiekamer te
heipon en tegen den schout, die juirt kWaiu
inlboipen, .te zeggen: „O, zie je. schout-,
mijne dochter is er zeer kalm bij. Hare op
voeding is uitmuntend geweest. Aanleg tot
liet leeren vau vreemde talen beeft zij vaai
mijen tegenwoordigheid van geest van
hare moeder. Ik geloof niet dat vele meis
jes in Skraliby voor zulk eene zending be
kwaam zouden zijn, als waarmede Thilda
nu belast is. Kennis is een benijdenswaar
dig bézit, een ware zegen, schout. Zij is
licht mede te dragen en je weet nooit hoe
zij van pas kan komen."
Hoewél bij den goheélen dag van het
kantoor vrij-laf giekregen bad, kon hij1 toch
niét nalaten even er binnen te gaan en op
een tooneet-fluistertoon, zoodat iedereen in
biet lokaal hem verstaan moest, Klafve toe
te voegen
„Een pas is tegenwoordig voor Duitsdh-
tand niet noodig, zegt Wenneibbm. Ten
o-vervToede zijn wiji mét het Gezantschap ver
wart; natuurlijk niet wijl, maar de Hiir-
ming^kö'ldsde HarmingSkölldls af Ekestad
„Maar, zeg eetns Slvensson, is het eigenlijk
wel behoorlijk, dat een jong meisje naar
Duitsohland gaat om den jongen baroai te
verplegen? Ik vind dat een erg vreeand iets,
moet ik zeggen, en...
„Iloudlt je flauwe praatjes gerust voor je
zelf, Klafve. Gebeél Skraliby weet voor wie
Thilda gaat, en de Harmin'gkölds mogen
wel als lboiven wuillk kleinburgerlijk oordeel
verheven woxiden geacht."
„Hm
„Geloof jij niet dat de Strandins van trcus
zouden opspringen aJs het domineesdochter
tje in ThiMa's plaats mocht gaan? Maar zij
is er niet vcor «berekend, dat goede kind
'vcöt-rékt niet ihoorMaar zij zouden opzwel
len als kakkers, indien
„Pas jij zelf maar op, Svensson 1
..Foei, Klafve'" riep Svensson; en ni-
d raaf de hiji weer naar huis, oim met zijne,
dochter naar 't station te rijden, als niet toè-
vallig iemand van Sundébv in hét rijtuig zat.
Het groote nieuws was ails een loopeno
vuurtje door Sbralby verspreid. De niensohen
op de straat begonnen er tegen elkander ovei
en op dfe koffievisites werd het onderwerp
d'rub bepraat. Mevrouw Strandin, die in de
stad breikatoen had gekocht kwam aan den
vreedzJamen haard van den zielekerder
terug, hijgend, ontroerd ©n verbat; zij
wiierp haar parasol op de niets kiwaads «ver
moedende kat en riep
„Wel llicve hamel! Heb je ooit zoo iets
meer gehoord? Svenssons Thilda. gaat- naai
Duitsch land. Niu loopt de wereld op haai
einde! Stina, mij|n© zenuw droppels
Toen de koets van 'Slundeby kwaim, zat
de batones er zollf dnzij; wilde Thifllda
naar het station brengen.
'Mevrouw Rollen, die bezag w$s haring-
sla klaar te miaken, zette de plllank vóór
lliet raam naar het pledn', om vandaar een
oog te houden over hetgeen er gebeuren
konthans legde zij het mes neer en zétte
de handen in dc zijldo, met uitgerekten
hals op6taia.nde. Zij, zag het difidelijk hoe
het rijtuig vlak voor 'het huis van de Svens
sons bleef stil staan; hoe mevrouw Lovisa
naar buiten kwaon en neeg en hoe de baro
nes vltug uitstapte en iinevroUw; Lovisa een
kus gaf en zij daarna beide oogen afdroog-
den. Mevrouw Rollen liet de roode biet, 1
die zij in gedachten in «haar linker hand
gehouden had, op den grond vallen.
„Neem maar! Het- os al te gek.'"
Toen kwam Thilda, eenvoudig maar net
voor de reis gekleed, omhelsde beide vróu
wen en haar vader.
„Zij ziet er aardig uit; dat moot ge
zegd worden!"
Dc barones küopte Svensson tot afscheid
vriendschappelijk op den schouder. Daar
'kwam dokter Lars ook aangetrippeld, druk
te ThiIda's beide handen en zeide
„Gelukkige reis, juffrouw Svensson' Kijk
maar goéd uit daarginds' U he/bt toch
wel vertrouwbare zakken? Denk er om, dat
die Duitsche kellners zaéh altijd opzette
lijk vengi/sson met de rekening. God zegen
je, mijn lief kind!
Toen er niets meer van het rijtuig te
zien was er mevrouw Lovisa met haar
scihort tegen haar gelaat en mot gebogen
hoofd in huis was gegaan, liet movrouw
Róllen izidh op haar stoel vallen, nam het
mes en sloeg met de achterzijde ervan op
de plank, bij ieder woord terwijl zij met
nadrulk zeide- „Denk. erom, wat dk jélfui
zeg, Rbl'lén en jij' ook Lisa! Vian deze reis
komt voor de Sivenssons verhooging of
een g roote v ern ediering
XI.
Svenssons Thilda op reis in
den vreemde.
Natuurlijk had Thilda wel eens meea-
met den sjx>ortrein geredeuzij was oen
paar maal naar Natköping geweest, inaar
een eigenlijke groote reis lvad zij, tot bedien
niel gemaakt. Toen haar dit nu yoor het
eerst te beurt zou vallen, werd het genoe
gen ervan zeer gedampt door hare vrees
daarvoor, al schreeuwde geheel SkraL'by
ovér het aangename van zulk eene reis. Zij
zag er «tegen qp a'ls tegen een «bergzij (wan
trouwde haar vermogen om er zich goed'
door te slaan, door al die mogelij'ke en
onmogelijke gevaren die haar misschien be
dreigden
Maar dit maakte haar voorzichtig. Zij
zou gaarne zelf het eene puntje van haar
plaatakaart hebben willen vasthouden, ter
wijl de conducteur aan het ander ednde zijn
merk kuipte; en liet kwam niet in haar op
de eou,pé te verlaten, ook niet aan een sta
tion waar verscheidene minuten word stil
géhouiden. Zii was er ook lang niet gerust
op. dait zij het m anderhalf uur tijds
zoolang moest zij te Malmö op het afvaren
der 9toomiboot- naar Kopenhagen wachten
zou kunnen klaar sj>ol©n, oan qp een
kantoor, .waarvan zij hét adres gékrogen
had, Duitsch geld in -te wisselen. En daar
bij diiJe telken3 terugkeerende, angstige ge-
diach'te
„,Hbe zou het nu met Thora ten gaan?"
Maar dit alles wordt ©vvrwoninon als men
jong is, idloor-en-door gceiond en véor hét
eerst qp reisals hot zomer is en do zon
schijnt en men al die aardige kleine sta
tions voorbij stooant, terwijl paarlden en
veulens mét verbaasde oogen don locomo
tief aanstaren om daarna in galop weder
het bosch in te draven.
Wordt ver vu!yd.
