S% ST1. Tweed© blad. 6" Jaargang. Woensdag 25 Maart 1908. BINNENLAND. FEUILLETON. DE SVENSSONS. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uilzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, meded eelingen ens., gelieve men vóór 10 nar 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. II PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrjjf bestaan roordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag t««^ezonden. Capitulantenstelsel. In "ver band met het onderzoek, aanhangig b'i een commissie van ambtenaren van onderscheid* departementen van algemeen bestuur om trent toekenning van burgerlijke betrek kingen aan onderofficieren, heeft de minis ter van Binnenlardsche Zaken aan de Com missarissen dor Koningin verz-ocht hem een globale opgave te doen toekomen van de betrekkingen in provincialen en gemeente lijken dienst, die geheel of voor een deel beschikbaar zouden kunnen worden gesteld voor capilulanten, d. w. z. onderofficieren van acht. en twintig- tot dertigjarigen ouder dom, die gedurende tien jaren, waarvan ten minste ariit jaren in hun rang, tot tevre denheid van -hun militaire chefs hebben ge cliend en die lichamelijk voor de begeerde betrekkingen geschikt zouden zijn. Tevens wordt opgaaf verzocht op welk aantal on geveer de gezamenlijke betrekkingen welke aldus in ieder gewest voor gewezen onder officieren beschikbaar kunnen worden ge steld, kunnen worden geschat. Het is niet de bedoeling, dat ten aanzien van elke in ieder gewest bestaande betrek king in provincialen of in gemeentelijken dienst worde nagegaan, of die wellicht voor openstelling voor capitulanten in aanmer king zou kunnen komen, doch wèl wordt prijs gesteld op aanwijzing van bepaalde be trekkingen of groepen van betrekkingen, die veelvoudig in do provincie worden aange troffen en die ontwijfelbaar in het kader van de te treffen regeling kunnen worden op genomen, met vermelding van bezoldiging en verdere voordeelen. Betrekkingen met een belooning, geringer dan vereischt wordt voor minimum van levensonderhoud ter plaatse, zijn voor het beoogd© doel onge schikt en behoeven dus niet te worden op gegeven. N. R. Ut. JeV Kamerlid Reijne te Edam. Te Edam heeft het Kamerlid' Reijne voor de riberale kiesvereeniging een rede gehouden over den politieken toestand, waarin hij bet vorige ministerie in menig opzicht prees, de plannen van het nieuwe kabinet, met alle waardeering van den per soon van mr. Heemskerk nevelachtig noem- I© en ten slotte zeide, dat de liberalen wel eens wat meer mochten letten op hun begin selen, die vergeten dreigen te worden voor a' te veel staatszorg. Daaromtrent zeide de heer Reijne, vol gens het Hlbl Het vrijheidsbeginsel voorop; dat moet de leuze der liberalen zijn eai men mag niet al meer de staatsmacht werkzaam gaan stel len in plaats van de werkzaamheid der bur gers, dat leidt tot een verderfelijke ambte narij, een voor de volksveerkracht bedenke lijk functionarisme. Spr. is geen conserva tief, hij is integendeel een voorstander van gezond radicalisme, maar de staatszorg mag geen staats tirannie worden, waarop ver schillende teekenen wijzen als: het drijven '.aar verzekeringadwaug, verplichte wette lijke winkelsluiting, wettelijk vastgestelde arbeidsciuur (tommigen hebben zelfs het be spottelijk denkbeeld geopperd van een wet telijk geregeld ploegen stelsel in fabrieken) e niet het minst een voorstel als dat der Liberale Unie om stemplicht in te voeren, waar blijft zoo de vrijheid Zulke afdwalin gen door liberalen van het liberale beginsel dienen te worden bestreden. Naar aanlei ding van spreker's bedanken als bestuurder der Haarlemsche Unie-af deeling, om de be- s. uiten van de jaar vergadering der Unie, erkt hij op, dat in sommige persorganen dat geschil is opgeblazen. Verschil over pro grammapunten is in de Liberale Unie altijd zeer locaal besproken en behandeld kunnen vorden en in spreker's besluit mag dan ook niet anders worden gezien dan een protest legen een dringen en dwingen van hem als liberaal man in den uitersten linkerhoek. Meerdere Unie-Kamerleden deelen ten dezo zijn inzicht. Een van zijn bezwaren tegeu aien uitersten linkerhoek is het onbereik baar pogen om te komen tot een splitsing van de partijen in conservatief en demo raat, een pogen dat jaar op jaar bij de 1 alma's en Aalbersen geen gehoor vond. Zulk een combinatie is ondenkbaar, boven- oien omdat er èn Techts èn links mannen zijn, die noch bij conservatieven, noch bij democrate i wensohen té worden ingedeeld en ten slottespreker zou nooit bij zuLk een partijgroepeering tot de democratische groe pen willen toetreden, omdat natuurlijk de verige en meest veerkrachtige democraten, d sociaal-demokraten, er deel van zouden moeten uitmaken en tegen een coalitie met de socialisten aal hij zich immer verzetten. Zr gebruiken alles voor propaganda, tot de ,.Berhn"-ramp toe; zij brengen de be6cha- vingsg.echiedenis niet voor-, maar achteruit en daarom is het dwingen van den uitersten 'inkerhoek om te komen tob deze nieuwe I artijgioepeering verderfelijk. Wat moet er van komen? Een liberale middenpartij, die ©enerzijds een doodend conservatisme tegen staat en aan den anderen kant tegen een sloopend socialisme zioh verweert. De tijds omstandigheden mogen er niet gunstig voor zijn toch, zegt spreker, despereert niet. Handel :n vrouweu en meis jes. Bij Kon. besluit van 13 Maart jl, (Staatsblad no. 85) i3 bepaald, oat te Amster dam wordt gevestigd een Rijks! ureau, belast met het bijeenbrengen van alle gegevens om trent den zoogenaamden handel in vrouwen en meisjes. De werkzaamheid van le'o Rijksbureau voor de bestrijding van den zoog?iiaamden han del in vrouwen en meisjee strekt zich over het geheel© Rijk uit. Als directeur van de bedoelde instelling treedt op de hoofdcommissaris van politie t© Amsterdam, die als zoodani5 rechtstreeks ondergeschikt is aan den minister van justitie. Aan het Rijksbureau zijn verbonden een bij Kon. besluit met den titel van commis saris van rijkspolitie te benoemen ambtenaar en een door den minister te benoemen klerk, wie>r bezoldigiu. bij Kon. besluit wordt vast gesteld. Bij verhindering, ziekt©, afwezigheid of ontstentenis r-ordt de directeur an het Rijks bureau vervangen door den daaraan ver bonden commissaris van rijkspolitie. De directeur is overigens bevoegd zich in de uitoeiening van zijn functie onder zijn verantwoordelijkheid, wanneer en waar hem zulks, nooc'zake.ijk voorkomt, 1e doen ver vangen door den commissaris van rijkspolitie. De instructie voor den directeur van het Rijksbureau wordt vastgesteld door den mi nister van justitie Invoering van een wettelijken tijd. liet volgende adres is uit Amsterdam aa n de Tweede Kamer der Statan-Geueraal verzonden Geven met versch uldigden eerbied te ken nen de andergeteekenden, allen inwoners van het rijk in Euro-pa, dat zij van het bij uw hoog© vergadering ingediende wetsont werp tot invoering van een wettel ijken tijd in ons land met ingenomenheid hebben ken nis genomen, in zooverre daardoor de eer ste poging wordt gedaan om ons te ver lossen uit den thans best-aan den verwarden toestand ©ener dubbele tijdsregeling. In geeoien deele echter kunnen zij zich vereeaiigen met de in dat ontwerp voorge stelde invoering van den Midden-Europee- schen tijd in ons land. Zij vestigen uw aandacht op het feit, dat voor die invoering geen enkele andere grond wordt genoemd dan da,t aanneming van dien tijd een vervroeging, gepaard met belangrijke besparing op het kostbaar ge bruik van kunstlicht in zich sluit; een grond, dien zij allerminst als juist kunnen erkennen. Naar hunne meening draagt elke poging om de dagverdeeling der maatschap pij ten opzichte van den zonnestand door w©tt rijik \oo~8 hnft te wijzigen, de kiem der mislukking in rich en zal zulk een po ging, in stede van voordeel, slechts ongerief en verwarring ten gevolge hébben. Zij achten er onze vaderlandsohe eer mee gemoeid, dat bij aansluiting aam het inter nationale zone-stelsel, niet door /-ns de tijd regeling worde gekozen van een andere zone dan die, waarin ons geheéle land is gele gen. Immers is de uitdrukking, voorkomende in de Memorie van Toelichting tot het wetsontwerp, dat Nederland „meer tot de M id den -Eu r opeeech e dan tot de West-Euro peeeche zone behoort" onjuist, daar ons land geheel in de West-Buropeesohe zone is gele gen. Mocht men tot aansluiting aan heit zone stelsel willen overgaan, dan zijn onderge- teeloenden van oordeel, dat van geen ande ren tijd dan die der West-Europeeeohe zone spina Ice mag zijn. Mocht evenwel zulk eeai aansluiting nog niet noodzakelijk worden geacht, dan zou naar hun oordeel, door ettelijk© invoering van den Amsterdamachen tijd, ook bij de spoorwegen, aan de thans bestaande verwar ring op gelukkige wijwe een einde worden gemaakt. Het is d'aarom, dat ondertgeteekenden tot uwe hooge vergadering het verzoek richten, het wetsontwerp tot invoering van een wet- telijken tijd >n ons land te willen aanne men, nadat daarin de Midden-Europeesoh© tijd zal zijn vervangen, hetzij door den Weet- Europ oesoh enhetzij door den Amsber- damschen tijd.* Dit adres is onderteekend door de heeren dr. H. Burger, dir. L. Bolk, dr. H. Brug- mans, dr. W. Brandt, J. J. de Bussv, dr. H. J. El horst, dr. A. F. Holleman, S. Mendes da Costa, dr. T. Place, dr. J. Rotgans, dr. J. K. A. Wertheim Salomonson, dr. R. Sis- singh, jhr. dr. J. Six, dr. Hector Treub, dr. Ed. Vorschaffelt, dr. Hendrik de Vries, dr. Hugo de Vries, dr. J. de Winkel, dr. C. Winkler, alien hoogieerarendr. Max Conrat, oud-hoogleeraar en dr. N. van Rijn berk, privaat-docent aan de universiteit, J Ed. Stumpff, geneesheer-directeur van het Binnengasthuis, dr. C. P. Burger, bibiiothe caris van de universiteitsbibliotheek, J. W Boellaard tot Herwijnen, gep. generaal-ina- joor der infanterie, baron Sweerts de Lan- das Wyborgh, directeur en commandant der marine en mr. A. M. Pleyte, advocaat- generaal bij het gerechtshof. (Het zijn, gelijk men riet-, dus de oude, reeds lang weerlegde argumenten, waar de heeren rich voor hebben laten vinden.) *-Wijziging der Ongeval lenwet. Het hoofdbestuur van den Ned. Boerenbond heeft aan den Minister van Landbouw, H. en N. en aan de leden der Tweede Kamer adreseen gezonden, waarin wordt aangedrongen op niet-aanneming van het door den vorigen minister ingediende wetsontwerp tot wijziging van de ongeval lenwet, voor eerfit nauwkeurig is nagegaan of geen bezuiniging op de administratie kosten van de Rijksverzekeringsbank kan worden verkregen. Het hoofdbestuur wijst ©r op, dat de risico-overdracht dient te wor den bevorderd, terwijl juist de voorgestelde verhooging der administratiekosten die over dracht zal bemoeilijken, zoo niet geheel on mogelijk zal maken. Verder wordt opgemerkt, dat de niet fce loochenen vijandige gezindheid der landbou wende bevolking tegenover de kamende land bouw omgevallen wet zou worden verzacht, zoo de administratiekosten der Rijksverzeke ringsbank niet voor hunne onderlinge ver- zc-Veringsv.' eer igincen worden bevorderd of althans bot oen minimum bleven gered u- ot-erd. rHet onderstaande schrijven is gezon den aan alle eigenaren, directeuren, con signatrissen en tabaksondernemingen en alle eerste hands makelaars in tabak te Amster dam en Rotterdam In de op 4 Maart j.l. gehouden vergade ring van het verbondsbestuur werd door alle aanwezige fabrikanten geconstateerd dat de uitval der ondermerken van zeer vele tabaksonderuemingen niet beantwoord de aan hetgeen er naar traditioneel gebruik van gevorderd mag worden; dat het meer dan tijd wordt dat de her haalde klachten, die sedert de laatste jaren over dat onderwerp reeds geuit werden, zoo wel in het binnen- en buitenland, nu eens tot het verleden zullen gaan behooren dat de fabrikanten tot hun groote schade ondervinden, dat in diverse merken bladen van afwijkende lengte, kleur en stukblad voorkomen, die bij een goede behandeling op de p'antage onder dat merk niet behoor den te worden gesorteerd en verpakt; dat de verschijnende statistieken, die de uitval der oogsten aangeven en in peroen- ten voor de le, 2e en 3e lengte en stukblad worden uitgedrukt, hoegenaamd geen waar de meer bezitten dat de wijze van planten en plukken der tabaksbladeren blijkbaar niet bevorderlijk is geweest om op de meeste plantages een behoorlijk percentage eerste bladlengte dat de vereischte lengte had, te verkrijgen en men door bijpakking van datgene dat in bepaalde sorteermerken niet thuis behoort eene aanvulling heeft gevonden om een vol doende bladverhouding te kunnen aanteonen en leveren dat bij de twee laatste Sumatra oogsten de eerste en tweede bladlengte een zeer groot percentage stukblad bevatte en de ge volgen daarvan zeer duidelijk zichtbaar waren in de buitengewoon slechte uitval van het stukblad; dat zij meent-, dat het voor het behoud van de wereldreputatie, die onze tabakkeu hebben weten te verwerven, een eerste ver eischte is, dat jle ondermerken jer reëel naar lengte en kleur worden verpakt en dat ieder die bij den handel en verwerking dier tabakken betrokken is naar oud gebruik recht heeft om datgene in de pakken te vinden dat daarin behoort te zijn; dat niemand meer dan de fabrikanten finantieel worden getroffen, indien de on dermerken afwijkend zijn gepakt en do schade voor hou daaruit voortspruitende veel grooter is dan menigeen denkt; dat het onreëel verpakken menigmaal aanleiding geeft tot storing der bedrijfsze kerheid en dat daarin ook dikwijls de grond is gelegen dat de arbeiders niet voldoende op tijd van het benoodigde dekmateriaal1 kunnen worden voorzien dat bovendien d© vraag is opgeworpen of de meerdere soorten tabak niet in te dro gen toestand in do balen wordt geperst, waardoor do bladen onnoodige scheurtjes krijgen on daardoor hun dekkracht verlie zen. Redenen waarom het Verbond u beleefd doch dringend verzoekt, om aan deze punten uwe volle aandacht te willen schenken in de hoop dat door u, of daartoe bevoegden, af doende maatregelen zullen worden genomen dat de Sumatra-, Java- en Borneo tabak ken weder w orden gesorteerd naar den maatstaf, zooals dat vroeger tal van jaren gebruikelijk is geweest. Het Dagelijksch bestuur van het Verbond van Vcreeuigingen van Sigarenfabrikanten, A. M. HIOOLEN, Voorzitter J. H Th O. KETTLITZ, Algemeen Secretaris De (Jl ib de Bi rfaisanca geen liefd.ad.ige instelling. B. en W. van mater-dam jebben geantwoord op de aanvraag van de t'mb international de Bienfaisance <m geplaatst te worden op de lijst der fficieel erkende instellingen van liefdadigheid in die gem ©out Zooals men weet, clirijft Je wet op hef Armbestuur het houden van een dergelijke lijst aan B. en "W. voor en la.it 't aan hen over te beslissen, welk© instellingen daarop al dan niet zullen voorkomen. B. en W. hebbeen geweigerd de ölub de Bienfaisa-nce er op te brengen, en dus be slist, dat .leze verceniging niet is een in stelling van liefdadigheid in den zin der Armenwet. Volgens diezelfde wet kan h"*t 'bestuur der Club teg^n deze beslissing in verzet komen bij... de rechterlijke macht, tiet gevolg zal dus kunnen zijn, dat een nieuwe, procedure aanhangig wordt gemaakt en oan weder van voren af aan voor den burgerlijken rechter. Zoo blijft - - als dat- van di roulette! het balletje -a de rechtsvraag maar rollen. Tenzij wat niet on moge lijk ie», een geheel nieuwe rechtsquaestie een stagnatie veroor zaakt, die de zaak op een gejoel ander ter rein brengt. Aan de bepaling dor Armenwet, omtrent het hooger beroep is nl. toegevoegd, dat heb geschil kan gebracht worden tot de kennis van den rechter, indier het niet door de administratieve macht ïu der minne wordt afgedaan." Het aardige ia nu, dat nergens in de Armenwot die «.■dministratievo macht wordt aangewezen. (N. v. d. D.) Naar het Zweedsch 48 DOOB PH. W IJ 8 91 A IV. „Zoo heeft de geheel© Raad hier een "diner 'besteld omdat de diet rioter cobber een medaille gekregen heeft? Ho© heerlijk is dat „Ja, Thil-da, deze <Lag is voor ons rijk aan zegeningen," zeide mevrouw Lovisa op een pleohtigc i toon. Nu werd het koffieblad binnen gebracht en de 'beide baronnen en de Svenseons gin gen o-m de tafel zitten en hielden familie raad. Aanstaandfcu Zondag zou de verloving op Gundeby worden gevierd. Maar men zou niemand erbij noodigen, want het moest voor de buitenwereld een geheim blijven tot den dag dat bet aanstaand huwelijk in de kerk werdbekend gemaakt. „De bruiloft moet ook niet al te spoedig gevierd worden," meende mevrouw Lovisa, „want ail aiiu wij maar eenvoudige men sahen en al weten wij dat aides dn de ruim te voorhanden is, willen wij todb een klein uiteet aan onze eenige dochter mede- geven. „Dat is een punt dat Justus en ik vol komen aan de goede zorg der beide moe ders overlaten," zeide do oude baron rid- .derlijk. „Denkt u. denk je niet dat het vreeand wezen zal een eigen huishouden voor de jongelui op Sundeby in te richten? Ik hoop maar dat het niet erg lastig zal zijn." „Lieve Lovisa, mijne Sdgrid hoopt stel- lig op je meer ervaring van die dingen tot hare li uil p te mogen rekenen, bij het bou wen van het nestje voor onze kinderen." Ongemerkt waren Tihilda en T-horsten naar de andere kamer gegaan. Daar ston den zij nu, band in hand, en zagen elkan der iddep in dt oogeu, zond-er no-g in staat te zijn gebruik te maken van de vrijheid elkander ronduit hunne liefde te beken nen, die zij zoo onlangs verkregen hadden. „Is het waar, Thorsten?" vroeg zij ein delijk. „Ik begin het te gelooven, Thilda. Het heeft nu te lang geduurd om een droom te kunnen zijn." „Heeft het heel veel moeite gekost?" „Wat?" „Wel, wat er gebeuld is. Het wouder, dat wij nu verloofd zijn?" „Ik weet niet wat het voor hen geweest is. Ik hob niets gedaan. Ik wilde niet bede len om je bij ons in de familie te krijgen. Daarvoor 'hield ik te veel van je. Zij zijn vanzelf er toe gekomenUit liefde voor mij, en mijne moeder ook wel uit liefde voor jou. Maar geloof mij, mijn vader is ook niet ondankbaar, Thiilda." „En zullen wij nu op dat lieve, oude buiten, in mijn paleis uit de sprookjeswe reld, wonen ons leven lang „Dat zal niet anders kunnen. Ik hoop maar dat je het er later niet al te eenzaam zult vinden. Dat de tijd je niet te lang zal vallen." „Lang, met jou, Thorsten f' In haar vragende, een weinig schertsen de en een weinig verwijtende oogen, die hem vol liefde aanzagen, lag zulk eene on begrensde blijdschap en zulk eene zalige ge rustheid, dat de kalmte, waarmede hij de twee laatste dagen zijn géi uk had opgeno men, als een zacbten regen, hem plotseling in de steak liet. Met eene voor hem onge kende hartfltoohtelijlkbedd sloot hij haar in zijne armen. De oude baron en vader Justus zaten met hun beiden nog bij de koffietafel. Lo visa was even weggeroepen. „Hum... hm!" kuchte de oude bai'on. „Ja dat is dan zoo afgesproken," zeide Svensson. Zij vonden dait er nu niets meer af to spreken was en de baron stond op. „En niet waar, mijne vrienden, wij zul len het aan niemand zeggen, voor- de open lijke afkondiging. Daar willen jullie ook wel voor zorgen, is het niet?" vroeg hij bij het heergaan. „Mijn mord is verzegeld, waarde Lud- vig. Het zal een absoluut familiegeheim blijven." verzekerde Svensscn en legde daarbij zijne hand met de dikke vingers uitgespreid op zijne borst. De koetsier van Sundeby groette eerbie dig met de zweep; de beide baronnen stap ten in heit rijtuig en Svenison stond op de stoep gliimnen.1 van blijdschap en geheim zinnigheid. Men mag gerust aannemen dat geene marteling ter wereld hem het groote nieuws zou kunnen afpersen. Maar teen nu KLafve juist voorbij kwam en eon paar heeren van den Raad do hoofden door een open raam der gelagkamer naar buiten staken, voeloe Justus dat hij zou gee torven zijn als hij de calèche niet achterna had geroepen „Vaarwöl, HarmingsköldDank voor 't bezoek! Reken erop dat wij Zondag met genoegen buiten zullen komen!" Binnen komende vond hij zijne vrouiw en Thi'Lda in eene zwijgende omhelzing. Hij knikte haar goedkeurend toe en zeide „Het ie een ©er en een geluk voor ons allien. De jongon is mooi en aardig en van de menschen zonder wetenschappelijke ont wikkeling kon ik nog bet beste met Ludvig overweg. Maai nu moet je mij eens zog gen, Lovisa, en jij ook ThiklaDenken jul lie diait deze in ieder opricht zoo aange name en voordeelige familiegebeurtenis zou hebben plaats gegrepen, als ik een gewone Svensson geweest was, zonder studiën of kennis; een eenvoudig man zonder de ver fijnde maniereui, die alleen ware bescha ving cn academische ontwikkeling iemand verleonen kunnen?" „Natuurlijn, niet!" stemde Lovisa toe. „Wel neen vadertje! Hue zou dat mo- geiiji.i hebben kunnen rijn?" voegde Thilda er vriendelijk bij. XV. „Het lïad te Be tb es da". Men wiaa in het einde van Augustus en de zomer was nog in glans en glorie blij ven schijnen over de velden en akkers rond om Ükral'by Ik geloof waarlijk dat hij diit jaar zoo lang goblevou wa© om aan den inwijdings dag van „Het Bad te Betihesda" meer luis ter bij te aeften. Bene eigenaardige, plechtig© feeststem ming viel waar te nemen, die reeds begon.' bij de smederij en niet eindigde voor do molens aan het ander einde van de stad. Geen vuil op de stratengeen ruiten die niet „geliapt", geen gordijnen, die niet go wasschen e i gestreken waren. Alio men- sohen hadden hun beste plunje aan. Het was Zondag en S.ubbathsrust heersch- te alom. Do bewoners van SkraJby waren allen bezield mot den wensc'h Gode de eer te gevenen dit geschiedde to; h ook door de plechtige inwijding in de kerk van het altaarstuk. Nu wordt or door de Zweden noodt echt feest gevierd, zonder een dege lijk onthaal van spijs en drank. Men 'had te Skrallyy oen f eest-comité ge vormd, met dokter Lars als woordvoerder. In het comité waren verscheidene stemmen opgogaaai voor een feestmaaltijd bij Gastis, waarbij de prijzen en verdere formaliteiten zouden geregeld worden, zooals vroeger bij do vergadering van landbouwkundigen. Maar baron Harmingsköld, die ook in het postuur ritting, had, niet de eerste stem als kunstenaarsvador en donateur, had verklaard juist op dien dag een diner op Store Sunde by te wi'lon geven. Dokter Lar» had hierop gezegd dat het vl tijd zeer 4o prijzen was in oen particulier als de-o een feestmaaltijd wilde geven; en aan gezien deze nu in de ouderlijke woning van: den kunstenaar plaats had, sloot die zioh vanzeii aan bij de feestviering ter inwijding van „Het Bad te Beüheeda". Wordi vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1