S% ST1. Tweed© blad.
6" Jaargang.
Woensdag 25 Maart 1908.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uilzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, meded eelingen ens., gelieve men vóór 10 nar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
II
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan roordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
t««^ezonden.
Capitulantenstelsel. In "ver
band met het onderzoek, aanhangig b'i een
commissie van ambtenaren van onderscheid*
departementen van algemeen bestuur om
trent toekenning van burgerlijke betrek
kingen aan onderofficieren, heeft de minis
ter van Binnenlardsche Zaken aan de Com
missarissen dor Koningin verz-ocht hem een
globale opgave te doen toekomen van de
betrekkingen in provincialen en gemeente
lijken dienst, die geheel of voor een deel
beschikbaar zouden kunnen worden gesteld
voor capilulanten, d. w. z. onderofficieren
van acht. en twintig- tot dertigjarigen ouder
dom, die gedurende tien jaren, waarvan ten
minste ariit jaren in hun rang, tot tevre
denheid van -hun militaire chefs hebben ge
cliend en die lichamelijk voor de begeerde
betrekkingen geschikt zouden zijn. Tevens
wordt opgaaf verzocht op welk aantal on
geveer de gezamenlijke betrekkingen welke
aldus in ieder gewest voor gewezen onder
officieren beschikbaar kunnen worden ge
steld, kunnen worden geschat.
Het is niet de bedoeling, dat ten aanzien
van elke in ieder gewest bestaande betrek
king in provincialen of in gemeentelijken
dienst worde nagegaan, of die wellicht voor
openstelling voor capitulanten in aanmer
king zou kunnen komen, doch wèl wordt
prijs gesteld op aanwijzing van bepaalde be
trekkingen of groepen van betrekkingen, die
veelvoudig in do provincie worden aange
troffen en die ontwijfelbaar in het kader van
de te treffen regeling kunnen worden op
genomen, met vermelding van bezoldiging
en verdere voordeelen. Betrekkingen met
een belooning, geringer dan vereischt wordt
voor minimum van levensonderhoud ter
plaatse, zijn voor het beoogd© doel onge
schikt en behoeven dus niet te worden op
gegeven. N. R. Ut.
JeV Kamerlid Reijne te
Edam. Te Edam heeft het Kamerlid' Reijne
voor de riberale kiesvereeniging een rede
gehouden over den politieken toestand,
waarin hij bet vorige ministerie in menig
opzicht prees, de plannen van het nieuwe
kabinet, met alle waardeering van den per
soon van mr. Heemskerk nevelachtig noem-
I© en ten slotte zeide, dat de liberalen wel
eens wat meer mochten letten op hun begin
selen, die vergeten dreigen te worden voor
a' te veel staatszorg.
Daaromtrent zeide de heer Reijne, vol
gens het Hlbl
Het vrijheidsbeginsel voorop; dat moet
de leuze der liberalen zijn eai men mag niet
al meer de staatsmacht werkzaam gaan stel
len in plaats van de werkzaamheid der bur
gers, dat leidt tot een verderfelijke ambte
narij, een voor de volksveerkracht bedenke
lijk functionarisme. Spr. is geen conserva
tief, hij is integendeel een voorstander van
gezond radicalisme, maar de staatszorg mag
geen staats tirannie worden, waarop ver
schillende teekenen wijzen als: het drijven
'.aar verzekeringadwaug, verplichte wette
lijke winkelsluiting, wettelijk vastgestelde
arbeidsciuur (tommigen hebben zelfs het be
spottelijk denkbeeld geopperd van een wet
telijk geregeld ploegen stelsel in fabrieken)
e niet het minst een voorstel als dat der
Liberale Unie om stemplicht in te voeren,
waar blijft zoo de vrijheid Zulke afdwalin
gen door liberalen van het liberale beginsel
dienen te worden bestreden. Naar aanlei
ding van spreker's bedanken als bestuurder
der Haarlemsche Unie-af deeling, om de be-
s. uiten van de jaar vergadering der Unie,
erkt hij op, dat in sommige persorganen
dat geschil is opgeblazen. Verschil over pro
grammapunten is in de Liberale Unie altijd
zeer locaal besproken en behandeld kunnen
vorden en in spreker's besluit mag dan ook
niet anders worden gezien dan een protest
legen een dringen en dwingen van hem als
liberaal man in den uitersten linkerhoek.
Meerdere Unie-Kamerleden deelen ten dezo
zijn inzicht. Een van zijn bezwaren tegeu
aien uitersten linkerhoek is het onbereik
baar pogen om te komen tot een splitsing
van de partijen in conservatief en demo
raat, een pogen dat jaar op jaar bij de
1 alma's en Aalbersen geen gehoor vond.
Zulk een combinatie is ondenkbaar, boven-
oien omdat er èn Techts èn links mannen
zijn, die noch bij conservatieven, noch bij
democrate i wensohen té worden ingedeeld
en ten slottespreker zou nooit bij zuLk een
partijgroepeering tot de democratische groe
pen willen toetreden, omdat natuurlijk de
verige en meest veerkrachtige democraten,
d sociaal-demokraten, er deel van zouden
moeten uitmaken en tegen een coalitie met
de socialisten aal hij zich immer verzetten.
Zr gebruiken alles voor propaganda, tot de
,.Berhn"-ramp toe; zij brengen de be6cha-
vingsg.echiedenis niet voor-, maar achteruit
en daarom is het dwingen van den uitersten
'inkerhoek om te komen tob deze nieuwe
I artijgioepeering verderfelijk. Wat moet er
van komen? Een liberale middenpartij, die
©enerzijds een doodend conservatisme tegen
staat en aan den anderen kant tegen een
sloopend socialisme zioh verweert. De tijds
omstandigheden mogen er niet gunstig voor
zijn toch, zegt spreker, despereert niet.
Handel :n vrouweu en meis
jes. Bij Kon. besluit van 13 Maart jl,
(Staatsblad no. 85) i3 bepaald, oat te Amster
dam wordt gevestigd een Rijks! ureau, belast
met het bijeenbrengen van alle gegevens om
trent den zoogenaamden handel in vrouwen
en meisjes.
De werkzaamheid van le'o Rijksbureau voor
de bestrijding van den zoog?iiaamden han
del in vrouwen en meisjee strekt zich over
het geheel© Rijk uit.
Als directeur van de bedoelde instelling
treedt op de hoofdcommissaris van politie t©
Amsterdam, die als zoodani5 rechtstreeks
ondergeschikt is aan den minister van justitie.
Aan het Rijksbureau zijn verbonden een
bij Kon. besluit met den titel van commis
saris van rijkspolitie te benoemen ambtenaar
en een door den minister te benoemen klerk,
wie>r bezoldigiu. bij Kon. besluit wordt vast
gesteld.
Bij verhindering, ziekt©, afwezigheid of
ontstentenis r-ordt de directeur an het Rijks
bureau vervangen door den daaraan ver
bonden commissaris van rijkspolitie.
De directeur is overigens bevoegd zich in
de uitoeiening van zijn functie onder zijn
verantwoordelijkheid, wanneer en waar hem
zulks, nooc'zake.ijk voorkomt, 1e doen ver
vangen door den commissaris van rijkspolitie.
De instructie voor den directeur van het
Rijksbureau wordt vastgesteld door den mi
nister van justitie
Invoering van een wettelijken tijd.
liet volgende adres is uit Amsterdam
aa n de Tweede Kamer der Statan-Geueraal
verzonden
Geven met versch uldigden eerbied te ken
nen de andergeteekenden, allen inwoners
van het rijk in Euro-pa, dat zij van het bij
uw hoog© vergadering ingediende wetsont
werp tot invoering van een wettel ijken tijd
in ons land met ingenomenheid hebben ken
nis genomen, in zooverre daardoor de eer
ste poging wordt gedaan om ons te ver
lossen uit den thans best-aan den verwarden
toestand ©ener dubbele tijdsregeling.
In geeoien deele echter kunnen zij zich
vereeaiigen met de in dat ontwerp voorge
stelde invoering van den Midden-Europee-
schen tijd in ons land.
Zij vestigen uw aandacht op het feit,
dat voor die invoering geen enkele andere
grond wordt genoemd dan da,t aanneming
van dien tijd een vervroeging, gepaard met
belangrijke besparing op het kostbaar ge
bruik van kunstlicht in zich sluit; een
grond, dien zij allerminst als juist kunnen
erkennen. Naar hunne meening draagt elke
poging om de dagverdeeling der maatschap
pij ten opzichte van den zonnestand door
w©tt rijik \oo~8 hnft te wijzigen, de kiem
der mislukking in rich en zal zulk een po
ging, in stede van voordeel, slechts ongerief
en verwarring ten gevolge hébben.
Zij achten er onze vaderlandsohe eer mee
gemoeid, dat bij aansluiting aam het inter
nationale zone-stelsel, niet door /-ns de tijd
regeling worde gekozen van een andere zone
dan die, waarin ons geheéle land is gele
gen.
Immers is de uitdrukking, voorkomende
in de Memorie van Toelichting tot het
wetsontwerp, dat Nederland „meer tot de
M id den -Eu r opeeech e dan tot de West-Euro
peeeche zone behoort" onjuist, daar ons land
geheel in de West-Buropeesohe zone is gele
gen.
Mocht men tot aansluiting aan heit zone
stelsel willen overgaan, dan zijn onderge-
teeloenden van oordeel, dat van geen ande
ren tijd dan die der West-Europeeeohe zone
spina Ice mag zijn.
Mocht evenwel zulk eeai aansluiting nog
niet noodzakelijk worden geacht, dan zou
naar hun oordeel, door ettelijk© invoering
van den Amsterdamachen tijd, ook bij de
spoorwegen, aan de thans bestaande verwar
ring op gelukkige wijwe een einde worden
gemaakt.
Het is d'aarom, dat ondertgeteekenden tot
uwe hooge vergadering het verzoek richten,
het wetsontwerp tot invoering van een wet-
telijken tijd >n ons land te willen aanne
men, nadat daarin de Midden-Europeesoh©
tijd zal zijn vervangen, hetzij door den
Weet- Europ oesoh enhetzij door den Amsber-
damschen tijd.*
Dit adres is onderteekend door de heeren
dr. H. Burger, dir. L. Bolk, dr. H. Brug-
mans, dr. W. Brandt, J. J. de Bussv, dr. H.
J. El horst, dr. A. F. Holleman, S. Mendes
da Costa, dr. T. Place, dr. J. Rotgans, dr.
J. K. A. Wertheim Salomonson, dr. R. Sis-
singh, jhr. dr. J. Six, dr. Hector Treub,
dr. Ed. Vorschaffelt, dr. Hendrik de Vries,
dr. Hugo de Vries, dr. J. de Winkel, dr.
C. Winkler, alien hoogieerarendr. Max
Conrat, oud-hoogleeraar en dr. N. van Rijn
berk, privaat-docent aan de universiteit, J
Ed. Stumpff, geneesheer-directeur van het
Binnengasthuis, dr. C. P. Burger, bibiiothe
caris van de universiteitsbibliotheek, J. W
Boellaard tot Herwijnen, gep. generaal-ina-
joor der infanterie, baron Sweerts de Lan-
das Wyborgh, directeur en commandant
der marine en mr. A. M. Pleyte, advocaat-
generaal bij het gerechtshof.
(Het zijn, gelijk men riet-, dus de oude,
reeds lang weerlegde argumenten, waar de
heeren rich voor hebben laten vinden.)
*-Wijziging der Ongeval
lenwet. Het hoofdbestuur van den Ned.
Boerenbond heeft aan den Minister van
Landbouw, H. en N. en aan de leden der
Tweede Kamer adreseen gezonden, waarin
wordt aangedrongen op niet-aanneming van
het door den vorigen minister ingediende
wetsontwerp tot wijziging van de ongeval
lenwet, voor eerfit nauwkeurig is nagegaan
of geen bezuiniging op de administratie
kosten van de Rijksverzekeringsbank kan
worden verkregen. Het hoofdbestuur wijst
©r op, dat de risico-overdracht dient te wor
den bevorderd, terwijl juist de voorgestelde
verhooging der administratiekosten die over
dracht zal bemoeilijken, zoo niet geheel on
mogelijk zal maken.
Verder wordt opgemerkt, dat de niet fce
loochenen vijandige gezindheid der landbou
wende bevolking tegenover de kamende land
bouw omgevallen wet zou worden verzacht, zoo
de administratiekosten der Rijksverzeke
ringsbank niet voor hunne onderlinge ver-
zc-Veringsv.' eer igincen worden bevorderd of
althans bot oen minimum bleven gered u-
ot-erd.
rHet onderstaande schrijven is gezon
den aan alle eigenaren, directeuren, con
signatrissen en tabaksondernemingen en alle
eerste hands makelaars in tabak te Amster
dam en Rotterdam
In de op 4 Maart j.l. gehouden vergade
ring van het verbondsbestuur werd door alle
aanwezige fabrikanten geconstateerd
dat de uitval der ondermerken van zeer
vele tabaksonderuemingen niet beantwoord
de aan hetgeen er naar traditioneel gebruik
van gevorderd mag worden;
dat het meer dan tijd wordt dat de her
haalde klachten, die sedert de laatste jaren
over dat onderwerp reeds geuit werden, zoo
wel in het binnen- en buitenland, nu eens
tot het verleden zullen gaan behooren
dat de fabrikanten tot hun groote schade
ondervinden, dat in diverse merken bladen
van afwijkende lengte, kleur en stukblad
voorkomen, die bij een goede behandeling
op de p'antage onder dat merk niet behoor
den te worden gesorteerd en verpakt;
dat de verschijnende statistieken, die de
uitval der oogsten aangeven en in peroen-
ten voor de le, 2e en 3e lengte en stukblad
worden uitgedrukt, hoegenaamd geen waar
de meer bezitten
dat de wijze van planten en plukken der
tabaksbladeren blijkbaar niet bevorderlijk
is geweest om op de meeste plantages een
behoorlijk percentage eerste bladlengte dat
de vereischte lengte had, te verkrijgen en
men door bijpakking van datgene dat in
bepaalde sorteermerken niet thuis behoort
eene aanvulling heeft gevonden om een vol
doende bladverhouding te kunnen aanteonen
en leveren
dat bij de twee laatste Sumatra oogsten
de eerste en tweede bladlengte een zeer
groot percentage stukblad bevatte en de ge
volgen daarvan zeer duidelijk zichtbaar
waren in de buitengewoon slechte uitval van
het stukblad;
dat zij meent-, dat het voor het behoud
van de wereldreputatie, die onze tabakkeu
hebben weten te verwerven, een eerste ver
eischte is, dat jle ondermerken jer reëel
naar lengte en kleur worden verpakt en dat
ieder die bij den handel en verwerking dier
tabakken betrokken is naar oud gebruik
recht heeft om datgene in de pakken te
vinden dat daarin behoort te zijn;
dat niemand meer dan de fabrikanten
finantieel worden getroffen, indien de on
dermerken afwijkend zijn gepakt en do
schade voor hou daaruit voortspruitende
veel grooter is dan menigeen denkt;
dat het onreëel verpakken menigmaal
aanleiding geeft tot storing der bedrijfsze
kerheid en dat daarin ook dikwijls de grond
is gelegen dat de arbeiders niet voldoende
op tijd van het benoodigde dekmateriaal1
kunnen worden voorzien
dat bovendien d© vraag is opgeworpen of
de meerdere soorten tabak niet in te dro
gen toestand in do balen wordt geperst,
waardoor do bladen onnoodige scheurtjes
krijgen on daardoor hun dekkracht verlie
zen.
Redenen waarom het Verbond u beleefd
doch dringend verzoekt, om aan deze punten
uwe volle aandacht te willen schenken in de
hoop dat door u, of daartoe bevoegden, af
doende maatregelen zullen worden genomen
dat de Sumatra-, Java- en Borneo tabak
ken weder w orden gesorteerd naar den
maatstaf, zooals dat vroeger tal van jaren
gebruikelijk is geweest.
Het Dagelijksch bestuur van het
Verbond van Vcreeuigingen van
Sigarenfabrikanten,
A. M. HIOOLEN,
Voorzitter
J. H Th O. KETTLITZ,
Algemeen Secretaris
De (Jl ib de Bi rfaisanca
geen liefd.ad.ige instelling. B. en
W. van mater-dam jebben geantwoord op
de aanvraag van de t'mb international de
Bienfaisance <m geplaatst te worden op de
lijst der fficieel erkende instellingen van
liefdadigheid in die gem ©out
Zooals men weet, clirijft Je wet op hef
Armbestuur het houden van een dergelijke
lijst aan B. en "W. voor en la.it 't aan hen
over te beslissen, welk© instellingen daarop
al dan niet zullen voorkomen.
B. en W. hebbeen geweigerd de ölub de
Bienfaisa-nce er op te brengen, en dus be
slist, dat .leze verceniging niet is een in
stelling van liefdadigheid in den zin der
Armenwet.
Volgens diezelfde wet kan h"*t 'bestuur der
Club teg^n deze beslissing in verzet komen
bij... de rechterlijke macht, tiet gevolg zal
dus kunnen zijn, dat een nieuwe, procedure
aanhangig wordt gemaakt en oan weder van
voren af aan voor den burgerlijken rechter.
Zoo blijft - - als dat- van di roulette!
het balletje -a de rechtsvraag maar rollen.
Tenzij wat niet on moge lijk ie», een geheel
nieuwe rechtsquaestie een stagnatie veroor
zaakt, die de zaak op een gejoel ander ter
rein brengt.
Aan de bepaling dor Armenwet, omtrent
het hooger beroep is nl. toegevoegd, dat heb
geschil kan gebracht worden tot de kennis
van den rechter, indier het niet door de
administratieve macht ïu der minne wordt
afgedaan."
Het aardige ia nu, dat nergens in de
Armenwot die «.■dministratievo macht wordt
aangewezen. (N. v. d. D.)
Naar het Zweedsch
48 DOOB
PH. W IJ 8 91 A IV.
„Zoo heeft de geheel© Raad hier een
"diner 'besteld omdat de diet rioter cobber een
medaille gekregen heeft? Ho© heerlijk is
dat
„Ja, Thil-da, deze <Lag is voor ons rijk
aan zegeningen," zeide mevrouw Lovisa op
een pleohtigc i toon.
Nu werd het koffieblad binnen gebracht
en de 'beide baronnen en de Svenseons gin
gen o-m de tafel zitten en hielden familie
raad.
Aanstaandfcu Zondag zou de verloving op
Gundeby worden gevierd. Maar men zou
niemand erbij noodigen, want het moest
voor de buitenwereld een geheim blijven
tot den dag dat bet aanstaand huwelijk in
de kerk werdbekend gemaakt.
„De bruiloft moet ook niet al te spoedig
gevierd worden," meende mevrouw Lovisa,
„want ail aiiu wij maar eenvoudige men
sahen en al weten wij dat aides dn de ruim
te voorhanden is, willen wij todb een klein
uiteet aan onze eenige dochter mede-
geven.
„Dat is een punt dat Justus en ik vol
komen aan de goede zorg der beide moe
ders overlaten," zeide do oude baron rid-
.derlijk.
„Denkt u. denk je niet dat het vreeand
wezen zal een eigen huishouden voor de
jongelui op Sundeby in te richten? Ik hoop
maar dat het niet erg lastig zal zijn."
„Lieve Lovisa, mijne Sdgrid hoopt stel-
lig op je meer ervaring van die dingen tot
hare li uil p te mogen rekenen, bij het bou
wen van het nestje voor onze kinderen."
Ongemerkt waren Tihilda en T-horsten
naar de andere kamer gegaan. Daar ston
den zij nu, band in hand, en zagen elkan
der iddep in dt oogeu, zond-er no-g in staat
te zijn gebruik te maken van de vrijheid
elkander ronduit hunne liefde te beken
nen, die zij zoo onlangs verkregen hadden.
„Is het waar, Thorsten?" vroeg zij ein
delijk.
„Ik begin het te gelooven, Thilda. Het
heeft nu te lang geduurd om een droom
te kunnen zijn."
„Heeft het heel veel moeite gekost?"
„Wat?"
„Wel, wat er gebeuld is. Het wouder,
dat wij nu verloofd zijn?"
„Ik weet niet wat het voor hen geweest
is. Ik hob niets gedaan. Ik wilde niet bede
len om je bij ons in de familie te krijgen.
Daarvoor 'hield ik te veel van je. Zij zijn
vanzelf er toe gekomenUit liefde voor
mij, en mijne moeder ook wel uit liefde
voor jou. Maar geloof mij, mijn vader is
ook niet ondankbaar, Thiilda."
„En zullen wij nu op dat lieve, oude
buiten, in mijn paleis uit de sprookjeswe
reld, wonen ons leven lang
„Dat zal niet anders kunnen. Ik hoop
maar dat je het er later niet al te eenzaam
zult vinden. Dat de tijd je niet te lang zal
vallen."
„Lang, met jou, Thorsten f'
In haar vragende, een weinig schertsen
de en een weinig verwijtende oogen, die
hem vol liefde aanzagen, lag zulk eene on
begrensde blijdschap en zulk eene zalige ge
rustheid, dat de kalmte, waarmede hij de
twee laatste dagen zijn géi uk had opgeno
men, als een zacbten regen, hem plotseling
in de steak liet. Met eene voor hem onge
kende hartfltoohtelijlkbedd sloot hij haar in
zijne armen.
De oude baron en vader Justus zaten
met hun beiden nog bij de koffietafel. Lo
visa was even weggeroepen.
„Hum... hm!" kuchte de oude bai'on.
„Ja dat is dan zoo afgesproken,"
zeide Svensson. Zij vonden dait er nu niets
meer af to spreken was en de baron
stond op.
„En niet waar, mijne vrienden, wij zul
len het aan niemand zeggen, voor- de open
lijke afkondiging. Daar willen jullie ook
wel voor zorgen, is het niet?" vroeg hij
bij het heergaan.
„Mijn mord is verzegeld, waarde Lud-
vig. Het zal een absoluut familiegeheim
blijven." verzekerde Svensscn en legde
daarbij zijne hand met de dikke vingers
uitgespreid op zijne borst.
De koetsier van Sundeby groette eerbie
dig met de zweep; de beide baronnen stap
ten in heit rijtuig en Svenison stond op de
stoep gliimnen.1 van blijdschap en geheim
zinnigheid. Men mag gerust aannemen dat
geene marteling ter wereld hem het groote
nieuws zou kunnen afpersen. Maar teen nu
KLafve juist voorbij kwam en eon paar
heeren van den Raad do hoofden door een
open raam der gelagkamer naar buiten
staken, voeloe Justus dat hij zou gee torven
zijn als hij de calèche niet achterna had
geroepen
„Vaarwöl, HarmingsköldDank voor 't
bezoek! Reken erop dat wij Zondag met
genoegen buiten zullen komen!"
Binnen komende vond hij zijne vrouiw en
Thi'Lda in eene zwijgende omhelzing. Hij
knikte haar goedkeurend toe en zeide
„Het ie een ©er en een geluk voor ons
allien. De jongon is mooi en aardig en van
de menschen zonder wetenschappelijke ont
wikkeling kon ik nog bet beste met Ludvig
overweg. Maai nu moet je mij eens zog
gen, Lovisa, en jij ook ThiklaDenken jul
lie diait deze in ieder opricht zoo aange
name en voordeelige familiegebeurtenis zou
hebben plaats gegrepen, als ik een gewone
Svensson geweest was, zonder studiën of
kennis; een eenvoudig man zonder de ver
fijnde maniereui, die alleen ware bescha
ving cn academische ontwikkeling iemand
verleonen kunnen?"
„Natuurlijn, niet!" stemde Lovisa toe.
„Wel neen vadertje! Hue zou dat mo-
geiiji.i hebben kunnen rijn?" voegde Thilda
er vriendelijk bij.
XV.
„Het lïad te Be tb es da".
Men wiaa in het einde van Augustus en
de zomer was nog in glans en glorie blij
ven schijnen over de velden en akkers rond
om Ükral'by
Ik geloof waarlijk dat hij diit jaar zoo
lang goblevou wa© om aan den inwijdings
dag van „Het Bad te Betihesda" meer luis
ter bij te aeften.
Bene eigenaardige, plechtig© feeststem
ming viel waar te nemen, die reeds begon.'
bij de smederij en niet eindigde voor do
molens aan het ander einde van de stad.
Geen vuil op de stratengeen ruiten die
niet „geliapt", geen gordijnen, die niet go
wasschen e i gestreken waren. Alio men-
sohen hadden hun beste plunje aan.
Het was Zondag en S.ubbathsrust heersch-
te alom. Do bewoners van SkraJby waren
allen bezield mot den wensc'h Gode de eer
te gevenen dit geschiedde to; h ook door
de plechtige inwijding in de kerk van het
altaarstuk. Nu wordt or door de Zweden
noodt echt feest gevierd, zonder een dege
lijk onthaal van spijs en drank.
Men 'had te Skrallyy oen f eest-comité ge
vormd, met dokter Lars als woordvoerder.
In het comité waren verscheidene stemmen
opgogaaai voor een feestmaaltijd bij Gastis,
waarbij de prijzen en verdere formaliteiten
zouden geregeld worden, zooals vroeger bij
do vergadering van landbouwkundigen.
Maar baron Harmingsköld, die ook in het
postuur ritting, had, niet de eerste stem als
kunstenaarsvador en donateur, had verklaard
juist op dien dag een diner op Store Sunde
by te wi'lon geven.
Dokter Lar» had hierop gezegd dat het vl
tijd zeer 4o prijzen was in oen particulier als
de-o een feestmaaltijd wilde geven; en aan
gezien deze nu in de ouderlijke woning van:
den kunstenaar plaats had, sloot die zioh
vanzeii aan bij de feestviering ter inwijding
van „Het Bad te Beüheeda".
Wordi vervolgd.