v. SOS. 0" «Inarganv* Vrijdag 24 April 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: P«r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per poat - 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest* dagen. AdTertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 05 cent» bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeüge bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Do Burgemeester van Amersfoort-, Gezien artikel 41 der gemeentewet, Brengt ter kennife van. de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dinsdag, den 28. April aanstaande, des namid dags te 1^ ure. Amersfoort, den 23. April 1908. De Burgemeester voornoemd, WUIJTLERS. Politiek Overzicht Italiaansche postkantoren in Tarkije Met verrassende snelheid is het Turksch- Italiaansche' geschil in zijne geboorte on derdrukt. Het klassieke„Ik kwam, zag en overwon" is nog overtroffen, want reeds voordat qen enkel Italiaansc.il oorlogsschip ter plaatse kon zijn, had de sultan om trent het hoofdpunt, waarover het geschil liep, de concessie gedaan, die van hem ver langd werd. Wij komen daarop nog even terug, omdat over de zaak nog wel iets meer te zeggen is dan eergisteren is geschied. Turkije heeft zijn verzet tegen de oprich ting van Italiaansche postkantoren in een vijftal steden, waar zich reeds postkantoren van andere staten bevinden, laten varen. Intusschen heeft de Porte haar reohtsstaaid- punt gehandhaafd, dat er voor de oprich ting van vreemde postkantoren in Turkije geen rechtsbasis bestaat en dat zij zich alge meen© maatregelen voorbehoudt tegen de postkantoren van vreemde staten in Turksch gebied. Deze opvatting heeft de Porte ook vroeger reeds meermalen uitgedrukt; zoo in 1883 bij de mislukte poging om de vreem de postkantoren op te heffen, en inzonder heid ook bij het groote postconflict in Mei 1901, dat slechts hierdoor ten gunste van de vreeande mogendheden beslist werd, door dat de uit het buitenland komende post zak - ken over de grens door bijzondere ambte naren overgenomen en naar Konstantinopel overgebracht werden, terwijl de vreemde schepen de aanneming van de Turksche postzakken weigerdén. Ook toen Engeland in 1900 een postkantoor in Saloniki open de, bleef de,Porte niet in gebreke aan het Engelsche gezantscha,p de verklaring af te leggen, dat hare toestemming tot de open stelling van dit pcetkantoor volstrekt niet moest worden opgevat alsof zij hare prim- cipieele opvatting van de zaak prijs gaf, maar dat integendeel de Porte voornemens bleef de vreemde postkantoren op te hef fen. Engeland gaf toen het- volkomen cor recte antwoord, dat het bereid was de op heffing van zijne postkantoren in overweging te nemen, zoodra in de praktijk bleek, dat het Turksche postwezen voldeed aan de eischen van het moderne verkeer. Dat was destijds niet het geval en kan ook nu niet worden gezegd. Maar toch is het zeer twijfelachtig of Italië voor zijne pre tentie om eigen p>ostkantoren in het Turk sche rijk te onderhouden, zich op het recht van behandeling op den voet der meest be gunstigde natie kan beroepen. Ook is het de vraag of de regeering van Italië onder andere omstandigheden er toe zou zijn over gegaan de voldoening aan hare pretentie door eene vlootdemonstratie af te dwingen. Maar Italië heeft zich thans blijklbaar voor genomen, zich krachtiger dan tot dusver gelegen te laten zijn aan de behartiging van zijne belangen in het Turksche rijk. Dat beantwoordt aan een wensch, die in ruime kringen van het Italiaansche volk leeft, voor welks handel en nijverheid het oosten in de laatste jaren eene steeds groo- tero beteekenis heeft gekregen. Daarbij spe len ook eene rol oude historische herinntrin gen aan de dagen, toen de Italiaansche zee steden den handel bezorgden tusschen de groote markten van Voor-Azië en West- Europa en door hunne macht de inbooriiu gen imponeerdenHet streven bestaat on miskenbaar, voor handel en industrie een ruimer afzetgebied op de Turksche n arkt te veroveren, en als een middel daartoe moe ten ook de eigen postkantoren dienen, cis nu in Konstantinopel, Saloniki, Smyrna-, Valona en Jeruzalem zullen worden opge richt. Naast dezen hoofdeisch, waaraan i is voldaan, zijn er nog een drietal punten van minder gewicht, waarop de Italiaansche re- geering de aandacht van de Porte heeft ge vestigd. Dit zijn de volgende: 1. De hou ding van de Turksche ambtenaren in bepaald aangewezen plaatsen vah~ het Turksche rijk tegenover Italiaansche consulaire amb tenaren en Italiaansche burgers. Dit heeft inzonderheid betrekking op een in Derna, aan de Tripolitaansche kust, voorgekomen geval, waar onlangs de Franciscaner monnik Pacini is vermoord, volgens de voorstelling van Turksche zijde door zijne eigen kloos terbroeders, volgens Italiaan&che berichten echter op aansporing van den mutessarif van Derna. De Italiaansche regeering heeft twee consulaire ambtenaren derwaarts ge zonden om het geval te onderzoeken, als mede een oorlogsschipover het resultaat van dit onderzoek is nog niets bekend ge worden. 2. De belemmeringen, die door Turksche autoriteiten in den weg gelegd worden aan Italiaansohe burgers, die onroe rend' goed, met name grond, in bezit trach ten te krijgen. Onder de gevallen, die hier van zijn voorgekomen, behoort ook <"'e kv. :- tie van de Heraklea-mijnen, waarbij' Frank rijk eveneens betrokken is. 3. Het* willekeu rige verbod tot inlading van passagiers en goederen, dat onlangs zonder nadere moti veering door den gouverneur van Tripolis tegen eene Italiaansche mailstoomboot is it- gevaardigd. De bezwaren van Italië wegens deze drie punten zullen nu ook wel spoedig uit den weg geruimd worden. Reeds is ven besluit verschenen, waarbij aan de schepen onder Italiaansche vlag de kustvaart in Tri polis wordt toegestaan. Da HoordMfOv«r#«nkomst. Berlijn, 2 3 April. In het departe ment- van buitenlandsche zaken is heden de Noordzee overeenkomst door staatssecretaris von Schoen, den Britschen ambassadeair Sir Frank Lasoelles, den Fra,nscheu ambassa deur Oaanbon, den Deemsohen gezant ven Heyermann, den Zweedschen geaant graaf Taube en den Nederlandschen gezant baron Gevers onderteekend. Over heb tijdstip waarop de overeenkomst zal worden bekend gemaakt, zal nog na,der overleg gepleegd worden Duitoctiland. Volgens een bericht van de Post, heeft de Duitsche kroonprins zijn studiën aan de technische hoogeschool te Charlottenburg ten einde gebracht. Hij zal nu, nadat hij een korte vacant ie heeft genomen, zich verder gaan 'bekwamen in regeeringszaken en te dien einde A zaam worden gesteld aan het ministerie v «n binnenlandsche zaken. Door den loop, dien het laatste Harden- proces genomen heeft, is de "vraag weer ge rezen. wat er moet gebeuren met vorst Phi lip Eulenburg, die als alles waar is wat de getuigen, die Harden voor de schepenen rechtbank te München heeft laten optreden, hebben verklaard, ernstig gecompromitteer 1 is Ook conservatieve bladen geven toe, dat vorst Eulenburg een verloren man is, als het hem niet gelukt zich openlijk te zuiveren van de verdenking van meineed. Oberstaatsanwalt Isenbiel, die in het strafproces tegen Harden als ambtenaar van het O. -M. is opgetreden, heeft verklaard, dat de instructie tegen vorst Eulenburg met- de grootste strengheid zal worden gevoerd, wanneer betrouwbare getuigen tegen hem optreden. Wanneer vorst Eulenburg zich in iets misdragen heeft, dan moet hij de gevol gen dragen en voor zijne fouten boeten, evengoed als ieder ander^ Voor den ambte naar van het O. M. en voor den rechter mag er geen verschil van pe.rs. nen zijn. Van de twee getuigen, die te München bezwaren de verklaringen betreffende vorst Eulenburg hebben afgelegd, was de eene geen vreemde voor het O. M.wat hij heeft gezegd, was aan het O. "f. sedert lang bekend, maar scheen niet geloofwaardig. Wat de andere getuige heeft verklaard, was daarentegen ge heel nieuw en maakte den indruk van ge loofwaardigheid. Er zal voor gezorgd wor den, dat de zaak volledig tcf klaarheid komt. De processtukken zijn uit München opge vraagd; er zal een objectief maar streng onderzoek ingesteld worden, en als de uit slag vam dat onderzoek daartoe aanleiding geeft, dan zal er met nadruk tegen vorst Eulenburg worden opgetreden. In dat geval zal mogelijk de klacht tegen Harden's ver dediger, mr~Bernstein, wegenB openbare be- leediging van vorst Eulenburg worden inge trokken. In Berlijn vertoeven thans een aantal Fransche studenten met het dubbele doel de Duitsche inrichtingen van onderwijs te lee- ren kennen en met de Duitsche studeerende jongelingschap kennis-te maken. Btigië. Brussel, 23 April. De Kamer heeft de te 's Gravenhage gesloten overeenkomst betreffende de verlichting van de Schelde goedgekeurd. Engeland. De officieele kennisgeving van het over lijden van Sir Henry Campbell Bannerman, tot voor een dag of veertien eerste minister van Engeland, is onderteekend door zijn ge- neeeheer d'r. Burnet en luidt aldus-. „Sir Henry Camp/bell Bannermann is kalm heen gegaan om 9T5 heden voormiddag. De oor zaak van den dood was hartzwakte." Den dag te voren was er kennis gegeven, dat hij ontslag nam als lid van het lagerhuis voor Stirling Burghs, het Schotsche district, dat hij sedert 1868 had vertegenwoordigd. De begrafenis zal Dinsdag a. s. plaats hebben op het kerkhof te Meigle (Perthshire) waar hij zal rusten naast zijne echtgenoote. Maandag wordt een lijkdienst gehouden in de Westminster öbdij. De minister Winston Churchill, die ÏTu In Noordwest-Manchester strijdt voor de ver nieuwing van zijn mandaat als lid van het lagerhuis, heeft in eene vergadering omtrent homerule voor Ierland verklaard, dat, als dit parlement aan het einde van zijn man daat was gekomen, de liberal© partij voor zich vrijheid moest verlangen om het vraag stuk van zelfbestuur in Ierland ter hand te nemen in ruimen zin, zonder beperkt te zijn tot maatregelen van het slag van het wetsontwerp, da.t, door het kabinet C.rnpbell Ban lierman aanhangig gemaakt, maar later ingetrokken is. Hij zeide dit na ruggespraak met den tegen-woordigen eersten n.ir: cei Asquith. Op grond van deze verklaring is van het hoofdkwartier van den Ierschen nationalis- tenbond ©en schrijven uitgegaan, waarin John Redmond en T. P. O'Connor dele- ?he kiezere in Manchester uitnoodigen hunne stemmen Wt te brengen op den heer Chur chill. De kanselier der schatkist Lloyd George, die tot ondtersteuning van de candidatuur van zijn ambtgenoot Churchill te Noordwest Manchester in kiezersvergaderingen op treedt, heeft- daar aangekondigd, dat En geland binnen een jaar de wettelijke rege ling van de leeftijd'spensioenen voor werk loden zou hebben Londen, 3 April. Te Dewsbury, waar de heer Runciman, wegens zijn bevor dering tot minister van onderwijs, zich aan een© nieuwe verkiezing moest onderwerpen, was de uitslag van de stemming aldus! Her kozen Runciman met 5594 stemmenop Boyd Carpenter, unionist, werden 4078 en op Turner, van de' arbeidspartij2446 stemmen uitgebracht. Het op den liberaal uitgebrachte stemmenaantal verminderde siudis de vorige verkiezing met 1170, ter wijl dat der unionisten vermeerderde met 1124 stemmen- de candidaat van de ar- beidspartij had 183 stemmen minder dan bij <le vorige verkiezing. Rutland. Petersburg, 23 April. Heden namiddag te 3 uur onderteekenden in het ministerie van buitenlandsche zaken de Rus sische minister van buitenlandsche zaken Iswolski, de Duitsche gezant graaf Pourta- lès, de Zweedsche gezant Brandström en de Deensche gebant v. Lövenörn de verklaring en een afzonderlijk memorandum, betref fende de wederzijdsche erkenning door Rus land, het Duitsche Rijk, Zweden en Dene marken van het beginsel van den territo rial en status quo aan de Oostzee. Petersburg, 23 April. Generaal-adju- dant Liuevritsch, de gewezen opperbevelheb ber der Russische troepen in Mandsjoerije is hedenavond overleden. Turklj* In een in 't Russische gc&antschapagebouw te Konstantinopel gehouden bijeenkomst van de vertegenwoordigers der groote mo gendheden, werd besloten tot het zenden van eene nota aan de Porte, waardoor de Turksche regeering zal worden uitgenoodigd de contracten met de 50 vreemde officie ren, die bij de gendarmerie in Macedonië zijn aangesteld en die zijn geëindigd of wel dra zuilen afloopen, te vernieuwen. D© ingenieurs, die de Maatschappij der Oostersclie spoorwegen beschikbaar stelt voor het maken van het tracé van den Sand- jakspoorweg, zi:n te Ueskub aangekomen. Op bevel van Konstantinopel uit zijn drie escad'tne kavallerie uit Köprulu, een uit Priséatina en twee uit Prizrend naar No- vibazar vertrokken, o-m dienst te doen als dekking bij dé terrein opnemingen. Marokko. Hel gezantschap, dat Moeley Hafid naar Europa zendt, zal zioh niet met de regeerin gen in verbinding stellen, maar zich wen den tot bekende staatslieden en leiders van de oppositie, om dezen in te lichten over de Marokkaansche zaken. Ook eenige Europea nen gaan met dit gezantschap mee, die ech ter, volgens de Temps, voor hunne taak vol strekt niet gekwalificeerd zijn. Bij hunne aankomst te Saffi hebben de afgezanten van Moelay Hafid bij de leden van het consu laire Éorps verzegelde brieven van hun last gever- aan de vertegenwoordigers der mo gendheden te Tanger afgegeven, waarin het doel van de zending wordt uiteengezet. Britsch-Indii. Er komen weer nieuwe onlusten voor aan de noordwestelijke grens van Britsch-Ir.dië Shakhandon en Ahazaz zijn sedert veertien dagen bezet door de troepen van Peshawar, die nu versterkt zijn en onder het bevel van kolonel Fane van het 21e regiment cavalerie staan. Omstreeks 10,000 Mo'hniands 1 beu zich aan de grens in de buurt van Prai.gghur vereenigd. Dientengevolge zijn aanzienlijke versterkingen naar de grens vertrokken. Do M ohm a mis moeten goed bewapend en van muntie voorzien zijn. V*r*«fiigde Stoten. Het Huis van vertegenwoordigers heeft het voorstel van Longworth, om 3h millioen dollar op de begroot in g te brengen voor den aankoop van gezaivtschapsgebouwen in do voornaamste hoofdsteden van Europa aan genomen. Venezuela. Volge ns een bericht uit Caracas hoeft pre sident Castro de haven van La- Guaira voor- loopig veertien dagen laten sluiten. In dien tussdhentijd zal een geneeskundig onderzoek den aard van de ziekte, die er heerschip pest, gelooft men trachten vast- te stellen. Puerto Cabello "blijft open voor den in- eu uitvoer van goederen. Mldden-Amerika. Op president Cabrera, van d© republiek Guatemala, is een aanslag ~*deegd op het nogeirbhk, toen bij het nationale paleis wild© binnengaan om den nieuwen Amerikaanechen! gezant te ontvangen. De aanslag is hem te staan gekomen op het verlies van een vin ger. New-York, 24 April. Een tele gram uit .Guatemala bericht, dat president Cabrera aan de gezanten van de vreemd© mogendheden kennis heeft gegeven, dat ver leden Donderdag een uitgebreide samen zwering is ontdekt, die ten doel had een aanslag op zijn leven. Achttien raddraaiers zijn terechtgesteld. (Volgens een telegram, dat de nieuwe ge zant der Vereenigd© 8t.aten naar Washing ton heeft gezonden, waren de bedrijvers van den aanslag vijf kadeitten van de militaire school, die deel uitmaakten van de ten be hoeve van de ontvangst va» den gezant op gestelde ©erewacht.) Allerlei. vDe beroemde Weensche keelarts Leo pold Schrötter is, 71 jaar oud, overleden. 13 DOOB THERESE HOVEN. Zijn zuster lette er niét op, doch! ver volgde met tergende langzaamheid: „Op mijn verlanglijstje... staat... een reisje neer Engeland en wel speciaal naar Bick- ley, en nog specialer naar: „Westmere", 'tbuiten der familie Roodford." „Ik begrijp niet, wat -dit met St. Nico- laas te maken heeft," begon Jan onnoozel. „Ik wel. Jij' moet mij, op geheimzinnige en orgineele wijze, een retouibiljet over Vlissingen of den Hoek sturen. Anders laat papa mij niet gaan. En jij1 moet mee om mij te chaperonneeren." „Meen-je 'theusoh? Ik was anders niet van plan verlof te nemen en dat buiten - land8ch „Voor wie speel-je die comedie?" vroeg Annette, quasi-barsch. „Voor mezelf wel 't meest, denk ik," be kende Jan, gul. „Ik zou natuurlijk dol graag eens naar Engeland gaan en je vrien din terugzien, maar eerlijk gezegd, zou 't wel gaan?" „Zoo, nu zijn we, waar we wezen moe ten; ik zou 't allemachtig flauw van je ge vonden heb'ben, als je mij niet in je ver trouwen genomen hadt." ,,Wat helpt dat nu? Je begrijpt wel, dat ikhm! een nadere kennismaking met Miss Roodford verlang... om... „Om daarna een wettige verbintenis aan te gaan," voltooide Annette. „'tis geen huwelijks-advertentie," brom de Jan geraakt. „Mijn beste jongen, je doet heel ver keerd met zoo terstond op je achterst© poot jes te gaan staan en dat tegenover mij, je eenigen steun. Als je mij niet hadt-, kwam je er niet. Ik moet je toch maar in 't ver sterkt kasteel der Roodfords brengen. Als jij je er aanmeldt, al zou 't zijn in groot uniform, met steek en epauletten, zou: je er niet open gedaan worden. Zelfs Mariou, de dochter des huizes, kan luitenant Ver meer niet goedschiks inviteeren. Wil-je dus je doel bereiken, neem dan genoegen in de ondergeschikte rol, die ik je aanbied, en vertrouw je aan mij toe." „Nog iets?" >*oeg Jan, spottend. „O! ja... en zorg voor een biljet op St. Nicolaas-avond voor miji en voor een verlof pas voor je zelf, een dag of veertien later." En zoo gebeurde het, dat er op 5 Decem ber, 's avonds te negen uur ongeveer, een groote mand voor Annette Vermeer werd binnengebracht, waarin zo, onder aan, na veel zoeken en teleurstellingen, een klein doosje Haagsche Hopjes vond en daarin een 'bon: „Goed voor een retour bil jet le klasse Den HaagLonden." Annette's eerste implusie was haar vader voor die allerliefste attentie te bedanken, maar deze maakte er zich al heel gauw van af met de verkillende modedeeling, dat hij, niet van zulke flauwe grapjes hield on zeer zeker zijn toestemming niet tot zulk een idioot plan zou geven. Waarop Jan beleedigd vroeg, welk idioot plan de oude heer bedoelde. „Wel, om midden in den winter naar Engeland te gaan, ik wou nog. liever." Mama was 't met papa eens, maar de jongelui hadden ook een stem en toen er niets anders opzat, gaf Jan zijn voornemen te kennen om zijn zuster, als deze niet al leen mocht leizen, dan maar in vredesnaam te vergezellen. Ze was dan toch ook zijn eenig zusje eu in 't voorjaar moest hij- al weer voor drie jaar naar den Oost; dus... Mevrouw schudde 't hoofd, maakte aller lei onmogelijke gebaren en brok allerlei pot sierlijke gezichten, in de meening zeer dui delijk haar 'bezwaren te kennen te geven, doch slaagde daarin zoo weinig, dat haar echtgenoot haar vroeg of ze niezen moest. Toen werd ze nog energieker in haar hoofdschudden en verklaarde duidelijk, dat zij1 beslist tegen Annette's reis 'was en er zich steeds tegen zou blijven verzetten. „Maar God, mama, waarom dan toch, alle meisjes gaan wel eens uit logeeren, daar steekt, toch niets in?" „O! dat is "t 'm niet; als jij alleen kon gaan, maar dat kan niet, dat ben ik vol komen met je papa eens." „Ik verlang ook niet, als dame seule, de zee over te steken, maar als Jan me nu brengen wil." „(Brengen... o! als 'tenkel brengen was, maar natuurlijk zullen ze hem dan ook te logeeren vragen." „Dat zal wel," viel Jan kalm in. ..Ik ben dan toch ook geen kruier, die de juf frouw tot aan 't hek kan bezorgen om clan rechtsom keer te maken." „Och! God1, jongen, en dat zou toch 't veiligste voor je zijn." zudhtte zijn moeder. „Waarom? Bent u bang dat er, in West ■mere, voetangels en klemmen liggen, of dat er een groote hond is?" „Spot toch niet, jongen, de zaak is te ernstig. Je weet wel, wat ik bedoel. Als jij nu met Annette naar de familie Roodford gaat, dan zal dat meisje, die Marion, zich allicht gaan verbeelden, dat je voor haar komt." „Moeder, wees toch wijzer," vermaande papa Vermeer. „Een tweede luitenant! Laat Jan maar stilletjes in 't voorjaar naar Indie gaan en als hij, bij leven en welzijn, over drie en een half jaar terugkomt, zul len we wel eens naar een meisje voor hem uitkijken, dan is het tijd genoeg. En nu moest je ons neg eens een glaasje bisschop inschenken, Annette. Dat is toch maar de beste drank. Vedbeeld-je vrouw, daar zei me een van do hoeren op de soos van mid dag, zoo onder "tbitteren, dat hij wat op moest passen, want dat hiji van avond kar dinaal moest drinken, héb-je daar ooit van gehooid, Jan?" „O! jawel," zei Jan, tamelijk stroef, ,,'t Is zoo iets als bisschop, maar 't wordt van witten wijn gemaakt." „Hé, je zoudt zeggende kardinaals dra gen toch anders een rooden mantel, je zoudt dus eerder aan iets roods denken." En de heer des huizes babbelde gemoe delijk verder, in de meening den opkomen den storm geheel bezworen te hebben. Doch hij vergiste zich. „Annette, heb-je lust een uurtje met mij naar de Witte te gaan?" vrceg Jan. „Hoe komnj© daar op eens op?" infor meerde zijn moeder verbaasd. „Wel, door dat- papa. over de sociëteit sprak. IJ weet, 'tis van avond open voor dames en ik dacht, dat Annette misschien wel zin zou hebben er eens een kijkje te nemen." „Och! ja, wel graag, er zullen nu wel geen pakjes meer komen," antwoordde zijn zuster, die erg benieuwd was om' te hooren, hoe Jan de voorloopige weigering zijner ouders zou opnemen. Nauwelijks waren z© op straat, of Jan vatte haar arm en zei vertrouwelijk: ,„We gaan toch. hoor! Je begrijpt wel, dat ik me, op mijn leeftijd, niet zal laten dwin gen of me laat tegenhouden „Maar, Jan, als papa en mama nu niet willen dat ik ga?" „Dan zal ik openhartig met hen spreken en ze vertellen, dat ik Marion Roodford liefheb en niets vuriger verlang dan haar tot mijn vrouw te maken." Ein toen ®o, een uur later, thuis kwamen, sprak Jan ook in dien geest met zijn ouders die er eerst verwonderd, boen boos over werden, maar er zich, ten slotte, toch bij neerlegden Ze konden hun meerderjarigen zoon toch niet beletten, zijn naam en liand aan te bieden aan 't meisje, dat zij.u- hart reedé had, maar ze hadden er, ieder voor zich', oen zwaar hoofdf in. Papa vond hem nog voel te jong en mama meende, dat een Hollandsch meisje hem toch veel gelukki ger zou hébben gemaakt. Ze gingen .bedroefd naar bed, de oudjes, en bekenden 't elkander met schaamte, dat de Sint hun dit jaar geen aangename ver rassing had gébracht en dat... de kindera 'b ouderlijk gezag ontgroeid waren. Wrrdt urvtilfé.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1