v. SOS.
0" «Inarganv*
Vrijdag 24 April 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
P«r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per poat - 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest*
dagen.
AdTertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 05 cent» bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeüge bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Do Burgemeester van Amersfoort-,
Gezien artikel 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennife van. de ingezetenen, dat
de Raad dezer gemeente zal vergaderen op
Dinsdag, den 28. April aanstaande, des namid
dags te 1^ ure.
Amersfoort, den 23. April 1908.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTLERS.
Politiek Overzicht
Italiaansche postkantoren in Tarkije
Met verrassende snelheid is het Turksch-
Italiaansche' geschil in zijne geboorte on
derdrukt. Het klassieke„Ik kwam, zag
en overwon" is nog overtroffen, want reeds
voordat qen enkel Italiaansc.il oorlogsschip
ter plaatse kon zijn, had de sultan om
trent het hoofdpunt, waarover het geschil
liep, de concessie gedaan, die van hem ver
langd werd.
Wij komen daarop nog even terug, omdat
over de zaak nog wel iets meer te zeggen is
dan eergisteren is geschied.
Turkije heeft zijn verzet tegen de oprich
ting van Italiaansche postkantoren in een
vijftal steden, waar zich reeds postkantoren
van andere staten bevinden, laten varen.
Intusschen heeft de Porte haar reohtsstaaid-
punt gehandhaafd, dat er voor de oprich
ting van vreemde postkantoren in Turkije
geen rechtsbasis bestaat en dat zij zich alge
meen© maatregelen voorbehoudt tegen de
postkantoren van vreemde staten in Turksch
gebied. Deze opvatting heeft de Porte ook
vroeger reeds meermalen uitgedrukt; zoo
in 1883 bij de mislukte poging om de vreem
de postkantoren op te heffen, en inzonder
heid ook bij het groote postconflict in Mei
1901, dat slechts hierdoor ten gunste van
de vreeande mogendheden beslist werd, door
dat de uit het buitenland komende post zak -
ken over de grens door bijzondere ambte
naren overgenomen en naar Konstantinopel
overgebracht werden, terwijl de vreemde
schepen de aanneming van de Turksche
postzakken weigerdén. Ook toen Engeland
in 1900 een postkantoor in Saloniki open
de, bleef de,Porte niet in gebreke aan het
Engelsche gezantscha,p de verklaring af te
leggen, dat hare toestemming tot de open
stelling van dit pcetkantoor volstrekt niet
moest worden opgevat alsof zij hare prim-
cipieele opvatting van de zaak prijs gaf,
maar dat integendeel de Porte voornemens
bleef de vreemde postkantoren op te hef
fen. Engeland gaf toen het- volkomen cor
recte antwoord, dat het bereid was de op
heffing van zijne postkantoren in overweging
te nemen, zoodra in de praktijk bleek, dat
het Turksche postwezen voldeed aan de
eischen van het moderne verkeer.
Dat was destijds niet het geval en kan ook
nu niet worden gezegd. Maar toch is het
zeer twijfelachtig of Italië voor zijne pre
tentie om eigen p>ostkantoren in het Turk
sche rijk te onderhouden, zich op het recht
van behandeling op den voet der meest be
gunstigde natie kan beroepen. Ook is het
de vraag of de regeering van Italië onder
andere omstandigheden er toe zou zijn over
gegaan de voldoening aan hare pretentie
door eene vlootdemonstratie af te dwingen.
Maar Italië heeft zich thans blijklbaar voor
genomen, zich krachtiger dan tot dusver
gelegen te laten zijn aan de behartiging van
zijne belangen in het Turksche rijk. Dat
beantwoordt aan een wensch, die in
ruime kringen van het Italiaansche volk
leeft, voor welks handel en nijverheid het
oosten in de laatste jaren eene steeds groo-
tero beteekenis heeft gekregen. Daarbij spe
len ook eene rol oude historische herinntrin
gen aan de dagen, toen de Italiaansche zee
steden den handel bezorgden tusschen de
groote markten van Voor-Azië en West-
Europa en door hunne macht de inbooriiu
gen imponeerdenHet streven bestaat on
miskenbaar, voor handel en industrie een
ruimer afzetgebied op de Turksche n arkt te
veroveren, en als een middel daartoe moe
ten ook de eigen postkantoren dienen, cis
nu in Konstantinopel, Saloniki, Smyrna-,
Valona en Jeruzalem zullen worden opge
richt.
Naast dezen hoofdeisch, waaraan i is
voldaan, zijn er nog een drietal punten van
minder gewicht, waarop de Italiaansche re-
geering de aandacht van de Porte heeft ge
vestigd. Dit zijn de volgende: 1. De hou
ding van de Turksche ambtenaren in bepaald
aangewezen plaatsen vah~ het Turksche
rijk tegenover Italiaansche consulaire amb
tenaren en Italiaansche burgers. Dit heeft
inzonderheid betrekking op een in Derna,
aan de Tripolitaansche kust, voorgekomen
geval, waar onlangs de Franciscaner monnik
Pacini is vermoord, volgens de voorstelling
van Turksche zijde door zijne eigen kloos
terbroeders, volgens Italiaan&che berichten
echter op aansporing van den mutessarif van
Derna. De Italiaansche regeering heeft
twee consulaire ambtenaren derwaarts ge
zonden om het geval te onderzoeken, als
mede een oorlogsschipover het resultaat
van dit onderzoek is nog niets bekend ge
worden. 2. De belemmeringen, die door
Turksche autoriteiten in den weg gelegd
worden aan Italiaansohe burgers, die onroe
rend' goed, met name grond, in bezit trach
ten te krijgen. Onder de gevallen, die hier
van zijn voorgekomen, behoort ook <"'e kv. :-
tie van de Heraklea-mijnen, waarbij' Frank
rijk eveneens betrokken is. 3. Het* willekeu
rige verbod tot inlading van passagiers en
goederen, dat onlangs zonder nadere moti
veering door den gouverneur van Tripolis
tegen eene Italiaansche mailstoomboot is it-
gevaardigd. De bezwaren van Italië wegens
deze drie punten zullen nu ook wel spoedig
uit den weg geruimd worden. Reeds is ven
besluit verschenen, waarbij aan de schepen
onder Italiaansche vlag de kustvaart in Tri
polis wordt toegestaan.
Da HoordMfOv«r#«nkomst.
Berlijn, 2 3 April. In het departe
ment- van buitenlandsche zaken is heden de
Noordzee overeenkomst door staatssecretaris
von Schoen, den Britschen ambassadeair Sir
Frank Lasoelles, den Fra,nscheu ambassa
deur Oaanbon, den Deemsohen gezant ven
Heyermann, den Zweedschen geaant graaf
Taube en den Nederlandschen gezant baron
Gevers onderteekend.
Over heb tijdstip waarop de overeenkomst
zal worden bekend gemaakt, zal nog na,der
overleg gepleegd worden
Duitoctiland.
Volgens een bericht van de Post, heeft de
Duitsche kroonprins zijn studiën aan de
technische hoogeschool te Charlottenburg ten
einde gebracht.
Hij zal nu, nadat hij een korte vacant ie
heeft genomen, zich verder gaan 'bekwamen
in regeeringszaken en te dien einde A
zaam worden gesteld aan het ministerie v «n
binnenlandsche zaken.
Door den loop, dien het laatste Harden-
proces genomen heeft, is de "vraag weer ge
rezen. wat er moet gebeuren met vorst Phi
lip Eulenburg, die als alles waar is wat de
getuigen, die Harden voor de schepenen
rechtbank te München heeft laten optreden,
hebben verklaard, ernstig gecompromitteer 1
is Ook conservatieve bladen geven toe, dat
vorst Eulenburg een verloren man is, als het
hem niet gelukt zich openlijk te zuiveren
van de verdenking van meineed.
Oberstaatsanwalt Isenbiel, die in het
strafproces tegen Harden als ambtenaar van
het O. -M. is opgetreden, heeft verklaard,
dat de instructie tegen vorst Eulenburg met-
de grootste strengheid zal worden gevoerd,
wanneer betrouwbare getuigen tegen hem
optreden. Wanneer vorst Eulenburg zich in
iets misdragen heeft, dan moet hij de gevol
gen dragen en voor zijne fouten boeten,
evengoed als ieder ander^ Voor den ambte
naar van het O. M. en voor den rechter
mag er geen verschil van pe.rs. nen zijn. Van
de twee getuigen, die te München bezwaren
de verklaringen betreffende vorst Eulenburg
hebben afgelegd, was de eene geen vreemde
voor het O. M.wat hij heeft gezegd, was
aan het O. "f. sedert lang bekend, maar
scheen niet geloofwaardig. Wat de andere
getuige heeft verklaard, was daarentegen ge
heel nieuw en maakte den indruk van ge
loofwaardigheid. Er zal voor gezorgd wor
den, dat de zaak volledig tcf klaarheid komt.
De processtukken zijn uit München opge
vraagd; er zal een objectief maar streng
onderzoek ingesteld worden, en als de uit
slag vam dat onderzoek daartoe aanleiding
geeft, dan zal er met nadruk tegen vorst
Eulenburg worden opgetreden. In dat geval
zal mogelijk de klacht tegen Harden's ver
dediger, mr~Bernstein, wegenB openbare be-
leediging van vorst Eulenburg worden inge
trokken.
In Berlijn vertoeven thans een aantal
Fransche studenten met het dubbele doel de
Duitsche inrichtingen van onderwijs te lee-
ren kennen en met de Duitsche studeerende
jongelingschap kennis-te maken.
Btigië.
Brussel, 23 April. De Kamer heeft
de te 's Gravenhage gesloten overeenkomst
betreffende de verlichting van de Schelde
goedgekeurd.
Engeland.
De officieele kennisgeving van het over
lijden van Sir Henry Campbell Bannerman,
tot voor een dag of veertien eerste minister
van Engeland, is onderteekend door zijn ge-
neeeheer d'r. Burnet en luidt aldus-. „Sir
Henry Camp/bell Bannermann is kalm heen
gegaan om 9T5 heden voormiddag. De oor
zaak van den dood was hartzwakte."
Den dag te voren was er kennis gegeven,
dat hij ontslag nam als lid van het lagerhuis
voor Stirling Burghs, het Schotsche district,
dat hij sedert 1868 had vertegenwoordigd.
De begrafenis zal Dinsdag a. s. plaats
hebben op het kerkhof te Meigle (Perthshire)
waar hij zal rusten naast zijne echtgenoote.
Maandag wordt een lijkdienst gehouden in
de Westminster öbdij.
De minister Winston Churchill, die ÏTu In
Noordwest-Manchester strijdt voor de ver
nieuwing van zijn mandaat als lid van het
lagerhuis, heeft in eene vergadering omtrent
homerule voor Ierland verklaard, dat, als
dit parlement aan het einde van zijn man
daat was gekomen, de liberal© partij voor
zich vrijheid moest verlangen om het vraag
stuk van zelfbestuur in Ierland ter hand
te nemen in ruimen zin, zonder beperkt te
zijn tot maatregelen van het slag van het
wetsontwerp, da.t, door het kabinet C.rnpbell
Ban lierman aanhangig gemaakt, maar later
ingetrokken is. Hij zeide dit na ruggespraak
met den tegen-woordigen eersten n.ir: cei
Asquith.
Op grond van deze verklaring is van het
hoofdkwartier van den Ierschen nationalis-
tenbond ©en schrijven uitgegaan, waarin
John Redmond en T. P. O'Connor dele- ?he
kiezere in Manchester uitnoodigen hunne
stemmen Wt te brengen op den heer Chur
chill.
De kanselier der schatkist Lloyd George,
die tot ondtersteuning van de candidatuur
van zijn ambtgenoot Churchill te Noordwest
Manchester in kiezersvergaderingen op
treedt, heeft- daar aangekondigd, dat En
geland binnen een jaar de wettelijke rege
ling van de leeftijd'spensioenen voor werk
loden zou hebben
Londen, 3 April. Te Dewsbury,
waar de heer Runciman, wegens zijn bevor
dering tot minister van onderwijs, zich aan
een© nieuwe verkiezing moest onderwerpen,
was de uitslag van de stemming aldus! Her
kozen Runciman met 5594 stemmenop
Boyd Carpenter, unionist, werden 4078 en
op Turner, van de' arbeidspartij2446
stemmen uitgebracht. Het op den liberaal
uitgebrachte stemmenaantal verminderde
siudis de vorige verkiezing met 1170, ter
wijl dat der unionisten vermeerderde met
1124 stemmen- de candidaat van de ar-
beidspartij had 183 stemmen minder dan
bij <le vorige verkiezing.
Rutland.
Petersburg, 23 April. Heden
namiddag te 3 uur onderteekenden in het
ministerie van buitenlandsche zaken de Rus
sische minister van buitenlandsche zaken
Iswolski, de Duitsche gezant graaf Pourta-
lès, de Zweedsche gezant Brandström en de
Deensche gebant v. Lövenörn de verklaring
en een afzonderlijk memorandum, betref
fende de wederzijdsche erkenning door Rus
land, het Duitsche Rijk, Zweden en Dene
marken van het beginsel van den territo
rial en status quo aan de Oostzee.
Petersburg, 23 April. Generaal-adju-
dant Liuevritsch, de gewezen opperbevelheb
ber der Russische troepen in Mandsjoerije
is hedenavond overleden.
Turklj*
In een in 't Russische gc&antschapagebouw
te Konstantinopel gehouden bijeenkomst
van de vertegenwoordigers der groote mo
gendheden, werd besloten tot het zenden
van eene nota aan de Porte, waardoor de
Turksche regeering zal worden uitgenoodigd
de contracten met de 50 vreemde officie
ren, die bij de gendarmerie in Macedonië
zijn aangesteld en die zijn geëindigd of wel
dra zuilen afloopen, te vernieuwen.
D© ingenieurs, die de Maatschappij der
Oostersclie spoorwegen beschikbaar stelt
voor het maken van het tracé van den Sand-
jakspoorweg, zi:n te Ueskub aangekomen.
Op bevel van Konstantinopel uit zijn drie
escad'tne kavallerie uit Köprulu, een uit
Priséatina en twee uit Prizrend naar No-
vibazar vertrokken, o-m dienst te doen als
dekking bij dé terrein opnemingen.
Marokko.
Hel gezantschap, dat Moeley Hafid naar
Europa zendt, zal zioh niet met de regeerin
gen in verbinding stellen, maar zich wen
den tot bekende staatslieden en leiders van
de oppositie, om dezen in te lichten over de
Marokkaansche zaken. Ook eenige Europea
nen gaan met dit gezantschap mee, die ech
ter, volgens de Temps, voor hunne taak vol
strekt niet gekwalificeerd zijn. Bij hunne
aankomst te Saffi hebben de afgezanten van
Moelay Hafid bij de leden van het consu
laire Éorps verzegelde brieven van hun last
gever- aan de vertegenwoordigers der mo
gendheden te Tanger afgegeven, waarin het
doel van de zending wordt uiteengezet.
Britsch-Indii.
Er komen weer nieuwe onlusten voor aan
de noordwestelijke grens van Britsch-Ir.dië
Shakhandon en Ahazaz zijn sedert veertien
dagen bezet door de troepen van Peshawar,
die nu versterkt zijn en onder het bevel van
kolonel Fane van het 21e regiment cavalerie
staan. Omstreeks 10,000 Mo'hniands 1 beu
zich aan de grens in de buurt van Prai.gghur
vereenigd. Dientengevolge zijn aanzienlijke
versterkingen naar de grens vertrokken. Do
M ohm a mis moeten goed bewapend en van
muntie voorzien zijn.
V*r*«fiigde Stoten.
Het Huis van vertegenwoordigers heeft
het voorstel van Longworth, om 3h millioen
dollar op de begroot in g te brengen voor den
aankoop van gezaivtschapsgebouwen in do
voornaamste hoofdsteden van Europa aan
genomen.
Venezuela.
Volge ns een bericht uit Caracas hoeft pre
sident Castro de haven van La- Guaira voor-
loopig veertien dagen laten sluiten. In dien
tussdhentijd zal een geneeskundig onderzoek
den aard van de ziekte, die er heerschip
pest, gelooft men trachten vast- te stellen.
Puerto Cabello "blijft open voor den in- eu
uitvoer van goederen.
Mldden-Amerika.
Op president Cabrera, van d© republiek
Guatemala, is een aanslag ~*deegd op het
nogeirbhk, toen bij het nationale paleis wild©
binnengaan om den nieuwen Amerikaanechen!
gezant te ontvangen. De aanslag is hem te
staan gekomen op het verlies van een vin
ger.
New-York, 24 April. Een tele
gram uit .Guatemala bericht, dat president
Cabrera aan de gezanten van de vreemd©
mogendheden kennis heeft gegeven, dat ver
leden Donderdag een uitgebreide samen
zwering is ontdekt, die ten doel had een
aanslag op zijn leven. Achttien raddraaiers
zijn terechtgesteld.
(Volgens een telegram, dat de nieuwe ge
zant der Vereenigd© 8t.aten naar Washing
ton heeft gezonden, waren de bedrijvers van
den aanslag vijf kadeitten van de militaire
school, die deel uitmaakten van de ten be
hoeve van de ontvangst va» den gezant op
gestelde ©erewacht.)
Allerlei.
vDe beroemde Weensche keelarts Leo
pold Schrötter is, 71 jaar oud, overleden.
13 DOOB
THERESE HOVEN.
Zijn zuster lette er niét op, doch! ver
volgde met tergende langzaamheid: „Op
mijn verlanglijstje... staat... een reisje
neer Engeland en wel speciaal naar Bick-
ley, en nog specialer naar: „Westmere",
'tbuiten der familie Roodford."
„Ik begrijp niet, wat -dit met St. Nico-
laas te maken heeft," begon Jan onnoozel.
„Ik wel. Jij' moet mij, op geheimzinnige
en orgineele wijze, een retouibiljet over
Vlissingen of den Hoek sturen. Anders
laat papa mij niet gaan. En jij1 moet mee
om mij te chaperonneeren."
„Meen-je 'theusoh? Ik was anders niet
van plan verlof te nemen en dat buiten -
land8ch
„Voor wie speel-je die comedie?" vroeg
Annette, quasi-barsch.
„Voor mezelf wel 't meest, denk ik," be
kende Jan, gul. „Ik zou natuurlijk dol
graag eens naar Engeland gaan en je vrien
din terugzien, maar eerlijk gezegd, zou 't
wel gaan?"
„Zoo, nu zijn we, waar we wezen moe
ten; ik zou 't allemachtig flauw van je ge
vonden heb'ben, als je mij niet in je ver
trouwen genomen hadt."
,,Wat helpt dat nu? Je begrijpt wel, dat
ikhm! een nadere kennismaking met
Miss Roodford verlang... om...
„Om daarna een wettige verbintenis aan
te gaan," voltooide Annette.
„'tis geen huwelijks-advertentie," brom
de Jan geraakt.
„Mijn beste jongen, je doet heel ver
keerd met zoo terstond op je achterst© poot
jes te gaan staan en dat tegenover mij, je
eenigen steun. Als je mij niet hadt-, kwam
je er niet. Ik moet je toch maar in 't ver
sterkt kasteel der Roodfords brengen. Als
jij je er aanmeldt, al zou 't zijn in groot
uniform, met steek en epauletten, zou: je
er niet open gedaan worden. Zelfs Mariou,
de dochter des huizes, kan luitenant Ver
meer niet goedschiks inviteeren. Wil-je dus
je doel bereiken, neem dan genoegen in de
ondergeschikte rol, die ik je aanbied, en
vertrouw je aan mij toe."
„Nog iets?" >*oeg Jan, spottend.
„O! ja... en zorg voor een biljet op St.
Nicolaas-avond voor miji en voor een verlof
pas voor je zelf, een dag of veertien later."
En zoo gebeurde het, dat er op 5 Decem
ber, 's avonds te negen uur ongeveer, een
groote mand voor Annette Vermeer werd
binnengebracht, waarin zo, onder aan, na
veel zoeken en teleurstellingen, een klein
doosje Haagsche Hopjes vond en daarin een
'bon: „Goed voor een retour bil jet le klasse
Den HaagLonden."
Annette's eerste implusie was haar vader
voor die allerliefste attentie te bedanken,
maar deze maakte er zich al heel gauw van
af met de verkillende modedeeling, dat hij,
niet van zulke flauwe grapjes hield on zeer
zeker zijn toestemming niet tot zulk een
idioot plan zou geven.
Waarop Jan beleedigd vroeg, welk idioot
plan de oude heer bedoelde.
„Wel, om midden in den winter naar
Engeland te gaan, ik wou nog. liever."
Mama was 't met papa eens, maar de
jongelui hadden ook een stem en toen er
niets anders opzat, gaf Jan zijn voornemen
te kennen om zijn zuster, als deze niet al
leen mocht leizen, dan maar in vredesnaam
te vergezellen.
Ze was dan toch ook zijn eenig zusje eu
in 't voorjaar moest hij- al weer voor drie
jaar naar den Oost; dus...
Mevrouw schudde 't hoofd, maakte aller
lei onmogelijke gebaren en brok allerlei pot
sierlijke gezichten, in de meening zeer dui
delijk haar 'bezwaren te kennen te geven,
doch slaagde daarin zoo weinig, dat haar
echtgenoot haar vroeg of ze niezen moest.
Toen werd ze nog energieker in haar
hoofdschudden en verklaarde duidelijk, dat
zij1 beslist tegen Annette's reis 'was en er
zich steeds tegen zou blijven verzetten.
„Maar God, mama, waarom dan toch,
alle meisjes gaan wel eens uit logeeren,
daar steekt, toch niets in?"
„O! dat is "t 'm niet; als jij alleen kon
gaan, maar dat kan niet, dat ben ik vol
komen met je papa eens."
„Ik verlang ook niet, als dame seule, de
zee over te steken, maar als Jan me nu
brengen wil."
„(Brengen... o! als 'tenkel brengen was,
maar natuurlijk zullen ze hem dan ook te
logeeren vragen."
„Dat zal wel," viel Jan kalm in. ..Ik
ben dan toch ook geen kruier, die de juf
frouw tot aan 't hek kan bezorgen om clan
rechtsom keer te maken."
„Och! God1, jongen, en dat zou toch 't
veiligste voor je zijn." zudhtte zijn moeder.
„Waarom? Bent u bang dat er, in West
■mere, voetangels en klemmen liggen, of dat
er een groote hond is?"
„Spot toch niet, jongen, de zaak is te
ernstig. Je weet wel, wat ik bedoel. Als jij
nu met Annette naar de familie Roodford
gaat, dan zal dat meisje, die Marion, zich
allicht gaan verbeelden, dat je voor haar
komt."
„Moeder, wees toch wijzer," vermaande
papa Vermeer. „Een tweede luitenant!
Laat Jan maar stilletjes in 't voorjaar naar
Indie gaan en als hij, bij leven en welzijn,
over drie en een half jaar terugkomt, zul
len we wel eens naar een meisje voor hem
uitkijken, dan is het tijd genoeg. En nu
moest je ons neg eens een glaasje bisschop
inschenken, Annette. Dat is toch maar de
beste drank. Vedbeeld-je vrouw, daar zei
me een van do hoeren op de soos van mid
dag, zoo onder "tbitteren, dat hij wat op
moest passen, want dat hiji van avond kar
dinaal moest drinken, héb-je daar ooit van
gehooid, Jan?"
„O! jawel," zei Jan, tamelijk stroef, ,,'t
Is zoo iets als bisschop, maar 't wordt van
witten wijn gemaakt."
„Hé, je zoudt zeggende kardinaals dra
gen toch anders een rooden mantel, je
zoudt dus eerder aan iets roods denken."
En de heer des huizes babbelde gemoe
delijk verder, in de meening den opkomen
den storm geheel bezworen te hebben.
Doch hij vergiste zich.
„Annette, heb-je lust een uurtje met mij
naar de Witte te gaan?" vrceg Jan.
„Hoe komnj© daar op eens op?" infor
meerde zijn moeder verbaasd.
„Wel, door dat- papa. over de sociëteit
sprak. IJ weet, 'tis van avond open voor
dames en ik dacht, dat Annette misschien
wel zin zou hebben er eens een kijkje te
nemen."
„Och! ja, wel graag, er zullen nu wel
geen pakjes meer komen," antwoordde zijn
zuster, die erg benieuwd was om' te hooren,
hoe Jan de voorloopige weigering zijner
ouders zou opnemen.
Nauwelijks waren z© op straat, of Jan
vatte haar arm en zei vertrouwelijk: ,„We
gaan toch. hoor! Je begrijpt wel, dat ik
me, op mijn leeftijd, niet zal laten dwin
gen of me laat tegenhouden
„Maar, Jan, als papa en mama nu niet
willen dat ik ga?"
„Dan zal ik openhartig met hen spreken
en ze vertellen, dat ik Marion Roodford
liefheb en niets vuriger verlang dan haar
tot mijn vrouw te maken."
Ein toen ®o, een uur later, thuis kwamen,
sprak Jan ook in dien geest met zijn ouders
die er eerst verwonderd, boen boos over
werden, maar er zich, ten slotte, toch bij
neerlegden
Ze konden hun meerderjarigen zoon toch
niet beletten, zijn naam en liand aan te
bieden aan 't meisje, dat zij.u- hart reedé
had, maar ze hadden er, ieder voor zich',
oen zwaar hoofdf in. Papa vond hem nog
voel te jong en mama meende, dat een
Hollandsch meisje hem toch veel gelukki
ger zou hébben gemaakt.
Ze gingen .bedroefd naar bed, de oudjes,
en bekenden 't elkander met schaamte, dat
de Sint hun dit jaar geen aangename ver
rassing had gébracht en dat... de kindera
'b ouderlijk gezag ontgroeid waren.
Wrrdt urvtilfé.