7de Juargang.
Maandag 31 Augustus 1Q08.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
CINDERELLA.
M#. «4.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan Hare Majesteit onze geliefde
Koningin
brengen wij op heden, Haaif geboortedag',
tevens de dag waarop Zij vóór tien jaren
de Regeering overnam uit de handen van
Hare Koninklijke Moeder, onze eerbiedige
hulde
Gedurende dien tijd; regeerde Ziji als een
ware Voiétin uit het Huis van Oranje, ge
trouw aan de Groïidwot, bevestigend den
eerbied voor den Neder 1 andsdhen. naam en
de Nederlandsche vlag, overeenkomstig Hare
belofte in de „Proclamatie aan mijn Volk",
welke op 31 Augustus 1898 in de Neder-
landsche Staatscourant werd opgenomen.
Heel Nederland: viert beden feest ter eere
van de Hooge Vrouwe, die dagelijks toont',
in al Haar daden, dat de liefde voor Haar
Volk, bet heil van Haa,r Land, Haar boiven
allee gaan.
Heel Nederland kolestert voor zijn bemin
de Vorstin, en voor allen, die Haar lief en
dierbaar zijn, de beste wenschen voor de
toekomst.
Moge die toekomst veel, zeer veel geluk
brengen en moge de band', die Oranje en
Nederland verbindt iimmer hecht en sterk
blijven.
Lang leve onze Koningin
Politiek Overzicht
Het militaire vraagstuk in België.
Naast het Congo-vraagstuk, is er in België
geen vraagstuk, dat meer de openbare mea
ning bezig houdt, dan de militaire kwestie.
Technische commissiën zijn thans bezig de
oplossing van dit vraagstuk voor te berei
den, die eerlang ter hand genomen zal moe
ten worden
Koning Leopold II heeft, zooals bekend
is. nooit eene gelegenheid laten voorbijgaan
om te verkondigen, dat bet onvermijdelijk
roodig is, dat België op afdoende wijze voor
ziet in de verdediging van zijn gebied. Elf
jaren geleden, den 13en Juni 1897, verklaar
de de Koning bij gelegenheid van eene
openbare ontvangst van oud-soldaten, aan
generaal Briohanint, „dat de veiligheid en
de verdedigbaarheid va.n het land hem te
zeer ter harte ging om niet te wenschen,
dat het beginsel van den persoonlijken
dienst de grondslag zal zijn van bet leger-
stelsel." Wanneer de denkbeelden van den
Koning, die ook die van de liberalen zijn,
nog geen toepassing hébben gevonden, dan
ligt dat aan den tegenzin, die de katholieke
partij, welke het bewind in handen heeft,
daarvoor voelt. De kiezers, door wier stem
men de rechterzijde zich'aan. het roer be
vindt, waartoe burgers en boeren het groot
ste contingent leveren, beschouwen de plaats
vervanging als een gemakkelijk en wei
nig kostbaar middel om aan hunne zonen
de lasten en onaangenaamheden van den
dienst in het leger te besparen. Om hare
houding te rechtvaardigen, placht de meer
derheid in liet parlement te verzekeren, dat
België geen talrijk leger noodig heeft om
dat de verdragen zijne zelfstandigheid en on
zijdigheid waarborgen. Daartegen werd in-
tueschen aangevoerd, dat het gemakkelijker
is een verdrag te schenden dan een leger te
vernietigen, en dat de waardigheid en de
veiligheid van het koninkrijk eene militaire
reorganisatie vorderen.
In 1902 werd eene nieuwe leger wet vast
gesteld, die eene voorloopige oplossing
bracht. Om den verplichten persoonlijken
dienst te vermijden, werd getracht in de
vrijwilligers een kern te vormen, die de
slagvaardigheid van het Belgische leger zou
verzekeren. Aanzienlijke voordeelen, gelde
lijke en andere, werden aan de vrijwilligers
verzekerd. Maar ondanks de verhoogde soldij
en den verminderden diensttijd, leverde het
stelsel slechts magere uitkomsten, die ver
beneden de verwachting bleven. De leger-
sterkte op voet van vrede moet gehouden
worden op 44.500 man. Onder het oude
stelsel werden gemiddeld per jaar 826 vrij
willigers ingelijfd. In 1903 verbonden zich
2G86 vrijwilligers tot dienstneming, maar in
de volgende jaren is dit cijfer aanzienlijk
gedaald. Ook de totale legersterkte is ver
minderd. Zij bedroeg 42,892 man in 1901
en is gedaald tot 36.113 man in 1907. De
sterkte op oorlogsvoet heeft eene daaraan ge-
even redigde vermindering ondergaan. De in
1902 ondernomen proef is dus niet geslaagd.
Toen generaal Hellebaut optrad als minister
van oorlog, heeft hij de portefeuille slechts
aanvaard op voorwaarde, dat, als met het
vrijwiliigersstelsel eene eerlijke proef geno
men was, de zaak opnieuw ter hand' zou wor
den genomen. Het oogenblik daartoe schijnt
thans te zijn aangebroken.
Hoe is nu de meening van de partijen
ten aanzien van dit vraagstuk? De rechter
zijde is verdeeld. Een deel van de katholieke
leden is van meening, dat met hét stelsel
der dienstvervanging moet worden gebro
ken. Maar een ander deel blijft onverzette
lijk tegen elke vermeerdering van het effec
tief gestemd. Eindelijk is een derde groep
voorstanders van het stelsel, voorgestaan
door generaal Brassine, dat den verp'liéhten
persoonlijken dienst voorschrijft, doch met
verminderden eersten oefeningstijd voor
jongelieden in 't bezit van een getuigschrift
van bekwaamheid, die zelf in hunne klee
ding en in hun onderhoud zouden moéten
voorzien. Bij de verdeeldheid, die onder de
regeeringspartij heerscht, zullen de andere
politieke partijen eene gewichtige stem in
het kapittel hébben nopens de regeling van
deze zaak. Onder de liberale partij bestaat
eene groote voorliefde voor het stelsel-van
Groeninghe, dat de loting afschaft, den al-
jemeencn en verplichten dienst instelt en
aan de familiën zonder kinderen en de fa-
miliën van vrijgestelden eene belasting op
legt. De duur van de militaire verplichtin
gen zou op acht jaren bepaald worden,
waarvan 13 maanden actieveu dienst voor
het voetvolk en 24 maanden voor de rui
terij. Me nberekent, dat dit stelsel een
jaarlijksch contingent van 65,000 zou leve-
xen, hetgeen tot- het verleenen van talrijke
vrijstellingen gelegenheid zou verschaffen,
en een oorlogscontingent van ruim 200,000
man zou leveren. Een ander voordeel van
het stelsel-van Groeninghe zou zijn, dat het
gelegenheid biedt om de séli utterijen in eene
deugdelijke landweer van manschappen tus-
sehen 28 en 40 jaren te vervormen.
De sympathieën van de uiterste linkerzijde
zijn voor het Zwitsersohe stelsel van een
volksleger, maar de kans schijnt niet groot,
dat de oplossing in die richting zal worden
gezocht.
Duitschland.
H araburg, 2 9 Au g. In oen buitenge
wone vergadering der Duitsche Levantlinie,
las de voorzitter een verklaring voor, vol
gens welke tusschen de hoofdaandeelhouders
van deze maatschappij en de Hamburg
Amerikaansche Packetfahrt een vergelijk
getroffen was, dat tot ritdrukkiug komt in
de benoeming van dr. Ecker, directeur van
laatstgenoemde maatschappij, in den Raad
van Toezicht der Duitsche Levant-linie
Daardoor blijft deze maatschappij voortaan
ook voor Hamburg behouden. De voorzitter
legde er verder deti nadruk op, dat de zaken
in de laatste maanden bijzonder goed waren
gegaan.
Engeland.
Lenden, 29 Aug. Er is kritiek gele
verd op het verschijnen van een Duitsche
torpedoboot in de Tyne (Oostkust Enge
land) gedurende de marine-manoeuvres al
daar. De Duitsche consul te New-Castle ver
klaart dat dit geheel aan het toeval gewe
ten moet worden. De torpedoboot had in
opdracht toe te zien op de visscherij-opera-
ties aan de Oostkust. Zij had gedurende
zwaai weer averij opgeloopen aan het water
reservoir. Daarom was men de Tyne binnen-
geioopen, geheel onbewust van de manoeu
vres. De commandant van de torpedoboot
verklaarde dit aan de officieren Van het
Britsche oorlogsschip Vindictive, dat de
torpedoboot langs zij gekomen was. Ook
drukt© hij zijn leedwezen uit de manoeuvres
ook maar eenigszins gestoord te hebben.
Portugal.
Lissabon, 29 Augustus. De Ka
mer van Afgevaardigden behandelde de oiver-
eeukoimst tussdhen Portugal en Nederland,
destijds door de Kamers dér Pairs aangeno
men, betreffende de grensscheiding tussdhem
de Nederlandsche en Portugese he bezittin
gen op Timor.
Oostenrijk.
I s c h 1, 3 0 Aug. De keizer is geheel
hersteld; zijn algemeene gezondheidstoe
stand is uitstekend. Z. M. zal den 7en Sep
tember naar Boedapest vertrekken.
Rusland.
De correspondent van de Daily News te
Peteraburg spreekt het bericht tegen, dat
er eene vermindering is in de toepassing van
de doodfitraf op politieke misdadigers. Vol
gens eene in de R.jetech opgenomen opgave,
werden gemiddeld vijf doodvonnissen per
dag uitgesproken. In Januari was het getal
116, in Februari 122, in Maart 184, in April
106, in Mei 217, in Juni 131, totaal 876
doodvonnissen in zes maanden.
Deze cijfers zijn slechts die va». vonnissen,
vermeld in de dagbladen; waarschijnlijk
zijn er bovendien nog wel gevallen, die niet
in de pers zijn opgenomen. Niet alle dood
vonnissen worden uitgevoerd vaak wordt de
straf veranderd. In de eerste helft van het
jaar werden 330 executiën vermeld. Maar in
den regel geschiedt de voltrekking in het
geheim waarschijnlijk is het werkelijk cijfer
veel grooter. De premier verklaarde onlangs
dat hij niet in 't bezit was vau juiste sta
tistische gegevens hieromtrentdaarvoor
moest men bij den minister van oorlog zijn,
maar die is er niet op gesteld de volledige
waarheid aan het licht te brengen.
Turkije.
De nieuwe minster van politie heeft aan
een berichtgever van het Berl. Tagebl. ver
klaard „Ik kan uit de stukken bewijzen,
dlait er nooit minder misdrijven te Konstan-
tinopel werden gepleegd dan thaiid In den
laat sten tijd had men alleen wat last van
zakken rol lera en deren zajn thans onscha
delijk gemaakt. De verhalen omtrent het
bestaan van een bond van brandstichters
zijn van a tot z verzonnen.
,,De reorganisatie van mijn ressort wordt
kalm voortgezet. Voor de hoogere betrekkin
gen worden slechts rechtsgeleerden en amb
tenaren, die reeds getoond hebben vertrou
wen te verdienen, aanbevolen. Ik beb de
beschikking over zooveel militairen als ik
noodig acht." De minister besloot met de
verklaring„Wij zullen met alle ons ten
dienste staande middelen alles trachten te
beletten, wat in strijd is met het recht
Herhaaldelijk bleek reeds, dat een groot
gedeelte van de onontwikkelde Turken zich
allerlei zotte voorstellingen maken van de
ongebreidelde vrijiheid, waaronder zij na het
in werking treden van de constitutie zullen
leven, wat tengevolge heeft dat rij met aller
lei onmogelijke wenschen en eisriien voor den
dag komen. Dit heeft aan het comité „Een
heid en Vooruitgang" aanleiding gegeven
om circulaires te verzenden naar een aantal
Turksohe provincies in Europa en Azië, waar
in den bewoners de raad wordt gegeven de
ingestelde machten te eerbiedigen en zich te
matigen in hunne ei9ohen, daar anders de
verkregen voordeelen ernstig in gevaar zou
den worden gebracht.
De Kölnische Zeituug verneemt, dat men
van een bericht als zou de nieuwe Turksch©
regeering bezwarende bepalingen in conces
sies van buiten la..dsche maatschappijen wil
len aanbrengen, in goed ingelichte kringen
niets weet. Integendeel heeft de regeer in g
de verzekering gegeven, dat zij alle interna
tionale overeenkomsten, ook die van parti
culieren aard, nauw gazet zal nakomen.
Turksche kapitalisten willen voor 99 jaren
het monopolie van de scheepvaart aan den
Gouden Hoorn hebben.
Marokko.
De haeka en Cokrnib-Becharin het zui
delijke gedeelte van 'Iran heeft, volgens een
bericht uit Parijs, eene sterkte van 25,000
man bereikt en wordt nog steeds versterkt.
Zij is samengesteld uit in den oorlog, geharde,
maar slecht gewapende geestdrijvers. De
generaals willen een beslissenden slag slaan,
omdat zij van meening zijn, d;.t een half
succes in Marokko als een échec zou worden
uitgelegd en een tegenslag ten gevolge zou
hebbeu.
Uit het gebied van Figiz wordt niets
nieuwe bericht. Uit Boe Denib kooit de tij
ding, <lat Marokkaansdhe ruiters de Fran-
sohe voorposten tot op 300 M. naderen. De
aanval, die aan de deur staat, wordt slechts
door de oneenigheid onder de aanvoerders
vertraagd. De colonne van kolonel Mix is
marschvaardig.
In iedere stad aan de Marokkaansoho
kust, zoo wordt uit Tanger aan de Times
bericht, haast men zich Moulay Iiafid tot
sultan uit te roepen, onmiddellijk nadat
daar bekend is geworden, dat deze ook te
Tanger is geproclameerd. Er wordt echter
uit geen enkele dier plaatsen melding ge
maakt van vijandelij Wieden tegen Euro
peanen
Te Tanger acht men het zeker, dat Mou
lay Hafid aan het verlangen der mogend
heden zal voldoen om de diplomatieke en
financieele verplichtingen, door Abdel-Azis
aangegaan, na te komen. Dit is u.l. het
eenige middel voor hem om zich erkend te
zien, hetgeen hij natuurlijk zeer goed be
grijpt, maar het is toch vrij zeker, dat hij.
als wederdienst van d^ Fiansclieu zal cjsclien
de ontruiming van het gebied der Chauja's,
wat niet belet, dat hij zich ten slofte .toch
tevreden zal moeten stellen met de geleide
lijke ontruiming, die de Franschen reeds
iang op hun program hebben staan. IX* on
gelukkige financieele toestaud, waarin Mou
lay Hafid zich bevindt, zal hem wel nood
zaken, om zich wat meegaand te bet-ooiien.
Bij oen notta-, onderteekend door Si El
Tores en Si Guebbas, is aan het corps diplo
matique te Tanger medegedeeld, dat aldaar
Moulay llafid als Sultan is erkend.
Vrijdag werd in de mcekeeën te Tanger
voor den eersten koer het gebed voor Sul
tan Moulay llafid tot Allah opgezonden.
In tusschen heeft Abdel-Azis den mood
nog niet opgegeven. Zoo seiut althans een
correspondent van den Matin, de hoer
Charles Houel, uit Settat. Deze heeft het
rampzalig overschot van de verslagen me-
ha!la met eigen oogen gezien. De manschap
pen waren half naakt, de paarde» hadden
verschrikkelijke wouden, sommigen lagen
dood aan den weg on verkeerden in staat van
ontbinding. Soldaten gaven een verbaal van
do nederlaag.
Een eigenlijke slag is niet geleverd. Er
heerscht© een afschuwelijke paniek, veroor
zaakt door het afvallig worden der Sjaoe-
ja's. De soldaten zagen zich aan alle kan
ten door vijanden omringd. Tafereelen va-n
broedermoord volgden te midden van een
algemeene verbijstering.
Levendige bewondering voor den onge-
lukkigen Aziz spreekt uit deze soldatenver
halen. Hij, die steeds van kleinmoedigheid
beschuldigd werd, gedroeg zich als oen dap
pere en Houel heeft zijn burnois gezien, op
verschillende plaatsen met kogels doorscho
ten. De muzelmannen waren overtuigd dat
hij een talisman bij zich droeg. Zijn oom en
vier andere soldaten werden aan zijn zijde
doodgeschoten. Zijn broeders en neven wer
den gewond, maar kalm te midden der dé
bacle, herhaaldelijk vurende, organiseerde
hij den aftocht. Deze was lang en moeilijk.
De vluchtende ruiters schoten op de ach
terblijvende», daar zij meenden in hen hun
vijanden te zien.
Toen het nacht geworden was, sliep hij
alleen als een gemeen soldaat op den grond
in het gebied der Sraghna's. In twee dagen
legde hij 150 kilometer af. De vuurdoop
heeft in hem een ongekende enorg-ie doen
ontwaken, hij wil het rijk terug winnen,
dat heni thans ontnomen wordt.
Men zal wel doen liet met deze laatste
zinsnede niet te ernstig te nemen. Zelf doot
Aziz het waarschijulijk ook niet, want een
jongste melding van Houel stelt den over
wonnene voor zooals hij zich minzaam aan
de lenzen van heeren. amateurfotogrnfeu
blootstelt en daarvoor pleegt men geen tijd
te hebbeu als men oen keizerrijk heroveren
wil.
C o 1 o m b Bechar 30 Augustus.
De jongste berichten uit Tanger verwekken
ontegenzeggelijk opgewondenheid in de gc-
heele landstreek van Figirig tot Ooedjda.
DOOR
12 S. R. CROCKETT.
Uit het S'chotsch vertaald
DOOR
J. P. WES8ELINK—VAN ROS8UM.
„Ik ben blij dit- te hooren," zei de man
niet den stroohoed, „maar hét is geen zaak
van vergiffenis, Megsy, maar die van het
houden van een eed'. Hier op deze stoep
stond i'k met mijne jonge, zieke vrouw.
Mijd vader weigerde mijt den toegang. I'k
werd buitengeworpen als een hond. En
hier, ten aanhoore van u. en voor hét oog
van mijn vader en voor den hoogen hemel,
deed i'k een eed, dezen drempel nooit meer
te zullen overschrijden, en n'odh op aarde
noch in den hemél een woord' of groet mét
dien man te wisselen, of ben» als bloedver
want te et kennen
„O, ik herinner mij de onzotteride woor-
denf' riep Megsy, „maar, mijnbeer David
vergeef den doodeterwilTe van uw arme
moeder; /ter-wille van het' kleine sdkaap,
dat ibóven in baar stoeltje zit; houdt u
niet aan een in toorn gespreken wooid.
Kom binnen en zegen dït huis opnieuw met
de tegenwoordigheid van zijn eenigen zoon."
Weer schudde David Stirling het hoofd;
hij -had zijn maaierdhoed afgezet, zijn haar
ofschoon nog kruïlend en .weelderig was
doorstreept met- 'grijs. „Je bedoelt het goed,
Megsy," zeide hij; kafm, steeds naar het
dichte groen der beukenhaag ziende, waar
van de blaadjes zidb krulden in het noor
delijk koeltje; „maar i'k moet mijn wooidi
houden. Vraag eerst of mijn .móóier goedi
genoeg wil zijn in den tuin bijl mijl te kor
jnen, en laat me een poosje later mijn klei
ne meisje zien!"
Megsy antwoordde heim niét, maar ging
in huis naar haar meesteres. De bézoéker
verwijderde zich ook zonder te spreken naar
den boog, die uitgesneden was in de didh-
te 'beukenhaag, die den tuin eciheidde van
de mét kiezel belegde oprijlaan. Hij tilde
een kleinen zak op, zooals beambten der
bank gebruiken om geld in, op te halen. Hij|
was van glimmend leder mét een roode en
witte streep aan beide zijden van den ster
ken handvat.
Megsy 'begaf ziéh naar boven, naar de
slaaplkaimer der eigenares -van Ariolandl.
Mevrouw Stirling was bezig de linten van
hare zwarte muts met- haar gewone zorg
en omzichtigheid vast te 9trikken."
„Wel Megsy," begon zij, toen zij haar
oude dienstmaagd in den spiegel gewaar
werd, „hoe is het vau morgen met je klei
ne meid? Mooi beter zoo ik hoop."
Daar Megsy niet dadelijk antwoordde
wend'de haar meesteres zich, verwondert!
over haar stiifeiwijgen, om. 'Lij. zag haar
Staan, als hét ware worstelend woonden uit
te spréken, die niét wilden komen.
„Wat is er Megsy. ben je niet wel?"
„Mijnheer David is benéden, mevrouw,"
de verbazingwekkende woonden werden ein
delijk uitgeétooten, „hij verlangt met u te
spreken in den tuin bij den zonnewijzer."
Het scheen alsof de oude vrouw zou val
len, maar haar vijftigjarige zelf beheerscki ng
redde haar. Zij nam Megsy op, van hét
hoofd tot de voeten.
„Je bent niét wijs, Megsy om zoo te
sproken van iemand, die reeds naar een
betere wereld is gegaan!"
„Ik weet niets van een beter© wereld,"
zei Megsy spottend, omdalt haar woonden in
twijfel weiden gétrokkèn, „maar ik zagi
hem, met mijn eigen oogen, geen twee mi
nuten gelédén, door de kr uiebeetsenstruiken,
in den tuin loopen."
„Dan heb je een geest gezien, Megsy,"
riep haar meesteres.
„Geest Ihier en geest ginder, geesten,
dragen geen tassdhen mét spoorwegstem
pels er op. Het was mijnheer Doivid in don
vléesche en zonder eenigen twijfel. Mevrouw
hij. zegt, dat hij' graag; iets met u zou be»-
spreken
Megsy was geraakt, hetgeen duidélijk
bleek uit den titel, die zij haar meesteres
gaf. Want Megsy Tipperlin was nooit be
leefd dan wanneer haar trots gék re rikt,
weid
„Mijn zoon mijn eenige zoon," pre
velde Isobél Stirling, terwijl zij zich op de
punt vaai een stoel zette, „om zich te her
stellen," zooals zij het zou uitdrukken,
„kan het werkelijk Zijn wil zijn, dat deze
oude oogen nog eenmaal zullen zien op
hetgeen zij zoo vurig verlangen? Zal ik wer
kelijk nog eens den knaap zien voor wien
ik bad, den veelgeliefde en eerstgeborene.
Geef uwe dienstmaagd kracht, o lieer!"
Onder zulke omstandigheden sprak zij
gemakkelijk op de wijze, zoo al niét in do
faal dér Schrift, jzsooails trouwens hét- waar
dige Séhbtsdhe volk van haar rang en
ouderdom nog doét. Het volgend oogen-
blik verviel ziji weer in hét géWone dialect-,
haar stem, verheffende zeide zij, tot. Megsy
„En als het mijnheer David is, waar denk
je dan aan Megsy Tipperlin hem niet te
verzoeken in de zitkamer te komen. Is hij
niét de oudste zoon des huizes, ofschoon
eijtn let zwaar en zijn erfenis droévig is ge
weest?"
Megsy zette haar handen in de zijde;
vingers vooruit, duimen aéhlterwaiartis.
„Hoor haar eens aanzei zij irenisch
(want zij was .verre van eenige beleefdheids
vormen in aéht te nemen) „mijnheer Da
vid vragen in zijn eigen huis te komen
Vraag het hem eens vraag, het hém
tweemaalHet komt meer de waarheid na
bij te zeggen, dolt ik het hem wel twintig
maal vroeg. Mevrouw Stirling, ik smeékto
ik vernederde mij voor hem ik die
hem verzorgde en grootbracht, dié hem
klappen gaf tot heiil zijner ziel, totdat irio-
nigmaal mijn handpalm er van fcintélde, en
dan zegt gij tot .mij: „Waarom hebt gij
hem niét gevraagd binnen te kamen!"
„Megsv," zei haar meeéteres. „Geef me
je arm. I,k ben zonderling ontdaan. Hét ia
al stof ik een zware dagtaak aelyter den rug
heb en toch ben ik ternauwernood door de
kamer gegaan. Megsv, ga- met me mede
naar bet tuinhek. Knor daarna als je wilt.
maar help mij nu. I'k ben een oude vrouw,
en dit is mijn zoon, mijn eenige zoon
En Megsy, die even snel tot kalmte
kwam als zij licht geraakt was, bood be
rouwvol baar meesteres den steun van haar
sterken aren. Want niettegenstaande haar
aestig jaren, warén haar lichamelijke krach
ten nog geen greintje vermindert!, noch
had haar vurigé aard, die in baar jeugd
menigen 'hofmaker had weggezonden, mét
verhoogde kleur erf tintelende ooron, iota
van zijne heftigheid verioren.
„Je moét zoover met mij gaan, totldlat ik
zijn rug zio," zeide de moeder, „dan moét
je achter den heg gaan en, voor je meeste
res .bidden. O, Megsy wees zaolit met mij.
Ik ben een oude, afgeleefde vrouw; je wéét
niet wiat het is als een kind je liét hatfb
breékt, want- jo haJdt noodlt een, eigen kitnd',
Margét'
„Ik zal nooit zonder een kind! zijn, me
vrouw, zoolang aills ik u héb," zei MegBy
kortafHét was haar plan niét haar mees
teres in zulike zwaarmoedige overpeinzingen
aan te moedigen. „.Daiviid is sterk en flink!,
traolit hem te oven-eden dat omzwei-ven
door de wereld te staken en ordentelijk
thuis te blijven. Ik zal voor het kind gaan
zorgen. Dat is het beéte gebed, dat ik kan
doen
Mevrouw Stirling zag zenuwachtig door
baar gouden bril naar do steenen bank l»j|
den zonnewijzer, terwijl zij nicer waggelde
dan liep op hét pad tussdhen de kruisbos-
senst ruikendie voor een groot, deel reédb
Bladerloos waren. De zonnewijzer van Ario-
land stond in het midden van een gras
veld, er om lieen waren, beschut door
hooge lbooincn, steenen banken geplaatst,
voorzien van v. zetstukken voor beelden en
busten, maar waarschijnlijk waren zij daar
voor nooit gebruikt, want de eenige teoke-,
nen er op zichtbaarwaren bier en daar
plékken nio9, en de kerven der mcesén van
nveiwg geel acht Stirling» van Arioland.
Wordt vervolgd.
