TV. 74.
7de J»ar|tani{.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
CINDERELLA.
7
AHIERSFOORTSCK DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens big de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat t. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 315 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald advertoeren in dit Blad, b\j abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
KOSTELOOZE INENTING.
Burgemeester en, Wethouders van Amersfoort,
Gelet op artikel 18 der wet van 4 December
1872 (Staatsblad No. 134)
Brengen ter kennis van belanghebbenden, dat
voor een ieder de gelegenheid tot koetelooze in
enting wordt gegeven op den eersten en tweeden
Maandag van de maanden Januari, April, Juli
en October, telkens des namiddags te drie ure,
im de daartoe bestemde localiteit van het voor
malig schoolgebouw wijk A-, Koestraat no. 9.
Gedaan te Amersfoort, den 8. September 1908.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris. De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WCIJTIERS.
Politiek Overzicht
De Congostaat en de mogendheden.
Nu bet ontwerp tot naasting van den
Congostaat- ook door den Belgischen Senaat
is aangenomen, komt de vraag aan de orde
Moet de inlijving van den Congostaat bij
België door de Mogendheden worden goed
gekeurd? Engeland houdt dit vol. Br - is
evenwel de vraag of het zich daarbij we- be
roepen kan op het bekende art. 34 dér Alge-
in 3ene Congo aikte.
Art. 34 schrijft kennisgeving vOur. Dat
wil in het diplomatiek gebiuik, in het alge
meen zeggen een mededeeling van een feit,
die als eenig antwoord niets meer voreischi
dan, beleefdheidshalve, een bericht van
goede ontvangst.
De oud-minister van Justitie Van den
Heuvel oordeelt, blijkens een opstel over de
Congo-naasting en de aikte van Berlijn, dat
in dó Revue Générale voorkomt, dat de
strekking van dit artikel wel ecnige nadere
toelichting vereislcht.
Waartoe, zoo vraagt hij allereerst, een
kennisgeving? De redeai daartoe wordt dui
delijk aangegeven. Het is ten einde conflic
ten te voorokmen en om, zoo er verschil van
opvatting ontstaat, dat terstond aan een on
derzoek te onderwerpen. Door ^fe andere
mogendheden te verwittigen van vöu'bezit-
neming, voorkomt dé inbezitnemende mo
gendheid, dat zij zeiven stappen doen. Be
driegt zij zich in het geloof aan haar recht
van voorkeur en treedt zij op het gebied van
een ander dan zal zij van haar dwaling wor
den genezen, alvorens grootere kosten te
maken of stappen te doen, in strijd' met haar
waardigheid.
Is deze kennisgeving een verzoek om er
kenning door andere volken? Het woord
„erkenning" leent zich tot meer dan een op
vatting en het is gewenscht, de juiste betee-
kenis er van aan te geven.
De Staten die de kennisgeving ontvangen
kunnen zeker hun bezwaren doen gelden.
Zoo zij oudére réchten van bezit hebben,
zullen zij uit dien hoofde de rechtelijke mo
gelijkheid der 'bezitneming kunnen betwis
ten. Zoo zij gevestigde en erkende (consa-
crés) handelsbelangen hébben, kunnen zij
wel niet de occupatie betwisten, maar zor
gen voor het beveiligen van die belangen.
De notificatie is een uitnoodiging, aan de
mogendheden die meenen mochten, hetzij
een andere souvereimteit te kunnen doen
gelden, hetzij eerbiediging van bepaalde be
langen te eischen, de bewijzen over te leg
gen, waarop zij die meening gronden, opdat
het onderzoek onmiddellijk zal kunnen
plaats hebben en toekomstige conflieten
voorkomen worden
In dezen zin zal men, ofschoon zeen- on
juist, kunnen zeggen, dat de mogendheden
geroepen zijn, de inbezitneming te „erken
nen" d. w. z. te verklaren, dat zij daarte
gen nooit verkregen rechten, noch belangen
hebben in te 'brengen.
Maar onder gewone omstandigheden ver
onderstelt de erkenning een goedkeuring,
een vrij gegeven toestemming overeenkom
stig politieke gebruiken. Zou het nu recht
matig zijn, te verklaren dat de mogendhe
den geroepen moeten worden, in dezen zin
de nieuwe occupatie te erkennen, opdat deze
regelmatig worde gevestigd? Kunnen, wan
neer een reeds erkende Staat bezit neemt
van een gebied, een nieuwe bezitting an
nexeert, de andere Staten beweren, dat men
verplicht is, hun goedkeuring te vragen en
te verkrijgen Kunnen zij zich het recht aan
matigen, dat elke uitbreiding aan hun goed
keuring onderworpen wordt Kunnen rij van
die omstandigheid partij trekken om de
voorwaarden vast te stellen en voordeden te
bedingen, om zich in de administratie te
mengen en een soort van voogdij te oefenen?
Dat lag volgens den hoer Van den Heu
vel nooit in de bedoeling van hen die de
akte van Berlijn opstelden.
Hij voert daarvoor het volgende aan.
Den dag voor de conferentie stelden
Duitsch'aiid en Frankrijk een ontwerp op,
waarover de discussie zou loopenzij wa-
ren liet eens over de noodzakelijkheid van
sommige hoofdvoorwaardener was noodig
een inbezitneming, een zekere publiciteit,
werkelijke en herhaalde daden van souvorei-
niteit Maar er ontstond discussie over den
vorm, die aan de publiciteit zou worden ge
geven. Frankrijk was bereid, zich te verge
noegen met de publiciteit, diie gewoonlijk
aan de uitoefening van gezag wordt gege
ven, en stellde voor ee>nvoudi(g te eischen
„notificatie der inbezitneming, vod geus het
gebruik in eiken Staat voor de publicatie
zijner officieel© akten." Duitsckland maakte
beawaiar. De officieel© aankondiging vain
een \olt rokken occupatie, zoo zedde het, zou
niet in het RijksibLad kunnen verschijnen,
dan na goedkeuring door don Keizer, ©n
het zou moeillijk wezen terug te komen zelfs
gedeeltelijk op een maatregel, die de open
bare meening als definitief had beschouwd.
Men werd het daarna eens, aan de confe
rentie dezen anderen vorm van publiciteit
voor te stellen die dcor haar werd aange
nomen kennisgeving aan alle mogendhe
den langs diplomatieken weg.
Dit incident toont, dat men van weers
zijden in de notificatie niets zag dan een
maatregel van publiciteit of mededeeling.
De oorspronkelijke tekst van het artikel
zeide - dat de kennisgeving van de daad
van ilnbecitneming gezonden zou worden
aan de mogendheden ,ten eind© haar in
staat te stellen öf ze als effectief te erken
nen, of indien er termen zijn, haar bezwa-
rer te doen gelden."
Deze redactie was volgens mx. Van den
Heuvel onjuist. Wanneer ©en mogendheid
bezit neemt van een gebied, is de kennis
geving van die daad aan de andere mo
gendheden een werkelijke aanschrijving voor
dezen, haar beswaren te formuleeren, haar
oudere rechten aan te geven maar dat
kan noch een verzoek om goedkeuring zijn,
welke willekeurig geweigerd zou kunnen
worden noch een uitnoodiging, rich uit te
spreken over het effectieve karakter dor oc
cupatie
Op het oo-genbllik overigiens waarop die
notificatie wordt verzonden is de in bezit-
nei iende mogendheid nog slechts in de eer
ste periode van haar occupatie; rij heeft,
door werkélijjke daden, hetzij bijlv. door
haai vlag te planten of bouwwerken op te
richten, haar voornemen kenbaar maken,
zich het land toe te eigenen, maar zij heeft
nog geen tijd gehad, administratieve daden
of jurisdictie te plegen, die haar gezag zul
len verzekeren en in ieders oog toonen dat
haai souvereiniteit niet zuiver nominaal is.
Baron Laonibermont maakte te Berlijn de
juiste opmerking „De occupatie zou
niet waarlijk effectief kunnen ziju o>p het
oogenblik der inbezitneming; zij zal het
eerst latei kunnen worden door de vervul
ling vam voorwaarden die een begrip van
continuïteit en permanentie inhouden. Men
kaai dus niets erkennen noch betwisten te
dczcu opzichte, wanneer de notificatie is
geschied. Deee treft ten vollle doel voor
derden, die behoorlijk ingelicht zijn, in
staat te stellen hun aanspraken of bezwaren
te doen gelden."
Di© overweging leidde tot het schrappen
*'an de oorspronkelijke bewoordingen.
De slotsom is dus dat een algemeen©
goedkeuring gean voorwaarde is voor de
geldigheid cener inbeeitneming.
Duitschland.
Den 18 dezer zal de Bondsraad een bui
tengewone vergadering houden, waarin do
be lastingontwerpen van staatssecretaris Sy-
oow in behandeling zullen komen. Prins
Buiow, dit- tusschen den l&den ou 20sten
uit Norderney voor de interparlementaire
conferentie overkomt, zal, naar men aan
neemt, de vergadering leiden, en de minis
ters van financiën van de verschillende
bondsstaten zullen aan die beraadslaging
deelnemen.
Bier lijn, 9 Sept. In een artikel van
de Nordd. Allgem. Zeit. wordt er op ge
wezen, dat niet alleen vermeerdering van
de staatsinkomsten noodzakelijk is, .maar
bovendien een groote ingrijpende reorgani
satie van het geheeie financiewezen. Het
blad somt dan de nadoelen voor den econo
mische» toestand des Rijks, der verschil
lende staten en der gemeenten op, die voort
vloeien uit de voortdurende, onbeteugelde
vermeerdering van de staatsschuld in oor-
logs- en vredestijd en verklaart, dat het
brengen van stabiliteit op het gebied van
leeningen en van den geldkoers behoort tot
de onvoorwaardelijke verplichtingen van de
Rijkspolitiek. De noodzakelijkheid van go-
regelde schulddelging en van beperking van
leeningen voor onproductieve doeleinden
eischt herstel van het evenwicht tusschen
behoefte en dekkingdaarvoor is stelselma
tige inkrimping der uitgaven tot het strikt
noodige en oordeelkundige verhooging der
inkomsten noodzakelijk.
Hoewel dus de uiterste spaarzaamheid
betracht moet worden, eischt toch eene
nauwgezette nakoming van de plichten, die
op den Staat rusten ten opzichte van de
militaire veiligheid en den vooruitgang op
sociaal- en beschavingsgebied versterking der
inkomsten.
Het massa-verbruik van sommige genot
middelen zal, evenals in andere landen,
zwaar moeten worden belast. Behalve het
verbruik moet ook het bezit worden getrof
fen.'Het belang van de afzonderlijke staten
en gemeenten verbiedt directe inkomsten
en vermogensbelasting. Er blijft dus niets
anders over dan een verdere uitbreiding wan
de successiebelasting.
Bveudien laten enkele afzonderlijke ver
schijningen van het moderne leven een lie
lastingverhooging toe, zonder gevaar voot
den handel.
Formeel is vooral noodig versterking t*i
het beschikbare bedrijfskapitaal van het rijk,
door afschaffing van het voorschottensteisel
en verder is het noodzakelijk, met behoud
van het recht der volksvertegenwoordiging
tot het goedkeuren der begrooting, dc be
trekkingen van het rijk tot de afzonderlijke
staten los te maken van de elk jaar opnieuw
wast te stellen ongedekte bondsstaats-bijdra
gen en deee op vasten grondslag te plaatsen
Er zal daarom gestreefd moeten worden
naar invoering van een veranderlijken, maar
telkens voor oen aantal jaren vast te stel
len factor vau inkomsten.
België.
Brussel, 9 Sept. De .Senaat nam
heden het verdrag tot naasting van den
Congo door België aan met 63 tegen '24
stemmen en vervolgeus de koloniale wet
met 66 tegen 22 stemmen.
Engeland.
Gisteren werd te Londen geopend het
eucharistische congres, dat drie dagen zal
duren. De R.-K. kerk zoo wordt ge
mold heeft zich beijverd om van dit
congres te maken eene staatsierijke en in
drukwekkende betooging voor haar voor
naamste leerstuk, dat der transsubstantiatie
(de wezenlijke tegenwoordigheid van Chris
tus in het misoffer).
Door priesters en leeken uit alle oorden
der wereld, sprekende allerlei talen, in dat
leerstuk hun geloof te laten betuigen, wil
men op het congres een zichtbaar en tref
fend bewijs geven zoo zegt de schrijver
van een uitvoerig artikel in de Times
van den alomvattenden en universeelen aard
van do R.-K. kerk. En men wil dit 19e
eucharistische congres zoo luisterrijk en
plechtstatig maken, omdat het het eerste
m in een Protestantsch land gehouden. Het
eerste kwam in 1881 te Rijssel bijeen.
Donderdag, Vrijdag-en Zaterdag zullen
er in de drie afdeelingen van het congres
twee Engelsche en een Fransen© lezin
gen worden gehouden, alle over het sacra
ment van de transsubstantiatie. De eenige
rede vau cenige politieke strekking zal die
zijn, waarin Lord Llandaff zal spieken over
de verwerping van de transsubstantiatie iu
den eed, dien de koningen van Engeland bij
hun kroning moeten afleggen.
Het congres zal de talrijkste en aanzien
lijkste vergadering van Roornschen rijn, ooit
in Engeland samen geweest. Kardinaal Vin-
cenzo Vauuutelli is door den paus afge
zonden om het congres te leiden. Sedert
kardinaal Pole in 1554 als pauselijk legaat
in Engeland kwam, om het rijk tot het
Roomsche geloof terug te brengen en ouder
koningin Marie aartsbisschop van Canter
bury werd, is kardinaal Vannutelli de eerste
die er weer als legatus papalis verschijnt.
Kardinalen komen er op het congres negen,
aartsbisschoppen voor zoover zij niet kardi
naal zijn, elf (o. a. die van Utrecht). Ver
der een heele schare van bisschoppen, orde
generaal, monsignori, mindere geestelijken
cn leeken.
Gisterenavond werd het congres ingewijd
door oen praalrijken dienst in de kathedraal
van Westminster.
Elke congresdag wordt geopend door een
dienst in do kathedraal, Vrijdag te leiden
door den aartsbisschop van Utrecht.
Verschillende kerkelijke plechtigheden
zulle nog het congres opluisteren, dat Zon
dag wordt besloten met een processie van
het sacrament. Eerst 's ochtends in allo
Roomsche kerken communie. Er zijn maat
regelen genomen om tienduizenden com
municanten bijeen te krijgen. Goedkoopo
treinen zullen ze uit heel het land aanvoe
ren. 's Middags om 3 uur begint de proces
sie. In den laatsten tijd, zegt de schrijver
in de Times, zijn zomers open-lucht-proces-
sies van het Heilige Sacrament op Zondag
middagen in Engeland vrij gewoon gewor
den, en het publiek riet ze belaugstellend en
met eerbied aan. Die na het congres m
Westminstee zal rondgaan, zal echter de in
drukwekkendste zijn, ook in Engeland ge
houden. Behalve de geestelijken en 1©-ken
van het congres zullen er deputaties uit het
rijk aan deelnemen. Een ee re wacht, bestaan
de uit aaurienlijke leeken en leden van de
«altsbroederschap van St. Stephanus. zal
het sacrament omringen.
Tegen bovenvermeld congres hebben zich
reeds voor ecnige weken stemaneu zoowel
uit de Staatskerk als van de zijde der dis
senters verheven. In hot bizonder heeft de
gedachte, dat in Londen een groote eucharis
tisch* processie op touw is gezet, levendige
opw nding in prote6tantsche kringen teweeg
gebracht Een en vijftig' proteetantsche ver-
Cu gingen zijn te samen gekomen om tegen
Roolisch-Katholieke processies in aanslui
ting aan liet eucharistische congres te jro-
testeeren, omdat deze processies ingevolge
parlementsbesluit ongeoorloofd zijn Dit is
de eerste maal dat de Engelsche protestan
ten zich op een besluit van het parlement
beroepen, dat voor drie honderd jaren werd
genomen.
Hoe sterk de beweging is, blijkt daaruit,
dat aan 300 leden van het lagerhuis door
hunne kiezers is verzocht hunnen invloed bij
den minister van biniienlandsche zaken Her-
bert Gladstone te doen geldenHet ver-
luidt dat ook een beroep op den Koning
zal worden gedaan. Het verbond van pro
testanten heeft reeds een uitvoerig schrijven
aan den Koning opgesteld, waarin men de
aandacht des Koniugs er op vestigt, dat het
een pijnlijke verrassing is geweest te ver
nemen dat de Koning van plan is kardi
naal Vanutelli officieel te ontvangen. Men
wijst er den Koning op, dat de aanwezig
heid van een pauselijken legaat in Enge
land officieel «met dc wetten des lands in,
tegenstrijdigheid is
Koning Eduard zal overigens gedurende
do zittingen van het congres niet in Lon
den zijn.
De Fransche katholieken hebbeu zooveel
bloemen voor dc processie van a.s Zondag
naar Engeland overgezonden, dat voor liet
transport een afzonderlijk schip en een bij
zondere trein werden bestemd.
Te oordeelen naar de tot dusver gedane
aanmeldingen, zal het aantal der deelne
mers aan de processie twaalf duizend be
dragen.
Denemarken.
De tijding dat de* voormalige minister
van justitie, Al'berti, zich wegens verduis
tering in 't greet bij de geheime politie had
aangegeven, verwekte te Kopenhagen on-
ged-otofiedijk opzien. Gemeld wordt dat do
door
19 S. R. CROCKETT.
Uit het Schotsch vertaald
door
J. P. WESSELINK—VAN R0S8UM.
Onder tusschen hiélp en speelde Hester
gelukkig en tevreden in de heerlijke zomer
dagen. De voet hinderde haiar niet lang,
genezende zooals (het vleescb van alle kindo
ren vanzelf doet; en bovenal dank ziji
Cams, die den ddorn uittrok en de wond
uitzoog. Soms speelde zij, met den snoer
waarin de roode steen gezet was, dien haar
vader haar had gegeven. Zij Vond het pret
tig hem met kiezelsteenen te bedekken en
ze dan met haar hand door elkaar te halen,
totdat het vreemde oog er doorheen keek.
Maar eens ontdekte Megsy hem, ingebouwd
in den muur van een vierkante omheining,
waarin Hester „huishoudentje" gespeeld1
had. Daarna werd het opgeborgen in Meg
sy's kist, in de kleine open lade, bovenin,
mot merkwaardige, oude brieven, de klossen
gekleurde zijde, MegBy's bijbel gebonden in.
"rood leer, en duizende snuisterijen, die dé
getrouwe en onhandelbare dienstmaagd' van
Arioland. gedurende haar lang leven had
verzameld.
Toen versoheen er een zwarte dag in dat
huis.
Hester kwam Op een morgen naar bene
den stormen in de keuken, waar Megsy 'be
zig was de theebladen weg te doen naast de
oude pom,p.
,,0, Meg&y, Megsy, grootmoeder wil van
morgen niet tegen mij sprekenKom gauw,
Megsy!"
Heel snel en met kloppend hart ging
Megsy en vond haar meesteres op haar zijd©
liggen, terwijl 'hét roode licht vam de win
terzon op haar gezicht scheen. Haar oogen,
waren open en haar blos nég helder. Zij
scheen op het punt van iets te zeggen, en
uit de blijde uitdrukking van haar gelaat
moest lhet iéts zijn, dat haar i©cht aange
naam was.
„Kom mee, meisje, zei Marget. „Allee
is goed met dé meesteres. Zij heeft het Vi
sioen gezien Maar. o wat zal er vam ons
worden."
Daarna kwamen dé dagen van duisternis
en zij waren vele.
Want de Torphichans vulden het huis.
Zwarte rijde ritselde, hamers klopten en de
geheeie wereld scheen gezwachteld in krip.
Vooral mevrouw Sylvanus .Torphichan, de
naaste bloedverwant der doode en de voor
naamste rouwdrager schuifelde als een ris
papieren. Zij vertoonde, "in iedere kamer
van het huis, haar ontevreden, gemelijk ge
laat, met oogen vromelijk naar boven gehe
ven, en een saamgepersten mond!, die aan
doening moest te kennen geven, een zakdoek
dan voor het eene en dan voor het andero
oog, en hare geheel© gestalte, waar zij ook
ging, smart aanduidende.
Zoo nu en dan draaide zij den knop van
dc kamerdeur om, waar dokter Sylvanus
vertoefde, naar men meende, overstelpt van
smart. Hier stond zij aan even stil met de
li and op den koperen deurknop, voordat zij
binnenging. Haar geheèle houding sprakl
van onderworpen leed, verlaaigdende een
nog diiepere smart niet te sloren.
Wat zij werkelijk zea.de was: ,,Heb jo al
iets gevonden?" Zoodra zij, het zacht uitge
sproken, ontkennend antwoord had ontvan
gen, sloot ziji de deux: weer omzichtig en
hernam hare droevige pelgrimages.
Het gebeurde, dat Hester, die in die da
gen 'beneden bij Megsy haai" toevlulakb zocht,
en 's nachts bij Megsy sliep, daar Tom Tor
phichan haar kleine, witte kamertje in ge
bruik had1, haastig naar boven kwami om iets
voor Megsy uit de provisiekast in el© zitka
mer te halen. Haar lichte tred waarschuwde
de im krip gehulde schildwacht niet tijdig
genoeg. Zoo kreeg Hester ecm glimp te zien
van haar oom, die bij.' de tafel stond met
de rood en wit gestreepte taseh voor zich
Hij was met den rug naar haar gekeerd, en
liet door zijn /vingers een rinkelenden stroom
van roode steenen glijden, die glinsterden
in het lidht van het vuur. Ze waren gelijk"
aan dien in haar snoer, rij herinnerde het
zich. qog lang daarna.
Het volgend oogenblik werd zij ruw weg
getrokken, geschud zooals een temer het
een rat doet en in de gang geduwd door
haar tante.
„Jou ellendige, kleine, voor niets deugen
de heks," siste zij, „wat moet dat gluren
en bespieden door het huis bet eekenen
Gauw naar beneden, totdat we besloten heb
ben wat we met je zullen doen. Je bent niets
dan een last voor fatsoenlijke lieden, zoo
als je vader het ook was. Ja een last en
oen schande.'
,,U zult geen kwaad vau mijn vader spre
ken, hij was uw eigen 'broer eii beter dan
een van u allen, vxiendèlijker ook. En
dit huis behoord© het zijne te wezen, zegt
Megsy
Mevrouw Torphichan was op liet punt
met een afscheidskiap de slanke, kleine ge
stalte te laten gaan. Maar rij hief haar haai
den ontzet op door de vermetelheid van
Hester's woorden. „Zij moet onmiddellijk
heengaanik wil zulk een slecht meisje niet
in huis hebben. Ethel mijn vlugzout. Gauw1
Ethel'!"
De voornaamste rouwdraagster waggelde
naar een stoet. Hester, die meende, dat haar
tante werkelijk ziek was, en wiens gevoelig,
klein hartje met 'berouw was vervuld, liep
snel naar de vestibule, waar zij: het roode
fleschje niet den grooten geslopen stop op
een der banken had zien liggen, en bracht
het aan haar tante.
Deze zwaar beproefde dame was op een
gemakkei ij ken stoel neergevallen en lag nu
met gesloten oogen.
„Tante, liet speet mij, dat ik brutaal
was." zeide Hester, „vergeef mij als het u
belieft. Hier is uw fleschje met vlugzout."
De dame stak haar boenen strak naar
voren en liet 'de hielen zonder ophouden met
een vinnig rataplan op den vloer komen.
„O!" riep rij met een hooge falsetto-gil,
„ik word krankzinnig, ik weet het zéker,
als iemand dat afschuwelijke, kleine ding
niet wegneemt. Dit zelfde oogenblik vloog
zij op mij af als een furie, de ondank
bare worm, de slang, dien ik aan mijn boe
zem koesterde! Gauw, ik weet, dat ik ziek
zal worden! Et-hél 1 Ethel!"
Nu, als mevrouw Sylvanus Torphichan
een aanval kreeg, dan wist het geheeie huis
het ook.
Toen do oudste dochter hoordé, dat zij
werd geroepen, versnelde rij haar schreden
bij het vernemen van liet regelmatig getik
van haar moeders liieien op het zeildoek.
Wat is er mama?" riep zij. „Houdt er on-
middellijk inedo op! U kunt als u wilt!"
De zwaar beproefde vrouw kon slechts
venijnig naar Hester wijizen, die zwijgend
toezag ,met het flesbhj© in de haind. Etihol
rukte het uit haar handen en reikt© liet
aan haar moeder; daarna greep zij Hester
biji den arm en duwde 'haar naar de boven
st© tred© dor trap, die naar ,dé keuken leid
de, haar voortdurend uitscheldende en op
voedende klappen op .wangen en. oon de ooreu
toedienende.
„Luister goed, je maakt dat je wegkomt.
Je blijft in het kolenhok of waar je mao.r
wilt. Indien je hier boven- komt, waar jo
niet wordt verlangd, mama ziek en ieder
een in do war maakt, „daar dan is dat wat
ik doen zal, en nog veel moer."
De spijtige Ethel fcrieep Hester's arm,
totdat zij een scherpe, korte, deerniswaar
dige kreet slaakte, die Tom Torphichan uit
rijn kamer op het tooneel bracht. .Hij had
iets levends in een zak onder zijn arm, iets
dat heivig worstelde om te ontkomen. Hij
hield, wat blijkbaar de neus van het dier
was. met ceno hand naar binnen.
..Luister Bth," zcKxe hij, „je laat dat
kleine kind met rust! Ik ben geen beest,
en ik laat niet toe, dat jij ©r oen bent., al
ben je ouder dan ik Denk er aan hoor
Wordt er vol ffd.
