S°, 9§. Eerste Blad.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
CINDERELLA.
7"e JiiHrgang.
FOORISCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.5O.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Tetephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen..
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
kennis van belanghebbenden <lat, volgens mede-
deeliing van den Minister van Oorlog:
a. eene schietoefening «al worden gehouden
op trader vast te stellen dagen in October van'
het fort Pampus.
Er zal1 gevuurd) worden met kanonnen va-h
lioht. kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt
gemaakt een sector, begrensd door de richtingen
N.W. door Noord tot Z.O. (180 gr.), tot op 4500
M. van het fort. Op de dagen, waarop gevuurd
wordt ,zal van het fort Pampus eene roode vlag
waaien, van minstens één uur voor den aanvang
der schietoefeningen tot aan het einde daarvan;
bovendien zullen tegelijkertijd roode vlaggen
waaien van de batterijen Diemerdam en Burger
dam, de Westlbattei ij nalbij tM widen en den kerk
toren te Muiderberg;
b. oj) nader vast te stellen dagen in October
eene schietoefening zal wérden gehouden van
het fort Hoek van Holland.
Er zal gevuurd worden met kanonnen van
licht kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt ge
maakt een driehoek, gevormd door het fort, een
roode vlag bezuiden het zeegat en een roode
vlag benoorden' liet zeegat; de afstand wordt
3100 M. van 'het fort.
Op de dagen, waarop gevuurd zal werdenzal
van het fort een roode vlag waaien van minstens
één uur voor den aanvang der schietoefening tot
aan het einde daarvan.
Amersfoort, 3 October 1908.
De Burgemeester van. Amersfoort,
WUUTIERS.
De Burgemeester en Wethouders vani Amers
foort,
Gelet op artikel 26 der Hinderwet
Brengen ter kennis van het publiek, dat het
Departement van Oorlog voornemens is de in
deze gemeente bestaande bergplaats voor patro
nen, gelegen, op de Inifanterie-kazernetorreinen
(Sectie C, no. 949) uit te breiden
De stukken, hierop betrekkelijk, liggen, op de
Secretarie der gemeente ter visie, terwijl op
Vrijdag 23 October 1908, van des voormiddags
114 tot. des middags 12 ure in het gemeentehuis
alhier ten overstaan eener commissie van Gede
puteerde Staten dezer provincie gelegenireid be
staat tegen het uitbreiden der inrichting bezwa
ren in te brengen.
Amersfoort, 4 October 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROE6E. WÜIJT1ER6,
Politiek Overzicht
Duitschers tegen Slaven in Oostenrijk
Het gaaf weder hand tegen hand in Oos
tenrijk tusschen Duitschers en Slaven. In
het vorstendom Krain zijn i-n de hoofdstad
Laibadh Duitsabers en S'lovenen op straalt
elkaar te lijf gegia/an. ,,Twee vdllle dalgen liet
men het Sloveansche gepeupel in eene lanidls-
hoofdötad vrij spel en giatf eene eerzame,
goedgezinde en vlijtige burgerij aam het jan
luagél prijs. Zoo kan en maig het niet verder
gaan". De mam, die in deze klacht zijn ge
moed lucht gaf, was waarlijk niet de eerste
de beate; de minister Prade, de vertegen
woordiger van de Duafsdhers in het minis
terie-Beok, heeft zioh zoo uitgedrukt tegen
over een dagbladschrijver
In Praag, in de vergaderzaal van den
landdag vau Bbhemen, ziet men een ander
schouwspelDaar werkt de Duitsöhe minder
beid, iu plaats van met argumenten, met
fluiten en trompetten door de obstructie,
die zij voert, heeft zij den voorzitter, den
Oberfandmarscbaill, reeds eenige molen ge
dwongen de vergadering te sluiten, en zij
legt. het or blijkbaar op toe de sluiting van
den landdag af te dwingen, door eiken ge-
regelden arbeid te belettenBier bunnen
de Ozechen op hunne beurt zeggen„Zoo
kan en mag het niet verder gaan."
De correspondent vam de Fraaakf. Zbg. te
Weenen is van meening, dat koelbloedige
waarnemers, die aaai den meer dan vijftig
jarigen Duitsdh-Bdheemechem oorlog eenige
aandacht hebben geschonken, ziok door de
laatste botsingen niet van hun stuk zullen
laten brengen. De crisis is juist daarom nu
met zoo groüte heftigheid uitgebroken, om
dat men de oplossing reeds zoo nabij was.
Die uitspraak wordt door hem aldus toege
licht
,,Om dat te verstaan, rn.ag men den blik
niet richten op de nietige voorwerpen van
strijd van het oogenblik, maar slechts op
den achtergrond van den strijd. De Duitsobe
ambtenaar tn bet bureau van den landdag,
dien de Czechen overmoedig geweigerd heb
ben, was slechts de laatste aanleiding tot do
uitbarsting of liever de wijzer van den ma
nometer, die de hoogte van den druk ver
ried. De eigenlijke reden van de plotselinge
revolutie der Duitsdhers is het. gevaar, waar
in zij zich voelen even voor de herziening
van de kieswet voor den lamddaig, die hen
niet all leen duurzaam in de .minderheid zal
brengen, maar ook hunne eigen rijen za-1
doorspekken met sociaal-democraten, die het
internat ion al isme ernstig opvatten en natio
nale belangen bijna demonstratief ter zijdo
6t ellen.
Voordat deze hervorming tot stand, komt
wi' en de Duitschers zich hunne nationale
curiëu verzekeren, met het recht van veto
in alle nationale aangelegenheden. Juist deze
nationale curiëu echter willen de Ozeohen
hun niet toestaan, omdat zij daarin liet be
gin zien van de door hen zoozeer verafschuw
de splitsing van het l'aud. Baron Beck is
wel is waar zelf Duitsoher, maar een Duit-
scher uit Weenen afkomstig en daardoor ge
zind de Duitsch-Boheemsche Zorgen luchtig
op te vattenbovendien becielt hem thans
de loffelijke ijver om aan deze ziekte vam de
monarchie een einde te maken, hoe dan
ook. Dat zou niet gegaan zijn, zonder dat
aan een deel gefweld was gedaan. Welk deel
dat moest zijn, heeft hij niet als Duitse her
gevraagd, maar als behandelend geneesheer,
en d'aar het scheen alsof de Duitschers zich
do' r zijne methodes gemakkelijker lieten
narcotiseeren dan de Ozechen, wilde hij een
beetje in het Duitsehe vleeech snijden. Nu
hebben de Duitschers zioh ter elfder ure ver
mand en de verzoeningsatmosfeer met snelle
bliksemslagen doen verdwijnen. Zij zijn be
sloten allen r rbeid in den landdag en daar
mee natuurlijk ook de nieuwe regeling van
het kiesrecht te verijdelen, zoolang zij niet
de concessie van hunne véto-curiën in den
zak hebben."
De Schr. geeft aan de Duitschers volko
men gelijk, dat zij zoo zijn opgetreden; hij
indt het. alleen jammer, dat zij hunne zaak
hebben bedorven door het zingen van dc-
Waolit am Rkein in de zaal van den land
dag Dat was in de hoogste mate onhandig,
want daardoor hébben de Duitschers de
sympathie verbeurd van den monarch, die
den vrede wil en hem gaarne nog zou héb
ben bezegeld in dit jubileumjaar; de Wacht
am Rkein is namelijk iu Oostenrijk een
1 andsverr ader lijk 1 ied
;,Zoo dwaas, van het Duitsehe standpunt
beschouwd, het overtollige zingen was, zoo
stuitend is de telegrafische aantijging, op
dit gezang steunende, die de Ozechen heb
ben gepleegd. De kalme en bezonnen Duit
schers, die gaarne gerechtigheid laten we
dervaren aan de deugden van de Qzechische
natie, zoeken op zulk een tijdstip vruchte
loos naar mannen van dezelfde stemming
in het kamp van den tegenstander en vra
gen zioh af, of niet hunne liefde voor de
gerechtigheid tegenover dezen vijand mis
plaatst is. Waar blijft Ma&aryk in zulk een
toestand? Waarom treedt hij niet met zijn
grooten persoonlijken moed thans tegen
zij' landgenooten oj>? Dat konden toch alle
Ozechen weten, dat het tot een werkelijken
rassenstrijd tusschen Duitschers en Slaven
niet mag komen, maar dat, als het er ooit
toe kwam, juist de Ozechen de eerste slacht
offers zouden zijn. Het zal er niet toe ko
men en het 'behoeft er niet toe te komen,
want de Duitschers zijn ook in Oostenrijk
nog sterk genoeg om voor zioh zelf op te
komen. In het ergste geval komt er geen
vrede, de Duitschers doen den landdag uit
een spatten, de Gaechen deu rijksraad en er
wordt weer met ord'onnantiën geregeerd.'
Het zijn fraaie vooruitzichten, die deze
Schr. ons voor Oostenrijk 'opent. Hij rekent
zich tot de koelbloedige waarnemers. Maar
hoe meet dan wel het oordeel van de pessi
misten zijn?
PortugaL
Als datum van de gemeenteraadsverkie
zingen in het geheele rijk is de le Novem
ber bepaald. Men verwal lit, dat in Lissabon
eene republ ikei n sohe meerderheid zal worden
gekozen.
Oostenrijk-Hor. garije.
Budapest, 2 Oct. Op het gala -diner,
dut Keizer Frans Jozef ter eerc van den
Koning en de Koningin van Spanje gaf,
dankte Z M. de Spaansche souvereinen, dat
zij hem hunne gelukwenschen zijn komen
brengen bij gelegenheid van zijn jubileum.
Dat is een nieuw bewijs van de goede be
trekkingen, die tusschen Oostenrijk en
Spanje bestaan.
Koning Alfonso antwoordde, dat, daar
hij Habsburgsch bloed in zijne aderen heeft,
hij tot in het diepst van zijn hart en met
grooten trots de banden van nauwe verwant
schap, die hem met den Keizer verbinden,
voelt. Hij beschouwt het a.ls eene groote
eer, dat hij Keizer Frans Jozef ziet prijken
aan het hoofd van de kaders van het. Spaan
sche leger.
De feesten ter cere van het Spaansche
Koningspaar worden heden voorgezet. Dc
menigte juichte deu Koning toe overal waai
hij voorbijkwam.
De sjeik ul islaim te Ivoustantinopel heeft
in dé Bosnische men sohura-lowest ie, d. i. hot
récht vam 'bekrafchtigling van dén souverein
voer het hoofd van de mohammedaansohe
landskerken, de beslissing genomen, dat dit
recht niet aan den sultan toekomt, maar
aan don Keizer van Oostenrijk, die uit een
door de Bosnische uionammedanen voorge
steld drietal den candidaat- kan benoemen,
die de Kroon het meest sympathiek isdez -
zal dan de bekrachtiging van den sjeik uil
islam ontvangen.
Deze beslissing van den sjeik tri islam is
voor Oostenrijk-Hongarije oen belangrijk
succes. Daarmee verdwijnt het laatste over
blijfsel van dén invloed van den sultan iu
Bosnië, hetgeen de stelling van Oostenrijk-
Hongarije in het' gebied aat het krachtens
het Borlijnsche verdrag bezet houdt, moet
versterken
In het Kouijgaarsohe huis van afgevaar
digden heeft de afgevaardigde Farkashazy
(van de onafhankelijke linkerzijde) een voor
stel ingediend, dat strekt om liet 60-jarig
regeeringsjubileuin van Keizer Frans Jozef
als Koning van Hongarije niet. te erkennen,
omdat de wettige regeering van den „aposto-
lischen Koning van Hongarije" eerst met
het jaar 1867 begonnen is. Verder wordt
voorgesteld te verklaren, dat de stichtings
oorkonde van de statuten van de naar aan
leiding va.ii heb 60-jarig Keizer-jubileum ge
stichte orde in de Hongaaxsche Staatscou
rant werd' opgenomen, en dat ook Hongaax
sche ambtenaren genoodzaakt werden de an-
derscheidangsteékenem van die orde aan te
nemen en te dragen, in strijd is met de Hom-
gaarscflie grondwet en de bestaande wetten.
Tegelijlk moet het huis van afgevaardigden
verklaren, dat het dé handelwijze van den
Hongaarschen minister-president, die de
stichtingsoorkonde van dit huis van vei dien
sten, ingesteld naar "aanleiding va.n 's Kei
zers jubileum, en heb besluit waarbij het aan
Hongaor&cihe ambtenaren verleend werd con
trasigneerde, afkeurt.
Het voorstel heeft geen kans te worden
aangenomen liet zal geen andere uitwer
king hebben dan d'ie, dat het hof er een
beetje door geërgerd wordt.
Rumenië.
In strijd met het geruststellende telegram
van Reuter voor enkele dagen over den toe
stand van Koning Card, wordt thans be
richt, dat de Koning gedurende drie uren
bewusteloos heeft- gelegen. Terwijl vroeger
prof. Van Noorden te Weenen in consult g&-
roepen werd, zijn thans prof. Leyden te Ber
lijn. en dr. Leroux te Lausanne per iele
graaf naar Sinaia ontboden.
Rusland.
Over den toestand van de Gzarine maakt
men ziob ongerust. De geneeehcereu hebben
een verblijf in Zuid-Itailië aangeraden, maar
de Gzarine wil daarvan niet weten, als haar
gemaal en kinderen niet meegaan.
Turkije en BuSgariJe.
S o f i a, 2 Oct. Hot bericht van het
voorstel van Rusland betreffende de rege
ling van de kwestie van den Orientspvor-
weg door de mogendheden, die het verdrag
van Berlijn hebben onderteekend, lipeft een
diepen indruk gemaakt in alle politieke
kringen, want men vreest, dat het daarbij
niet blijven zal en zelfs dat de vraag van
den toestand van Oost-Rumelië hij die ge
legenheid zal worden opgeworpen. Het
schijnt, dat de houding van Rusland, in
verband met de heft ige kritiek van de Euro-
peeeche pers en vooral van dc Engelsche
pers, er to© kan leiden, dat Bulgarije oP
zijne vorige beslissing terugkomt. Daar
echter de regeering herhaalde malen heeft
verzekerd, dat zij den Orieutspoorweg niet
zou terug gewen, beschouwt men op nieuw
liet ontslag van het kabinet als mogelijk.
Tegen Dinsdag is te Weenen eene verga-
.dering van den raad van bestuur van d1
Orientsp.orwögiraaatschappij belegd, om po
sitie te nomen tegenover de inbezitneming
van den spoorweg door de Bulgaarsclie Rc
geering en een eventueel koopaanbod. De
maatschappij blijft staan op het standpunt.
dat zij eerst de teruggave van delij nen meet
verlangen ai/vorens te hun nen treden in
onderhandelingen ever den verkoop, ©ti dat
>i< 1, g .u -ciie regeering vooral met Tur
kije 't eens moet zien te worden.
De voorzitter van het bestuur der maat
schappij, die de Orient-spoorwegen exploi
teert, heeft zich tegenover een medewerker
van de Neue Freie Pres se aldus uitgelaten
over de handelwijze van Bulgarije
„Wij zijn in den toestand van een man,
wicn zijn eigendom met geweld weggenomen
is; maar het is niet zoo dadelijk mogelijk de
teruggave van ons eigendom te verkrijgen.
Door hun optreden hebben dc Bulgaren
tweeërlei rechten geschondenhet eigen
domsrecht van Turkije en het exploitatie
recht van de maatschappij, dat ook door
Bulgarije in 1899 in liet )>ekeiido verdrag
met de maatschappij uitdrukkelijk erkend
is. Men heeft dus te doen met eene volkomen
schending van art. 21 van het- Berlijnsche
verdrag, en niets zou natuurlijker zijn, dan
dat alle mogend lieden, die dit verdrag heb
ben onderteekend, beslist het herstel ©lach
ten van den door private en volkenrechte
lijke verdragen in het levèn geroepen toe
stand. Frankrijk zal ook het materieel© be
lang van zijne burgers hebben te bescher
men, omdat onze maatschappij, wanneer
haar de exploitatie van liet vierde deel van
hare lijnen mocht worden ontnomen, niet
iu staat zal zijn, ook voortaan den houders
van de Turksche leening van 1894 den als
zekerheid daarvoor bepaalden pacht cijns uit
te keeren. Als geheel ontoelaatbaar beschou
wen wij de door de Bulgaren geopperde
gedachte van eene onderhandeling in der
min li© over de aflossing van het recht van
exploitatie. Onze maatschappij heeft tien
jaren geleden eene dergelijke onderhande
ling gevoerd. Daar echter de Turksche re-
gearing afkeerig was van deu overgang van
het bedrijf in Bulgaarsclie handen, verviel
de overeenkomst. Eene hernieuwde aanbie
ding van Bulgarije werd sedert telkens ge
weigerd, en als voorwaarde werd gesteld de
vooraf verkregen toestemming van do Turk
sche regeering. Van dit standpunt kan de
maatschappij ook heden nog niet afgaan, en
ongetwijfeld zal de Turksche regeer mg vóór
ieder© verdere onderhandeling de teruggave
van het bezette spoorweg-gedeelte verlangen.
Maar zelfs wanneer Turkije dit deed. dan
zou de maatschappij er niet van kunnen af
zien om op dc meest beslist wijze op te
komen voor hare materieele belangen.
Volgens de Politische Korrespondenz
wordt in de militaire kringen te Konstan-
tinopel tegengesproken, dat de Turksche re
geer in g besloten heeft wapenen en munitie
te zenden naar het tweede korps te Adria-
ii°pel en het derde korps te Salouiki.
l>e Wiener Allg. Zeit-ung bericht, dat
Bulgarije paarden heeft gekocht in Hon
garije voor twee millioen kronen.
Turkije.
Een nieuwe spoorwegstaking i in Turkije
voorgekomen, thans op den SmyrnaAidin-
spoorweg, die behoort aan eene Engelsche
maatschappij. De stakers zetten de directie
af en maakten zich meester van liet geheele
spoorwegbedrijf. Hunne glorie was echter
slechts van korten diuur. Troepen traden te
gen de stakers op en verjoegen hen.Tot dat
er weer normale omstandigheden zijn inge
treden, wordt- door soldaten in den dienst
voorzien.
DOOR
37 S. R. CROCKETT.
Uit Jut Schot ach vertaald
DOOR
J. P. WESSEIJNK-VAN ROSSUM.
De lieden in Borgue zeiden d!at ze mooi en
lief was. In ieder geval -wond ze Borrowman
om 'haar vinger evenals kamperfoelie zich
slingert om een kagecioorn. En oudertu"»-
schen was déze ijdele, kleine fee met een'
ander verloofd. Daarginds vertelden zij, dat
de heer Borrowman sinds dien tijd geen
vrouw meer met genoegen kon zien. En geen
wonder
Nu toen ik dan zeide „nooit?" ©n hem
een knipoogje gaf, zag ik, dat ik hem had
gevangen, jongens.
„Drommels!" zegt hij, het ka.n zijn, dat
hij nu juist geen drommels zeidc, maar dat.
meende hij toeh. „Wat wil je dat ik zal'
doenIk heb een goede huishoudster en ik
wenscb niet terug te keeren tob die onhan-
dige, jonge meisjes, die overal rondgaan niet
stoffers en stofdoeken."
Ik zeg da.n„dominee, zoo dacht ik er
ook over. Ik heb een voorgevoel, dat ik niet
lang meer op deze wereld zal zijn ik zou
graag zien, dat Marget mijn naam droeg en
mijn kleine bezitting erfde. Het zijn geen
lichtzinnige en dwaze gedachten die mij zoo
tot u doen .spreken, dominee. Als Marget
mij trouwde zou zij toch in uw huis kunnen
blijven, en er de zorg voor op zich némen.
En i'k zou alléén in mijn kleine huisje
op den. top van den heuvel wonen, maar
q! met welk een gelukkig hart' Want zij en
ik zouden samen op Zondagen in de kerk
kunnen zitten zonder dat iemand ons dorst
hinderen of bang maken, en wij zouden sa
men gerust onder gindsMken grafzerk kun
nen slapen. Ik zou het tot een eer rekenen,
mijn naam te hébben staan te midden van.
zulk een goed bekende familie en goedi ge-
vul'den steen. Het zou mooi klinken Ook
van Anders Mao Quaker ochtgenoot van de
hierboven genoemde Margaret Tipperlin,
van dit leven gescheiden in de zekere hoop
van een heerlijke opstanding enz. Ik wil be
kennen, dat het met deze gedachte is, dat
ik dezen steen ieder jaar een beetje heb op
gepoetst met zeep en een flanellen lap.
Ik zag, dat de dkumee in tweestrijd ver
keerde en had hoop, dat hij het woord z<*u
spreken, dat ik wenschte. Maar in plaats
van dat, zag 'hij: imdji met eenige verwonde
ring aan.
„Dat is al ©en bizondér koele manier om
den huwelijken staat te 'beschouwen," zegt
hij, „en ik kan niet denken, dat ©en ver
standige vrouw als Megsy in zulk een dwaas
voorstel zal toestemmen. Maar ik zal mijn
liest voor je doen, Anders. Ik zal Megsy het
plan op een geschikt oogenblik voorleggen."
„Dank u, dominee", zei ik., „dat is al
zooveel als ik, maar kan verlangen!"
Dit was hét verslag van Andere Mac
Quaker over het onderhoud bij. den kerkhof
muur in den vroegen ochtendstond van den 1
zomervoorbereldingsdag in het kerspel van
St. John. De predikant wandelde terug naar
zijn ontbijt, stil voor zichzelf glimlachende j
over de eigenaardige begrippen van Anders
omtrent liet- huwelijk en dé plichten en voor- J
uitzichten van echt-genooten
Toen hij" het hek naderde, .dat naar de
pastorie voerde, ontmoette hij juist den post- j
bode, die de oprijlaan uitkwam, en dtn j
schaduwrijken weg insloeg, die raar Dar-
rochbrug leidt. Toen hij hem ontwaarde, j
versnelde de lieer Borrowman zijn pas aan
merkelijk, zonder zichzelf te verklaren waar
om hij; dit dééd. Hij ivondi Megsy aan de
voordeur met een brief in haar hand, ecu
kleinen, vierkanten brief, geadresseerd met
Hester's vreemd, kenschetsend1 schrift, dat
gevormd was naar zijn eigen manier van
G-rieksch te schrijven. „Wel, dominee," zei
Megsy hem den brief overhandigende „liét
is maar goed, .dat u binnenkwaamt. Als u
een minuut langer waart weggebleven, dan
verzoker ik u, dat ik hem zelf zou hebben
geopend.
De heer .Borrowman nam bedaard plaats
in den grooten stoel in zijn studeerkamer,
en zijn bril te voorschijn halend begon 'hij
met iets, dat het geduld van Megsy Tipper
lin tot het uiterste op de proef stelde. Hiji
ademde op de glazen. Hij .wreef ze met een
zijden zakdoek, die hij met opzét voor dat
doel in een binnenzak van zijn jas droeg. In
dien een andere zakdoek te voorschijn kwam
moest, die eerst weer op zijn plaats worden
gebracht, en dé goede te voorschijn gehaald.
Dan werd de 'bril eindelijk voorzichtig opge
zet uit zijn vestjeszak haalde do predikant
een zilveren lemmet Van een oud-vrucliten-
mesje, een reliqui uit de dagen toen hij de
appelen voor Jennie Lake doorsneed op dé
mooie, groene oevers van Borgue, de door
de zee bes poe Ld© parel van alle kerspelen ia'
Galloway.
Eindelijk met het gepaste wapen iu dé
hand ,eu den brief op den juisien afstand1
houdend, liet Borrowman de punt langs den
bovenkant van de enveloppe gaan op het
oogenblik, dat dé berg Tipperlin met ver
nietigende kracht zou uitbarsten. Daarna
sloeg hij de bladen langzaam om, zag nauw
keurig! naar de onderteekening, alsof hij be-
dirog verwachtte, teldé de bladen, bekeek op
nieuw de enveloppe, vergeleek net postmerk)
mot den. datum vam den 'brief en (toen Meg
sy langzaam naar voren trad om hem dén
brief uit do hand -to rukken) schraapte lrij
zijn keel en begon. Toe te laten, dat haar
meester oen Brief eerst voor zich zelf las was
iets, dat Megpy's geduld te boven ging. If ij
had liét eenmaal beproefd, maar ook slechts
eenmaal. Want Megsy had hem den brief
uit de hand gerukt .met de woorden, „geef
mij den brief als gij hem niet verlangt te
lozen?" daarmede vend ween zij in de keu
ken, waar de predikant na een strijd met
zijn' trots wel genoodzaakt was haar te vol
gen.
Na dit voorval maakte hij een einde aan
het lezen voor zidhzelf.
„Liefste, oude lievelingen", begon de
brief. (Hoe dikwijls héb ik het meisje ai
gezegd, dat zulke bijvoegingen van lieve l>e-
namingen overbodig en beuzelacihtig zijn
merkte <de predikant op, .Megsy aanziende.)
„Dominee, ik blijf zoover van u verwij
derd als mif maar mogelijk ia," zei Megsy
haar vingers waarschuwend bewegend. De
lozer vervolgde dus haastig uit vreca voor
hetgeen, mofcht gebeuren: „Hoe gaat het
met u. beiden, is de rheurnatiek van Revvie
beter;Denk er aan hem iets warms te ge
ven, voordat 'hij naar bed gaat. Ik wflde,
dat ik er was oun toe te zien, dat- hij het-
meent. Maar Megsy zal er wel voor zorgen,
als ik het .haar vraag.
„Ik voel mij hier heel goed en ga het
icdereu dag prettiger vinden. Zij zijn allen
buitengewoon vriendelijk voor mij, en als ik
er gewoon aan raak van huis te zijn, zal ik
geloof ik .genieten van enkele der voorde©-
len, die .ik hier heb. Er zij.n de bee te onder
wijzers van Londen. Oom heeft gezegd-, dia-t
ik de lessen zou krijgen, die ik van hen
wenschte te nemen. De man die dansen, leert
is een grappige kleine Franschman, die veel
moeite met mij neemt. Hij onderricht mij
dikwijls het genéeJe uur, terwijl de kinderen
spelen en daarna ook, als wij een leeg© ka
mer kunnen vinden. Dat ia liet prettigst deel
va.n den dag voor mij. Maar u kunt aan An
ders zeggen, die mij dé eerste schrede leer
de in de oude schuur van Arioland, dat ik
hot aan hem te danken heb, als ik het goed
dcc en de Franschman tevreden is."
„Dat zal Anders genoegen doen," zei de
predikant ajiziende.
„Ga voort, dominee," zei Megsy ongfcdul-
oig.
Wordt vervolgd.