S°, 9§. Eerste Blad. BUITENLAND. FEUILLETON. CINDERELLA. 7"e JiiHrgang. FOORISCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.5O. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Tetephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen.. De Burgemeester van Amersfoort brengt ter kennis van belanghebbenden <lat, volgens mede- deeliing van den Minister van Oorlog: a. eene schietoefening «al worden gehouden op trader vast te stellen dagen in October van' het fort Pampus. Er zal1 gevuurd) worden met kanonnen va-h lioht. kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt gemaakt een sector, begrensd door de richtingen N.W. door Noord tot Z.O. (180 gr.), tot op 4500 M. van het fort. Op de dagen, waarop gevuurd wordt ,zal van het fort Pampus eene roode vlag waaien, van minstens één uur voor den aanvang der schietoefeningen tot aan het einde daarvan; bovendien zullen tegelijkertijd roode vlaggen waaien van de batterijen Diemerdam en Burger dam, de Westlbattei ij nalbij tM widen en den kerk toren te Muiderberg; b. oj) nader vast te stellen dagen in October eene schietoefening zal wérden gehouden van het fort Hoek van Holland. Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt ge maakt een driehoek, gevormd door het fort, een roode vlag bezuiden het zeegat en een roode vlag benoorden' liet zeegat; de afstand wordt 3100 M. van 'het fort. Op de dagen, waarop gevuurd zal werdenzal van het fort een roode vlag waaien van minstens één uur voor den aanvang der schietoefening tot aan het einde daarvan. Amersfoort, 3 October 1908. De Burgemeester van. Amersfoort, WUUTIERS. De Burgemeester en Wethouders vani Amers foort, Gelet op artikel 26 der Hinderwet Brengen ter kennis van het publiek, dat het Departement van Oorlog voornemens is de in deze gemeente bestaande bergplaats voor patro nen, gelegen, op de Inifanterie-kazernetorreinen (Sectie C, no. 949) uit te breiden De stukken, hierop betrekkelijk, liggen, op de Secretarie der gemeente ter visie, terwijl op Vrijdag 23 October 1908, van des voormiddags 114 tot. des middags 12 ure in het gemeentehuis alhier ten overstaan eener commissie van Gede puteerde Staten dezer provincie gelegenireid be staat tegen het uitbreiden der inrichting bezwa ren in te brengen. Amersfoort, 4 October 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STENFERT KROE6E. WÜIJT1ER6, Politiek Overzicht Duitschers tegen Slaven in Oostenrijk Het gaaf weder hand tegen hand in Oos tenrijk tusschen Duitschers en Slaven. In het vorstendom Krain zijn i-n de hoofdstad Laibadh Duitsabers en S'lovenen op straalt elkaar te lijf gegia/an. ,,Twee vdllle dalgen liet men het Sloveansche gepeupel in eene lanidls- hoofdötad vrij spel en giatf eene eerzame, goedgezinde en vlijtige burgerij aam het jan luagél prijs. Zoo kan en maig het niet verder gaan". De mam, die in deze klacht zijn ge moed lucht gaf, was waarlijk niet de eerste de beate; de minister Prade, de vertegen woordiger van de Duafsdhers in het minis terie-Beok, heeft zioh zoo uitgedrukt tegen over een dagbladschrijver In Praag, in de vergaderzaal van den landdag vau Bbhemen, ziet men een ander schouwspelDaar werkt de Duitsöhe minder beid, iu plaats van met argumenten, met fluiten en trompetten door de obstructie, die zij voert, heeft zij den voorzitter, den Oberfandmarscbaill, reeds eenige molen ge dwongen de vergadering te sluiten, en zij legt. het or blijkbaar op toe de sluiting van den landdag af te dwingen, door eiken ge- regelden arbeid te belettenBier bunnen de Ozechen op hunne beurt zeggen„Zoo kan en mag het niet verder gaan." De correspondent vam de Fraaakf. Zbg. te Weenen is van meening, dat koelbloedige waarnemers, die aaai den meer dan vijftig jarigen Duitsdh-Bdheemechem oorlog eenige aandacht hebben geschonken, ziok door de laatste botsingen niet van hun stuk zullen laten brengen. De crisis is juist daarom nu met zoo groüte heftigheid uitgebroken, om dat men de oplossing reeds zoo nabij was. Die uitspraak wordt door hem aldus toege licht ,,Om dat te verstaan, rn.ag men den blik niet richten op de nietige voorwerpen van strijd van het oogenblik, maar slechts op den achtergrond van den strijd. De Duitsobe ambtenaar tn bet bureau van den landdag, dien de Czechen overmoedig geweigerd heb ben, was slechts de laatste aanleiding tot do uitbarsting of liever de wijzer van den ma nometer, die de hoogte van den druk ver ried. De eigenlijke reden van de plotselinge revolutie der Duitsdhers is het. gevaar, waar in zij zich voelen even voor de herziening van de kieswet voor den lamddaig, die hen niet all leen duurzaam in de .minderheid zal brengen, maar ook hunne eigen rijen za-1 doorspekken met sociaal-democraten, die het internat ion al isme ernstig opvatten en natio nale belangen bijna demonstratief ter zijdo 6t ellen. Voordat deze hervorming tot stand, komt wi' en de Duitschers zich hunne nationale curiëu verzekeren, met het recht van veto in alle nationale aangelegenheden. Juist deze nationale curiëu echter willen de Ozeohen hun niet toestaan, omdat zij daarin liet be gin zien van de door hen zoozeer verafschuw de splitsing van het l'aud. Baron Beck is wel is waar zelf Duitsoher, maar een Duit- scher uit Weenen afkomstig en daardoor ge zind de Duitsch-Boheemsche Zorgen luchtig op te vattenbovendien becielt hem thans de loffelijke ijver om aan deze ziekte vam de monarchie een einde te maken, hoe dan ook. Dat zou niet gegaan zijn, zonder dat aan een deel gefweld was gedaan. Welk deel dat moest zijn, heeft hij niet als Duitse her gevraagd, maar als behandelend geneesheer, en d'aar het scheen alsof de Duitschers zich do' r zijne methodes gemakkelijker lieten narcotiseeren dan de Ozechen, wilde hij een beetje in het Duitsehe vleeech snijden. Nu hebben de Duitschers zioh ter elfder ure ver mand en de verzoeningsatmosfeer met snelle bliksemslagen doen verdwijnen. Zij zijn be sloten allen r rbeid in den landdag en daar mee natuurlijk ook de nieuwe regeling van het kiesrecht te verijdelen, zoolang zij niet de concessie van hunne véto-curiën in den zak hebben." De Schr. geeft aan de Duitschers volko men gelijk, dat zij zoo zijn opgetreden; hij indt het. alleen jammer, dat zij hunne zaak hebben bedorven door het zingen van dc- Waolit am Rkein in de zaal van den land dag Dat was in de hoogste mate onhandig, want daardoor hébben de Duitschers de sympathie verbeurd van den monarch, die den vrede wil en hem gaarne nog zou héb ben bezegeld in dit jubileumjaar; de Wacht am Rkein is namelijk iu Oostenrijk een 1 andsverr ader lijk 1 ied ;,Zoo dwaas, van het Duitsehe standpunt beschouwd, het overtollige zingen was, zoo stuitend is de telegrafische aantijging, op dit gezang steunende, die de Ozechen heb ben gepleegd. De kalme en bezonnen Duit schers, die gaarne gerechtigheid laten we dervaren aan de deugden van de Qzechische natie, zoeken op zulk een tijdstip vruchte loos naar mannen van dezelfde stemming in het kamp van den tegenstander en vra gen zioh af, of niet hunne liefde voor de gerechtigheid tegenover dezen vijand mis plaatst is. Waar blijft Ma&aryk in zulk een toestand? Waarom treedt hij niet met zijn grooten persoonlijken moed thans tegen zij' landgenooten oj>? Dat konden toch alle Ozechen weten, dat het tot een werkelijken rassenstrijd tusschen Duitschers en Slaven niet mag komen, maar dat, als het er ooit toe kwam, juist de Ozechen de eerste slacht offers zouden zijn. Het zal er niet toe ko men en het 'behoeft er niet toe te komen, want de Duitschers zijn ook in Oostenrijk nog sterk genoeg om voor zioh zelf op te komen. In het ergste geval komt er geen vrede, de Duitschers doen den landdag uit een spatten, de Gaechen deu rijksraad en er wordt weer met ord'onnantiën geregeerd.' Het zijn fraaie vooruitzichten, die deze Schr. ons voor Oostenrijk 'opent. Hij rekent zich tot de koelbloedige waarnemers. Maar hoe meet dan wel het oordeel van de pessi misten zijn? PortugaL Als datum van de gemeenteraadsverkie zingen in het geheele rijk is de le Novem ber bepaald. Men verwal lit, dat in Lissabon eene republ ikei n sohe meerderheid zal worden gekozen. Oostenrijk-Hor. garije. Budapest, 2 Oct. Op het gala -diner, dut Keizer Frans Jozef ter eerc van den Koning en de Koningin van Spanje gaf, dankte Z M. de Spaansche souvereinen, dat zij hem hunne gelukwenschen zijn komen brengen bij gelegenheid van zijn jubileum. Dat is een nieuw bewijs van de goede be trekkingen, die tusschen Oostenrijk en Spanje bestaan. Koning Alfonso antwoordde, dat, daar hij Habsburgsch bloed in zijne aderen heeft, hij tot in het diepst van zijn hart en met grooten trots de banden van nauwe verwant schap, die hem met den Keizer verbinden, voelt. Hij beschouwt het a.ls eene groote eer, dat hij Keizer Frans Jozef ziet prijken aan het hoofd van de kaders van het. Spaan sche leger. De feesten ter cere van het Spaansche Koningspaar worden heden voorgezet. Dc menigte juichte deu Koning toe overal waai hij voorbijkwam. De sjeik ul islaim te Ivoustantinopel heeft in dé Bosnische men sohura-lowest ie, d. i. hot récht vam 'bekrafchtigling van dén souverein voer het hoofd van de mohammedaansohe landskerken, de beslissing genomen, dat dit recht niet aan den sultan toekomt, maar aan don Keizer van Oostenrijk, die uit een door de Bosnische uionammedanen voorge steld drietal den candidaat- kan benoemen, die de Kroon het meest sympathiek isdez - zal dan de bekrachtiging van den sjeik uil islam ontvangen. Deze beslissing van den sjeik tri islam is voor Oostenrijk-Hongarije oen belangrijk succes. Daarmee verdwijnt het laatste over blijfsel van dén invloed van den sultan iu Bosnië, hetgeen de stelling van Oostenrijk- Hongarije in het' gebied aat het krachtens het Borlijnsche verdrag bezet houdt, moet versterken In het Kouijgaarsohe huis van afgevaar digden heeft de afgevaardigde Farkashazy (van de onafhankelijke linkerzijde) een voor stel ingediend, dat strekt om liet 60-jarig regeeringsjubileuin van Keizer Frans Jozef als Koning van Hongarije niet. te erkennen, omdat de wettige regeering van den „aposto- lischen Koning van Hongarije" eerst met het jaar 1867 begonnen is. Verder wordt voorgesteld te verklaren, dat de stichtings oorkonde van de statuten van de naar aan leiding va.ii heb 60-jarig Keizer-jubileum ge stichte orde in de Hongaaxsche Staatscou rant werd' opgenomen, en dat ook Hongaax sche ambtenaren genoodzaakt werden de an- derscheidangsteékenem van die orde aan te nemen en te dragen, in strijd is met de Hom- gaarscflie grondwet en de bestaande wetten. Tegelijlk moet het huis van afgevaardigden verklaren, dat het dé handelwijze van den Hongaarschen minister-president, die de stichtingsoorkonde van dit huis van vei dien sten, ingesteld naar "aanleiding va.n 's Kei zers jubileum, en heb besluit waarbij het aan Hongaor&cihe ambtenaren verleend werd con trasigneerde, afkeurt. Het voorstel heeft geen kans te worden aangenomen liet zal geen andere uitwer king hebben dan d'ie, dat het hof er een beetje door geërgerd wordt. Rumenië. In strijd met het geruststellende telegram van Reuter voor enkele dagen over den toe stand van Koning Card, wordt thans be richt, dat de Koning gedurende drie uren bewusteloos heeft- gelegen. Terwijl vroeger prof. Van Noorden te Weenen in consult g&- roepen werd, zijn thans prof. Leyden te Ber lijn. en dr. Leroux te Lausanne per iele graaf naar Sinaia ontboden. Rusland. Over den toestand van de Gzarine maakt men ziob ongerust. De geneeehcereu hebben een verblijf in Zuid-Itailië aangeraden, maar de Gzarine wil daarvan niet weten, als haar gemaal en kinderen niet meegaan. Turkije en BuSgariJe. S o f i a, 2 Oct. Hot bericht van het voorstel van Rusland betreffende de rege ling van de kwestie van den Orientspvor- weg door de mogendheden, die het verdrag van Berlijn hebben onderteekend, lipeft een diepen indruk gemaakt in alle politieke kringen, want men vreest, dat het daarbij niet blijven zal en zelfs dat de vraag van den toestand van Oost-Rumelië hij die ge legenheid zal worden opgeworpen. Het schijnt, dat de houding van Rusland, in verband met de heft ige kritiek van de Euro- peeeche pers en vooral van dc Engelsche pers, er to© kan leiden, dat Bulgarije oP zijne vorige beslissing terugkomt. Daar echter de regeering herhaalde malen heeft verzekerd, dat zij den Orieutspoorweg niet zou terug gewen, beschouwt men op nieuw liet ontslag van het kabinet als mogelijk. Tegen Dinsdag is te Weenen eene verga- .dering van den raad van bestuur van d1 Orientsp.orwögiraaatschappij belegd, om po sitie te nomen tegenover de inbezitneming van den spoorweg door de Bulgaarsclie Rc geering en een eventueel koopaanbod. De maatschappij blijft staan op het standpunt. dat zij eerst de teruggave van delij nen meet verlangen ai/vorens te hun nen treden in onderhandelingen ever den verkoop, ©ti dat >i< 1, g .u -ciie regeering vooral met Tur kije 't eens moet zien te worden. De voorzitter van het bestuur der maat schappij, die de Orient-spoorwegen exploi teert, heeft zich tegenover een medewerker van de Neue Freie Pres se aldus uitgelaten over de handelwijze van Bulgarije „Wij zijn in den toestand van een man, wicn zijn eigendom met geweld weggenomen is; maar het is niet zoo dadelijk mogelijk de teruggave van ons eigendom te verkrijgen. Door hun optreden hebben dc Bulgaren tweeërlei rechten geschondenhet eigen domsrecht van Turkije en het exploitatie recht van de maatschappij, dat ook door Bulgarije in 1899 in liet )>ekeiido verdrag met de maatschappij uitdrukkelijk erkend is. Men heeft dus te doen met eene volkomen schending van art. 21 van het- Berlijnsche verdrag, en niets zou natuurlijker zijn, dan dat alle mogend lieden, die dit verdrag heb ben onderteekend, beslist het herstel ©lach ten van den door private en volkenrechte lijke verdragen in het levèn geroepen toe stand. Frankrijk zal ook het materieel© be lang van zijne burgers hebben te bescher men, omdat onze maatschappij, wanneer haar de exploitatie van liet vierde deel van hare lijnen mocht worden ontnomen, niet iu staat zal zijn, ook voortaan den houders van de Turksche leening van 1894 den als zekerheid daarvoor bepaalden pacht cijns uit te keeren. Als geheel ontoelaatbaar beschou wen wij de door de Bulgaren geopperde gedachte van eene onderhandeling in der min li© over de aflossing van het recht van exploitatie. Onze maatschappij heeft tien jaren geleden eene dergelijke onderhande ling gevoerd. Daar echter de Turksche re- gearing afkeerig was van deu overgang van het bedrijf in Bulgaarsclie handen, verviel de overeenkomst. Eene hernieuwde aanbie ding van Bulgarije werd sedert telkens ge weigerd, en als voorwaarde werd gesteld de vooraf verkregen toestemming van do Turk sche regeering. Van dit standpunt kan de maatschappij ook heden nog niet afgaan, en ongetwijfeld zal de Turksche regeer mg vóór ieder© verdere onderhandeling de teruggave van het bezette spoorweg-gedeelte verlangen. Maar zelfs wanneer Turkije dit deed. dan zou de maatschappij er niet van kunnen af zien om op dc meest beslist wijze op te komen voor hare materieele belangen. Volgens de Politische Korrespondenz wordt in de militaire kringen te Konstan- tinopel tegengesproken, dat de Turksche re geer in g besloten heeft wapenen en munitie te zenden naar het tweede korps te Adria- ii°pel en het derde korps te Salouiki. l>e Wiener Allg. Zeit-ung bericht, dat Bulgarije paarden heeft gekocht in Hon garije voor twee millioen kronen. Turkije. Een nieuwe spoorwegstaking i in Turkije voorgekomen, thans op den SmyrnaAidin- spoorweg, die behoort aan eene Engelsche maatschappij. De stakers zetten de directie af en maakten zich meester van liet geheele spoorwegbedrijf. Hunne glorie was echter slechts van korten diuur. Troepen traden te gen de stakers op en verjoegen hen.Tot dat er weer normale omstandigheden zijn inge treden, wordt- door soldaten in den dienst voorzien. DOOR 37 S. R. CROCKETT. Uit Jut Schot ach vertaald DOOR J. P. WESSEIJNK-VAN ROSSUM. De lieden in Borgue zeiden d!at ze mooi en lief was. In ieder geval -wond ze Borrowman om 'haar vinger evenals kamperfoelie zich slingert om een kagecioorn. En oudertu"»- schen was déze ijdele, kleine fee met een' ander verloofd. Daarginds vertelden zij, dat de heer Borrowman sinds dien tijd geen vrouw meer met genoegen kon zien. En geen wonder Nu toen ik dan zeide „nooit?" ©n hem een knipoogje gaf, zag ik, dat ik hem had gevangen, jongens. „Drommels!" zegt hij, het ka.n zijn, dat hij nu juist geen drommels zeidc, maar dat. meende hij toeh. „Wat wil je dat ik zal' doenIk heb een goede huishoudster en ik wenscb niet terug te keeren tob die onhan- dige, jonge meisjes, die overal rondgaan niet stoffers en stofdoeken." Ik zeg da.n„dominee, zoo dacht ik er ook over. Ik heb een voorgevoel, dat ik niet lang meer op deze wereld zal zijn ik zou graag zien, dat Marget mijn naam droeg en mijn kleine bezitting erfde. Het zijn geen lichtzinnige en dwaze gedachten die mij zoo tot u doen .spreken, dominee. Als Marget mij trouwde zou zij toch in uw huis kunnen blijven, en er de zorg voor op zich némen. En i'k zou alléén in mijn kleine huisje op den. top van den heuvel wonen, maar q! met welk een gelukkig hart' Want zij en ik zouden samen op Zondagen in de kerk kunnen zitten zonder dat iemand ons dorst hinderen of bang maken, en wij zouden sa men gerust onder gindsMken grafzerk kun nen slapen. Ik zou het tot een eer rekenen, mijn naam te hébben staan te midden van. zulk een goed bekende familie en goedi ge- vul'den steen. Het zou mooi klinken Ook van Anders Mao Quaker ochtgenoot van de hierboven genoemde Margaret Tipperlin, van dit leven gescheiden in de zekere hoop van een heerlijke opstanding enz. Ik wil be kennen, dat het met deze gedachte is, dat ik dezen steen ieder jaar een beetje heb op gepoetst met zeep en een flanellen lap. Ik zag, dat de dkumee in tweestrijd ver keerde en had hoop, dat hij het woord z<*u spreken, dat ik wenschte. Maar in plaats van dat, zag 'hij: imdji met eenige verwonde ring aan. „Dat is al ©en bizondér koele manier om den huwelijken staat te 'beschouwen," zegt hij, „en ik kan niet denken, dat ©en ver standige vrouw als Megsy in zulk een dwaas voorstel zal toestemmen. Maar ik zal mijn liest voor je doen, Anders. Ik zal Megsy het plan op een geschikt oogenblik voorleggen." „Dank u, dominee", zei ik., „dat is al zooveel als ik, maar kan verlangen!" Dit was hét verslag van Andere Mac Quaker over het onderhoud bij. den kerkhof muur in den vroegen ochtendstond van den 1 zomervoorbereldingsdag in het kerspel van St. John. De predikant wandelde terug naar zijn ontbijt, stil voor zichzelf glimlachende j over de eigenaardige begrippen van Anders omtrent liet- huwelijk en dé plichten en voor- J uitzichten van echt-genooten Toen hij" het hek naderde, .dat naar de pastorie voerde, ontmoette hij juist den post- j bode, die de oprijlaan uitkwam, en dtn j schaduwrijken weg insloeg, die raar Dar- rochbrug leidt. Toen hij hem ontwaarde, j versnelde de lieer Borrowman zijn pas aan merkelijk, zonder zichzelf te verklaren waar om hij; dit dééd. Hij ivondi Megsy aan de voordeur met een brief in haar hand, ecu kleinen, vierkanten brief, geadresseerd met Hester's vreemd, kenschetsend1 schrift, dat gevormd was naar zijn eigen manier van G-rieksch te schrijven. „Wel, dominee," zei Megsy hem den brief overhandigende „liét is maar goed, .dat u binnenkwaamt. Als u een minuut langer waart weggebleven, dan verzoker ik u, dat ik hem zelf zou hebben geopend. De heer .Borrowman nam bedaard plaats in den grooten stoel in zijn studeerkamer, en zijn bril te voorschijn halend begon 'hij met iets, dat het geduld van Megsy Tipper lin tot het uiterste op de proef stelde. Hiji ademde op de glazen. Hij .wreef ze met een zijden zakdoek, die hij met opzét voor dat doel in een binnenzak van zijn jas droeg. In dien een andere zakdoek te voorschijn kwam moest, die eerst weer op zijn plaats worden gebracht, en dé goede te voorschijn gehaald. Dan werd de 'bril eindelijk voorzichtig opge zet uit zijn vestjeszak haalde do predikant een zilveren lemmet Van een oud-vrucliten- mesje, een reliqui uit de dagen toen hij de appelen voor Jennie Lake doorsneed op dé mooie, groene oevers van Borgue, de door de zee bes poe Ld© parel van alle kerspelen ia' Galloway. Eindelijk met het gepaste wapen iu dé hand ,eu den brief op den juisien afstand1 houdend, liet Borrowman de punt langs den bovenkant van de enveloppe gaan op het oogenblik, dat dé berg Tipperlin met ver nietigende kracht zou uitbarsten. Daarna sloeg hij de bladen langzaam om, zag nauw keurig! naar de onderteekening, alsof hij be- dirog verwachtte, teldé de bladen, bekeek op nieuw de enveloppe, vergeleek net postmerk) mot den. datum vam den 'brief en (toen Meg sy langzaam naar voren trad om hem dén brief uit do hand -to rukken) schraapte lrij zijn keel en begon. Toe te laten, dat haar meester oen Brief eerst voor zich zelf las was iets, dat Megpy's geduld te boven ging. If ij had liét eenmaal beproefd, maar ook slechts eenmaal. Want Megsy had hem den brief uit de hand gerukt .met de woorden, „geef mij den brief als gij hem niet verlangt te lozen?" daarmede vend ween zij in de keu ken, waar de predikant na een strijd met zijn' trots wel genoodzaakt was haar te vol gen. Na dit voorval maakte hij een einde aan het lezen voor zidhzelf. „Liefste, oude lievelingen", begon de brief. (Hoe dikwijls héb ik het meisje ai gezegd, dat zulke bijvoegingen van lieve l>e- namingen overbodig en beuzelacihtig zijn merkte <de predikant op, .Megsy aanziende.) „Dominee, ik blijf zoover van u verwij derd als mif maar mogelijk ia," zei Megsy haar vingers waarschuwend bewegend. De lozer vervolgde dus haastig uit vreca voor hetgeen, mofcht gebeuren: „Hoe gaat het met u. beiden, is de rheurnatiek van Revvie beter;Denk er aan hem iets warms te ge ven, voordat 'hij naar bed gaat. Ik wflde, dat ik er was oun toe te zien, dat- hij het- meent. Maar Megsy zal er wel voor zorgen, als ik het .haar vraag. „Ik voel mij hier heel goed en ga het icdereu dag prettiger vinden. Zij zijn allen buitengewoon vriendelijk voor mij, en als ik er gewoon aan raak van huis te zijn, zal ik geloof ik .genieten van enkele der voorde©- len, die .ik hier heb. Er zij.n de bee te onder wijzers van Londen. Oom heeft gezegd-, dia-t ik de lessen zou krijgen, die ik van hen wenschte te nemen. De man die dansen, leert is een grappige kleine Franschman, die veel moeite met mij neemt. Hij onderricht mij dikwijls het genéeJe uur, terwijl de kinderen spelen en daarna ook, als wij een leeg© ka mer kunnen vinden. Dat ia liet prettigst deel va.n den dag voor mij. Maar u kunt aan An ders zeggen, die mij dé eerste schrede leer de in de oude schuur van Arioland, dat ik hot aan hem te danken heb, als ik het goed dcc en de Franschman tevreden is." „Dat zal Anders genoegen doen," zei de predikant ajiziende. „Ga voort, dominee," zei Megsy ongfcdul- oig. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1