Maandag 5 October 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. CINDERELLA. K0. ÏOO. 7de Jaargang. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Grooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De presidentsverkiezing in de Vereenigde Staten. Een viertal weken slechts scheiden ons van don dag, die beslissend is voor do be noeming van den nieuwen president der Vereenigde Statenop den eersten Dinsdag van November zullen de gemachtigden ge kozen worden, die het hcofd van het uit voerend gezag voor het niet 1 Maart 1909 beginnende vierjarige tijdvak moeten be noemen. Het gaat in dcae verkiezingscampagne zeer eigenaardig toe. In het begin van den strijd, toen do candidaten pas gesteld wa ren, werd er niet aan getwijfeld of de over winning zou worden behaald dcor den re- publikeinschen candidaat-, den heer Taft. Het zou voor hem zijn een „walkover", zooals de Amerikanen gewoon zijn te zog- gon. Thans echter spreken zijne vrienden veel miinder 'boud, en in dezelfde reden is het zelfvertrouwen van de tegenpartij toe genomen. Hco die omkeering precies in haar werk is gegaan, is modelij k te zeggen. Zij is langzamerhand geschied, totdat de verkie zing in Maine op 15 September haar op sprekende wijze aan het licht bracht. Maine is een staat, waarvan de republikeinen even verzekerd meenden te zijn als de democraten van den zekersten der zuidelijke staten. Bij. de vorigefverkiezing bedroeg de re- pubiikeinsche meerderheid 26,816 stemmen. Hoe groot was dus niet de verrassing, toen uit Portland werd gemeld, dat wel is waar de republikeinscbe candidaat voor het gou verneurschap gekozen was, maar dat zijne meerderheid tot 8000 stemmen was geslon ken. Men bedacht, dat als dat in Maino mogelijk was, iu den aanstaanden strijd om het presidentschap de overwinning van Taft toch niet zoo zeker kon zijn als tot dusver w.as aangenomen. Een der redenen waarom de kansen van den rcpublikeinschen eandida.at gedaald zijn, is gelegen in de afscheiding der arbei derspartij van de republikeinen. Van die zijde wordt don heer Taft een verwijt ge maakt van de vonnissen, die hij vroeger ails magistraat tegen werklieden heeft geveld. President Roosevelt, die voelde dat cut af breuk kon doen aan zijn candidaat, beeft in een voor openbaarmaking bestemden brief de Labour-partij op het bart gedrukt, dat ziJUfaft getrouw behoorde te b-.ijven. Hij beeft- er op gewezen, dat Taft als rechter de eerste is geweest, die de verantwoordelijk heid van den patroon heeft uitgesproken. Geen van de vonnissen, die men hem ver wijt, kon in billijkheid tegen hem worden aangevoerd; integendeel de beginselen, die zij verkondigden, zijn thans gemeengoed ge worden. „De diensten, <'oor der heer Taft in de gerechtszaal bewezen, zijn zegt pre sident Roosevelt zoo groot, dat het g«- iheele land zijn schuldenaar is. Hij heeft ge- toond, dat hij de twee hoedanigheden bezit, die hem tot een groot president zullen ma ken de wijsheid en den zedelijken meed." Deze lof schijnt echter niet veel te hebben uitgewerkt; althans de voorzitter van den Amerikaanschen arbeidersbond Samuel Gom- pers, heeft zich voor de candid'atuur van Bryan verklaard. De afval van deze partij, die 27,000 plaatselijke vereenigiugen en meer dan twee millioen leden telt, i; een reden van ernstige bezorgdheid Voor de repanbli- keinscihe leiders. President Roosevelt heeft nog meer ge daan ten behoeve van zijn vriend en geest verwant. Hij' heeft reeds cenigen tijd ge loden tegen een dagbladschrijver gezegd, dat liij dien verkieizdngsstrijld wel wat kalm en saai vond„Ik za;l er de noodlige peper in brengen", voegde hij daaraan toe. Hij heeft woord gebonden. Toen een van de repulbÖi- keiusche leiders, de senator For aker, zich uit den strijd moest terugtrekken omdat hij per soonlijk gecompromitteerd was door zijne betrekkingen met de petroleum1 trust, is hij in het krijt getreden en heeft een boekje opengedaan over de relatiën van Haskell, den deroocxatisdhen gouverneur van Okla homa en een der groote voorstanders van Bryan's candidatuur, met de Standard Oil. Daarop heeft Bryan vuur gevat, en men heeft het >iog nooit vertoonde schouwspel be leefd van een strijd in open brieven tusschen den fungeerenden president, die optrad voor dengene van de beide candidaten, die zijne voorkeur bezit, en den anderen candidaat. Roosevelt heeft ten slotte aan dit gevecht in brieven een einde gemaakt, omdat de strijd dreigde over te gaan op persoonlijk terrein, maar Bryan heeft naar aanleiding daarvan een pijl op hem afgeschoten, die raak is. In ocne 'rede te Muscatine (Jowa) besprak hij deze openlijke bemoeiing van den president met den verkiezingsstrijd en merkte op, dat hij daardoor eigenlijk tegen tiweo had te strijden. „Ik begon met te strijden tegen 'den heer Taft in de meening, dat de repu blikeinen een man hadden gesteld, mans ge noeg om in staat te zijn zricih zelf te verdedi gen. Nu vind ik, dat de president zich er in mengt en de leiding van dezen strijd op zich neemt. Ik leb er niet tegen, maar ik ge loof, dat dit eene verlaging is van bet ambt, dat hij bekleedt." In die meening staat Biryan niet alleen, on misschien doet de rechltötreeksdke be moeiing van Rocsevellt met deze verkiezing hem moer goed dan kwaad. Daar komt nog bij, d'aJt Bryan nu persoonlijk meer sympathie ■geniet dan vroeger. Vele democraten, die vroeger niet met hem mee wilden gaan, zijn nu gezind 'hem te accepteerenOok van ropu- blikeinsobe rijde wondt dit erkendde te Now-Yortk verschijnende Evening World schrijft: „De persoon van Bryan maAkt op de conservatieve meening en in de fin an- cioele wereld niet denzelfden indruik ale twaalf jaren geleden. Zijn succes zou niet do ontsteltenis teweegbrengen die het in 1896 zou hdbben doen ontstaan." Onder deze omstandigheden wordt het een spannend vraagstuk kce de verkiezing van 3 November zal uitvallen. Duitschland. M e t z. 4 October. In tegenwoordig heid van 65,000 personen werd heden bij Noisseville een Franscb soldaten monument onthuld. De plechtigheid werd bijgewoond door majoor Olivier als vertegenwoordiger van de Fransche regeering met 25 Fransehe officieren, dbor cOaputat-iën van Duitsoho regimenten en door de burgerlijke en mili taire overheidspersonen van Metz. Na eene godsdienstoefening in de dorpskerk en oen toespraak van den heer Jean, die het eerst de gedachte der oprichting van dit ge- denkteeken had uitgesproken, nam de dis trictspresident graaf Zeppelin hot 0ver in de z.irg van de Keizerlijke regeering met eene rede, waarin hij de gevallenen van 1870 hulde bracht en de hoop uitdrukte, dat de Franschen en de Duitschers ook hij hun leven in woderzijdsehe achting en woder- zij'dsche waardcering betrekkingen Van goede buurschap zouden kunnen onderhouden. Graaf Zeppelin legde een krans aan den vcet van hot monument namens zijne regee ring. Gostersche zaken. Parijs, 4 October. De' bladen bo schouwen den gisteren door den Oosten rij k- schen gezant in het Elysée gedanen stap als eene gebeurtenis van zeer groot gewicht. Parijs, 4 Oct. De Russische minister van buitenlandsche zaken Iswolsky had he den met den directeur der politieke zaken aan het departement aan den Quay d'Orsay eene conferentie. Dater had minister-presi dent Clemenceau oen onderhoud met den hceu Louis en ontving daarop den Engel- schen gezant. De gezant van Oostenrijk-IIongarije is Zaterdag namiddag door den president der Fransche republiek ontvangen om een- eigenhandigen brief van Keizer Frans Jo zef te overhandigen. De Temps bericht, dat deze brief eene algemeene verklaring in houdt betreffende de oostersche zaken. De Ocstcnrijksehe gezant heeft in den voor middag van Zaterdag geconfereerd met mi nister Pichon. Het is mogelijk, dat daarbij inzonderheid sprake is geweest van Bosnië en Herzegovina. De Russische regeer in g heeft in den vorm van eene mondelinge mededeeling aan Duitschland haar plan kenbaar ge maakt om aan het concert van do mogend heden, die het verdrag van Berlijn heb ben onderteekend, de kwestie van den Oost-Rumeliscken spoorweg te onderwer pen. Wanneer de Temps juist is ingelicht, dan is het voorstel van Rusland te Ber lijn goed ontvangen. De Duitsche regee ring heeft haar antwoord nog niet gefor muleerd, dat echter spoedig bekend zal zijn Oostennjk-Hoivgarije. Naar aanleiding van het bericht, dat de troonrede aan de delegatiën dë inlijving van Bosnië zal aankondigen, bericht de Pester Lloyd Do troonrede is nog niet vastgesteld. Het Bosnische vraagstuk staat wel is waar op de agenda, maar de regeering zal mis schien van haar recht van initiatief geen gebruik maken, maar afwachten of niet uit tien boezem van de delegatiën een voorstel wordt gedaan, opdat door de uitspraak van de gedelegeerden aan de regeer ing de rich ting zal worden1 aangegeven, waarin deze hot Bosnische vraagstuk zouden willen zien opgelost. Bepaalde besluiten zijn nog niet genomener is dus geen reden om tegon Oostenrijk-Hongarije, dat met zelfverlooche ning de vreedzame ontwikkeling aan den Balkan bevordert, te agiteeren. Portugal. Lissabon, 3 O-ctober. De verkie zingen voor de algemeene en voor de ge meenteraden zijn vastgesteld op 1 Novem ber. Turkije en Bulgarije. Sofia, 4 Oct-. De vorst van Bulgarije kwam heden avond te Roestsjoek, waar hij door alle ministers werd opgewacht. Heden moet er nog een ministerraad plaats heb ben onder voorzitterschap van den vorst, om een besluit te nemen over de thans aan hangige zaken. Sofia, 3 öot. De Turksche zaakgelas tigde heeft aan de Bulgaarsche regeoring oono irota overhandigd, waarin wordt ge zegd, dat, daar de Orientspoorweg T'urksch eigendom is, het niet te begrijipeu is hoe de Bulgaarsche regeering met de spoorweg maatschappij onderhandelingen zou kunnen aanknoopeoi. Do vertegenwoordiger te Sofia van den Orientspoorweg verklaarde aan de Bulgaar sche regoering, dat de raad van bestuur der Orientspoorwegen geen besprekingen over de naasting met de Bulgaa'rsche regeering kan aanknoopen, voordat deze laatste de toe stemming van do Porte tot deze onderhan delingen heeft verkregen. De ministerraad heeft over deze mededeelingen beraad slaagd volgens de officieuse bladen werd besloten de Orientspoorwegen niet terug te geven en niet met Turkije te onderhande len. De opvatting van de Bulgaarsche re geering heeft blijkbaar de strekking om aan de spoorwegmaatschappij het recht van ex ploitatie te ontnemen en aan Turkije het eigendomsrecht te laten. Londen, 4 Oct. Reuter verneemt, dat de Briteche regeering voorstellen aan de Turksche en Bulgaarsche regeeringen heeft gedaan tot regeling van de spoorwegkwestie. Turkije stemde bereidwillig toe om, als de spoorweg tijdelijk wordt teruggegeven, met inwilliging van de maatschappij de conces sie van de maatschappij aan de Bulgaarsche regeering over te dragen met behoorlijke zekerstelling van de rechten der Turksche regeering. De Britsche regeering heeft de staten, die het Berlijnsche verdrag hebben onderteekend, in overweging gegeven deze oplossing bij de regeering te Sofia aan te bevelen, opdat de zaken huil normalen loop hervatten. Men verneemt, dat de groote mogendheden zijn overeen gekomen in dien geest te handelen. Par ij s, 4 Oct. Uit Weenen wordt aan de Temps 'bericht, dat de openbare mee ning daar zeer verontrust is. De gebeur lijkheid van een Turksch-B!ulgaarschon oor log is niet ter zijde gestold. Uit Weenen bericht do Köln. Ztg., on der opmerking dat aan het departement van buitenlandsche zaken nog geen offici- ee'e medcdeeling ontvangen is over liet Rus sische voorstel om de zaak van den Orien- spoorweg door een gezamenlijken stap van al Ie ondertockenaars van het Berlijnschc verdrag tot oplossing te brengen, dat men zich niet afwijzend zal gedragen tegenover zulk een voorstel; Men zal dat reeds hierom niet doen, omdat de verantwoordelijk^ id van Oostenrijk-Hongarije daardoor zou ver minderen. Men is zich echter ton voile or van bewust, dat het betrekken van alle sta ten in de onderhandelingen niet oeue bespoe- diging, maar eene vertraging van de zaak zou beteekenen, want de lange duur van zulke onderhandelingen is uit vroegere go- vallen voldoende bekend. Men vindt het daarom begrijpelijk, wanneer de meening i; uitgesproken, dat Rusland met dit voor stel beoogt minder Turkije dan Bulgarije tj helpen, door onder den schijn van diepe verontwaardiging over de door Burgarije begane rechtschennis, het door een voor stel, dat de beslissing op de lange baan s huift, tijd te verschaffen zich in ziju on- Jchtmatig verkregen bezit behoorlijk in to burgeren en het geschil te laten verflauwen. Den toestand tusschen Bulgarije en Turkije beschouwt men thans te Weenen als ern stig, maar men gelooft nog altijd niet aan de uitbarsting van vijandelijkheden. Dat er aan beide zijde toerustingen plaats hebben, ontkent men niet, maar men verklaart zo onkel als maatregelen van geboden voor zichtigheid en als dreigmiddelen. Ook uit Italië komen stemmen tot afkeu ring van de inbezitneming van den Orient spoorweg door Bulgarije. De Tritonia geeft in ©en officieus artikel te verstaan, dat Bul garije niet moet denken, dat Europa, omdat het tot dusver Bulgarije vertroeteld heeft, zich rustig zal neerliggen bij zijn laatst© ge welddaad. Die daad druischt zoozeer in te gen elke begrippen van volkenrecht, dat zij niet het karakter van een precedent mag aannemen. Dat het tot een oorlog komt tussphen Tur kije en Bulgarije, kan Europa niet toelaten. Maar al komt het niet tot een oorlog, het zou voor de waardigheid van Europa gelijk staan met een verloren veldslag, waarneer Bulgarije zijn voornemen zon kunnen ten uitvcer leggen, zonder ten minste voor den vorm rekening te houden met de bestaande rechtsvormen. „Thans geldt het: caveanb con&ules. Bulgarije moet niet al te vast re kenen op de lankmoedigheid van Europa, of op de bekende gewoonte van de mogendhe den om zich te buigen voor het sterkste der Balkanvolken. Ook de diplomatieke bjind:- heid heeft hare grenzen Servië. Over de Groot-Servische propaganda en dfe betrekking, waarin de Servische regeering en het Servische koningshuis daartoe staan, bevat de Oostenreicbische Rundschau een be langwekkend artikel van de hand van J. Tortkowies. De scihr. stelt de Servische re geering voor die propaganda verantwoorde lijk, zoolang zij er niet tegen optreedt. Do bewering, dlat Koning Peter en zijn zoon, kroonprins George, die Groot-Servische plan nen niet alleen dulden maar ze ook onder steunen, is moeilijk te bewijzen, maar voor hare juistheid' spreekt de omstandigheid, dat Koning Peter van Servië tot aan zijne ver kiezing altijd sannenziweerder en revolutio nair is geweest. Daarna gaat de sohr. aldus voort: „liet zou niet de eerste maal zijn, dat er van de rol gesproken wordt, die Koning Pe ter bij de samenzwering tegen zijn voorgan ger cyp do Servische trooi. speelde, maar men bleef de bewijzen schuldig, jün toch wordt er beweerd, dat daarvan velen zijnallen worden zij, zoolang de Koning een gewillig werktuig in de handen van zijn medeplich tige is, door deze niet openbaar gemaakt. Voor mij liggen echter de met stukken go- staafde aanteekeninigen van een met de ge schiedenis van den Koningsmoord zeer ver trouwden Servisohen persoon, ©n ik wil be proeven, op grond van deze aanteekningen en van andere mij bekende gegevens eenig licht in dit geheim te brengen. „Het plan om Koning Alexander en Ko ningin Draga te vermoorden en prins Peter Karageorgewitsch tot Koning uit te roepen, v.erd reeds in het najaar van 1901 na liet huwelijk van den jongen Koning met de weduwe Draga Maschm opgevat. Vasten vorm kreeg het echter eerst in Februari 1903. Toen eerst was do moordenaarsbende geheel gevormd, en hare leden legden de volgende Schriftelijke eed af„Ik (volge do naam) zweer bij wat mij het liefst en hot heiligst op de wereid is, dat ik Koning DOOR 38 S. R. CROCKETT. Uit het Schotsch vertaald DOOR J. P. WESSELINK-VAN ROSSUM. ,,De onderwijzer die voor het En ïriscb en do andere talen komt is iemand uit liet graafschap Aberdeen en een degelijk: £o-c*r- de. Hij, kan het best met do kinderen om gaan on is streng tegenover mij. Ilij' zcyt, dat mijn La'tijnsclie vertaling zoo goed is a s hij het' zelf zou kunnen doen. Melon zcxu liet niet kunnen verbeteren heeft hij gisteren ge zegd. Mijn lieve, oude 'beer in den drieh- e kigen stoel zal tevreden zijn,, dat ik hem eer aan döe. Neef Tom is vriendelijk voor in ij. en wil het ook zijn, maar ik zie weinig van de hnisgenooten, uitgenomen de drie jonkie kindereu en de heer en vrouw des huize? Ik gebruik het avondeten met de huisoncei wijzere6 en de overige maaltijden met de k n- deren. Oom Sylvanus komt ons dikwijls op zoeken, soms ook tante. Nu en dan ga ik naar het salon, en wieu denkt u, dat ik er op een avond ontmoette, Cams Darroeh. Maar ik ging weg voordat hij mij 2ag, of schoon ik niet geloof, dat hij mij herkend zou hebben. Zij zeggen, dat hij met Etliel zal trouwen. Maar ik hoop zoo, dat het niet waar is, want zij is oen ijdele, dwaze, spij tige, opgeprikte pop. Daar, het spijt mij, dat ik zoo Jeelijk spreek over iemand onder het dak, dat mij. huisvest, toch ben ik er zeker van, dat u mij' vergeeft. Ik heb geen geld meer niooddg, lieve Beer; ik heb nog bijna allies, wat u mij miet Kerstmis zond. Ik 'heb nog geen nieuwe kleeren moedig, die welke ik heib zijn nog heel goeu'. Ik pas er goed op. Veel heter dan iemand, dien wij niet zullen noemen /Voor zijn Zondagschc kleeren. Er gebeurt hier niet 'Veel grappigs, niets dan .lessen 'dien gansohen dag, en des avonds voorbereiden voor den volgenden dag, dat men wel wat moet bedanken. Rewie stuur mij, als hot u blieft dë boeken. Ik: zal er goede zorg voor dragen. „De kleine heks!" zei do predikant labellende. „Dat is alles, Megsy, op mijn woorld van eer. O, neen er is nog een post- criptum. Is er ooit een brief van een vrouw zonder postcriptum „Ik wilde, dat er twintig waren. Ik zou wel don geheelen dag kunnen luisteren en de aardappelen zijn nog niet eens ge schraapt." „Dag lieve Beer. En Megsy, denk aan Re wie' s medicijn bij het naar bed gaan goed warm!" „O," zei Megsy met oen lange, verlan gende zucht, „het zal weer een heele week duren -voordat de volgende brief komt!" Zoo leidden in de pastorie bij bet- ruischon van de Darroch-vliet deze twee een dubbel leven, dat van het liefelijke, met. witgeplei sterde huizen bezaaide dorp op do zonnige helling en dat van no. 9 Empress Gate Ilyde-Park. En voor Megsy evengoed als voor haar meester, was het ver verwijderde moer we zenlijk, terwijl het d|chthijzijndè hol klonk, ais een stem in een verlaten kerk. Dë jonge eigenaar van Darroeh volgdë den raad zijner grootmoeder en ging naar de stad, vastbesloten de jonge dlame, torwill© van wie hot noodlot en zijn vader hem als 'keus 'hadden gelaten, onterfd te wordën of niet tenminste te zien. De hertogin overhan digde hem ibij zijn vertrek een net opgerold j>aikjo, hetgeen zij omdchreefafls ©en zil veren omlijsting voor zijn ongelukflwolk. Zij haid hem als kleine jongen dikwijls wat toe gestopt, en hij' nam nu het kleine buudeltjo banknoten evën gretig aan, als hij' het zijn eerste grootmoederlijke guldens had „^d'aan In Londen en vooral in Empress Gate was hot blakend warm. Het- was Ethel's ont vangdag en als gewoonlijk was alles kool o» schemerachtig en getemperd in dë Blauwe ontvangkamerDe fontein klaterde heerlijk in de kleine, aangebouwde serre en over ver borgen ijsblokken vallend verspreidde zij een verkwikkende koelte over het geheelo domein van Ethel en Olaiudia, de tweede der vier werelden Van Empress Gate. Carus kwam tamelijk laat, slechts noodo verliet, hij Kensington Gardens, waar hij koelte had gezocht onder de schaduw der boomen De jonge man liep Hyde-Park door en diende zich aan bij den blauw en zilveren huisknecht aan de deur van Sir Sylvanus Torpbichan Stirling. Carus vroeg naar me vrouw Stirling, maar ce man scheen in het minst- geen aandacht aan zijn woorden te schenken. Terwijl hij, naar boven ging, zag Carus ©en groot aantal dame6, die thee ge bruikten en levendig redeneerden in een ruime ontvangkamer aan den voorkant van het huis. Hij hield even op, alsof hij ver wachtte daar binnen' gebracht- te wonden. „Dezen kant als het u belieft, mijnheer," zei Timson rechts een gang wijjzend. Ecu oogoii,blik later werd hij aangediend aan de Blauwe Ontvangkamer: „de heer van Dar roeh' luidde het. Er waren verscheiden jolnge mannen maar slechts twee jonge d'ames in deza kleine en smaakvolle 'kamer. In het eerst kon Carus niet uitmaken, wie het was, die hem als uiterst redmiddel was gelaten, maar op het hooron van zijn naam, sprong een lang meis je niet in 't oog loopende, geregeld© trek ken en de houding van iemand die zich van hare schoonheid bewust is met die bekoor lijke, kleine trippelpas naar voren, die toen mode was. „Wiat vriendelijk vam u," riep zij, „ik d'ai'.ht zeker, dat u -mij vergeten hadt. Toch 2ijt u ons komen opzoeken en op zulk een dag! Lieve Claudia, hier is de heer van D&rnoch Een bweede meisje, met iets bloeker gelaat en m/inder vroolijik en levendig brak droo- nicrig het gesprek af, waarin zij met ecu jongmensch was gewikkeld in een uitge- bouwden hoek*hij den fontein met- de ijs blokken. Haar hmiiding gaf zeer duidelijk te kennen,zi© eens hoe vervelend hij is, maar er is mij gean keus gelaten." Claudia was in het wit gékleed, ©en keur die uitne mend paste bij haar blonde en tengere per soonlijkheid en geschiktheid om als stand beeld te posce-ren. „Klassieke Claudia", noemde Tom haar. „Als er maar een schoorsteenmantel in do buurt is." verklaarde dat jongemensch met ziju gewone openhartigheid, „dan zal Clau dia er zich aan den hoek tegen nestelenZij zal haar beenen over elkaar slaan, haar kin opheffen en klaar ben je! Kom 'binnen da- I mes en heeireu. Tentoonstelling van beeld- j bouwwerk Klassieke afdecllngGeen extra koe/ten!" Ethel moedigde haar beide zusters aam J zich in liet wit te kleefden. Wat haar zelf i betrof, zij was niet van plan zich als ieder meisje ie kleeidem. Zeker is het, dat zij er in j de koele, iInemerachtijgia kamer ongemeen' I uitzag en een em al' leven was. Zij, droeg wat in het cog der mannen een japon «heen te zijn van roomkleurig gaas, over een grond van zacht blauw cpelaigen van dezelfde stof omsloten haar blanke polsen, en de voort- durende koude uitdrukking in haar gool- achtigo oogen werd niet opgemerkt in een kamer, Waar hot lidht slechts schemerachtig mocht doordringen. I Carus was in het minst -geen man om ge regeld afternoon-teas te bezoeken, maar zon der ©enigen twijfel vermaakte hij zich hier uitnemend. Het- is prettig als oen mooi meis- je en bovendien uw gastvrouw een duidelijke vom'keur voor uw gezelschap toonlt. Het is prettig om een beschut hoekje te vinden en daar vertrouwelijk te spreken over boekon en menschenover verre reizen, en over de I Keuvelen van uw geboortegrond. „Is het niet vreemd!" zei Etliel, zich een beetje geheimzinnig naar Carus buigende, „dat we zulke naaste buren zijn en toch 1 zoo weinig van eikaar zien? Ik hoor #mijn vader veel over den uwen spreken, maar u hebben wij. sinds gij een jongen waart, nau welijks gezien." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1