1°. 157. 7de Jnargang. Maandag 30 November 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. CINDERELLA. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franeo per post- 1.50. Afzonder! gk® nummers0.05. Deze Courant versehijat dagelijks, behalve ep Zea- en Feest- dagea. ▲dYerteatibnmededeelingen enz.gelieve men vdór 11 uur 's morgens Wig de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 eenta bg voeruitketaling. Groote lettere naar plaatsruimte. Voor handel en bedrgf bestaan zeer voordeelige bepalingen tet het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. circulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvraag toegezonden. Politisk Overzicht De Balkancrisis. Er hebben in de tweede helft van de vo rige week in Weenen en in Budapest ver ontrustende geruchten geloopen over den toestand in het Oosten. De handelswereld, ontstemd door het nadeel, dat zij ondervindt van het boycotten van den Oostenrijkschen handel op de markten in den Levant, maak te zich ongerust, dat het wel eens erger kon loopen. Van regeeringswege heeft men zich genoopt gevoeld, de gemoederen gerust te stellen. De Hongaarsche minister-presi dent heeft eau de beurs te Budapest eene jnededeeling laten aanplakken, dat de ge ruchten over de mobilisatie van een of meer legerkorpsen geheel ongegrond zijn. Zulk een maatregel is niet genomen, en er be staat ook geen plan op, want het is niet noodig. In \Veenen heeft de minister van buiteblandfcche zaken laten verklaren, dat, als er werkelijk gewichtige gebeurtenissen mochten voorkomen, de beurs terstond daar mee in kennis zou worden gesteld. Over den stand van de Oostersche crisis self merkt de Neue Freie Presse op, dat er OêU vast punt is, waarnaar ieder zijn oordeel self kan inrichten. „Het verloop van de crisis hangt van de vraag af hoe de onder handelingen *usschen Oostenrijk-Hongarije en Rusland over het program van de con ferentie zich zullen ontwikkelen. Deze on derhandelingen hebben tot dusver niet tot volledige overeenstemming geleidzij wor den echter voortgezet, en in diplomatieke kringen gelooft men, dat het ten slotte zal gelukken de kabinetten van Weenen en Pe tersburg tot de aanneming van eep gemeen schappelijk conferentie-pyogramma te bewe gen. Qafc diplomatieke invloeden van de updere mogendheden zijn werkzaam om deze overeenstemming te krijgen. Wel is waar zal er nog eenige tijd verloopen, totdat dit resultaat zal zijn bereikt, en dit sleepeude verloop verklaart ten deele de politieke Spanning, waarin de wereld zich tegenwoor dig ^evindt „Wanneer het mocht gelukken eene schikking te krijgen qyev het conferentie- programma, dan zal ook de crisis op den Balkan zelf naar menschelijke verwachting veel zachter verloopen. Juist In deze dagen heeft Turkije in Weenen verklaringen afge legd, die van zeer vriendelijken aard zijn en het leedwezen er over uitdrukken, dat Turkije niet de macht heeft den boycot overal te onderdrukken. De Oostenrijksche wenschen in Konstantinopel worden ook door Duitschland overal ondersteund, en in diplomatieke kringen wordt de mogelijkheid nog altijd niet geheel uitgesloten, dat tegen December, cTen termijn dien de gezant markies Pallavicini zich voor zijne verlof re's heeft gesteld, de vooruitzichten zich zóózeer verbe eren, dat de mogelijkheid van eene onderhandeling met Porte niet uit gesloten is ep df» gezant in Konstantinopel blijft. De geruchten, dat een Servische ben den-inval op Oostenrijksch-Hongaarsch ge bied heeft plaats gehad, moeten reeds hier op pet groote voorzichtigheid opgenomen en voor zeer onwaarschijnlijk gehouden wor den, opdat er geen mededeellng over ont vangen is aan de regeeringsbureau's. Inder daad heeft ook de rijkscommissaris aan de Weener beurs verklaard, dat deze geruchten ongegrond zijn en dat de toestand niet slech ter geworden is. Het zwaartepunt van den toestand ligt tegenwoordig niet in Konstan tinopel, niet in Belgrado of Cettinje, maar in de onderhandelingen, die tusschen Peters burg en Weenen over het conferentie-pro gramma gevoerd worden. Van de uitkomst van deze onderhandelingen zal de verdere ontwikkeling van den buitenlandschen toe stand afhangen." Naast deze onderhandelingen, en onaf- hankelijK daarvan, loopen de onderhandelin gen tusschen Turkije en Bulgarije. De cor respondent van de Köln. Ztg. te Konstanti nopel roemt den vriendelijken en hoffelijken vorm waarin die onderhandelingen worden gevoerd. Hij zegt daarvan„Men kent el kaar, we-l hoe hier te lande zaken worden gedaan, en verstaat niet wat verontwaardig de opgewondenheid is. De Turken vinden 't geheel zooals 't behoort, dat de Bulgaren volstrekt niets willen betalen, en dezen heb ben niets anders verwacht, dan dat men hun reusachtige rekeningen zou presentee ren. Uit deze superlatieven komt men dan op den weg van het vergelijk, en als dit niet te verkrijgen is, dan vallen er toch gee- nhard.- woorden en men kan later altijd weer beginnen daar, waar men was blijven steken. Wij zijn er heden tamelijk zeker van, dat vaste overeenkomsten nog niet uit dez-> besprekingen zullen voortkómen." DuO&hland. Officieus verluidt, dat nog niet is uitge maakt, of prins Bülow aan de aanstaande beraadslagingen in den Rijksdag over de wenschelijkheid, om een wet op de ministe- rieele verantwoordelijkheid i l te voeren, zal deelnemen. Het is mogelijk, dat de rijks kanselier zich door oen van zijne ambtgenoo- ten zal laten vertegenwoordigen. De Berlijnsche correspondent van de Frankf. Zeitung heeft vernomen dat prins Bülow of, nopens hem, een van zijne plaats vervangers zal verklaren, dat het vraagstuk van de ministerieele verantwoordelijkheid een ernstige politieke en staatsrechtelijke aangelegenheid is, over welko men zakelijk zou kunnen beraadslagen en dat de Bonds raad voor een gewichtige beslissing zal ko men te staan, indien de meerderheid in den Rijksdag het over bepaalde voorste'len eens wordt. Eindelijk verzekert men nog, dat de groote paitijen, de vrijzinnigen medegerekend, niet van zins zijn bij de beraadslaging over de ministerieele verantwoordelijkheid de aan vallen op de Kroon te hernieuwen. De wensch van de regeering naar een zakelijke beraadslaging lijkt dus vervuld te zullen worden. Staatssecretaris von Schoen zal op 1 De cember zijn werk als staatssecretaris van buitenlandsche zaken hervatten. Zijn plaats vervanger von Kiderlen-Wachter keert daarna terug naar zijn gezantscliapspost te Bukarest. FnnkrQk. P a r ij s, 2 8 Nov. De geheele begroo ting is aangenomen met 577 tegen 52 stem men. De Kamer verdaagde daarop hare zit tingen tot 7 December. Verdun, 29 Nov. Het bestuurbaie luchtschip Ville de Paris is met vier passa giers opgestegen in het Maasdal en is ge durende vijf kwartier boven gebleven in om standigheden van oorlogstijd op eene hoig te van 1000 a 1200 Meter. Engeland. De Nordd, Allg. Zeitung bericht, dat de conferentie van het oorlogsrecht ter zee te Londen den 4en December zal beginnen, en geeft de namen van de leden der Duitsche delegatie. Op het programma van deze conferentie staat de bepaling van het begrip oorlogs- contrabande, het blokkade-recht en de vraag van het hijschen van de >orlogsvlag op koopvaardijschepen, die als hulpkruisers dienst doen. Op het vasteland zoo zegt de Tagl. Rundschau verwacht men weinig - an ie conferentie. De praktische militaire belan gen wegen zwaarder dan de pólitiekb. Zoo doende zal Engeland met zijne wenschen ten naaste bij alleen staan, ofschoon het zulke goede politieke betrekkingen^ heeft. Zijne wenschen verschilen geheel en al van die van de mogendheden op het vasteland. De Russische hulpkruisers van de vloot in de Zwarte zee hebben bijv. in het geheel geen waarde, wanneer zij niet pas aan gene zijde van de Dardanellen, in geval van oor log, hun oorlogsvlag mogen hijscbcn. En- geland's belang eischt daarentegen, dal het niet geoorloofd ia de oorlogsvlag buiten da haven te hijschen. Londen, 29 November. De minister Bivrell heeft in eene rede te War rington gezegd, dat de regeering door alle middelen, die in hare macht staan, de drank wet zou blijven voorstaan. De regeering heeft het zwaard getrokken en de soheede wegge worpen, wetende hoe de stemming is in het Tand en dat zij de geheele macht der «atie achter zich heeft. De regeering zal aan het volk de gelegenheid geven aan de stembus te toonen wat zijne gevoelens zijn. Tweede telegram. De rede van Birrell wordt niet beschouwd als eene aan wijzing, dat terstond een beroep op het land zal worden gedaan, want de beslissing over de ontbinding berust bij Asquith. Men ge looft, dat Birrell alleen heeft bedoeld, dat de houding van de lords het voornaamste punt van het programma der regeering bij de volgende verkiezingen zal zijn. In het Engelsche Lagerhuis vroeg de af gevaardigde Dillon den minister van bui tenlandsche zaken of hem iets bekend was omtrent den aard van de grondwet, die de Sjah van Perzië zijn onderdanen had be loofd. oir Edward Grey beantwoordde deze vraag ontkennend. Daarna stelde de heer Grady van de arbeiderspartij de vraag, of de stukken, betrekking hebbende op de ad- veizen, die den Sjah in de grondwets-quaes- tie gegeven waren, gepubliceerd zouden wor den, waarop de minister antwoordde, dat er van tijd tot tijd protesten tot den Sjah ge richt waren wegens het niet nakomen van zijne belofte en dat deze stukken natuur lijk wel gepubliceerd konden wordenhij achtte het echter beter, dat zulks achter wege bleef, daar het bekend worden van den inhoud allicht aanleiding zou geven tot zeer ongunstige commentaren over het doen en laten van den Sjah, zijne ministers en het medsjlis (parlement.) Óp een nadere vraag zeide minister Grey nog, dat Engeland en Rusland samen bij den Sjah hadden aange drongen op vervulling zijner belofte ten aan zien van het bijeenroepen van het parle ment. De minister betwijfelde echter of dit wel een zeer verstandige daad was geweest, daar zij feitelijk toch in strijd was met het aangenomen beginsel van non-interventie. Daar staat echter tegenover, dat het voort duren vag de ongeregeldheden groote geva ren had kunnen opleveren en allicht een der mogendheden daarin aanleiding had kunnen vinden om tusschenbeide te treden. Oostenrijk-Hongarije. Weenen, 28 Nov. Een deputat;e van ambtenaren ontvangende, begeleid door baron Beek, welke de verzekering gaf van do onwrikbare trouw aan den Keizer, sprak deze laatste daarvoor zijn dank uit, de bizondere Ut name der openbare betrekkingen consta- teerende, welke voor alle rassen in Oosten rijk openstaan. De ambtenaren moeten het verband begrijpen dat er tusschen alle na tionaliteiten bestaat, en hun gevoel van eigenwaarde behoudende, alle ïjandigheid van zich zetten. Weenen, 28 Nov. De bei.de huizen van den rijksraad hielden heden eene plech tige zitting naar aanleiding van het 60-jarige regeeringsjubileum van den Keizer. De voorzitters van de beide Kamers hielden redevoeringen, waarin zij deden uitkomen de dankbaarheid en de vereering van alle volken voor den verheven persoon van den monarch en hunne oprechte wenschen uit drukten voor het geluk en het lange leven van den Keizer. Onder algemeene geestdrift werd er ge roepen Leve de Keizer 1 De beide Kamers machtigden de voorzit ters den Keizer geluk de te wenschen en hem d» uitdrukking van de verknochtheid en trouw der volken over te brengen. Oostenrijk en Turkije. Tegenover in het buitenland verspreide berichten, volgens welke de regeering van Oostenrijk-Hongarije plan had wegens de machteloosheid van de Porte in de boycot kwestie zich tot het Jong-Turksche comité te wenden, is de Pol. Korr. op grond van inlichtingen van bevoegde zijde in staat te constateeren, dat dit bericht van allen grond ontbloot is. Het kabinet te Weenen heeft in deze zaak uitsluitend met de Turksche re geering te maken. De officieele vertegenwoordiger van het Jong-Turksche comité te Parijs Nazim Bey heeft in een gesprek met een vertegenwoor diger van de Pester Lloyd gezegd Wij vree zen niet, dat Oostenrijk-Hongarije aan Tur kije den oorlog zal verklaren. Ook zijn wij voorbereid voor het geval van een oorlog men mag niet gering schatten wat het Turk sche leger in staat is te doen. Wij hebben verder van Engeland een officieelen waar borg tegen elk gevaar van buiten gekregen. Met betrekking tot de houding van Frankrijk in de tusschen Turkije en Oos tenrijk over den handelsboycot heerschende spanning, wordt uit Parijs verzekerd, dat de Fransche regeering wel wenscht, dat de zaak spoedig zal worden bijgelegd, maar "niet van plan is op eenigerlei wijze tusschen beide tc komen. Rutland. De gezondheidstoestand van Keizerin Alex andria wordt er niet beter op. Sedert het hof naar Zarskoje-Selo is teruggekeerd, ver laat de Keizerin haar vertrekken niet meer. Aan de Yoss. Ztg. wordt daarover ge schreven Prinses Alix van Hessen was steeds van eene teere constitutie. De aandoe ningen, die zij aan het Russische hof had door te maken, waar zij in den beginne zeer weinige vrienden had, hebben haar zenuwen geheel in de war gebracht. De volstrekte ruèt, die de geneesheeren haai' voorschreven, heeft de diepe zwaarmoedigheid, waardoor de Keizerin van tijd werd aangetast en waarin zij spijs en drank versmaadde, nog doen toe nemen. Ook heeft de klemmende vrees van moordaanslagen de Keizerin geheel men- schenschuw gemaakt. Uit talrijke berichten weet men, hoe ijverig het occultisme aan het Russische hof wordt gekoesterd. Al zulke verschijnselen zijn vergif voor zieke zenuwen. Het is ook onbetwist gebleven, dat Keizerin Alexandra ondanks de grootste voorzorgs maatregelen, bij herhaling dreigbrieven op haar schrijftafel heeft gevonden. Zoo komt het, dat de Keizerin bij ieder geluid hevig schrikt. De theorie van den Weener profes sor Schenck over de bepaling van het ge slacht van een verwacht kind heeft ook een ongunstigen invloed op de Keizerin gehad. Nadat de Keizerin reeds drie dochteren ter wereld had gebracht, volgde zij, toen zij we derom zwanger was, èe voorschriften van prof. Schenck, maar de geboorte van groot vorstin Anastasia bewees, dat Schenck een slechte raadsman was geweest. Keizerin Alexandra echter heeft, wat lichaam en ge moed betreft, zwaar daaronder geleden. De Balkanorisis. Par ij s, 29 Nov. Uit Weenen wordt aan de Temps bericht, dat de laatste be richten uit Konstantinopel het onwaar schijnlijk maken, dat de Oostenrijksche ge zant zijn post zal verlaten. Uit Belgrado wordt aan de Temps bericht Turkije zet zijne militaire toebereidselen te genover Bulgarije en Oostenrijk voort. Een honderdtal wagons met oorlogsmaterieel ziju naar de Bulgaarsche grens gezonden, een twintigtal wagons naar de Oostenrijksche grens. Een telegram uit Weenen maakt melding van het zenden van Oostenrijksch mate rieel. P a r ij s, 2 8 Nov. Ondanks de tegen spraak houdt de Temps vol, dat Frankrijk op het verzoek van Oostenrijk om te Kon stantinopel zijn invloed te doen gelden tot beëindiging van den boycot, \erklaard heeft, dat liet beste middel zou zijn zich met Tur kije en Rusland te verstaan over het bijeen komen van eene conferentie Bulgarije. Sofia, 29 Nov. Het antwoord op de troonrede, werd aan den Koning overhan digd door eene deputatie van 60 afgevaar digden. De Koning hield eene toespraak, waarin hij zeideDe wijze, waarop het volk de onafhankehjkheid begroette, geeft mij het grootste vertrouwen in de toekomst van het vaderland. De eenstemmigheid, die is ge toond bij gelegenheid van de onafhankelijk- IV .-nnig, bewijst, dat het Bulgaarsche volk kan rekenen op eene schitterende toe komst. Het verheugt mij de afgevaardigden om de regeering geschaard te zien, want de waarborg van succes berust in de harmonie tusschen het yolk, de regeering en de kroon. Sofia, 2 8 N o v. In welingelichte krin gen wordt verzekerd, dat de minister-presi dent heden het ontslag van het kabinet heeft aangeboden. De Koning heeft nog geen be sluit genomen. Men gelooft, dat de regee ring voorloopig de zaken zal gaande houden TarUJ*. Konstantinopel, 28 Nov. De ministerraad zal morgen bijeenkomen om ae uitkomst te onderzoeken van de overleggin gen van de Turksch-Bulgaarsche commissie ••OK 74 JS. R. CROOKJTT. Uit BchrHeh wrt*mli J. F. WES81LINK—TAN ROSSUM. Zoo ging Carus, zonder wijzer te zijn ge worden verder, zoekende wie hij nu zou kunnen ondervragen. Het zegt iets voor het billijk overwegen der aardsche zaken, dat Grumphy Guddlestane dien avond buitens huis was. Hij had geen spitsvondig verstand pn als hij een maal epn onderwerp had om over te spreken, maakte hij er zooveel van, als hij maar kon. lederen avond op een ze ker stadium van zijn dronk had Grumphy de gowconte het verhaal te doen van zijn avontuur bij het oude kasteel, aan een troep lajje vleiers. Dit geschiedde geregeld tus schen den achtsten en negenden beker, in dien Grumphy zoover kwam. Dezen avond was Grumphy echter de „Gekruiste Sleu tels" uitgezet door juffrouw Curlywee, om dat hij ruzie had gemaakt en moest nu bui ten de deur het verhaal herhalen voor een troep leegloopers, die zich om hem hadden verzameld. Hij was in vollen gang met zijn vloeken en vei wenschingen, toen Carus met de han den in de zakken voorbij stapte. Eerst dacht deze, dat 't iemand was die over staatkunde redeneerde. Maar een naam, dien hij opving, deed hem plotseling stilstaan. Het is niet noodig Grumphy's taal weer te geven, het is bovendien onmogelijk. Slechts zij die Grum phy kennen kunnen er zich een voorstelling van maken. Het is voldoende te zeggen, dat ieder woord in Grymphy's beperkten woor denschat. iedere lage toespeling, die in een zoo verachtelijk gemoed kon opkomen ver groot werd door een soort dronken triomf, die Carus in woesten toorn deed ontbranden. „En, zeg ik tot haar weg van hier jou geroeene deern, en als ik je gezicht nog eens zie aan dezen kant van mijns meesters muur dan zal ut Nu baande zich Carus een weg door de kleine, lachende troep en stond vlak voor Grumplij Guddlestane. Grumphy kende den zoon van zijn heer niet, want Carus hftd met zijn vadei twist gekregen voor dat Grumphy kwpin. „Wie ben jij?" vroeg Grumphy. „Een van de tooncelspelersjongens, die het mooie meis je komen bekijken, dat den halssnoer heeft gestolen Carus gaf z^ch g>een tijd voor redeneeren. „Zoo gaat het met leugenachtige kwaad sprekers", riep hijhet volgend oogenblik had hij hem bij den kraag beet, en werd de lasteraar de straat van het kerspel van St. John afgeschopt door dien strengen schroef, een jachtlaars met dubbele zool, en ijzer be slag. In 't eerst trachtte Grumphy zich om te keeren, maar het gespierde been, dat aan de laars bevestigd was, schopte dee te harder, zoodat Grumphy slechts met toenemenden spoed voort kon gaan. Aan den voet van de dorpsstraat is een scherpe hoek en een lage, steenen muur. Daar achter liggen de koestallen en schuren van de boerderij van Braehead. Vlak achter den muur (de gezondheidscommissie heeft haar nu doen ontruimen) was de mesthoop der boerderij in dit jaargetijde was ze een zwart eiland van mest, in het midden van een ondiepe zee van vloeibare bovenmest. Grumphy liep snel, de schroef in volle kracht achter hem. Geen van beiden lette er veel op waai" zij gingen en het gevolg was, dat Giumphy over den lagen muur viel, op het oogenblik, dat Carus den kraag losla tende. al zijn kracht aanwendde voor een laatsten stoot. De muur bezweek; hij viel plat voorover. Iets dat op een vleermuis ge leek spreidde zich een oogenblik tegen het maanlicht uit een plons en als een druipende vogelverschrikker verhief zich Hester's vervolger te midden van het einde loos gelach van zijn vroeger gehoor. Hester was gewroken." „Ik zal hem gerechtelijk laten vervolgen", zei Grumphy vloekende, „ik zal zijn naam uitvinden en hem dooden „Beware, dien kan ik je wel zeggen," zei een bij de hande knaap, die het geheele ge val met genot had aangezien, ken je je eigen joiigen meester niet Carus, den zoon en erfgenaam van lord Darroch?" „Zoon en erfgonaam," herhaalde hij sarrend, „laai hem vervolgen, Grumphy, ik wilde, dat je het deed, dat zou de moeite waard zijn." ..Heb erbarmen," mompelde Grumphy. „Wat heb ik mij vergist, zoo waar als ik leef. zal ik mijn ontslag krijgen. En een pak kleeren is vernield, dat mij twee goede ponden kostte in Tobermory I" Te midden der kreten van de omstanders verwijderde Grurapky zich met druipende kleeren naar de woning, die eens aan Dick son had behoord, aan het groote hek van Darroch Castle. In ziju kamer in de Gekruiste Sleutels be keek Carus zijn rechter voet. „Ik wilde, dat ik mijn bergschoenen had aangehad," prevelde hij „deze hebben al leen spijkers aan den hak geen aan de kanten." Maar vreemd genoeg beklaagde Grumphy zich niet over hetzelfde, toen hij zijn beste pak, dat zooveel in Tobermory gekost had in de tobbe stopte en zijn roode, zijden das uit het venster wierp. Alles wat hij zeide was „Welx een vergissing, welk een vergissing heb >k begaan Mogen er altijd schoenen, voorzien van korte spijkers, bij de hand zijn, berg schoenen met beslagen toonen, om hét ach terste deel der Grumphy's van het land mede te veroordeelenHet is de eenige re- den dis zij verstaan. Op de ruwe scherts van de dorpsstraat volgde de idylle van Knochdon. Het was Mei en de 24ste der maand. Soms blazen dan nog de noordelijke winden met een echt Poolsche scherpte. Maar dit was een goed jaar geweest. Te beginnen met het midden van Maart was genoeg regen gevallen om het land te bevoel tigen en het graan te doen groeien, dat het voedsel zou worden voor mensch en dieren deze was meerendeels in den nacht gevallen. De Meidoorn, die in Schotland meer een Juni- dan een Meibloem is, was tot vollen bloei gekomen in het midden van zijn eigen maand. Zelfs bij het hooggelegen Knockdon begonnen de heiknoppen al kleine bosjes fijn groen te vertoonen, evenals de blaadjes der knollen na de eerste vorst. Het was een mooie ochtend en Carus voelde zich bijna gelukkig. Het' was toch eigenlijk niet mogelijk, dat hij in zulk een kleine wereld Hester geheel uit het oog zou verliezen. De. Voorzienigheid die hen te samen had gebracht, zou er voor waken, dat hun liefdesgeschiedenis niet ge heel verloren zou gaan. Zoo herhaalde hij telkens bij zich zelf. Het was het werk der Voorzienigheid op de kwellingen van min naars toe te zien. „Wat anderen betreft, dat komt er niet op aan. geef ons slechts onzen harte- wenschl" is hun nederig gebed. Maar Carus voelde, dat zulke hooge be langen bijstand noodig hadden. Hij liet geen steen onaangeroerd om Hester te vinden. Ilij had Dickson aan zijn partij verbonden bij zijn laatste bezoek aan het kerspel het bezoek waaraan Grumphy Guddlestane zooveel reden had te blijven denken, door het eenvoudige feit diens vrouw een kus te geven. De goede vrouw Dickson, die reeds als klein kind Carus gekust had, was ver rukt dat, „de jongeheer" zich de oude tij den nog herinnerde, en na de begroeting een van haar gerste kooken vroeg, die hij als ieder gewoon man in de bijkeuken opat. De Dicksons hadden een klein zaakje be gonnen in de hoofdstraat van het kerspel het ging hun heel goed. Wordt rrrrrlfkI

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1