- K'. 171. Tweede blad.
7de Jaargang,
Zaterdag 12 December 1908.
KOLONIËN.
BINNENLAND.
FEUILLETON^
CINDERELLA.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maandon voor Amersfoortf 1.00.
Idem ir.inco per po»t - 1.50
Ai'zoi J-Tlijke nummer - 0.05.
l\*e ouinn verscliijn dagelijks behalv op Zon- en Feest-
uagt t
Advertentiënmededeelingen 9nz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens b\j de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
lltrechtschestrEai Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRDS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
O OST IN DIE
Boedi Oetomo en de Semarangsohe
regenten.
Het heeft destijds de aandacht getrok
ken, dat de regenten van Pati, Japara en
Djoewana het Javanen-congres te Djokja
niet hadden bijgewoond. Het heette toen,
dal zij geen verlof hadden kunnen krijgen.
Het blijkt thans, dat de assistent-resident
van Japara, zonder den resident daarin te
kennen, het verlof aan den regent heeft ge
weigerd, omdat deze zich in de laatste da
gen reeds veelvuldig van zijn standplaats
had verwijderd (in verband met de pasar Ma-
lem te Semarang).
De nieuwe verloven.
Naar wij vernemen, bestaat het voorne
men, de bepaling op de verloven na zesjari
gen dienst zoo te regelen, dat gedurende
het verlof van acht maanden, vol traktement
uitgekeerd wordt, maar geen vergoeding van
reiskosten wordt gegeven. En na afloop van
de acht maanden zou dan nog vier maanden
verlenging worden gegeven, maar buiten be
zwaar van den lande.
De nieuwe verloven zouden dus alleen voor
hen die te sparen wisten weggelegd zijn.
Daarnaast zouden echter de verloven na tien-
jcrigen dienst op de oude voorwaarden blij
ken gehandhaafd. Preangerbode.
Nias.
De Sumatra-Bode schrijft
Naar wij vernemen, is de le luitenant der
maréchaussee Van Holst Pellekaan, tijd.
civiel-gezaghebber te Telok Dalam, op
pl.m. uur gaans van die plaats verwond
geraakt.
Terwijl hij vóór het huis van den radja
van Hiligoo met den tolk, afkomstig van
Goenöeng Sitoli, aan het registreeren der
bevolking was, werd hem plotseling door
een der op eenigen afstand staande dwang
arbeiders toegeroepen, dat aan de achter
zijde van het huis gewapenden te zien wa
ren, hetgeen, daar het dragen van wapens
verboden was geworden, op minder goede
gezindheid der naderenden wees. De luite
nant haastte zich naar het huis van den
radja, om zijn wapens te halen, doch be
kwam, terwijl hij op den trap was, een
houw over het linkerbeen. De tolk, die geen
kans zag tot ontvluchten, hield zich, om
het hooid te beschermen, beide handen op
den schedel, waardoor een der aanvallers
die hem te lijf ging, hem met zijn klewang
beide handen afsloeg, waarbij hij tevens
nog wonden aan het hoofd opliep. Van
de aanwezige dwangarbeiders werd 4 man
zwaar gewond. De overvallende troep
bleek pl.m. 40 man sterk te zijn, waarvan
door het door de maréchaussees geopende
vuur pl.m. 30 man sneu- :lden.
De luitenant v. H. P. is thans in het
militair hospitaal alhier opgenomenook
de gehavende tolk is thans hier. Zooals wij
vernamen, zou de laatste aan boord bij den
overvoer hierheen symptomen van krank
zinnigheid hebben getoond.
Koffie.
De Preangerbode schrijft
De koffieoogst is dit keer weer niet
meegevallen. De oogst gaat met het jaar
achteruit en zal wel nog meer achteruit
gaan. Brengt de boom al weinig op, de be
volking begii nu van de cultuur afschuw
i te krijgen, en dat komt door het optreden
van de politi zoo beweert men, dat van
Lembang verscheidene inlanders met een
week gevangenis werden gestraft, omdat ze
de koffiebessen van den tuin niet recht-
streeks naar het etablisement, maar eerst
naar hun huis gebracht hadden,
i Overigens is het toch al een ware plage-
i rij, de menschen te verplichten dat beetje
wat geplukt is, palen ver naar het etablis-
j sement te brengen, waar voor de roode bes
j drie centen en voor de opgeraapte koffie
twee centen de katti wordt betaald. Ve
len hebben dan ook al de op hun erf
staande koffieboomen n wortel en tak
uitgeroeid en ze a's brandhout ver
kocht.
Een aanzienlijk legaat.
De N. Boer. Ct. maakt melding van
het overlijden van Said Agil, een der rijk
ste Arabieren van Soerahaja en van diens
aanzienlijke nalatenschap.
Onder de vele executeuren van den boe
del die meer dan 2,000.000 bedraagt en
voor het meerendeel uit vastigheden be
staat, bevindt zich, zegt het blau, de broe
der van den overledene eerst dezer dagen
hier aangekomen uit Hindoestan, waar hij
groote zaken doet; hij is eveneens een ge
fortuneerd man. Hij zal trachten den boe
del zoo spoedig mogelijk te beredderen,
doch dat zal niet zoo gemakkelijk gaan.
Er moet een Arabisch testament gevon
den zijn, waarbij aan de armen en behoef-
tigen te Hindoestan 800.000 gelegateerd
wordt en welk bedrag zoo spoedig doenlijk
derwaarts overgemaakt zou worden. Ook de
armen hier zijn bedacht; Said Agil deed in
zijn leven reeds veel voor zijn hulpbehoe
vende landgenooten hier ter plaatse en
elders.
Een aanklacht wegens laster.
De Java-Bode bevatte o.m. de volgen
de ontboezeming
,.Maar wanneer die vereeniging (n.l.
Boedi Oetomo) onder verkeerden invloed
komt, wanneer zij zich zou gaan bewegen
in de richting, ingeslagen door de z.g. ba
boes in Britsck-Indië, dan kan zij een ge
vaar worden en dan zal de regeering dat te
danken hebben aan onverantwoordelijke lie
den als den heer E. F. E. Douwes Dek
ker, die in eindelooze artikelen in de Nieu
we Arnhemsche Courant, in tendenz-romans
als Siman, de Javaan, in slecht geteekende
prenten met dubbelzinnige beteekenis in
het Bat. Nieuwsblad den Javaan
aanspoort tot daadwerkelijk
verzet tegen het Neder-
landschgezag, al zegt hij dat niet
steeds met zooveel woorden, nadat door hem
in Das Freie Wort in het buitenland stem
ming is gemaakt tegen Nederland's koloni
aal beleid."
De gespatieerde woorden hebben den aan
gevallene aanleiding gegeven bij den officier
van justitie een aanklacht wegens laster in
te dienen.
I
Rechtstoestand der bur
ger 1 ij k e ambtenaren. Aan de
Tweede Kamer der Staten-Generaal is door
het bestuur van den bond ter verkrijging
eener wettelijke regeling van den rechtstoe
stand der burgerlijke ambtenaren een adres
g zonden naar aanleiding van de memorie
van antwoord op het voorloopig verslag der
staatsbegrooting (Hoofdstuk IV) met het
verzoek eenigen aandrang op de regeering te
willen uitoefenen, opdat aan de bewerking
der definitieve voordracht, waarvan deze
memorie van antwoord spreekt eindelijk eens
begonnen worde.
't Is nu welhaast zes jaar geleden zeg
gen adressanten dat de hooge wensche-
lijkheid van eene wettelijke regeling van
den rechtstoestand der ambtenaren door re
geering en vertegenwoordiging erkend werd.
Het bestuur van den bond voornoemd, nog
steeds overtuigd, dat dienst- en ambtenaars-
belang beide dringend behoefte hebben aan
de beoogde wettelijke voorziening, vleit zich
met de hoop, dat uw college bij de regee
ring in dezen wel op spoed zal willen aan
dringen.
A m s t e r d am s c h e raad. In
de Donderdag voortgezette gemeenteraadszit
ting werd de behandeling van de voorstellen
tot wijziging der Alg. Politieverordening
hervat.
Aan de orde was het voorstel van mr. S.
de Vries Cz om in de verordening op te
nemen de bepaling: ..Het is verboden mid
delen tot voorkoming of onderbreking van
zwangerschap openlijk aan te kondigen,
openlijk aan te prijzen of op een van den
openbaren weg zichtbare plaats ten toon te
stellen".
De heer J. Polak lichtte het stand
punt, ingenomen door de Gezondheidscom
missie in haar prae-advies toe. De Commis
sie vermeent een scheiding te moeten maken
tusschen abortieve en anti-conceptioneele
middelen. Voor zoover de abortieve midde
len betreft, gaat de Commissie met het voor
stel mee. Het gaat naar haar inzien niet aan
den verkoop van middelen, die door erkende
autoriteiten voor onschadelijk worden ge
houden en Van groot nut kunnen zijn, tegen
te gaan, en daarom vermeent zij bijv. niet
t^ moeten tegenwerken liet verspreiden van
de middelen, aanbevolen door den Neo-
Malthusiaanschen Bond.
De heer W i b a u t mankt dezelfde schei
ding hij gaat evenwel verder en wil onder
scheid maken tusschen de verschillende ge
vallen van abortus criminalis. In het alge
meen is de opwekking werkelijk crimineel,
ook naar de openbare meening en terecht,
maar er zijn gevallen, waarin Spr. aan hoog
staande medici niet aan allen de be
voegdheid zou willen geven abortus op te
wekken, ook op andere dan medische gron
den. Sprekers argument is, dat het onechte
kind in deze maatschappij in een allertreu
rigste positie is geplaatst. Maar afgezien
daarvan zal een verbodsbepaling tot het
openlijk aankondigen in dezen geen beteeke
nis hebben. Immers, niemand annonceert,
dat hij is aborteur of aborteuse. En in het
openbaar tentoongesteld worden de betref
fende hulpmiddelen ook niet. De heer Wi-
baut verdedigde vervolgens het Malthu
sianisme met de bekende argumenten, als
het middel voor het individu om, in verband
met de stoffelijke en ethische behoeften, de
grootte van zijn gezin te regelen. De heer
Wibaut deed ten slotte nog opmerken, dat
de Gezondheidscommissie van oordeel is, dat
wel geoorloofd zal zijn aankondiging van
voorbehoedmiddelen dioor belangstellenden,
doch niet door belanghebbenden.
Spr. kwam op tegen iedere belemmering
op dit punt door den strafwetgever, dat hij
beschouwt als een inbreuk op de vrijheid
van bet. individu tot regeling van zijn eco
nomische, sociale en hygiënische aangelegen
heden.
Dr. De Man erkende, dat de voorbe
hoedmiddelen op zichzelf onschadelijk zijn;
doch hun gevaar spruit voort uit de desil
lusie der vrouwen, wanneer de middelen
falen, en die haar dan brengt in handen der
z.g. deskundigen en tot den abortus provo-
catus met den langen nasleep van nadeelige
gevolgen voor de gezondheid der vrouw.
D r. D e M a n stelde het volgende amen
dement voor
..Niet strafbaar is de geneeskundige, die
als zoodanig die middelen aanbeveelt".
Nadat verschillende sprekers aan het
woord waren geweest, zeide de burgemeester,
dat hij het eerste gedeelte van het voorstel,
het tentoonstellen in het openbaar toe
juicht. Daardoor zal in de meeste gevallen
het meest ergerlijke worden tegengegaan.
Tegen het tweede gedeelte, de aankondiging,
is spreker, omdat het niet zal zijn toe te
passen. Tal van aankondigingen en aanprij
zingen zouden thans onder dit artikel val
len. Maar in de toekomst zou men een aan
kondiging krijgen, die ook openlijk is, zon
der dat men aankondiger zou kunnen berei
ken. Hoe kan men tegen aankondiging in
elders verschijnende bladen ageeren? Het
verspreiden wordt immers niet strafbaar ge
steld. Spr. maakt deze bezwaren niet, om
dat hij niet sympathiek staat tegenover de
pogingen van den heer De Vries.
Mr. De Vries, zijn voorstel verdedi
gend, stelde in het licht, dat hij niet anders
bedoeld heeft dan van het openbare terrein
to weren, wat schadelijk is voor de moral',
teit. Voor zoover de bevoegdheid betreft van
den gemeente-wetgever, herinnerde spreker
aan het verbod van de bordeelen en het suc
ces van dat verbod. Dat deze aangelegenheid
niet verder is geregeld in onze Strafwet, be-
teekent alleen, dat de regeering van 1881
niet verder wilde gaan. Het gaat in den
Raad gemakkelijker dan in de Kamer als
gevolg van de politieke constellatiën. De
moeilijkheden in de uitvoering bestaan voor
liet uitstallen niet dit is een zuiver locale
zaak. De moeilijkheid ten opzichte der aan
kondiging bestaat grootendeels voor alle
drukpersdelictendie moeilijkheden zullen
echter door goedwillende rechters wel tot
een minimum zijn te reduceeren. Wat het
Nieuw-Maltbusianisme betreft, één deskun
dige van den Bond adverteert en bovendien
24. die hun bedrijf uitoefenen onder de vlag
van het Nieuw-Malthusianisme, en deze
staan alle 24 bekend als ook te doen aan
abortus provocatus. Mr. De Vries meende,
dat onder in hfet openbaar aankondigen ook
zou vallen het als ongevraagd drukwerk on
der enveloppe in de brievenbus werpen.
Door mr. Van den Bergh werd
voorgesteld een amendement om te doen ver
vallen de woorden ,,als zoodanig in het open
baar aan te kondigen of aan te prijzen".
Dit amendement werd verworpen met 17
tegen 20 stemmen. Het amendement van dr.
De Mann werd verworpen met 32 tegen 5
stemmen.
Het voorstel De Vries werd ten slotte
aangenomen met 21 tegen 16 stemmen.
De gemeenteraad van Zaandam heeft
met 14 tegen 2 stemmen verworpen het
voorstel der soc-.dera. raadsleden, de hee-
ren Duijs en Prins, om in verband met art.
273 der gemeentewet de inkomsten, voort
vloeiende uit vermogen, voor zooverre deze
f 13,000 of meer bedragen, in haar geheel
te belasten en voor die van vermogens be
neden f 13,000 gedeeltelijk. Zij hoopten
daardoor de arbeidersklasse en den midden
stand voor verhoogden belastingdruk te vrij
waren.
Burg. en Weth. ontraadden de aanneming
ten krachtigste.
Vervolgens trachtten ae sociaal-democra
ten den Raad in beginsel te doen uitspreken
dat hij van B. en W. een regeling in dien
geest verwachtte, doch deze motie verwierf
slechts drie stemmen vóór.
Hoe men gomeent e-a m b t e -
naren krijgt. Een i. ooie illustratie van
de rechtspositie en het sa! iriz van gemeente
ambtenaren te platten lande leverde dezer da
gen de gemeenteraadsdiscussie in het
dorpje Dussen (Br.). Wijl hier duidelijk een
veel verspreid euvel op vreemde manier aan
den dag treedt, willen we wat van die dis
cussie vermelden. Het ve.-slag dat we von
den in de „Echo van het Zuiden" is wat
lang om 't in zijn geheel p te nemen, maar
we zullen er enkele grepen uit doen.
Op de begrooting was een nieuwe post uit
getrokken van f 150 voor een klerk ter se
cretarie. De heer v. Beurde a was daartegen,
omdat de post verleden jaar ook al geschrapt
werd en het weggeworpen gild is. Hij heeft
in Werkendam, Waspik, en Almkerk een on
derzoek ingesteld, en daar werd ook geen
salaris gegeven. In Almkjrk kreeg de klerk
alleen een toelage van f 75 voor de fiets.
Ook datzal er aan een volgenden niet meer
gegeven worden. Waarom wil men nu hier
f150 gaan geven?
De voorzitterOmdat er iemand noodig is.
De heer v. d. Koppellk geloof wel dat
de toestand op de secretarie buiten vroeger,
heel wat is veranderd, doch ik zou geen post
uittrekken voor een klerk ter secretarie. Ik
zou liever den secretaris b.v. f 50 of f 75
meer willen geven en dat deze, als hij hulp
wil hebben, dan maar een klerk neemt. Als
hij hem aan niet bevalt, dan kan hij hem
wegsturen, wat wij niet zoo gemakkelijk
kunnen doen.
De VoorzitterDe secretaris heeft hulp
noodig. De loopende zaker moeten ook ge
beuren.
De heer v. d. Koppel Als de secretaris
dan voor zijn eigen zoo n klerk neemt.
De VoorzitterIk geloof niet dat wij het
salaris van den secretaris knnnen verhoogen.
De heer Van HonsewykGed. Staten heb
ben het pas vastgesteld.
De heer Verschoor: In veel plaatsen heb
je van die vrijwilligers die in het vak wor
den opgeleid.
De Voorzitter: Daar neb je :n 't begin
niets aan.
De heer VerschoorIn het begi# niet,
maar als je jongens neem., die een goede
school hebben doorloopen. dan heeft men
spoedig een groot gemak van zoo'n jongen,
't Is doorgaans toch maar L ópend werk wat
ze hebben te verrichten.
De heer v. d. KoppelIk stel voor f 75
uit te trekken en dit bedrag den secretaris toe
te kennen, den kan hij zelf een jongen ne
men als hij het verkiest.
De heer van Beurden Ik vind Het voor
stel van mijnheer v. d. Koppel vael ratio-
neeler, dan hebben we althans gien band
om den hals, want ik geef u de verzekering
dat de lasten elk jaar grootcr zullen worden.
Zoo'n jongen wordt grooter en beter en kan
natuurlijk niet op f 150 blijven staan, hij
zal ieder jaar bij vragen. Heeft de secretaris
nu zoo'n jongen in handia, dan zal hij hem,
DOOK
83 S. R. CROCKETT.
Uit het Schotsch vertaald
DOOR
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
„Haar vader," zei de vreemdeling zijn
hand aan het hoofd brengende als of zijn
geest beneveld was.
„Zeker," viel Jim Chetwynd in met zijn
sterke heldere, doordringende stem, die Da
vid Stirling's geestvermogens op eens scheen
te verhelderen; „ge vergeet, dat dit Carus
is, de eenige zoon van lord Darrooh. En
het zou mij niet verbazen als hij een zekere
toestemming aan u te vragen had. Hij is de
beste kerel ter wereld en het is aan zijn
flink optreden te danken, dat uw dochter al
les verplicht is 'n de schandelijke zaak, die
ik u reeds heb verteld."
David Stirling stak zijn hand uit, welwil
lendheid joeg den afkeer op de vlucht, waar
mede hij Carus had aangezien.
„Kom Stirling," zei Jim Chetwynd, „dit
gaat zoo niet. Ge moet niet vergeten, dat
al die dingen waarover ge steeds hebt ge
dacht een twintig jaar geleden geschied zijn.
Carus is evenmin als ik verantwoordelijk
voor de miss'agen zijns vaders. Als ik goed
ben ingelicht heeft hij sinds tijden geen om
gang met lord Darrooh gehad."
„Gij zijt dus de jonge man, die mijn
dochter Hester wenscht te trouwen?" zei
David.
„Die ben ik," antwoordde Carus, „of
schoon ik niet kan begrijpen, 'hoe u dat op
het eerste gezicht hebt kunnen gissen."
„Ik giste het niet. Ik dacht noch aan u
noch aan mijn kleine meisje, maar aan
hoe luidt het ook weer
„Aan oude, ongelukkige, ververwij derde
dingen. En rampen, lang geleden I"
„Gij leidt den heer Stirling" af, Carus, en
wat erger is, je verspilt mijn tijd," viel Jim
Chetwynd in, „vraag zijn toestemming en
daarmee uit."
„Ik vraag haar," zei Carus openhart'g,
„ik ben heel blij, dat u weer levend terug
zijt gekeerd. Maar ik wist niet, dat Hester
zcoveel menschen had wier toestemming ge-
viaagd moest worden. U bent de vierde.
„Wat zeiden de anderen?"
„Zij hebben allen „ja" gezegd, zooals ik
•hoop, dat u ook zult doen," antwoordde
C&ius.
„Ik wensch u alles goed, moge het klein
tje gelukkig zijnoneindig gelukkiger
dan
Weer viel Chetwynd-in de rede.
„Ik zou graag hebben, dat ge luisterdet
naar den brief, dien ik aan Syr Sylvanus
TorphichanStirling heb geschreven. Ik
heb getracht hem zoo kort en zakelijk moge
lijk te maken. Carus, je behoeft niet/ weg te
gaan, daar je om zoo te zeggen, reeds tot
de familie behoort."
Daarna las Jim Chetwynd overluid den
volgenden brief
1
Mijnheer 1
Als rechtsgeleerd raadgever van mejuf
frouw Hester Stirling, deel ik u mede, dat
ik op den 6den September den 21sten ge
boortedag van genoemde Hester Stirling mij
met mijne cliente ten uwent zal vervoegen,
hetzij in uw eigen huis of op het kantoor van
uw advocaat, al naardat u het wenscht, op-
du: alles omtrent de bezittingen van Hester
Stirling, die nog onder uw beheer zijn,
wordt verrekend. Ik heb de eer te zijn mijn
heer,
Uw onderdanige dienaar,
James Chetwynd.
„Zal ik hem geen brief zenden, dat, in
dien hij niet onmiddellijk de juweelen terug
geeft, ik hem als een dief zal brandmerken?
David sprak woesteen wereld van lang be
dwongen zielesmart lag in zijn stem.
„Voor niets Nter wereld, mijn beste Stir-
lirg," zei Chetwynd, „wij hebben in uw
schoonbroeder een sluwen visch om mee te
handelen. WÜ moeten hem niet verschrik
ken. Ik zie, dat ik u niet uit mijn oog kan
laten, mijn vriend."
„Ik ben volkomen bereid om bij u te blij
ven. De wereld maakt veel geraas en gaat te
snel voor iemand, die veertien jaar in de ge
vangenis heeft doorgebracht," zei David Stir
ling gliclachende„maar ik zal er weer aan
gewoon raken.
„Zeg intusschen niets tot Hester, Carus.
Waar heb je dat kind verborgen?"
„Zij is op Niddisdale met mijn grootmoe
der en zij bewegen zich in een nevel van
mode-artikelen. Ik moet hier voor zaken
zijn, en zij waren recht blij mij een poos uit
den weg te hebben. Maar ik moet je nog
spreken over de huwelijksvoorwaarden."
David Stirling was weer teruggezonken tot
zijn sombere overpeinzingen, maar toen Ca
rus afscheid nam, stak hij hem hartelijk de
hand toe.
„Zult gij mijn meisje gelukkig maken?"
zei hij.
„Ik wil het beproeven! Ik verlang er
slechts naar de proef te mogen doorstaan,"
zei Carus levendig.
Het duurde vier dagen voordat er een
antwoord van Sir Sylvanus Torphichan
Stirling kwam.
Het luidde aldus
„Mijnheer. In an'twoord op uw schrijven
van den elfden dezer, deel ik u mede, wat
betreft uw verzoek, omtrent Hester Stirling,
dat mijn verantwoordelijkheid begint en ein
digt/ met de uithetaling van 2000 pond ster
ling, na aftrek van de onkosten, die ik als
v >cgd voor haar gemaakt heb, en voor de
regeling van die zaak, verzoek ik u beleefd
ntij te bezoeken den 6den September op
Anoland-House in Galloway, daar ik den
laatsten tijd niet wel ben geweest.
Ik blijf mijnheer enz. enz.
„Hester kan dien dag niet met u gaan,"
zei Carus opgewonden. „Wij trouwen den
6deu September. Gij zult 't dus op een vroe-
geren datum moeten zetten, want van dien
dag af zullen wij geruimen tijd niet te be-
reiken zijn."
„Neen, jongeheer Carus, neen," zei Jim
Chetwynd. „Ga maar voor je uitzet zorgen.
Laat mij dezo zaak regelen. Er is geen vast-
gesteld uur, indien je in Schotland trouwt.
Je zult verbonden worden in de pastorie,
zonder drukte, je grootmoeder zal er bij te
genwoordig zijn. Ik, Jim Chetwynd, even
eens. Zoo ook de vader van de bruid, wie
weet, misschien niet een bruidsgeschenk. In
tusschen is het beter niets te zeggen, zelfs
niet tot Hester. Ta-ta!"
Carus overbluft en onzeker nam een rij
tuig, en liet zich naar zijn kleermaker bren
gen, zooals hean was gezegd, want een
man is slechts heerschzuohtig, totdat hij zijn
meerdere ontmoet
Het nieuwe huis was aanmerkelijk hooger
op den heuvel gebouwd dan het oude was
geweest. Het was gebouwd door een archi
tect, die smaak bezat. Het eerste huis was
n.eer afgezonderd, omsloten door dicht be
groeide tuinen, beschut door hooge boomen,
die bewoond waren door krassende raven.
Het nieuwe huis was ook gebouwd tusschen
boomen, maar op een open helling, waar
sldchts eenige oude berken en knoestige door-
nenboomen, verschrompeld door den wind,
dt zachte, groene glooiing verbraken.
Het nieuwe Arioland had slechts tijd en
verzachtende klimplanten noodig, om een
\an de mooiste en meest gewenschte land
huizen te worden, die men kon denken.
De heer James Chetwynd en zijn vriend
David Stirling liepen op den morgen van
den zesden September klokke tien uur, de
nog niet geheel gereed zijnde oprijlaan op
de rechtsgeleerde zag om zich heen, als een
eigenaar die eenigen tijd afwezig is geweest
3u nu scherp toeziet of hij nalatigheden kan
ontdekken.
Wordt ver vul fit