ren, doch niet met eeu groot overwicht der
revisionistische redactie De eenheid der
partij zal alleen behouden blijven, indien
Marxisten en Revisionisten gelijke rechten
krijgen, ook in hun uitingen in Het Volk
Dan zal de Tribune vanzelf verdwijnen.
Spreekster wenschte het voorstel van Wa
peningen te steunen om het nieuwe week
blad los van Het Volk te houden met ver
antwoordelijkheid jegens de partij
De laatste spreker in de middagvergade
ring was de lieer Bikker uit Zwolle, die
allerminst Tribune-gezind verklaarde te
zijn, doch tegen royement der Tribune-redac
tie ernstig bezwaar had. De bourgeoisie
mag niet het schouwspel genieten van een
scheuring in de partij Ter wille der een
heid in de partij wilde spreker het nieuwe
Marxistische orgaan wel aanvaarden, al
achtte hij hun richting verderfelijk. Een
dorren, roemloozeu dood zal dan do Tribune
sterven. Dat is de beste dienst, dien men
ile partij kan bewijzen. Van de redactie van
het nieuwe orgaan mag verwacht worden,
dat zij even bekwaam zal redigeer en ais de
Tribune-redactie. (Geroep: Volstrekt niet!)
De heer Versteeg uit Den Helder
kreeg ten slotte, omdat er nog een paar
minuten over waren, nog even het woord om
te betoogen, dat de resolutiën der congressen
er zijn om gehandhaafd te worden. De Tri
bune moet weg. Nu reeds wantrouwt zij
1de zeer bekwame Marxisten, die het nieuwe
orgaan zullen redigeeren.
De middagvergadering werd daarna ge
sloten
Avondvergadering.
Klokslag 8 uur werd de avondvergadering
geopcnü In den namiddag waren nog tal
van partijgenooten aangekomen.
De Schouwburgzaal was dan ook tot in de
uiterste hoekjes weer gevuld met de honder
den partijgenooten, waaronder 168 afgevaar
digden, vertegenwoordigende 138 af deelin
gen, toen de vergadering werd heropend. De
stemming was er niet kalmer op geworden
sedert den namiddag
Het Congresbestuur had echter in de rust
poos van den maaltijd een verstandig be
sluit genomen. Het had begrepen, dat het
uiet zoo kon voortgaan als vanmiddag. Nog
33 sprekers waren ingeschreven, waaronder
tot verwondering van den voorzitter de Tri
bune-redacteuren nog niet eens behoorden.
Daarom stelde het partijbestuur voor eerst
een lid der Kamerfractie het woord te geven
en wel aan mr. Troelstra, daarna aan den
heer Van der Goes, terwijl hij verwachtte,
da* daarna een der Tribune-redacteuren de
verdediging van hun standpunt zou voeren.
De heer Troelstra had geen bezwaar ter
stond te spreken, mits de Tribune-redacteu
ren aanwezig waren Er werd echter geroe
pen dat zij in conferentie waren
Een deel der vergadering vond dat niet
gepast. Zij behoorden thans aanwezig te
zijn. De Tribune-redacteuren werden nu ge
waarschuwd, maar in de oerste oogenblik-
ken verschenen zij nog niet.
„Zij kruipen in hun schulp" riep de heer
Van Kol onder groote hilariteit uit.
Inmiddels hief de vergadering het socialis
tenlied aan en onder het geestdriftig aange
heven strijdlied, dat blijkbaar indruk had
gemaakt op de drie beklaagden, keerden de
zen terug in de zaal
Kalmeerend werkte nu op de vergadering
het vooruitzicht deuzolfdeu avond nog de
groote mannen der partij te zullen hooren
en ondor volmaakte stilte nam dan ook de
heer Troelstra he* woord om in een harts
tochtelijke rede namens de Kamerfractie het
standpunt tegenover do Tribune uiteen te
zetten Spreker had verwacht, dat het na
zijn schriftelijke weerleggingen niet meer
noodig zou geweest zijn hier uitvoerig de
beteekenis der Tribune te schetsen. Zelfs
had hij zich gevleid, dat het niet meer noo
dig zijn zou hier den mooilijken plicht te
vervullen recht te doen aan de partijgenoo
ten, die daarvan de redactie vormen. In
hem zou de partij geen drijver naar scheu
ring zien. Wie met zijn stil werken voor dit
congres bekend zijn geweest allerminst.
Maar indien de Tribune-redacteuren blijven
bij hun voornomen om zich niet te storen
aan de uitspraken van dit congres, dan zou
Spr. zich genoopt gevoelen mede te werken
om hen buiten do gelederen te zetten, zij
het dan ook. dat hem dit hard zou vallen
Zeker, spreker kon zich wel plaatsen op
het standpunt der Tribune. Hij was over
tuigd, dat zij alleen gedreven werden door
den ernstige zucht om de sociaal-democratie
sterker te maken en niet af te breken. (Ap
plaus).
Zij gebruiken echter verkeerde, afkeu
renswaardige middelen om hun doel te be
reiken. En daarom zou hij trachten aan te
toonen, dat ook op het standpunt der Mar
xisten de Tribune moet worden opgeheven
Niet nam hij haar kwalijk dat zij dikke
woorden gebruikt. Dat doen toch alle partij
genooten op hun beurt in den grooten strijd
tegen de bourgeoisie.
Hei. is niet de toon, maar het is het
standpunt, dat het doet, en dat standpunt
brengt voor de Tribune-redacteuren mee een
gansch systeem van de kleinzieligste en
spitsvoudigste kritieken, een zoeken van ver
zakingen van het beginsel. Dit werkt even
verlammend als verwoestend op de partij.
Meenen de Tribune-redacteuren de partij te
moeten bewaren voor ondergang, precies zoo
staat de tegenpartij tegenover hen, meenen-
de dat de Tribune geen idee er van heeft,
wat de klassenstrijd in Nederland van de
soc.-dem. partij eischt, die niet als een dorre
tak, maar als een levende twijg in onze poli
tieke en economische verhoudingen is ge
plant.
Onverzoenlijk staat daarom de partij
tegenover hen, die de tactiek der Ned. Soc.
Dem. Partij bestrijden. Want deze tactiek
zal moeten gehandhaafd worden op straffe,
dat de partij worde een fanatiek-sectarisch
clubje.
De heer Van KolVolkomen juist.
De heer Troelstra voortgaande, zette uit
een, hoe klein en onbekrompen de Tribune
den leider der Kamerfractie als een kwa
jongen heeft afgerost en hoe zij voortdurend
un haar theoretische hoogte het optreden
dezer fractie heeft verdacht gemaakt en ver
keerd voorgesteld. Dit moeten zij verder
maar doen buiten de gelederen
Een partijgenoot zal niet meer mogen zeg
gen, dat de leden der Kamerfractie verra
ders zijn en aansturen op een democratisch
bloc met de burgerlijke partijen. Indien de
soc.-dem. Kamerleden zoo iets deden, zou
den zij de partij schandelijk bedriegen. Cri
tiek mag geoefend worden, maar zij mag
het belang der partij niet schaden. Geen
persoonlijke opvattingen mogen het over
wicht hebben. Zulke critiek als de Tribune
oefent, behoort thuis in een anarchistische
debatingclub.
Tegen de vrije uiting van het Marxisme
gaat de strijd niet. Neen. dat stroome als
een levend gist door de partij. Vandaar hot
bemiddelingsvoorstel om een Marxistisch
bijblad uit te geven. Hiermede zal het orga
nisatorisch verband hersteld worden. Doch
dan moet de Tribune verdwijnen. Anders
wordt het werk onmogelijk.
Dat de redacteuren der Tribune niet te
vreden kunnen zijn niet die oplossing, is
begrijpelijkMaar daarom juist moeten zij
buiten de partij gezet worden.
Uitvoerig zette Spr evenals hij reeds
deed in zijn reeks artikelen in Het Volk, ver
volgens uiteen, welke de taak der Kamer
fractie is Zij moeten zwak als zij zijn met
hun kleine groep de macht van het prole
tariaat doen drukken op de bourgeoisie-par-
tijen. Zij moeten scheiding en scheuring
daaronder brengen om daarvan te profitee-
ren voor het proletariaat En dan geeft elke
kleine overwinning nieuwe veerkracht
nieuw élan. Handelde de Kamerfractie, zoo
als de Tribune wil, dan werd er heelemaal
niets bereikt.
In dit verband wees Spr. op de welge
slaagde actie van de soc -democraten voor
het algemeen kiesrecht, dat nu reeds door
twee partijen der linkerzijde wordt gepropa
geerd Het nietsdoend filosofisch denkend
proletariaat moge daarover glimlachen, het
feit is er nochtans. De professorale leer van
de Tribune-menschen moet uitloopen op de
ontkenning van het parlementarisme.
Is het niet merkwaardig dat deze als een
puur nieuwe leer verkondigde theorié pre
cies dezelfde is die de socialisten van vroe
ger, Domela Nieuwenhuis, Coltoff en ande
ren hebben gepredikt Trouwens, de profes
sors van do Tribune, die bij de kachel wijs-
geerig een pijpje rooken, hebben niet het
minste recht zich da ware Marxisten te noe
men en zich het monopolie toe te eigenen
van de kennis der internationale beweging.
Anders zouden zij wel beter beseffen, dat de
buitenlandsche partijgenooten er steeds voor
hebben gewaakt om de bourgeoise in de
kaart te spelen De bourgeoisie moet ge
bruikt worden. De kiesrechtstrijd moet zijn
een episode in den strijd van het socialisme
Aan negatieve kritiek van menschen, die
door hun positie en uit wrevel in den hoek
der opposit'e worden gedrongen, n omdat
zij niets kunnen doen, zich troosten met
het zwelgen in revolutionaire lectuur, heeft
de partij niets, en het Nederlandsche pro
letariaat wordt er dbor tot vertwijfeling en
moedeloosheid gebracht. Een Marxist moet
in de eerste plaats sociaal-democraat zijn,
niet van het Marxisme, overnemen de sec-
tarische ideeën.
Met verschillende aanhalingen uit de
Tribune illustreerde Spr. een en ander.
De Tribune-redacteuren zijn eigenlijk
veel te goed voor onze partij, riep Spr.
onder daveren'd applaus uit. Zij behooren
niet meer bij de blmde leidslieden der blin
den, bij de scharrelaars in socialisme, zoo
als 'l in Tribune-taal heet. Wie zuiverheid
wil. zette deze Tribune-redacteuren, n'en
déplaise de sentimenteele pinteede vaj
Mendels, er uit, dm de partij n miscredie'
brengen
Zij onthouden aan de partij den steun
der massa, die zij behoeft. Zij isoleeren de
partij van haar parlementaire vertegen
woordiging, zaaien niets dan wantrouwen
en hinderen de partij de klankborden te
zijn, die elk woord door haar Kamerleden
gesproken, doel daveren door de Neder-
•landsche arbeidersklasse, en niets stellen
zij daartegenover.
De vrijheid van het woord zal onder hen
niet beter gewaarborgd eijn, als zij de
meerderheid hebben. In den geest staan
deze partijgenooten al buiten de partij. Het
ware wenschelijk, dat zij de pijnlijke nood
zakelijkheid voorkwamen om daarvan door
een daad te doen blijken. De partij mag
zich zelf geen slag in het aangezicht geven.
De partij moet zelf zeggen, wat in haar ge
lederen gebeure zal. (Applaus). Zij mag
niet haar belangen opofferen aan een klein
aantal koppige betweters. Voor de Tribune
is het oogenblik gekomen om te kiezen of
te doelen. Zij moet besluiten of zij zich nog
zal onderwerpen te elfder ure aan den wil
der partij. Slechts met juristerij zijn de
Tribune-redacteuren verdedigd, maar de
vrijheid van drukpers heeft met deze daad
niets te maken. De Tribune kan blijven
bestaan buiten de partij. Het Marxisme en
de critiek zullen plaats vinden in do partij,
doch binnen haar grenzen en niet op zoo
verdeelende, vernietigende wijze als de
Tribune schrijft. De maat is vol. Te lang
is de Tribune-groep te zacht behandeld.
Uit het achterste gedeelte der zaal riep
dr. Gorter nu Gij hebt van de partij een
Roomsche kerk gemaakt.
De heer Troelstra antwoorddeIndien
iemand ons naar een nieuwe clericalisme
zou voeren, waarvan hij de Paus zou zijn,
dan is het Gorter. (Daverend applaus).
Een hevig ^tumult werd door deze uitla
ting veroorzaakt.
Dr Gorter zat onder het publiek achter
in de zaal en men wilde hem onder de af
gevaardigden doen komen, wat hij echter
weigerde. Gefluit en geschreeuw wisselden
elkander af Ruiten rinkelden.
De Voorzitter schreeuwde zich schor en
hamerde tot in 't oneindige.
Eindelijk kon de heer Troelstra zijn rede,
die bijna 21 uur geduurd had, eindigen.
Laat ons riep hij uit baas blijven
in eigen huis Willen de Tribune-redacteu
ren zich niet onderwerpen, dan er uit.
(Oorverdoovend applaus).
Achter in de zaal onder de Amsterdam -
sohe Marxisten klonk gefluit.
Toen het weer kalmer geworden was in
de zaal, trad de heer Van der Goes achter
den katheder, om zich te verklaren tegen
het royement der Tribune-redacteuren, dat
hij niet gerechtvaardigd achtte. Na het pu-
bliceeren van 't plan om een nieuw Marxis
tisch weekblad uit te geven, dat spreker
aannemelijk vond, kon men van hem be
zwaarlijk verwachten het prijsgeven van de
Tribune. Eerbiedigen dank bracht Spr.,
niet zonder protest echter, aan zijn goede
vriendin Henriette Roland Holst, dat zij
zich bereid verklaard heeft de moeilijke
taak te aanvaarden en den belangrijken
stap te doen in het partijbelang. De partij
zal zich geen dienst doen door de Tribune
redacteuren te royeeren. Dit ware een on-
rech*harer onwaardig, al is de Tribune
ook nog zoo n onbestaanbare abnormaliteit.
Om een gematigd oordeel over de Tri
bune te vellen, moet men haar wordingsge
schiedenis nagaan, hetgeen spreker uitvoe
rig deed, wijzende o. a. op de stemming te
gen de vrijheid van schrijven en spreken
gemaakt. Op vele congressen hadden de
Marxisten reeds ongelijk voor zij begon
nen. De Utrechtsche resolutie was dan ook
een dwaasheid. Steeds is de waan onder de
partijgenooten gevoelt, dat elke kritiek het
zoeken van kleine dingen was, ook* toen
spreker en Henriette Roland Holst in Mar-
xistischen toon schreven in Het Volk. Het
oppositieorgaan is dus, dank zij de omstan
digheden, geboren. Daarom mag geen ve%
oordeelend vonnis hier vallen
De redactie van Het Volk heeft steeds
een polemische propaganda tegen de min
derheid gevoerd. Nooit werd een woord van
verzoening gehourd. Deze eenzijdigheid was
ook een kanker voor de partij. Zelfs in bur
gerlijke tijdschriften, als „De Beweging"',
heeft -Troelstra de Marxisten bestreden,
evenals Vliegen in „De Vragen des Tijds".
Het partijbestuur heeft ook meegeholpen
splijtzwammen te verspreiden en brandstof
fen op te hoopen. Daartegenover staat, dat
in de Tribune ook veel goeds is geschreven,
dat velen nooit onder de nogen gehad heb
ben, die nu als rechtbank in hoogste in
stantie uitspraak doen.
Een betere verzameling van goede soc -
democratische lectuur dan de Tribune is er
in Nederland niet. (Applaus).
Spreker kwam dan tot de conclusie, dat
de Tribune moet worden opgeheven, doch
dat om tactische redenen in dit verkie
zingsjaar niet tot het royement mag wor
den besloten. Hij hoopte van de massa van
het congres, dat zij de leiders zou bewaren
voor den blaam, dien zij op zich willen
laden.
De persorganen der bourgeoisie liggen
op den loer. Zij hopen dat er iets gebeuren
zal, dat er docüden zullen vallen. Troelstra
moet niet kunnen terugkeeren in de Ka
mer onder den uitroepZiedaar den man,
die in zijn partij de oppositie den nek om
draait.
Den Tribune-redacteurs raadde Spr aan
alsnog de breuk te voorkomen en een offer
te brengen ten bate der partij. De tegen
standers zouden hen vanavond nog met
open armen ontvangen. De partij kan hen
niet missen. (Protesten.)
Alle Marxisten zijn overtuigd, dat het
zoo niet langer kan. Voorkomt riep Spr.
met pathos uit een verkeerde daad en
blijft onze bepioefde kameraden, om met
ons den strijd voort te zet'en. (Langdurig
applaus).
Daar het middernachtelijk uur was aan
gebroken, werd nu besloten de Tribune-
redactie Zondagochtend aan het woord te
doen komen en het congres verdaagd tot
Zondagmorgen negen uur.
In de ochtendvergadering van gisteren,
waar het ook zeer rumoerig toeging, kwam
Wijnkoop aan het woord, om zich mede, na
mens de Tribune-redacteuren, te verdedigen.
Zijn bruisende rede, die 2J uur duurde,
besloot Wijnkoop met de verklaring: „Zet
gij ons er uit, dan zullen wij tot de arbei
ders moeten gaan en dan zullen wij naast
de S. D. A. P. stellen een andere organi
satie en wel zulk één, als gij getoond hebt
er geen te wenschen".
Na nog eenig debat, voornamelijk tusschen
Troelstra en Gorter, werd pauze gehouden.
Bij de heropening van het congres kwam
Wibaut aan het woorddaarna sprak mevr.
Roland Holst.
Vervolgens voerden Schaper en Henri
Polak nog het woord. (Een uitvoeriger ver
slag dezer redevoeringen geven wij in een
volgend nummer).
Daarna werd tot stemming overgegaan.
Het eerste punt van liet voorsteluit
gave van een wekelijksch Marxistisch bij
voegsel bij „Het Volk", onder redactie van
mevr. Roland Holst en Wibaut, wordt met
op 4 na algemeene afdeelingsstemmen aan
genomen
De Voorzitter deelt mede, dat bet
weekblad, beginnende met April, zal wor
den uitgegeven.
Vervolgens spreekt het congres met over-
groote meerderheid uit, dat „De Tribune"
zal moeten verdwijnen. Slechts 7 afdeelin-
gen stemmen tegen.
Met 209 tegen 88 stemmen en 15 blanco
besluit daarna het congres, dat de Tribune-
redacteuren D. J. Wijnkoop, J. C. Ceton
en dr. W. van Ravesteyn zijn geroyeerd als
leden der Sociaal-Democratische Arbeiders
partij.
Het bleef na dezen uitslag merkwaardig
kalm in de zaal.
Verklaring van mr. M en del 8.
Mr. Mendels, propagandist der S. D. A.
P. in Utrecht, zegt, onder applaus en ru
moer, dat hij de partij zal verlaten.
Mr. Troelstra zegt tot mr. Men
dels het is thans niet het juiste oogenblik,
om beslissingen te nemen, zooals gij deedt.
Mocht Mendels later nog van meening wor
den, dat zijn beslissing onjuist is, dan zul
len allen dezen wakkeren strijder en dezen
energieken propagandist weder welkom hee-
ten in de partij".
De Voorzitter sprak nog een af
scheidswoord en wekte tot arbeid op. De
partij blijve een krachtig lichaam, die allen
aanval kan weerstaan. De sociaal-democratie
is onoverwinnelijk. (Daverend applaus).
Wij hebben nu getoond, onze eenheid en
onze kracht te willen behouden. Een be
langrijke strijd wacht ons Leve de S D.
A P.
Onder luid gejuich en het zingen van
het socialisten lied ging het congres te 5 uur
uiteen
Tweede dag.
De Voorzitter heropent te 9 uur het Con
gres en deelt mede, dat het publiek op de
tribune gisterenavond de besprekingen zeer
gehinderd heeft. De beraadslagingen zijn pu
bliek, maar als deze bemoeilijking zich weer
voordoet, zal hij zich genoodzaakt zien de
tribune te doen ontruimen.
Het woord was nu aan den heer Wijnköop.
Deze is ecluer nog uiet aanwezig. (Geroep
„Is er niet"', „zit in „De Keizer" aan tafel",
„zit met z'n vrouw op de canapé").
De heer Vliegen maakt van de gedwon
gen pauze gebruik op te merken, dat gisteren
evenals te Arnhem grieven zijn geuit tegen
de krant, in vagen vorm. Van der Waarden
heeft voor de zooveelste maal gezegd, dat
aangeboden stukken niet in de krant werden
opgenomen, doch geen enkel feit genoemd.
Dit is zoo ondanks het geroep: „niet waar"
of „onwaar". Wat de onderschriften onder
de stukke® van Marxistische zijde betreft,
vraagt Spr. welke redactie geen noten onder
ingezonden stukken plaatst als zij 't noodig
oordeelt? De Tribune doet het ook.
De aanval van v. d. Goes op de krant was
een poging om 't beter te doen dan v. d.
Waarden. Hij deed een greep uit de feiten
en dacht: God zegene de greep. Doch de
meegedeelde feiten zijn meer dan 2 jaar oud.
Het is niet te gewaagd te zeggen, dat me
vrouw Roland Holst, door de feiten verblind
was.
Spr. ontkent, dat de Marxisten niet zijn
toegelaten in de kolommen van Het Volk.
Geen enkele regel, geen enkel ingezonden
stuk ja, een enkel ingezonden stukje, als
dat van HLnnen uit Almelo, is geweigerd, en
dit nog in 't belang van Hinnen zelf. Nooit
is een stukje geweigerd met de bedoeling een
meening te onderdrukken. Van der Goes zegt
wel, dat de altijd durende tendenz voorzit
van Het Volk te maken een revisionistische
krant, doch Spr. merkt op, dat het algemeen
soc.-dem. standpunt steeds is ingenomen. Als
er sprake is van revisionisme, dan is de
schuld aan de feiten.
Wanneer er een kwestie is, dan wordt er
geschreven in den geest der meerderheid.
Mendels heeft gisteren gezegd, dat het
P. B. van standpunt veranderd is. Aangezien
Spr. vermoedt, dat dit slaat op enkele partij
bestuurders, wil hij zeggen dat niet de ge
zindheid van het partijbestuur, doch de fei
ten zijn veranderd.
Het woord wordt nu verleend aan den
heer Wijnkoop, die inmiddels ter vergade
ring gekomen is. Hij herinnert er aan, dat
door de Tribune-redactie de bekende verkla
ring is afgelegd en door het partijbestuur ge
accepteerd in de bedoeling, dat de Tribune
zou kunnen blijven voortbestaan, omdat het
partijbestuur gevoeld heeft, dat het niet het
recht had, van wien ook, te eischen geen
gebruik te maken van de vrijheid om zich
te uiten.
Het directe gevolg van deze verklaring is
geweest, dat ieder in de partij het recht ge
nomen heeft de redactie van de Tribune op
de bekende wijze te belasteren.
Met het voortbestaan van de Tribune werd
beoogd de behartiging der belangen van 't
Marxisme, doch ook van de partij zelf.
Toen kwam de conferentie, waar de werke
lijkheid anders geworden is. Vervolgens wees
Spr. op wat Troelstra geschreven heeft aan
't adres der Tribuneoppervlakkigheid,
boos opzet, enz.
Spr. wees op het verschil van optreden
van Mendels en Duys, haalde in zijn verder
betoog een brief van Kautsky aan, die ge
adviseerd heeftvoor alles de eenheid. De
vergadering was onder dit betoog zeer ru
moerig. Duys roept„Ik hou geen speech,
of 'k haal Marx er bij", een ander roept
„Nijverdal", Wijnkoop antwoordt: „Daar
ga ik niet op in", er wordt gelachen, dan
weer barst de verontwaardiging en het ge
joel los; geroepen wordt: „Vliegen, jij hebt i
de leiding", Troelstra roept: „je verdraait",
anderen schreeuwen „niet waar", een
oogenblik 'ater roept Schaper„dat lieg je"
en wordt aan andere zijde geroepen„San-
nes zegt, dat 't niet waar is"weer is het
Troelstra, die zegt: ,,'k heb met je theorie 1
niets te maken, zeg dat met ons niet te bol
werken is."
Zoo gaat het doorhet goed volgen van
Wijnkoop's betoog wordt zeer bemoeilijkt.
Telkens herhalen zich de uitroepen als-
„tjonge-tjonge" enz.
Als Wijnkoop het heeft over den St?*al'
nacht, staat Troelstra op en zegt, dat, a'4s ei*
weer een oogenblik komt, dat de conserva
tieven een minister van oorlog weg willen
jagen, als deze komt met concessies om de
uitgaven te beknotten, dan zal hij voor dien
minister stemmen (applaus en gesis). Ten
slotte zegt Wijnkoop, dat als de redacteu
ren er uit moeten, zij de organen zullen stel
len tegenover de partij.
Vervolgens wekt Gorter in een rad en met
opwinding uitgesproken redetje, zoodat hem
het zweet op hoofd en in nek parelt, alle
Marxisten, het zout der partij, op, uit te tre
den als tot royement wordt besloten. Het
congres roept hij toe: Maak, dat de Mar
xisten blijven in de partij en vrijheid van
spreken wordt gegeven als vroeger.
In de middagzitting (er werd van 12J
IJ gepauzeerd) zette Wibaut uiteen hoe me
vrouw Roland Holst en hij zich voorstellen
het bijblad te redigeerenvolgens Spr. zou
dit heel goed gaan en mevr. Roland Holst-
zal zich niet tevreden stellen met den schijn
Hij kan geen gevolg geven aan den roep
stem van Gorter, zich te sbharen om de Tri
bune *t is zijn bedoeling de Marxistische-
propaganda in de partij te brengen.
Spr adviseert dan tot verwerping van.
voorstel c in het belang der partij.
Mevr. Roland Holst hield nu een harts
tochtelijke rede om te betoogen, dat zij als
uiterste en wellicht laatste poging zich be
reid heeft verklaard met Wibaut het week
blad te redigeeren, om -de Marxistische
richting in de partij te houden. Zij begiut
den mist weg te nemen, welke door de rede
van Troelstra om de heldere, waarheid is
gevormd.
Dan zet zij uiteen, dat dx Tribune is op
gericht door de minder'neid, tengevolge
van de schuld der meerderheid. Zij en Wi
baut nu willen* strijden. in den geest, dien
men verdragen kanmisschien gaat dat
minder snel, doch zij hoopt, dat de Mar
xistische idee doorzijg ,elt en doorfiltert in
de leele partij Zij aanvaardt het blad:
1. omdat dit de sa menwerking mogelijk
maakt van twee ri chtingen in de partij,
evengoed als in an<? ,ere landen 't geval is,
nl zal zij zich niet zoo aangenaam gevoelen
in de partijen 'i\ omdat zij het weekblad
mogelijk oordee't al is zij zich de groote
moeilijkheden bewj ïst.
-al»0
Ook zij voelt geen zedelijke vrijheid bu:
ten de partij te werken als tot royemet
besloten wordt. Zij weet hoe ontzetten
moeilijk de keus is. Alles gaat om de liefi
voor de partij. Het is het vervloekte, t
lendige delimna, waarin drijvers als Troe
stra ons hebben gebracht.
Hoe ook besloten wordt, altijd zal e*
knaging in ons blijven. Zij wek. op tc
grootheid van hart en van inzicht. (Lanj
durig applaus).
Schaper hield nog een betoog, hier 4
daa- geestig, dat men de proef met h<
weekblad aan kan degenen, die 't blad
digeeren, zijn voor rede vatbaar, genegel
tot overleg.
De Tribune-redacteuren kunnen niet blij
venze zullen nu ook gaan schelden o
mevr. Roland Holst. Hij vertrouwt, dat f
partij na het zuiverings-proces zal zijn
een luchtballon, di na uitwerping van bi
last steeds hooger stijgt. Ad'
Nadat nog het woord gevoerd is door D 'J
Roode, die o. m. meedeelt, dat Ceton he«
gezegdAls je ons uitstoot, stichten w
een nieuwe partij, en door Henri Polak
die nog een laatste poging doet als vrij
staand man tusschen beide kampen om 4 H
partijen samen te brengen, wordt het P.-Ej ^en
voorstel in stemming gebracht.
a. De partij geve een weekblad uit onda
redactie van de partijgenooten Rolant liaa
Holst en Wibaut.
Dit weekblad zal als bijblad worden ver
-bonden aan het Volk.
De redacteuren oefenen hun functie a
in geregeld overleg met de redactie van ht
Volk en zij hebben daartoe, ten einde me I-
het Volk eeD goed geheel te vormen, ooi
Tech; van medespreken in zake den inhoo j
van het dagblad. <jt)0
Aangenomen me' twee afdeelingen tegel
/Leiden en Leeuwarden). em<
De voorzitter deelt mee, dat op 't Paasch ste<
congres een financieel voorstel zal wordei doe
aangeboden in verband met de oprichting Ka
v in het weekblad
b. Het congres spreke a's zijn beslist» °P.
meening uit, dat het bovenstaande beslui
tot gevolg behoort te hebben de opheffin{
van de Tribune <je!
Aangenomen (tegen Zwolle, Zutphen, jjc
Leiden, Amsterdam IVI, Wageningen,
Weesp, Westeremden, Alkmaar, Bussum)^. Hi
c. Indien de partijgenooten, die de Tri de
bune uitgeven, niet tot die opheffing ba- ar'
reid zijn, spreke het congres als zijn mee- stl
ning uit, dat deze partijgenooten van het
lidmaatschap der partij vervallen moeten
worden verklaard. Aangenomen met 20$
-tegen 88 stemmen (15 blanco).
De heer Mendels verklaart, dat dit dl J.
laatste maal is, dat men hem als partijge
noot voor zich ziet.
De heer Gerhard vroeg als Marxist, ho
hij de woorden van Troelstra over de miL
taire zaken heeft op te vatten, met h«
oog op zijn Kamercandidatuur in Beboter-
.land. 1 ki
Troelstra antwoordt, dat er nog voldoen-
-de gelegenheid zal zijn hierover te spreken
Verder releveerde Troelstra de moeilijke
positie van Mendelshij prees hem ah
wakkei strijder en hoopte, dat hij op zijn
besluit terug zou komen. Spr. gaf den ra ad
-geen overijlde besluiten te nemen.
Met een optimistisch woord sloot Vliegen
■het congres.
Jozef Israëls' zelfpor
tret. Jozef Israëls heeft zijn jongste, be- g
ke.nde, zelfportret dat ter gelegenheid var
zijn jubileum in Amsterdam tentoongesteld
is jjeweest geschonken aan de Joodsch*
kuctstnijverheidsschool „Bezalel" te Jeruza-
Jem. j
Ook een „bekendie tijdgenoot."
Als bekenden tijdgenoot stelt De Ware Jacob
deze week weer Alexander Blok voor. Bekend?
Jawel, in. ruimen kring, maar daar niet als
Alexander Blok. Als Herkules, als Samaritaan,
„in alle standen, met en zonder kleeren aan",
gelijk Jacob zingt. Blok is een zeer oud model. 1
„Bij de schilders en aan de akademie. Poseerde
naakt en' gekleed. Was wel eens concierge bij i
een kunstenaar, deed boodschappenmetselde wel
eens een schoorsteentje, etc. Zijn vyftigsten ver-
jeaurdag vierde hij zoo ongeveer in 1877 en po
seerde toen juist voor een academisohen „Akt."
In het oostuum, dat daarbij gebruikelijk is, ont
ving 'hij de gelukwensohen der ,rapins" en rook-
te met sm-aak de door een gouden band je ah
Havanna vermomde 3 ets., die hem vereerd; was.
Al die jaren door poseerdie Blok „als een
muur." Altijd goed gehumeurd en het gezang
der klasse met zijn- diepe basstem begeleidend.
Hij was een steun van het schilderskoor als hot
patriotische liederen als Piet Hein etc. galmde,
want zijn bas was peilloos diep. Zijn vertellingen
uit het zeemansleven waren ondoorgrondelijk.
Aan den drank was bij om zoo te zeggen niet
verslaafd. Eén enkele maal heeft hij, 's avonds
eens poseerend en alles om zich heen vergetende,
vol herin-nerimg aan een neef die hem, dien mid
dag bij diens behouden thuiskomst uit een of
ander werelddeel had getnacteerd, een weemoe
dig led' aangeheven, tot groote ontsteltenis van
den vorigen directeur, prof. Aug. Allebé, maar
tot stichting der leerlingen. Dit lied kon hy
helaas niet voltooienDe gelegenheid daartoe
werd hem van hoogerhandi wreedaaTdiglijk ont
nomen. Hij was in zijn vrije uren metselaar en
rookverdrijver, ook wel eens huisbewaarder. Ook
heeft hij zich bij het afsolieidsfeest aan> prof.
Wijn veld zien belasten met het diragen van een
Oud-Hollandsohe soldaten-uniform. Het feit dat
hij, in uniform, met de feestelijk gestemde schil-
dors naar Krasuapolsky medemodht, bracht hem
in een toestand die tot een noodlottige ontknoo
ping voerde, want des anderen daags kon men
lezen, dat een antiek krijgsman na dapperen
tegenweer door de gerechtsdienaren op den Dam
was overmeesterd en tijdelijk opgeborgen. Blok
had toen nog niet het waardige uiterlijk van
thans. In lateien tijd fokte hij een grooten haard,
die hem een St. Xiklaas-achtig voorkomen gaf.
Dit was voor zijn vak, daar hij als beau vieillard
meei kon poseeren. Blok staat op vele schilde-
Tijen. Vereeuwigd is hij door Israëls als de droeve
vied-uwnaar, die „langs het graf" loopt (Stedelijk
Museum), als ankerdrager, als schelpenvisscher
Honderden schilders hebben op zijn 'body gestu
deerd.
Blok is door dit artistiek bedrijf niet rijk ge
worden. Au contraire."
De Ware Jacob dëett mede, dat Blok. den- 23en
zijn gouden bruiloft vieren zal en Prof. Dake te
Amsterdam- gaarne feestgaven incasseert.
Het weekblad reproduceert verscheidene tee- j
keningen naar Blok.
