J»°. 71.
J >targang.
Woensdag 8 September 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE W1SKOTTENS.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Deze Oo'JTfnt verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bjj de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen ItA
het herhaald adverteeren in dit Blad, bq abonnement. Eeaxe
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Het Spitsbergen-vraagstuk.
Onze fantasiën over <le Noordpool en aau
wie hij toebehoort, brachten ons onwillekeu
rig ook een ander gebied uiit het hooge Noor
den in gedachten, welks internationale posi
tie eerlang zal worden geregeld, namelijk 't
eiland Spitsbergen. Ingevolge een voorstel
door de regeeving van Noorwegen in 1908
gedaa 11 moet eerlang eene conferentie der
daarbij betrokken mogendheden zich met de
regeling der verhoudingen op Spitsbergen
bezig houden. Volgens betrouwbare berich
ten zijn de staten, welke aan de conferentie
zullen deelnemen de volgende Duitscliland,
België, Denemarken, de Yereeuigde Staten
van Noord-Amerika, Fankrijk, Groot-Brit-
tannië, Nederland, Noorwegen, Rusland en
Zweden.
In de jongste aflevering der „Revue gene
rale de Droit international public" houdt
Camille Piccioni zich bezig met de taak,
welke de conferentie zal hebben te vervul
len.
Sinds in 1871 een poging van Zweden om
het eiland te bezetten, op het verzet van
Rusland schipbreuk leed, is het meermalen,
wanneer eenige betrokkenen werk er van
maakten de bezitkwestie van het eiland te
regelen, als gezagloos gebied, als „terra
- nullius" aangeduid. De rechtsverhoudingen
op het eiland echter vorderen hoe langer hoe
meer een beslissende regeling. Spitsbergen
wordt al lang niet meer alleen door vissëhers
en door jagers op robben en blauwvossen als
uitgangspunt van hunne ondernemingen ge
bruikt. In de laatste jaren hebben er zich
sinds de ontdekking van zijn kolenrijkdom
ook twee mijn maatschappij en, een Engel-
sche en een Noorsche, gevestigd. Deze geven
werk aan meer dan 100 arbeiders, van wie
velen het heele jaar op Spitsbergen blijven.
Thans is ook het aanwezig zijn van goud,
marmer en phosfaat bekend geworden, wat
de beteekenis van bet eiland spoedig merk
baar zal doen toenemen.
Indien door de ophanden zijnde confe
rentie het eiland als gezagloos land wordt
verklaard, gelijk de Zweedsclie pers in over
weging geeft, zoo zal het toch niet in werke
lijkheid zonder oppergezag blijven, wat het
trouwens in den waren zin des woords ook
thans niet is. Ieder der tien Staten zal dan
de inbezitneming aan elke willekeurige au
dere kunnen ontzeggen. Zelfs deze bepaling
eal reeds in waarheid een medeheerschappij
der betrokken staten tot stand brengen. De
moeilijkheden voor de regeling der toestan
den op Spitsbergen liggen in het groot aan
tal der deelnemende staten en in het ont
breken van een toereikende vaste bevolking.
Deze omstandigheden bemoeilijken eener-
zijds de instelling van een verdragend zelf
bestuur op het eiland met bloot toe
zicht der lieerschende mogendheden, zoo
als b.v. onzijdig Moresnet dit heeft, ander
zijds een werkzaam bestuur van die mogend
heden zelf, daar geen bestuursdaad zonder
de toestemming van de gezamenlijke mogend
heden mag worden ondernomen.
Daar het nu niet mogelijk zal zijn, alle
maatregelen, beurt voor beurt, te doen af
bangen van de overeenstemming der mo
gendheden, zal de conferentie voor eens en
voor altijd over de regeling der verhoudin
gen op Spitsbergen tot overeenstemming
hebben te geraken. Zij zal een burgerlijk
recht, een strafrecht en een procesrecht,
moeten vaststellen, waaraan allen onderwor
pen zijn, die op het eiland grond bezitten,
jacht, visscherij of mijnbouw uitoefenen of
or zich permanent of tijdelijk vestigen. De
oorspronkelijke bevolking van Spitsbergen
zal men in menig opzicht onder de jurisdic
tie van het overgeleverde inheemsche recht
moeter\ laten en een rechtspraak van vrede
rechters van hunne nationaliteit kunnen in
voeren, maar voor de vraagstukken onroeren
de goederen betreffende en voor ernstige mis
daden zal een internationaal gerechtshof ver-
eisebt zijn. De benoeming van één rechter
zal voldoende zijn, hij zou alleen of bijge
staan door leeken de rechtspraak hebben uit
te oefenen. Zijne benoeming zou kunnen ge
sclxicden bij keuze door de betrokken mo
gendheden en naar stemmenmeerderheid, ol
zoo de benoeming moest geschieden bij goed
vinden van al die mogendheden, bij liet ont
breken van overeenstemming door een niet
betrokken staat.
- De inwendige bestuursorganisatie zal men
bezwaarlijk aan een enkele der deelnemen
de staten kunnen opdragen. Een bestuurs
raad van vertegenwoordigers van alle tien
de staten zal daarentegen ook niet denkbaar
zijn. Daarom zal men óf een klein getal der
naastbetrokken staten het gemeenschappe
lijke bestuur moeten overlaten of voor de
uitoefening van liet toezicht op zee in regel
matige afwisseling oorlogschepen van elk
der mogendheden moeten stationneeren en
te lande een van de afzonderlijke staten on
afhankelijk bestuur en plaatselijke politic
moeten instellen.
Het plaatselijke bestuur zou de begroo-
ting hebben op te maken en naar de beslui
ten der mogendheden belastingen en invoer
rechten heffen. Spitsbergen moest voor al
tijd onzijdig verklaard worden.
Ziedaar in korte trekken de bestuursin
richting, welke Piccioni zich voorstelt. Tot
©en organisatie in dezen geest zal het
moeten komen, al zal de toekomstige ont
wikkelingsgang van Spitsbergen vroeg of
laat tot wijzigingen aanleiding geven. Maar
voorlcopig komt het er slechts op aan door
een internationale overeenkomst een bevre
digenden toestand in bet leven te roepen,
welke aan den strijd der mogendheden om
de heerschappij en aan orde- en rechteloos
heid een einde zal maken.
Engeland.
Do verhoudingen tusschen de partijen in
Engeland en het lot van de begrooting wor
den sedert korten tijd weder pessimistisch
ingezien. Tot twee weken geleden hielden
de aanhangers der regeering haar zegepraal
voor zeker en in conservatieve kringen werd
ten slotte toegegeven, dat nu een verwerping
der begrooting in het Hoogerhuis niet ern
stig viel te duchten. De laatste twee weken
is intusschen de toestand veranderd en weer
zijn het de uiterste conservatieve partijen,
die aansturen op verwerping der begrooting
en ontbinding van bet parlement.
Bij de clericale partijen is de belangstel
ling eenigszins verflauwd. De onderwerpen,
thans aan de orde, zijn minder populair dan
de grondbelasting. Ook heeft het indruk ge
maakt, dat Loixl Rosebery met zijn vroegere
partij thans geheel heeft gebroken en bin
nenkort openlijk tegen de begrooting zal
spreken
Deze factoren zijn intusschen niet vol
doende om een verwerping van de begroo
ting in het Hoogerhuis reeds waarschijnlijk
te maken. De stemming in het land is veel te
onzeker, dan dat Balfour en Lansdowne op
een overwinning bij de algemeene verkiezin
gen zouden kunnen rekenen. Komt echter
een radicale partij terug, dan is niet alleen
de begrooting aangenomen, maar het veto
der Lords geheel verloren. Aan den anderen
kant is het niet waarschijnlijk, dat de groep
Asquith-Grey-Haldane gaarne nieuwe ver
kiezingen ziet, die voor hen öf een neder
laag óf een sterker toeneming van den ra
dicalen vleugel "ten gevolge zou hebben.
Denemarken.
Kopenhagen, 7 S e pt. Het onder
beschermheerschap van den koning staande
5e congres van den Internationalen lïond
voor materiaalonderzoekingen en techniek,
is hedenmiddag in de feestzaal van de uni
versiteit plechtig geopend. Daarbij waren
tegenwoordig de koning en koningin, de
kroonprins en kroonprinses en de overige
leden der koninklijke familie, de ministers
van buitenlandsche en van binnenlandsche
zaken, benevens vertegenwoordigers van re-
geeringen en genootschappen uit bijna alle
beschaafde landen. De kroonprins riep in
zijne hoedanigheid van eere-voorzitter aan
de aanwezigen in de Fransche taal het wel
kom toe.
Italië.
Het oomité, dat de beweging tegen het be
zoek van den Tsaar leidt, heeft een zeer
heftige oproeping in het licht gegeven,
waarin de Keizer der Russen eein beul ge
noemd en het volk van Italië aangespoord
wordt, een waardige tegenbetooging te hou
den. De onderteiekonarem zijn uitsluitend)
socialisten en anarchisten, slechts een enkel
republikein en geen radicaal bevindt zich
onder hen. De Romeinse he correspondent
van een. Duitsch blad wijst e<r op dat eenige
der voornaamste namen ontbreken, als En
rico Ferri, Andrea Costa en Leonid a Bis-
solati, de directeur der Avanbi, zoodat deze
proclamatie volstrekt niet voor een gemeen
schappelijke betooging der geheele Linker
zijde kan doorgaan.
Het bestuur der Arbeidsbeurs heeft be
slist, dat ingeval de Tsaar in Italië komt,
vlaggen met rouwfloers zullen worden uit
gestoken. Vergaderingen zullen worden be
legd ter nagedachtenis van de slachtoffers
van den Russischen opstand en voor de ge
zinnen dier revolutionairen zullen inzame
lingen worden gehouden. Mocht de politie
tussohenbeiden komen, dan zal men 24 uur
lang bij wijze van protest het werk staken.
Bij geruchte verluidt dat het Czarembe-
zoek aan Italiaansche wateren achterwege
zal blijven. Er loopen al Lang praatjes dat
de Tsaar zich tegen die reis zou verklaard
hebben. Het heet, dat de ongesteldheid der
Czarina de reden is.
Spanje.
ITit Barcelona wordt d.d. 3 September
ondier het opschrift „De Wi/tite Terreur" te
Barcelona o.m. het volgende aan de Kol®.
Ztg. geschreven
„Hoeveel duizenden politie agenten, re
chercheurs en gendarmes zijn hier wel sa
mengetrokken! Niemand kan ddt precies
zoggen. Bij deze sterke machtsontplooiing
verbaast men zich zeer, dat Ln de week van
22 tot 29 Augustus in de armste arbeiders
wijk en Ataraziana en Hospital niet minder
dan elf bommen sprongen cox ettelijke men-
schen doodden of zwaar verwonden. Eu de
als altijd onbekwame politie wiet er niets
van, dat de anarchisten reeds weder aan
het werk waren.
Na de Juli-week heette het, dat nu do
boo ze geesten uitgebroken waren, een tijd
van rust zou volgen. Het lijkt er niet naar.
Op 31 Augustus sprong in een tram gedu
rende den rit op de Ploza de Esp ana een
bom die vier do oden maakte. Op 2 dezer
werden in den omtrek van het warenhuis El
Biglo nog zes andere bommen gevonden. De
censuur laat geen mededeelingen daarover
door, en het blad Diluvio, diat er slechte
op zinspeolde, kreeg een boete van 500 pe
a's. Herhaalt dit misdrijf zich, dan dreigt
opheffing en gaat de redacteur voor eenige
jaren in de gevangenis. De volksfantasie
vindt in deze gebeurtenissen nieuw voed
sel en zonder profeet te zijn, kan men zich
op het ergste voorbereiden
Een maatschappelijkr crisis is nauwelijks
te voorkomen. De winkeliers zijn voorne
mens Maandag 6 dezer ten teeken van zwij
gende ontevredenheid hun winkels te slui
ten en ëen nieuwe algemeene staking is
aanstonds daarop te verwachten. Reeds ver
leden Maandag 30 Augustus was men hier
op voorbereidde politie nam toen weer
174 personen in hechtenis. De troepen blij
ven dag en nacht in de kazernen, en de ste
delijke tolkantoren zijn in staat van verde
diging gebracht, het geheele personeel is ge
wapend
Door de wegzending hunner verzorgers
zijn talrijke arbeidersgezinnen in den groot
sten nood achtergebleven. Verschillende
textielfabrieken ontslaan voortdurend arbei
ders. Een en ander is niet geschikt, de ge
moederen tot kalmte te brengen. Hierbij
komen nog de c i-aconische maatregelen van
den burgerlijken gouverneur, de onhandig
heden van verschillende autoriteiten. Wan
neer heit vuur ditmaal fel uitslaat-, zullen
de mannen van het gezag het zichzelf te
wijten hebben. In de geheele provincie wor
den wapenen opgevraagd en door de gen
darmerie aan het tuighuis afgeleverd. In
tusschen duurt bij de soldaten het deser
teer en in do Catalonische provincies onver
minderd voort en de afkeer van het Marok
kaanse he avontuur neemt dagelijks toe."
Rutland.
Peterhof, 7 Sept. De Czaar en de
Czarina zijn heden avond 10.30 met hunne
kinderen naar de Krim vertrokken.
Uit Petersburg wordt aan enkele bladen
gemeld, dlat het plan van een reis van den
Tsaar naar Konstantinopel als opgegeven
kan beschouwd worden. De Retsj zegt van
diplomatieke zijde vernonnen te hebben dat
de tegen begin October voorgenomen reis
van Russische oorlogsschepen door de Dar-
danedlen en het bezoek aan den Sulta® niet
zullen doorgaan.
Turkije.
Konstantinopel, 7 Sept. Nora-
dounghian, minister van openbare werken
heeft zijn ontslag ingediend.
Honderd zes leden van de Turksche Ka
mer hebben een stuk geteekend, waarin zij
minister Noradoengian verzoeken af te tre
den, aangezien hij niet meer het vertrou-
wen der meerderheid heeft. Dat heeft ver
moedelijk bij den minister den doorslag ge
geven.
Konstantinopel, 7 Sept. In
tegenstelling met de beloften van de Porte
zal men aan. den Sultan ter goedkeuring
overleggen het doodvonnis van vier Arme
niërs uit Adana; de Armenische patriarch
heeft zijn ontslag genomen.
Griekenland.
Athene, 7 September. De Staats
courant bevat de ontslagneming der prinsen)
CLristophore en George, die op bet oogen-
blik in Duitschland toeven.
Kreta.
De Turksche regoering heeft over den
moord vaax twee Moslemen op Kreta haar
beklag gedaan bij de vier beschermende mo
gendheden.
Marokko.
Madrid, 7 September. Men
meldt uit Penen Gom era dat door een gTar
naatschot dat te midden van groepen Moor-
ren, die op iict kanon geweerschoten losten,
ontplofte. Zes M00ren zijn gedood, de aude-
ren namen de vlucht.
Perzié*
Wij hebben het onderhoud medegedeeld
van een correspondent van het Russische
blad Roesskoje Slowo met den afgezetten
Sjah van Perzië Mohammed Ali, over de
jongste omwenteling in Perzië.
Dezelfde correspondent had eveneens een
onderhoud met den tot levenslangen bal
lingschap veroordeelde oud-minister Saad-
ed-Daouleh, die het volgende verklaarde:
„Op den derden dag van de belegering
der residentie, toen de kansen van de re-
volutionnairen gunstig schenen, besloot de
Sjah naar de Russische ambassade te vluch
ten. Ik deed al mijn best, den Sjah te
weerhouden van dien gevaarlijken stap; ik
had geheel andere plannen voor een vreed
zame bijlegging van. het geschil. Ik had
een manifest opgesteld, waarin alle eischen
der revolutionnairen werden ingewilligd,
opdat wij geen bemoeiing van vreemde mo
gendheden met onze zaken te vreezen zou
den hebben. Bovendien zouden de reac-
tionnairen onmiddellijk uit Teheran wor
den verbannen, en zou het Parlement wor
den bijeengeroepen. Een deputatie uit de
stad, aan wie ik ipijn plannen mededeel
de, was het daarmede volkomen eens.
,,Ook de leiders der revolutionnairen, de
Sipacli-dar en Sardar Assad, stemden daar
in toe. Den volgenden dag zou door aan
plakking dit alles aan het volk worden me
degedeeld. Ik ging 's avonds slapen, in de
vaste overtuiging, dat alles verder vreed
zaam zou verloopeu. Maar hoe groot was
mijn verbazing, toen ik den volgenden mor-
gen de vlucht van den Sjali vernam.
„Ik hoorde dat in den nacht twee diplo
maten van de Ëngelsche ambassade een
langdurig onderhoud met den Sjah hadden
gehad ,en hem de vlucht hadden aange
raden. De Sjah vluchtte op een oogenblik
toen zijn leven geen gevaar bedreigde, toen
alles in de beste orde was. Ik ben van
meening, dat de twee groote mogendheden
Engeland en Rusland, zeer onoprecht tegen
Perzië zijn. Toen ik nog minister-presi
dent was, hebben beide mogendheden niets
gedaan, om de grondwet te doen voortbe
staan. Zij volgen een zeer merkwaurdige
politiek. Aan alles ziet men, dat zij af
wachten De nieuwe regeering heeft geen
manschappen en geen geld. De beide mo
gendheden kijken de zaak kalm aan. Welk
dubbel spel zij spelen is duidelijkzij wil
len dat in Perzië steeds onrust heerscheu
zal, opdat zij voordeel ervan zullen leb
ben."
Vereenigde Staten.
N e w-Y o r k, 7 Sept. De geneesheer
van den bekenden Amerikaauscheu staats-
Ml
2 DOOR
RUDOLF, HERZOG.
Gustav Wis kotten had met potlood' een
paax* regels op bet voor Ivem liggende kaar
tje geschreven. Nu stond hij op.
„Wat is dat voor een© stoornis 1 Ken1 je
mij?"
De politie-beambte ruam een© stramme
houding aan. Dat was een comnwvndjo-tooin
„Jawel, mijnheer Wiskotten."
„Dan vraag ik je nogmaals: wat betee-
kent deze stoornis?"
„Neem mij niet kwalijk, mijnheer Wis
kotten M aar de herbeffgier Schuilt© mag
's nachts na twaalven niet.
„Wat de waard Schuit© 's nachts na twaal
ven mag of niet mag, gaat mij geen steek
aan. Dat zullen toch wel, om het 200 maar
eens te noemen, zijne particuliere aange
legenheden zijn. Overigens vormen wij hier
een besloten gozelsc'liap met statuten. Daar
heeft- niemand verder iets meê to maken."
Do politie-beambte begon zijn zelfver
trouwen te verliezen.
„Daarvan was ons tot nu toe niets be
kend..."
Hoofdschuddende wendde Gustav Wiskot
ten zich tot zijne broeders, die met het air
van diiep gekrenkte burgers rondom de ta
fel zaten. „Hij gelooft het niet." En hij
nam het kaartje op. „BarmOn, den achlt-en-
twintngsben Februari, achttienhonderd ne
gentig. Goed? Verder dus 1 Vereen 13'ng
der familie Wiskotten? Komt dlat uit? Of
zie je hier iemand anders dan louter Wis-
kettens?" Verder: artikel 1: Het doel der
vereeniging is de Donderdag. Dat het van
daag Donderdag'is, zal je wel niet bestrij-
d >n Artikel 2: Behalve dlat beoogt d© ver
eeniging de veredeling van feestliederen voor
Wiskotlensche familie-fees ten. Daarvan zul
len wij dadelijk het bewijs leveren."
Zes kelen schraapten zich. De politiedie
naar wilde iets zeggen. Doch Abraham
Schulte legde ernstig den vinger tegen de
lippen, want de zes gebroeders Wiskotten
waren 'begonnen
,,An der Gartendü-a-iir
Hat mein Madchen mi-a-ir
Sanft die Hand gedrückt.
Ach, wie ward mir da-o-a,
Als mir das gescha-o-ah,
Als mein Madchen mi-a-ir
Sanft die xiand gedrückt."
De nachtwacht kreeg het te kwaad. Hij
wischte zich het voorhoofd af en grinnikt©
I verlegen in zijn helm, dien hij voor een
I paar seconden af genomen had. Toen viel
j zacht de deur dicht. Het lied was uit, de
nachtwacht had zich verwijderd.
„O-hal" lachte de waard) en liet heb
i zware lichaam willoos in oen stoel vallen,
j o-hal" en als een verwijderde echo rolde
i het nog eenmaal stokkend, stootend, adem-
j loos uit zijn mond: „o—ha1" En toen
brak zich een dier woeste, ouderweteche
j stemmingen, baan, zooals slechts het Wup-
perdal, het zwaar arbeidende, het adem
I scheppende, ze kent.
Het aangeleerde verdween. Het uitwen
dige laagje, meegebracht uit den dienst, uit
den vreemde, door den omgang met vermo
gende zakenvrienden, ver blikkende indus-
trieelen, voorname handelshui-zen, werd als
eene hinderlijke Zondagsche jas verwijderd,
d-e uiterlijke vormen werden niet meer in
acht genomen. Men was niet tie midden dor
fabrikantenzoons, d:e op -do textielmarkt in
de wereld een gewichtig woordje mee te spre
ken hadden, doch onder do zonen van het
bergachtige land, zooals de vaderen geweest
waren, toen zij nog niet de met alle
krachten van stoom, electriciteit, en groot
handel arbeidende fabrikanten van heden
iu hun. blauwe kiel van1 het weefgetouw, van
de riemenbank, van den verfketel gekomen
waren, om zonder ouderscheid van rang en
stand breeduit aan de algemeene tafel te
zitten. Ruw, onbeschaafd, met kernachtige
woorden in pLat-Duitsch den mond roerend,
met geërfd en verscherpt zaken-instinct,
doch met groote eerlijkheid en even, onver
woestbare levenslust als werkkracht.
Met hunne gezonde longen schreeuwden
de Wiskottens legen elkaar, sloegen ze als
werklieden bij liet kaartspel op de tafel,
beantwoordden ze iedere grap met luid ge
lach en dronken elkander met lange teugen
toe, alsof zo nog altijd in heimelijke ver
binding met hun gymnasiasten-tijd stonden.
De luidruchtigste van allen was Gustav Wis-
kotteüi.
„August, als het je gemoed niet be
zwaard Proost
„Mijn gemoed! Iedere arbeider is zijn
ioon waard, staat in Lucas
„Kinderen, kinderen 1 August heeft ge
sproken! Het staat in Lucas 1 Oweram, lui
wammes, waar blijft 't bier? August, de av
beider is zijn loon Waard 1"
„Wacht jij maar, totdat je thuis komt."
„Voor den dag er mee."
„Ik bedoelde alleen maar, dat je Emilie
jou dan ook je loon waard zal vinden."
„Gustav, je Emilie 1 Hoera voor Emilie!
En haar pantoffeltje 1 En het 'bedsermoen 1
O wee 1"
Gustav Wiskotten had de wenkbrauwen
gefronst. Hij dronk zijn glas keg en zett©
het hard neer.
„Laat dat. Ik mag mij toch ook wel eens
amuseeren. Of werk ik allo duivels
niet even hard als jullie anderen te zamen?
Als ik mij dan eens dubbel ontspan
„Gustav, hier is Emilie toch niet, dat je
eene verdedigende houding aanneemt?"
„Ach, wat. Ik ben tien jaar te vroeg ge
trouwd. Weet ik zelf. Maar toch waarachtig
niet, opdat jullie je liefhebberijen beter
zoudt kunnen bot vieren? 't Geld wegsmij
ten? Met 'n sabel rinkelen? I11 't geheim ge
dichten fabriceeien, in plaats van uanden,
passementerieën en matten? Daar. Kijk
deze vuisten eens 1 Wupperdaller fabrieks
merk. Wiakoctensch. En hou nou je bek."
„Oho, wie smijt er geld weg?"
„August. Voor louter missies. Voor lou
ter beidengobrood in China, Afrika eit
Kamschatka."
„Wat begrijp jij van christelijke zorg 1"
„Neen. Dat -doe ik ook niet. Mij is het
hemd nader dan de rok. Houd eerst in je
eigen huis eens flink opruiming, in plaats
van den neus in vreemde landkaarten) t©
steken. Als jullie de gelden voor buitenland
sche en binnonlandscho missiën bij elkander
gelegd en daarmee onder jo eigen landge-
ncoten de ellende met wortel en tak uitge
roeid hadt, zoodat er niets meer te doen
overbleef, dan in Godsnaam de vaan ont
rold en naar het hewlenland! Maar niet eer.
Hier brandt het en daar blusschen jullie.
Zeg eens een citaat op, feestvarken 1"
„Wirtschaft, Horatisl"
„Precies, Wirtschaft1"
„Gustav als moralist I Gustav als volks
led dérHeidaar, en het sabelrinkeleu?"
„Nou. dan hebben1 we twee matadors te
gelijk. Wilhelm en Fritz. Laat maar eens
zien. Jullie hebt reeds een scheeve heup, al
leen van den sleepsabel!"
„Wij maken onze oefeningen mee als ieder
ander. Daarmee basta."
„En zet ze thuis voort. Zien de kerels et,
niet uit als verkleede luitenants! Waar ia
dan de trots op de blauwe werkkiel van on
zen ouwe gebleven? Wij zijn de arbeiders
klasse. Wij zijn, zooals we zijn, nummer
een
De op twee na de jongste Wiskotten was
de tafel omgèloopen. Zijn ernstige, helder©
OOgen vertoonden een smeekenden blik.
„Gustav, luister eens, we hebben; allen
onze liefhebberijen. Jij houdt van een goe
den dronk uit den beker, ik uit de dichters.
Schaadt dat de fabriek iets? Neen. Maar ons
zou het als menschen schaden, indien we
het nalieten, omdat we dan niet meer ons)
zei ven zouden zijn."
„Al goed," zeide Gustav Wiskotten, „jul
lie hebt allen gelijk."
Word* vrrolfé
