I*. 111.
S"* Jaargang.
Maandag 18 October 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTEMS.
AHIERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post1.50.
Afzonder; 5 te nummers0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Ad verten tiénmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 cents bjj vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestAan zeer voordeelige bepalingen ted
het herhaald adverteeren in dit Blad, b$ abonnement. Se**
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraa*
toegezonden.
Politiek Overzicht
DeCzaar op reis.
De Czaar van Rusland bevindt zich thans
op reis naar Italië, waar hij a.s. Donder
dag wordt verwacht om het bezoek te bren
gen, dat hij schuldig is aan het Italiaansche
hof. De reisroute, die hij daarvoor heeft ger
kozen, is politiek niet zonder belang. Het
is lang onzeker geweest of hij daarvoor den
landweg zou kiezen of den zeeweg. De laatste
route zou gelegenheid gegeven hebben om
aan deze reis een bezoek aan Konstantino-
pel vast te knoopen. Toen in het laatst der
vorige week de beide keizerlijke jachten
Standart en Poolster door de Dardanellen
voeren zonder een lid van de keizerlijke fa
milie aan boord, konden de beschouwingen
daarover gestaakt wordendaardoor werd
het duidelijk, dat het plan om den sultan
te bezoeken voor goed was prijsgegeven.
Voor het bezoek aan Italië is nu de omweg
over land gekozen, en het oorspronkelijke
plan om uit de Zwarte zee voorbij Konstan-
tinopel door de Dardanellen en de Egeische
zee naar de Italiaansche wateren te gaan,
is achterwege gebleven.
Dat komt omdat-Turkije zelfs in dit ge
val groot bezwaar had, aan Russische oor
logsschepen den doortocht door de Darda
nellen toe te staan. De reden daarvan ligt
hierin, dat van Russische zijde reeds in het
najaar van 1908 de Dardanellenkwestie op
nieuw was opgeworpen. Toen werd bekend,
dat de Russische minister van buitenland-
sche zaken bij de mogendheden eene veran
dering der bepalingen van het P&rijsche
vredesverdrag, van de Pontus-conferentie en
van het Berlijnsche verdrag ten gunste van
Rusland te berde wilde brengen. Rusland
wenschte te bevoegdheid te bekomen, met
zijne oorlogsschepen door de Dardanellen te
varen, maar bij niet meer dan één tegelijk;
het volgende oorlogsschip zou moeten wach
ten totdat het vorige den tocht geheel had
volbracht. Deze poging heeft niet tot eon
tastbaar resultaat geleid, maar Turkije wan
trouwig gemaakt, en de uitwerking daarvan
ziet men in de voor de Italiaansche rei6 van
den Czaar gekozen route, die met een groo-
ten omweg over land wordt gedaan.
De vraag, of de Czaar en de Sultan elkaar
persoonlijk zullen ontmoeten, kan men nu
vooreerst wel laten rusten, want of het vol
gende jaar aan den Czaar de mogelijkheid
zal verschaffen het bezoek in Koustantinopel
uit te -voeren, is zeer twijfelachtig bij de
geringe bewegingsvrijheid, die de Czaar
heeft door de bij 'hem zelf en bij zijne om
geving bestaande bezorgdheid voor zijn
leven. Intusschen, al bleef de reis naar Kon-
stantinopel voor goed achterwege, dan zou
dit nog niet als een verontrustend moment
in de internationale politiek behoeven te
worden opgevat. De Erankf. Ztg. schrijft
daarover
„Veeleer zou het memigeéa tot nadien ken
hebben moeten stemmen, als het bezoek
van dten Czaar aan den Sultan werkelijk was
geschied, want wegens de groote bijzonder
heid vain deze gebeurtenis zou ruien ér onwil-
fek&urig eene groote re beteekenis aan moe
ten toekennlen, als in dien rlegel aau vele
andere monarchenoutmoetingeu wordlt toe
gekend. Warnit men zou tot dien grijzen voor
tijd van .die Russische geschiedenis hebben
.moeiten teruggaan, om. eene hOrfnaling van)
deze voorgenomen ontmoeting van dien Czaar
met den Sultan te vinden. Het zou eiohter
verkeerd zijn, als men deze ontmoeting of
ook maar bet plan daartoe als eend den
vrede verstorende gebeurtenis beoordeeld en
i)n Europa ongunstig opgenomieor had. Want
het „nieuwe" Rusland en liet „nieuwe"
Turkije kunnen den rechtmatdigen wettisch
koesteren die eeuwenlange, soms beimieflijke,
Soms openlijke vijandschap, die tusschen
die beidé rijken bestond, te overwinnen en,
in werkelijk goedje betrekkingen tot elkaar
te treden. lots in deze richting is in iéder
geval door het Turksche buitengewone ge-
zantscliap geschied, dat onlangs ondier lei
ding van den minister van buitenlandsche
zaken Rifaat Pacha te Livadiaa bij dien
Czaar vertoefde. De ministers Iswolskr en
Rifaat hebben, naar bericht wérd, in een
langdurig onderhoud kunnen, comstat'eeren,
dat tusschen hunne beide negéetringen en
Lauden, die beste verstandhouding bestaat.
Wel is waar zijn blijkbaar allé zwaarwich
tige kwestiën, bovenal de vraag der ope
ning van die Dardanellen voor de Russische
oorlogsmarine, uitgeschakeldmaar ook
zondier deze en soortgelijke kwestien aan te
roeren, heeft het buitengewone gezantschap
blijkbaar uitkomsteta gehad, dio dien vrede
bevorderen., zoodat nuen voor d'en eersten tijd
van het nabijgelegen Oosten geen© versto
ring van de Europeesche rust behoeft te
vreezen."
Dultschland.
Vorst en vorstin Bülow zullen in de vol
gende week eenige dagen in Berlijn vertoe
ven om, op uitnoodiging van het Keizer
paar, aan de viering van den verjaardag
van de Keizerin en aan de kerkelijke aan
neming van prinses Victoria Louise deel te
nemen. De Deutsche Tageszeitung knoopt
daaraan de opmerking vast, dat de verhou
ding tusschen den Keizer en zijn vorigen
kanselier niet gestoord schijnt te zijn. Dit
orgaan van de agrariërs heeft daarover wel
eens anders gedacht.
Engeland.
Naar aanleiding van geruchten over on-
eenigheden in het kabinet tusschen den rech
tervleugel onder den eersten minister en den
linkervleugel, hoofdzakelijk bestaande uit
den kanselier der schatkist Lloyd George en
den voorzitter van het departement van
handel Winston Churchill, wordt bericht,
dat die geruchten weer stelliger zijn opge
treden sedert de.rede van Lloyd George in
Newcastle van verleden Zaterdag, de au
diënties van de leiders der oppositie en den
premier bij den Koning en het vertrek van
Lloyd George voor een automobieltochtje
in Frankrijk. In beurskringen werd het af
treden van den kanselier der schatkist als
aanstaande en zelfs als een voldongen feit
beweerd en met eene rijzing in de consols
begroet. In ernstige politieke kringen vindt
het gerucht voorshands weinig geloof, al
twijfelt niemand er aan, dat de premier en
zijne nauwere geestverwanten in en buiten
het kabinet niet weinig geërgerd zijn over
de felle uitvallen van Lloyd George, inzon
derheid tegen de klasse der grondbezitters,
die nieuw voedsel geven aan de beschuldi
gingen, die socialistische neigingen aan de
regeering toeschrijven. Het praatje van het
aftreden van Winston Churchill wordt als
geheel ongeloofwaardig gekenschetst.
Aan de Vossische Ztg. worden de op de
beurs rondgaande geruchten van Lloyd
George's aftreden ten gevolge van oneenig-
heid met Asquith als geheel verzonnen ge
kenschetst.
Londen, 16 Oct. Jan Hofmeyr,
de leider van de Boudsp&rtij in de Kaap
kolonie, is heden morgen hier overleden aan
angina pectoris (borsiaaudoening).
De Engineering meldt, dat de vier voor
waardelijk toegestane Engelsche Dread
noughts in Januari op stapel gezet zullen
worden. Het vroegere plan was, er niet voor
April aan te beginnen.
De unionistische pers gelooft, dat de ver
vroeging van den bouw een verkiezingszet
De elf in Newcastle, wegens haar gedrag
bij het optreden van minister Lloyd George
verleden Zaterdag tot gevangenisstraf ver
oordeelde suffragettes weigeren voedsel te
gebruiken. Twee van hen, lady Lytton en
mrs. Brailsford, werden op bevel van den
minister van justitie wegens lichaamszwak
te vrijgelaten. Op de anderen zal de kunst
matige voeding worden toegepast.
Italië.
Over het bezoek van den Czaar wordt
officieus uit Rome medegedeeld, dat de
Czaar in den avond van dén 22en of den
morgen van den 23en October zal aanko
men op slot Racconigi bij Turijn, waar
reeds ijverig toebereidselen gemaakt worden.
De keuze van de plaats van het bezoek
wordt hiermee verklaard, dat ook Koning
Victor Emanuel bij zijn bezoek niet de
hoofdstad van Rusland bezocht maar slechts
vertoefde in het slot Peterhof. Gelijktijdig
bericht de Mattino uit Napels, dat de Czaar
daar bepaald verwacht wordt. De Tribuna
bevestigt, dat in Baia bij .Napels ijverig
toebereidselen worden gemaakt voor de ont
vangst van den Czaardefinitieve berich
ten worden echter om begrijpelijke redenen
niet medegedeeld.
Spanje.
De minister van financiën heeft, zooals
onder de telegrammen is vermeld, bij de oor-
tes een wetsontwerp ingediend over de oor
logskosten in Marokko. Deze kosten worden
tot liet einde van het jaar, bij een bezet
tingsleger van 40,000 man, op 68 millioea
geschat, waarvan 40 reeds verbruikt zijn.
Men hoopt het bedrag tot. einde December
bijeen te brengen door bijzondere middelen..
De uitgaiven van het volgende jaar zullen
in de gewone begrooting worden opgenomen.
Madrid, 160c t. In antwoord op een
vraag naar hetgeen is voorgevallen in ver
schillende deelen in het buitenland, ver
klaarde de minister van buitenlandsche za
ken, dat. de regeering geen inmenging in
hare handelingen zal dulden.
Hij las verschillende officieel© telegram
men voor, waarin wordt medegedeeld, wat
er gebeurd is en voegde daaraan toe, dat
hij aan den Senaat alle bijzonderheden, die
hem worden bericht, zal mededeelen en zich
ter beschikking van den Senaat zal stellen
voor een bespreking.
De minister verklaarde, dat het absoluut
onjuist is, dat in Spanje veroordeelingen
plaats hebben om de gedachten, die worden
gekoesterd.
In antwoord op eene vraag betreffende
het interview van generaal d'Amade, zeide
de minister, dat de verklaringen van den
generaal niet van belang zijn.
De minister van financiën las in de Ka-
met een ontwerp voor, waarbij een krediet
van 68 millioen wordt gevraagd ter bestrij
ding van de kosten van den veldtocht in
Marokko tot het einde van het jaar.
In de Kamer zeide minister Maura, in
antwoord op eene vraag, dat het hem voor
kwam, dat de elementen, die zich bijeen
voegen voor de protesten in het buitenland,
ons het recht willen ontzeggen de bedrijvers
van de onlusten in Barcelona te straffen.
De regeering is gerust en wacht af, of men
haar dit recht 'betwist. Het Ferrer-do&sier
zal aan de Kamer worden overgeleverd. De
betoogingen in het buitenland worden gaan
de gemaakt door het element, dat verboh-
den is met het in de betoogingen te Bar
celona zich roerende element, waarin men
luid doet klinken, dat men het rechtsgevoel
van Spanje en zijne wetten in 't geheel
niet kent.
D« terechtstelling van Ferrer.
B e r 1 ij n 16 Oct. Na middernacht
beproefden omstreeks 200 betoogers met de
kreten Weg met Spanje 1 Leve Ferrer! naar
het Spaansche gezantschapsgebouw in de
Regentenstrasse te trekken. Dé politie ver
spreidde de betoogers zonder geweld.
B e r 1 ij n., 17 Oct. Heden, namiddag
werden dri e sociaal-democratische demon-
stratie-vergaderingen gehouden, diie zoo
sterk bezet waren, dat vele duizenden geen.
toegang vonden. Na heftige redevoeringen
togen Spanje werd eene gelijkluidende ver-
blaring aangenomen, die de vermoording
van Ferrer den afschuwelijkste van alle ge
rechtelijke moorden noemt en aan het ge
knevelde Spaansohe volk de uitdrukking van
broederlijke gezindheid zendt. Ongeregeld
heden hadden nergens plaats.
Nadat de protestvergaderingen waren ge
ëindigd, werd een stoet betoogers tusschen
de Köpenickerstrasse en den Engeloover
door de politie teruggedrongen. De politie
trok den sabel, maar maakte geen gebruik
van de wapenen, ofschoon er een verschrik
kelijk gedrang ontstond. Uit de menigte
werd met steenen gegooid; verse heidenen,
van de betoogers werden gevangen genomen.
Brussel, 17 Oct. Voor de stand
beelden van d© onder de Spaansche over-
heersching onthoofde graven Egmond en
Hoorne werd heden eene socialistisch© pro-
teatbetooging tegen de executie van Ferrer
gehouden.
Luik, 17 Oct. Eene protestbetooging
tegen de terechtstelling van Ferrer had he
den plaats. Een bende Apachen gooide bij
hert klooster der Dominicanen en dat van
de zusters der Voorzienigheid de ruiten in.
Hetzelfde geschiedde bij eene kerk in de
wijk Fébinnedaar werd de deur van de
sacristie opengeolopen, waar men den boel
stuk sloeg.
Londen, 1 7 0 c t. Heden werd op
Trafalgar Square oerne groote betooging ge
houden van pro'test tegen de terechtstelling
van Ferrer. Er werden verscheidene heftige
redevoeringen door afgevaardigden en socia
listisch© leiders gehouden. Koning Alfonso
werd als een bloeddorstige moordenaar aan
geduid. Er was veel politie op de been
wanordelijkheden kwamen niet voor.
Na de bijeenkomst op Trafalgar Square
sloegen die betoogers, die omstreeks 10,000
man sterk waren, den weg in naar het
Spaansche gezantsöhapsgebouw. Dit gaf aan
leiding tot eene algemeene kloppartij met
sterke afdeelingen politie, die de straten in
de omgeving van het gezantschapsgebouw af
zetten. De politie maakte zich van alle ba
nieren meester en scheurden ze stukzij
deed verschillende charges om do menigte
fce verstrooien, die zich daarna begaf naar de
roomscli-katiholieke kapitaal, om aan de bui
tenzijde van dat gebouw te demon streeren.
Hier verstrooid© de politiemacht, die ver
sterkt was, de menigte zonder moeit©.
B u e n o s-A y ree, 17 Oct. In eene
volksvergadering, belegd om te protesteerem
tegen de tereclhtsteMing van Ferrer, werden
de Spaansche vlag en bet portret van Ko
ning Alfonso verbrand. Er werd besloten de
Spaansohe goeder au te boycotten.
Uit Madrid wordt bericht, dat all© pro
cesstukken iii de zaak-Forner binnen kort
zullén worden bekend gemaakt. De regfee-
ring moet dit besluit hebben genomen ten
gevolge van e'en door den Koning gegeven
wenk.
Over den persoon van Farrter wordt mé-
dégedeold, dat liij van huis uit als ooIoAré-
Leür dienst deed op dén spoorweg, die vau
Barcelona naar die Franschle gibns leidt.
Deze bescheiden positie voldeed hém niet
op den duur: hij Legde na zevenjarigen ar
beid bet ambt- nieer eln begaf zich in 1885
naar Parijs, waar hij èene zaak be
gon en ook een tijdlang secrletaris was van
Zorrilla, den gewezen president van dé
voormalige Spaansche republiek. Meer ge
luk had hij met zijn© léssen in dé Spaan
sche taal. Een van zijln© leerlingen was Er
nestine Méunié, met wie hij in nauw©
vriendschapsbetrekkingen kwam. Die be
trekkingen hébben aan verdachtmaking
blootgestaan ook is bewéerd, dat zij onder
Ferrer's invloed anarchistisch is géwordén.
De te Milaan verschijnende Corriere del la
Séra kenschetst die beweringen als laster;
Ernest Meunié heeft niet in ongeoorloof
de verstandhouding gelieefd met Ferrer, dié
zijne vréuw naar Parijs had meegenomen
zij is als een© vrome katholiek gestorven'
©li heeft in haar testament 3000 frs. voor
zielsmissen bestemd. Wel echter lueeft Fer
rer haar geestdrift ingeboezemd voor zijn©
plannen voor die modern© school, dé lleékem-
school in tegenstelling tot d© in Spanjé heer-
schendé geestelijke scholen. Erniestiné Metu-
nié, die van hairén vader en haren oom
een groot vermogen had geërfd, waarover
zij sedert den dood van liate móéder vol
komen vrij kon besohikenbevordérdte deze
plannen zeerzij liet itn haar testaménfc
daarvoor een kapitaal na, dat 16,000 frs.
rente per jaar opleverde, en haar huis ka. de
Rué des Petites Ecuries, dat een© waarde
had van 750,000 frs. Ferrer beschikte daar
door over de middelen tot verwezenlijking
van zijne plannen. Na dén dood van Er
nestine Meunié verliet hij Pairijs, nadat ook
zij.n hu wél ijk ontbond'en was, en o-pén die in
September 1901 dé moderne school ia Bar
celona (oscuela m© der na.) Als bibBotliécaris
werd Mateo Morral aan die ze inrichting
verbo-ndén, die vijf jaren later die bom in.
d© Call© Mayor tegen het Spaansche Ko
ningspaar wierp. De modérne school, waar
uit allé kerkelijke dogma's streng verban
nen waren, bestond uit een bewaarschool,
een© lagere school, eene uitgebreid lagere
school en eene middelbar© school. Des Zon
dags dienden alle lokalen voor d© algemeen1©
ontwikkeling en stonden voor eén ieder
open. De school geraakto spoedig tot bloei
én was cka, gteesielijken instellingen een
doorn in het oog. Zij had veel te lijden on
der dé tegenwerking van dé overheidin
1906 werd zij na dén moordaanslag van Mor-
ral, dié tot Ferrer's inhéebtehisnémomg leid-
38 ms
ItlDOLf HEBZOO.
„Ik begrijp niet", zeide Wilhelm lang-
zaam, „dat jullie je maar absoluut geen vor
men aan kunt wennen."
„Vormen 1 Moeder, Wilhelm is werkelijk
flauw."
„Ik bedoel", ging Wilhelm Wiskotten
voort, „dat mem toch moet kunnen onder
scheiden of men zich1 in een goede familie
bevindt of in eene herberg."
„Moeder", zeide Guetav Wiskotten. met
gtdempt© stem, „pas op, u krijgt de ordie
van den Kou&éband."
„Hoe krijg je 'het in je hoofd zoo oneer
biedig over je moeder te spreken", wees de
oude vrouw hem geërgerd terecht.
„Toch, toch! En vader wordt pair van
Engeland."
„Dat begrijp ik niet. Dat zijn zeker weer
praatjes."
De broers lachten. Zelfs August Wiskot
ten vertrok den smallen mond. Toon echter
klopt© hij op de tafel.
„We zijn toch geen uur vroeger uit de
fabriek gekomen om gekheid te maken, maar
om rustig naar Wilhelm te luisteren1. Jullie
konden werkelijk wel wat ernstiger zijn.
Hier gaat liet om de zakeni."
Toen werd het stil rondom, dé tafel.
„Ik héb regelmatig bericht geziondem",
begon dé teruggekeerde. „In den beginne
gingen de zaken even als altijd'. Onderkrui
ping© u der concurrentie, langdurige onder
handelingen. Allerlei bijzondere verlangens
der afnemers, ergernis met de agenten. Toen
k-wam August's dépêche, dat in heti Wupper-
dal 's avonds de werkstaking uit zou brekeu,
dat Guetav met inspanning van alle krachten
bij one de orde hersteld had en wij nu de
eenigen waren die prompt konden leveren,
en door middel van nachtploegen tweemaal
zooveel als anders. Den volgenden morgen
nam ik eei rijtuig en reed alle afnemers af,
den geheelen dag. Ieder hunner toonde ik
de dépêche. Ze hadden de tijding reeds dooi
de morgen- edities der bladen vernomen en
waren zeer bezorgd of zo wed ter rechter tijd
hunne bestellingen zouden ontvangen, om
prijscouranten en reizigers uit te kunnen
zenden. Wel, toen speelde ik natuurlijk den
grootmoedige. Onze machines waren wel
reeds in beslag genomen, doch om oude klan
ten ter wille te zijn, zou ik ook nog hunne
bestellingen er bij nemen, indien het geen
stoornis veroorzakende kleinigheden, maar
belangrijke opdrachten betrof, en wat ik nog
meer voor mooie woorden verzinnen kon.
Het meaet imponeerde het den Engelschen,
dat bij ons de orde gehandhaafd bleef. Toen
vertelde ik hun, dat Gustav de raddraaiers
zoo maar met de koppen tegen elkander
bonsde, tótdat hun' hooren en zien ver
ging
„Maar zoo is het volstrekt niet gegaan
wierp juffrouw Wiskotten tegen.
„Zeker niet. Maar ik heb het hun zoo
verteld."
„Dat wan dan niet mooi van je, Wil
helm."
„Ja, maar toen kwamen de bestellingen,
moeder. Waren die soms ook niet mooi?"
„De 'bestellingen, die waren goed."
„Dat is de hoofdzaak. De Londen&che
agenten hebben naar hunne Wupperthaler
handelshuizen getelegrapheerd, wat ze maar
konden, doch toen eindelijk het bericht
kwam „Werkstaking geëindigd, alle bestel
lingen worden ten spoedigste uitgevoerd",
had ik mijn zak al vol."
„Prosit, Wilhelm", zeide de oude Wis
kotten, en anders niets. Maar de dronk
smaakte hem.
„Tot den herfst zijn we nu gedekt", merk
te August Wiskotten nadenkend op. „Maar
de nieuwe ververij zal vreten."
„Werk zal ze vreten", lachte Gustav over
moedig, „en dan nou, dé geschiedenis
met de dukateömannetjee
„We moeten een massa-artikel fabricee-
ren", zeide Wilhelm, „billijk en mooi, dat
brengt geld op."
„Billijk en mooil Voorshands is dat jouw'
voorstel ook."
Fritz schreef me over een nieuw rij
paard, dat hij tegen den l»erf6t koopen wilde.
Dau moet hij, als ik hem ken, wel een nieuw
idee hebben."
De broers keken naar Fritz Wiskotten', die
opgewonden aan zijn goed verzorgden knevel
draaide. Instinctmatig gevoelden ze, dat bet
hier niet om een grapje ging. Hier werd
over de fabriek gesproken. En een oogenblik
was het, alscf 'het geklepper der weefgetou
wen, het suizelen der spoelen en scheepjes,
liet sissen en stooteni van: den stoom, uit de
verte komend het groote vertrek vervulden.
FritzI" zeide Gustav Wiekotten.
De aangesprokene stond op en liep een
paar maal door de kamer. Toen' trok hij' zijn
stoel tusschen dieni van zijn vader en zijn
oudsten broer en greep in zijn borstzak.
„Vandaag ben ik 'gereed' gekomen. Met
de voorbereidend© werkzaamheden'. En ter
viering van Wilhelmus terugkomst zal ik hét
jullie zeggen. Kijk maar eens, vader. Wat
is dat?"
De oude Wiskotten onderzocht de draden.
„Katoen
„En dit hier!"
„Zijde nee, verduiveld, dat is ook ka
toen. Nou begrijp ik er niks meer van-. Is
dat nou zij of katoen?"
„Het is katoen, vader."
De broers zaten met vooruitgestoken
hoofden dicht 'bij elkaar geschoven. Men
hoorde hen zwaar adlemi halen. Toen atomd
August Wiskotten op, begaf zich naar de
deur, draaide d©n sleutel om enl ging weer
zitten. De stalen gingen van hand tot- hand.
„Nu verteld, Fritz1"
„Ja, als zelfs het geoefende oog van
vader zich een oogenibUk bedriegen liet
hij haalde verruimd adem „schijnt het
gelukt te zijn. Ik maak het zóó direct in
het verfbad. Bij stukken goed kan het er
later opgedrukt worden, dat kannen ande
ren ook. Maar bij lint, dat. op liet weefge
touw al gemaakt wordt, liet zich dé bewer
king niet toepassen. En nul Daar, kijk
eens." Hij haalde een eindje lint uit zijne
portefeuille. „Gisterennacht op het monster
getouw gemaakt."
Weer onderzocht de oude Wiskotten en
weer ging hét stukje lint van1 hand tot 'hand.
„Jonge, jonge, die chemie 1"
„Ach, vader, dé paar jaren in Freiburg
hebben 't- hem niet gedaan, dat is geërfd,
dat komt van u 1"
„En van moeder."
De oude vrouw had zwijgend bet stukje
lint tusschen haar vinger® gewreven. Nu
keek ze op „Gustav, dat je dé niéuwe ver
verij zoo overhaast bouwde, was je beste ge
dachte."
„Dus u gelooft er ook aan, moedér?" riep
Fritz uit.
„Het is 't beste artikel, dat ik van dit
soort ooit in het Wupperdal gezien heb. De
vraag is maar, hoe duur is het?"
„Niet duurder dan zuiver katoen. Een
paar stuivers meer. Het is slechts een kunst
greep met d© chemicaliën, em ik heb gezocht
en gezocht, totdat ik het gevonden had."
Gustav Wiskotten stond op. „Kom Fritz
we gaan dadelijk naar het laboratorium."
Ook August was terstond opgestaan. Zijn
bleek voorhoofd was verhit. „Dat moet je
ons toon en."
„Naar de fabriek? Nu nog? Neen, kinde
ren, iedere arbeid is zijn loon waard. Mor
gen vroeg."
„Kwel," riep Gustav Wiskottenen
schudde hekn bij de schouders, ,,'ben je dau
zoo anders dan wij? Voorwaart® 1"
„Heb je dan geen vonkje koopmansgeest
in je?" donderde August.
„Zijn jullie razend?" schreeuwde de jon
ge uitvinder woedend.
„Naar de fabriek!" beval Gustav.
„Schreeuwt toch niet zoo," bracht Wil
helm Wiskotten onaangenaam aangedaan in.
„We zijn toch geen ketellappers."
„Wat wil je eigenlijk met je eeuwigdurend
gesc hooi mees ter, belachelijke kerel?"
„Kort en goed, het gebeurt niet," besliste
Fritz. „Niet voor morgenochtend. Ik wil
eerst alles nieuw prepareeron. En dan gaat
vader ook mee."
„Ja, als je het van avond niet preparee
ren kunt
Wordt vervolgd.