m\ ie»
Dinsdag 7 December 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
j§"" Juar|{anK<
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem frawco per post ,j - 1.00.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon* en Feest
dagen.
Advertent iên,
'8 morgens b
mededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
j de Uitgever* in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 eents bg vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tal
het herhaald adverteeren in dit B^ad, big abonnement. Evr
oirculairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvr*>»
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gelet op artikel 37 der Drankwet,
Brengen ter openbare kennis
1. dat bij hen is ingediend' een verzoekschrift
om verlof tot verkoop van alcoholhoudender
drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik
ter plaatse van verkoop, door Mechelina Bosch,
weduwe Christiaan Vilé alhier, in de beneden-
voorlocalitert van het perceel St. Andxiesstraat
no. 26, alhier;
2. dat binnen twee weken na deze bekendma
king ieder tegen liet verleenen van het verlof
schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wet
houders kan inbrengen.
Amersfoort, den 6. Decernt>er 1909.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester.
J G. STENFERT KROEÉ5E. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Samenstelling en niaclit van het
Hritsche Hoogerhuis.
Sidney Low, die schrijver van een spoedig
vermaard geworden werk over de regee-
ringsvorm in Engeland, levert in de Neue
Freie Press© eene lezenswaardige bijdrage
over den constitutioneelen strijd, welken
Groot-Britt-annië thans doormaakt en waar
in hij voornamelijk doet uitkomen, dat de
huidige crisis niet een bloote toevalligheid
van hot Engelsche partijwezen is, doch
het eindstadium van een proces, dat
gedurende een lange rooks van jaren tot ont
wikkeling is gekomen. De geleerde schrijver
wijst er op dat, moge nu eens een liberale,
dan weer eens een conservatieve meerder
heid in het Lagerhuis de overhand hebben,
het Hoogerhuis, wat ook geschiede, in zijn
meerderheid immer uit Tories blijft be
staan. De Kroon moge al op aandrang van
een liberalen premier liberale peers benoe
men en gedurende het bewind van Camp
bell Ban nermann en Asquith is de ondier
scheiding van pair aan een buitengewoon
groot aantal liberale politici verleend, zul
ke promoties veranderen maar weinig aan
de bestaande verhoudingen in het Huis der
Lords. Na eenige jaren in de Gilded Cham
ber (gouden Kamer) te hebben doorgebracht,
wordit de nieuwe pair een Tory of stemt hij
althans met de conservatieven. Lord Lans-
downe is zelf hoofd van een der grootste
Whigfamilies, voor eenige jaren was hij in
naam liberaal. Lord Cromer en Lord Ave-
bury zijn hun beele leven lang liberalen ge
weest, zijn nog altijd vrijhandelaars en zou
den er togen protesteeren Tories te worden
genoemd. Maar zij behooren mede tot de aan
de begrooting vijandig gezindle critici en,
in alle gewichtige vraagstukken zijn hunne
sympathieën aan de zijde der oppositie. De
kleine liberale meerderheid in het Hooger-
liuis bestaat grootendeels uit peers, die in
het Lagerhuis aanhangers of collega's van
minister Asquith waren en kunnen moeilijk
aan den schepper hunner waardigheid hun
steun ontzeggen. Doch de erfelijke opvol
gers van deze peers zullen waarschijnlijk con
servatieven zijn en zij zelf zullen beginnen
binnen eenige jaren wankel te worden in hun
ne trouw aan de oude partij. Dat is een
grief die men het Hoogerhuis vaak verwijt
en liberale publicisten bespreken haar
met groote bitterheid. Zij zeggen dat wan
neer de conservatieven aan hat roer zijn,
het kabinet elk voorstel, wat het wil, het»
Hoogerhuis kan doen passeeren, terwijl een
liberale regeering gewaar loopt al hare wet
gevende voorstellen door de geregeld on
sympathieke meerderheid in het Huis der
Lords te zien gewijzigd, verminkt en wel
licht in stukken gereten.
Deze tendenz om oppositie te kiezen te
genover de meerderheid van het Hoogerhuis
is sedert eenigen tijd toegenomen.
Het is niet waar gaat Sydney Low ver
der wat vele zeggen, dat Lord Lansdow-
ne's motie tegen de financieel© hervormings
voorstellen aan een geheel nieuwe politiek
liet aanzijn geeft. Integendeel de uitgespro-
ken wil der Lords, meer te zijn dan een zui
ver registreorende Kamer, is gedurende de
laatste jaren meer dan eens gebleken.
Een halve eeuw achtereen, na de groote
Reformbill van 1832, heeft het Huis
allengs zijn beteekenis verloren als een
werkzaam bestanddeel der Engelsche consti
tutie. Dit is ten deel© uit vrees ge
sel, ied. De wet van 1832 was een vreedzame
revolutie zij vernietigde met één slag de
politieke macht van het feodale grondbe
zit, dat in de beide huizen het overwegende
element had gevormd. De Lords vreesden
door de uitoefening van hun vetorecht een
nieuwen storm te voorschijn te roepen. Zij
berustten bij de leer der liberale staatsreohts-
Leeraren en juristen, welke den nadruk er
op legden dat het Hoogerhuis zich bij ge
wichtige kwesties immer te buigen had voor
den wil des volks, zooals het Lagerhuis de
zen tot uiting braoht. In den regel vonden
de Lords dit niet zoo moeilijk. De reformbill
lieeft de politieke macht niet aan de massa
des volks, doch aan de middenklasse in han
den gegeven. De kabinetten, zelfs wanneer
ze liberaal waren, stonden onder ster
ke aristocratische invloedenhet lager
huis was onder liberale ministers als Mel
bourne, Aberdeen, Russell en Paimerston
in den grond conservatief en werd beheerscht
door mannen, welke de belangen van het
grootgrondbezit of financieel©- en handels
belangen, waarmede de Lords sinds lang
nauwe banden onderhielden, vertegenwoor
digden
Groot-Brittannië heeft geen aristocraten-
stand die zich verwijderd houdt van handel
en nijverheid. Het is iets dat vanzelf spreekt
dat rijke brouwers, bankiers en fabrikanten
in den pairstand worden verheven en de
groote landelijke geslachten verbinden zich
door huwelijk of associatie met de plutocra
tische families. Lord Rosebery b.v. huwde
een Rothschild, Lord Revelstoke en Lord
Cromer, die beiden de begrootdng hebben
aangevallen, zijn vermaagschapt aan de fa
milie Baring, een enkele groote brouwers
firma te Dublin heeft twéé peers geleverd;
verscheidene banken en industrieel© onder
nemingen hebben aristocratische deel ge no o-
ten. In de groote aéra van bloei, tengevolge
van den vrijhandel, werd Groot-Brittannië
hoofdzakelijk ten bate der zakenmensohen
geregeerd en hield liet Lagerhuis ten zeerste
rekening met eigendom en verworven rech
ten. De Peers, hetzij dat ze boomwollords,
of bank lords of van feodalen oorsprong wa
ren, hielden zich rustig.
Doch de wet. van 1867, welke aan de ar
beiders het stemrecht gaf, bracht een groote
verandering 'teweeg. Aanvankelijk n-Jaafete
de democratie van haar groote macht geen
gebruik, dfoch in de latere jaren van Ko-
j ningjin Victoria's regeering begon de demo-
crabie leiders te vinden die hen aanspoorden
het kiesrecht te benutten als middel tot ver-
botering van hun stoffelijkan toestand, bot
een nieuwe regeling dér maatschappelijke
verhoudingen. Na zijn breuk met de rijke
klassen wegens de home-rule kwestie wend
de Gladstone zijn invloed in dezelfde rich
ting aan De conservatieve elementen der
Engelsche samenleving werden ongerust en
hunne vrees vond in het Hoogerhuis hare
natuurlijke uiting. De Pev.-s drukten het
conservatisme des lands uit, ze voelden dat
ze niet alleen grootgrondbezit en midden
klasse achter zich hadden, doch ook het
grootste deel der financieede en handeldrij
vende klassen erbij. Met groote koenheid
traden ze toen op, omdat ze wisten dat ze,
ofschoon zelf een bevoorrechte adeflsheer-
schappij, een zeer gewichtige publieke opi
nie ook buiten de aristocratische klassen
achter zich hadden. Zoo begonnen ze in de
latere periode van Gladstone onafhankelijk
op te treden. Zij verwierpen de home-rule
wet van 1893 en werden daarbij ontwijfel
baar door de openbare meening in Engeland
gesteund. In dezelfde zitting dwongen ze die
regeering toe te geven ten opzichte van heb
ontwerp over de verplichte o n ge vallen uit-
keering voor werkgevers, en de regeering
waagde het nieit op de kiezers een beroep te
doen tegen de Lords.
Zoo is het ook onder de bestaan
de regeering geweest Het Hoogerhuis
heeft regeeringsontwerpen van groote betee
kenis verworpen of gewijzigd, wat .het voor
dertig jaar nauwelijks zou hebben gewaagd,
en regeering en lagerhuis hebben zich dab
laten welgevallen. Er werd geen opwinding
wegens de aristocratische inbreuk op de
ongeschreven" grondwet aangestookt, om
dat men wist dab de conservatieve invloeden,
der natie met de Lords zijn en dat de Lordis
steeds een sterke minderheid der kiezers, die
ten allen tijde een meerderheid worden kan,
achter zich hebben.
Daarin bestaat de ware sterkte van de po
sitie der Lords. Heb conservatieve element
dat z© vertegenwoordigen is permanent. On
geveer tien van de twaalf mannen der be
zittende klasse zijn op de hand der Lords.
Daarop kunnen deze rekenen.
Anderzijds is de stemuitbrengende demo
cratie onbestendig en veranderlijk. Zij was
in 1906 liberaal, is echter in 1900 en 1905
conservatief geweest en kan in 1910 weer
conservatief zijn. In elk geval maken de
Lords er aanspraak op het op een proef te
laten aankomen, en de kiezers te raadplegen
voor de zulk eene verre strekking hebbende
nieuwe belastingen worden ingevoerd. Zij
verlangen ook; dat, wanneer het belaving-
stelsel zal worden veranderd, het land ge
legenheid verkrijgt de tarief-hervurnnng
weer in overweging te nemen de tarief her
vorming toch heeft ongetwijfeld de 'nstem
ming der conservatieve en mercantiele klas-
spn, welke de Lords vertegenwoordigen,
verkregen. Wanneer de liberalen bij de ko
mende verkiezingen overwinnen, zullen ze
het Huis der Lords in dien zin trachten te
hervormen, dat ze liet- berooven van zijn
wetgevend veto. „Doch ze zullen ondervin
den" concludeert Sidney Low „dat
dit een uiterst moeilijke taak is. Want de
Lords zijn tegenwoordig sterk, niet omdat
ze de bevoorrechte oligarchie vormen, maar
omdat ze de conservatieve neigingen van een
grcot deel der gemeenschap tot uiting bren
gen. Vele unionisten zijn gaarne bereid het
zuiver erfelijke karakter van het Hooger
huis door een groote aanvulling van geko
zen of benoemde peers te veranderen. Dat
zou het Huis der Lords tot een S' uaat,
doch tevens eer sterker dan zwakker en meer
dan ooit 'bekwaam maken om als perma
nent orgaan der krachten van het conserva
tisme tc handelen. En wat de afschali'ng
van het Hoogerhuis of zijne berooving van
alle wetgevend gezag betreft, zoo is het vrij
zeker, dat de libéralen zulk een ingrijpenden
maatregel niet zullen durven ondernemen.
In werkelijkheid is het land volstrekt niet
zoo opgewonden over de Lords, daar het in
de groote vraagstukken der begrooting en
de tariefhervorming een veel grooter belang
stelt, en er zijn een menigte gematigde li'oe-
ralen, die tot de andere zijde zouden over
gaan, wanneer een ernstige poging mocht
worden gedaan Groot-Brittannië in een
„één-Kamer-democratie" te veranderen".
Dultftchland.
In den macht van Zaterdag op Zondag,
is te Petersburg overleden hertog George
zu Mecklenburg Strelitz.
Hertog George was de neef van de regee
renden groothertog van Mccklenburg-Stre-
litz en generaal-majoor in Russischen
dienst.
België.
Hat Hbl. van Antwerpen bevait het vol
gende telegram uit Brussel d-d. 4 Decem
ber
Men houdt zich, volgens ons ten onrechte,
veel te veel bezig met de schikkingen door
den Koning genomen om van heden af het
gebruik van zijn fortuin na zijn dood te re
gelen.
Met zijn hier maatregelen van private
orde.
Men mag ook goed aannemen dat de vorst
er vooral op bedacht is, de onafhankelijk
heid van het land te waarborgen en de uit
voering der werken te verzekeren, waarin
hij steeds belang stelde.
Wat men zegt, dat alles voorwendsel is
om zijn dochters te onterven, dat is onnauw
keurig.
In alle geval is er voor de prinsessen cir
ca 50 millioen voorbehouden."
Engeland.
Het is van zeer veel belang voor den uit
slag der algemeene verkiezingen in Enge
land, welke houding de Engelsche arbeiders
zullen aannemen, vooral de leden van de
(socialistische) Independent Labour Party,
de Onafhankelijke Arbeidei'spartij. Een ge
rucht wilde, dat het bestuur dezer partij zou
hebben besloten een dertigtal (zelfstandige)
candidaturen in ie trekken, m. a. w. de kan
sen van den liberaal in zulke districten niet
door stemmen-versnippering in gevaar te
brengen.
Maar dit nieuws bleek voorbarig, de
voorstelling der feiten onjuist; Henderson,
hun leider, laat het door do Press Associa
tion tegenspreken en Keir Hardie heeft
bovendien verklaard, dat het geheel en al
onjuist was en dat er geen quaestie van was
een twintig- of dertigtal candidaten terug te
trekken teneinde dc vooruitstrevende par
tijen niet te verzwakken.
Men had ook niet een voorstel daartoe
ingediend.
Henderson verklaarde nog, dat alleen
daar, waar men de organisatie der partij te
zwak achtte voor een eigen candidatuur, ver
schillende candidaten zich hadden terugge
trokken.
Eerst 17 December a.s., wanneer het be
stuur opnieuw bijeenkomt, zal de volledige
eindlijst- der candidaten xvorden bekend ge
maakt
Behalve Lloyd George in de National
Liberal Club, Lord Lansdowne en Arthur
Chamberlain te Plymouth, hebben Chur
chill in het noorden, te Southport en elders,
Harcourt te Rawtenstall en sir Edward
Grey te Leith gesproken. Grey zeide, dat de
licberalen den strijd tegen de aanmatiging
van liet Hoogerhuis tot het einde zouden
voeren. Zoo de Lords nu van hervorming
spreken het ware beter geweest, dat zij
zichzelven hervormd hadden voor zij de be
grooting verwierpenEn welke hervorming
becogen zij? Alleen afschaffing van liet erfe
lijkheidsbeginsel ware een wezenlijke her
vorming.
Ohurchill zei in Lancashire, dat de Lords
in geen der groote conflicten der laatste
honderd jaren aan de zijde van het recht
hadden gestaan.
De arbeiderspartij vaardigde Zaterdag een
manifest uit tegen het voortbestaan van het
Hoogerhuis.
Denemarken.
Prinses Waldemar van Denemarken ia
Zaterdagmiddag aan de gevolgen van influ
enza gestorven. Zij was een schoonzuster
van de Koningen van Denemarken en van
Griekenland en een geboren prinses Mario
van Orleans Op den 13. Januari 1865 aan
schouwde zij het levenslicht, en op 20 Octo
ber 1885 huwde zij met den Deenschen prins
Waldemar, die als broeder van den Deen
schen Koning Deensch vdce-admiraal is.
Nadat het zoo goed als volkomen zeker
is, dat de Tweede Kamer, nog voor het einde
van de week de gerechtelijke vervolging van
d» vroegere ministers Berg en Christensen
zal besluiten, hebben de leden van het
„Rijksgerechtshof' een zitting gehouden, om
een voorzitter te kiezen. De voorzitter van
het opperste gerechtshof van het rijk, Las
sen, werd met algemeene stemmen gekozen.
Het „Riiksgerechtshof" bestaat uit 13 leden
van hel opperste gerechtshof en uit 13 leden
van de Eerste Kamer.
Italië.
Na de presidenten van Kamer en Senaat
weiden Vrijdag Sonnino en Sacchi, respec
tievelijk do leiders van de centrums oppositie
en van de constitutioneelen radicalen, op het
Quirinaal ontvangen. Het samengaan van
de beide partij groepen is de conditio sine
qua non, indien de coalitie welke Giolitti's
val heeft veroorzaakt, aan het bewind z»al
wordt geroepen.
De oppositie heeft wel afgebroken, maar
het heeft er allen sdhijn van, dat hot op-
btouwen niet gemakkelijk zal zijn, daar zij,
uit leden der uiterste linkerzijde, bet cen
trum en de reebterijde geremitteerd, waar
schijnlijk niet voldoende homogeen zal blij
ken, om een behoorlijk aaneengesloten meer
derheid te vormen. De verschillende par
tijen toch streven te veel uiteenloopende
politieke doeleinden na; zoo is het niet te
verwachten, dat bijvoorbeeld de leden dier
rechterzijde zullen willen meedoen aan hot
antd-clericale streven der radicalen.
Sonnino die ook bij volkomen aansluiting
der burgerlijke radicalen nauwelijks over
honderd, met de ministerieele overloopers
over nog geen tweehonderd stemmen zou be
schikken, maakt daarom ernstig bezwaar do
nalatenschap van Giolibti over te nemen.
Hij zou de republikeinen en de socialisten
niet meer, gelijk in zijn eerste ministerie,
op zijn hand hdbben, omdat zijn houding
tegenover de progressieve inkomsten'belas-
73 DOOK
RUDOLF HERZOG.
Gustiav Waakte the n zat in do coupé te flui
ten. Toen viel hij zichzelf in de rede.
„Welnu En Ewald?"
„Ik heb den heelen aivond bij hem geze
ten. Zeg, het was toch jammer, dat je niet
mee gegaan bent. Ewald wordt zichtbaar
betel-. Hij is nog slechtte een beetje koppi'g.
Maar diat houdt geen stand, d!at kan gewoon
weg geen stand houden'. In die atmosfeer 1
Stel je het 'beeld eens voor den geest. Hij
ligt op een divan in een salon, die geheel
in het rood gehouden is. Rood fluweelen
meubelen, rood fluweelen gordijnen en rood
fluweelen tafelkleeden. Alles als om .zich te
koesteren. En op de tafel staat een (hoog©
lamp met getemperd licht. Alleen één .wit
voorwerp is er in de kamer. Dat iis Emiilie
in een slepend, wit gewaad."
„Door de week?"
„Ja. En bare bewegingen zijn zeer rus
tig, en dat doet Ewald evenveel goed ale
hare Stem', die heel zocht en goedig is.
Juist die stem voor eene verpleegster. Daar
tegenover geneert men .zich niet. Men zou
wel dadelijk daar willen blijven en ook ziek
worden. Weet je, er is daar zulk eene rein
heid in die stilte, die een monsch snel ge
zond maakt. Naderhand kwamen de kinde-
„De kinderen V' Gustav Wiiskotten
schrok uit izijn hoek op. „Hoe zagen die er
uit? Hebben ze naar mij gevraagd?"
„De kleine Gustav droeg een wit matro
zenpakje. Hij wil nu, nu hij den Rijn kent,
admiraal worden. En de kleine Emilie had
een wit jurkje met een roode ceintuur aan
en riep: „Papa," toen ze mij zag. Toon ze
hare vergissing bemerkte, begon hét kleine
ding te huilen."
Gustav Wdskoften beet zich op den kne
vel. En met eene beweging alsof hot hem
moeilijk viel, haalde hij zijn zakdoek te
voorschijn en veegde er mee heen en weer
over zijp mond.
„Ik heb onderwijl jenever gedronken,"
zeide hij ruw.
Hij liet het raampje zakken en leunde
uit het portier. Het donker© landschap
vloog hem voorbij, en de nachtwind streek
langs zijn 'haar. Hij luisterde naar huiten...
Huilde zijn 'kleintjes? En de jongen wilde nu
adlmiraal worden? En Emilie dlnoeg eene
lange, witte japon1
Hij bespeurde een slechten smaak in zijn
mond. Dat was de jenever.
HOOFDSTUK VI.
Ewald Wiskotten lag op den divan in het
rteode salon, dat Paul op do terugreis naar
Barmen zijn .broer Gustav zoo behaaglijk
beschreven had en keek naar het plafond.
Een geheel, eindeloos lang jaar had hij zich
onrustig, gejaagd en niet op -zijn gemak ge
vloeid, geen uur had -hem van het volgende
verteld, steeds waren zijn heil, zijne tafel,
zijn dak van -het blinde toeval afhankelijk
geweetst. Voer de eerste maal voelde hij
zich geborgen en verzorgd. Verzorgd
Welk een heerlijk woord was diat. Nog heer
lijke!' dan het woord „geborgen"
Niet denkenSlechte -van de goedé luim
Van het ilot profiteorenWas hij voorbij,
dan bleef deze tijd -voor zijn brein toch ali-
'tijd een zegenrijk rustpunt.
In de aangrenzende kamer hoorde hij
Emilie met het ontbijt bezig en weerklon
ken de stemmen der kinderen. In hun ge
broken taaltje babbelden "dé kleine mondjes
terwijl ze hun chocolade dronken, onop
houdelijk en zonder dien draad te verliezen.
„Gustav dekte Ewald zacht, „Millie
„Oom Ewaldklou'k het tweestemmig
terug.
Een stoel geschuif bij de tafel, trippelende
voetjes, -een dttfw telgen de deur, en de kin
dleren klauterden op zijn divan.
„Ik was er 't eerst, oom."
„Maar ik heb bom. rt eerst- en kus ge
geven."
„Jongens 'kussen ni'cJt."
„Mama, mama, Gus'tav stompt me. Ga
toch weg, akelige jongen!"
„Je hebt je heel© gezicht vol chocolade
gesmeerd, vAefe meisje."
„En je hebt bruine vingers op het ster
vet gemaakt. A-uulh 1"
Emiilie kwam binnen. „Goeden morgen,
Ewald," zeide ze, „goed geslapen?" En ze
trok hoofdschuddend lachend de kinderen
weg en sfuur.de hen dte kamer uit. -„Jullie
1 vitezerikkenlaat je gauw in de keuken af-
j wasschen. Tante Jeeepfoin© gaat inkoopen
doen. Wie schoten is, mag moe.''
„Blijf eens staan, Emiilie," verzocht
I Ewald WI-shotten, tóen zijne schoonzuster
1 terug keerde, „er 'valt mij daar walt op."
„Maak je studies van mij? Als het me
eens heel slecht crest, vu ik m:fs-V»n nog
wel voor model kunnen staan?"
„Feuerbach heeft zoo'n mooi model niet
gehad en Mak art ook niet. En die hadden
er fcoclh waarachtig wei Verstand) van."
„Ewa'ldlje, ik geloof diat je -ziekte je «be
minnelijker gemaakt Troeft."
„Is je dat reeds t,e veel? Wei', dan wil ik
je slechts zeggen, dat ik niemandl raden
zou, jou als .model te gebruiken."
„Ben je jaloersch?"
„Neen, ik dacht alleen maar .aan Gus
tav's vuiislhen. Waar dite aanpakt, groeit
geen gras meer. Mijn schouder is nog als
vcnlaimd dioor zijn gretep in het Neand'erdal."
„Wie weet, waarvoor hot goed was,
Ewald," merkte ze peinzend op, doch hare
gedachten vertoefden niet bij haar zwager.
„Beweeg jo alsjeblieft eens ©ven niet.
Laat mij je eens goed, zien. Zoo
„Walt bezielt jo toch, dtwaize jongen?"
„Ik meet je eeae japon aan. Of liever ik
werk dè jouw© uit."
„Maar dit is toch een peignoir, en geen
japon."
„Peignoir, dat klinkt als slodkHerfotserij
Er moeten alleen huisto Hotten, wandeltoi
letten gozelsoliapstoil etten zijn. Thuis moe
ten die vrouwen éven mooi, 'zoo. niet veel
mteoier zijn dan buiten. Dan gaan den man
nen plotseling de oogen open."
„Den mannen?"
„Wel natuurlijk. De meesten hunner,
doe zich me: andere vrouwen ophouden,
doen het toch alleen, omdat ge haar maar
op zeker© uren, maar clan altijd! dn ieest-
kleedij zien. Hun eigen vrouw kennen ze
tot vervelens toe in dezelfde vervelende ouwe
vodden, die in huis afgedragen moeten wor.
donden. Maar daar. Emilie, zijn zc getui
ge van V - geheel nieuws, onbekends, aan
trekkelijks in d'e vrouw. Iets, dal aan den
sierlijken snit of den moeien pi ooien vorm
dier japon verwant is. En 'die vergelijking
valt natuurlijk ten na'dee'J© .der echtgenoot©u
uit, die imeenen, dat niemand het ,zict, als
7.ij zieih thuis laten gaanDe man ziet het
En dat is toch de hoofdzaak
„Zeg, Ewald, men zou kunnen denken,
dat je uit erv&rinig 6prak."
„Dat leert mij (mijne kunst."
„Wij moeiten dus thuis verkwistend zijn?"
„Dat benveeiit gcteti menseh. Maar con-
curreeren moeten jullie. Dat is ook met de
geringste middelen te bereiken, als je maar
van de verkeerde opvatting van den peignoir
afziet. Een beetje liefdevol opgaan in den
plicht, den man «allcij'd en ten all© tijde als
de mooiste voor te kcimen, di© ieder© mede
dingster ovierchaiduwt, 'voor mijn part ook
een beetje coquetterie daar doen d'e an
deren ook aan en altijd voor do man de
schat de bewonderenswaardige, de trotsdh-
makende, en daarmede, telkens opnieuw de
begeerenswaandige te zijn. Kijk. Emili©
het bomt mij zoo voor, alsof do man de
Vrouw het eerst taxeert u'it datgene, wat zo
v'an «ridhzelf imaukt. Maakt 'ze een Assdlie-
poebster van iztichizelf, dan behandelt hij haar
op zekeren dag ook als '.zoodanig, zweeft zo
hls minnares door het huis, hij bemint mee,
en schrijdt ze dn het gewaad der stille, roine
koningin door de vertrekken hij houdt den
adem in en dient. En steil je nu eens voor
I dat -ze vandaag zus iis en memgen zoo, maar
altijd anders. Vandaag een kanten kraag,
een anderen (keer een even uitgesneden kleed-
Ije, met vroolijke bonte belegsels Ibczet, of
nomen we eens jouw witte japon."
„Nu ben ik toch benieuwd."
re:
