Xs. SOS S™ J (tartans. Woensdag 19 januari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- l.OO. Afzonder, ijle nummers- O.OO. Dszs Courant rersohijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit Bkad, bg abonnement EetK circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraa» toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt, ter voldoening aan de aanschrijving van den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, d.d. 17 Januari 1910, 4e afdeelinig, no. 211/146. ter kennis van belanghebbenden, dat in de gemeente Utrecht gevallen van scfliapensohurft en rot kreupel zijn voorgekomen. Amersfoort, den 18. Januari 1910. De Burgemeester voornoemd WÜIJT1ERS. Politiek Overzicht De crisis in Hongarije. De ministerie:!© crisis in Hongarije, die nu djoor het optreden van "het kabinet-Khuen tot oplossing gekomen ie, heeft zicih door haren buitengewoon langen diuur onderschei- den. Het is driekwart jaren geileden, dat 'het ministerie Wekerle-K< ustrtih zijn ontslag aan bood. Sedert hebben de leden van dit kabi net de zaken moeten waarnemen, die zij eerst nu aan hunne opvolgers in het ambt kunnen overdragen. ui daarmee nu oene oplossing van de cri sis verkregen is, die ihet uitzicht opent op een uitweg uit de moeiölijkhedenwaarmee ir in Hongarije nu reeds zoo lang tobt? De Vceeische Ztg. oordeelt daarover zeer pessimistisch; zij schrijft op grond van in- ld -Ltingen, die zij uit Weenen heeft ont vangen „Eene definitieve bijlegging van het con flict, eene duidelijke oplossing van de Hon- gs-vrsche ver.varring i$ voorloopig niet in 't gezicht, Ivoezeer ook de Kroon en het land den eeuwigen toestand van crisis moede zij De oorzaak van dezen merkwaardigen toestand ie hierin gelegen, dat de macht van den Koning en de kracht van de in het parlement nogenoeg uitfluitend vertegen woordigde hoogere standen van de Hongaar- sohe samenleving ongeveer tegen elkaar op wegen, terwijl de massa van liet volk onver schillig staat turnover dit worstelen en zich ook door de .grootste parlementaire verbitte- iir- niet in beweging heeft laten brengen. Aan veile miillioenen volwassen staatsburgers zijn de uiterst teere vragen van de zooge naamde economische onafhankelijkheid van Hongarije of van de Magyaarsche diensttaal in het leger geheel onverschillig, of beter gezegd, de door de politiekers hierbij toege paste eentonige kunststukken hangen hun de keel uit Als de Keizer en Koning Frans Jozef naar het gewone parlementaire recept wilde te werk gaan, dan zou hij zich moeten houden aan een van de beide hoofdpartijen van het huis van afgevaardigden, die tot elkaar in eo zonderlinge verhouding staan. De zoo genaamde meerderheid, dlie echter innerlijk verdeeld is, verlangt conceësaën op militair gebiedzonder dezen willen hare leiders, zooals Wekerle, Andrassy en Kossuth, niet op nieuw de regeering op zich nemen. De minderheid daarentegen, door Julius Justih geleid., drijft dien ©pot met deze militaire conceösiën, omdat zij ze beschouwt als zon- dkr belang of doekjes voor het bloeden, en bedreigt eene regeering van de meerder heid niet alleen met oppositie, maar met obstructie, wanneer zij aan het land niet de zelfstandige bank brengt. De toongevende mannen van de meerderheid, zooals Wekerle, kenschetsen de zölfst. "diige bank als eene ernstige economische benadeeling van het lan en nagenoeg alle deskundigen ©taan aa.. hunne zijde. Hetzij nu de monarch do meerdeiheid of de minderheid, ter wille is, nerge s opent zich de mogelijkheid van eene bevredigen de en afdoende oplossing. Daar de Keizer nu zoowel de zelfstandige bank als ook de militaire con.ossaën verwerpt, omdat hij zich in zijn geweten verplicht acht de-in 1867 vastgestelde gemöeaischappeli j-k - heil van sommige rijksinstellingen te hand haven, bevindt hij zich in den onaangena- m toestand, dat hij niet eens dbor het brongen van een groot offer van zijne per soonlijke overtuiging eene duurzame parle mentaire regeering kan vestigen. Vandaar dat door de Kroon aan de par tijen een uitweg is aangeboden. Sedert vier j aren dringt do Keizer-Koning aan op eene herziening van de kieswet op den grondslag van het gelijke en algemeene kiesrecht. Het tegenwoordige innerlijk verdeelde parlement zal, als het aan zijn wensch gehoor geeft, de oplossing van de staatsrechtelijke en na tionale kwestiën overlaten aan het toekom stige, uit het algemeen stemrecht voortge komen kabinet, en inmiddels eein wapen stilstand toestaan aan de regeerimg, dlie met de uitvoering van deze hervorming be last Ls. Tot dusver is de Kroon echter niet er in geslaagd diit programma te verwezen lijken. Reeds hierom niet, omdat de groote meerderheid van het parlement inner lijk afkeerig is van de invoering van het algemeene, gelijke en geheime kies recht, omdat dit d© heerschappij van de hoogere standen der maatschappij bedreigt en geheel nieuwe elementen in het openbare leven op den voorgrond zou bren gen. Vele kenners van het land beweren, dat de subtiele staatsrechtelijke kwestiën dooi de heerschende klassen slechts worden op geworpen, om het volk van de^iesrecht-hier- vormiug af te leiden en zijn politieleen hon ger met nietigheden te stillen." Met het doel, dat hier is aangegeven, houdt de opdracht verband, die eerst aan Lukacs, en toen die haar niet kon volbren gen, aan graaf Khuen is gegeven, tot samen stelling van een kabinet. Die opdracht is geen andere dian de kiesrechthervormlng wed'er op het tapijt te brengen en te trach ten de bedoeling van de Kroon te verwe zenlijken ondanks het tegenstreven van de - partijen in het parlement. Graaf Khuen - Hedervary, de staatsman aan vien deze taak is opgedragen, staat thans in hot 61e levensjaar. Hij is vroeger banus, d. i. stad houder, in Kroatië geweest. Reedis in de negentiger jaren van de vorige eeuw is hij ernstig in aanmerking gekomen voor heb ambt van minister-president en in 1903 heeft hij een paar maanden dit ambt be kleed. Hij werd toen reeds beschouwd als een man, die in bijzondere mate het ver trouwen van de Kroon bezat, meer dan oeni- ge andere Hongaarsch© staatsmanZoo staat hij nu ook nog aangeschreven. Hij is af komstig uit een Duitsch geslacht, de fami lie Khuen von Belassi., welker wieg stond in Tyrol en die in Naschitzo (Kroatië) grond bezat. Den naam Hedervary heeft hij aan genomen in 1874, toen het van moederszijde met hem verwante grafelijke geslacht Viczay van Hedervar uitstief en de te Hed'ervar bij Raab gelegen goederen van dat geslacht op hem overgingen. Door zijne moeder, eene Hongaarsche, en door zijne vrouw is hij verwant met vele aristocratische familiën in Hongarije. Zijn voornaamste kenmerk als politiek persoon is intusschen zijne onvoor waardelijke gehechtheid aan dien persoon van den Koning, wiens trouwe dienaar te zijn steeds zijn hoogste streven was, en in die hoedanigheid treedt hij nu ooik wedier op tubs minister-president om voor het stand punt van den Koning van Hongarije zich in de bres te stellen. Duitschland. Vorst Albert van Monaco wordt tegen het laatst van deze maand te Berlijn verwacht, om bij de opening van de Fransclie kunst tentoonstelling tegenwoordig te zijn. Men zegt, dat het eigenlijke doel van zijne komst zou zijn den Keizer uit te noodigen tot bij woning van de opening van het oceanogra- fisch museum, waarbij ook president Fal- lières tegenwoordig zou zijn. Het is intus schen nog niet zoo zeker, dat op die manier eene ontmoeting tussclien den Duitschen Keizer en president Fallières zal plaats heb ben. Aan de Köln. Ztg. wordt, op grond van uit regeeringskringen geputte inlichtin gen, uit Berlijn bericht „Dat vorst Albert tegen het einde van de maand hier zal ko men, is bekend; dat hij echter den Keizer tot het genoemde feest wil uitnoodigen, daarvan weet men hier niets, en nog veel minder weet men of de Keizer aan zulk eene uitnoodiging gevolg zal geven." Het populairste van de feesten aan het Pruisische hof, het foor honderd jaren in gestelde kvonings- en,, ordefeest, heeft weder plaats gehad in het slót te Berlijn. Voor het personeel, dat in kóuken en kelder werk zaam is, is deze daJ een dag van buiten gewone drukte, want er eten dan omstreeks 1000 personen aan de koninklijke tafel. Er zijn in 't geheel 4138 eereteekenen verleend. Het aantal daarvan neemt ieder jaar toe; in 1909 bedroeg het 3959, in 1904 2849. De voorzitter van de Duitsche vlootver- eeniging, grootadmiraal von Koester, heeft te Kiel in eene rede betoogd, dat een inter nationale overeenstemming over de vermin dering van den vlootbouw niet denkbaar is. Hij wees er op, dat er tot dusver nog geen praktisch voorstel op dit gebied is ge daan. Slechts de sterkere kan zijne toerus- ttingen verminderen, maar hij doet het niet. Als de overwonnene 't moet doen, dan is dat een eisch, die" groote verbittering ver wekt. Men spreekt altijd van internationale ontwapening. Dat klinkt heel mooi, maar is daarover werkelijk klaarheid te krijgen on der alle volken? Duitschland bouwt zijne vloot niet tegen één tegenstander, maar te gen ieder, die het te lijf kan gaan. Is het denkbaar, dat Russen en Japanners, Turken en Grieken het eens kunnen worden over eene bepaling van hunne vlootsterkte? Er zou een blijvend instituut in 't leven geroe pen moeten worden, dat verklaart: „Gij moogt naar de ontwikkeling van uwen han del zooveel schepen bouwen nu moogt gij een torpedoboot of een kruiser meer bou wen." Eene internationale ontwapening be- teekent eene verlamming van de vrije ont wikkeling. Men heeft voor de ontwapening den weg van 't sluiten van traktaten en bondgenootschap voorgesteld. Maar als men een bondgenoot wil hebben, dan moet men zelf de kracht bezitten om een goede bond genoot te zijn en eene krachtige vloot of een goed leger kunnen aanbieden. Ook bond genootschappen echter ontheffen niet van den plicht om uitgaven te doen voor vloot en leger, want bondgenootschappen zijn niet van eeuwigen duur. De vloot is een zeer moeielijk apparaat-, dat tientallen van jaren, ja eene halve eeuw noodig heeft om zich vol ledig to ontwikkelen. Men kan wel vlug schepen bouwen, maar om de organisatie te voltooien, daarvoor zijn vele jaren noodig. Zelfs als men bondgenootschappen bezit, dan moet men eene vloot ontwikkelen en vol tooien. Zondag hebben sociaal-democratische kies- rechtbetoogingen in een aantal steden van Pruisen plaats gehad. Zij zijn zonder stoor nis afgeloopen. Op straat hielden de betoo- gers zicli rustig. Overal zijn lange moties aangenomen, die het verlangen naar een kiesrecht in Prui sen uitspraken, nog uitgebreider dan het kiesrecht- voor den Rijksdag. - •-•-■AWff', B e r 1 ij n, 1 8 J an. De waarde van den buitenlandschen handel van Duitschland in -1909 bedroeg in den specialen handel, zonder de edele metalen, aan invoer 8.2 mil liard mark tegen 7.7 milliard in het vorige jaar, aan uitvoer 6.7 milliard mark, tegen 6.4 milliard in 1908. België. Brussel, 18 Jan. Volgens de Gazet- te verwacht men in de omgeving van prinses Clementine, dat deze binnen enkele maanden in het huwelijk zal treden met prins Napo leon. Hetzelfde blad spreekt het bericht tegen, dat prinses Louise plan zou hebben haren vroegeren echtgenoot- een proces aan te doen Frankrijk. P a r ij s, 1 8 J a n. In den loop van liet debat over de interpellatiën omtrent de lee- kenscholen, verklaarde de minister van on derwijs, diat de thans gevoerd© veldtocht! togen de republiek is gericht, want de veld tocht is meer van staatkundigen dan van godsdienstigen aard. Men is vijandig gestemd tegen de leeken- soliool, omdat zij republikein,schle 'kiezers heeft gekweekt. De leerboeken, in gebruik bij liet vrij© ouderwijs, hemelen het koningschap op, brandmerken de republiek en lasteren den militairen dienst-. Menig huisvader is gedwongen zijne kinderen naar de vrije school te zenden, om te voorkomen dat de clericale bourgeoisie hem Laat hongeren en dat hij met eeuwige verdoemenis bedreigd wordt. De minister vervolgde: „De republiek heeft het recht en den plicht zioh te ver dedigen. Wij zullen ons dus nieuwe wape nen verschaffen. De regeering zal voortgaan den biiinenlandscbe vrede van het land en de veiligheid der republiek te verzekeren." (Langdurige toejuichingen De vergadering werd hierna gesloten. Engeland. Londen, 1 8 J a n. Te Sunderland zijn twee unionisten gekozen, waarmee de unio nisten twee plaatsen hebben gewonnen. Te Newcastle en Tym zijn gekozen een liberaal en een van de arbeidspartijhier wonnen de liberalen een zetel. Zonder strijd zijn gekozenn in Midklen- Antrain een unionist, in Mavo-Oost een na tionalist, in Westmeatlh-Zuid een nationalist, in Londonderry-Noond een unionist-, in Leitrim-Noord een nationalist. Te Swantea is de liberale oandidaat herkozen. L o n d e n, 1 8 J a n. Te Wicklow (West), Louth (South), Kingscounty, Sligo (North), Donegal (South), Waterford (East), Meatb (South), Tipperary (East), Cavan (West), Limerick (West), Clare (East) werden na tionalisten gekozen, te Armagh (North) een unionist, allen zonder strijd. Te Wandsworth (Londen) werd een unionist gekozen. 9 uur 40 min. Gekozen101 unionis ten, 80 liberalen, 17 arbeidspartij28 natio nalisten De unionisten winnen 41 zetels, de libera len 8, de arbeidspartij 1. Scely, onder-staatssecretaris van koloniën, is geslagen te Liverpool. De unionist kolonel Chaloner kreeg 3088 stemmen en Seeley slechts 2562 10 uur. Gekozen 105 unionisten, 82 libe ralen, 19 arbeidspartij, 28 nationalisten. De unionisten winnen 42 zetels, de libe ralen 8, de arbeidspartij 1. 10 uur 30 min. Gekozen 114 unionisten, 85 liberalen, 20 arbeidspartij28 nationalis ten. Do unionisten winnen 47 zetels, de libera len 8, de arbeidspartij 1. 11 uur. Gekozen 118 unionisten, 89 libe ralen, 20 arbeidspartij en 28 nationalisten. De unionisten winnen 50 zetels, de libe ralen 8, do arbeidspartij 1. Runciman, minister van onderwijs, is her kozen te Dowsbury. Te Middlesbrough werd een lid van de arbeidspartij vervangen door een liberaal Buxton, de postmeester-generaal, werd herkozen te Poplar. Rob son, de attorney- general, to Southshields. 11 uur 30 min. Gekozen 120 unio nisten, 96 liberalen, 20 anbeidspartij28 na tionalisten. De unionisten winnen 52 zetels, de liberalen 9, de arbeidspartij 1. Te Dundee is de minister Winston Chur chill gekozen met 10,747 en de labour-man Wilkie met 10,365 stemmen. Van de unio nistische tegencandidaten kregen Glass 4339 en Lloyd 4552 stemmen. 1 2 u u r. Gekozen 120 unionisten, 97 li beralen, 21 arbeidspartij, 28 nationalisten. Do cijfers van de gewonnen zetels zijn ">n- veranderd gebleven. Een der redenen, die in den strijd, die nu gaande ie, in het nadeel komt van de regeeringspartijis dat in een aantal dis tricten geen overeenstemming is kunnen verkregen worden om met één candidaat uit te komen. Wanneer de stemmen, die niet*op den conservatieven candidaait worden uitge bracht, zich over meer dan één candidiaat versnipperen, dan behaalt de conservatief in den regel eene gemakkelijke overwinning, want hij heeft dan slechts de betrekkelijke meerderheid noodig om gekozen te worden verklaard. Op deze wijze is Manchester- Zuidwest verloren gegaan, dat met eene minderheid van 1100 stemmen door de con servatiever. veroverd werd, omdat een libe raal en een labour-man elkaar bestreden. Een nog sprekender bewijs van de dwaas heid der zoogenaamde „driehoekige gevech ten" in een land, dat geen herstemmingen kent, levert Burnley, dat de conservatieven met 95 stemmen meerderheid op den candi daat van de arbeidspartij wonnen, terwijl zij 5509 stemmen achterbleven bij de vereenigde democratische stemmen. De beide zetels van Preston werden eveneens door de conserva- f Roman van 10 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch doob Betsy Bakker Nort. Zij, rechter Ekvall en zij, hadden elkaar heel dikwijls in gezelschap getroffen. Bijna eiken dag hadden ze elkaar 's morgens op hun wandelingen ontmoet, en soms ook 's namiddags. 't Was ook wel gebeurd, dat hij haar een eindje vergezelde, want het deed hun weder keer ing genoegen om met elkaar te spre ken. En boeken had ze van hem geleend, boeken die hij haar dringend aanbevolen had. Hij was de verstrekker van haar gees telijk voedsel. Hij interesseerde zich voor haar. Soms had ze rueenen op te merken dat zijn belangstelling bizonder warm was. Wel had hij niets gezegd. Maar wie kon daarvan de reden weten. Er waren er meer dan hij, die moeilijk tot een verklaring kon den komen. Er zijn immers altijd zooveel belemmeringen voor de menschen om te spreken. Hij had immers zijn zieke zuster, voor wie hij zich opofferde; en misschien was er ook nog iets anders in den weg. Maar daarom konden zijn gevoelens toch wel be staan Stel je voor als hij eens jaloersch was. Dan was het immers niet wonderlijk dat hij niet bizonder op Robert gesteld was. Dan was het immers heel natuurlijk, dat hij Robert een grooten kater noemde. En dan mocht hij dat gerust doen, want dan beteekende d'at niets. Dan trok ze zich er niets van aan. Dan lachte ze er slechts om. Ja, zoo was het. Opeens was het haar volkomen helder en duidelijk dat het zoo moest zijn. Met jeugdige veerkracht stond ze op en stak de lamp aan. En het werd spoedig licht en vroolijk in haar kleine woning. 'b Onweer was voorbij getrokken. Haar onschuldige, teere liefde zweefde opnieuw als een liefelijke bloemengeur rondom haar. VIT. Langer dan een maand had Ernst Kule- man's brief onbeantwoord gelegen. Ze had zich voorgenomen dien reeds voor liet Mei feest bij de Landells te beantwoorden, maar ze lüakl het om de een oif attdbre reden uit gesteld, en later was het haar onmogelijk, 't Stond haar tegen om slechts de envellop- pe te zien, wanneer ze de schrijftafellade opendo. Maar nu was er een nieuw© brief gekomen en ook deze was verwaarloosd, ver scheiden dagen blijven liggen. Dat drukte haar als een gewetenskwelling. Ze voelde dat ze moest schrijven, en dat haar brief een heel anderen toon moest heb ben dan een van de vorige. Juist dit laatste maakte haar taak zoo zwaar en deed het haar telkens uitstellen. Maar op een middag dat de school geslo ten was, ging ze toch eindelijk voor haar schrijftafel zitten, nam haar papier en pen, en streek Kuleman's laaltste brief glaid' o.m idiien nog eens door te lezen. Keurig en precies was het schrift en klaar blijkelijk naar een concept geschreven om echt waardig te worden voor haar oogen. Hij luidde: Waarde Juffrouw Agnes. Waarom antwoordt u me niet? U weet immers dat uw brieven de eenige zonnestra len zijn, die het duister rondom mij verlich ten. Wanneer ik hier in het mijndistrict tussclien de dikke heeren leef, die niets an ders weten dan goed te eten en hoog kaart te spelen, en de jeugd, die over geen belang rijker en beter dingen nadenkt, dan om te drinken en met. meisjes te loopen, dan lijkt het mij dat ik als de eenige blanke gekomen ben in het land der zwarten. En do eenige verbinding, die voor mij openstaat met mijn echt vaderland, zijn uw geëerde en begeerde brieven. Ze verheffen me over het dagelijk- sche, grauwe leven en toonen me do donkere zielediepte van me2elve en anderen. Ik lees nog evenals vroeger allle oogenbliikkendie ik vrij heb. en tot diep in den nacht. En ik durf werkelijk zeggen, dat ik me met- al mijn krachten ontwikkel. Wat zegt u van mijn oordeel over Nietz sche in mijn vorijgen brief? Hij is groot, h»j is en blijft het grootste genie van de vorige eeuw, dat meen ik evenals u. En liet is verklaarbaar dat ik dit vind, een mail kan immers niet anders oordeelenmaar dat dit ook uw meening is, u, die tot hot geslacht der vrouwen behoort aan wie hij alle eer, verstand en talent ontzegt, dat is edel en grootmoedig. Dat is zich verheffen boven uw geslacht. Indien hij u gekend had, zou hij zeker een uitzondering voor u gemaakt hebben, evenals ik doe. Dat is zeker. Want u is een TJebermensch, dat weet ik. En 't is mijn geloof dat wij allen het kunnen wor den, als we er eerlijk naar streven, wij man nen tenminste. Een dezer dagen had ik een interessant dispuut met den predikant en den koster. We spraken over de ontwikkeling der men schen, cn ze hadden geen letter gelezen noch van Nietzsche of Büchner of Spencer en ze stonden daar met den mond vol tanden, staarden me aan en zeiden slechts ja en amen, en dat. zij, die anders zoo pedant zijn. Och, juffrouw Agnes, ik heb niemand an ders dan u op de wereld getroffen, die me goed begrijpt. Waarom heeft het leven ons zoo wreed ge scheiden? Als we slechts wat dichter bij el-' kaar woonden en nu en dan elkaar konden ontmoeten, dan ben ik zeker, dat u zou lee- reen meer van me te houden. Ik zou zoo langzamerhand 'beginnen u meer waard te worden, en ik waag te gelooven dat ik het reeds nu ben. 't Is ook niet zeker, dat ik het. reeds nu ben. 't Is ook niet zeker, dat ik liier blijf, in 's werelds eind, heel mijn leven. Ik heb gesolliciteerd en solliciteer voortdurend naar een andere betrekking, en eens zal het me gelukken u nader te komen. Oh! Nader heeft- tweo betrekenissen. Ik zal vooruit komen en het beter krijgen, zoowel wat geestelijk als materieel betreft, als ik maar niet den moed verlies. En dat zal ik niet doenals mij niet iets ergs gebeurt. Schrijf spoedig, want ik heb er behoofte aan. Uw toegenegen Ernst Kuleman. Agues kon niet besluiten de pen op te ne men. Ze zag den armen man voor zich, onbeteekenend van aard. en uiterlijk, te ruggehouden <Loior schuwheid, en gesloten heid tegenlijken-tijd dbor een zwakke lichaamsgesteldheid, die men 'al1 van zijn. jeugd af had bloofcges'teTdl aan de ruwe scherts van zijn kameraden. Als ze goed nadacht, wist ze niet, eens, of hij den hel der verstand bezat, ofschoon ze het aan genaam had gevonden zich met 'hem bezig te houden in het vervelende Hagerforfe, waar baast geen menschen waren om mee te spreken. En toch, tot voor korten t'ijdl, had zij aan zijn begaafdheid geloofd of er aan willen gelooven. Ze had zelfs nu en dan als aan een vage mogelijkheidl geloofd, dat ze in de toekomst teedere gevoelens voor hem zou kunnen koesteren. Maar als ze hem nu vergeleek met anderen, d'at wil zoggen, een ander, dan vond ze bet won derlijk dat zoo iiets haar ooit 'had kunnen invallen Arme Kuleman, wat had ze met hem go- daan? Een menigte hoogvliegende gedachten had ze hem gebracht, en zelf was hij er van overtuigd dat bij onder haar invloed ge groeid was, en steeds hooiger en hooger zou groeien. Maar hoe zou het gaan, als hij verlaten word dioor de oenige aan wie hij zich kon toevertrouwen? Hij zou van een groote hoogte vallen en hel zou niet goed gaan, dait wist ze. Maar tocli Ze kon het niet helpen. De valsche po sitie, die ze nu jegens elkaar innamen^ kon den ze niet behouden. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1