Donderdag 20 lanuari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
Juargang,
ABONNEMENTSPRIJS:
Per S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem frauco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
(Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 eents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel
het herhaald adverteeren in dit Bxad, by abonnement. Eook
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvcao*
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester eu Wethouders van Amersfoort
maken bekenddat op heden een afschrift "van
liet proces-verbaal, vermeldende dien uitslag der
op 18 Januari 1910 gehouden stemming, ter ver
kiezing van twee leden-patroons van de Kamer
van Arbeid' voor de Bouwbedrijven te Amers
foort, i's aangeplakt, terwijl zoodanig afschrift
voor een ieder ter gemeente-secretarie, kamer
no. 8, ter inzage is nedergelegd.
Amersfoort, den 23. Januari 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J G.STENFEÏHT KROESE. WU1JTIERS.
Politiek Overzicht
De verkiezingsstrijd in Engeland.
Sedert Zaterdag wordt in Engeland de
strijd aan de stembus gevoerd, die is uitge
lokt door het den 30en November door bet
hoogerhuis genomen 'besluit om de beslissing
over de begrooting te verdagen totdat bet
volk zijn oordeel daarover zou hebben uitge
sproken. Dat kon natuurlijk niet anders ge
schieden, dan door het lagerhuis, dat de
begrooting bad aangenomen in overleg met
de regeering, te ontbinden en de 'kiezers bij
een te roepen tot benoeming van nieuwe af
gevaardigden. Nu is men met het kiezen
van nieuwe leden ongeveer tot op de helft.
De steden (de boroughs) zijn lot dusver
hoofdzakelijk aan de "beurt geweest; thans
zijn het de counties (graafschappen), dus de
plattelandsdistricten, die aan de beurt zijn
om hunne afgevaardigden te benoemen.
Wanneer men de uitkomsten overziet, die
tot dusver verkregen zijn, dan is het resul
taat aldus Aan de zijde van de regeering
staan de liberalen met de arbeidspar'tij
(labourparty) en de nationalisten (Ieren) als
bondgenooten. Tegenover de regeering staan
de unionisten (conservatieven).
Aan het einde van Zaterdag, den eersten
stemmingedag, waren, met inbegrip van
de zonder strijd gekozen leden, gekozen
37 liberalen, 6 labourmannen, 5 Ieren, te
zamen 48, en 43 conservatieven. In het vo
rige parlement waren deze zetels bezet door
51 liberalen, 6 labour-mannen en 5 Ieren,
te zamen 62, en 29 conservatieven. De con
servatieven waren dus van 29 tot 43 opgeko
men zij hadden 14 stemmen gewonnen.
Maandag, den tweeden stemmingsdag,
werd de verhouding aldus Gekozen 79 libe
ralen, 14 lalbourmannen, 13 Ieren, te zamen
106, en 92 conservatieven. Dezelfde zetels
waren vroeger bezet met 105 liberalen, 17
labourmannen, 13 Ieren, te zamen 135, en
63 conservatieven. De regeeringspartijen, die
vroeger 72 stemmen op de conservatieven
vooruit hadden, zagen nu bun voorsprong
tot 14 teruggebracht; zij hadden 28 plaatsen
aan hunne tegenstanders verloren.
De derde dag, Dinsdag, wijzigde de cijfers
aldusGekozen 99 liberalen, 19 labourman
nen, 28 Ieren, te zamen 146, en 120 conser
vatieven. In bet ontbonden parlement wa
ren deze plaatsen bezet met 137 liberalen,
23 labourn annen, 28 Ieren, te zamen 188,
.en 78 conservatieven. De regeeringspartijen
hadden aan het einde van dezen dag 41
plaatsen verloren, die als winst aan de con
servatieven ten goede kwamen.
Voor den dag van gisteren hebben wij al
leen de telegrafische berichten tot onze be
schikking. De laatst ontvangen opgave ver
meldt als gekozen 118 liberalen, 23 labour
mannen en 44 Ieren, te zamen 184,' en 129
conservatieven
In 't geheel zijn nu 314 van de 670 zetels
bezet. De conservatieven hebben tot dusver
47 plaatsen gewonnen.
De conservatieven zijn dus niet onbelang
rijk in kracht vooruitgegaan. Maar voordat
zij \ian eene overwinning kunnen spreken,
moet er nog heelwat meer gebeuren. Vier
jaren geleden, in Januari 1906, brachten de
verkiezingen voor het nu ontbonden parle
ment aan de conservatieven eene verplette
rende nederlaag. In de vier jaren, die se
dert verloopen zijn, hebben de liberalen en
kele plaatsei. in het lagerhuis verlorenmaar
hunne meerderheid was, toen het besluit tot
ontbinding genomen werd, toch nog zóó- aan
zienlijk, dat de conservatieven 168 plaatsen
moeten winnen om bet te brengen tot do
kleinst-' mogelijke meerderheid in het
nieuwe parlement. Nu zijn de plaat
sen in het nieuwe lagerhuis nagenoeg
vcor de helft bezet, maar de door de
conservatieven behaalde winsten bedra
gen lang niet de helft van 168. Zullen zij
in de districten, waar de kiezers nog aan de
stembus mceten komen, gelukkiger zijn? De
tijd zal bet moeten leeren, maar hunne eigen
verwachting daaromtrent schijnt niet groot
te zijn. Onder den indruk van de uitkom
sten, die de eerste stemmingsdag leverde,
schreef de Times, dat de behaalde winsten
niet zoo groot waren als door optimisten
werd venvacht-; een ander conservatief or
gaan, de Sunday Times, schreef zelfs, dat
de uitkomsten vrij teleurstellend zijn voor
hen, die op eene krachtige conservatieve
meerderheid hadden gehoopt. Die indruk
versterkt zich, wanneer men de uitkomsten
van de volgende dagen nagaat, en is oor
zaak voor de Observer om de hoop op het be
halen van de meerderheid op zijde te zetten
en te verklaren, dat het misschien meer dan
één verkiezing zal kosten om het radicalis
me te bedwingen, onder opmerking, dat men
van den beginne af er slechts op gerekend
heeft de meerderheid van die regeering te
verzwakken en in verdere verkiezingen te
doen te niet gaan, zooals ook is geschied met
de groote hervormingsgezinde meerderheid
van 1832.
Daarentegen straalt de hoop op een goe
den einduitslag door in 'de opmerking van
de Daily Chronicle, een liberaal orgaan, dat
wel sedert 1906 eene zekere achtergaande
beweging van den slinger is waar te nemen,
maar dat die beweging binnen zoo nauwe
grenzen'beperkt blijft, dat als de graafschap
pen eenigszins aan de zaak van het volk
trouw bliji'en, de regeering in gebiedende
sterkte uit de verkiezingen zal terugkomen.
Wanneer men aanneemt, dat de tegen
woordige regeeringspartij de meerderheid zal
behouden, dan blijven er nog verscheidene
andere vragen bestaan. Vooreerst de vraag
of deze meerderheid krachtig genoeg zal zijn
om eene hervorming van het hoogerhuis af te
dwingen of alt-hans het tot grooter mee
gaandheid te nopen. Verder de vraag of de
meerderheid groot genoeg zal zijn om de-
liberale partij niet in eene gevaarlijke af
hankelijkheid van de Ieren te doen komen.
Eindelijk de vraag of de uitslag van dezen
strijd eiken twijfel uitsluit, dat Engeland
trouw zal blijven aan het vrijhandelsstèlsel.
Dat zijn vragen, die ieder op zich zelf van
groot gewicht zijn.
Duitschland.
De voorzitter van den rijksdag, graaf
Stolberg-Wernigerode, is ziek, zoodlat hij!
sedert de rijksdag weer bijeengekomen is,
de zittingen niet heeft kunnen presideeren.
Hij is beterend, maar aal zich nog eenigen
tijd moeten ontzien en het bed moeten hou
den.
België.
Brussel, 19 Jan. Betreffende bet
gerucht van een huwelijk tusschen prins
Napoleon en prinses Clementine verklaarde
de secretaris van den prins, dat nog vol
strekt geen besluit genomen is. De zaak kan
thans niet overwogen worden, omdat het Bel
gische bof nu in den rouw is.
Engeland.
Londen, 19 Jan. Sinds den laatst
ge telegrafeerden uitslag zijn een unionist
en tien nationalisten zonder tegenstand ge
kozen. Twee nationalisten zijn gekozen n
de stad Cork, nadat hun ze Leis door natio
nalisten zelf betwist waren.
Londen, 19 Jan. 1 0 u u r 3 0 m i n.
Gekozen: 121 unionisten, 100 liberalen,i
22 arbeid&partij en 44 nationalisten
De unionisten winnen 52, de liberalen 9,
de arbeidlspartij 1.
11 uur. Gekozen123 unionisten, 106
liberalen, 22 arbeid&partij, 44 nationalisten.
De unionisten winnen 54 zetels, de libe
ralen 9, de arbeidspartij 1.
11 uur 3 0 jn i n. Gekozen 126 unionis
ten, 112 liberalen, 23 arbeidspartij, 44 na
tionalisten
De unionisten winnen 56 zetels, de libe
ralen 9, de arbeidspartij 1.
20 Jan. 1 uur voor middags.
Gekozen 129 unionisten, 118 liberalen, 23
arbeidspartij, 44 nationalisten.
De unionisten winnen 57, de liberhlen 9,
de arbeidspartij 1-
De verkiezingen in Londen hebben aan
de conservatieven één verlies gebrachtHag-
gerston, dat in 1908 bij eene tusschentijdis
gehouden verkiezing door hen gewonnen
was, ging ditmaal weder voor hen verloren.
Dit verlies werd echter ruim opgewogen door
de winsfc van Greenwich, Kensington
(North), Paddington (North), St. Pancras
(South) en Woolwich. St. Pancras (West)
werd door de liberalen behouden met 10
stemmen meer dierh eid
Minister John Burns, die na een hevigen
strijd in de Londensche wijk Battersea met
555 stemmen meerderheid herkozen werd,
dankte zijne medestanders in eene rede,
waarin hij o.a. zei de
,,Wij zijn ©r in geslaagd 8540 stemmen
te vereend-gen om den standaard van de re
geering, voor vrijhandel, voor de begroo
ting en tegen de Lords. Al-s ik niet- naar
buiten had moeten gaan om te spreken voor
mijne ambtgenooten, voor uwe zaak en voor
onze regeering, dan zou ik 1000 stemmen
meer gekregen hebben dan nu het geval
is. Maar ik had te winnen voor onze zaak
en niet voor mij zelf. Het zal u genoegen
doen te weten, dat mijn tegenstander, die
aan zijne zijde had de brouwers, de distil
lateurs, de tariefhervormers en de dames,
aan mijn stemmencijfer 555 te kort kwam.
Alles in aanmerking genomen, hebben wij
't er bijzonder goed afgebracht. Ik heb
niets dan medelijden voor de wapenendie
onze tegenstanders hebben gebruikt, de
praatjes die zij in omloop hebben gebracht,
en de leugens -die werden verteld tegen u en
mij. Maar ik bon blij te kunnen zeggen,
dat zij zonder uitwerking zijn
De zinspeling van minister Burns op de
dames, die hij tegen zich had, geeft aan
leiding om er op te wijzen, dat de bestrij
ding van den kant der dames met grooteu
ijver is gevoerd. De hardnekkige pogingen
van de suffragettes om het stemrecht te
krijgen, zijn bekend uit talrijke episodes
van de laatste maanden, deels van grappi-
gen, deels van ernstigen aard. In de laat
ste jaren hebben in Engelland de politieke
vrouwenvereenigingen eene groote vlucht
genomen. In dezen verkiezingsstrijd zijn
vele vrouwen bijzonder ijverig in de weer
geweest om de mannen op te wekken aan
de stembus te komen. Vroeger vergenoeg
den deze vrouwelijke „Canvassers" zich er
mee op den dag der stemming een lint in
de partijkleuren aan hare taille te bevesti
gen. Ditmaal dragen zij geheele costumes
in de partijkleuren
Naast de hoofdleuzen in den strijd: vrij
handel, protectie, voor of tegen de lords,
spelen ook de pensioenen voor ouden van
dagen eene groote rol. Lord Lansdowne, de
leider van de conservatieven in het hooger
huis, heeft de mogelijkheid in uitzicht ge
steld, dat de voorwaarden van pensioneering
gewijzigd zouden worden. Twee dagen later
echter sprak Balfour uitdrukkelijk tegen
dat de pensioenen voor ouden van dagen
onder eene conservatieve regeering gevaar
zouden loopen.
Spanje.
In den eergisteren gehouden ministerraad
iis kennis genomen van een telegram van
generaal Marina, waarin het belangrijke
en bevredigende resultaatvan den Rif-
vald'bocht wordt uiteengezet* Een gedeelte
van die troepen van liet Madridsche garni
zoen, die aan den veldtocht van Maldlla
hebben deelgenomen, is op don terugweg
en wordt dagelijks in de hoofd'stad ver
wacht. Deze troepen zullen een feestelijken
intocht houdenzij zullen voorbij hot ko
ninklijke paleis defileeren, en de koninklij
ke familie zal hen daar begroeten.
In de regeeringskringen wordt geconsta
teerd, dat heb incident, dat ontstaan is
door de militaire betooging van 12 Januari,
voor goed geëindigd is. Er beersoht eene
volmaakte rust in alle garnizoenen. Er heb
ben slechts 80 officieren aan deze betoo
ging deelgenomen; daarvan zijn slechts
vijf gestraft; de overigen zullen naar an
dere garnizoenen overgeplaatst worden.
De regeering is in de geheölo vrijzinnige
pers geprezen om haar krachtig optreden,
waardoor niet alleen de tucht in het leger
is gehandhaafd, maar ook het beginsel, dat
liet burgerlijk gezag den voorrang heeft bo
ven het militaire De correspondent van die
Frankf. Ztg, schrijft naar aanleiding daar
van „De krachtige houding van den mi
nister van oorlog beeft niet alleen dleze be
ginselen maar ook de regeering zelve ge
red. Het is namelijk gebleken, dat deze be
tooging een politie ken achtergrond bad en
't had gemunt op den val van het liberale
kabinet. Een militair vakblad, El Ejercito
Espanol, wijst op het onloochenbare poli
tieke karakter van die betooging en betreurt,
diat officieren van het leger zich daartoe
hebben kunnen leenen. Men had blijkbaar
op de zwakheid van den minister-president
Mo vet gerekend. Daar Moret bij heit uit
breken van het minists conflict gewoon is
zijne toevlucht te nemen tot'eene verorde
ning van het ministerie, meende men, dat
hij naar aanleiding van dé betooging der
officieren dien minister van oorlog eenvou
dig over- boord zou gooien, hetgeen intus-
scthen aan den vooravond van die verkie
zingen voor de Kamer en na de bekend
making van het manifest van don Jaife
voor het geheele kabinet noodlottig moest
worden. Moret schijnt dit nog tijdig te heb
ben iugezienmisschien ook heeft hij zich
laten influenceerem door de vastberaden
heid van generaal Luque.
Barcelona, 14 Jan. Een besluit
van buiten vervolging stelling is uitgevaar
digd ten gunste van den republikeinschen
senator Sol y Ortega, die beschuldigd was
van deelname aan de wanordelijkheden van
Juli.
Portugal.
Tegenover h©t officieus© démenti van de
ontdekking van een anarcbiisbischein aan
slag, heeft de correspondent van de Frankf.
Ztg. te Lissabon van den rechter van in
structie nogmaals de bevestiging ontvan
gen van het vroegere bericht ondier bijvoe
ging, dat reeds was vastgesteld, dat het ge
zelschap 4000 revolver patronen had ge
kocht. Het bericht van buitenlandische bla
den, dat men te doen had met een samen
zwering tegen het leven van den Koning,
was een verzinselde samenzweerders zijn
slechts kleine lieden, zoodat het plan fei
telijk zonder beteekenis is
Hongarije.
De eigenhandige brief, waarin den afge
treden minister-president Wekerle het ont
slag uit den dienst wordt verleend, is in
warme termen gesteld. De Koning doet uit
komen, dat Wekerle hem en het land on
der moeielijke omstandigheden in vele op
zichten uitstekende diensten heeft bewezen,
en drukt den wensch uit, dat Wekerle zijne
beproefde bekwaamheden en veelomvatten
de ervaring ook verder in den dienst van het
land zal stellen. De overige ministers zijn
met eene eenvoudige dankbetuiging ontsla
gen.
De nieuwe minister-president graaf
Khuen, heeft ook eene langdurige audiën
tie bij aartshertog Frans Ferdinand, den
trooiisopvolger, gehad. Dit bewijst, volgens
een correspondent van de Frankf. Ztg., dat
hij naar boven een krachtigen steun heeft,
wat hem echter in Hongarije meer schaadt
dan nut doet. De troonopvolger toch wordt
door alle HongaarscTie partijen als een te
genstander van de nationale bemoeiingen
van het land beschouwd. Degene, die door
hem beschermd wordt, is daardoor reeds
niet een zeker odium belast.
De Hongaarsche rijksdag is tegen Maan
dag a.s. bijeengeroepen.
Servië.
Volgons oen bericht van de Vo&sisch©
Ztg. uit Belgrado, is de Koning niét be
reid het voorstel van den ministerraad om
prins George naar' het buitenland te stu
ren, te bekrachtigenhij vreest, dat die
prins dan Servië nog meer zal compromit-
teeren. Wel zou de Koning er toe te vin
den zijn, de hofhouding van prins George
te ontbinden, zijne apanage te verminde
ren en hem als officier in te dleelen bij den
troepmaar daarmee wil de regeering geen
genoegen nemen.
Bulgarije.
De correspondent van de Vossische Ztg.
te Sofia "spreekt het gerucht tegen, dat de
Koning tegenover den Turkschen gezant den
i wensch zou hebben te kennen gegeven den
Roman van
11 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
door Betsy Bakker Nort.
VIII.
Eindelijk was ze op weg aniet den brief.
Drie volle uren. htad het gekost om dien te
schrijven, telkens had' ze liet pap'ieir ver
scheurd en was ze opnieuw beigoninlen. Maar
nu was die klaar.
Ach, arme Kuleman. Wat zou hij blij
zijn als hij hem ontving en hoe veranderd
zou zijn gezicht zijn, als bij hem tien einidle
gelezen had.
Teen ze den heuvel afgedaald! was, hoor
de ze haar naam achter zich roepen. En
toen ze onilkeek, zag ze Robert Landeli,
die met lange schreden trachtte haar te na
deren.
Zijn gelaat slraaldle, en Agnes moelst
plotseling denken aan de Woordlen van dien
rechter Ekvalil'dlat Robert een groote ka
ter was, dii© zich legem elkeen aan vlij die.
Maar ze wilde er niet aan dlenklen. Ze
waren kwaadaardig. Ze had toch zélf wel
oogen om te zien? En zoo friach als nu
kou zijn vreugde toch niet stralen, als
deze dioor de ontmoeting met wie ook bon
opgewekt worden.
Nee, ze moest denken diaL dii© bl ik en dlat
gelaat alleen voot haat war<en. Een steun
in haar binnenste zei haar dat en vervulde
haar van jubelend geluk.
,Ik kom van. de Gyllensporre' szei Ro
bert, nadat ze elkaar de hand geschud: had
den. „We hebben miet on.s drieën dien
nieuwen bouwgrond in oogen,schpUw geno
men. En nu zal het plan ontworpen war
den. Maar waan.-1 gaat het been-? Willen we
samen gaan?"
„Een eindje, ik ga naar het station met
een brief," antwoordde Agnes.
„Nu, ik kan immers dien kléinen omiweg
neménEn ga dan mee naar huis om bij
on.ï te eten, afgesproken?"
Ze aarzelde. Want hoezeer ze genoot
van het tegenwoordige geluk, en hoe sterk
de verleiding ook voor haar was om dat tie
verlengen door d'e ui trio ©digi,nlg aan te ne
men, plaatste zich toch haar dbel als een
donkere schaduw tusschen haar geweten en
haar lust om de hamel uit te steken, om die
uitnoodiging aan te nemen. Wanneer zie
dien brief in Idle, bus idleieid, hlaidi ze onher
roepelijk de lawine aan belt rollen gébracht,
die een mensch in die ellende zou, storten.
Kon ze zélf dan onmddkMilijk ouiikeieren en
genieten van liét leven?
Dit- was immers niet anders dan dladelijk
op een 'bal gaan, nadat men een goeden
vriend dlood geslagen hiad
„Dank," zei ze „vandaag nilet. Ik
beu niet heel goed gehumeurd."
„Een vervelende brief?"
Hij wierp een blik op het couvert ;u
haar haimd.
Zij knikte en antwoordde zacht ja.
Plotseling scheen het haar dat hij toch
behoorde te weten wat de brief bevatte.
Het was eeu offer dat in zijn belang ge
daan word, dat voelde ze diuidlellijk. En
was het dan niet natuurlijk, dlat degene
aan wïen het gebracht werd, daarvan ken
nis droeg? Dat zou de onzichtbare band
tusschen hen beiden versterken. Het zou
een machtig sprekend woord in de stille
taal wiorden, oen woord dat dlirect tot bun
beider harten spaak. j
,,'t Is aan een goéden vriend," zei zö. i
„Hij en ik schrijven elkaar al jaren lang
En we hebben heel veel om samen over te» I
spreken. Hij is zoo weetgierig en geneigd
tot nadenken en studie, en we hebben zoo
veel dingen gemeen. Maar bet ergste is
dat- het niet mogelijk 'is hem op één punt
verstandig te doen zijn. Hij wil maar niet
begrijpen dat we niet meer dan goede vrien
den voor elkaar kunnen zijn."
Robert Landell keek haar opmerkzaam
aan. Hij had nooit aan Agnes gedacht als
omgeven door aanbidders, en baar mededee-
ling verraste hem daarom een weinig. Maar
hij was te fijngevoelig om eenige verbazing
te laten merken of te glimlachen.
„Zoo", zei hij slechts trnrt ernstige aan
dacht.
En Agnes hechtte bizonder gewicht aan
zijn ernst. Ja, ze had wel gedacht dat het
hem een schok zou geven, te hooren dat zij
iets te maken had met de harte-aangelegen
heden van een ander man.
„Ik heb getracht het hem zoo duide
lijk mogelijk te v or klaren, ofschoon zoo
mild en ernstig mogelijk, want het geeft
ndets, dat hij aan mij blijft denken," ver
volgde ze. „Maar hij wil het niet leeren
begrijpen. Hij hoopt dat de tijd veel zal
uitrichten en verbeeldt zich dat hij niet kan
leven, indien ik niets van hem wil weten."
Ze hield een oogenblik op.
„Maar nu heb ik hem duidelijk gezegd
dat het nergens toe dient om op de toekomst
te rekenen" zei ze. „En ik geloof dat hij
het nu zal begrijpen."
!Ze hadden den weg naar het station be
reikt en gingen zwijgend verder. Eens keek
Robert haar vlug en vorschend aan, maar
toen koek bij weer naar den grond en zweeg
opnieuw.
Agnes' hart klopte.
„Hij heeft begrepen," zei ze. Zonder
dat ze iets had behoeven te zeggen, wist hij,
dat ze, wat ze deed, voor hem had gedaan,
dat zij met 'heel haar verleden gebroken bad,
opdat niet de minste gedachte aan, of de
geringste verbinding met een ander storend
tusschen hen zou staan. En nu liep hij na
te denken wat hij haar zou zeggen. Maar
evenals zij, kon ook hij zich immers niet an
ders uitdrukken dan in duistere, verborgen
woorden? Wat ze voor elkaar voelden was
immers veroordeeld om voor altijd in de
diepte te blijven. Zelfs geen oogenblik
mocht het. zich t-ot de oppervlakte verheffen.
En ze had gelijk. Hij liep werkelijk na
te denken wat hij haar zou zeggen.
Gedurende vele jaren, zei ze, bad ze ge
correspondeerd met iemand, die van haar
hield. Maar hoe zou ze dat zoo lang hebben
kunnen doen, indien deze vei-bintenis niet
oen zeker welbehagen ook voor haar zelf had.
Misschien was het dit geweest wat haar zoo
betrekkelijk jong en frisch van uiterlijk en
geest had gehouden. Daardoor had ze im
mers een vast punt in de werkelijkheid voor
de romantische droomen, het liefdesleven dat
zoo dikwijls flikkert en licht bij de men-
I sohen, lang nadat de jaren hun het recht
I geroofd hebben dit te toonen, en dat bij
I sommigen nooit gedoofd kan worden, hoe oud
ze ook worden. Deze verbinding zei haar
immers, dat ze er niet buiten stond. Ze
werd begeerd en bemind. En als ze dat door
één man werd', dan kon ze het ook door ande
ren worden, misschien door iemand dien ze
kon liefhebben.
Illusies, droomen, sprookjes omzweefden
haar nog, vulden haar eenzame uren, gaven
haar vreugde, zekerheid en geloof aan zich
zelf. En dit alles wilde ze verbrijzelen.
Waarom? Was heb een overdreven recht
vaardigheidsgevoel? Was het waarheidslief-
do? Was het een langzaam gevestigde over
tuiging dat ze een mensclienleven benadeelde
door hem zoo lang aan zich gebonden te
houden? Maar dan, welke drogredenen.
Wrelk een wandalisme. Welk een lust tot
vernietiging. Ze wist zeker zelf niet hoe
voel kwaad zij, zonder gegronde redenen, op
'het punt stond zich zelf to 'berokkenen en
waarschijnlijk haar vriend evenzeer. En
daarvan moest men getuige zijn.
Het station was nu heel dicht bij. Ze
konden reeds de donkere brievenbus zien
afsteken togen den rooden steenen wand van
het gebouw.
Met eon haastigen ruk hief hij het hoofd
op.
„Doe het niet, Agnes" zei hij.
,,WTat.l Wat moet ik niet doen?" vroeg zo
verbaasd
Nu bégreép ize hém niet.
„Doe don brief niet in de 'bus. Verscheur
hem, schrijf een anderen."
Wordt vervolgd.