S". 226. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. JitHrKimg. AHIERSFOORTSCH ABONNEMENTSPRIJS: per S maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post1.90. Afoondergte nummers- 0.05. Dszs Courant veraohgnt dageljjka, beh&lva op Zon- en Feest dagen. idrertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur morgens b$ de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regels f 0.50. Elke regel meer Mi» Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bg voeruitbetalinf Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelise bepalingt het herhaald adverteeren in dit Bvad, b$ abonnement. ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op toegezonden. l*r- aanvra*» Politiek Overzicht. \a de Eiigelsche verkiezingen. Het Britsche kabinet Asquith zal eenige wijzigingen hebben te ondergaan in verband met de benoeming van den minister van biiinenlandsche zaken Sir Herbert Glad stone tot eersten gouverneur-generaal van het Vcreenigd Zuid-Afrika. Men hecht aan deze gedeeltelijke vernieu wing van het kabinet eenig belang, omdat ze de gelegenheid zal geven om te onder scheiden welke der beide liberale elementen definitief in den boezem van het nieuwe kabinet den boventoon zal gaan voeren. De ministerraad, die Donderdag a s. in tegen woordigheid van Asquith en Lloyd George bijeen zal komen, zal belangstellenden te dezen opzichte kunnen inlichten. In denzelfden ministerraad zal waarschijn lijk ook de tactiek worden vastgesteld, welke de regeering tegenover het Hoogerhuis denkt te volgen. Tot dusver heeft men zich hieromtrent aan tal van uiteenloopende gis singen gewaagd, en over het program van ar beid voor de nieuwe zitting, over de be grooting voor het loopende en over de be grooting voor het komende jaar is heel wat geredekaveld. In de sterk aan aantal ver minderde regeeringsmeerderheid is men het te dezen opzichte niet geheel eens. Aan den rechtervleugel der liberalen wordt de meening verdedigdeerst moet de begrooting worden afgedaan, want het bestuur moet zooveel mogelijk zijn normalen gang gaan. Neen, zegt men aan den linker vleugel, eerst met het Hoogerhuis afreke nen en dit verhinderen voor de tweede maal een ongerecht vaardige 11 inbreuk te plegen in den loop van zaken. De onafhankelijke arbeiderspartij alleen ziet de bestaaude verwarring kalm aan. Ze keert verminderd aan getal, doch inwendig vaster en aaneengeslotener en bij de zwakte der liberalen veel invloedrijker in het parle ment terug, daarbij vast besloten zich na drukkelijk te doen gelden en zoo mogelijk voor haar hulp duur te doen betalen. De Iersche nationalisten verklaren „Nu of nooit is de tijd gekomen, waarin het mi nisterie onze wenscnen zal hebben te vervul len". Doch het pad der Ieren gaat ook al niet op rozen. Want naast de aaneengesloten schare nationalisten, die onder John Red mond's leiding opmarcheeren, heeft zich uit de verkiezingen een sectie van tien onaf hankelijke nationalisten ontwikkeld, aan welker spits William O'Brien en Timothy Healy staan. Een heftige strijd is tussqhen de twee partijen uitgebroken. O'Brien be schuldigt de officieele Iersche partij van het zwartste verraad, dat sedert honderd jaren aan Ierland werd gepleegd, doordat ze een begrooting er mee helpt doorhalen, die Ierland jaarlijks twee millioen pond ster ling aan belastingen meer oplegt. Daartegen over maakt Redmond een besluit van zijne aanhangers in Amerika openbaar, waarin het verbond tusschen de Obrienisten en de unionisten tegennatuurlijk wordt genoemd. In een artikel in de Daily Telegraph zet O'Brien uiteen, dat het doel van zijn op treden is een vertegenwoordiging van Ier land met inbegrip der Protestanten tot stand te brengen en het te bevrijden van de heerschappij van het in de officieele partij almachtige geheime genootschap Board of Erin", dat naar uitsluiting der protestanten streeft. De Obrienisten vormen de onverzoenlij ke», die niet alleen met de regeering geen zaken willen doen, maar ook iedere poging van Redmond en zijn aanhang om zulks wel te doen, ten bitterste zullen bestrijden. Door al deze omstandigheden wordt ''e toch al niet gemakkelijke positie van de regeeriqg in het nieuwe parlement niet on aanzienlijk verzwaard. De conservatieve pers tracht voortdurend der regeering eene .hervorming van het Hoogerhuis op te dringen, waartoe ook de conservatieven bereid zouden zijn. Het Hoogerhuis zou dan ietwat verkleind worden en niet meer uit pairs bestaan die vcor hun leven lang benoemd worden, doch uit gekozen lords, zooals ook de Schotsche pairs en in zekeren zin ook de Iersche thans reeds zijn. Aan dat uit verkiezingen ontstane Hoo gerhuis zouden dan, zco meeneti de handige Tories, ook ten aanzien der begrooting zoomogelijk dezelfde rechten toe te ken nen zijn als aan het Lagerhuis. De beslist liberale pers verlangt echter dat Asquith in de eerste plaats de belofte zal vervullen, die hij in Albert Hall heeft afgelegd en aan het Lagerhuis waarborgen verschaft, welke het de opperheerschappij verzekeren. Een hervorming van het H o gerhuis naar conservatief model zou, zoo meent men aan liberale zijde, aan het con servatieve karakter en de v orrechten daar van niets veranderen, doch de mogelijkheid doen verloren gaan het door het benoemen van nieuwe pais door den Koning kort te houden. Het moge, waar het onverzoenlijke deel der Iersche pers een zeer verdachte houding aanneemt, den premier en de hem zeer 11a staande fractie van imperialistische liberalen niet makkelijk vallen, met de niet zeer vast aaneengesloten meerderheid een zoo zware taak ter hand te nemen, ze heb ben nauwelijks een andere keuze. Een capi tulatie jegens de conservatieven, met wier toestemming het bestuur nog z o lang z u kunnen worden gevoerd tot dezen het ge- s '..iicte cogenblik vcor nieuwe verkiezingen en het scheppen van klaardere verhoudin gen gekomen achtten, zou wel eens noodlot tige gevolgen voor de liberale partij kun nen hebben. Want men vergete niet dat onder de con servatieven, hoe gezind ze dezer dagen tot een vergelijk mogen zijn, liet streven blijft bestaan om den strijd over vrijhandel of be scherming vroeg of laat uitgevochten te zien. In verband hiermede verdient de aan dacht te worden gevestigd op eenige merk waardige uitingen van Joseph Chamberlain in den vorm van een interview met de Mor ning Post. Het is opgevallen dat de Times onlangs pogingen heeft gedaan om de pro tectionistische beweging naar den achter grond weg te moffelen, pogingen die waar schijnlijk op Balfour's kring zijn terug te brengen. Chamberlain antwoordde daarop in een gesprek, dat hij met zijn oude kracht moet hebben geveerd. ,,De tariefhervorming" zco verklaarde hij „is en moet het hoofddoel onzer poli tiek blijven. Waar wij gewonnen hebben, wonnen wij het met tariefherverming, waar wij verloren was de tariefhervorming nog altijd ons beste vriend, liet slechtst verging het met ons, waar de plaatselijke leiders wankelmoedig en angstig waren. Wanneer ze (namelijk de plaatselijke leiders) thans de tariefhervorming laten vallen, wat wil len ze dan in de plaats ervan stellen? Zelfs van hun standpunt uit hebben ze ongelijk. De tarief hervorming is het populairste deel v.-.n ons program. Maar dat zijn de schip- peraars. Er zijn altijd wankelmoedigen, wan neer een grootsche politiek wordt opgesteld, lieden d'e v or hare grootheid terugschrik ken en niet zien kunnen, dat in hare groot heid hare stokte ligt. Vtle van de plaatse lijke leiders en redenaars vreezen voor <'e rechten op levensmiddelen. Men moet ech ter niet wachten tot. men er over onder vraagd w rdt, dat zou er naar lijken alsof men er bang voor was. Men m.et moedig en ronduit er mede te werk gaan". Wat zullen de met bovenstaande qualifi- caties aangeduide heeren op deze scherpe berisping antwoorden? Een gebrek aan eensgezindheid te dezen opzich.e onder de conservatieven, waarvan het echter de vraag is hoe lang 't duren zal, zou 11 g eenigszii s de ppsitie der libe rale leiders kunnen vergemakkelijken. Duitschland. Men herinnert- zich dat eenige dagen geleden door de Rijnsch-Westfaalsche ge delegeerden van den Al-Deutsche» Bond, een schrijven verzonden aan den Duitschen Rijkskanselier, waarin zij dezen mededeel den, dat de minister van buitenlaadöche zaken hun vertrouwen heeft verloren, daar hij de belangen van Duitschland niet vol doende behartigt en den vreemdeling de wa pens in de hand heeft gegeven, om den Duit schen handel en de Duitsche nijverheid te schaden. (Hierbij werd waarschijnlijk ge doeld op de bekende Mannesmann-zaak in M arofcko) Het uitvoerend comité heeft nu den Rijkskanselier bericht, dat het dit schrij ven niet kan billijken, maar voegt daaraan dan toch toe, dat he't den brief beschouwt als een uitvloeisel van ernstige bezorgdheid over de buitenlandsche politiek van Duitschland, een bezorgdheid, die, zooals uit de uitlatingen in het grootste deel der bladen blijkt, door de meerderheid der Duitschers gedeeld wordt.. Het comité ver klaart zich overtuigd, dat alle leden van den Al-Duitechen Bond met het bestuur, den innige» wensch koesteren, dat het aan de regeering zal mogen gelukken, die ern stige bezorgdheid weg te nemen. Belgift. Antwerpen, 7 Februari. De Matin, schrijvende over den toestand wel ke voor Holland zou ontstaan tengevolge van een conflict tusschen Engeland en Duitschland, zegt dat het wenschelijk is dat Holland eindelijk een meer stand vastige politiek aanvaardt en een di plomatie die meer op de hoogte is. De minister van koloniën Renkin zal bin nenkort drie gewichtige besluiten afkondi gen, waarbij het financieel beheer der Kon- go-kolonie overeenkomstig de in uitzicht ge stelde hervormingen grondig veranderd wordt. Binnen veertien dagen zal de kolo niale raad zich met deze beschikkingen be zig houden. Volgens deze besluiten worden de belastingen voor immigranten aanmer kelijk verminderd; de belasting van 5000 francs op de vestiging wordit- opgeheven en een nieuwe en eenvoudige regeling voor den aanko-i van landerijen vastgesteld. De sociaal-democraat Vandervelde beeft den minister in de Kamer erop gewezen, dat in tegenstelling met diens beweringen de caoutchouc-uitbuiting in het Kongoland Mongala en in 't Abirgebied niet onder drukt is, maar gedurende een deel van het jaar blijft bestaan. De Kongoregeering ver klaart dat deze veronderstelling op eene dwaling berust. Het eerste verbod werd den eersten Juli 1909 alleen voor de rest van het jaar uitgevaardigd, en den len Novem ber 1909 door een verbod voor 1910 gecom pleteerd. Den beambten in het vroeger zoo zwaar bezochte Mongala en in het Abirge bied is 't zelfs verboden, caoutchouc als belasting aan te nemen. Alleen vrijwillig aangebrachte caoutchouc mogen zij koopen. De koloniale regeering heeft tot nu toe voor 3.2 millioen munten naar den Kongo laten brengen, om zoo langzamerhand de geld circulatie in te voeren Engeland* Londen, 8 Februari. De univer siteit' - i te Glasgow en Aberdeen kozen een unionist voor het Lagerhuis. De unionisti sche vrij handel aar leed de nederlaag. Londen, 8 Febr. Er bestaat reden om te gellooven dat het eerste werk der re- geering, na heb aannemen van het adres van antwoord op de troonrede docr het Lager huis, zal zijn de weder - indi en i ug der begroo ting en zulks met het oog op de financiële behoeften Oenemarken. De openbare meening in Denemarken, welke voor eenige dagen den minister van verkeerswezen Jensen-Onsted dwong wegens zijne in 't openbaar aan het adres van den officierenstand geuite belcedigingen zijn ont slagaanvrage in te dienen, voelt zich nog niet bevredigd. Ze verlangt dat hij ook zijn mandaat als afgevaardigde zal neerleggen en zoo Heeft Jensen zich thans bereid verklaard geheel uit het politieke leven te treden en zich weer onder het dak zijner boerenwoning te zullen begeven, die hij nooit had moeten verlaten. De publieke opinie stelt evenwel nog. verdere eischen in het huidige kabi net zit als minister va» landbouw een andere boer, Nielsen, een goede vriend van den ex- minister van verkeerswezen. Nielsen heeft zich veroorloofd in eene openbare vergade ring de financieelen toestand van Denemar ken „hoogst miserabel" te noemen en heeft verklaard dat „Denemarken eigenlijk onder voogdij moest gesteld worden". De minister van financiën dr. Brandes heeft deze uitla tingen als onbehoorlijk en volkomen onge grond gekenschetst, doch de minister van landbouw beweert, dat hij den toestand be ter kent dan zijn geachte collega en gaat voort de Deensche financiën als wankel voor te stellen. Het zou wel eens kunnen zijn, dat ook hij dezer dagen werd uitgenoodigd uit het Kabinet te treden. Zweden* Stockholm, 8 Februari, 10 uur 's voormiddags). De koning sliep na het ontwaken uit de verdooving gedurende de tweede helft van den nacht verscheidene uren. Zijn toestand was heden morgen aanmerkelijk beter. De temperatuur is 37.3, te pols 52 Stockholm, 8 Febr. Het laatste bulletin meldt, dat des Konings toestand aanmerkelijk verbeterd i6. Stockholm, 8 Febr. Het heden avond uitgegeven bulletin luidt: De Koning heeft een vrij rustigen dag doorgebracht en een weinig geslapen. Pijnstillende middelen waren niet noodig. Pols: 56, temperatuur 38,2, algemeen© toestand bevredigend. De Koningin vertrekt hedenavond van Karlsruhe naar Stockholm. Oostsnrljk-Hongarije. De vooruitzichten van de regeering om tot overeenstemming met de grondwetspar tij te komen zijn tot een minimum vermin derd. De persoonlijke quaesties krijgen weer de overhand. Het verluidt, dat graaf An drassy rechtstreeks aan graaf Khuen den eisch zou hebben gesteld, in net belang van de verwarring af te treden, wat Khuen be slist weigerde. Men vraagt zich af waar om niet Wekerle en Andrassy, die thans schuld van de verwarring zijn, zich terug trekken, daar dan het meerendeel van de grondwetspartij zonder bezwaar zich bij Khuen zou aansluiten. Graaf Khuen is ter audiëntie naar Wee- nen vertrokken om daar in de eerste plaats rapport uit te brengen over een voorstel van Andr&ssy eene nieuwe coalitie te vor men van constitutioneele. Kossuth- en volkspartij waardoor een ministerie onder graaf Tisza mogelijk ware. In politieke kringen houdt men hét voor zeker dat de monarch zich voor graaf Khuen zal verkla ren. In dat geval zju Andrassy zich voor- loopig uit het politieke leven terugtrekken en zou dc aansluiting van de leden der constitutioneele partij bij graaf Khuen mo gelijk zijn. Graaf Tisza zal Khuen verder steunen doch in verband met zijn standpunt inzake het kiesrecht in den nieuwen Rijks dag geen mandaat aannemen. De tot dusver als half-ambtelijk be schouwde Sonntags- und Montagszeitung bevat een scherpen aanval op graaf Aeren- thai wegens zijn staatkunde van toenade ring tot Rusland. „De oordeelvellingen in de buitenlandsche pers", heet het in dit blad, „bewijzen hoe onverwacht die draai voor de internationale politiek was en hoe weinig in overeenstemming met de tot dus ver gevolgde staatkunde van aansluiting bij Duitschland." De loftuitingen over Oostenrijks russo- file politiek, zegt de 8. en. M. Z verder, Kojkttji juist uit die landen,, wélk© de Donau- monarchi'. tijdens de inlijvingscrisis het ergst aangekiav»} en verdacht- gemaakt hebben. „Onze vTja«.^n zjjn opeens bewon deraars onzer staatkuheu geworden. Nog erger zou het zijn, ais doel van die toenadering in de budtenlancba,e poj^. tiek was, aan het vooruitdringende bi-d. sche element in het binnenland den weg te banen." Het blad hoopt daarom, dat „eindelijk de steeds duidelijker te kennen gegeven onge neigdheid van Rusland om in te gaan op het entente-denkbeeld, ook de officieele bui tenlandsche politiek der Monarchie zal dwingen niet langer zulk een utopie na te jagen. De dagblad-campagne ten gunste van de Oostenrijksch-Russische entente heeft het internationaal aanzien der monarchie zeer veel kwaad gedaan en zij heeft bovendien ©enigszins het vertrouwen en het zelfbe wustzijn in de standvastigheid dezer staat kunde aan het wankelen gebracht." Indien werkelijk de Sonntags- und Mon tagszeitung de meening der hoogere diplo matieke kringen weer geeft, zou zulks wel eens een veeg teeken kunnen zijn voor Aehrenthal's positie en aanzien in de poli tieke wereld. Roman van 27 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch dook Bktsy Baxxir Nokt. De eenzame in de zaal, die rookend en denkend in zijn aofahoekje zat, was ver rukt zijn reeds verloren gewaand gezelschap terug te krijgen. Hij verwelkomde Agues hartelijk en spoedig waren ze verdiept i» een levendig gesprek. Het was merkwaardig,, dat men zien nooit vei'veelde, als Agnes aanwezig was. Ze had ideeën, waaraan geen ander ooit dacht. En als er ook soms menschen waren, die den neus even voor haar optrokken, en haar exentriek en overdreven noemden, ze kwa men toch altijd graag dicht bij de plaats waar zij zat. Ze was een levenwekkend element dat altijd met belangstelling ont vangen werd, en met vreugde door hen, wier svmpathie ze reeds bezat. Toen.de deur achter hen geopend werd, hoorden geen van beiden het. Ze hoorden het ook niet, dat iemand over dén grond liep, en eerst toen het geritsel van Heeren hun zei dht iets in hun onaroiidkMijke nabij heid zich bewoog, keken ze op. Daar stond Flora met een kristallen schaal vol vruchten en druiven in de han- den. Ze droeg een slepende, licht gebloemde negligé versierd met kant, en het leek oï heur haar nonchalant opgemaakt was bij het j Haastige toilet, dat. de mathei! na hei on welzijn moest verontschuldigen. Maar het viel losser én rijker dan gewoonlijk en om lijstte een gezicht, dat zeldzaam friseh straalde, met een schoonheid die méér in de uitdrukking dan in de trekken lag. Robert brak midden in een zin af, en be schouwde haar verbaasd. „Ben jij het," zei hij. Zij knikte hem vroolijk toe, en rekte zich uit om van de plank boven de ingebouwde sofa de vruchtenbordjes en mesjes te krij gen „Zoo friseh en rozenwangig," vervolgde hij, haar nog voortdurend met verbazing be schouwend En er was ongetwijfeld iets ongewoons over heel haar wezen, en over haar ver schijning, zooals ze daar stond en hem nog met een knik antwoordde over haar opge heven, zacht geronden arm, waarvan de kanten strook terugviel. Ze gaf geheel den indruk van buigzaamheid en gezondheid als een pas dorstende bloem, waarvan met de aderen onder de stijgende kracht van het levengevende water niet zwellen. „Heb je goed geslapen?" vroeg Robert. Ze lachte. „Neen, in 't geheel niet." „Maar hoe kan je er d'an zoo goed uit zien „Dat wedt ik niet." „Maar wat is er gebeurd! Heb je een prettig nieuwtje gehoord, of iets moois ont dekt. Tets'moet er toch gebeurd zijn." „Neen niets. Niets bizonders," verze kerde zij. „Ja, n aar het is toch wonderbaarlijk 1" barstte Robert uit, gewend naar Agues, maar voortdurend omkijkend naar Flora. „Een paar uur geleden lag er een stakkertje op de chaise-longue, ineengekropen, wit met holle pcgen, als gedrukt onder 's werelds ellende. En nu staat ze hier als een bloeien de roos, zonder ons te kunnen zeggen, hoe de verandering tot stand is gekomen. Men ziet dat er eenig wonder met haar is ge beurd. Haar kleur, haar oogen, en haar houding en alles wat ze doet, zeggen het, slechts haar lippen zwijgen. Is het niet, zooals ik laatst zei? Ze is een kléine zee meermin." „Dat is niet ongelooflijk," gaf Ag nes toe. Maar Flora kéék vragend van den een naar den ander. „Een zeemeerman?" „Ja," zei Robert, „dat moet je bepaald zijn. Je hebt je stem weggegeven om hier bij ons op de wereld te komen. En al het mooie dat je ons te zeggen hebt, ligt stil en verborgen in je, en licht slechts nu en dan." De ernst die bij zijn laatste woorden over Flora's gezicht verspreid lag, streed met een zwak, trillend lachje. Robert had in een oogenblik ontbloot wat haar 'bitterst gemis en smart uitmaakte, en haar ver van de andere menschen deed staan. „Ja, het was waar. Ze kon niet spreken, niet als de anderen tenminste. En dit ge mis had haar altijd gedrukt en haar zich zelf zoo gering en onbeteekenend doen ge voelen, dat het haar was of ze comedi© speelde door tusschen de menschen te ver- keeren en te doen alsof ze hun gelijke was. Soms had ze ook gedacht, dat als haar vrienden dit gebrek bij baar goed inzagen, ze haar niet meer zouden rekenen tot een van de hunnen. En wanneer ze achteruit gesteld werd, kon ze rich niet eens bij zich zelf beklagen, want in den grond van haar hart vond ze het rechtvaardig. Het ver wonderde haar niets dat men anderen bij haar voortrok. Ze wachtte slechts dat dit zou geschieden. En de fout lag niet bij hen, die het deden. Dat Robert reeds lang gemerkt had wat haar ontbrak wist ze immers. Dat was het immers wat ze altijd vreesde, en wat haar elke voorbij trekkende schaduw op haar weg als een groote duistere vlek deed zien. Maar nooit had hij het zoo duidelijk uitge sproken als nu. Zo kreeg een hevigen steek, en toch voélde ze zich tegelijkertijd dankbaar jegens hem, want hij had haar onvolkomenheid genoemd op een wijze, die deze bijna tot iets moois maakte. Niemand zou dat zoo kunnen doen als hij. Wat hij ook aanraakte was met teere voorzichtige handen. „Als ik een zeemeermin ben," zei ze, „dan is het immers duidelijk dat ik niet kan spreken. Jelui hebt dan al vele gene ratie'» lang op deze wereld geleefd en steeds beter en beier leeren spréken. Maar ik, die hier onlangs gekomen 'ben van een ander Rijk, heb nog slechts loeren zien en voelen." „Eindelijk! Daar is de verklaring; maar als je dan niet kunt spreken van je ervarin gen in deze wereld, die je nog zoo nieuw is, kom dan hier en vertel ons wat van waar je pas gekomen bent." En Robert trok haar schertsend op de sofa, zoo dicht tegen zich aan., dat hij haar warm lichaam voelde door de dunne stof van de japon. Er was dezen avond zoo iets vreemds over haar, dat hij zich moest over tuigen of ze wel een wezen van vloesofa en bloed was. „Bon jij het alleen," vervolgde hij, „die je een onsterflijke ziel verschaft hebt, of zijn er nog meer van je Rijk, die hetzelfde ge daan hebben? De eigenaardige bekoring die Flora voelde dat ze opwekte, versterkte de sprookjes stemming die haar bevangen had, toen Ag nes op de chaise-longue naast haar ging zit ten om haar sprookjes te vertellen. Nu wilde men haar ook een sprookjesrol geven. Waarom zou ze die niet aannemen? Ze voelde zich in een stemming om te schert sen. Er was zoo veel scherts en ernst, die dezen wonderlijken avond opsteeg uit de verborgen diepte van haar wezen. En er was een doorzichtige klaarheid, die er niet was, toen ze zich in de eenzaamheid in haar gedachten verdiepte Wordt rvnlgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1