S". 226.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
JitHrKimg.
AHIERSFOORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS:
per S maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.90.
Afoondergte nummers- 0.05.
Dszs Courant veraohgnt dageljjka, beh&lva op Zon- en Feest
dagen.
idrertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
morgens b$ de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels f 0.50.
Elke regel meer Mi»
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bg voeruitbetalinf
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelise bepalingt
het herhaald adverteeren in dit Bvad, b$ abonnement.
ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op
toegezonden.
l*r-
aanvra*»
Politiek Overzicht.
\a de Eiigelsche verkiezingen.
Het Britsche kabinet Asquith zal eenige
wijzigingen hebben te ondergaan in verband
met de benoeming van den minister van
biiinenlandsche zaken Sir Herbert Glad
stone tot eersten gouverneur-generaal van
het Vcreenigd Zuid-Afrika.
Men hecht aan deze gedeeltelijke vernieu
wing van het kabinet eenig belang, omdat
ze de gelegenheid zal geven om te onder
scheiden welke der beide liberale elementen
definitief in den boezem van het nieuwe
kabinet den boventoon zal gaan voeren. De
ministerraad, die Donderdag a s. in tegen
woordigheid van Asquith en Lloyd George
bijeen zal komen, zal belangstellenden te
dezen opzichte kunnen inlichten.
In denzelfden ministerraad zal waarschijn
lijk ook de tactiek worden vastgesteld, welke
de regeering tegenover het Hoogerhuis
denkt te volgen. Tot dusver heeft men zich
hieromtrent aan tal van uiteenloopende gis
singen gewaagd, en over het program van ar
beid voor de nieuwe zitting, over de be
grooting voor het loopende en over de be
grooting voor het komende jaar is heel wat
geredekaveld. In de sterk aan aantal ver
minderde regeeringsmeerderheid is men het
te dezen opzichte niet geheel eens.
Aan den rechtervleugel der liberalen
wordt de meening verdedigdeerst moet
de begrooting worden afgedaan, want het
bestuur moet zooveel mogelijk zijn normalen
gang gaan. Neen, zegt men aan den linker
vleugel, eerst met het Hoogerhuis afreke
nen en dit verhinderen voor de tweede maal
een ongerecht vaardige 11 inbreuk te plegen
in den loop van zaken.
De onafhankelijke arbeiderspartij alleen
ziet de bestaaude verwarring kalm aan. Ze
keert verminderd aan getal, doch inwendig
vaster en aaneengeslotener en bij de zwakte
der liberalen veel invloedrijker in het parle
ment terug, daarbij vast besloten zich na
drukkelijk te doen gelden en zoo mogelijk
voor haar hulp duur te doen betalen.
De Iersche nationalisten verklaren „Nu
of nooit is de tijd gekomen, waarin het mi
nisterie onze wenscnen zal hebben te vervul
len". Doch het pad der Ieren gaat ook al
niet op rozen. Want naast de aaneengesloten
schare nationalisten, die onder John Red
mond's leiding opmarcheeren, heeft zich uit
de verkiezingen een sectie van tien onaf
hankelijke nationalisten ontwikkeld, aan
welker spits William O'Brien en Timothy
Healy staan. Een heftige strijd is tussqhen
de twee partijen uitgebroken. O'Brien be
schuldigt de officieele Iersche partij van
het zwartste verraad, dat sedert honderd
jaren aan Ierland werd gepleegd, doordat
ze een begrooting er mee helpt doorhalen,
die Ierland jaarlijks twee millioen pond ster
ling aan belastingen meer oplegt. Daartegen
over maakt Redmond een besluit van zijne
aanhangers in Amerika openbaar, waarin
het verbond tusschen de Obrienisten en de
unionisten tegennatuurlijk wordt genoemd.
In een artikel in de Daily Telegraph zet
O'Brien uiteen, dat het doel van zijn op
treden is een vertegenwoordiging van Ier
land met inbegrip der Protestanten tot
stand te brengen en het te bevrijden van
de heerschappij van het in de officieele
partij almachtige geheime genootschap
Board of Erin", dat naar uitsluiting der
protestanten streeft.
De Obrienisten vormen de onverzoenlij
ke», die niet alleen met de regeering geen
zaken willen doen, maar ook iedere poging
van Redmond en zijn aanhang om zulks wel
te doen, ten bitterste zullen bestrijden.
Door al deze omstandigheden wordt ''e
toch al niet gemakkelijke positie van de
regeeriqg in het nieuwe parlement niet on
aanzienlijk verzwaard.
De conservatieve pers tracht voortdurend
der regeering eene .hervorming van het
Hoogerhuis op te dringen, waartoe ook de
conservatieven bereid zouden zijn. Het
Hoogerhuis zou dan ietwat verkleind worden
en niet meer uit pairs bestaan die vcor
hun leven lang benoemd worden, doch uit
gekozen lords, zooals ook de Schotsche pairs
en in zekeren zin ook de Iersche thans reeds
zijn. Aan dat uit verkiezingen ontstane Hoo
gerhuis zouden dan, zco meeneti de handige
Tories, ook ten aanzien der begrooting
zoomogelijk dezelfde rechten toe te ken
nen zijn als aan het Lagerhuis.
De beslist liberale pers verlangt echter
dat Asquith in de eerste plaats de belofte
zal vervullen, die hij in Albert Hall heeft
afgelegd en aan het Lagerhuis waarborgen
verschaft, welke het de opperheerschappij
verzekeren. Een hervorming van het H o
gerhuis naar conservatief model zou, zoo
meent men aan liberale zijde, aan het con
servatieve karakter en de v orrechten daar
van niets veranderen, doch de mogelijkheid
doen verloren gaan het door het benoemen
van nieuwe pais door den Koning kort te
houden. Het moge, waar het onverzoenlijke
deel der Iersche pers een zeer verdachte
houding aanneemt, den premier en de hem
zeer 11a staande fractie van imperialistische
liberalen niet makkelijk vallen, met de niet
zeer vast aaneengesloten meerderheid een
zoo zware taak ter hand te nemen, ze heb
ben nauwelijks een andere keuze. Een capi
tulatie jegens de conservatieven, met wier
toestemming het bestuur nog z o lang z u
kunnen worden gevoerd tot dezen het ge-
s '..iicte cogenblik vcor nieuwe verkiezingen
en het scheppen van klaardere verhoudin
gen gekomen achtten, zou wel eens noodlot
tige gevolgen voor de liberale partij kun
nen hebben.
Want men vergete niet dat onder de con
servatieven, hoe gezind ze dezer dagen tot
een vergelijk mogen zijn, liet streven blijft
bestaan om den strijd over vrijhandel of be
scherming vroeg of laat uitgevochten te
zien. In verband hiermede verdient de aan
dacht te worden gevestigd op eenige merk
waardige uitingen van Joseph Chamberlain
in den vorm van een interview met de Mor
ning Post. Het is opgevallen dat de Times
onlangs pogingen heeft gedaan om de pro
tectionistische beweging naar den achter
grond weg te moffelen, pogingen die waar
schijnlijk op Balfour's kring zijn terug te
brengen. Chamberlain antwoordde daarop
in een gesprek, dat hij met zijn oude kracht
moet hebben geveerd.
,,De tariefhervorming" zco verklaarde
hij „is en moet het hoofddoel onzer poli
tiek blijven. Waar wij gewonnen hebben,
wonnen wij het met tariefherverming, waar
wij verloren was de tariefhervorming nog
altijd ons beste vriend, liet slechtst verging
het met ons, waar de plaatselijke leiders
wankelmoedig en angstig waren. Wanneer
ze (namelijk de plaatselijke leiders) thans
de tariefhervorming laten vallen, wat wil
len ze dan in de plaats ervan stellen? Zelfs
van hun standpunt uit hebben ze ongelijk.
De tarief hervorming is het populairste deel
v.-.n ons program. Maar dat zijn de schip-
peraars. Er zijn altijd wankelmoedigen, wan
neer een grootsche politiek wordt opgesteld,
lieden d'e v or hare grootheid terugschrik
ken en niet zien kunnen, dat in hare groot
heid hare stokte ligt. Vtle van de plaatse
lijke leiders en redenaars vreezen voor <'e
rechten op levensmiddelen. Men moet ech
ter niet wachten tot. men er over onder
vraagd w rdt, dat zou er naar lijken alsof
men er bang voor was. Men m.et moedig en
ronduit er mede te werk gaan".
Wat zullen de met bovenstaande qualifi-
caties aangeduide heeren op deze scherpe
berisping antwoorden?
Een gebrek aan eensgezindheid te dezen
opzich.e onder de conservatieven, waarvan
het echter de vraag is hoe lang 't duren
zal, zou 11 g eenigszii s de ppsitie der libe
rale leiders kunnen vergemakkelijken.
Duitschland.
Men herinnert- zich dat eenige dagen
geleden door de Rijnsch-Westfaalsche ge
delegeerden van den Al-Deutsche» Bond,
een schrijven verzonden aan den Duitschen
Rijkskanselier, waarin zij dezen mededeel
den, dat de minister van buitenlaadöche
zaken hun vertrouwen heeft verloren, daar
hij de belangen van Duitschland niet vol
doende behartigt en den vreemdeling de wa
pens in de hand heeft gegeven, om den Duit
schen handel en de Duitsche nijverheid te
schaden. (Hierbij werd waarschijnlijk ge
doeld op de bekende Mannesmann-zaak in
M arofcko)
Het uitvoerend comité heeft nu den
Rijkskanselier bericht, dat het dit schrij
ven niet kan billijken, maar voegt daaraan
dan toch toe, dat he't den brief beschouwt
als een uitvloeisel van ernstige bezorgdheid
over de buitenlandsche politiek van
Duitschland, een bezorgdheid, die, zooals
uit de uitlatingen in het grootste deel der
bladen blijkt, door de meerderheid der
Duitschers gedeeld wordt.. Het comité ver
klaart zich overtuigd, dat alle leden van
den Al-Duitechen Bond met het bestuur,
den innige» wensch koesteren, dat het aan
de regeering zal mogen gelukken, die ern
stige bezorgdheid weg te nemen.
Belgift.
Antwerpen, 7 Februari. De
Matin, schrijvende over den toestand wel
ke voor Holland zou ontstaan tengevolge
van een conflict tusschen Engeland en
Duitschland, zegt dat het wenschelijk is
dat Holland eindelijk een meer stand
vastige politiek aanvaardt en een di
plomatie die meer op de hoogte is.
De minister van koloniën Renkin zal bin
nenkort drie gewichtige besluiten afkondi
gen, waarbij het financieel beheer der Kon-
go-kolonie overeenkomstig de in uitzicht ge
stelde hervormingen grondig veranderd
wordt. Binnen veertien dagen zal de kolo
niale raad zich met deze beschikkingen be
zig houden. Volgens deze besluiten worden
de belastingen voor immigranten aanmer
kelijk verminderd; de belasting van 5000
francs op de vestiging wordit- opgeheven en
een nieuwe en eenvoudige regeling voor den
aanko-i van landerijen vastgesteld.
De sociaal-democraat Vandervelde beeft
den minister in de Kamer erop gewezen,
dat in tegenstelling met diens beweringen
de caoutchouc-uitbuiting in het Kongoland
Mongala en in 't Abirgebied niet onder
drukt is, maar gedurende een deel van het
jaar blijft bestaan. De Kongoregeering ver
klaart dat deze veronderstelling op eene
dwaling berust. Het eerste verbod werd den
eersten Juli 1909 alleen voor de rest van
het jaar uitgevaardigd, en den len Novem
ber 1909 door een verbod voor 1910 gecom
pleteerd. Den beambten in het vroeger zoo
zwaar bezochte Mongala en in het Abirge
bied is 't zelfs verboden, caoutchouc als
belasting aan te nemen. Alleen vrijwillig
aangebrachte caoutchouc mogen zij koopen.
De koloniale regeering heeft tot nu toe voor
3.2 millioen munten naar den Kongo laten
brengen, om zoo langzamerhand de geld
circulatie in te voeren
Engeland*
Londen, 8 Februari. De univer
siteit' - i te Glasgow en Aberdeen kozen een
unionist voor het Lagerhuis. De unionisti
sche vrij handel aar leed de nederlaag.
Londen, 8 Febr. Er bestaat reden
om te gellooven dat het eerste werk der re-
geering, na heb aannemen van het adres van
antwoord op de troonrede docr het Lager
huis, zal zijn de weder - indi en i ug der begroo
ting en zulks met het oog op de financiële
behoeften
Oenemarken.
De openbare meening in Denemarken,
welke voor eenige dagen den minister van
verkeerswezen Jensen-Onsted dwong wegens
zijne in 't openbaar aan het adres van den
officierenstand geuite belcedigingen zijn ont
slagaanvrage in te dienen, voelt zich nog
niet bevredigd. Ze verlangt dat hij ook zijn
mandaat als afgevaardigde zal neerleggen en
zoo Heeft Jensen zich thans bereid verklaard
geheel uit het politieke leven te treden en
zich weer onder het dak zijner boerenwoning
te zullen begeven, die hij nooit had moeten
verlaten. De publieke opinie stelt evenwel
nog. verdere eischen in het huidige kabi
net zit als minister va» landbouw een andere
boer, Nielsen, een goede vriend van den ex-
minister van verkeerswezen. Nielsen heeft
zich veroorloofd in eene openbare vergade
ring de financieelen toestand van Denemar
ken „hoogst miserabel" te noemen en heeft
verklaard dat „Denemarken eigenlijk onder
voogdij moest gesteld worden". De minister
van financiën dr. Brandes heeft deze uitla
tingen als onbehoorlijk en volkomen onge
grond gekenschetst, doch de minister van
landbouw beweert, dat hij den toestand be
ter kent dan zijn geachte collega en gaat
voort de Deensche financiën als wankel voor
te stellen. Het zou wel eens kunnen zijn, dat
ook hij dezer dagen werd uitgenoodigd uit
het Kabinet te treden.
Zweden*
Stockholm, 8 Februari, 10
uur 's voormiddags). De koning sliep na
het ontwaken uit de verdooving gedurende
de tweede helft van den nacht verscheidene
uren. Zijn toestand was heden morgen
aanmerkelijk beter. De temperatuur is 37.3,
te pols 52
Stockholm, 8 Febr. Het laatste
bulletin meldt, dat des Konings toestand
aanmerkelijk verbeterd i6.
Stockholm, 8 Febr. Het heden
avond uitgegeven bulletin luidt: De Koning
heeft een vrij rustigen dag doorgebracht en
een weinig geslapen. Pijnstillende middelen
waren niet noodig.
Pols: 56, temperatuur 38,2, algemeen©
toestand bevredigend.
De Koningin vertrekt hedenavond van
Karlsruhe naar Stockholm.
Oostsnrljk-Hongarije.
De vooruitzichten van de regeering om
tot overeenstemming met de grondwetspar
tij te komen zijn tot een minimum vermin
derd. De persoonlijke quaesties krijgen weer
de overhand. Het verluidt, dat graaf An
drassy rechtstreeks aan graaf Khuen den
eisch zou hebben gesteld, in net belang van
de verwarring af te treden, wat Khuen be
slist weigerde. Men vraagt zich af waar
om niet Wekerle en Andrassy, die thans
schuld van de verwarring zijn, zich terug
trekken, daar dan het meerendeel van de
grondwetspartij zonder bezwaar zich bij
Khuen zou aansluiten.
Graaf Khuen is ter audiëntie naar Wee-
nen vertrokken om daar in de eerste plaats
rapport uit te brengen over een voorstel
van Andr&ssy eene nieuwe coalitie te vor
men van constitutioneele. Kossuth- en
volkspartij waardoor een ministerie onder
graaf Tisza mogelijk ware. In politieke
kringen houdt men hét voor zeker dat de
monarch zich voor graaf Khuen zal verkla
ren. In dat geval zju Andrassy zich voor-
loopig uit het politieke leven terugtrekken
en zou dc aansluiting van de leden der
constitutioneele partij bij graaf Khuen mo
gelijk zijn. Graaf Tisza zal Khuen verder
steunen doch in verband met zijn standpunt
inzake het kiesrecht in den nieuwen Rijks
dag geen mandaat aannemen.
De tot dusver als half-ambtelijk be
schouwde Sonntags- und Montagszeitung
bevat een scherpen aanval op graaf Aeren-
thai wegens zijn staatkunde van toenade
ring tot Rusland. „De oordeelvellingen in
de buitenlandsche pers", heet het in dit
blad, „bewijzen hoe onverwacht die draai
voor de internationale politiek was en hoe
weinig in overeenstemming met de tot dus
ver gevolgde staatkunde van aansluiting bij
Duitschland."
De loftuitingen over Oostenrijks russo-
file politiek, zegt de 8. en. M. Z verder,
Kojkttji juist uit die landen,, wélk© de Donau-
monarchi'. tijdens de inlijvingscrisis het
ergst aangekiav»} en verdacht- gemaakt
hebben. „Onze vTja«.^n zjjn opeens bewon
deraars onzer staatkuheu geworden.
Nog erger zou het zijn, ais doel van
die toenadering in de budtenlancba,e poj^.
tiek was, aan het vooruitdringende bi-d.
sche element in het binnenland den weg te
banen."
Het blad hoopt daarom, dat „eindelijk de
steeds duidelijker te kennen gegeven onge
neigdheid van Rusland om in te gaan op
het entente-denkbeeld, ook de officieele bui
tenlandsche politiek der Monarchie zal
dwingen niet langer zulk een utopie na te
jagen.
De dagblad-campagne ten gunste van de
Oostenrijksch-Russische entente heeft het
internationaal aanzien der monarchie zeer
veel kwaad gedaan en zij heeft bovendien
©enigszins het vertrouwen en het zelfbe
wustzijn in de standvastigheid dezer staat
kunde aan het wankelen gebracht."
Indien werkelijk de Sonntags- und Mon
tagszeitung de meening der hoogere diplo
matieke kringen weer geeft, zou zulks wel
eens een veeg teeken kunnen zijn voor
Aehrenthal's positie en aanzien in de poli
tieke wereld.
Roman van
27 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
dook Bktsy Baxxir Nokt.
De eenzame in de zaal, die rookend en
denkend in zijn aofahoekje zat, was ver
rukt zijn reeds verloren gewaand gezelschap
terug te krijgen. Hij verwelkomde Agues
hartelijk en spoedig waren ze verdiept i»
een levendig gesprek.
Het was merkwaardig,, dat men zien nooit
vei'veelde, als Agnes aanwezig was. Ze had
ideeën, waaraan geen ander ooit dacht. En
als er ook soms menschen waren, die den
neus even voor haar optrokken, en haar
exentriek en overdreven noemden, ze kwa
men toch altijd graag dicht bij de plaats
waar zij zat. Ze was een levenwekkend
element dat altijd met belangstelling ont
vangen werd, en met vreugde door hen,
wier svmpathie ze reeds bezat.
Toen.de deur achter hen geopend werd,
hoorden geen van beiden het. Ze hoorden
het ook niet, dat iemand over dén grond
liep, en eerst toen het geritsel van Heeren
hun zei dht iets in hun onaroiidkMijke nabij
heid zich bewoog, keken ze op.
Daar stond Flora met een kristallen
schaal vol vruchten en druiven in de han-
den.
Ze droeg een slepende, licht gebloemde
negligé versierd met kant, en het leek oï
heur haar nonchalant opgemaakt was bij het j
Haastige toilet, dat. de mathei! na hei on
welzijn moest verontschuldigen. Maar het
viel losser én rijker dan gewoonlijk en om
lijstte een gezicht, dat zeldzaam friseh
straalde, met een schoonheid die méér in
de uitdrukking dan in de trekken lag.
Robert brak midden in een zin af, en be
schouwde haar verbaasd.
„Ben jij het," zei hij.
Zij knikte hem vroolijk toe, en rekte zich
uit om van de plank boven de ingebouwde
sofa de vruchtenbordjes en mesjes te krij
gen
„Zoo friseh en rozenwangig," vervolgde
hij, haar nog voortdurend met verbazing be
schouwend
En er was ongetwijfeld iets ongewoons
over heel haar wezen, en over haar ver
schijning, zooals ze daar stond en hem nog
met een knik antwoordde over haar opge
heven, zacht geronden arm, waarvan de
kanten strook terugviel. Ze gaf geheel den
indruk van buigzaamheid en gezondheid als
een pas dorstende bloem, waarvan met de
aderen onder de stijgende kracht van het
levengevende water niet zwellen.
„Heb je goed geslapen?" vroeg Robert.
Ze lachte.
„Neen, in 't geheel niet."
„Maar hoe kan je er d'an zoo goed uit
zien
„Dat wedt ik niet."
„Maar wat is er gebeurd! Heb je een
prettig nieuwtje gehoord, of iets moois ont
dekt. Tets'moet er toch gebeurd zijn."
„Neen niets. Niets bizonders," verze
kerde zij.
„Ja, n aar het is toch wonderbaarlijk 1"
barstte Robert uit, gewend naar Agues,
maar voortdurend omkijkend naar Flora.
„Een paar uur geleden lag er een stakkertje
op de chaise-longue, ineengekropen, wit met
holle pcgen, als gedrukt onder 's werelds
ellende. En nu staat ze hier als een bloeien
de roos, zonder ons te kunnen zeggen, hoe
de verandering tot stand is gekomen. Men
ziet dat er eenig wonder met haar is ge
beurd. Haar kleur, haar oogen, en haar
houding en alles wat ze doet, zeggen het,
slechts haar lippen zwijgen. Is het niet,
zooals ik laatst zei? Ze is een kléine zee
meermin."
„Dat is niet ongelooflijk," gaf Ag nes toe.
Maar Flora kéék vragend van den een
naar den ander.
„Een zeemeerman?"
„Ja," zei Robert, „dat moet je bepaald
zijn. Je hebt je stem weggegeven om hier
bij ons op de wereld te komen. En al het
mooie dat je ons te zeggen hebt, ligt stil
en verborgen in je, en licht slechts nu en
dan."
De ernst die bij zijn laatste woorden over
Flora's gezicht verspreid lag, streed met een
zwak, trillend lachje.
Robert had in een oogenblik ontbloot wat
haar 'bitterst gemis en smart uitmaakte, en
haar ver van de andere menschen deed
staan.
„Ja, het was waar. Ze kon niet spreken,
niet als de anderen tenminste. En dit ge
mis had haar altijd gedrukt en haar zich
zelf zoo gering en onbeteekenend doen ge
voelen, dat het haar was of ze comedi©
speelde door tusschen de menschen te ver-
keeren en te doen alsof ze hun gelijke was.
Soms had ze ook gedacht, dat als haar
vrienden dit gebrek bij baar goed inzagen,
ze haar niet meer zouden rekenen tot een
van de hunnen. En wanneer ze achteruit
gesteld werd, kon ze rich niet eens bij zich
zelf beklagen, want in den grond van haar
hart vond ze het rechtvaardig. Het ver
wonderde haar niets dat men anderen bij
haar voortrok. Ze wachtte slechts dat dit
zou geschieden. En de fout lag niet bij
hen, die het deden.
Dat Robert reeds lang gemerkt had wat
haar ontbrak wist ze immers. Dat was het
immers wat ze altijd vreesde, en wat haar
elke voorbij trekkende schaduw op haar weg
als een groote duistere vlek deed zien.
Maar nooit had hij het zoo duidelijk uitge
sproken als nu.
Zo kreeg een hevigen steek, en toch voélde
ze zich tegelijkertijd dankbaar jegens hem,
want hij had haar onvolkomenheid genoemd
op een wijze, die deze bijna tot iets moois
maakte. Niemand zou dat zoo kunnen doen
als hij. Wat hij ook aanraakte was met
teere voorzichtige handen.
„Als ik een zeemeermin ben," zei ze,
„dan is het immers duidelijk dat ik niet
kan spreken. Jelui hebt dan al vele gene
ratie'» lang op deze wereld geleefd en steeds
beter en beier leeren spréken. Maar ik,
die hier onlangs gekomen 'ben van een ander
Rijk, heb nog slechts loeren zien en voelen."
„Eindelijk! Daar is de verklaring; maar
als je dan niet kunt spreken van je ervarin
gen in deze wereld, die je nog zoo nieuw is,
kom dan hier en vertel ons wat van waar
je pas gekomen bent."
En Robert trok haar schertsend op de
sofa, zoo dicht tegen zich aan., dat hij haar
warm lichaam voelde door de dunne stof
van de japon. Er was dezen avond zoo iets
vreemds over haar, dat hij zich moest over
tuigen of ze wel een wezen van vloesofa en
bloed was.
„Bon jij het alleen," vervolgde hij, „die
je een onsterflijke ziel verschaft hebt, of zijn
er nog meer van je Rijk, die hetzelfde ge
daan hebben?
De eigenaardige bekoring die Flora voelde
dat ze opwekte, versterkte de sprookjes
stemming die haar bevangen had, toen Ag
nes op de chaise-longue naast haar ging zit
ten om haar sprookjes te vertellen. Nu
wilde men haar ook een sprookjesrol geven.
Waarom zou ze die niet aannemen? Ze
voelde zich in een stemming om te schert
sen. Er was zoo veel scherts en ernst, die
dezen wonderlijken avond opsteeg uit de
verborgen diepte van haar wezen. En er
was een doorzichtige klaarheid, die er niet
was, toen ze zich in de eenzaamheid in haar
gedachten verdiepte
Wordt
rvnlgd.