Donderdag 17 Februari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
I'. 234.
J li m
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
per S maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem fravico per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercom:». Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bjj vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen ttl
het herhaald adverteeren in dit Btad, bg abonnement. Eea^
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De kieswetswijziging: in Pruisen.
De commissie van het Pruisische huis van
afgevaardigden, die over het wetsontwerp
tot wijziging van de kieswet het rapport heelt
uit te brengen, dat zal dienen ais grond
slag voor de behandeling van de artikelen
van het ontwerp in de «openbare zitting,
laat er geen gras over groeienzij is eergis
teren reeds met haren arbeid begonnen. De
samenstelling van deze commissie is niet
aan het toeval overgelatende verschillen
de partijen zijn er in vertegenwoordigd naar
verhouding van hunne sterkte; de commis
sie is dus als 't ware een parlement in klein
formaat, en in hare besluiten spiegelen zich
af de wenschen van de meerderheid. Uit den
vorm, die door de commissie aan het wets
ontwerp gegeven wordt, kan men met tame
lijk groove zekerheid opmaken hoe het *an
het einde der behandeling er zal uitzien ©n
ook of het kans heeft tot wet te worden
verheven.
De behandeling van het wetsontwerp is
dus van groot belang voor het lot, dat aan
de regeenngsvoordraeht beschoren zal zijn.
Het is daarom niet zonder beteekenis, wan
neer de parlementaire correspondent van de
Frankf. Ztg. mededeelt, dat bij de partijen,
meer dan 111 de algemeeue beraadslagingen'
is gebleken, de weusch en de ernstige be
doeling bestaat om eene wet tot stand ie
brengen, en dat van de regeering hetzelfde
kan worden gezegd. Tot toelichting daarvan
wordt dit gezegd
„Aan hen, ©ie oorspronkelijk geen her
vorming van het drieklassenstelsel hebben
gewenscht, zou het wel is waar zeer ge
makkelijk kunnen voorkomen, als de eerste
met ondeugdelijke middelen ondernomen
poging daartoe mislukte. Maar zelfs Je
steilste conservatieven hebben toch door le
ondervinding van het laatste jaar zóó veel
geleerd, dat zij weten, dat met het misluk
ken van dit wetsontwerp de kiesreehbbe-
weging niet wordt tegengehouden. Zij gaat
dan zeer stellig verder, en de poging om,
in den eenen of anderen vorm, daaraan op
wetgevend gebied tegemoet te komen, kan
wel door de verwerping voor ééne* zitting,
maar niet duurzaam of ook maar vcor
eenigszins geruimen tijd verijdeld worden.
Om afdoende redenen van zeer uiteenloo
penden aard zou de regeering, als het wets
ontwerp nu schipbreuk lijdt, in afzienbaren
tijd de poging op nieuw moeten onderne
men. Daarom ligt het voor de band alles te
beproeven om nu tot een resultaat te komen.
Er komt bij, dat de Pruisische conservatie
ven, die zich ongetwijfeld verheugen in eene
bekwame politieke leiding, in hun eigen be
lang het tot stand komen van eene kieswet
wenschen, omdat zij terecht voelen, dat zij
later nog meer zullen moeten toegeven dan
nu. Zij hebben bovendien sedert de gebeur
tenissen van den vorigen zomer de behoefte
erkend om aan de conservatieve partij, die
toen een ergen deuk heeft gekregen en een
aanzienlijk deel van hare aanhangers wan
kelend zag worden, wat meer populariteit
te verschaffen en ook de kringen in het
gevlei te komen, die, al staan zij dicht bij
de conservatieven, toch behooren tot de
richting, die men thuis brengt onder de
burgerlijke intellectueelen.
Zoo ie liet te verklaren, dat de conserva-
hieven in hun eigen beiang willen medewer-
ken aan het wetsontwerp tot wijziging van
de kieswet en dat zij ook na het einde van
de algemeeue beraadslagingen beleefd en
voorkomend de hand toesteken aan de natio-
.iiaal-l'iberalen. Zoo prijst de Kreuz-Zeitung
de rede van den nation aal-l iberaal Schiffer
en zegt: „In di=ze getheele rede is ons niets
opgevallen wat, na uitschakeling van het on
bereikbare, op liet beslissende oogenbhk
eene overeen&taujndng tussdhen conservatie
ven en nationaal-1 iberalen onmogelijk zou
kunnen maken, en natuurlijk zou het ons
zeer welkom zijn als het tot dlie overeen-
stemimi ng kwam
Dat is wel te denken. Eene kieswet, door
eene conservatief-liberale 'meerderheid tot
stand gebracht, zou voor de rechterzijde zeer
gewenscht zijn. Het is maar de vraag wat
ondier het „onbereikbare" moet worden ver
staan. De nationaal-".oeralen verlangen de
geheime stemming, die de conservatieven W-
dusver weigerdenMaar hoe on waarschijn
dit ook moge klinken voor de buitenstaan-
den de geheime stemming behoort misschien
niet tot het onbereikbare. De natLonaal-l'ibe-
ralen verlangen, evenals de vrijzinnigen, eeUe
billijker indeeling van de kiesdistricten. Dit
zal wel tot het onbereikbare zijn te rekenen,
want behalve de rechterzijde is ook het cen
trum er afkeeriig van. De geheel© linieer,zijde
verlangt, zooals ook de regeering voorstelt,
de directe verkiezingen. De conservatieven
bestrijden haar en deze kwesoi©, die oor
spronkelijk niet al te zeer de aandacht- trok,
zal misschien een hoofdpunt van den strijd,
mogelijk het onderwerp van een compromis
vormen. De conservatieven hechten name
lijk groote waarde aan de indirecte Verkie
zing door Wahlmaniipr omdat daardoor de
controle van de stemming mogelijk en gemak
kelijk gemaakt wordt. Op het laud en in de
kleine steden hebben de conservatieven ais
traditioneel e regeering&paWij de aan wij zang
van en de controle op de „Wahlmanner" la
de hand. Deze kans vreezen zij bij de directe
verkiezing te verliezen, want daarbij is het
uitoefenen van controle en van invloed moei
lijker.
Of men over dit en andere ernstige ver
schilpunten tot overeenstemming komt, is
ondanks den aan beide zijden aanwezigen
goeden wil, nog zeer twijfelachtig.'
Duitschland.
B o r 1 ij li, 16 Pebr. De Norddeutsche
AlIgenieLne Zeitung schrijft: De kwestie
der scheepvaarttollen wordt in het buiten
land levendig besproken. Daarbij stuiten
"wij op de voorstelling als zoude de regee-
ring ©es rijks eene eenzijdige oplossing van
dit vraagstuk, zonder de bestaande verdra
gen met de vreemde staten in acht te ne
men, kunnen treffen. Dergelijke voor
stellingen zijn onjuist. Bij de verdere be
handeling van het vraagstuk der scheep
vaarttollen is slechts de weg van vriend
schappol ij ke overeenstemming ta volgen.
Maatregelen tegen hét nieuwe tarief van
invoerrechten, dat an Frankrijk staat te
worden ingevoerd, verlangt een van natio-
naal-liberale zijde bij den rijksdag inge
diend voorstel, dat strekt om t© besluiten
1. den rijkskanselier te verzoeken een be
sluit van den bondsraad uit te lokken,
waarbij de door besluit van 24 Juli 1909
in werking getreden tariefsverlagingen voor
mousseeren.de wijnen, arak, rum, cognac
pnz alsmede voor ether en ether- of spi-
ritushoudende reukmiddelen met het in
werking treden van liet Franse he tarief we-
uer worden opgeheven2. den rijkskanse
lier te verzoeken m overweging to nemen
ten aanzien van welke Franse he invoer
artikelen, voor zoover zij niet door een han
delsverdrag gebonden zijn, voor het geval
j dat bet Fransche tarief den Duitschen in-
j voer naar Frankrijk inderdaad mocht be-
moeielijken, de invoerrechten evenredig
kunnen worden verhoogd.
De commissie van liet Pruisische huis van
afgevaardigden, die rapport, moet uitbren
gen over het wetsontwerp tot wijziging van
clo kieswet, heeft de beslissing over de vraag
cf do verkiezing zal geschieden rechtstreeks
of indirect door „Wahlmanner" verdaagd.
De regcering verdedigde de directe verloe-
zing; daarentegen werd van conservatieve
I zijde voorgesteld de indirect© verkiezing
ciia Jiu bestaat, te handhaven. De vrij-con-
ser.atieven verklaarden, dat zij over deze
vraag nog niet to* een besluit, waren» geko
men, waarop de conservatieven verzochten
de stemming uit te stellen; zij wilden af
wachten hoe de beraadslaging over het ge
heel© wetsontwerp verdfer zou loopen, alvo
rens hierover te beslissen.
Over de beteekenis en de opportuniteit
van straatbetoogingen ten gunste van dié
kiesrecblhervorming zijn de meeningen in den
boezem van de sociaal-democratisch© partij
verdoold. Het lid van den rijksdag Heine
heeft verleden Zondag te Berlijn in eene
vergadering uitdrukkelijk gewaarschuwd
voor straatbetoogingen, orodat daarmee
niets kan worden bereikt, want zij hebben
ge-en politieke beteekenis en het is mislei
ding te meenen, dat de arbeiders eene revo
lutionaire macht hebben.
Nou munster, 16 Pebr. Na af
loop van twee vergaderingen ten gunste van
uitbreiding van het kiesrecht, trokken gis
terenavond eenige benden naar het raadhuis;
zij scholden de politie uit en wierpen met
eteenen naar haai-. De politie trok de sabe,
later werd infanterie geiv.cwireerd, die met
gevéld geweer hef raadhuisplein gehoon veeg
de. Verschillende betoogers en politieagen
ten werden gc ond.
België.
Brussel, 16 Pebr. De Patriotte
bericht, dat naar aanleiding van de open
stelling van de groote sluis op het kanaal
van Gent naar Terneuzen, telegrammen zijn
gewisseld tusschen den minister Delbeke en
den Nederlandscheu minister van Water
staat, waarin wenschen werden geuit ten
gunste der toenadering tusschen do beide
volken
Frankrijk.
P a r ij s, 1 6 F e b r u a r i. De minister
van koloniën deelt mede omtrent de liin
der laag te Quadai, dat de Fransche colonne
onverwachts op 4 Januari werd aangevallen
in een zeer nauwen doorgang bij Abir Ta-
quil. D© vijand richtte groote verliezen
aan onder de colonne. Een kapitein, twee
luitenants, twee sergeanten, 101 tirailleurs
i werden gedood, benevens de partijgangers,
wier aantal onbekend is.
Engeland.
Naar aanleiding van het bezoek van prins
Hein rich van Pruisen en zijne gemalin aan
Londen, waar zij als gasten van Koning
Eduard vertoeven, schrijft de Globe:
De Engelschen wenschen met de Duit-
schers de vriendschappelijks! e betrekkingen
t-e onderhouden, ou zij hebben niets gedaan
om de goede betrekkingen te storen. Het
zou de eenvoudigste zaak zijn, elke reden
van wantrouwen uit den weg te ruimen. Als
prins ïïeinrich gemachtigd is de noodige
stappen te doen, dan zou hij zich .jegens de
beide landen verdienstelijk maken.
De benoeming van Herbert Gladstone,
die weldra het ambt van gouverneur-gene
raal van den Zuid-Afrikaansohen boud zal
aanvaarden, tot peer van Engeland, beant
woordt aan het gebruik bij de benoeming
van onderkoningen of gouverneurs-generaal,
die deze waardigheid nog niet bezitten. Do
beroemde vader van den nieuwen peer,
William Ewart Gladstone, had Bteeds net
hem door Koningin Victoria toegedachte
pairschap afgewezenhij was Commoner en
wilde dat zijn leven lang blijven.
Men verwacht, dat ook de nieuwe kanse
lier van het hertogdom Lancaster tot peer
zul worden verheven. De heer Pease, die
niet tot lid van het lagerhuis herkozen is,
zal daardoor een zetel bekomen in het hoo-
gerhuis.
De leider van de arbeidspartij Keir Har
die heeft in eene rede aangekondigd, dat
^ijne partij de regeering zal steunen, welken
taktischen weg zij ook moge inslaan. Har
die acht het niet waarschijnlijk, dat verkie
zingen voor een nieuw parlement eerder
zullen worden gehouden dan over een jaar
of twee, want de financiën van alle partijen
zijn thans uitgeput.
Londen, 16 F e b r. Het was een dra
mt tisth oogeiiblak, toen bedennamiddag Jo
seph Cih-amberl-ain, ondemsteund dóór zijn
zoon Austen en Viscount Morpeth, de zaal
binnenkwam om den eed af te leggen. Joseph
Chamberlain, die blijkbaar zeer zwak was
en met groote moeite liep, bleef zitten gedu
rende de plechtigheid. Au&ten i»e©kende de
ledenlijst voor zijn vader, die later niet do
linkerhand een teaken zette ter bevestiging
vau de handteekening.
De Speaker wenschte Chamberlain geluk
met zijne verkiezing.
Oostenrijk.
De Sonntags- und Montagszeitung te
Weenen, die dikwijls officieuse mededeelin
gen bevat, laat zich in krasse woorden uit
over de vrijheid van d^ waterwegen, die
door het streven van Pruisen tot invoering
van tollen op de rivieren, wordt bedreigd.
Het blad schrijft
Wanneer de Duitsche rijksregeering ook
maar ©en oogenblik vatbaar is voor verstan
dige overwegingen, dan zal zij erkennen,
dat reeds het opwerpen van de kwestie der
scheepsvaartrechten in Oostenrijk als eene
daad van de grootste vijandigheid wordt
gevoeld, en dat een verder voortgaan op
deze wijze een scheur zou moeten maken in
de politieke belangengemeenschap, die niet
meer zou zijn te herstellen. Oostenrijk kan
de industrie van Bohemeu niet prijsgeven.
Wanneer Duitschland meent, dat het zou
kunnen beproeven dit juweel uit de kroon
van Bohemen te breken dan vernietigt het
hot bondgenootschap, dat gedurende een
mcusohenleeftijd niet alleen den vrede van
Europa verzekerde, maar zijne grenzen voor
vijandige overvallen beschermd heeft. Ge
ring is het aantal staatslieden, die komende
dingen kunnen voorziengroot is het aan
tal begcerigeu, die do staatsmacht voor hun
persoonlijk voordeel willen spannen. Men
moet in Duitschland er op bedacht zijn dat
niet door den wil van Oost-Elbische jonkers
de resultaten in gevaar worden gebracht van
den grooten oorlog, die Duitschland. verhief
tot de oude historische en economische groot
heid,. omdat Bismarck vervulde wat aan de
Staufen mislukte, de vorming van' Duitsch
land, Oostenrijk en Italië tot eene politieke
en economische machtseenheid. Zou dat
worden prijs gegeven ter wille van rivier-
tollen op de Elbe? Wie zou zulk eene krank
zinnigheid van Keizer Wilhelm onderstel
len 1
Rusland.
Petersburg, 16 Febr. De ver
schillende gouverneurs mogen de door den
minister van binnenlandsche zaken voorge
schreven stedelijke leeningen slechts dan
goedkeuren waarneer de betrokken steden zich
verplichten de werken waarvoor de leenin-
geu bestemd zijn, door de binnenlandsche
nijverheid te doen uitvoeren. Voor uitzon
deringsgevallen waarin het buitenland niet
kan worden gepasseerd is de goeuxeunng
van de ministers van bimenlandscbe zaken
en liandei verei&cht.
Petersburg, 16. Febr. De Fin-
sche Landdag zal den len Maart geopend
worden
Turkije.
Uit Weenen wordt aan de Daily Express
gemeld, dat AMul Hamid, de vroegere Sul
tan van Turkije, op het. uiterste ligt. Hij
zou alle voedsel weigeren en verschrikke
lijk uitgeteerd zijn. Sedert Zondag moet
hij in doodsstrijd verkeeren.
Griekenland.
Londen, 17 Febr. De Times bericht
uit Athene, dat in de militaire kringen de
ontwapening van de vloot besproken wordt.
De minister van marine gaf gisteren aaa
twee torpedojagers bevel munitie aan wal
te brengen, waaraan schoorvoetend vrord
voldaan.
De officierenbond heeft de kooplieden en
indusfcrieelen van Athene en Piraeus opge
roepen om met hen te beraadslagen over de
heorschendie crisis in zaken ©u over de vraag
of de banken tot verscherping van de crisis
hadden bijgedragen, door het crecfret te be
perken. Als uitkomst van de beraadslagin
gen werd geconstateerd, dat de handelscrisis
niar. een verschijnsel ie van den joiigsten
tijd, maar reedö van vroeger dateert als ge
volg van verkeerde openbare toestanden,
slechte rechtsbedoeling ©n landbouwcrisissen
Er werd besdóten, dat de kooplieden hun
best zullen doen het volk gerust te stellen,
door te wijzen op de verbetering van den
toestand, die v.:n de nationale vergadering
is te verwachten, en dat nieuwe wetten be
treffende het handlelsredte en het faillisse
ment zoo spoeuug mogelijk bij liet parlement
moeten worden ingediend.
Marokko.
Het bericht uit Larraches, dat politie-
soldateu in gevecht zijn geweest met solda
ten van het Maghzen, kan met de volgende
bijzonderheden omtrent het gebeurde wor
den aangevuld Den pacha was ter oore
gekomen, dat Spaansche politie-soldaten be
zig waren kabaal te maken in een herberg
hij begaf zich met eenige Marokkaanse he
militairen daarheen en nam de levenmakers
in hechtenis.
Op weg naar de kashba kwam de stoet
langs het wachthuis, de Spanjaarden riepen
hunne makkers te hulp en deze wierpen zich
op de Marokkanen. Er ontstond een ge
vecht, waarbij een schot werd gelost op den
Roman van
34 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsek
door Bïiit Baiko-Hokt.
Als Robert niet was opgehouden door Ag
nes of door het verzenden van het telegram,
zou hij nauwelijks vroeger thuis hebben
kunnen zijn, zoo vlug had hij geloopen.
Flora zei er ook niets van dat hij laat
was, doch hief slechts de oogen van haar
werk op om hem toe te knikken.
„Heb je nu alles in de stad geregeld?"
vroeg ze.
,,Ja," zei hij verstrooid, want hij dacht
niet bij 't geen hij zei. Hij was zoo geheel
in beslag genomen door zijn vrouw te 'be
schouwen, zooals ze daar zat, gebogen over
haar werk. En hij' zag, wat hij tot nu toe
niet. had opgemerkt, omdat de gewoonte zijn
blik verduisterd bad. Hij zag hoe mager
de tengere gestalte was geworden., hoe diepe
kringen zich onder de oogen gelegd hadden,
hoe doorzichtig en vol blauwe aderen de
witte handen waren, die over het werk vlo-
Jïen.
Maar hij mocht daar niet lang naar haar
staan kijken. Z© kon eens wantrouwen
krijgen. En hij ging naast haar op de sofa
zitten
„Ik behoefd© trouwens niets te regelen
zei hij
„want ik ga morgen niet op
„Ga je niet op reds?"
Haar handen zonken in haar schoot, en
ze zat daar met wij'do pen gesperde oogen,
ten uiterste verbaasd.
„Nee," zei hij „toen ik er goed over
nadacht, vond ik het dwaas om al de ge
bouwen hier in den steek te laten in den
drukste» tijd, nu ze het meest opzicht noo-
dig hebben.
Ik heb getelegrafeerd, dat ze tot den
herfst moeten wachten. En willen, ze dat
niet, dan kunnen ze zich immers tot oen
anderen architect, wenden?"
Zooeven had hij de verwoestingen aan
schouwd, die haar lichaam, ondergaan had.
Nu werden als door een wonder al deze
teekenen van vernietiging weggewischt.
Waar waren nu d© donkere kringen onder-
de oogen, de ineengezonken gestalte, de zie
kelijke kleur? Zij bloeide op onder zijn
oogon, zoodat hij haar weer meende te zien
als het friissche, van jeugd stralende meisje,
zooals ze was, toen hij haar 't eerst leende
kennen.
„En jij, die er zoo noodig eens uit moest"
zei ze.
„Vindt je het niet vervelend?"
„Nee, heelemaal niet. Ik ben integen
deel blij om thuis bij je te blijven."
Zwijgend keek ze naar hem, alsof ze vol
komen zeker wilde zijn, dat liij bet meende,
en geen vreemde invloed op zijn besluit had.
Daarna schoof ze dichter naar hem toe en
leunde haar wang tegen zijn schouder. Maar
alsof haar dit nog niet dicht genoeg bij hem
was, maakte ze zijn jas los, kroop er onder,
en legde haar hoofd tegen zijn 'bórst-
Hel was de eerste keer sinds langen tijd
dat ze op eenige wijze hem naderde. Ze
had zijn liefkoozingen ontvangen, maar niet.
teruggeven, ze eerder ontweken en verme
den. Maar nu was het niet meer noodig
zoo te handelen. Hij had immers de vrije
keuze gehad en haar gekozen'? Hij had ge
zegd, dat hij blij was bij baar te kunnen
blijven. Dan behoefde zij ook. niet moei
te verbergen, dat ze blij was bij hem te zijn.
En ze kon haar hoofd leggen waar zo wilde.
XXI.
't Heele huis was zoo wonderlijk stil ge
worden. Toen Agues kwam, was de schel
vastgebonden, zoodat men niet kon bellen.
En toen ze klopte, kwam het kamermeisje
met onhoorbare schreden en maakte het slot
zeer voorzichtig los om geen geraas te ma
ken.
In de keuken werden de pannen verzet
zonder dat- men het hoorde. In de zaal
waren dikke matten uitgespreid,, en de oude
dalkarlsklok was vastgezet, .zoodat het luide
tikken en klinkend slaan de groote stilte
niet konden storen. Maar daar binnen, in
de slaapkamer, was de heerschappij van de
stilte 't grootst, van daaruit ging ze en ver
spreidde zich over alle deelen van 't huis.
Daarbinnen op hot platte, witte bed l?g
Flora, en begroette Agnes met een lachje,
want haar hand kon ze niet reiken. Ze
mocht die niet- opheffen, noch haar hoofd
omwenden
Het gevreesde was gekomen. Trots haar
haastigen opbloei, en heel onverwachts,
nonder eenige zichtbare aanleiding, was de
dam gebroken en de levensbron op 't punt
van weg te vlieden.
Nu was de stroom wol gestremd, maar
men wist niet voor hoe lang, en de minste
beweging kon dien opnieuw doen vloeien.
Daarom moest ze zoo onbeweeglijk liggen.
En slechts haar oogen bewogen zich, nu eens
'laar Robert, die aan 't hoofdeinde van 't
bed zat, dan naar Agnes, die naast hem
plaats had genomen. Toen de laatste zich
over haar heen boog, straalden haar oogen
helden' naar haar vriendin.
„Is het niet wonderlijk, Agnes," fluister
de ze, „dat Robert thuis moest blijven? Was
dat- niet een beschikking van het noodlot f
„Ja, zeker," zei Agnes.
„Want, als hij weg was, weet ik niet
hoe het zou gegaan zijn. Maar nu word
ik spoedig weer beter, als ik maar stil lig,
zoo als de dokter zegt. Ik voel me bijna ge
zond, en heb het zoo goed. Ik ben zoo ge
lukkigEn de glanzende oogen wend
den zich naar Robert en bleven op hein
rusten
Een paar dagen later lag Flora nog stiller
dan te voren op haar vlak, wit tied.
Als Agnes nu 'binnenkwam, groette ze
niet eens met een lachje. De zware oogle
den verhieven zich niet. En de witte han
den, die altijd zoo veel warmer waren ge
weest dan van andere menschen, waren nu
ijzig koud'.
Stil was het altijd rondom haar geweest,
stil was ze zelf geweest, kalm en blij had
ze daar gelegen en zich in het leven ver
heugd als misschien nooit vroeger. En te
midden van dezen lieflijken vrede was de
dam nog eens gebroken, den levensstroom
een vrijen weg latend. En dezen keer was
die niet gestuit kunnen worden, en binnen
de grenzen teruggedrongen.
Met 't- hoofd heel dicht bij 't hare op liet
kussen lag Robert. En 't was alsof hij
niet wist, dat er iemand naast hem stond.
Na een paar seconden., hief hij zich op in
een zittende houding, en alsof Agnes met
pas gekomen, maar lang in de kamer was,
begon hij te spreken, zonder haar aan te
zien of zich naar haar om te wenden. Zijn
blik bleef op Flora rusten.
„Is ze niet mooi?" zei hij. „Ziet ze er
niet uit als een slapend kind? Tevreden en
gelukkig was ze. En gelukkig te sterven is
hetzelfde als het eeuwig t© zijn. Men er
vaart immers zelf nooit het einde van zijn
geluk?"
Haastig greep hij Agnes bij den arm.
„Maar kan je vermoeden, hoe ze er uit
zou zien als ik niet thuis was gebleven? Ik
zie het, ik zie het!'1'
En hij week iets terug, alsof het visioen
daardoor duidelijker werd. Hij wilde het
zien, en toch ook niet. Hij werd er heen
getrokken, en het werd al helderder en dui
delijker.
't Was hem of hij een nieuw gezicht uit
de trekken der dood© zag te voersohijn ko
men, een aangezicht mot hall open, sta
rende oogen, en lippen verwrongen door
bittere, starre smart.
En de voorstelling greep hem met zulk
©en macht aan. dat Agnes do afspiegeling
ervan op zijn gelaat zag.
„Robert, Robert!" smeekte ze met be
wogen stom „denk aan 't geen is en.
niet wat mogelijk had kunnen zijn. Ze ziet
er immers zoo gelukkig uit. Eu ze was
'liet."
Hij liet liet- hoofd zoo diep dalen, dat
zijn voorhoofd rustte op Agnes' knie.
„Ja, dank zij jou, wes ze het" /ei
hij. „Ik dank je. Ik dank je-"
Wordt vervolgd.
