V 241» 8"* Juargang. Donderdag 24 Februari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur '8 morgens bg' de Uitgevert in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat l. Intercomm. Teiephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling, Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tet het herhaald adverteeren in dit Biad, bg abonnement. EeïK circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrat» toegezonden. Politiek Overzicht l>e eerste ontmoeting met liet nieuwe parlement. Onder den eersten indruk van de troon rede en van de nadere toelichting, <lie de eerste minister Asquith in het daarop vol gende adresdebat had gegeven van de bedoe ling van dit staatsstuk, heeft de Daily Tele graph, een oppositieblad, het tegenwoordige parlement als doodgeboren gekenschetst. Met andere woorden zeide de radicale Morning Leader ongeveer hetzelfde met de opmer king, dat het leven van het kabinet hangt aan een zijden draadje. Later is de stem ming ©enigszins veranderd; men is nu vrat minder pessimistisch gestemd. Maar dat de eersite ontmoeting van de regeering met het nieuwe parlement een zeer ongunstigen in druk heeft achtergelaten, daarover zijn allen het eens. De spil, waarom de verkiezingsstrijd draai de, was de 'bekende verklaring van Asquith in de Albert Hall, dat hij niet aan het be wind zou blijven als hij niet de waarborgen bezalt, die nood'ig waren voer een vruchtba ren wet ge venden arbeid in den strijd tegen het hoogerhuis. Wat is er nu van die ver klaring overgebleven? Men kan dat zien wan neer men daarnaast stelt de woorden, die de eerste minister Maandagavond in het adres- debat gesproken heeft. Daar heeft hij ge zegd ,,Wij vroegen in de eerste plaats, dat de volledige en onbetwiste suprematie van dit huis in financieel© zaken zou worden her steld. Wij verlangden verder, dat het vol strekte veto, dat thans door hei hoogerhuis 'bezeten wordt over de wetgeving, zal ver dwijnen. Wij verlangden, dat het andere huis zou worden beperkt tot function, pas sende niet voor eene Kamer gelijk in rang, maar voor eene Tweede Kamer, en het was onze duidelijk voor het vol'k verkondigde meeDing, dat die verandering door eene wet moest worden verkregen. Ik heb zelf gezegd, dat het eene voorwaarde voor het aanblijven van eene liberale regeering was, dat het nieu we parlement, met achterstelling van eiken anderen wetgevenden arbeid, aan het werk zou worden gezet om in de waarborgen en de rechten van de Commons te voorzien, waarborgen belichaamd in eene wet, goed gekeurd door Koning, Lordls en Commons. Nu zie ik, dat ik in sommige kringen en volstrekt geen onbevriende 'kringen onder steld werd te hebben 'bedoeld te zeggen wat ik zeker nooit heb gezegddat het liberale ministerie niet een nieuw lagerhuis behoor de te ontmoeten, tenzij het zich bij voor baat van een soort' garantie voor de even tueel© uitoefening van 'het koninklijke prero gatief heeft verzekerd. Indien ik zulk eene belofte had gegeven, dan zou ik hier op dit oo gen blik niet staan. Ik zeg het huis open hartig, dat ik zulk eene garantie niet heb gekregen. Ik heb er niet om gevraagd. Naar mijne meening is het de plicht van staats lieden, althans van verantwoordelijke mi nisters in dit land, zooveel en zoo lang mo gelijk den naam van den souverein en de prerogatieven van den Kroon uit het debat te laten. Als de gelegenheid zich voordoet, dan zou ik niet aarzelen aan de Kroon zoodanig advies te geven als in de gegeven omstan digheden in bet openbaar belang schijnt te worden gevorderd. Maar vooraf eene blanco machtiging te vragen voor eene onbepaalde uitoefening van het koninklijke prerogatief met betrekking tot een maatregel, die nooit is voorgesteld aan of. goedgekeurd door het lagerhuis, is eene vraag, die naar mijne mee ning geen constitutioneel staatsman kan doen en die geen constitutioneel souverein kan verwacht worden toe te staan." Men ziet hieruit het verschil tusschen Asquith-verkiezingsredenaar en Asquith-ver antwoordelijk minister. Wat hij in de Albert Hall heeft gezegd, daarvan is thans niets meer overgeleverd dan d© verzekering, dat hij niet zou aarzelen, als het noodig was de door de omstandigheden geboden eischen te stellen. Maar de leider van de nationalisten die terstond na den eersten minister het woord voerde, bleof niet in gebreke te wij zen op de krasse tegenstrijdigheid tusschen de tegenwoordige en de vroegere woorden van den premier. En de liberale Daily News is hem hierin bijgevallen zij schrijft: „In de meening, diat de genoemde waarborgen Kroon waarborgen waren, bad de heer Red mond iedereu dagbladschrijver, ieder staats man en ieder gewoon burger aan zijne zijde. Niemand zal den beer Asuith van woordver draaiing beschuldigen, maar- het is zeer te betreuren, dat zulk een meester van bet dui delijke woord bij eene zoo gewichtige gele genheid zich zoo onduidelijk beeft uitge drukt. Nog meer is het echter te betreuren, dat de heer Asquith geen vroegere gelegen heid heeft aangegrepen om een algemeen misverstand op te helderen." Toen Redmond ging zitten, toonde nie mand lust om liet debat voort te zetten. Eindelijk stelde Barnes, de voorzitter van de arbeidspartij, de verdaging van bet debat voor, omdat hij wensohte met zijne partij- genooten te raadplegen voordat hij zijne meening uitsprak. In de volgende dagen is het debat voortgezet, en ook de onderhan delingen achter de coulissen, die in de vorige week waren gestaakt', zijn hervat. Maar de. indruk van d© eerste ontmoeting tusschen de reg-eering en het nieuwe parlement is toch blijkbaar nog niet uitgewischt. Wanneer als de heerschende meening te kennen wordt ge geven, dat ,,eene onmiddellijke crisis niet zeer waarschijnlijk is", dan blijkt daar uit, dat het gevoel van onzekerheid, dat vóór liet bijeenkomen van het parlement bestond, daarna zeker niet verminderd is. Duitschl&nd* B e rl ij n, 2 3 E e b r. Bij de béhande- liag der begirooting van liet departement van binnenjaredsoh© zaken, besprak de sociaal democraat Liebknecht de jongste kiesrecht- betoogingen en het optreden van politie en militairen. Hij deed in heftige bewoordin gen een scherpen aanval op de politie. Toen hij zeide dat de politie door hare handel wijze een bloedschuld op zich had geladen, werd. liij door den vice-president Porscin voor de tweede maai tot de orde geroepen. De minister van bdnnenlandsche zaken, v. Moltke, verklaarde, ddt hetgeen na de betoogingen was gebeurd, slechts het ge volg was van de ophitsing van de leiders der sociaal-democratie, diie de menigte kunstma tig opwinden, Moltke las een rapport voor over het ge beurde te Frankfort a/d Main, waaruit blijkt, dat een aanval op de politie met messen, schietwapenen, steenen en gemalen peper op een geheim wachtwoord van tevoren beraamd was. Door de politie is slechts tweemaal ge schoten en dan nog slechts om zich te ver dledigen. De manaster haaide de verklaring aan van den opperburgemeester van Frankfort Adickes, dat do politie den plicht had den onwettigen en verbodien optocht te ontbin den. De minister eindigde aldus,,Ik kan slechts mijne voldoening er over uitspreken dat te Frankfort, Halde, Neumün&ter, Breslau en Berlijn, de aan mij onderge schikte organen van het gezag hunnen plicht hebben gedaan." (Lume, hei-haaide toejui chingen rechts, gesis bij de sociaal-demo craten). Donderdag wordt de behandeling voortge zet. Op eene vraag, die in de Tweede Kamer van het groothertogdom Baden gedaan werd over dorr tegenwoordigen stand van de kwes tie der scheepvaarttollen op rivieren in den bondsraad, verklaarde de minister van bin- nenlandsche zaken von Bodmann, dat hij geene inlichtingen kon geven over de over leggingen in den bondsraad, omdat die van vertrouwelijke» aard waren. Intusschen kan Baden met den loop tot dusver tevreden zijn. Inzondeiheid Pruisen is in economisch en staatsrechtelijk opzicht tegemoet gekomen, en wel in die mate, dat misschien toch nog de hoop, dat het geschil vreedzaam zal wor den geregeld, niet behoeft te worden prijs gegeven. Bij de onderhandelingen van de laatste weken in de commissie van den bonds raad heeft Baden er bijzonder prijs op ge steld, dat onder de kanalisatieplannen, die in de motiveering van het Pruisische wets ontwerp over scheepvaarttollen worden ver meld, ook zal worden opgenomen do regeling van bet stroombed van den Bovenrijn van Straatsburg tot Konstanz. August Bebel, de grijze leider van d© Duiitsche sociaal-democratie, is thans 70 jaar gewordenIn den laatstén tijd behoort hij in het parlement tot de zwijgerszijn gezondheidstoestand laat hem niet toe ac tief deel te nemen aan de debatten. In zijne partij is hij nog steeds een mail van grooten invloed en ook buiten den kring van zijne geestverwanten geniet hij persoonlijke ach ting en waarde&ring. Zoo schrijft de Köln. Ztg. ,,De partij kleur zal voor niemand, die bolang stelt in de publieke zaak, een beletsel zijn can den man, die in het beeld der laatste veertig jaren een karakter ver toont, een g&lukwensch te brengen en hem volledige beterschap toe te wenschen." Bij de begrafenis van den overleden \x>or- zitter van den rijksdag, graaf Stolberg, op zijn faniiliegoed in Oost-Pruisen, zullen alle fractie» van den rijksdag door twee leden vertegenwoordigd zjjn. De verkiezing van den nieuwen voorzitter zal den 1. Maart plaats hebben. Frankrijk. De regeling tot verkrijging van het even wicht in de begrooting voor 1910, waarom trent overeenstemming verkregen is tus schen de regeering en de begrootingscom- missie, berust op den volgenden grondslag Tot dekking van het tekort zullen 111 mil - Hoen idoor de uitgifte van schatkistbiljetten en 89 millioen door belastingen opgebracht worden, namelijk door verhooging van de successiebelasting, de belasting op betere tabak en de mijnbelastingvan het nieuwe tarief van invoerrechten wordt eene hoogere opbrengs.1 van 10 millioen verwacht. Oor spronkelijk bestond liet plan tot verhoog in g van de belastingen op gewone tabak, alco hol en da-anken, maai- daarvan is afgezien. De wenseh is kenbaar gemaakt, dat de ouders van den in het sultanaat Wadai ge vallen kapitein Fiegensohuh, die in behoef tige omstandigheden in Elzas leven, van staatswege zullen worden gesteund. Naar aanleiding daarvan heeft de regeering offi cieus medegedeeld, dat de bestaande bepa lingen niet toelaten aan deze oude lie den een pensioen toe te kennen, maar dat zij het vruchtgebruik van een staatstabaks- winkel zullen krijgen. Dat is de vorm, waar in in Frankrijk niet op de wet steunende pensioenen plegen te worden verleend. Volgens een 'bericht uit Elzas was de ge sneuvelde kapitein een Duitsche deserteur, die zijne militaire loopbaan in Frankrijk be gon in het vreemden-legioen. Engeland. Londen, 23 Febr. Eene deputatie van radicale parlementsleden heeft een on derhoud gehad met den eersten minister As quith om te verzoeken, dat een plan tot hervorming van het hoogerhuis niet zou wor den begrepen in de plannen der regeering. Asquith luisterde aandachtig naar 't geen de deputatie had te zeggen, maar verzocht we gens de teerheid van den toestand, dat het gesprek geheim zou blijven. De vice-minister van koloniën Seely, die bij de algemeene verkiezingen geslagen werd en nu candidaat is te Ilkeston (Derbyshire), beval in eene heden avond gehouden rede de instelling aan van eene Tweede Kamer, op dmocratisclie wijze gekozen, evenals het lagerhuis. Tweede telegram. Het schijnt, dat de politieke toestand zich heden avond niet verder zal ontwikkelen. De zaken 'blijven echter kritiek en de 'betrekkingen van de regeering met de nationalisten zijn nog niet geregeld. Daar die nationalisten plan. hebben zich te onthouden van de stemming over het amendement ten gunste van de tariefsherziening, door Austen Chamberlain voorgesteld op het adres van antwoord op de troonrede, terwijl de onafhankelijke na tionalisten zullen stemmen voor het amen dement, zal de regeering geen groot© meer derheid behalen als morgenavond de stem ming plaats heeft. Spanje. Madrid, 23 Febr. Minister-pre sident Canalejas deelde aan eenige dagblad schrijvers mede, dat het besluit tot ontbin ding van de Cortes binnenkort zal verschij nen. Het crediet van Spanje is in een bevre digenden toestand; de waarborgen zouden wel meer de aandacht verdienen. De minister-president zal de rechten van allen doen eerbiedigen bij de toepassing van de wetten, zonder echter aanvallen te dul den op de koninklijke macht of de eer der regeering. Verder zeide hij nog„Wij vrees den dat het door Frankrijk aan Moeley Ha- fid gestelde ultimatum tot een of ander in cident zou leidendie ongerustheid is ech ter nu geweken. Wij kunnen thans weder onze aandacht gaan wijden aan onze han delsbetrekkingen met. bet buitenland." Oostenrijk. De burgemeester van Weenen, dr. Lueger, die als leider van de christelijk-sociale partij eene gewichtige politieke rol 'heeft ge speeld, schijnt ten doode te zijn opgeschre ven. Zelf voelt hij, dat zijn einde nabij is; tot een van de vice-burgeineesters, die hem bezocht, zeide hij„Bij de vijfde operatie leeft Lueger niet meier. Tegen Pasehen zal men mij begraven." Rusland. Petersburg, 23 Febr. De Koning en de Koningin van Bulgarije zijn heden- namiddag te Zarskoje Selo aangekomen en aan het station ontvangen door den Czaar en de grootvorsten en grootvorstinnen. De rijksdoeana heeft de behandeling van een door den minister van biunenlandeohe zaken ingediende voordracht tot oprichting van een Russisch consulaat in Praag, drin gend verkl aard en in twee lezingen aan ge- nomen. Het consulaat zal met half April in Praag gevestigd worden. Het zijn niet alleen nandel&djoeleindendie hierbij yoorzatten het streven om de betre—angen tusschen Ozedhen en Russen als bestanddeelen van de grroote Sla-ische volkenfaanilie nauwer toe te halen, is aan dit besluit niet vreemd. De ontvangst van <1© Fransch© parle mentsledendie thans in Petersburg rijn not I beantwoording van het bezoek der doema- ij leden aan Parijs van verleden zomer, is uiterlijk zoo schitterend mogelijk. Het hof, de ledlen der regeering, van dooma en rijks raad en <Ie aristocratie wedijveren-met el-, kaar in gastvrijheid en minzaamheid. De verklaring echter van den senator d'Es tour- nelles, den woordvoerder van de bezoekers, dat het bezoek eene betuiging van sympathie be toekende van het Fransche parlement voor hot Russische, bleef zonder weerklank. De voorzitter van den rijksraad Akimow en de voorzitter van de doeana bepaalden zich, tot verbazing van de Frausclien, tot lako- nieke toosten en lieten do rede van d'Es- tournell'es zonder antwoord. Ook overigens bleven rijksraad en doema onvertagenwoor- idiiigd. Met geen woord werd van de nieuwe staatsregeling in Rusland gewag go- maakt. Servië. Weenen, 24 Fee r. De Servische mi- rister van buitenlandBclie zaken verklaarde aan een vertegenwoordiger van de Neuo Freie Pr esse, dat Koning Peter waar schijnlijk den Czaar aal bezoeken. Hij sprak het 'bericht tegen van een aanstaand bezoek van de beide kroonprinsen van Servië en Bulgarije aan Petersburg, alsme de van oen bezoek der minister-presiden ten van Montenegro, Bulgarije en Servië aan Ivo nebanti napelHij zeide, dat Servië zich kan verheugen in de toenadering tus schen Oostenrijk en Rusland als een nieuwe waarborg voor de handhaving van den vrede Turkije. K o ns t a n t i n o p el, 23 Fobr. De gezanten voeren met de Turksche regeerung onderhall delingen tot regeling door midldiel van arbitrage van alle reclames, die door burgers van hunne landen togen Turkije aan hangig zijn gemaakt. De Turksdhe regeering h ten gunste van deze wijze van regeling. De Italiaaneche gezant heeft eene overeen- komst betreffend© deze regeling ondertee kend vóór zijn vorbrek naar Konsbantinopel. De rechtbank, dié hierover zal hebben t® beslissen, zal waarschijnlijk het hof an arc:tiage te 's Gravenhage zijn. Rusland en Turkije zijn overeengekomen aan dit hof de volg< lid. beginselvraag te onderwerpenof de aan Rusland wegens den oorlog van 18yo vorecbukliigidie vergoedingen al of niet in zich bevatten renten wegens vertraagde betaling. Soman nan 40 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch D90B BÏT»I BaKKBB-ÜORT. Op een uur, dat hij lang geleund luad ge staan tegen den schoorsteenmantel en naar haar voorstellingen geluisterd had, sloeg hij met ©en peinzend gezicht die asch van rijn sigaar, en beschouwde haar daarna miet een langen, vcrscliendlen blik. „Waar ik ook kom, overal raden ze me aan op reis t© gaan," zei hij. „En jij dus ook?" Dagelijks en op elk oogen blik placht ze een verborgen bet>eek»nds in zijn woorden te leggen, zinspelend op al hetgeen tusschen hen bestond, en niet gezegd werd. Maar nooit had ze diat zoo zeker gevoeld als juist nu. Vroeg hij haar nu niet zoo goed als rond uit of ze van hem kon scheiden? Onvrijwillig lachte ze tegjen hem, vóór ze antwoordde, en indien die te&derheid al te duidelijk uit haar oogen sprak, dian kon ze het niet helpen. „Ja, om je bestwil," zei ze. Als hij dezelfde fijne oören als zij had, dan had hij kunnen hooren dat het klonk als „om ons bestwil." En ze kon niet anders denken dan dait hij het ook zoo opvatte; want waarom zou (hij anders zijn hand op de hare gelegd heb ben, en die daarover mild en zacht als een liefikoozing hebben laten glijden. „Nu," zei hij, „als jij het ook wilt, -dan m|oet het XXV. Verlaten en /eenzaam lag, nu bijna den ge- heden dag die klein© school boven op den heuvel. Slechts wanneer de schoonmaak- &ter 's morgens de kachel aanlegde en 't vertrek schoonmaakte, en ook later* onder de schooluren, leek het bewoond. De eigenlijke bewoonster ven-toefde er nu ook 's nachts niet meer. Ze had nu heélemaal haar intrek genomen bij Ingeborg, voor wie ze nu vader's en moeder's plaats moest innemen. In spel ©n arbeid waren ,ze voort durend samen, ze waren een paar ©ebt goede vrienden geworden, en ,zulk© goede kameraden als een groot en een klein mensch kunnen zijn. Was Agnes nuttig en wel kom voor hét kleine meisje, dleze was het 'eveneens voor haar geworden. Ze was zoio goed als haar ©enig gezeülschap en vrienden want Agnes bad zich (van al haar kennissen teruggetrokken. Niet eens toen Robert weg was, wilde ze omgang met hen hebben. En ze wist trouwens niet, hoe ze ooit weer om gang kón hebben met deze conventioneel©, bekrompen niensohen, die met oogen, zoo veel verschillend van die hare, bet leven be keken. Leeg en duister was het wel rondlom haar geworden. Maar het waren niet deze nien sohen, die ze miste. Het eenige, dat gedu rende maanden de grauwe eentoonighead met een lichtschemering verbrak waren dé brieven van Robert. Hij was in Italië, zag veel en studeerde ijverig. En over dit alles weidde (hij uit voerig uit en op een wijze, dde toonde dat liet 'hem interesseerde. Maar in hoe ver zijn onrust was geweken, en zijn gemoedsstem ming eenige werkelijke verandering had on dergaan, kon Agnes niet met zekerheid zeg gen, hoe veel malen ze de brieven ook over las. Hij schreef droog en humoristisch, en had haar aan wie hij schreef veel vriende lijks en aardigs te zeggen, maar hij was nooit recht zich zelf in zijn brieven. Voor Ihet doode papier kon hij zijn (hart niet openen, daarvoor moest hij een warm, lovend mensch voor zich hebben. Maar ze kreeg ook andere brieven dan van hem. Ernst Kuleman schreef haar nog steeds, en ze antwoordde hem zooals vroeger, of schoon het- moeilijker en moeilijker werd. Hoe ze ook met zich zelf redeneerde, zich zelf zeggend, dat ze tot zijn bestwil han delde, en hoe ontbloot ook al' Ihaar brieven waren van aanleiding tot verwachtingen, schoon liet haar toch, dat er een zekere valschheid was geslepen in haar verhouding tot hem. En dit gev-oei steeg naarmate haar gedachten zich meer onafgebroken 'bezig hielden met Robert, en baar dagelijksch leven vaster aan hem en zijn tlhuis gebonden werd. Ook werden haar woorden tot Ernst Kule man onwillekeurig 'koeler, haar brieven kor ter en minderzeggend. En ze voedde de hei melijke hoop dat Ihij ten laatste toch zijn dwepen zou temperen, en van zelf zou heen gaan, haar dus bevrijdend van heb 'leed hem eenmaal een ©rnst% verdriet: aan te doen. In deze voorstelling had ze zich zoo inge leefd, dat ze die bijna geloofde. Maar plot seling werd ze er uit wakker geschald Vlak na nieuwjaar kreeg ize een brief, waarvan de eerste regel vreemd klonk. „Gelukkig nieuwjaar," stond; daar met zulke reuzen letters dat deze over verschei den regels reikten. „Ik moet het zoo groot schrijven" stond daaronder met gewone letter, „dat ik bijna kan hooren Ihoo het klinkt; want u moet weten, dat deze gelukwensch dit jaar heel anders voor mij klinkt dan in de vorigo ja ren* Als iemand mij die nn geeft, héb ik een kleine 'hoop, dat die vervuld zal worden. En wordt die voor mij vervuld, dan eveneens voor u. Daarom schrijf ük het zoo groot. Maar dit alles is natuurlijk een. raadsel voor u, en nu zal ik u de verklaring geven want ziet -u, dat ik ineen, dat 'het- een goed jaar voor mij zal worden, berust op de hoop dat i'k u ml terugzien, 't Is mij namelijk ein delijk gelukt ©en nieuwe 'betrekking te krij gen, niet zoo heel ver van u vandaan, slechts een paar uur sporen." Haar hand zonk neer. Ze kon niet ver der lezen. Dat was een verrassing. En wéïk een verrassing! Zou hij werkelijk hier koineo? Brieven schrijven kon nog zo© wat gaan, maar dat hij in eigen persoon kwam ja, dan lag de schuld ook heelemaal aan hem zelf. Intusschen was het niet precies bepaald, wanneer hij de (betrekking zo-u aarfvaarden, het. kon Maart maar even goed April wor den, en tegen dien tijd kon Robert ween* thuis zijn. Daar vóór kon nog zooveel ge beuren. Ernst Kuleman moest begrijpen. In elk geval had' ze tijdi om vooraf te 'be denken, hoe ze 'heni zou ontvangen. Robert 'hleef toch langer wog dan ze ge dacht had. Jar.uari en Februari verliepen zonder dat hij over terugkoeren schreef. Niet, voor ©en gedeelte van Maart verstreken was, schreef lvij dat hij eraan dadht. Eu nadat hij. den dag eenmaal gepaald1 had, werd1 die telkens en telkens weer verschoven. Hij scheen nut en genoegen "van zijn ver- verblijf in het Zuiden te hebben, te oor- deelon mar de moeite, die het hem kostte ervan te scheiden. En op zekeren dag 'kwam een brief, die eindelijk een werkelijk» brief was; do an dere waren reisbeschrijvingen, vragen naar de zaken thuis geweest, vol van betuigingen van dankbaarheid. Maar dit was oen brief, waarnaar ze ai deze oneindige 'maanden ver langd en op gehoopt had. Het was een brief, die haar 'zei wat hij haar moest zeg gen, die haar polsen deed kloppen en haar hart beven. „Nu, Agnes," schreef hij „nu kan ük weer naar huis keeren, want reu eindelijk begint het lichter te worden rondom mij. Hetgeen mij thnis vervolgde, dat heeft mij oo(k tot hier vervolgd, maar nu heb ik er mij Van bevrijd. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1