V 241»
8"* Juargang.
Donderdag 24 Februari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'8 morgens bg' de Uitgevert in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat l. Intercomm. Teiephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling,
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tet
het herhaald adverteeren in dit Biad, bg abonnement. EeïK
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrat»
toegezonden.
Politiek Overzicht
l>e eerste ontmoeting met liet
nieuwe parlement.
Onder den eersten indruk van de troon
rede en van de nadere toelichting, <lie de
eerste minister Asquith in het daarop vol
gende adresdebat had gegeven van de bedoe
ling van dit staatsstuk, heeft de Daily Tele
graph, een oppositieblad, het tegenwoordige
parlement als doodgeboren gekenschetst. Met
andere woorden zeide de radicale Morning
Leader ongeveer hetzelfde met de opmer
king, dat het leven van het kabinet hangt
aan een zijden draadje. Later is de stem
ming ©enigszins veranderd; men is nu vrat
minder pessimistisch gestemd. Maar dat de
eersite ontmoeting van de regeering met het
nieuwe parlement een zeer ongunstigen in
druk heeft achtergelaten, daarover zijn allen
het eens.
De spil, waarom de verkiezingsstrijd draai
de, was de 'bekende verklaring van Asquith
in de Albert Hall, dat hij niet aan het be
wind zou blijven als hij niet de waarborgen
bezalt, die nood'ig waren voer een vruchtba
ren wet ge venden arbeid in den strijd tegen
het hoogerhuis. Wat is er nu van die ver
klaring overgebleven? Men kan dat zien wan
neer men daarnaast stelt de woorden, die de
eerste minister Maandagavond in het adres-
debat gesproken heeft. Daar heeft hij ge
zegd
,,Wij vroegen in de eerste plaats, dat de
volledige en onbetwiste suprematie van dit
huis in financieel© zaken zou worden her
steld. Wij verlangden verder, dat het vol
strekte veto, dat thans door hei hoogerhuis
'bezeten wordt over de wetgeving, zal ver
dwijnen. Wij verlangden, dat het andere
huis zou worden beperkt tot function, pas
sende niet voor eene Kamer gelijk in rang,
maar voor eene Tweede Kamer, en het was
onze duidelijk voor het vol'k verkondigde
meeDing, dat die verandering door eene wet
moest worden verkregen. Ik heb zelf gezegd,
dat het eene voorwaarde voor het aanblijven
van eene liberale regeering was, dat het nieu
we parlement, met achterstelling van eiken
anderen wetgevenden arbeid, aan het werk
zou worden gezet om in de waarborgen en
de rechten van de Commons te voorzien,
waarborgen belichaamd in eene wet, goed
gekeurd door Koning, Lordls en Commons.
Nu zie ik, dat ik in sommige kringen en
volstrekt geen onbevriende 'kringen onder
steld werd te hebben 'bedoeld te zeggen wat
ik zeker nooit heb gezegddat het liberale
ministerie niet een nieuw lagerhuis behoor
de te ontmoeten, tenzij het zich bij voor
baat van een soort' garantie voor de even
tueel© uitoefening van 'het koninklijke prero
gatief heeft verzekerd. Indien ik zulk eene
belofte had gegeven, dan zou ik hier op dit
oo gen blik niet staan. Ik zeg het huis open
hartig, dat ik zulk eene garantie niet heb
gekregen. Ik heb er niet om gevraagd. Naar
mijne meening is het de plicht van staats
lieden, althans van verantwoordelijke mi
nisters in dit land, zooveel en zoo lang mo
gelijk den naam van den souverein en de
prerogatieven van den Kroon uit het debat te
laten. Als de gelegenheid zich voordoet, dan
zou ik niet aarzelen aan de Kroon zoodanig
advies te geven als in de gegeven omstan
digheden in bet openbaar belang schijnt te
worden gevorderd. Maar vooraf eene blanco
machtiging te vragen voor eene onbepaalde
uitoefening van het koninklijke prerogatief
met betrekking tot een maatregel, die nooit
is voorgesteld aan of. goedgekeurd door het
lagerhuis, is eene vraag, die naar mijne mee
ning geen constitutioneel staatsman kan
doen en die geen constitutioneel souverein
kan verwacht worden toe te staan."
Men ziet hieruit het verschil tusschen
Asquith-verkiezingsredenaar en Asquith-ver
antwoordelijk minister. Wat hij in de Albert
Hall heeft gezegd, daarvan is thans niets
meer overgeleverd dan d© verzekering, dat
hij niet zou aarzelen, als het noodig was de
door de omstandigheden geboden eischen te
stellen. Maar de leider van de nationalisten
die terstond na den eersten minister het
woord voerde, bleof niet in gebreke te wij
zen op de krasse tegenstrijdigheid tusschen
de tegenwoordige en de vroegere woorden
van den premier. En de liberale Daily News
is hem hierin bijgevallen zij schrijft: „In
de meening, diat de genoemde waarborgen
Kroon waarborgen waren, bad de heer Red
mond iedereu dagbladschrijver, ieder staats
man en ieder gewoon burger aan zijne zijde.
Niemand zal den beer Asuith van woordver
draaiing beschuldigen, maar- het is zeer te
betreuren, dat zulk een meester van bet dui
delijke woord bij eene zoo gewichtige gele
genheid zich zoo onduidelijk beeft uitge
drukt. Nog meer is het echter te betreuren,
dat de heer Asquith geen vroegere gelegen
heid heeft aangegrepen om een algemeen
misverstand op te helderen."
Toen Redmond ging zitten, toonde nie
mand lust om liet debat voort te zetten.
Eindelijk stelde Barnes, de voorzitter van
de arbeidspartij, de verdaging van bet debat
voor, omdat hij wensohte met zijne partij-
genooten te raadplegen voordat hij zijne
meening uitsprak. In de volgende dagen is
het debat voortgezet, en ook de onderhan
delingen achter de coulissen, die in de vorige
week waren gestaakt', zijn hervat. Maar de.
indruk van d© eerste ontmoeting tusschen
de reg-eering en het nieuwe parlement is toch
blijkbaar nog niet uitgewischt. Wanneer als
de heerschende meening te kennen wordt ge
geven, dat ,,eene onmiddellijke crisis niet
zeer waarschijnlijk is", dan blijkt daar
uit, dat het gevoel van onzekerheid, dat vóór
liet bijeenkomen van het parlement bestond,
daarna zeker niet verminderd is.
Duitschl&nd*
B e rl ij n, 2 3 E e b r. Bij de béhande-
liag der begirooting van liet departement van
binnenjaredsoh© zaken, besprak de sociaal
democraat Liebknecht de jongste kiesrecht-
betoogingen en het optreden van politie en
militairen. Hij deed in heftige bewoordin
gen een scherpen aanval op de politie. Toen
hij zeide dat de politie door hare handel
wijze een bloedschuld op zich had geladen,
werd. liij door den vice-president Porscin voor
de tweede maai tot de orde geroepen.
De minister van bdnnenlandsche zaken,
v. Moltke, verklaarde, ddt hetgeen na de
betoogingen was gebeurd, slechts het ge
volg was van de ophitsing van de leiders der
sociaal-democratie, diie de menigte kunstma
tig opwinden,
Moltke las een rapport voor over het ge
beurde te Frankfort a/d Main, waaruit blijkt,
dat een aanval op de politie met messen,
schietwapenen, steenen en gemalen peper op
een geheim wachtwoord van tevoren beraamd
was.
Door de politie is slechts tweemaal ge
schoten en dan nog slechts om zich te ver
dledigen.
De manaster haaide de verklaring aan van
den opperburgemeester van Frankfort
Adickes, dat do politie den plicht had den
onwettigen en verbodien optocht te ontbin
den.
De minister eindigde aldus,,Ik kan
slechts mijne voldoening er over uitspreken
dat te Frankfort, Halde, Neumün&ter,
Breslau en Berlijn, de aan mij onderge
schikte organen van het gezag hunnen plicht
hebben gedaan." (Lume, hei-haaide toejui
chingen rechts, gesis bij de sociaal-demo
craten).
Donderdag wordt de behandeling voortge
zet.
Op eene vraag, die in de Tweede Kamer
van het groothertogdom Baden gedaan werd
over dorr tegenwoordigen stand van de kwes
tie der scheepvaarttollen op rivieren in den
bondsraad, verklaarde de minister van bin-
nenlandsche zaken von Bodmann, dat hij
geene inlichtingen kon geven over de over
leggingen in den bondsraad, omdat die van
vertrouwelijke» aard waren. Intusschen kan
Baden met den loop tot dusver tevreden zijn.
Inzondeiheid Pruisen is in economisch en
staatsrechtelijk opzicht tegemoet gekomen,
en wel in die mate, dat misschien toch nog
de hoop, dat het geschil vreedzaam zal wor
den geregeld, niet behoeft te worden prijs
gegeven. Bij de onderhandelingen van de
laatste weken in de commissie van den bonds
raad heeft Baden er bijzonder prijs op ge
steld, dat onder de kanalisatieplannen, die
in de motiveering van het Pruisische wets
ontwerp over scheepvaarttollen worden ver
meld, ook zal worden opgenomen do regeling
van bet stroombed van den Bovenrijn van
Straatsburg tot Konstanz.
August Bebel, de grijze leider van d©
Duiitsche sociaal-democratie, is thans 70
jaar gewordenIn den laatstén tijd behoort
hij in het parlement tot de zwijgerszijn
gezondheidstoestand laat hem niet toe ac
tief deel te nemen aan de debatten. In zijne
partij is hij nog steeds een mail van grooten
invloed en ook buiten den kring van zijne
geestverwanten geniet hij persoonlijke ach
ting en waarde&ring. Zoo schrijft de Köln.
Ztg. ,,De partij kleur zal voor niemand,
die bolang stelt in de publieke zaak, een
beletsel zijn can den man, die in het beeld
der laatste veertig jaren een karakter ver
toont, een g&lukwensch te brengen en hem
volledige beterschap toe te wenschen."
Bij de begrafenis van den overleden \x>or-
zitter van den rijksdag, graaf Stolberg, op
zijn faniiliegoed in Oost-Pruisen, zullen alle
fractie» van den rijksdag door twee leden
vertegenwoordigd zjjn.
De verkiezing van den nieuwen voorzitter
zal den 1. Maart plaats hebben.
Frankrijk.
De regeling tot verkrijging van het even
wicht in de begrooting voor 1910, waarom
trent overeenstemming verkregen is tus
schen de regeering en de begrootingscom-
missie, berust op den volgenden grondslag
Tot dekking van het tekort zullen 111 mil -
Hoen idoor de uitgifte van schatkistbiljetten
en 89 millioen door belastingen opgebracht
worden, namelijk door verhooging van de
successiebelasting, de belasting op betere
tabak en de mijnbelastingvan het nieuwe
tarief van invoerrechten wordt eene hoogere
opbrengs.1 van 10 millioen verwacht. Oor
spronkelijk bestond liet plan tot verhoog in g
van de belastingen op gewone tabak, alco
hol en da-anken, maai- daarvan is afgezien.
De wenseh is kenbaar gemaakt, dat de
ouders van den in het sultanaat Wadai ge
vallen kapitein Fiegensohuh, die in behoef
tige omstandigheden in Elzas leven, van
staatswege zullen worden gesteund. Naar
aanleiding daarvan heeft de regeering offi
cieus medegedeeld, dat de bestaande bepa
lingen niet toelaten aan deze oude lie
den een pensioen toe te kennen, maar dat
zij het vruchtgebruik van een staatstabaks-
winkel zullen krijgen. Dat is de vorm, waar
in in Frankrijk niet op de wet steunende
pensioenen plegen te worden verleend.
Volgens een 'bericht uit Elzas was de ge
sneuvelde kapitein een Duitsche deserteur,
die zijne militaire loopbaan in Frankrijk be
gon in het vreemden-legioen.
Engeland.
Londen, 23 Febr. Eene deputatie
van radicale parlementsleden heeft een on
derhoud gehad met den eersten minister As
quith om te verzoeken, dat een plan tot
hervorming van het hoogerhuis niet zou wor
den begrepen in de plannen der regeering.
Asquith luisterde aandachtig naar 't geen de
deputatie had te zeggen, maar verzocht we
gens de teerheid van den toestand, dat het
gesprek geheim zou blijven.
De vice-minister van koloniën Seely, die
bij de algemeene verkiezingen geslagen werd
en nu candidaat is te Ilkeston (Derbyshire),
beval in eene heden avond gehouden rede de
instelling aan van eene Tweede Kamer, op
dmocratisclie wijze gekozen, evenals het
lagerhuis.
Tweede telegram. Het schijnt,
dat de politieke toestand zich heden avond
niet verder zal ontwikkelen. De zaken
'blijven echter kritiek en de 'betrekkingen van
de regeering met de nationalisten zijn nog
niet geregeld. Daar die nationalisten plan.
hebben zich te onthouden van de stemming
over het amendement ten gunste van de
tariefsherziening, door Austen Chamberlain
voorgesteld op het adres van antwoord op
de troonrede, terwijl de onafhankelijke na
tionalisten zullen stemmen voor het amen
dement, zal de regeering geen groot© meer
derheid behalen als morgenavond de stem
ming plaats heeft.
Spanje.
Madrid, 23 Febr. Minister-pre
sident Canalejas deelde aan eenige dagblad
schrijvers mede, dat het besluit tot ontbin
ding van de Cortes binnenkort zal verschij
nen.
Het crediet van Spanje is in een bevre
digenden toestand; de waarborgen zouden
wel meer de aandacht verdienen.
De minister-president zal de rechten van
allen doen eerbiedigen bij de toepassing van
de wetten, zonder echter aanvallen te dul
den op de koninklijke macht of de eer der
regeering. Verder zeide hij nog„Wij vrees
den dat het door Frankrijk aan Moeley Ha-
fid gestelde ultimatum tot een of ander in
cident zou leidendie ongerustheid is ech
ter nu geweken. Wij kunnen thans weder
onze aandacht gaan wijden aan onze han
delsbetrekkingen met. bet buitenland."
Oostenrijk.
De burgemeester van Weenen, dr. Lueger,
die als leider van de christelijk-sociale
partij eene gewichtige politieke rol 'heeft ge
speeld, schijnt ten doode te zijn opgeschre
ven. Zelf voelt hij, dat zijn einde nabij is;
tot een van de vice-burgeineesters, die hem
bezocht, zeide hij„Bij de vijfde operatie
leeft Lueger niet meier. Tegen Pasehen zal
men mij begraven."
Rusland.
Petersburg, 23 Febr. De Koning
en de Koningin van Bulgarije zijn heden-
namiddag te Zarskoje Selo aangekomen en
aan het station ontvangen door den Czaar
en de grootvorsten en grootvorstinnen.
De rijksdoeana heeft de behandeling van
een door den minister van biunenlandeohe
zaken ingediende voordracht tot oprichting
van een Russisch consulaat in Praag, drin
gend verkl aard en in twee lezingen aan ge-
nomen. Het consulaat zal met half April in
Praag gevestigd worden. Het zijn niet alleen
nandel&djoeleindendie hierbij yoorzatten
het streven om de betre—angen tusschen
Ozedhen en Russen als bestanddeelen van
de grroote Sla-ische volkenfaanilie nauwer
toe te halen, is aan dit besluit niet vreemd.
De ontvangst van <1© Fransch© parle
mentsledendie thans in Petersburg rijn not I
beantwoording van het bezoek der doema- ij
leden aan Parijs van verleden zomer, is
uiterlijk zoo schitterend mogelijk. Het hof,
de ledlen der regeering, van dooma en rijks
raad en <Ie aristocratie wedijveren-met el-,
kaar in gastvrijheid en minzaamheid. De
verklaring echter van den senator d'Es tour-
nelles, den woordvoerder van de bezoekers,
dat het bezoek eene betuiging van sympathie
be toekende van het Fransche parlement
voor hot Russische, bleef zonder weerklank.
De voorzitter van den rijksraad Akimow en
de voorzitter van de doeana bepaalden zich,
tot verbazing van de Frausclien, tot lako-
nieke toosten en lieten do rede van d'Es-
tournell'es zonder antwoord. Ook overigens
bleven rijksraad en doema onvertagenwoor-
idiiigd. Met geen woord werd van de
nieuwe staatsregeling in Rusland gewag go-
maakt.
Servië.
Weenen, 24 Fee r. De Servische mi-
rister van buitenlandBclie zaken verklaarde
aan een vertegenwoordiger van de Neuo
Freie Pr esse, dat Koning Peter waar
schijnlijk den Czaar aal bezoeken. Hij
sprak het 'bericht tegen van een aanstaand
bezoek van de beide kroonprinsen van
Servië en Bulgarije aan Petersburg, alsme
de van oen bezoek der minister-presiden
ten van Montenegro, Bulgarije en Servië
aan Ivo nebanti napelHij zeide, dat Servië
zich kan verheugen in de toenadering tus
schen Oostenrijk en Rusland als een nieuwe
waarborg voor de handhaving van den vrede
Turkije.
K o ns t a n t i n o p el, 23 Fobr. De
gezanten voeren met de Turksche regeerung
onderhall delingen tot regeling door midldiel
van arbitrage van alle reclames, die door
burgers van hunne landen togen Turkije aan
hangig zijn gemaakt. De Turksdhe regeering
h ten gunste van deze wijze van regeling.
De Italiaaneche gezant heeft eene overeen-
komst betreffend© deze regeling ondertee
kend vóór zijn vorbrek naar Konsbantinopel.
De rechtbank, dié hierover zal hebben t®
beslissen, zal waarschijnlijk het hof an
arc:tiage te 's Gravenhage zijn. Rusland en
Turkije zijn overeengekomen aan dit hof de
volg< lid. beginselvraag te onderwerpenof
de aan Rusland wegens den oorlog van 18yo
vorecbukliigidie vergoedingen al of niet in zich
bevatten renten wegens vertraagde betaling.
Soman nan
40 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
D90B BÏT»I BaKKBB-ÜORT.
Op een uur, dat hij lang geleund luad ge
staan tegen den schoorsteenmantel en naar
haar voorstellingen geluisterd had, sloeg hij
met ©en peinzend gezicht die asch van rijn
sigaar, en beschouwde haar daarna miet een
langen, vcrscliendlen blik.
„Waar ik ook kom, overal raden ze me
aan op reis t© gaan," zei hij. „En jij dus
ook?"
Dagelijks en op elk oogen blik placht ze
een verborgen bet>eek»nds in zijn woorden te
leggen, zinspelend op al hetgeen tusschen
hen bestond, en niet gezegd werd.
Maar nooit had ze diat zoo zeker gevoeld
als juist nu.
Vroeg hij haar nu niet zoo goed als rond
uit of ze van hem kon scheiden?
Onvrijwillig lachte ze tegjen hem, vóór ze
antwoordde, en indien die te&derheid al te
duidelijk uit haar oogen sprak, dian kon ze
het niet helpen.
„Ja, om je bestwil," zei ze.
Als hij dezelfde fijne oören als zij had,
dan had hij kunnen hooren dat het klonk
als „om ons bestwil."
En ze kon niet anders denken dan dait
hij het ook zoo opvatte; want waarom zou
(hij anders zijn hand op de hare gelegd heb
ben, en die daarover mild en zacht als een
liefikoozing hebben laten glijden. „Nu,"
zei hij, „als jij het ook wilt, -dan m|oet het
XXV.
Verlaten en /eenzaam lag, nu bijna den ge-
heden dag die klein© school boven op den
heuvel. Slechts wanneer de schoonmaak-
&ter 's morgens de kachel aanlegde en 't
vertrek schoonmaakte, en ook later* onder
de schooluren, leek het bewoond. De
eigenlijke bewoonster ven-toefde er nu ook
's nachts niet meer. Ze had nu heélemaal
haar intrek genomen bij Ingeborg, voor
wie ze nu vader's en moeder's plaats moest
innemen. In spel ©n arbeid waren ,ze voort
durend samen, ze waren een paar ©ebt
goede vrienden geworden, en ,zulk© goede
kameraden als een groot en een klein mensch
kunnen zijn. Was Agnes nuttig en wel
kom voor hét kleine meisje, dleze was het
'eveneens voor haar geworden. Ze was zoio
goed als haar ©enig gezeülschap en vrienden
want Agnes bad zich (van al haar kennissen
teruggetrokken. Niet eens toen Robert weg
was, wilde ze omgang met hen hebben. En
ze wist trouwens niet, hoe ze ooit weer om
gang kón hebben met deze conventioneel©,
bekrompen niensohen, die met oogen, zoo
veel verschillend van die hare, bet leven be
keken.
Leeg en duister was het wel rondlom haar
geworden. Maar het waren niet deze nien
sohen, die ze miste. Het eenige, dat gedu
rende maanden de grauwe eentoonighead
met een lichtschemering verbrak waren dé
brieven van Robert.
Hij was in Italië, zag veel en studeerde
ijverig. En over dit alles weidde (hij uit
voerig uit en op een wijze, dde toonde dat
liet 'hem interesseerde. Maar in hoe ver zijn
onrust was geweken, en zijn gemoedsstem
ming eenige werkelijke verandering had on
dergaan, kon Agnes niet met zekerheid zeg
gen, hoe veel malen ze de brieven ook over
las. Hij schreef droog en humoristisch, en
had haar aan wie hij schreef veel vriende
lijks en aardigs te zeggen, maar hij was nooit
recht zich zelf in zijn brieven. Voor Ihet
doode papier kon hij zijn (hart niet openen,
daarvoor moest hij een warm, lovend mensch
voor zich hebben.
Maar ze kreeg ook andere brieven dan
van hem.
Ernst Kuleman schreef haar nog steeds,
en ze antwoordde hem zooals vroeger, of
schoon het- moeilijker en moeilijker werd.
Hoe ze ook met zich zelf redeneerde, zich
zelf zeggend, dat ze tot zijn bestwil han
delde, en hoe ontbloot ook al' Ihaar brieven
waren van aanleiding tot verwachtingen,
schoon liet haar toch, dat er een zekere
valschheid was geslepen in haar verhouding
tot hem. En dit gev-oei steeg naarmate haar
gedachten zich meer onafgebroken 'bezig
hielden met Robert, en baar dagelijksch
leven vaster aan hem en zijn tlhuis gebonden
werd.
Ook werden haar woorden tot Ernst Kule
man onwillekeurig 'koeler, haar brieven kor
ter en minderzeggend. En ze voedde de hei
melijke hoop dat Ihij ten laatste toch zijn
dwepen zou temperen, en van zelf zou heen
gaan, haar dus bevrijdend van heb 'leed hem
eenmaal een ©rnst% verdriet: aan te doen.
In deze voorstelling had ze zich zoo inge
leefd, dat ze die bijna geloofde. Maar plot
seling werd ze er uit wakker geschald
Vlak na nieuwjaar kreeg ize een brief,
waarvan de eerste regel vreemd klonk.
„Gelukkig nieuwjaar," stond; daar met
zulke reuzen letters dat deze over verschei
den regels reikten.
„Ik moet het zoo groot schrijven" stond
daaronder met gewone letter, „dat ik bijna
kan hooren Ihoo het klinkt; want u moet
weten, dat deze gelukwensch dit jaar heel
anders voor mij klinkt dan in de vorigo ja
ren*
Als iemand mij die nn geeft, héb ik een
kleine 'hoop, dat die vervuld zal worden. En
wordt die voor mij vervuld, dan eveneens
voor u.
Daarom schrijf ük het zoo groot. Maar
dit alles is natuurlijk een. raadsel voor u,
en nu zal ik u de verklaring geven want
ziet -u, dat ik ineen, dat 'het- een goed jaar
voor mij zal worden, berust op de hoop dat
i'k u ml terugzien, 't Is mij namelijk ein
delijk gelukt ©en nieuwe 'betrekking te krij
gen, niet zoo heel ver van u vandaan, slechts
een paar uur sporen."
Haar hand zonk neer. Ze kon niet ver
der lezen.
Dat was een verrassing. En wéïk een
verrassing! Zou hij werkelijk hier koineo?
Brieven schrijven kon nog zo© wat gaan,
maar dat hij in eigen persoon kwam ja,
dan lag de schuld ook heelemaal aan hem
zelf.
Intusschen was het niet precies bepaald,
wanneer hij de (betrekking zo-u aarfvaarden,
het. kon Maart maar even goed April wor
den, en tegen dien tijd kon Robert ween*
thuis zijn. Daar vóór kon nog zooveel ge
beuren. Ernst Kuleman moest begrijpen.
In elk geval had' ze tijdi om vooraf te 'be
denken, hoe ze 'heni zou ontvangen.
Robert 'hleef toch langer wog dan ze ge
dacht had.
Jar.uari en Februari verliepen zonder dat
hij over terugkoeren schreef. Niet, voor ©en
gedeelte van Maart verstreken was, schreef
lvij dat hij eraan dadht. Eu nadat hij. den
dag eenmaal gepaald1 had, werd1 die telkens
en telkens weer verschoven.
Hij scheen nut en genoegen "van zijn ver-
verblijf in het Zuiden te hebben, te oor-
deelon mar de moeite, die het hem kostte
ervan te scheiden.
En op zekeren dag 'kwam een brief, die
eindelijk een werkelijk» brief was; do an
dere waren reisbeschrijvingen, vragen naar
de zaken thuis geweest, vol van betuigingen
van dankbaarheid. Maar dit was oen brief,
waarnaar ze ai deze oneindige 'maanden ver
langd en op gehoopt had. Het was een
brief, die haar 'zei wat hij haar moest zeg
gen, die haar polsen deed kloppen en haar
hart beven.
„Nu, Agnes," schreef hij „nu kan ük
weer naar huis keeren, want reu eindelijk
begint het lichter te worden rondom mij.
Hetgeen mij thnis vervolgde, dat heeft mij
oo(k tot hier vervolgd, maar nu heb ik er
mij Van bevrijd.
Wordt vervolgd.