m\ 374. Woensdag 30 Maart 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. Mijn Yriend ie Chauffeur, '""s ë"e Jattrisaiig. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem frauoo per post l.flO. Afzonder;5Ire nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Mvertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór II urn 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50, Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent» bij voeruitbetaliBfr I Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit Biad, bg abonnement. lesK circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvra** I toegezonden. Politiek Overzicht. Turkije en Bulgary©. Heit bezoek van het Bulgaarsche Konings pa ai* aan Kon&tantinopel behoort tot het verleden Het was voor de tweede maal, dat Ferdinand van Bulgarije in Konstamtn- no-pel vertoefde. Veertien jaren geleden, den 26en Maart 1896, kwaan hij als vorst van Bulgarije en vali van Oost-Rumelie de ver sed) uldigde eerbewijzen brengen aan sultan Abdul Hamid, zijn s uzere inThans was hij als souverein van het onafhankelijke k%- ninkrijk Bulgarije de gast van sultan Maho med V. De tegenstelling was inderdaad eene reis waard. De ontvangst van heit Koningspaar in de Turksche hoofdstad is uitmuntend geweest. De sultan heeft zijne plichten als gastheer con amor© vervuld bij het vertrek van de gasitcn brac hit. hij hun persoonlijk een af scheidsgroet. Wederkeeri'g hebben de bezoe kers in regeerings- en particuliere kringen een goeden indruk gemaakt. Plet Konings paar verstond de kunst om ook in het volk, zelfs bij de Grieken, vriendelijke 'belangstel ling te wekken. Koning Ferdinand, die vrij goed Grieks ah spreekt, bewoog zich op zijne wandeltochten te voet door de straten kennissen, die hij ontmoette, werden met ongedwongen opgeruimdheid door hem be groet. Terwijl 'bek Koningspaar uitstapjes deed, beraadslaagden de Bulgaarsche en de Turksche ministers. Daarmee werd bewezen, dat dit bezoek niet enkel een beleefdheids bezoek was. Do Bulgaareche ministers zijn niet enkel meegekomen in 'het gevolg van hun souverein zij zijn naar Konstantino- pel gekomen om er te werken, en die ar beid heeft goede resultaten opgeleverd in liet belang van de beide staten Het welslagen van dit bezoek is voor een goed deel een persoonlijk succes van Koning Ferdinand. In Bulgarije wordt hein wel eens verweten, dat hij meer eene persoonlijke dan eene nationale politiek volgt. Tegen die beschuldiging neemt het Journal des Dé- bats hem in beschermingheit Pari jee he blad schrijft: ,,De ondervinding heeft bewezen en de toekomst zal rnog meer doein uitkomen, dat Ferdinand I een betere Bulgaar is geweest dan de buitensporigste Bulgaren. Reizigers en diplomaten, die in Sofia hebben ver toefd, hebben simts jaren gezegd, dat Bul garije zich voor zijn leger offers getroostte buiten verhouding tot zijne hulpmiddelen, en dat de groote, de eenige reden voor dezen geld'verslindenden militairen staat was het plan om van de eerste gunstige gelegenheid, heit eerste toelaatbare voorwendsel gebruik te maken om zich op Turkije te werpen en liet Macedonië geheel of gedeeltelijk te ont rukken. Misschien was het volstrekt niet nutteloos, uit een Bulgaansch oogpunt, die geruchten in wezen te'laten. Men moest we(l, in de oogen van ihet leger en de natie, de zware lasten rechtvaardigen,, op de belasting schuldigen drukkende. Dezen hadden ze al te drukkend kunnen vinden, als zij als com- penseerend ideaal slechts hadden gehad de bevestiging van de verkregen uitkomsten. In werkelijkheid bestemde Ferdinand I voor zijn leger een minder gewaagde en doelma tiger rol. Hij voelde al het gevaar van de verkeerde buitenkansjes. Hij zou niet zijn teruggeschrikt voor de verantwoordelijk heid die eene uitdaging hem zou hebben op gelegd, maar hij hield zijn goed leger in reserve als een beschermer, bovenal als een middel van pressie op het beslissende oogen'bl ik De opgewonden lieden van alle landen begrijpen niet genoeg 'het gewicht van de diensten van eene wed begrepen voorberei ding. Het doel is niet de veldslag, maar de overwinning. Wanneer de uitkomsten van de overwinning kunnen worden verkregen zonder stoffelijke botsing, dan is de roem er niet minder groot om. Ivi onzen tijd vooral, waarin ieder burger soldaat is, moe ten alle militairen eene rechtmatige fier heid voelen, belooning van hunne beschei den© pogingen, wanneer zij ondervinden, dat de tegenstander is teruggegaan voor het vooruitzicht te zullen stuiten op hun kracht. Het Bulgaarsche leger is gerechtigd heden die fierheid te voelen. Aan zijn leger is Bulgarije zijne onafhankelijkheid verschul digd. De chauvinisten te Sofia maken 't zich wel wat gemakkelijk, wanneer zij be weren, dat Bulgarije in het najaar van 1908 eene unieke gelegenheid heeft laten voorbijgaan, om onder* de muren van Kon- stantinopel de Macedonische kwestie te re gelen. De Macedonische kwestie is geen Tuflvsch-Bulgaarsche, maar eene Europee - sche kwestie. Turkije zou zich niet alleen tegenover de indringers bevonden hebben op een tijd toen de onkunde van Abdul Ha mid het bijna ongewapend liet. Ferdinand I heeft dat altijd begrepen. Hij heeft dan ook als diplomaat gehandeld, zoowel tegenover zijne .onderdanen als te genover den vreemdeling. Zijn bezoek aan Konstantinopel is een nieuw bewijs hoe goed hij den toestand doorziet. Hij raadde bij een deel van zijne onderdanen, mis schien bij sommigen van zijne ministers nei gingen, die weinig bestaanbaar waren met do tegenwoordige richting van de zaken in Europa. Een' Macedonische geest waarde rond onder de chauvinisten en de ontevre denen. Ferdinand I heeft een stokje gesto ken voor de pogingen om de brug tusschen Bulgarije en Turkije af te breken. Zonder aarzeling, zonder te wachten totdat het reeds aangekondigde bezoek van den Ko ning van Servië voorbij zou zijn, is hij naar Konstan tin o pel gegaan De Bulgaren moeten tot zich zelf inkee- ren en gerechtigheid doen wedervaren aan de wijsheid van hun souverein. Zij zijn te praktisch om niet de weldaden van den vrede te waardeeren en de gevaren te meten van een strijd, waarvan de omstandigheden zeer veranderd zijn. Zij moeten tot de over tuiging komen, dat do Macedonische kwes tie allereerst eene Turksche, maar daarna eene Europeesc'he zaak is. Wanneer Ferdinand I in deze omstandig heden als een vaderlandslievend souverein heeft gehandeld, dan hebben de sultan en zijne ministers zich als echte staatslieden gedragen. Diit bezoek, zoo kort na de mo bilisatie van de beide legers, na de afschaf fing van de Turksche suzereiniteit, slechts weinige dagen nadat schoten waren gewis seld tusschen grensposten, riep vele herin neringen wakker. De nieuwe Turksche re geering gaat niet uit op grieven jacht. Zij kijkt naar de toekomst, zij erkent, dat de zorg voor het belang van het land mee brengt onherroepelijk de voldongen feiten te accepteeren, loyaal en vreedzaam te le ven met do nieuwe onafhankelijke staten, die uit het oude Europeesche Turkije zijn voortgekomen. De vreedzame arbeid is voor hen allen een gemeenschappelijke behoefte. Thans zijn, om dien te verzekeren, correcte en beleefde betrekkingen voldoende. De vriendschap dringt zich niet op. zij zal later komen." Duitschland. l)e Pruisische minister van ©eredienst heeft een orclonnantje uitgevaardigd over lichaamsstraffen in de school. Daarin wordt de bevoegdheid der onder wijzers om de leerlingen lichamelijk te tuchtigen, erkendmaar tevens de eisch gesteld, dat lijfstraffen tot een minimum beperkt zullen worden en dat zij niet kwet send zullen zijn voor hot eer- en schaam tegevoel der leerlingen, en tevens, dat zij niet schadelijk zullen zijn voor de gezond heid Frankrijk. P a r ij s, 2 9 Maart. De Kamer heeft met 416 tegen 92 stemmten het wetsontwerp tot herziening van het tarief van invoer recht aangenomenHet wetsontwerp moeit nog terug naar den Senaat. Tweede telegram. De Senaat heeft de nieuwe tariefwet in den door de Kamer vastgesbelden tekst goedgekeurd. Het gerechtshof te Amiens heeft den likwi- a'ateur van die congregatie-goed eren Doe ru in eau x veroordeeld tot teruggave van een gedé-elte der buitensporig door hem bere kende hoocrario en kosten tot een bedrag van 450,000 frs. Ook Frankrijk hééft zijne suffragettes, ■die bij de aanstaande verkiezingen zich krachtig hebben doen gelden en dan een lans breken niet alleen voor het actieve, maar ook vcor het passieve kiesx*echt voor vrouwen Een der ijverigste woordvoerdsters van de vrouwenbeweging, Marguérite Durand hoofdredactrice van de Nou veil es, die zelf ais candidaat wil optreden in een der Pa- rijsehe districten, heeft haar program ont wikkeld Zij gaf eeoi historisch overzicht van de rol, die de vrouw in den loop der ee~...n in het openbare leven heeft ge speeld, w?ar~.j zij terugging tot de tijden van Semiraniis en Kleo patra en weet liet ten slotte aan de geestelijkheid, diat de vrouw zich in Frankrijk en andere landen nog met eene onu er geschikte positie tevre den moet stellen. Er zijn in Frankrijk vijf inillioen vrouwen, die door eigen arbeid in haar onderhoud voorzien, zonder dat haar ook maar de geringste invloed op openbare aangelegenheden wordt toege kend Om he' argument te ontzenuwen dat ge woonlijk wordt aangevoerd tegen de toela ting van vrouwen tot de stembus, dat de vrouwen nl. vrijgsteld zijn van den mili tairen dienst, maakt de spreekster op, dat men voor vrouwen een dienstplicht als on derwijzeres, ziekenverpleegsters of bureau beambten i" V"»n zou kunnen roepen Het algemeen stemrecht zal h. i. eerst dan weidelijk dien naam verdienen, wan neer hef ook aan vrouwen is verleend. De kosten van de Franische Marokko - expeditie worden in het rapport van den afgevaardigde Doumer tot den 31. Decem ber 1909 aldus opgegeven Departement van oorlog 58 millaoen, departement van marine 151 millioen, departement van bui- tenlandsche zaken 168,000 frs. In deze cij fers zijn de uitgaven aan de Algerijnscbe grens en in de streek van Casablanca be grepen De Franschen hebben bij de ope- ratiën in 't geheel 177 diooden en 605 ge wonden gehad. Den 15. April was het effectief van de in Marokko vertoevende troepen aldusIn het Gasablanca-distriot 263 officieren en 5647 man, in heb O edj dan-district 112 of ficieren en 3711 man, en in de streek van de Boven-Goeir 45 officieren en 1168 man. In eene nota van de regeeiring wovdib opge merkt, dat dit getal voorloopig niet kan worden verminderd, omdat er nog geene afdoende waarborgen zijn verkregen, d!at de anarchie niiet zal terugkeeren. Men heeft hij het maghzen doorgezet, dat onder lei ding van Franische officieren eene troepen macht zal worden gevormd op dezelfde wijze als de bestaande haven,po lit ie. De soldij voor deze soldaten zal betaald worden uit de inkomsten van het Chaujagebied en, als deze niet voldoende zijn, uit de algemeen© inkomsten van het sjerifenrijk. Uit Casa blanca worden de troepen teruggetrokken, zoodra de Fransche vegeering meent, dat de daar voorgenomen bestuursorgamlsabie in staat is de orde krachtig te handhaven. Voor de grensdistricten zijn de in de Ka mer verkondigde beginselenbenoeming van eon gecommitteerde, oprichting van; eene grenspolitie met Fransche kaders enz., door het maghzen aangenomen. Wat de leaning betreft, die voor die schadevergoedingen noodig is, wordt her haald, dat als waarborg daarvoor het be schikbare overschot van de ontvangsten der invoerrechten, de poort- en marktgelden in de open haven, de tab aks pachtsom, het ge deelte van de stedelijke ontvangsten in de havens, dat aan het maghzen toekomt, en de domeingoederen zullen dienen. Op al deze inkomsten wordt déor- de bestaande controle op de invoerrechten toegezien, welker volmachten uitgebi*eid wox*d'en. De aan Frankrijk verschuldigde som wordt in jaarlijksch© termijnen afbetaald, die bere kend worden naar den rentevoet van het Fransche crediet. Wat er na al deze maat regelen overblijft van de door de mogend heden in de akte van Algeciras gewaar borgde onschendbaarheid en onafhanke lijkheid van Marokko", kan men zich ge in akketijk voorstellen Engeland. Londen, 29 Maart. Het lagerhuis is heden na het korte Paaschi*eces weder bijeen gekomen. In den loop van de voor loopig© discussie over de motiën betreffen de het hoogerhuis en den zittingsduur van het parlement, stemde de eerste minister Asquith toe, dat een Tweede Kamer noodig is, maar hij verklaarde tevens, dat het hui dige systeem eene bespotting en vermom ming van het Tweede Kamerstelsel is. De regeering wenscht het overwicht van het lagerhuis ongeschonden gehandhaafd te zien er zijn echter functiën van raadple ging, herziening en uitstel, die met vrucht door eene Tweede Kamer uitgeoefend kun nen worden Dit lichaam behoort een betrekkelijk klein aantal leden te tellen en moet op democratischen grondslag rusten. Het regeeringsplan is de eerste stap in de richting van do vrijmaking van het Lager huis en heeft ten doel-een ongrondwettig in grijpen in het financieel beheer van het land te voorkomen en te verhoeden, dat door den strijd tusschen de beide huizen[I de zaken worden stop gezet. Dit kan thans I slechts geschieden door de uitoefening van I het koninklijk recht der ontbinding en derII benoeming van nieuwe pairs. Die rechten,f ofschoon' zelden toegepast, vormen een in-II tegreerend en gewichtig deel van de grond-II wet en moeten in geval van nood zonder II vrees worden toegepast. De motie van Rose-Ij bery brengt 'aan deze rechten van den sou-| verein een doodelijken slag toe. Indien deze II motie wet werd, dan zou het hoogerhuis f zonder eenige controle een zelfstandig lichaam zijn. (Toejuichingen bij de regee- H rimgspartij). j Asquith verklaarde ten slotte, dat het absolute veto van het hoogerhuis den weg Ij van het absolute veto van de Kroon moet J] volgen, voordat de weg kan worden ge baand voor de opkomst van eene geheel uit gegroeide, origekluisterde democratie. Balfour kondigde een allerkrachtigst ver zet aan tegen de voorstellen van de regee ring, die werden gesteund door Redmond en Barnes. Hongarije. Ovei* de geweldplegingen, die in de laat st© zitting van het huis van afgevaardigden van den Hongaarschen rijksdag zijn voor gekomen tegen de ministers Klhuen en Se- renyii, bericht de Noue Freie Pret=6e, dat men bijna overal zich in de scherpste uit drukkingen wendt tegen dé Justlh-partij. Daar, waar men het gebeurde op de wel willendste wijze beoordeelt, zegt- mien, dat slechts sommige leden van de partij zicli hebben vergrepen en dat niet de geheel© partij daarvoor verantwoordelijk kan worden gesteld. De Justlh-partij beeft zich groot nadeel toegebracht door haar gedrag m de laatste zitting van het huis van afgevaar digden Togen bet oxxdex*zoek van de politie "wègens het gebeurde op den 21en dézer wordt bijna nergens verzet vernomenzelfs de organen van do Jushh-partij durven niet uitdrukke lijk daartegen te protesteeren. Vijf jaren ge leden, toen naar aanleiding van dé in die vergaderzaal van het huis van afgevaardig den op 13 December 1904 voorgekomen ver nieling een dergelijk onderzoek werd inge steld, was diat andiers; bijna de göheele pers en openbare meening protesteerden boen er tegendat leden van den rijksdag werdén vervolgd wegens hunne in het gebouw van den rijksdag gepleegdé handelingen. Het instellen van de gerechtelijke vervol ging tegen de bedrijvers van de bloedige tooneelen in .liet huis van afgevaardigden is nu spoedig te verwachten. Van de verdach ten is nog niemand verhoord1. Wanneer* zij daartoe worden opgeroepen, dan zullen zij op raad van den oud-minister Polonyi elke verklaring weigeren met e»en beroep op de bescherming, die hunne onschendbaarheid.1 als afgevaardigde hun verschaft voor alle gebeurtenissen in het huis van aigevanrdiig- dén Rusland. K i e w, 2 9 Maart. Do Koning van Servië is hedeaniainiiddiag hier aangekomen. Hij mam des avonds deel aan een feestmaal; in het Alexanderpateis Petersburg, 29 Maart. Het ex posé dat het Finsche wetsvoorstel vei*g,ezelt, toont aan, dat Czaar Alexander I met liet Finsche volk op den landdag te Rorgo g< Naar htt Engelsrh .3 TA* C. N. en W. M. WILLIAMSON. Hij was blijkbaar zoo troteeh op ziju werk, had zoo bard gezwoegd om dit rebultaat te verkrijgen en «zooveel van zijn persoonlijke ijdéHbedkl ten offer moéten brengen om voor zijn principalen oen bekwaam chauffeur te kunnen zijn, dat. ik niet ophield hem exi zijn wagen om 'liet zeerst te prijzen. Ook Félicité was niet karig met haar loftuitin gen. De eend, die tlot buiten dé poort was gewaggeld, kwaakte allerlei vleierijende gele poes miauwde een heel loflieden Ter ry, zoo vroolijk als Jan Klaassen, floot er lustig op los terwijl hij onze bagage borg. Het. oogeïiiblik van vertrek was aangebro ken Bewogen nam ik afscheid van mijn huitsgenoiotendl© ik niet eer zou weer zien voor ik met dien Iherfst naai* die Rivie ra terugkeerde en met hét eerste nummer van do „Sun" het seizoen zou openen. Nog een laatste blilk op liet plekje dat mij dier baar was geworden en voort ging het den weg op naar Cap Martin. Terry bald' mijin een openhartige em ne derige stemming, wel eens verteld diat zijn auto, trots haar sterkte en betrouwbaarheid, en veel andere deugdén, toch niet een sn©l- loop&nde wagen was. Dertig mijl per uur was blaar grootste vaart, en deze gang werd! naar h'et scheen ver overtroffen door de nieuwe wagens van ©veniveel paardekracht, welke W|&zéli)üé fabriek tegenwoordig afle verde. Daar ik dit zijn eigen lippen had! hooien zeggen, lowaim. hét niet in mij op aan dc waladheid: hoerlvan te twijfelen, maar toei: wij langs een diwars dloor het boech Üoopenidén weg van bet Chalet dés Pins naar het hotel Cap Martin stoven., zou ik er een eed op gedaan hebben dat wij zestig mijlen per uur redbn Goedé heimeihijigdé ik. ,,Heb je iets aan dén walgen gedlaaïi om hém snéller tie la ten l'oopem HéilpIk kan géén .aldéimi ha len." Nonsens," beweerde Terry met de mees te kalmte. „Omld'at je in zoo lang niet gecutomlobieldi hebt, denk je dat we hard rijden. De. mioitor werkt .goëdl, idlat is waar; overigens kruipen wij voort met een ellen dige twintig, mijlen per uur!" Gelukkig dat woilmen en andere repti- liói) niet met zulk een waart kruipen, want dan 'zou liet leven voor dé rest van de schep ping niet levenswaard zijn," merkte ik op, mijn pet wait vaster oip mijn hoofd drukkend en wemschendi, diat ik mijn stofbril voor mijn betraande oogen hald in plaats van in mijn zak. Ik durf wedden d'at onze dame- meer dan tevreden zijn over zulk een gang, of Terry was niet besteimld het slot van dien zin te hoOren wiat ook voor .m.ij maar goed was zoo als ©enige secondén l'ater bil eek. Wij snorldén de avenue langs en bereikten in minider d!an geen -tijd de deur van het hotel Cap Martin. Eon aantal blijkbaar gedistingeerde per sonen stonden daar en een enkel monueut was ik dwaas genoeg te dienlkénd!at zij en* waren om getuigen te zijn van onze aankomst. Maar deze aangename illusie stierf ©ven snel weg als ik haar gemaakt had. Teen heb g&- zekchap ibij omze nadering uit elkaar ging, zagen wij dat 'het zich verdrongen had! rond een groote au'tiomJobiel een automo biel zoo luisterrijk dat bij haai* vergeleken ons arm ding, ondanks dé verjongingskuur, er uitzag als een kleine, netjé& gcfcleedé, tot de sekte der ItWakcrs behioorend© oude'dame. Deze gehate mbdédiingister had een rijk scharlaken kleur ein die békletedikig dér kus sens was volkomen in harmlcnie met de weelderige tonneau. Haar radiator .geleek eeri gouden helm voor dé godin Minerrva, en waar ergens ruimte of gelegenheid was •voor iets om te stralen als diamant, daar had diat iefe ,van dé gelegenheid partij ge trokken Het lanige scharlakenrood© lichaam van het schepsel was rondom ounSslloten en de raampjes glinsterden als briljanten. Het ko perwerk klonik als goud, en het hekje, be stemd om de bagage niet van den kap te doen glijden, was, zooal niet van hetzelfde kostbare metaal, dlan toch even gepolijst als dé briéven va.n lord öhést'srfieild aan zijn zoon. Een bli'k vol jaliezio was voldoende om dil schitterend: schouwspel op ons netvlies te werpen en daar bleef hét, ©v-enals een zonnevlek, ofschoon er later een ander beeld) op gevormd werd. Dri© figuren in iang© grijze auto-mantels en met auto-ilioedén op, waar overheen mousseline sluiers waren go strikt, kwamen naar onts toe; twee met snel ler schredennaderend dan de derde. ..Hoe gaat het u, sin* Ralph'i Goéden mor gen, meneer Barrymiore,zcidén mevrouw Kiddiev en Beech y. .Wij zijn gereed," vervolgde de eerste, op go,wondén. ,,Wij hébben dé auto van den prins bewon|d©rd, welke gisteravond' laat gekomen is. Een schoonheid! van den eersten rang, vindt u niet? Kijk toch eens naar die mooie papaver-kleur en zijn wapen in zwart en goud1. Nog nooit zag k zoo iets aardigs, u?" Ik had haar kunnen kuss&n ©n wat Ter ry betreft, zooals hij daar stond mét zijn pet "li zijn hand, zag hij er zoo dankbaar uit, als wilde hij onze schoon© kampioen te vo?t vallen. Wat echter onze overtuiging niet wegnam, dat geen enkel normaal meióje dezen hemelschen pauw niet zou verkiezen boven onze grijze kip, en dat 'liet verlangen om vriendelijk te zijn juffrouw Destrey er toe geur acht bak! de verplichting om waar heid te spréken te vergeten. Deze zeker heid1 werkte als een mes in een wond, i/>©n Zijn Hoogheid verscheen,, om het er nog wat dieper in te oirukken. Op ©enigen afstand had hij staan praten tegen een tongeren chauffeur met een. bui tengewoon plechtige gelaatsuitdrukking. Nu wendde hij zich van hem af en trad op de dames tot met veerkrachtigen stap en be schermend air. Het feit dat hij een lanige, sierlijke motor- jas droeg en een pet met een breed© klep, die hem uitstekend stond, leek mij een on heilspellend voorteeken. Had' hij op het laatste oogenblik de vogels onze vogels toch nog gevangen en waren zij te lafhar tig geweest om het ons te laten weten? Goeden morgen, sir Ralph!" zeide liij. ,,En is dat nu de beroemde auto! De mijne is er een reus bij, niet? -Zonder twijfel rijt gij en uw vriend knappe mannen, maar uw beider knapheid zal toch noodig blijken om de dames en haar bagage een behoorlijke plaats te geven. Ik durf tien tegen eén wedden, dat gij niet in staat zijt het naar haar genoegen te doen." ,,Ik neem de weddingschap aan, indien de dames er geen bezwaar tegen hebben," kwam het snel over Terry's lippen, terwijl zijn donkere oogen als sterren schitterdén. ,,Wat een weddingschap. Wel, dat is een echt grapje", lachte de gravin. Waar om zal het gaan?" Iets dat machtig veel op angst geleek, ver hardde de trekken van 's prinsen gezicht, toen hleek dat hij aan zijn woord gehouden werd. „Zal het vijfhonderd gulden tegen y'jftig .gulden van u zijn, monsieur? Het is mijn bedoeling niet mijn hand al te -diep in uw zak te steken," voegde hij er bij, heel slim van eigen onvoorzichtigheid een deugd makend. „Mij best," stemde Térry toe. „Is uw bagage al beneden, gravin?" „Ja, hier is alles," izeide mevrouw Kid der, met een schuldbewust gezicht drie ste vige knechten uit het 'hotel aanwijzend, die zwaar beladen op den achtergrond ston den. „Lieve hemel, het lijkt of alles heel gauw in elkaar gedrukt zal worden!" Wnrdl rervnJgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1