Mijn Yriend ie Chauffeur,
331.
Jnargang.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post 1.30.
Afzonderlijke nummert - 0.05.
Couranverschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiflnmededeelingen enz., gelieve men vóór II uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1B regels f 0.30,
Elke regel meer - 0.1©.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 33 cents bij vooruitbetalinf
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De Kamerverkiezingen in
Frankrijk.
I.
Men is thans in Frankrijk midden in den
verkiezingsstrijd. Aanstaanden Zondag, 24
April, vindt in geheel Frankrijk, in moe
derland en koloniën, d© stemming plaats
voor de verkiezing van de leden der nieuwe
■Kaaner van afgevaardigden, wier vierjarig
mandaat den len Juni van dit jaar begint;
veertien dagen later worden de herstemmin
gen gehouden in de districten, waar de
eerste stemming niet tot een resultaat heeft
geleid. Maar de warme belangstelling, de
geestdrift waarmee vroeger de strijd werd
gevoerd, zoekt men ditmaal te vergeefs.
Fr komen gevallen voor, waarin de opge-
zweepte hartstochten tot uitspattingen lei
den minister-president Briand heeft zelf
de ondervinding daarvan opgedaan, t.en hij
te Saint-Chamond zijne programrede hield
maar dat zijn uitzonderingen. Als regel
stuit men op eene onverschilligheid, die
scherp afsteekt bij de vroegere belangstel
ling.
Die onverschilligheid mag intusschen niet
worden opgevat als een bewijs, dat men over
't algemeen tevreden is met den bestaan-
den toestand. Van de leden der oude Kamer
hebben eenigen, die tot de besten konden
worden gerekend, verklaard, dat zij zich
uit het parlementaire leven wilden terug
trekken, omdat zij zich bittor teleurgesteld
voelden over de tegenstelling tusschen het
geen zij wilden doen en konden volbrengen.
Lasies en Gauthier de Clagny, twee leden
van de oppositie, hebben verklaard geen
nieuw mandaat te verlangen. En tot het
zelfde besluit zijn gekomen Magnaud, die
in zijne rechterlijke loopbaan zich den eere
naam ,,le bon juge" had verworven, en
Labori, de verdediger van Dreyfus. Beiden
behooren tot de heerschende republikein-
sche partij. Toch hebben zij besloten het
parlement den rug toe te keereu. Labori
heeft van zijn besluit rekenschap gegeven
in een merkwaardigen brief, waarin hij zegt
„Ik verlaat de Kamer, omdat ik ook in.
mijne eigen partij, de republikeinsche meer
derheid, niet het middel gevonden heb om
nuttig de algemeene belangen va het land
te dienen. Ik voel geen hardheid tegen de
personen. Ik heb hen individueel leeren
waardeeren. Maar de afgeloopen vier jaren
hebben mij doen ondervinden, dat in het
parlement de mannen van goeden wil en
eerlijk deuken zich in ijdele pogingen uit
putten". Hij klaagt, dat parlement en veg-e-
ring verdrukt worden tusschen de edschen
van eene met iederen dag dringender wor
dende democratie en de eischen van eene
financieele oligarchie, die hare belangen
verdedigt en niet die van den staat. Daar
door is het politieke leven een aanhoudend
compromis tusschen twee machten van over
vraging en corruptie: de demagogie en het
geld. En hij besluit met de waarschuwing,
dat het hoog tijd is zich te vermannen en
te bande! n, als men niet wil, dat Frank
rijk een schip is, dat zonder kompas aan
alle grillen van den wind is prijsgegeven.
Niet alleen uit den mond van hen, die
den lust en den moed hebben verloren om
verder mee te doen, verneemt men deze
klachten. De senator Raymond Poincaré
heeft met veel humor een van zijne vrien
den tot voorbeeld genomen om de politieke
loopbaan te st etsen van iemand, die aan
het openbare leven wil deelnemen en zich
daarom candidaat laat stellen voor een zetel
in d6 Kamer. Hij schrijft
Hij heeft talent, ideeën die liij wil verde
digen, is materieel onafhankelijkkortom
bezit alles wat hem tot een goed volksver
tegenwoordiger kan maken. Pas heeft hij
echter de candadatuur aangenomen of hij
ontvangt het bezoek van een hem onbekend
heer, die zich aan hem voorstelt met de
woorden„Ik ben de voorzitter van uw
comité." De candidaat verzekert, dat hij
geen comité noodig heeft, omdat hij zelf met
zijne kiezers in overleg wil treden maar
men toont hem aan,, dat hij zonder de on
dersteuning van h'ot comité niet kan worden
gekozen. En met het comité neemt hij ook
het programma van het comité aan, dat
eene lange reeks plaatselijke wenschen be
vat. De candidaat wordt gekozen, komt in
de Kamer en moet daar toetreden tot eene
groep leden, als 't niet anders gaat dan tot
die van de „wilden". En de heer Poincaré
geeft eene getrouwe schets van de verras
singen, die de nieuwe afgevaardigde onder
vindt in de rumoerige interpellatie-zittin
gen van die Kamer en in de kalme werk
zittingen, waarin 200 leden hutine brieveai-
schuld afdoen, terwijl er wetsontwerpen van
het grootste gewicht worden afgedaan.
Evenals zijne collega's brengt hij zijn© voor
middagen door in de antichambres van de
ministers, waar hij opdrachten van zijne
kiezers heeft te vervullen, en komt in den
namiddag in het Palais Bourbon, waar hij
naar de praatjes in d© wandelgangen luis
tert. Hij is ©chiter werkzaam en heeft zich
in eeaiiige commissiën zoozeer onderscheiden,
dat hem een minister-portefeuille wordt
aangeboden. Als lid van de regeering neemt
hij twee malen per week deel aan den mi
nisterraad in het Elysée, waar breedvoerig
beraadslaagd wordt, over de vraag hoe men
kan ontkomen aan een val, die door een
intorpellant is gesteld, en hoo men zich kan
verzekeren van den steun van deze of gene
groep. De groote leidende gedachten blijven
links liggen, wamt het is den ministers in
de eerste" plaats, ja bijna uitsluitend er om
te doen te leven. Dit alles staat hem ten
slott© zoozeer tegen, dat hij oen zucht van
verlichting slaakt bij zijn val als minister
en na afloop van zijn mandaat zich uit het
openbare leven terugtrekt.
Poincaré keurt dezen vrij willigen terugkeer
tot het ambtelooze leven niet goed, want
ieder oprecht staatsman is naar zijne mee
ning verplicht, met al zijne krachten op
te komen voor de verwezenlijking van zijne
denkbeelden. En deze ideeën ontwikkelt
hij dian. De volksvertegenwoordiging moeit
bet getrouwe beeld van het volk zijnin
de plaats van den strijd over de bijzondere
belangen, moet de ideeënstrijd komenhet
kabinet moet gelucht worden, omdat men
daar leeft te midden van jammerlijke even-
wicbt-combinatiënde meerderheid mfoet
door eene georganiseerde minderheid, die
haar scherp controleert, aangespoord wor
den. De evenredige vertegenwoordiging zal
de partijen dwingen zich op ratioueel© wijze
te organiseeren zij zal de menschen niet
mot één slag deugdzaam maken, maar wel
't hen gemakkelijk maken trouw en eerlijk
heid in acht te nemen en de uitvoering van
ingrijpende hervormingen in heit besituur
mogelijk maken. Het wetgevende mandaat
zal dan niet meer een handwerk zijn., man
nen van waarde zullen gemakkei ij kei- in liet
parlement komen en de rêgeering zal met
behulp van eene werkelijke meerderheid de
zaken vad liet land kunnen bezorgen.
Duitichland.
Berlijn, 19 April. In het begin
der vergadering van de kiesrechtcommissie
uit het Pruisische Heerenhuis legde de mi
nister-president een«e verklaring af, waarin
hij den nadruk er op legde dat een aaneen-
koppeling van eene bepaling omtrent toe
komstige veranderingen in de grondwet met
le kiesrechthervorming een onaannemelijke
belasting ware. Het gaat voornamelijk
daarom de in het Huis van Afgevaardigden
opnieuw ingestelde directe verkiezing
zoo veel als doenlijk van fouten te bevrij
den, welke lraar met recht worden ten laste
gelegd. Een verbetering zal in wijziging van
het drieklassenstelsel en in bepalingen over
de ontwikkelingseischen moeten gezocht
worden. In de kwestie der ontwikkelings
eischen zouden de te nemen besluiten zich
aan de trponrede moeten aansluiten. Wat
het drieklassenstelsel aangaat biedt alleen
dat voorstel, hetwelk in gemeenten tot
20,000 inwoners een „gemeinde drittelung"
bepaalt ©n in grootere gemeenten „dritte-
lun.gs"-districton van tien- tot twintigdui
zend inwoners, een gaschikten grondslag.
België.
Dc- Duitsche regeering heeft langs diplo-
m&tieken weg bezwaren ingebracht tegen het
door de Belgische regeering bij de Kamer
ingediende wetsontwerp tot verhooging van
de invoerrechten op een aantal artikelen. Zij
heeft overgelegd een gezamenlijk protest
van de Kamers van koophandel tegen het
wetsontwerp, dat voornamelijk gericht is te
gen de nieuwe wijze van invordering der
invoerrechten. De Duitsche exporteurs ver
zenden de goederen in den regel franco aan
huis zij zullen dus al de lasten en de kos
te i, die het nieuwe stelsel oplegt, moeten
dragen, want het vervoer van het goed ge
schiedt voor hunne rekening en risico. De
Duitsche handel heeft er dus het grootste
belang bij, dat dit wetsontwerp geen wet
wordt.
Ook in België zelf ontmoet dit wetsont
werp, dat zijn doel om represaille-maatre
gelen te nemen tegen de Fransche tariefs-
verboogingen schijnt voorbij te schieten,
verzetde Kamer van koophandel te Brus
sel b.v. heeft zich er tegen verklaard.
Frankrijk.
Naar aanleiding van de opmerkelijke
kalmte, die ditmaal in den verkiezingsstrijd
is te bespeuren, schrijft de Action: „Nadat
zij zich heeft vrijgemaakt, wil de republiek
zich nu organiseeren. Zij behandelt in vol-
koJijen onafhankelijkheid en onder den uit
sluitenden invloed van het koele verstand
de nieuwe omstandigheden, waaronder
ieder burger tot raaterieele welvaart moet
komen, nadat hem de moreele vrijheid ge
waarborgd is. Dit groote werk, het werk
van morgen, bereidt zich in vrede voor,
ir.aar zal niet zonder nieuwen, strijd* vol
bracht worden. Het tegenwoordige halfduis
ter is niet dat der schemering van het ver
val, maar dat van het morgenrood van liet
ideaal."
Terwijl de besturende staatslieden mee-
rendeels afkeerig zijn van eene herziening
van het kiesrecht op den grondslag van de
evenredige vertegenwoordiging, doet zich
in de beschaafde kringen eene krachtige
strooming daarvoor gelden. Uit deze krin
gen is een bond ontstaan, die zich met een
manifest ten gunste van de evenredige ver
tegenwoordiging tot het publiek wendt. De
lijst van de leden omvat namen van betee
ken is uit alle standen en beroepen.
Een candidaat, die in een vorigen verkie
zingsstrijd zich te beklagen had over po
gingen om den uitslag van de stemming
in zijn nadeel te vervalschen, door stembil
jetten in de bus te doen ten name van over
leden kiezers, heeft ditmaal hiervoor eene
geestige weerwraak genomen. Hij kondigde
in een der plaatsen, waar de meeste stem
men tegen hem waren uitgebracht, zijn op
treden aan in eene vergadering, die op het
kerkhof zou worden gehouden. Op de vraag,
waarom hij die zonderlinge plaats voor de
vergadering gekozen had, was zijn antwoord
„De levende kiezers schijn ik voor 't groot
ste gedeelte voor mij gewonnen te hebben.
Mijne vijanden heb ik onder de dooden. Ik
beleg daarom eene kiezersvergadering op
het kerkhof, om zoo mogelijk de tegen mij
gestemde overledenen voor mij te winnen."
Engeland.
Londen, 19 April. Bij de indie
ning van de begrooting voor 1909/1910,
verklaarde minister Lloyd George, dat het
tekcirt van 26,248,000 p st. meer dan op
gewogen zal worden door het innen van de
achterstallige inkomsten. Er zal ten slotte
een batig saldo zijn van 2,960,000 p. st.
(Toejuichingen bij de ministerieeden). Wan
neer de Lords de Ibegrooting niet hadden
verworpen, hetgeen aan de schatkist tenge
volge van de met-betaling van de inkom
stenbelasting, liet zegelrecht enz., veel ver
lies heeft berokkend, dan zou het voordeelig
saldo 4,200,000 p. st. hebben bedragen. Hij
verklaarde verder te gelooven, dat als dooi
de verwerping geen onzekerheid had be
staan, de belasting op whiskey het batig
saldo nog niet 1,250,000 p. st. zou hebben
verhoogd. Gedurende vier maarden heeft ex"
verwarring gehcerscht in de financiën van
den Staat en toch heeft de regeering nog 3
inillioen p. st. uit de inkomsten van het
jaar kunnen bestemmen tot vermindering
van de schuld en houdt zij nog een saldo
van 2,900,000 p. st. ove,r, die voor schuld
delging of voor eenig ander doel, door de
Commons aan te wijzen, kunnen worden ge
bruikt. Hij geloofde niet, dat eenig ander
land daartoe in staat zou zijn geweest, en
hij dreef daarom den spot met de bewering,
dat de p vrijhandel gebaseerde financieel»
politiek had gefaald.
In antwoord op een vraag van Lord
Lanedowne, verklaarde Lord Crewe in
het hoogeriiuis, dat de regeering bereid
is dadelijk de veto-resolutiën aan de
orde te stellenzij meent echter, dat
het beter is, dat dit debat gevoerd
wordt omstreeks 25 Mei, na het'voorjaars
reces. De tekst van het wetsontwerp, be
rustende op de veto-resolutiën, zal vóór dien
tijd bekend worden gemaakt. De begrooting
zal op 28 April bij het Hcogerhuis worden
ingediend en de koninklijke bekrachtiging
zal inkomen op 29 April, tenzij de discus
sie door de Lords gerekt mochten worden.
Omtrent het tijdstip der behandeling van
de resolutie» van Lord Rosebery betreffen
de de hervorming van het hoogerhuis, kon
lord Crewe geen aanwijzing geven hij meen
de echter, dat dit zou kunnen geschieden
voor de voorgenomen verdaging-op 29 April.
Portugal.
Uit Lissabon wordt aan de Temps be
richt, dat het parlement, dat sedert ander
halve maand bijeen is, nog geen enkel wets
ontwerp goedgekeurd heeft. Men doet slechts
aan politiek en houdt redevoeringen.
Verleden Zaterdag protesteerde de op
positie tegen het ontwerp van de notulen
der vorige zitting, waarin melding gemaakt
werd van een aan de regeering verleend
votum van vertrouwen. Men hield redevoe
ringen zonder einde, en de zitting moest
worden gesloten, zonder dat over de notulen
gestemd was.
Het plan van een huwelijk van Koning
Manuel met de prinses van Connaught wordt
nog geheim gehouden, maar de bevestiging
schijnt nu toch niet lang meer te zullen uit
blijven
Lissabon, 19 April. In de Kamer
van afgevaardigden verlangde de oppositie
de urgentie voor een in te dienen wetsont
werp op de suikerwetgeving op Madera. De
meerderheid verwierp dit, waarop de oppo
sitie een tumult verwekte, dat leidde tot
de sluiting van de zitting.
Oostenrijk.
De kiezerslijsten voor den landdag van
Bosnië en Heraegowdna bevatten 402,169
namen. Een vijfde van de bewoners is kies
gerechtigd. Van de kiezers zijn 173,127 of
43.05 pet. Servisch-orthodoxen, 137.365 of
34.15 pet. mohammedanen en 88.929 of
22.21 pet. roomseh-kaMiolieken. De rest van
2774 kiezers of 0.59 pel. zijn israölietën of
behooren tot andere godsdiensten. Deze ver
houding komt nagenoeg mathematisch over
een mot de ver deeding van dé mandaten,
onder d'e belijders van de drie hoofd'goda-
ddensten.
Van Parijs uit is aan den secretaris van
Roosevelt inlichting gevraagd of de oud-
president in zijne gesprekken met graaf
Aelhrenthal de kwestie van eene overeen
komst der groote mogendheden over de be
perking van de oorolgstoerus6ing©n en de
oprichting van een scheidsgerecht voor in
ternationale geschillen had behandeld. Het
antwoord luidde kort en krachtig: „Abso
lute nonsense!"
De pauselijke nuntius mgr. Granito di
Beliraonte heeft over zijne ontmoeting met
Roosevelt aan let Vaterland geschreven
„Het bezoek bij den Amerikaanse hen gezant
was eene wisseling van beleefdheidsbetuigin
gen tusschen den heer Kerens en mij. Dat
gaf mij gelegenheid den heer Roosevelt mijne
persoonlijke vereermg uit te dir ukken
In het parlementsgebouw te Budapest ie
Roosevelt begroet dbor dé Hougaar&che in
terparlementaire groep, die hem als „apostel
v an het streven naas vrede en edele v redes-
stichter" een adres overhandigde.
Griekenland
De koninklijke familie, die in dat opzicht
niet verwend is, is bij hare komst op brt
eiland Korfu, waar zij eenigen tijd denkt
te vertoeven, met geestdrift ontvangen. De
Koning betuigde van het balkon van het
slot dank voor deze ontvangst en verklaarde,
dat hij nooit aan de gevoelens van het volk
jegens de dynastie had getwijfeld.
Naar htt EngtUch
28
C. N. en W. M- WILLIAMSON.
Mama beloofde alles, en nog dienzelfden
middag, toen wij uitgingen om korte klee-
ren en hinderhoeden te koopen, gaf ze mij
drie mooie ringeh ten geschenke en een
armband met een schatting klein horloge.
Al spoedig verlieten wij het eene hotel en
namen onzen intrek in een ander aan den
noordkant van de stad, waar niemand ons
ooit had gezien. Een toen ik daar kwam,
was ik opnieuw een klein meisje.
Het was werkelijk een grapje. Om volko
men te waardeeren dat men een kind is,
diende men in een andere phase van zijn
bestaan geleefd' en de herinnering behouden
te hebben aan vroegere gewaarwordingen.
Zoo ongeveer ging het mij, en mijn leven
geleek veel op een comediestuk. Ik kon
allerlei schandelijke ondeugende dingen doen
en zeggen, die blameerend waren geweest
voor een jonge dame van zeventien. En
deed ik ze niet alle! Geen enkele gele
genheid liet ik voorbij gaan. en ook nu zal
er mij niet één enkele ontsnappen.
De Fransche maldlame verrichtte wonde
ren en mama werd' een echt. stu'kj e kunst,
wenk. Het Was alleraardigst oan de vorde
ringen na te gaan. Voorwendend «opge
steld te zijn, hield zij heele dagen haar ka
mer en ging, het heel© hoofd in een «luier,
per rijtuig naar de madlame. Toen zij
„'klaar" .was, verlieten wij onmiddellijk
Chicago en gingen naar New-York met het
plan daar te .blijven tot wij naar Europa
zouden vertrekken.
Mama was daar sinds haar twintigste
jaar niet meer geweesttoen trouwde ze
met papa en ging naar Denver wonen. Wij
kochten tal van mooie dingen in New-York
en mama genoot zoozeer van haar eigen
6öliboruheid en van het feit dat de menschen
haar vol bewondering aankeken, dat ze haast
ziek van overspanning werd.
Toen wij van al het bezienswaardige ge
noten hadden en hét koo-pen en winkels -be
kijken meer dan moe waren, herinnerde zij
zich nog een nichtje te hebben diat niet ver
weg, aan de rivier den Hud&on woonde. Ik
hald mama wel eens over een zuster hooren
spreken, die op haar zeventiend© jaar trouw
de met een geleerde (wat diat voor een mlan
is?) en spoedig daarna terwilie van haar ge
zondheid naar Californië vertrok. De ver
andering van lucihit had haar blijkbaar niet
veel gehaat-, want zij stierf bij de geboorte
van haar kind'. De geleende bleef leven
maar hij kon zijn dochtertje niet recht lief
hebben, omldat zij dë oorzaak was van haar
moeders dood. Daarbij had hij niet veel
.begrip van kinderen en toen Madelaine ne
gen of tien jaar was, zond hij haar naar
rem school een bizonder soort school'. Zij
was door zusters opgericht; niet precies
nonnen want ze waren protestant, maar
hijina zoo goed of zoo slechten ren be
jaagde nicht Wan d©n geherdte stond: aan Het
lioofldi der inrichting.
Daar ventoefldle Madelaine Desltey nog
steedb, ofschoon ze volgens mama negentien
of twintig moest zijn. Nu echter was haar
vader overleden. Eenige maanden voor ons
vertrek uilt Denver had. mama bericht van
zijn diood gekregen, maar aangezien zij en
de geleemde elkaar eens in dc vijf of z©s
jaar schreven, had! zij er niet veel verdriet
over géhaid.
Het was een kort reisje per 6poor, en het
gebouw waar de Zusters wonen i6 allerbe
koorlijkst- gelegen te midden van groote
bosschon en met bloemen begroeide grasvel
den, in de onmiddellijke nabijheid d!er ri
vier.
Ik was erg benieuwd hoe mijn nichtje er
zon uitzien hét eenig© nichtje da# ik
heben hoewel mama beweerde dat zij
mooi motst wvzen indien zij op haar moedJer
leek, verwachtte ik toch niet zulk een
schoonheid te vinden als zij bleek te zijn.
Wij Waren ai even verbaasd over haar
als zij over ons, want natuurlijk had zij
zich manna voorgesteld als all© andere taai-
tes, waarvan zij hemelsbreed verschilt
nu; en mij beschouwde zij blijkbaar ak
eon c uriosdrteit.
Maar ze was hleel lie! en toen zc begreep
diat mama liever niet tante Katrijn genoemd
werd, deed ze liaar beet om altijd Kitty"
te zeggen.
Het plan was er één dag door te bren
gen, en het bleek dat on6 bezoek een kri
tiek moment in Maida'.s leven zou worden
Binnen kort zou ze haar twintigsten g©-
'boortedlag vierenen haai- vader had in
zijn testament „gestipuleerd" (dat woord
gebruikte de nicht-Moeder-Superieur©) dat
zijn dbchlter bij het- bereiken van dien leef
tijd maar Europa zou vertrekken en diaar
een heel jaar rondreizen.
De stipulatie vond Herin zijn reden dat
de geleende, ofschoon zij.n dochter niet zóó
liefhebbend a/s dë meeste vadem, ©en zeer
rechtvaardig man was, en vreesde dat Mai
da, na bij de Zusters te zijn opgegroeid,
verlangen zou zich in de Orde te laten opne
men zondier voldoende kennis van de wereld
te bezitten, noodig om te beslissen of het
werkelijk haar roeping was. Daarom moest
zij nu zoo spoedig mogelijk naar Europa,
want wie één en twiötng jaar is kan novice
bij de Zusterschap worden.
De Moeder-Superieure begeerde volstrekt
niet dat Moida op rei6 zou gaan. Het
bleek maar al te duidelijk liioe gaarne zij
„het lieve kind veilig in de kooi'' had.
Maar Maida zou geen Stuiver van haar va
der ervenindien zij weigerde te geltóorza-
men, en dat weer viel niet het minst in dien
smaak der Zusters en dus was do Moeder
verplicht, wilde zij heit groote fortuin niet
verliezen, middelen te bedenke» om Maida
een jaar weg te zenden.
Toen wij toevallig ten toon©©]© versche
nen, beschouwde zij ons als een echite Hulp
in Nood. Zij vertelde de géheele geschie
denis aan mama (blijkbaar was de Mo©d©r
met een wit gezicht, een wit kleed en ©en
langen wit hen sluier, ten zeer heersehzucli-
tdge dame), en vroeg rendu.it of wij Maida
w< Iden medenemen naar Europa.
Het leek mama volstrekt niet chaperon to
zijn voor een meisje als Maida, maar het
was de dochter van haar eigen zuster,
en bovendien is mama zoo zachtmoe
dig als een door „MeJlins Meel" grootge
brachte baby, wier portret men in dë tijd
schriften kan zien. Toch* ondank» haar
goedhartigheid heelt nxaana nu en d)an ren
booze bui. Dus zeide zij„ja" eti een
veertien dagen later vertrokken wij alle drie
nxet een groote Duitsche stoomboot naar
Oherbourg. Ten minste, zóó déden wij in
mijn „droom", dacht ik, nog steeds lig
gend in dat smalle klooster-bed. Op dit
oogenblik echter wa6 het zoo hélder dag in
het vriendelijke, witte kamertje, dat zelfs ik
niet meer twijfelen kon of ik was ld aar wak
ker. Ik was de kleine, dertienjarige B«-
chy Kidder, die gven leu.gent.jes over liaar
leeftijd kon vertellen, aangezien zij dertien
was. En zoo niet, liadi dan iemand ter we
reld er mee te maken als zij iets meer ja.
ren Uildie.
Wordt vervolgd.