m\ 335. fierste Blad.
Jaargantr.
Zaterdag 21 Mei 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend ie Chauffeur.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franeo per post - 1.00.
Afzouderlyke nummerf - 0.00.
j Couran verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'a morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtscbestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1B regels f 0.00.
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 20 centM bij vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
oirculairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gelet op art. 26 dier 'Hinderwet
Brengen ,ter kennis vani het publiek, dat het
Departement van Oorlog voornemens is in deze
gemeente eene smederij op te richten op heb
l'arkeerterreïnkadastraal bekendl gemeente
Amersfoort, Sectie A, no. 1952;
De stukken, hierop betrekkelijk, liggen op de
secretarie dezer gemeente ter visie, terwijl op
Vrijdag 10 Juni 1-910, van des namiddags 12 uur
tot 12J uur in liet gemeentehuis alhier ten over
staan van eene commissie uit de Gedeputeerde
Staten dezer provincie gelegenheid' zal bestaan
tegen het oprichten dier inrichting bezwaren in
te brengen.
Amersfoort, den 20. Mei 1910.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
>l>e Secretaris, (De Burgemeester,
J G. STBNFERT RROKSE- WUIJTLERS.
(De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
kennis van belanghebbenden, <Uat, volgens mede-
deeling van den Comni'ssm is der Koningin in de
provincie Utrecht dl.d. 17 Mei 1910, 4e afdeeling
r.o. 2248/1530, op dien 7 Juni a.s. en enkele vol
gende dagen met scherp zal worden geschoten
t it kanonnen en mortieren' geplaatst op de Zeis-
terheidie, n.l. op het R-ijksterrein nabij Kampoord
in de richting der Pyramid© van, Austerlitz
dat liet vuren zal wordleo kenbaar gemaakt
o.a. door eene rood© vlag van den waai nemings
toren op bedioeldi terrein, alsmede door waar
schuwingsborden op de .wegen
dat in liet bijzonder wordt gewaarschuwd te
gen heb oprapen van nliet gesprongen projectie.
Jen, dlaar deze niet aMeom zeer gevaarlijk zijn
in die behandeling, doch het wegnemen daarvan
strafbaar is.
Atoersfooit, den 19. Mei 1910.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIiERS.
Politiek Overzicht
De Kamerverkiezingen
in Belgie.
Morgen worden in België in de helft van
het land de kiezers naar de stembus geroe
pen. De grondwet kent daar geene algemeene
verkiezingen, zooals bij ons voor de Tweede
Kamer. De leden van de Kamer van afge
vaardigden worden voor vier jaren, die van
den Senaat voor acht jaren gekozen. Maar
hun mandaat loopt niet gelijktijdig afde
beide Kamers worden telkens voor de helft
vernieuwd. Men heeft dus in België alle
twee jaren verkiezingen voor de helft van de
.Kamerzetels en om de vier jaren moet boven
dien nog de halve Senaat vernieuwd wor
den. Ditmaal zijn de kiezers in de provin
ciën Brabant, Antwerpen, West-Vlaanderen,
-Najnen en Luxemburg opgeroepen om nieuwe
vertegenwoordigers in de Kamer te kiezen.
Verkiezingen voor den Senaat hebben dit
maal niet plaats. Alle'belangstelling concen
treert zich dus op de verkiezingen voor de
Kamer.
Verleden jaar heeft de katholieke partij
het feest gevierd van hare 25-jarige onafge
broken heerschappij in België. Er zijn in
dien tijd jaren geweest, waarin de oppositie
door slechts enkele stemmen vertegenwoor
digd was in eene Kamer van 166 leden. Aan
die stuitende wanverhouding is tegemoet ge
komen door de invoering van eeu stelsel van
evenredige vertegenwoordiging. Daardoor
heeft men in de laatste jaren in de Kamers
naast de katholieke meerderheid eene krach-.
tige minderheid, waarin de liberalen en de
socialisten ieder beschikken over het hun
naar hunne sterkte toekomende aantal stem
men. Gezamenlijk zitten zij de katholieke
meerderheid dicht op de hielen. Sedert 1902
hebben zij langzaam maar zeker in het land
terrein gewonnen. De katholieke meerderheid
in de Kamer is van twintig stemmen in 1902
teruggegaan tot twaalf stemmen in 1906 en
acht stemmen in 1908. Er zouden dus maai
weinige stemmen behoeven om te gaan, om
de katholieken hunne meerderheid te doen
v< rliezenals hun morgen vier plaatsen w r-
den ontnomen, dan verliezeu zij acht stem
men en dan beviudt de Kamer zich op het
doode punt.
Het is onder het evenredigheidsstelsel niet
gemakkelijk eene belangrijke verplaatsing te
verkrijgen in de partijverhoudingen. Toch
schijnt daarop ditmaal kans te bestaan. In
de .beide laatste jaren bleek de .eensgezind
heid onder de katholieken veel te weuschen
over te laten. Zoo werd de strijdvraag van
den militairen dienstplicht door de regee
ring tot oplossing gebracht met den steun
van eene minderheid van katholieken en eene
meerderheid van liberalen en socialisten. In
de laatste maanden was bij de behandeling
van de schoolkwestie de eenheid hersteld,
maar het 6chijnt toch, dat de langen tijd,
waariu de katholieke partij aan het bewind
is geweest, de verschilpunten naar voren
heeft gebracht en den partijband heeft ver
slapt. Daarentegen hebben de jaren van ver
drukking, die zij hebben beleefd, de verschil
lende elementen^ der oppositie nader tot
elkaar gebracht. De liberalen en radicalen,
wier lange en hevige twisten veel hebben bij
gedragen oni de katholieken op het kussen te
houdeu, zijn thans volkomen eensgezind om
trent een gemeenschappelijk programma van
regeeringsbeleid, en voor de hoofdpunten van
dat programma herziening van het kies
stelsel met afschaffing van het meervoudig
stemrecht, leerplicht en werkliedeuverzeke-
ring kuunen zij ook rekenen op den steun
van de socialisten in het parlement.
Met gunstiger kansen dan simts langen tijd
heeft men <lus ditmaal den strijd tegen de
overheerscbing van de batlw>lieke partij aan
gebonden. De Temps, die eene verplaatsing
van vier zetels mogelijk acht, schrijft daar
over
,,Het groote aantal niieuwe kiezers en de
massa van lien, die bij de verkiezingen van
1906 sleclvts ééne stem hadden en .nu in de
omstandigheden verkeer© n voor het bezit
van twee of drie stemmen gevorderd, ver
hinderen natuurlijk, dat men zich ernstig
aau voorspellingen ban wagen. Aan den an
deren kant moet men rekenen met de betee-
kenis van de anti-clenioale omkeering, die
zoodanig is, dat de liberalen, die in Brussel
59,000 stemmen kregen in 1902, er 89,000
kregen in 1906. Maar men kan die indruk
ken aangeven van de partijleiders en van
de propagandisten, die siinits twee maanden
in voortdurende aanraking zijin met de groo
te massa der bevolking,. De katholieken ho
pen hunne stellingen te behouden en zélfs
een zetel op de socialisten te winnen in
Kortrijkmaar men moet zich niet ontvein
zen., dat zij ernstig bedreigd worden in Brus
sel, Nyvel, Meehelen eu Thielt-Roulers. Dc
liberalen koesteren de stellige hoop, dat zij
vior zetels zullen ontnemen aan de rechter
zijde; wat de socialisten betreft, die kun
nen weinig meer hopen dan liet behoud van
hunne tegenwoordige zetels, want behalve
de plaaits in Kortrijk, is ook hun vijfde zetel
te Brussel in gevaar.
„Onder deze omstandigheden is eene ver
sterking van de katholieke meerderheid niet
waarschijnlijk en wordt liet zélfs voor zeker
gehouden, d!at diie meerderheid geringer zal
worden. De geheel© vraag is hoever de ver
mindering vande sterkte der rechterzijde zai
gaan. Wanneer de meerderheid bleef bestaan
met zes stemmen in plaats van achit, dan zou
de toestand van de regeering nog moeielijker
worden dan hij nu is; maar met veel om
zichtigheid en beleid zou zij zich misschien
staande kunnen liouden. Daarentegen zou
eene winst van twee of drie zetels door de
liberalen d. w. z. eene verplaatsing van
4 of 6 stemmen van rechts naar links
den toestand vau de regeering onhoudbaar
maken, en men zou vóór het einde van dit
jaar tot de ontbinding komen. Eindelijk,
wanneer de stoutste lioop van dé liberalen
zich verwezenlijkt en zij vier plaatsen aan
de rechterzijde ontnemen, dan zouden rech
ter- en linkerzijde in»gelijke sterkte zijn in de
Kamer; er zou geeit meerderheid meer zijn
en d© ontbinding zóu terstond noodig wor
den."
De Kamer telt in 't geheel 166 leden Van
dezen moeten 85 morgen op n.iouw gekozen
worden. l>ie zijn nu verdeeld in 50 katho
lieken, 23 liberalen en 12 socialisten.
Duitochland.
Over de voorbereiding van den arbeid tot
vaststelling van eene constitutie voor het
r'jksland Elzas-Lotharingen wordt bericht,
dut staatssecretaris Delbriick den 8en Juni
zich naar Straatsburg za'l begeven, om met de
regeeriug van liet rijksland te beraadslagen
over de grondslagen, waaop het ontwerp zal
worden*opgebouwd. Het voorloopige ont
werp zal daarna naar het Pruisische ministe
rie gaan om daar te worden onderzochtde
stadhouder graaf Wedel zal aan die bespre
kingen deelnemen. Hoe het Pruisische mi
nisterie en de overige bondsstaten staan te
genover het plan is nog niet bekendmen
hoopt echter op eene welwillende beoor
deeling.
rr»nkrl]k.
Terwijl alle andere koningen en vorsten
op hunne dlooiir&ie djocr Parijs op een d©r
stations van de hoofdstad van trein plegen
te verwisselen, is koning Alfonso van Span
je op zijne dbgrreis naar Engeland in ©en
wijdien boog om Parijs heengevaren. De re
den daarvan is, dat de politie bezwaar had
den koning die Parijsohe lucht, al was 't
ook nog zoo kort, te laten inademen. Zij
wist. dat in socialistische kringen het plan
bestond heftige betoogingen op touw te zet
ten tegen den monarch, die zijn naam Iwwd
gezet ouder het doodvonnis van Ferrer. Om
onaangename incidenten en' drukkende vo^.
zorgamaatregiolon te vermijden, hield de^fei-
Jigiheaidspolitie 't Voor 't veiligst dien trein
van Koning Alfonso op die grooto riagüjn
om Pairijs hoen te leidjen.
Engeland.
Londen, 20 Mei. Gedurende den
nacht kwamen de menschen opzetten langs
den weg, dien de stoet zou nemen, en ble
ven staan overal waar zich eene gelegenheid
bood. Bij het aanbreken van den dag was
geen punt zonder menschen. Daarna nam de
menigte snel toe met tallooze duizenden,
komende met trein, tram, omnibus, rijtuig
en alle mogelijke andere middelen van ver
voer.
Om zes uur, wanneer het rijtuigverkeer
wordt gestremd, is de gelieele weg letterlijk
bezet. Er is haast geen plaat6 voor meer
menschen, maar toch kwamen steeds nieuwe
menigten opzetten naar den weg, dien de
stoet moest nemen.
In Hydepark en St.-Jamespark werden
alle bereikbare plekjes, van waar men eeu
goed gezicht heeft bezet, zodtffa de poorten
werden geopend. De menigte is het dichtst
hij den Marble Arch in den Hydepark Cor
ner. Op dat punt is het bepaald gevaarlijk;
men vree6t, dat de politie moeite zal heb
ben de menschen in orde te houden, wan
neer zij uiteengaan.
Het weer is mooi. Tengevolge van de hooge
temperatuur heeft het geneeskundige per
soneel in de ambulances reeds druk werk
om menschen, die flauw gevallen zijn, te
helpen.
35,000 man troepen en alle politieagenten,
die in Londen te krijgen zijn, zijn langs den
weg geschaard.
Om 9.10 begon „Big ben" te luiden, waar
mee het vertrek van de vorstelijke personen
uil. Buckingham Palace om zich in West-
minster bij den stoet te voegen, werden aan
gekondigd.
De warmte i6 buitensporig. Er zijn reeds
verscheidene gevallen van zonnesteek. In
de menigte vallen vele menschen flauw.
Om 9.50 verliet de -stoet de Westminster
Hall.
Het eerste gedeelte van den stoet bereikte
liet Paddington station om 11.6.
De affuit, waarop de lijkkist geladen
was, kwam om 11.37 aau het Paddington
station aan.
Een treffenden aanblik in den - optocht
leverde het paard zonder ruiter van Koning
Eduard. Terstond daarop volgde een rijzige
Hooglander in den mantel van een konink
lijken rentmeester gehuld, die een kleinen
witten terrier, Koning Eduards lievelings
hond, leidde. Er heerschte stilte onder de
gansche menigte. Geen gejuich, geen wui
ven met hoeden.
De Koning, de hertog van Con naught en
de Duitse he Keizer waren precies gélijk
gekleed in de uniform van veldmaarschalk
met het blauwe lint van de Kousebandorde.
De Keizer was gezeten op een prachtig grijs
paard.
Koningin Alexandra, in zwaren rouw met
dunne sluier, met het schitterende juweel
van den Kouseband op de borst, liep met
flinkenstap; H. M. zager goed uit.
Om 11.58 vertrok de koninklijke trein
naar Windsor.
Ocder den schitterenden stoet van konin
gen en prinsen, die in rijen van drieën
reden met Koning George, den Duitschen
Keizer en den hertog van Connaught, was
prins Hendrik der Nederlanden, die reed
met hertog Albert van Wurtemberg en den
kroonprins van Servië en voor prins He;n-
rich van Pruisen en de groothertogen van
Hessen en van Mecklenburg-Strelitz uit
reed. De geheel© stoet leverde een zeer be
langwekkende en beteekenende historische
schildering, schitterend van leven en kleur.
Toen het rijtuig van de Koningin-moeder
bij de Westminster Hall aankwam, haastte
de Keizer zich haar te helpen uitstappen en
kuste haar met ware genegenheid.
De Koningin-moeder nam daarop den arm
van den Koning, die haar en Keizerin
Marie in de hall bracht. De Keizer en de
hertog van Connaugt volgdende overige
vorstelijke personen bleven buiten te paard
of in hunne rijtuigen.
Na een korten dienst geleidde de kape
laan van den aartsbisschop van Canter
bury, die eeu reusachtig gouden kruie
droeg ,den korten sloot naar buiten naar
de'plek waar^de affuit met de kist wachtte.
B e r 1 ij n, 2 0 Mei. Heden voormiddag
werd in de Engelsche St.-Georgekerk in het
park Mur Bijou een rouwdienst voor Ko
ning Eduard gehouden. De Keizerin ver
scheen in een galarijtuigverder waren
tegenwoordig prinses Victoria Louise, de
kroonprins en de kroonprinses, prins Eitel
F ried rich en zijne gemalin, prins August
Wilhelm, het corps diplomatique, de rijks
kanselier, vele ministers en generaals, opper
burgemeester Kirschner, vele hooge digni
tarissen en talrijke leden van de Engelsc'ho
kolonie.
Londen, 20 Mei. Het was langen
tijd na de aankomst van liet eerste gedeelte
van den stoet, 'dat de doodenmarsch uit
Saul werd gehoord, welke binnen Pndding-
toiiLstation aankondigde, dat het affuit, waar
op liet stoffelijk overschot van Koning
Eduard rustte, naderde. Het eerste gedeelte
van den stoet ging recht door het station
heen, doch de koninklijke bereden artillerie,
welke liet affuit trok, draaide links af en
trok het stoffelijk overschot op tot tegenover
den 6alon-lijkwagen. Hier verbleef de dood
kist eenige oogenblikken, gedurende welke
de verschillende vorstelijke personen, met
inbegrip van de Koninginnen Alexandra,
Mary en Maud, zich.in twee rijen er langs
6cliuai'den. Onder de tonen van de dooden
marsch uit Saul en terwijl alle troepen in
het station aanwezig, de vaandels ten bodem
neigden, werd de doodkist- van het affuit ge
nomen en naar het 6alonrijtuig gedragen,
waar zo op een catefalk werd geplaatst. De
vorstelijke personen namen toen hun zetéis
in den wagon achter hot salonrijtuig en om
11.58 verliet Koning Eduard'6 stoffelijk
overschot Londeu, onder het saluut der
troepen en het roffelen der trommen.
Verschillende vorstelijke personen keeren
in don namiddag naar Londen terug. De
koning van Bulgarije, de vorst van Roem*
nië en aartshertog Frans Ferdinand verlaten
Londen hedenavond.
Weinige minuten voor het hoofd van de»
stoet Paddingtonstation bereikte, werd hot
geluid van vallend glas gehoord. Een lichte
paniek ontstond op een bepaalde plaats bin
nen liet station, toen men zag dat eenig
gins in het dak van het station was uit-ge
zet door de zonnehitte, gebroken was en ge
vallen op eenige toeschouwers. Men gelooft
dat er geen enkele is gewond.
Londen, 20 Mei. Bij de aankomst
van den trein in Windsor, werd de doodkis'
geplaatst op het affuit van een marine
kanon, door matrozen getrokken naar de
kapel. Te Windsor sloten zich bij den stoel
aan de speciale buitenlandsche delegaties.
Langs een omweg werd de route genonion.
Het eenige rijtuig in den stoet wa6 dat van
Koningin Alexandra. De Koningen en prin
sessen volgden te voet de doodkist. De
Koning liep tussehen den Keizer van
Duitschland en den hertog van Connaught.
De overige vorstelijke dames reden onmid
dellijk naar de kapel vóór de stoet vertrok.
L o n <i e n 20 M e i. Gedurende de be
grafenis des Konings heerschte een© vreese-
lijke hitte. Honderden ouder de menigte
bezwijmdenverscheidene gevallen van zon
nesteek hebben plaats gehad. De ambulan
ces waren voortdurend bezig, ook de mili
tairen hadden ervan te lijden.
Naar hêt Mngthch
5° JÊL van
<j. N. en WM. WILLIAMSON.
„Ik zal niette vergeten van hetgeen ge
beurd ie of van wat wij gezien hebben op
dit uiitBtepje," zei Maidla op een tloon, die
fgtoLuijgde ,ho© diep gevoeld Ib'aair wéortdpn
waren. „EnWat ze nog meer te zeg
gen had, vernamen wij niet, daar héél onbe
leefd de motor baar in die rede viel en met
ons .voortenorde via het pandaemonium naar
«en groot hotel.
De eerste persoon dien wij in een groote,
vierkante Kal, W1 rieten dtoelen en tafeltjes,
ontmoetten, vva6 prins Dalmar-Kailm in gala
Itenue, en zoo bedaard; op one toetredend of
(hij nimmer iétte van een motor liad géhoord.
Beleefd! 'buigend wierp liij Maid a tin mij
vriéndelijke gliiraNachijte toe, mlalar zijn eeni
ge, ware welkomstgroet was voor zijn „chère.
comltésae", en mijn adm mamaatje voelde
zich verheerlijkt zoo openlijk de voorkeur te
genieten boven twee meisjes, waarvan de
teue een schoonheid! is.
„Een uur geledien kwam ik hier aan," zei
bij, „Iteélean-aal bestoveneen beetje ver
moeid en zeer hongerig, maar natuurlijk
kwam bei niét in mij op zondér u te dinee-
ren."
„Kwiam u dittmaal mét dien wagen of met
den trein?" vroeg ik.
„Met den wagen, dat spreekt toeh van
zelf!" klonk verwijtend zijn repliek. „Jo
seph kwam in den namiddag te Alessandria,
en eenmaal afgereden, Vlogen wij ale de
wind een kolossale snelheid en zonder een
erikel malheur. Te Paria passeerde ik uw
auto, en mijn -eerste plan oui u in de Certo&a
op te zoeken, waar u zich op dat moment on
getwijfeld' bevonidlt, v omwierp ik bij nader
overdenking, diaar het mij aftndiger léék
door te rijden om u luier Ie kunnen verwel
komen. Wijil iu bélloofldl hadlb mijn raad te
volgen en dit hojtd te kiezen, gravin, waag
de ik hdt een plaats aan uw tafel te nemen
en wsjt extra dingen te Visit lellendie naar
ik meen zéker in uw -smaak zullen vallen.
H«b modélijden mei een uiltgefliongerd man
en maak in twintig minuten toilet."
„Dan kan meneer Barryimore niet gereed
zijn," Fluisterde Maidla maan a in. „Hij moet
eenst de auto wegbrengen voor bij zich klee-
dlen kan, en na den lieeriijken dag dien wij
hem be dianlken hebbenzou hét niet heel
vriendelijk zijn zonder hem te beginnen."
„Je vergeet, meisje lief, dat hij in elk ge
val tooli maar dé chauffeur ie," antwoordde
mielmla, zich van 'haiar mlinist gunstige zijde
(oo-nend ondier den injvlOöd van Zijn Hoog
heid „Het zou wat moois zijn ter-wille van
hem dén prins te laten wachten 1 J ij kunt
later komen als je dlait liever dóet."
„Ja, dlat zal ik." verklaarde Maida m©t
hoogrood gelaat en glinsterende oogen. Ik
dacht niet dat zij haar woord zou houden, uit
vrees dat meneer Rarrymore haar bi zonder©
ingenomenheid met hém zou "bemerken, of
schoon, zij is tot allee in staat zoodra zij
meent dat iemand' slecht béhlandleOdi worilt
omidait hij arm ie. Wij zaJten al een kwartier
aan tafel horts d'oeuvros, soep en viscli wa
ren gevolgd door runldvleesch toén Maidla
binnentrad, in het wit gékk*d en mooier dian
ooit. Op hetzelfde moment dat zij door de
eene deur vorsöhten, opendie meneer Barry-
more een anidere, en snel naderend kon hij
haar stoel van onder tafel trekken vóór de
kellner gelegenheid had het t© doen.
Toen de Oluauffenilier zag dat wij >al een
deel van het miemie hladlden „afgewerkt",
dankte hij voor soep en Viach, maar Maida
begeerd© beide te hébben, en gloeiend lieet
ook, hoewel het haar andere weinig kan
schelen wait zij eet, en als gevolg kroeg de
chauffeur een evengoed' diner alte wij. Of
hij begreep dat Maida op Item had gewacht!
vermoedelijk wél. In elk geval was hij
zoo buitengewoon spraakzaam en vrololijk,
dat een haast onbedwingbaar verlangen bij
mij opwelde om iemand iets hatelijks te
zeggen, te meer daar ik steeds minder twij
felde of zijn opgewektheid werd veroorzaakt
door Maida'b vriendelijke attentie. Onge
lukkigerwijze gaf niemand aanleiding tot e©n
vinnig woord, en eensklaps besloot ik het
effect van een straal koud water te beproe
ven. „Heibib u wél opgemerkt, meneer Bar-
rymioro", begon ik, „dat mijn nichtje Mai
da nooit- iéts anders draagt dan zwiart of
grijs of wit."
Hij keek haar aan. „Ja, ik héb het op
gelet", kwam heni Langzaam over de lippen,
en de uitdrukking zijner o©g«n verried me
duidlélijk dlat- niets, haar betreffend, hem
was ontgaan. „Maar", vervolgde hij, ,.ik
ben nog nat in de geU-genheul geweest al
haar toiletten te zien."
„Diat hindért niet, u zou toch tot geen
andere ervaring konten. En het is zoo jam
mer want blauw en rose en lichtgroen en
een bal van andere kleuren-combinatieg zou
den haar zoo goed fcleedien. Maar de ge
dachte heeft in haar hoofd postgevat dat, nu
zij over eenige maanden naar Amerika te
rugkeert en zieh gaat begraven in het oud-j
kloos
„Beechy, alsjeblieft-viel Maida mij in
tie rede, het galaat zoo gloeiend als een door
dé volle zon beschenen roos.
„Maar jo bent toch van plan hét te djoenï"
vroeg ik brutaal. „Of bén je van gedach
ten veranderd nu al?"
„Dilt is verre van lief van je," zeide
Maidla met een zachte, trillende stem, dit
maal doodelijk wit wordend! in plaats van
purperrood, en meneer Baxrymore klemde
zijn lippen opeen alsof hij me tienmaal lie
ver door elkaar wilde scltudden dan zijn
middagmaal opeten. En op eens speet het
mij vreoselijk Maida zoo bitter gegriefd te
hébben, gedeeltelijk oimidiat méneer Barry-
more zoo woedend keek, gedeeltelijk omdat-
zij een engel is; maar ilk was liever duizend
diooden gestorven dat mijn spijj, te betuigen
of Wouw te toonen, ofschoon ik zulk een
dii'kke próp in mijn keel' ilrald, dlat ik nauwe
lijks kon slikkenIedereen ducht dlat ik
lboos was, want ik baialidé mijn schouders op
en bleef zwijgend zitten pruilen. Langza
merhand begon ik werkelijk boos te wortlen,
want onwillekeurig gaan iemands gevoelens
harmonieeren met de uitdrukking van zijn
gelaat. Boozer en boozer werd ik op mezelf
en op liet gdhoele gezelschap en tioen mama,
klagend over moeheid en hoofdpijn naar
onze zitkamer wonsélihe té gaan, indien
Maida er niets tegen lilad', beslioot ik, onver-
scihillig wat er mocht gebeurenhet- twee
tal niet hot genoegen van een tête a tót*
te gunnen.
Het diner was afgéloopen behalve voor
Maida en den Ohauffeulier. di<- nog niet
verder waren dan aan liét hoofdstukkip en
salade; bij mama's voorstel om te gaan,
j kwam een trek op 's prinsrn gelaat- welke
ik vertaalde mét: ,,Ri©n a faire ici". Se
dert ons gesprek in den tuin te San Dalmaz-
zo had liij zich geon moeite meer gegeven
voor Mjaida of voor mijal zijn aandacht
wordt uuoma gewijd tenminste alls zij met
ons is, en liet verwondend© mij niet het
minst- t-oen de prins, zich excuserend, be
weerde dot hij nog verscheiden telegrammen
moest verzenden.
„Even nog een woordje over morgen,"
vervolgde hij. „Is u van plan de kathedraal
on nog eenige berienawiaaixMgheden van Mi
laan bij daglicht te gaan beschouwen
„Ja zeker," zei Maida uM©nW Barry-
more zegt dat wij al den tijd hébben."
„Daar heeft luj volkomen -gelijk in,"
atemde de prins toe, met een beleefdheid die
mij onmiddellijk deédl vortmloeden dlat daar
iets achter schuilde. „Belilaigiio is niet ver
uf U gaat zeker over Briauza?''
(Dit tolt dén Ghau Ffeulier)
„I'k Wik liet wel, ofsclioon ik die route
niet van nalbij kenin dé garage vernam ik
dat liet te doen is. De hellingen zijn zeer
steil, maar 'blijkt dé wg niet erger dan vau
hier valt t© beoordelen, dan zal liét voor de
auto geen bezwaar zijn
Wordt vervolgd.
