W°. 48. BUITENLAND. FEUILLETON. Mijn Vriend de Chauffeur. 9** jMHrfBHf. A MERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post -1.90 Afzonderlijke nummert - 0.05. Dv.: j Ciu an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingon enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat Intercomm. Telephoonnummer 66. PKUS DBK ADVEKTENTIËN: Van 15 regels f 0.9®, Elke regel meer - 0.10, Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 oenttt by vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren ia dit Blad, by abonnement. Bene oireulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het marinedebat in het lagerhuis- Bij het marinedebat in het Engelsche la gerhuis hebben, zooals te verwachten was, <1© voorstanders van inkrimping der oor logstoerustingen de nederlaag geleden. Een amendement tot vermindering van het door de regeering aangevraagde bedrag met 2 millioen p. st. Icon slechts 70 stemmen ha len liet werd verworpen met ©ene meerder heid van 228 stemmen. De Engelsche regee ring is daardoor in staat vier nieuwe dread noughts op- stapel te zettenzij kan dan rustig de toekomst tegemoet zien, want er zullen voor gebruik in den oorlog gereed zijn in Engeland Duitschland December 1911 16 11 April 1912 20 13 Voorjaar 1913 25 17 Tegenover Duitschland blijft de Engel sche vloot dus steeds belangrijk in bet voor deel. Nu is er wel gezqgd, ook van die re geer ings tafel, dat de regeering het Scheeps bouw pro gr am ma van de wereld in het oog moet houden en elk mogelijk risico in hare 'berekening moet opnemen. Er is dan ook reeds van gesproken, dat Engeland do vloot- sterkte van den driebond tot maattetaf zou moeten nemen voor de sterkte van zijne vloot; voor de ,,two power standard" zou dus in de plaats moeten worden gesteld een three power standard". Op die manier re deneeren do, zou men ver kunnen komen er zou dan voor de vlootuihbreiding in het geheel geen grens te stellen zijn. Gelukkig is er niet veel kans, dat men zoo ver zal gaan. Terecht werd in dit debat opgemerkt, dat het belachelijk zou zijn, Oostenrijk en Italië in aanmerking te willen nemen. Die beide leden van den driebond staan onder ling in eene s^oer eigenaardige verhouding. Italië bouwt thans schepen, om in de Adria- tisclie zee de meerdere van Oostenrijk te zijn, en de Oostenrij.ksche regeering, daar door geprikkeld, kondigt indirect het op stapel zetten van dreadnoughts aan, of schoon het parlement nog geen cent daar voor heeft toegestaan. Dat die twee staten gezamenlijk hunne vloten tegen Engeland in het vuur zullen brengen, is misschien mogelijk, maar toch eene mogelijkheid waar van de waarschijnlijkheid ver is te zoeken. Men behoeft de twee andere leden van den driebond er dus niet bij te halen, om een prikkel te vinden voor de uitbreiding van de Engelsche vloot. Daarvoor heeft men aan Duitschland alleen genoeg, en die prik kel zal ook iverder zijne werking doen, want. met- het getal dreadnoughts, dat zij in het voorjaar vanj.913 zal tellen, is de Duitsche vloot nog volstrekt niet op h'are volle sterk te gekomen. Er zullen in de volgende jaren •nog vier bijkomen, waardoor het aantal 'Duitsche dreadnoughts in 't geheel tot 21 zal (klimmen. Niemand betreurt meer dan ik de nood zakelijkheid van de ver-meerderde uitgaven voor de vüoot," heeft de eerste minister As quith in dit debat verklaard. Aan zulke betuigingen van leedwezen heeft men niet veel, wanneer zij komen van eene regee ring, die, toen zij het bewind aanvaardde, den wensch op de lippen had naar spaar zaamheid en beperking van de krijgstoerus tingen en die, in weerwil daarvan, den eer sten stap gezet heeft op den weg, die heeft geleid tot een algemeenen wedloop in 't verhoogen van die uitgaven. Uit de stemming over deze begrooting ziet men, dat voorshands de kans nog ongun stig is, dat hierin verandering zal komen. De Daily News is van meening, dat eene beweging ten behoeve der vermindering van deze uitgaven geen effect kan hebben; het blad schrijft „Het is het ongeluk geweest van al onze marir.odebatten in de laatste jaren, dat onze vloot alleen besproken is in verband met die van eene enkele mogendheid. Het program ma van de Duitsche vlootwet heeft dit in zekeren zin onvermijdelijk gemaakt. „Onze betrekkingen met Duitschland waren en zijn van den meest hartelijken aard", zeide de eerste minister gisteren. De waarheid daar van is niet onvereenigbaar met een bepaal den wedijver in den schepen'bouwmaar het is niettemin het geval, dat zulk een wed ijver, over eene reeks van jaren uitge strekt en verscherpt in die mate als hier ia geschied, vol gevaar is voor de internatio nale betrekkingen. Een wedloop in krijgs toerustingen is verkeerd, niet alleen met het oog op de economische verspilling, die hij meebrengt, maar ook omdat hij altijd strekt om h»t veel grooter© kwaad van den oorlog to voeden. Indien de hartelijkheid van onze 'betrekkingen met Duitschland zich zal ont wikkelen en blijvend zal worden zooals wij wenschen, dan moet zij de bedreiging voor haar eigen bestaan verdrijven, die in den wedloop iu den schepenbouw ligt opgeslo ten. De Engelsche voorstellen op de Haag se he conferentie tot beperking van de krijgstoerustingen mislukten, omdat de tijd er niet rijp voor was. Maar de gedachte, die er acfrlei lag, was gezond en kan, als zij niet voorbarig wordt opgedrongen, eene niet ver afgelegen toekomst veel rijper vinden. Wij moeten uitzien naar eene definitieve po ging om de beide landen samen te brengen, van de zijde der openbare meening door op te houden met het aanhoudend vergelijken der beide staten als machtige vijanden, van de zijde der regeering door met het plan van vereffening der kleine verschillen en wegruiming der bronnen van wrijving voort te gaan,' dat het plan geweest is waardoor al onze ententes van den laats ten tijd met andere landen mogelijk zijn gemaakt." Duitschland. De prins-regent van Beieren zal in het volgende jaar zijn 9Oen verjaardag vieren. De Beiersche steden hebben plan hem bij die gelegenheid bijzonder te huldigenook zullen bijdragen worden ingezameld in ge heel Beierende opbrengst zal bestemd worden voor eene door den regent aan te wijzen stichting. Frankrijk. De commissie van enquête van de Kamer in de zaak-Rocliette, heeft zich met gx-ooten ijver aan het werk begeven. Zij heeft zich in vier subcommissiën gesplitst en heeft eene deputatie naar den minister van justitie ge zonden, om van hem mededeeling van alle officieele stukken en van de instructie iu de strafzaak tegen Rochette te verlangen Minister Barthou stelde de cori-espondentie van zijn departement met het O. M. ter be schikking van de commissie, maar verklaar de niet te kunnen toelaten, dat de commis sie inzage nam in de neten van de instruc' tie, zoolang het i-echterlijke vonnis in de zaak niet was geveld. De commissie zal in tusschen vooreerst haren ijver moeten in- toomen, want eerst zullen de verkiezingen voor de algemeene raden voorbij moeten zijn. De minister van justitie heeft tot de amb tenaren van het O. M. eene aanschrij- ving gericht, die in ernstige bewoordingen het misbruik afkeurt, dat de rechtbanken plegen met de toepassing van de voorwaar delijke verooi-deeling. Hij 6poort de amb tenarén van het O. M. aan zich te verzetten tegen de onvoorzichtige toepassing van dit instituut, dat oorspronkelijk slechts bestemd was een beklaagde, die voor de eerste maal de wet had overtreden, de mogelijkheid te openen om terug te keeren op den goeden weg, en het eene volledige miskenning van de geest der wet beteekent, wanneer men haar weldaad ten deel laat vallen aan reci divisten en gewoonte misdadigers, zoo ah nu geregeld gebeurt. Engeland. De juiste tekst van de woorden, waarin de eerste minister*Asquith de noodzakelijk heid uitsprak van de 'beperking van de krijgstoerustingen ter zee, is aldus „Er is geen raensch in dit land, wien het niet oneindig meer voldoening zou verschaf fen, als wij een einde konden maken eerst een langzamer tempo en dan een einde - aan den aanbouw van deze noodzakelijke, maar uiterst kostbare en geld vers pi Hen de instrumenten van oorlogvoering en het al dus gebruikte geld konden gebruiken voor doeleinden, meer rechtstreeks nuttig voor de welvaart en den vooruitgang van ons volk. Wij zullen gretig gebruik maken van iedere gelegenheid in die richting, die zich voor doet". De lvöln. Ztg. bericht, naar aanleiding van deze rede, officieus uit Berlijn: „De rede van den Engelschen eersten minister Asquith over den vlootbouw van Engeland en Duitschland wordt hier in de politieke kringen levendig besproken. Men kan slechts constateeren, dat de warmte, ja hartelijkheid van den toon, dien Asquith iu zijne beschouwingen over Duitschland heeft aangeslagen, den besten indruk maakt; dit beteekent toch ongetwijfeld een vooruitgang in de richting, dat de beide staten hunne wederzij dsche betrekkingen over het correcte heen trachten te leiden op een goed vriend schappelijk gebied. Want dat in Duitsch land dezelfde gezindheid overheerscliend is, dat kan aan geen Engelschman, die de din gen wil zien en verstaat te zien hoe zij ook in werkelijkheid zijn, verborgen blijven. De stemming, die uit de woorden van den heer Asquith tegemoet klinkt, schijnt ook het ge wichtigste moment in deze gedenkwaardige parlemeut6zittiug, en het valt onder haren weldadigen indruk niet al te moeielijk, eene zakelijke vergissing van den Engelschen pre mier met slechts weinige woorden aan te stippen. Die betreft den bouwtijd van onze Dreadnoughts, dien de heer Asquith als wel wat al te kort voorstelde. Officieele Duit sche opgaven hebben duidelijk bewezen, dat dit type van schepen ook bij ons een bouw tijd verlangt, die beduidend langer is dar» de Engelsche minister wil laten gelden". De Berlijnsche correspondent van de Daily Mail beeft van het rijks marine-depar tement eene opgave ontvangen, waarin eenige onjuistheden in de rede van Asquith aangewezen worden. Voornamelijk wordt de bewering bestreden, dat de vlootbouw is be spoedigd. Slechts twee schepen, het linie schip ter vervanging van de Frithjof en een groote kruiser, zijn in het najaar van 1908, behoudens de goedkeuring van den rijksdag, aan de particuliere werven Schickau en Blohm k Voss toegewezen. Onjuist wordt het verder genoemd, dat de bouw van vier Duitsche dreadnoughts versneld is. De bouwtijd van vijf Duitsche dreadnoughts heeft Asquith opgegeven als durende van 26 tot 33 maanden. Er zijn «r echter slechts vier; de vijfde (von der Tann) is nog niet gereed. De bouw van do vier an dere heeft geduurd: 40, 37, 37 en 38 maan den. In April 1912, „de kritieke maand" (volgens Asquith) zal Duitschland niet 13, of misschien wel 17, dreadnoughts hebben, maar slechts 11; eerst in het najaar van 1912 zal het er 13 hebbende 17 zal liet niet hebben voor het eind van 1913. Dublin (New-Hampshire), 17 Jul'. Secretaris Mac Veagh heeft aangedrongen op de oprichting van nationale bankvereeni- gingen voor de uitgiften van noten voor het geval, dat het geld schaarsch mocht worden in den tijd van de oogstbeweging in het na jaar. Hij verwacht wel niet, dat dio uitgifte noodig zal zijn, maar de oprichting van die vereenigingen is wenschelijk als voorzorgs maatregel. Rusland. Eene aanwijzing van de plannen, die Rus land in militair opzicht met Finland voor heeft, geven de aanzienlijke geldsommen, die zijn toegestaan voor het bouwen van kazer nes aan spoorwegstations. Er is reeds be gonnen met eene kazerne te Kouvola, dat ongeveer in liet midden van de lijn Peters- burg-IIangö ligt op het kruispunt van dezer» spoorweg met de bij Kotha aan de Finsche golf beginnende lijn, die noordwaarts gaat tot aan Kajana. Eene andere kazerne wordt bij Kezava gebouwd, ten noorden van Hel- singfors, en verder zullen kazernes verrij zen in Ekenas, ten oosten van Hangö, en in Riihimahi, noordwestelijk van Kcrava. Al deze plaatsen liggen in zuidelijk Finland in de nabijheid van de Finsche golf en op de in dat deel van het land liggende spoorwe gen worden ook reeds nu, nog voordat de definitieve verbindingslijn in Petersburg gereed is, de noodigc veranderingen aange bracht, om dan het Russische wagenmate- rieel te kunnen gebruiken. Wanneer men bij al deze maatregelen nog voegt de troe pen versterkingen in verschillende plaatsen van Finland, dan is het verklaarbaar, dat de Finlanders, wier zelfbestuur door de on langs door den Czaar bekrachtigde wet ver nietigd is, ook wat de militaire maatrege len betreft, de toekomst met bezorgdheid te gemoet zien. TarMj». Saloniki, 16 Juli. De troepen, die het Dibra-gebied zijn binuengerukt, zijn herhaaldelijk slaags geweest met de Alba- neezoD Verscheidene aanvoerders der opstande lingen zijn gevangen genomen. Griekenland Een Koninklijk besluit bepaalt de dag van de verkiezing van de dubbele Kamer van revisie op 21 Augustus. Den 14. Sep tember wordt de zitting van de Kamer ge opend. KreU. P ar ij s, 16 Juli. Na onderling over leg tusschen de mogendheden werd besloten het tweede wachtschip van Kreta terug te roepen. Dientengevolge heeft de minister van marine last gegeven, dat do Condé naar Frankrijk moet terugkeeren. China. Een Reuter-bericht uit Peking houdt in, diat de groote raad heeft besloten zijnq voldoening uit te spreken over het in da Russisch-Japansche overeenkomst uitge sproken vasthouden aan de status quo in Mandsjoerije. Een lid van den raad stelde voor, nadere ophelderingen over de over eenkomst te verlangendit werd echter verworpen. De strijd, die is gevoerd tusschen de Por- tugeezen in Macao en Chineesche zeeroovers en die volgens de laatste berichten ten gun ste van Portugal is geëindigd, vestigt weer eens de aandacht op deze bezitting. Sedert vele jaren zijn grensgeschillen hangende tusschen China en Portugal. In het laatst van het vorige jaar hoopte men, dat die vreedzaam zouden worden bijgelegd, toen de Portugeesche generaal Maehado plotseling de ouderhandelingen met den Chineeschen gevolmachtigde afbrak, omdat die bij de in Zuid-China heerschende opgewondenheid toch .niet tot een resultaat konden leiden en hij er de voorkeur aan gaf met de centrale regeering in Peking verder te onderhande len. Een klein Portugeesch eskader werd daar op in Macao geconcentreerd, omdat men toen reeds den toestand als dreigend beschouwde. Do Chineezen hebben namelijk reeds lang het plan Macao terug te bekomen. Daar eek ter dit plan geen kans op succes scheen op te leveren, werden er groote plannen uit gewerkt om de nabijgelegen haven Huug- stjau als tegen Macao concurreerende haven aan te leggen. Natuurlijk mislukte dit plan tengevolge van het in China chronisch ge brek aan geldmiddelen. Omstreeks half April kreeg daarop eene Chineesche maat schappij van de regeering ^le concessie tot het bouwen van een spoorweg van Peking naar Macao. De Portugeezen hadden vroe ger van deze concessie afgezien. Zij hadden gehoopt bij de onderhandelingen over do grensregeling haar weer to kunnen verkrij gen. Dat mislukte echter; ook zouden zij ■de financieele middelen voor den spoorweg bouw niet hebben kunnen opbrengen. Voordat nu deze spoorwegbouw is aan gevat, die aan de Portugeesche kolonie nieuw leven had kunnen bijbrengen, schij nen de Portugeezen met Chineesche zeeroo vers in ernstige moeielijkheden te zijn ge raakt. Al te groote sympathie kunnen zij bij dezen strijd niet voor zich opeischen, want de vroeger bloeiende kolonie is onder de Portugeesche heerschappij droevig in ver val geraakt. In opium- en speelholen gaat het grootste gedeelte van wat gewonnen werd verloren. De Portugeezen. verleenen ook aan Chineesche revolutionairen bereidwillig onderdak en dezen voeren van huis uit hunne propaganda tegen China. Deze kolonie is alles balve een toonbeeld van den Euro- peeschen arbeid in China. Het aanzien van de blanken in China hebben de Portugeezen zeker niet vermeerderd. Hongkong, 17 Juli. De kanon- neerbooten Patria en Macao zijn lieden Vmar h*t Mtgelaéh 95 TAN N. «n W. M- WILLIAMSON. „Ik hield van je al na de eörst© da gen. Ik kon niet gissen ooit een man als jij te zullen ontmoeten. Maar och, ik meende nimmer te zullen trouwen." „Ik weet het, lieveling. Ik weet wat je plannen waren. Nacht op nacht heb ik wakker gelegen, mij afvragend of ik, arm als ik was, je niet voor die koude toe komst kon behoeden. Nooit echter had ik mij het recht durven toeëigenen als dit me niet al® een bliksemstraal had. getroffen." „Tante Kathryn arme tante Kathryn zou zeggen „het is beschikt." Ik deed nooit de belofte dat diat ik me bij de Zusters zou aansluiten. Nu begrijp ik waarom mijn vader wilde dat ik een bui- tenüandsche reis zou maken, zoodra ik meerderjarig was. Hij vreesde dat ik een beslissing zou nemen voor ik mijn hart had gevonden." „En heb je bet nu gevonden?" „Neen. Ik ik heb het verloren." ''.Engel- Maar je hebt het mijne in de plaats gekregen. Durf je bet werkelijk wagen een armen kerel te trouwen en zelf ook arm te wezen?" Het bekooriijke scheps-1 tje lachte. „Gaar ne" zei ze. Niemand bevond zich in de hal dan Ad role, en de schaduwen lagen on beweeglijk dus kuste ik haar, en wist waarom ik werd geboren. Ik had er mij dikwijls over verwonderd, maar zal' het nimmer meer doen. Wij hadden een vinnigen strijd ffirt de gravin te voeren om te voorkomen,, dat zij te Montenegro zou blijven en daar zoo spoe dig mogelijk met den prins in het huwelijk treden. De waarheid was zooals zij ein delijk bekende dat zij Beechy's tegen werking vreesde en haar liever niet eer wilde ontmoeten voor zij onherroepelijk prinses Dalmar-Kalm wtas. Ten slotte wia- ren wij verplicht haar ails hot- ware met ge- weld van haar minnaar weg te rukken, die beweerde haar te zull'en volgen, zoo het moest, naar het einde der wereld. Ik ge loof dat hij. het doen zou ook, want even als hij had gedreigd do laatste man in Mai- da's wereld te wezen, zoo was na Maida de gravin de laatste vrouw in de zijne, en, hij zou zich vastklemmen aan haar en aan haar geld zooals een drenkeling grijpt naar eon stevig stuk hout. Nooit zal ik dien rit daar het. bergland vergeten waar een koning reed om zijn bruid terug te halen. Te Cattaro namen wij de visscliersboot waarmede ik gisteren was gekomenen toen do visschers zagen wat ik medebracht, zullen zij me niet langer voor een dolle- mbn hebben aangezien. Dan de reis van Castrtnuovo naar Ragu- sa, welke ik vijftien uur geleden in zulk een gansch andere gemoedsstemming had afge legd. En te Ragusa, Beechy, nog bleek en ontsteld, van de canapé opspringend om bij het openen van de kamerdeur Maida en mij tegemoet te treden. Ralph sprong eveneens op, en. zijn stool stond zoo dicht bij haar caaiapé dat haar wit huisgewaad of wat liet. ook was er langs streek. „Waar is mama?" was zooals vanzelf spreekt de eerste vraag. „Zij is naar haar kamer gegaan, en wij moeten eens ernstig met je spreken voor je elkaar terugziet,zedd Maida. „O, Bechy, wees toch vooral lief voor haar. Zij is zoo ongelukkig." Wij vertelden alles wat er gebeurd was en deelden Beechy behoedzaam het besluit van haar moeder mede. Ik verwachtte een zenuwtoeval, maar integendeel, zij lachte noch huilde. Zij zat alleen doodstil, bui tengewoon gedwee en met een uitdrukking van schuldbesef op het bleek© gezichtje. „Is het niet vreeselijk, en ik was niet bij machte er iets aan te veranderen," ver volgde Maida. „Hij is een slecht mensch je weet niet boe slecht. Ondier afschu welijke omstandigheden voerde lvij me naar Montenegro, en bij mijn weigering om on- madide'lllij'k met hem te trouwen, draaide hij in het huis, waar wij' oius bevonden omdat zijn motor defect was, de kamerdeur op slot- en dreigde op mij te zullen schie ten. Of hij het werkelijk zou gedaan heb ben? Misschien niet. In elsk geval redde meneer Barrymor» mij- Hij had het huis ontdekt waar ik was en brak de deur open." „Het is alles mijn schuld, wan het be gin tot het eind," barstte Beechy op tra- gischen toon los. Gisteren, gemarteld door den angst dat er iets zou gebeuren, beleed ik mijn schuld aan sir Ralph, maar nu het gebeurd is, wil ik ook alles aan jou bekennen. Ik werd zoo bang dat ma ma werkelijk met den prins zon trouwen och neen, zóó is bet niet begonnen 1 Lang golfden, bij het begin van onze reds, liet ik mij voor de grap door hem uïthoo- ren toen was het werkelijk een dolle grap en vertelde hem hoe rijk manna was en ook blijven zou ingeval zij hertrouwde. Het leek mij zoo amusant zijn spel gade te slaan en dat was het ook een poosje tot plotseling de schrik mij om het hart sloeg uit vrees te ver te zijn gegaan en de zaak niet meer te kunnen stuiten. In mijn wanhoop wilde ik eer tot de desperaat ste dingen mijn toevlucht nemtn dan dien mian tot stiefvader te krijgen. Dus offer de ik jou op." „Ik begrijp niet begon Maida, maar Beechy viel haar in de rede. „Toen wij je een bezoek brachten bij de Zusters hoorde ik toevallig de Moedvr Su perieure of boe zo hert in vertrou wen aan mama vertellen dit je buitenge woon gefortuneerd lieut, diat jij<zolf niet eens wist boe rijk je wel winsen lidt je pas zou- worden medegedeeld na je terug komst uit Europa. Het was een geheim en ik had geen recht het t© weten, maar ik fluisterde het den prins in het oor toen ik te Bell agio in zulk ©en spanning ver keerde omtrent hem en niamJa. Ik wist dat hij nu geen poging onbeproefd zon la ten om je tot vrouw te krijgen, en het blijkt dat ik goed Wat scheelt er aan, meneer Barrvmore? U moet niet 1k>os op mij zijin. Dat recht heeft Maida." „Ik ben niet boo® op u, miaar op me zelf." En voor een oogenblik Ralph zoo wel als Beechy vergetend en enkdl aan Maida denkend, zei ik„Geloof toch niet dat ik het wist! Had ik het geweten dau zou ik niet „Neen, neen! Zeg diit niet! Ik houd je aan je woord. Beechy, je Ohauffeulier en ik zijn verloofd." „Daar!" riep het kind uit, met een blik op Ralph, waarvan ik de beteekenis niet begreep. „Heb ik het niet gezegd?" Nu doet het er niets toe, doet liet wel?" luidde zijn bescheid. „Wat. mioet ik voe len als u juffrouw Destrey niet van liart© gelukwenscht?" .,,0, dat doe ik, dat doe ik," verklaarde het zonderlinge kind. „Den Ohauffeulier feliciteer ik eveneens. Maar op mijn beurt wacht ik een felicitatie van hem. Ik ga mijn haar opsteken, een lange japon aan trekken en mijn verloving met sir Ralph vieren Miaida's groote oogeti werden grooter dan ooit. „Beechy," protesteerde zij. ,»J® bent nog geen veertien-" „Neen, miaar zeventien. En toen ik dat aan Ralph vertelde, vroeg mijl me dadelijk ten huwelijk. Je mort weten dat hij op dit uitstapje mijla biechtvader is geweest, dus kent niemand beter dan hij wat goed en wat kwaad in mij isen ik denk dat wij een reclït genoeglijk leven zullen hebben als wij getrouwd zijn. Ik zeide mama dat ik geen prinsen in mijn huis wou hebben, en ik wil niet ook. Maar als zij na alles wat voorviel dwaas genoeg is dezen man toch te nemen, dan kunnen zij en ik somwijlen eikaars huis bezoeken. Het mijne zal zo-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1