W°. 48.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
9** jMHrfBHf.
A
MERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post -1.90
Afzonderlijke nummert - 0.05.
Dv.: j Ciu an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingon enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat
Intercomm. Telephoonnummer 66.
PKUS DBK ADVEKTENTIËN:
Van 15 regels f 0.9®,
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 oenttt by vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren ia dit Blad, by abonnement. Bene
oireulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het marinedebat in het
lagerhuis-
Bij het marinedebat in het Engelsche la
gerhuis hebben, zooals te verwachten was,
<1© voorstanders van inkrimping der oor
logstoerustingen de nederlaag geleden. Een
amendement tot vermindering van het door
de regeering aangevraagde bedrag met 2
millioen p. st. Icon slechts 70 stemmen ha
len liet werd verworpen met ©ene meerder
heid van 228 stemmen. De Engelsche regee
ring is daardoor in staat vier nieuwe dread
noughts op- stapel te zettenzij kan dan
rustig de toekomst tegemoet zien, want er
zullen voor gebruik in den oorlog gereed
zijn in
Engeland Duitschland
December 1911 16 11
April 1912 20 13
Voorjaar 1913 25 17
Tegenover Duitschland blijft de Engel
sche vloot dus steeds belangrijk in bet voor
deel. Nu is er wel gezqgd, ook van die re
geer ings tafel, dat de regeering het Scheeps
bouw pro gr am ma van de wereld in het oog
moet houden en elk mogelijk risico in hare
'berekening moet opnemen. Er is dan ook
reeds van gesproken, dat Engeland do vloot-
sterkte van den driebond tot maattetaf zou
moeten nemen voor de sterkte van zijne
vloot; voor de ,,two power standard" zou
dus in de plaats moeten worden gesteld een
three power standard". Op die manier re
deneeren do, zou men ver kunnen komen
er zou dan voor de vlootuihbreiding in het
geheel geen grens te stellen zijn. Gelukkig
is er niet veel kans, dat men zoo ver zal
gaan. Terecht werd in dit debat opgemerkt,
dat het belachelijk zou zijn, Oostenrijk en
Italië in aanmerking te willen nemen. Die
beide leden van den driebond staan onder
ling in eene s^oer eigenaardige verhouding.
Italië bouwt thans schepen, om in de Adria-
tisclie zee de meerdere van Oostenrijk te
zijn, en de Oostenrij.ksche regeering, daar
door geprikkeld, kondigt indirect het op
stapel zetten van dreadnoughts aan, of
schoon het parlement nog geen cent daar
voor heeft toegestaan. Dat die twee staten
gezamenlijk hunne vloten tegen Engeland
in het vuur zullen brengen, is misschien
mogelijk, maar toch eene mogelijkheid waar
van de waarschijnlijkheid ver is te zoeken.
Men behoeft de twee andere leden van
den driebond er dus niet bij te halen, om
een prikkel te vinden voor de uitbreiding
van de Engelsche vloot. Daarvoor heeft men
aan Duitschland alleen genoeg, en die prik
kel zal ook iverder zijne werking doen, want.
met- het getal dreadnoughts, dat zij in het
voorjaar vanj.913 zal tellen, is de Duitsche
vloot nog volstrekt niet op h'are volle sterk
te gekomen. Er zullen in de volgende jaren
•nog vier bijkomen, waardoor het aantal
'Duitsche dreadnoughts in 't geheel tot 21
zal (klimmen.
Niemand betreurt meer dan ik de nood
zakelijkheid van de ver-meerderde uitgaven
voor de vüoot," heeft de eerste minister As
quith in dit debat verklaard. Aan zulke
betuigingen van leedwezen heeft men niet
veel, wanneer zij komen van eene regee
ring, die, toen zij het bewind aanvaardde,
den wensch op de lippen had naar spaar
zaamheid en beperking van de krijgstoerus
tingen en die, in weerwil daarvan, den eer
sten stap gezet heeft op den weg, die heeft
geleid tot een algemeenen wedloop in 't
verhoogen van die uitgaven.
Uit de stemming over deze begrooting ziet
men, dat voorshands de kans nog ongun
stig is, dat hierin verandering zal komen.
De Daily News is van meening, dat eene
beweging ten behoeve der vermindering van
deze uitgaven geen effect kan hebben; het
blad schrijft
„Het is het ongeluk geweest van al onze
marir.odebatten in de laatste jaren, dat onze
vloot alleen besproken is in verband met die
van eene enkele mogendheid. Het program
ma van de Duitsche vlootwet heeft dit in
zekeren zin onvermijdelijk gemaakt. „Onze
betrekkingen met Duitschland waren en zijn
van den meest hartelijken aard", zeide de
eerste minister gisteren. De waarheid daar
van is niet onvereenigbaar met een bepaal
den wedijver in den schepen'bouwmaar het
is niettemin het geval, dat zulk een wed
ijver, over eene reeks van jaren uitge
strekt en verscherpt in die mate als hier ia
geschied, vol gevaar is voor de internatio
nale betrekkingen. Een wedloop in krijgs
toerustingen is verkeerd, niet alleen met het
oog op de economische verspilling, die hij
meebrengt, maar ook omdat hij altijd strekt
om h»t veel grooter© kwaad van den oorlog
to voeden. Indien de hartelijkheid van onze
'betrekkingen met Duitschland zich zal ont
wikkelen en blijvend zal worden zooals wij
wenschen, dan moet zij de bedreiging voor
haar eigen bestaan verdrijven, die in den
wedloop iu den schepenbouw ligt opgeslo
ten. De Engelsche voorstellen op de Haag
se he conferentie tot beperking van de
krijgstoerustingen mislukten, omdat de tijd
er niet rijp voor was. Maar de gedachte, die
er acfrlei lag, was gezond en kan, als zij
niet voorbarig wordt opgedrongen, eene niet
ver afgelegen toekomst veel rijper vinden.
Wij moeten uitzien naar eene definitieve po
ging om de beide landen samen te brengen,
van de zijde der openbare meening door op
te houden met het aanhoudend vergelijken
der beide staten als machtige vijanden, van
de zijde der regeering door met het plan
van vereffening der kleine verschillen en
wegruiming der bronnen van wrijving voort
te gaan,' dat het plan geweest is waardoor
al onze ententes van den laats ten tijd met
andere landen mogelijk zijn gemaakt."
Duitschland.
De prins-regent van Beieren zal in het
volgende jaar zijn 9Oen verjaardag vieren.
De Beiersche steden hebben plan hem bij
die gelegenheid bijzonder te huldigenook
zullen bijdragen worden ingezameld in ge
heel Beierende opbrengst zal bestemd
worden voor eene door den regent aan te
wijzen stichting.
Frankrijk.
De commissie van enquête van de Kamer
in de zaak-Rocliette, heeft zich met gx-ooten
ijver aan het werk begeven. Zij heeft zich
in vier subcommissiën gesplitst en heeft eene
deputatie naar den minister van justitie ge
zonden, om van hem mededeeling van alle
officieele stukken en van de instructie iu
de strafzaak tegen Rochette te verlangen
Minister Barthou stelde de cori-espondentie
van zijn departement met het O. M. ter be
schikking van de commissie, maar verklaar
de niet te kunnen toelaten, dat de commis
sie inzage nam in de neten van de instruc'
tie, zoolang het i-echterlijke vonnis in de
zaak niet was geveld. De commissie zal in
tusschen vooreerst haren ijver moeten in-
toomen, want eerst zullen de verkiezingen
voor de algemeene raden voorbij moeten zijn.
De minister van justitie heeft tot de amb
tenaren van het O. M. eene aanschrij-
ving gericht, die in ernstige bewoordingen
het misbruik afkeurt, dat de rechtbanken
plegen met de toepassing van de voorwaar
delijke verooi-deeling. Hij 6poort de amb
tenarén van het O. M. aan zich te verzetten
tegen de onvoorzichtige toepassing van dit
instituut, dat oorspronkelijk slechts bestemd
was een beklaagde, die voor de eerste maal
de wet had overtreden, de mogelijkheid te
openen om terug te keeren op den goeden
weg, en het eene volledige miskenning van
de geest der wet beteekent, wanneer men
haar weldaad ten deel laat vallen aan reci
divisten en gewoonte misdadigers, zoo ah nu
geregeld gebeurt.
Engeland.
De juiste tekst van de woorden, waarin
de eerste minister*Asquith de noodzakelijk
heid uitsprak van de 'beperking van de
krijgstoerustingen ter zee, is aldus
„Er is geen raensch in dit land, wien het
niet oneindig meer voldoening zou verschaf
fen, als wij een einde konden maken
eerst een langzamer tempo en dan een einde
- aan den aanbouw van deze noodzakelijke,
maar uiterst kostbare en geld vers pi Hen de
instrumenten van oorlogvoering en het al
dus gebruikte geld konden gebruiken voor
doeleinden, meer rechtstreeks nuttig voor de
welvaart en den vooruitgang van ons volk.
Wij zullen gretig gebruik maken van iedere
gelegenheid in die richting, die zich voor
doet".
De lvöln. Ztg. bericht, naar aanleiding
van deze rede, officieus uit Berlijn:
„De rede van den Engelschen eersten
minister Asquith over den vlootbouw van
Engeland en Duitschland wordt hier in de
politieke kringen levendig besproken. Men
kan slechts constateeren, dat de warmte, ja
hartelijkheid van den toon, dien Asquith iu
zijne beschouwingen over Duitschland heeft
aangeslagen, den besten indruk maakt; dit
beteekent toch ongetwijfeld een vooruitgang
in de richting, dat de beide staten hunne
wederzij dsche betrekkingen over het correcte
heen trachten te leiden op een goed vriend
schappelijk gebied. Want dat in Duitsch
land dezelfde gezindheid overheerscliend is,
dat kan aan geen Engelschman, die de din
gen wil zien en verstaat te zien hoe zij ook
in werkelijkheid zijn, verborgen blijven. De
stemming, die uit de woorden van den heer
Asquith tegemoet klinkt, schijnt ook het ge
wichtigste moment in deze gedenkwaardige
parlemeut6zittiug, en het valt onder haren
weldadigen indruk niet al te moeielijk, eene
zakelijke vergissing van den Engelschen pre
mier met slechts weinige woorden aan te
stippen. Die betreft den bouwtijd van onze
Dreadnoughts, dien de heer Asquith als wel
wat al te kort voorstelde. Officieele Duit
sche opgaven hebben duidelijk bewezen, dat
dit type van schepen ook bij ons een bouw
tijd verlangt, die beduidend langer is dar»
de Engelsche minister wil laten gelden".
De Berlijnsche correspondent van de
Daily Mail beeft van het rijks marine-depar
tement eene opgave ontvangen, waarin
eenige onjuistheden in de rede van Asquith
aangewezen worden. Voornamelijk wordt de
bewering bestreden, dat de vlootbouw is be
spoedigd. Slechts twee schepen, het linie
schip ter vervanging van de Frithjof en een
groote kruiser, zijn in het najaar van 1908,
behoudens de goedkeuring van den rijksdag,
aan de particuliere werven Schickau en
Blohm k Voss toegewezen.
Onjuist wordt het verder genoemd, dat
de bouw van vier Duitsche dreadnoughts
versneld is. De bouwtijd van vijf Duitsche
dreadnoughts heeft Asquith opgegeven als
durende van 26 tot 33 maanden. Er zijn «r
echter slechts vier; de vijfde (von der Tann)
is nog niet gereed. De bouw van do vier an
dere heeft geduurd: 40, 37, 37 en 38 maan
den. In April 1912, „de kritieke maand"
(volgens Asquith) zal Duitschland niet 13,
of misschien wel 17, dreadnoughts hebben,
maar slechts 11; eerst in het najaar van
1912 zal het er 13 hebbende 17 zal liet
niet hebben voor het eind van 1913.
Dublin (New-Hampshire), 17 Jul'.
Secretaris Mac Veagh heeft aangedrongen
op de oprichting van nationale bankvereeni-
gingen voor de uitgiften van noten voor het
geval, dat het geld schaarsch mocht worden
in den tijd van de oogstbeweging in het na
jaar. Hij verwacht wel niet, dat dio uitgifte
noodig zal zijn, maar de oprichting van die
vereenigingen is wenschelijk als voorzorgs
maatregel.
Rusland.
Eene aanwijzing van de plannen, die Rus
land in militair opzicht met Finland voor
heeft, geven de aanzienlijke geldsommen, die
zijn toegestaan voor het bouwen van kazer
nes aan spoorwegstations. Er is reeds be
gonnen met eene kazerne te Kouvola, dat
ongeveer in liet midden van de lijn Peters-
burg-IIangö ligt op het kruispunt van dezer»
spoorweg met de bij Kotha aan de Finsche
golf beginnende lijn, die noordwaarts gaat
tot aan Kajana. Eene andere kazerne wordt
bij Kezava gebouwd, ten noorden van Hel-
singfors, en verder zullen kazernes verrij
zen in Ekenas, ten oosten van Hangö, en
in Riihimahi, noordwestelijk van Kcrava. Al
deze plaatsen liggen in zuidelijk Finland in
de nabijheid van de Finsche golf en op de
in dat deel van het land liggende spoorwe
gen worden ook reeds nu, nog voordat de
definitieve verbindingslijn in Petersburg
gereed is, de noodigc veranderingen aange
bracht, om dan het Russische wagenmate-
rieel te kunnen gebruiken. Wanneer men
bij al deze maatregelen nog voegt de troe
pen versterkingen in verschillende plaatsen
van Finland, dan is het verklaarbaar, dat
de Finlanders, wier zelfbestuur door de on
langs door den Czaar bekrachtigde wet ver
nietigd is, ook wat de militaire maatrege
len betreft, de toekomst met bezorgdheid te
gemoet zien.
TarMj».
Saloniki, 16 Juli. De troepen, die
het Dibra-gebied zijn binuengerukt, zijn
herhaaldelijk slaags geweest met de Alba-
neezoD
Verscheidene aanvoerders der opstande
lingen zijn gevangen genomen.
Griekenland
Een Koninklijk besluit bepaalt de dag
van de verkiezing van de dubbele Kamer
van revisie op 21 Augustus. Den 14. Sep
tember wordt de zitting van de Kamer ge
opend.
KreU.
P ar ij s, 16 Juli. Na onderling over
leg tusschen de mogendheden werd besloten
het tweede wachtschip van Kreta terug te
roepen. Dientengevolge heeft de minister
van marine last gegeven, dat do Condé naar
Frankrijk moet terugkeeren.
China.
Een Reuter-bericht uit Peking houdt in,
diat de groote raad heeft besloten zijnq
voldoening uit te spreken over het in da
Russisch-Japansche overeenkomst uitge
sproken vasthouden aan de status quo in
Mandsjoerije. Een lid van den raad stelde
voor, nadere ophelderingen over de over
eenkomst te verlangendit werd echter
verworpen.
De strijd, die is gevoerd tusschen de Por-
tugeezen in Macao en Chineesche zeeroovers
en die volgens de laatste berichten ten gun
ste van Portugal is geëindigd, vestigt weer
eens de aandacht op deze bezitting. Sedert
vele jaren zijn grensgeschillen hangende
tusschen China en Portugal. In het laatst
van het vorige jaar hoopte men, dat die
vreedzaam zouden worden bijgelegd, toen de
Portugeesche generaal Maehado plotseling
de ouderhandelingen met den Chineeschen
gevolmachtigde afbrak, omdat die bij de in
Zuid-China heerschende opgewondenheid
toch .niet tot een resultaat konden leiden en
hij er de voorkeur aan gaf met de centrale
regeering in Peking verder te onderhande
len.
Een klein Portugeesch eskader werd daar
op in Macao geconcentreerd, omdat men toen
reeds den toestand als dreigend beschouwde.
Do Chineezen hebben namelijk reeds lang
het plan Macao terug te bekomen. Daar eek
ter dit plan geen kans op succes scheen op
te leveren, werden er groote plannen uit
gewerkt om de nabijgelegen haven Huug-
stjau als tegen Macao concurreerende haven
aan te leggen. Natuurlijk mislukte dit plan
tengevolge van het in China chronisch ge
brek aan geldmiddelen. Omstreeks half
April kreeg daarop eene Chineesche maat
schappij van de regeering ^le concessie tot
het bouwen van een spoorweg van Peking
naar Macao. De Portugeezen hadden vroe
ger van deze concessie afgezien. Zij hadden
gehoopt bij de onderhandelingen over do
grensregeling haar weer to kunnen verkrij
gen. Dat mislukte echter; ook zouden zij
■de financieele middelen voor den spoorweg
bouw niet hebben kunnen opbrengen.
Voordat nu deze spoorwegbouw is aan
gevat, die aan de Portugeesche kolonie
nieuw leven had kunnen bijbrengen, schij
nen de Portugeezen met Chineesche zeeroo
vers in ernstige moeielijkheden te zijn ge
raakt. Al te groote sympathie kunnen zij
bij dezen strijd niet voor zich opeischen,
want de vroeger bloeiende kolonie is onder
de Portugeesche heerschappij droevig in ver
val geraakt. In opium- en speelholen gaat
het grootste gedeelte van wat gewonnen werd
verloren. De Portugeezen. verleenen ook
aan Chineesche revolutionairen bereidwillig
onderdak en dezen voeren van huis uit hunne
propaganda tegen China. Deze kolonie is
alles balve een toonbeeld van den Euro-
peeschen arbeid in China. Het aanzien van
de blanken in China hebben de Portugeezen
zeker niet vermeerderd.
Hongkong, 17 Juli. De kanon-
neerbooten Patria en Macao zijn lieden
Vmar h*t Mtgelaéh
95 TAN
N. «n W. M- WILLIAMSON.
„Ik hield van je al na de eörst© da
gen. Ik kon niet gissen ooit een man als
jij te zullen ontmoeten. Maar och, ik
meende nimmer te zullen trouwen."
„Ik weet het, lieveling. Ik weet wat je
plannen waren. Nacht op nacht heb ik
wakker gelegen, mij afvragend of ik, arm
als ik was, je niet voor die koude toe
komst kon behoeden. Nooit echter had ik
mij het recht durven toeëigenen als dit me
niet al® een bliksemstraal had. getroffen."
„Tante Kathryn arme tante Kathryn
zou zeggen „het is beschikt." Ik
deed nooit de belofte dat diat ik me bij
de Zusters zou aansluiten. Nu begrijp ik
waarom mijn vader wilde dat ik een bui-
tenüandsche reis zou maken, zoodra ik
meerderjarig was. Hij vreesde dat ik een
beslissing zou nemen voor ik mijn hart had
gevonden."
„En heb je bet nu gevonden?"
„Neen. Ik ik heb het verloren."
''.Engel- Maar je hebt het mijne in de
plaats gekregen. Durf je bet werkelijk
wagen een armen kerel te trouwen en zelf
ook arm te wezen?"
Het bekooriijke scheps-1 tje lachte. „Gaar
ne" zei ze. Niemand bevond zich in de
hal dan Ad role, en de schaduwen lagen on
beweeglijk dus kuste ik haar, en wist
waarom ik werd geboren. Ik had er mij
dikwijls over verwonderd, maar zal' het
nimmer meer doen.
Wij hadden een vinnigen strijd ffirt de
gravin te voeren om te voorkomen,, dat zij
te Montenegro zou blijven en daar zoo spoe
dig mogelijk met den prins in het huwelijk
treden. De waarheid was zooals zij ein
delijk bekende dat zij Beechy's tegen
werking vreesde en haar liever niet eer
wilde ontmoeten voor zij onherroepelijk
prinses Dalmar-Kalm wtas. Ten slotte wia-
ren wij verplicht haar ails hot- ware met ge-
weld van haar minnaar weg te rukken, die
beweerde haar te zull'en volgen, zoo het
moest, naar het einde der wereld. Ik ge
loof dat hij. het doen zou ook, want even
als hij had gedreigd do laatste man in Mai-
da's wereld te wezen, zoo was na Maida de
gravin de laatste vrouw in de zijne, en,
hij zou zich vastklemmen aan haar en aan
haar geld zooals een drenkeling grijpt naar
eon stevig stuk hout.
Nooit zal ik dien rit daar het. bergland
vergeten waar een koning reed om zijn
bruid terug te halen.
Te Cattaro namen wij de visscliersboot
waarmede ik gisteren was gekomenen
toen do visschers zagen wat ik medebracht,
zullen zij me niet langer voor een dolle-
mbn hebben aangezien.
Dan de reis van Castrtnuovo naar Ragu-
sa, welke ik vijftien uur geleden in zulk een
gansch andere gemoedsstemming had afge
legd. En te Ragusa, Beechy, nog bleek
en ontsteld, van de canapé opspringend om
bij het openen van de kamerdeur Maida en
mij tegemoet te treden.
Ralph sprong eveneens op, en. zijn stool
stond zoo dicht bij haar caaiapé dat haar
wit huisgewaad of wat liet. ook was
er langs streek.
„Waar is mama?" was zooals vanzelf
spreekt de eerste vraag.
„Zij is naar haar kamer gegaan, en wij
moeten eens ernstig met je spreken voor
je elkaar terugziet,zedd Maida. „O,
Bechy, wees toch vooral lief voor haar. Zij
is zoo ongelukkig."
Wij vertelden alles wat er gebeurd was
en deelden Beechy behoedzaam het besluit
van haar moeder mede. Ik verwachtte een
zenuwtoeval, maar integendeel, zij lachte
noch huilde. Zij zat alleen doodstil, bui
tengewoon gedwee en met een uitdrukking
van schuldbesef op het bleek© gezichtje.
„Is het niet vreeselijk, en ik was niet
bij machte er iets aan te veranderen," ver
volgde Maida. „Hij is een slecht mensch
je weet niet boe slecht. Ondier afschu
welijke omstandigheden voerde lvij me naar
Montenegro, en bij mijn weigering om on-
madide'lllij'k met hem te trouwen, draaide
hij in het huis, waar wij' oius bevonden
omdat zijn motor defect was, de kamerdeur
op slot- en dreigde op mij te zullen schie
ten. Of hij het werkelijk zou gedaan heb
ben? Misschien niet. In elsk geval redde
meneer Barrymor» mij- Hij had het huis
ontdekt waar ik was en brak de deur open."
„Het is alles mijn schuld, wan het be
gin tot het eind," barstte Beechy op tra-
gischen toon los. Gisteren, gemarteld
door den angst dat er iets zou gebeuren,
beleed ik mijn schuld aan sir Ralph, maar
nu het gebeurd is, wil ik ook alles aan
jou bekennen. Ik werd zoo bang dat ma
ma werkelijk met den prins zon trouwen
och neen, zóó is bet niet begonnen 1
Lang golfden, bij het begin van onze reds,
liet ik mij voor de grap door hem uïthoo-
ren toen was het werkelijk een dolle
grap en vertelde hem hoe rijk manna was
en ook blijven zou ingeval zij hertrouwde.
Het leek mij zoo amusant zijn spel gade te
slaan en dat was het ook een poosje
tot plotseling de schrik mij om het hart
sloeg uit vrees te ver te zijn gegaan en
de zaak niet meer te kunnen stuiten. In
mijn wanhoop wilde ik eer tot de desperaat
ste dingen mijn toevlucht nemtn dan dien
mian tot stiefvader te krijgen. Dus offer
de ik jou op."
„Ik begrijp niet begon Maida, maar
Beechy viel haar in de rede.
„Toen wij je een bezoek brachten bij de
Zusters hoorde ik toevallig de Moedvr Su
perieure of boe zo hert in vertrou
wen aan mama vertellen dit je buitenge
woon gefortuneerd lieut, diat jij<zolf niet
eens wist boe rijk je wel winsen lidt je
pas zou- worden medegedeeld na je terug
komst uit Europa. Het was een geheim
en ik had geen recht het t© weten, maar
ik fluisterde het den prins in het oor toen
ik te Bell agio in zulk ©en spanning ver
keerde omtrent hem en niamJa. Ik wist
dat hij nu geen poging onbeproefd zon la
ten om je tot vrouw te krijgen, en het
blijkt dat ik goed Wat scheelt er aan,
meneer Barrvmore? U moet niet 1k>os op
mij zijin. Dat recht heeft Maida."
„Ik ben niet boo® op u, miaar op me
zelf." En voor een oogenblik Ralph zoo
wel als Beechy vergetend en enkdl aan
Maida denkend, zei ik„Geloof toch niet
dat ik het wist! Had ik het geweten dau
zou ik niet
„Neen, neen! Zeg diit niet! Ik houd je
aan je woord. Beechy, je Ohauffeulier en
ik zijn verloofd."
„Daar!" riep het kind uit, met een
blik op Ralph, waarvan ik de beteekenis
niet begreep. „Heb ik het niet gezegd?"
Nu doet het er niets toe, doet liet wel?"
luidde zijn bescheid. „Wat. mioet ik voe
len als u juffrouw Destrey niet van liart©
gelukwenscht?"
.,,0, dat doe ik, dat doe ik," verklaarde
het zonderlinge kind. „Den Ohauffeulier
feliciteer ik eveneens. Maar op mijn beurt
wacht ik een felicitatie van hem. Ik ga
mijn haar opsteken, een lange japon aan
trekken en mijn verloving met sir Ralph
vieren
Miaida's groote oogeti werden grooter dan
ooit. „Beechy," protesteerde zij. ,»J®
bent nog geen veertien-"
„Neen, miaar zeventien. En toen ik dat
aan Ralph vertelde, vroeg mijl me dadelijk
ten huwelijk. Je mort weten dat hij op
dit uitstapje mijla biechtvader is geweest,
dus kent niemand beter dan hij wat goed en
wat kwaad in mij isen ik denk dat wij
een reclït genoeglijk leven zullen hebben als
wij getrouwd zijn. Ik zeide mama dat ik
geen prinsen in mijn huis wou hebben, en
ik wil niet ook. Maar als zij na alles wat
voorviel dwaas genoeg is dezen man toch
te nemen, dan kunnen zij en ik somwijlen
eikaars huis bezoeken. Het mijne zal zo-