W\ 78. Woensdag 17 Augustus 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. d"' Jauraai g. AMERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per post - 1.50 Afzonderlijke nummert- - 0.05. I\:j Cm an verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen. Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummar 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 16 regels f 0.50- Elke regel meer - 0.16. Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 cent* bij vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrgf bestaan zeer voordeelige bepalingen tpt het herhaald adverteeron in dit Blad, b$ abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Chauvinisme en luchtscheep vaart. De wedvluchten, die door Fransche lucht schippens ondernomen, zijn door noord oostelijk Frankrijk, hebben aan beide zijden van de Fransch-Duitsche grens groote be langstelling gevonden, maar ook oen© min der aangename politieke echo verwekt. De Matin, het Parijsche blad dat in het op touw zetten van deze wedvluchten een aan zienlijk aandeel heeft gehad, heeft tot deze polemiek den stoot gegeven, door dien goeden uitslag van dezen vliegtocht in gezwollen: taal te schilderen, als eene vaderlandlsche overwinning en te spreken van ,,het Auster- liitz van de luchtscheepvaart''. De benoe ming van luitenant Camerman tot ridder van het legioen van eer is voorgesteld als eene belooning voor het opnemen van de grens en bij de beschrijving van de vlucht over Sedan werd de oude revanche-gedachte opgewarmd. Hugues le Roux gewaagde van een bezoek, dat (hij bij deze gelegenheid bracht aan het kasteel Bellevue, waar de capitulatie van 2 September 1870 ondertoee- kend werd, en besloot zijne beschrijving van dit bezoek met de woorden: „Mijin gastheer, de tegenwoordige bezitter van het slot der capitulatie, mompelde voor zijne zonen, voor het huls waar de as der geschie denis is gedraaid, evenialls ik, aan zijne herinneringen zich overgevendeMloedl" Wat dit „Moed!"' in dit verband betee- kent, kan men zich denken, wanneer men in het oog houdt, dat er te voren sprake was van den gevleugelden man, die van Parijs komt om den aan de grens wach tenden. het wachtwoord te geven. Aan den anderen kant heeft de Strass burger Post de Fransche pers stof tot er gernis is gegeven door hare ontboezeming, dat als er vliegmachines verschenen boven het tengevolge van den oorlog 1870/71 bij het Duitsche rijk ingelijfde gebied, zij met vuur uit machinegeweren moesten worden ontvangen. De Temps troost zich er mee, dat een dergelijke uitval ook in Duitschland die verdiende afkeuring vindtzij schrijlft: „Er zijn rechters in Berlijn, er zij'n lieden van rechtschapen zin, in staat om op te komen togen eene zoo anti-sportieve en waarlijk onmenschelijke houding." De L an terne roept uit: „Geene overdrijvingenWij willen eene vreedzame overwinning vieren en niemand ophitsen. Dat laten wij over aan de Strassburger Post." Maar ook tegen de overdrijvingen in de Fransche pers wordt opgekomen, o.a. door de officieuse Petite République, die op merkt: „Het zou kinderachtig zijn te doen zooals zij, die altijd meenen de Elzas te her nemen, wanneer zij voor het standbeeld' van Straatsburg den mond opendoen." De Lan tern© erkent, dat die laatste verrichtingen van de Fransche luchtschippers, die de be wondering van de wereld wokten in staat zijn de Franschen met vaderlandelievendên trot6 te vervullen. Daarna gaat zij aldus voort: „Maar dit rechtmatige gevoel van nationalen trots mag niet zoozeer in chau vinistische overdrijving ontaarden, diat het een agressief karakter tegen onze buren- aan neemt. Dat zou in de eerste plaats smakeloos zijn en daarom niet Franschhet zou echter ook in 't geheel niet zijn in overeenstemming met onzen tijd. Voor ons beteekent eene zoo schoon© overwinning van den menschelijken geest over de elementen waarvan de eer ons voor een groot deel toekomt en waarop wij trotscli zijn, tecli vooral eene overwinning van de menschheid, die geene grenzen kent maar veeleer eenmaal tot hun verdwijnen moet bijdragen. Zeker heeft Frankrijk het recht ontdekkingen, die het zelf verwezen lijkt heeft, voor zijne verdediging aan te wen den, en niemand waardeert met groot er op rechtheid dan wij dén helcihaftigen moed van onze officieren, die zich oefenen om de vliegtoestellen in den dienst van de militaire verkenning te stellen. Maar wij herhalen, dat onze landslieden zorgvuldig alles moe ten vermijden, wat aan den triomf van de wetenschap eene agressieve wending zou kunnen geven, tegen wien het ook moge zijn." Men ziet Meruit, dat men in Frankrijk niet overal zoo denkt als in de kringen, waar van de Matin het orgaan is. Datzelfde kan ook worden gezegd van Duitschland, wat de in de S trass burger Post uitgesproken mee ning betreft. Duitschland. M n c li e n, 16 Aug. Het Belgische Koningspaar is heden hier aangekomen, om zich naar Brussel te 'begeven. Bremen, 16 Aug. De president van Chili is hier aangekomen. 17 Aug. De president van de repu bliek Chili Pedro Monti, die gisteren hier was aangekomen, is om 11.50 des avonds aan eene hartverlamming gestorven. (President Montt was den 25. Juni 1906 voor vijf jaren tot dit ambt gekozen en had het den 18. September van dat jaar aan vaard.) Frankrijk. De officieuse Petit Parisien meldt, dat do minister van openbare werken, die met Fallières gisteren naar Bern is vertrokken, de gelegenheid van dit bezoek zal aangrij pen, om met de Zwitserse he autoriteiten over verschillende vraagpunten te spreken, die betrekking hebben op het in werking treden van de overeenkomst nopens de toe gangswegen tot den Simplon. Bern, 16 Aug. De president der Fransche republiek is heden avond om 11 uur nit Bern vertrokken. Hij werd levendig toegejuicht door de bevolking. Engeland. In Bantry (Ierland)" heeft eene groote kloppartij plaats gehad tusschen aanhangers van O'Brien en Redmond, waarbij 40 perso nen, ook verscheidene politie-agenten, ge wond werden. Drie parlementsleden, volge lingen van Redmond, konden slechts onder bescherming van honderd politie-agenten den terugtocht naar het spoorwegstation onder- nemeta Spanje. De gewezen minister-president Maura heeft in de kathedraal van Palma een Te Deum bijgewoond, dat werd gegeven als pro test tegen den aanslag, die op hem i6 ge pleegd, en een dankdienst voor zijne gene zing, De overheid was tegenwoordig en eene groote menigte juichte hem toe. De stakers to Bilbao hebben besloten de staking tot het uiterste door te zetten. De leider van de staking 'heeft verklaard, dat 82 schepen zonder lading blijven, dat in de hoogovens de vuren geblusoht werden, dat er overvloedig geld inkomt tot ondersteuning van de stakers en dat de stakers de tot wer ken gezinden moeten verhinderen den ar beid te hervatten, maar botsingen met de troepen moeten vermijden. In tegenstelling tot de geruchten, die gewagen van eene verbetering der betrek kingen tusschen Spanje en het Vaticaan, beiicht de Fraukf. Ztg. uit Rome, dat de Heilige Stoel meer dan ooit er bij volhardt, dat Canalejas de laatste kerkelijke beslui ten. en wetten moet intrekken. Anders luidt het bericht van het Gior- naile d'It-alia, dat een hoog© prelaat van het 'kardinaal-staatssecretariaat naar Spanje 16 gereisd, om met gemachtigden van de Spaansche regeering eene basis voor de her vatting van de onderhandelingen te bespre ken Daar de Os6ervatore Romano nog on langs had herhaald, dat de onderhandelin gen slechts n'a intrekking van de anti-cleri- cale wettelijke maatregelen mogelijk waren, baarde deze tijding opzien. De Corriere del- la Sera bestreed haar. De Corriere d'Italia sprak haar officieus tegen, omdat het staats secretariaat er niet6 van wist en ook het uitzenden van gemachtigden onnoodig zou zijn, omdat de wederzijdsehe gezantschap pen nog goed werken. Het Giornale d'Italia haidhaaft intu&schen zijn bericht en noemt als zijn zegsman, mgr. Benigni, den inepira- teur van het persbureau van kardinaal Mer ry del Val. Een kardinaal heeft aan den correspon dent van de Imparcial te Rome verklaard, dat het Vaticaan geen enkel initiatief zal nemen, totdat de Cortes weer bijeenkomen, tenzij de houding van de Spaansche regee ring het daai"toe dwingt. De Liberal zegt van den laatsten 6tap van den nuntius, dat deze niet strookt met de diplomatieke gebruiken, maar dat de vertegenwoordigers van den Heiligen Stoel •zich hem in hunne hoedanigheid van pries ter veroorloven en dat hij overigens geene uitwerking zal hebbenhij duidt intusschen op een wenech tot toenadering. De onder handelingen zullen hervat kunnen worden, wanneer het Vaticaan afziet van zijn eisch tot intrekking van het -verbod der oprich ting van nieuwe kloosters en van de andere maatregelen van Canalejas. In eene radicale vergadering te Santan der verklaarde de socialist Cortes, dat als de clericalen opstonden, de republikeinen hen zouden vernietigen en dat het dadelijke gevolg zou zijn de vernieling van de kloos ters. De afgevaardigde Soriano spoorde de republikeinen aan Canalejas te 6teuneii, maar op de manier van kanonnen, geplaatst achter de troepen, om hen neer te vellen, als zij terugwijken. Rusland. Petereburg, 16 Aug. De ad junct-minister van buiten 1 andsc-he zaïken Sa- sonow en de Spaansche gezant graaf de la Vinaza hebben heden een arbitrageverdra<g onderteekend. Turkije. Volge.ns.de Jeune Turc is aan den Turk- schen gezant te Sofia opgedragen, niet al leen te protesteeren tegen liet communiqué van het Bulgaarsche gezantschap te Lon- dei', waarbij de 'berichten, die melding ma ken van daden van geweld bij de ontwape ning, onjuist worden verklaard, maar ook te verlangen, dat afkeuring zal worden uit gesproken over de houding en de taal van den Bulgaarschen gezant. Eene onlangs opgerichte „Macedonisch- Adrianopelsche revolutionaire organisatie" heeft te Sofia eene oproeping venspreid, die als haar doel aanwijst, den Bulgaarschen staat te dwingen, dat hij den volkswil ver vult, d. w. z. den Macedoni6ch-Bulgaarecho vrijheidsstrijd door de militaire ondersteu ning van Bulgarije tot de overwinning te brengen. De Bulgaarsche ministerraad heeft, vol gens eene mededeeling van Wolff's bureau, besloten de kwestie van de Macedonische vluchtelingen open te laten en eene afwach tende houding aan te nemen. Totdat de kwestie voor goed geregeld zal zijn, bepaal de de regeei-ing, dat aan de in Sofia aanwe zige vluchtelingen arbeid zal worden ver schaft. Saloniki, 16 Aug. Volgens een. bericht is niet het paleis van den gouver neur in Uskub aangevallen, maar de konak te Tikirock (dÜstrict Ischtib), die in brand is gestoken met het telegraafkantoor en een aantal huizen. Griekenland De gezanten van Engeland, Frankrijk en Italië hébben den minister van buitenlandl- 6che zaken Kallergis bezocht en 'hem in vriendsckappelijken vorm den raad van hunne regeeringen overgebracht om de can- didatuur van Venizelcs en van de overige Krctensische politiekere, met het oog op de in Turkije heerschende opgewondenheid en om onaangename gevolgen voor Griekenland te vermijden, terug te trekken. Zij gaven te kennen, dat als deze candidaturen ge handhaafd werden, de beschermende mo gendheden gezamenlijk officieele stappen zouden ondernemen in Athene en in Kanea. Naar in Athene verluidt, is Turkije, dat zich met Rumenië heeft verstaan en een con flict met Bulgarije niet meer vreest, beslo ten de eventueele toelating van de Kreten- sers tot de Grieksche Kamer als een casus belli te beschouwen. Kreta. Kanea, 16 Aug. Gasteren morgen hebben de consuls mondeling aan do regee ring verklaard, clat de Kreteusischo ean-dida- ten, diie voor die verkiezingen in Griekenland zijn voorgesteld, aan de kiezers zullen moe ten kennis geven, dat zij weigeren de candi- datuur te aanvaarden om ernstige verwikke lingen te vermijden. CMna. De laatste onlusten op het eiland Kolo- wano werden door de Portugeezen zoodanig voorgesteld, alsof men daarbij uitsluitend met- Chineeeche zeeroovers had te doen. Daartegenover weet de Agence d'Extrême Orient uit Peking te berichten, dat het op treden van de Portugeezen op Kolowane bijna een Chineesch-Portugeesch incident zou hebben verwekt. De Agence schrijft: Het eilandje is sedert lang een twistap pel tusschen de beide buren. Chiueesche zeeroovers hebben zich dezen toestand ten nutte gemaakt om Kolowane als schuilhoek te benutten, om van daar uit de omliggende eilanden en ku6ten te brandschatten. Toen de zeeroovers van Kolowane op zekereu dag ook Macao bezochten en een. kind sta len, om den vader een groot losgeld af te dwingen, verloor de Portugeesche gouver neur het geduld: hij zond 50 soldaten naar Kolowane. Toen deze in de huizen van het eiland onderzoek deden naar het geroofde kind, wendden de bewoners zich met eene 'klacht daarover tot den gouverneur-gene raal te Canton. Zij lieten zich echter ook dooi- de zeeroovers bewegen de Portugee zen aan te vallen. Daar de Portugeezen hier bij zeer bestookt werden en. verscheidene 6cldaten gewond werden, zond do gouver neur van Macao kanonneerbooten, die do dorpen plat 6choten, de bewoners dwongen in de jonken te vluchten en verscheidene van dezen in den grond boorden. Eene groo te menigte Chineezen, mannen, vrouwen en kinderen, kwamen hierbij om het leven. De gouverneur-generaal van Canton had kanon- neerbooten gezonden om de eilanders te be schermen. De beide kanon neerboo t-flottilles lagen dreigend tegenover elkaar, toen ge lukkig een storm beide partijen dwong zoo spoedig mogelijk in de haven van Macao 'be scherming te zoeken. De zeeroovers trokken partij van den wapenstilstand, om zoo spoe dig mogelijk uit Kolowane te vluchten. Den dag daarna bezetten Portugeezen en Chi neezen gezamenlijk 'het op het eiland aan wezige fort. Bij de nieuwe huiszoekingen, die daarop plaats hadden,, vond men niet alleen het geroofde kind. dat aanleiding ge geven had tot de moeielijkheden, maar ook nog vijf andere geroofde kinderen, alsmede een man en eene vrouw, die door de zeeroo vers gevangen waren gehouden. Ondanks het gemeenschappelijke optreden op Kolo wane, waartoe het ten slotte gekomen is, is er tusschen de Chineezen. en de Portugee zen eene groote spanning ontstaan. De Chi neezen verlangen, dat de grenskwestie van Macao terstond ter hand zal worden geno- nen, opdat zulke incidenten in het vervolg kunnen worden vermeden. Vereenigde Staten. New-York, 16 Aug. De regelings- commissie voor de republikein6che conventie van den staat New-York, die dén 27en Sep tember te Saratoga zal worden gehouden, heeft het voorstel verworpen om aan Rooee- velt het voorzitterschap van de conventie op te dragen en met algemeeue stemmen den vice-president Sherman voor dat eereambb gekozen. Tweede telegram. De vrienden van Roosevelt verklaren, dat de stijd hier mee niet uit is. De leden van de conventie zijn niet verplicht de aanbeveling van do regeliug8ootnmi6sie te volgen en kunnen hem nog tot voorzitter kiezen. Dit eereambt is bijzonder begeerd, omdat van den voorzitter verwacht wordt het houden van de hoofd rede bij de opening van de vergadering, waarin hij eene schets kan geven van de poli tieke gedragslijn, die moet worden gevolgd'. De handelwijze van de commissie is eene aanwijzing A-oor Roosevelt, dat men zijne in zichten omtrent de staatspolitiek met na- drak wil bestrijden. HANZE A TEN. I 21 DOOR RUDOLF HER ZOG. Op een anderen avond liep het gesprek I over zijn zoon, „Hij heeft een eigenaardig karakter en I zijn bloedmenging belemmert zijn ontwik- I keling. 't Is eigenlijk niet goed rassen te vermengen. Het kroost lijdt er altijd on- der. Altijd speelt het Spaansche bloed van de moeder den jongen een poets. Juist heeft hij zich beijverd geheel een Hambur ger te zijn, een vast doel in het oog te hou den en er op los te gaan of plotseling jaagt er een golf vreemd 'bloed door zijn aderen; zijn fantasie wordt opgewekt, alles raakt aan het dwarrelen en de goede voor nemens ziju weer verdwenen. Rechts en I flinks lokte elke weg hem ter zijde, als be vond zich daar iets geheimzinnigs, dat hij tot eiken prijs moet leeren kennen. Alsof I het leven zoo lang is, om tijd genoeg te la ten voor het najagen van zooveel doeledn den." „Ach, hij is nog zoo jong „Ook daarin laat het bloed 'van de moe- der zich gelden. Met zijn twintig jaren is hij al volkomen rijp voor het salonleven, volkomen op zijn gemak in gezelschappen En daarom is 't zoo moeilijk hem te leiden. „Toon hem je liefde, Karei." „Dat zou zeker heel goed zijn. En dat zal Ik ook doen, want ik houd innig veel van hem, maar eerst moet hij den weg op, dien ik verlang. Daarvan kan ik niets la ten vallen. Zijn karakter moet kleur be kennen naar één zijde, en dat is naar m ij n zijdel Ik ken geen afschuwelijker ge dachte dan dezede mogelijkheid, dat de werf van K. R. Twersten zich bevond in onbekwame, onbeduidende handen, of ten minste in handen van een man, diie als er moest worden ingegrepen, dit naliet uit een gevoel van weekhartigheid.' „Misschien heeft het leven een andere leerschool voor hem bestemd." „Daar zou ik hem voor wiillen sparen, Ingeborg, want een andere school kan slechts een zoodanige zijn, waarbij ik mijn handen voor eenigen tijd van hem zou moe ten aftrekkeu en dan ben ik overgeleverd aan het toeval. Dat is een factor, dien ik in mijn berekeningen niet ken. Robert w.il beslist niet de Polytechnische School be zoeken. Omdat hij zichzelf reeds beschouwt als geheel volwassen man, scMjnt hem het denkbeeld onuitstaanbaar nog een jaar met de schoolboeken te moeten doorbrengen. En dan komt liet onrustige, Spaansche bloed bij hem in bewegung, Hij wil de we reld in, welke zijn moeder .hem als zoo ver lokkend afschildert. Die armzalige we reld „Eu zou hij 't niet zonder de Polytech nische School kunnen stellen?" „Het mag den chef niet ontbreken aan keunis van datgene, waarmede zijn onder geschikten vertrouwd zijn. Ga maar na, de tegenwoordige tijden, de eeuw van- de techniek, die eiken dag nieuwe uitvindingen brengt. Dan zou hij staan voor zaken, die voor hem wonderen zouden zijn. En de eisch, dien wij ons moeten stellen, isda delijk begrijpen, onderzoeken aanpakken, huitenlandsche concurrentie schaakmat zet ten 1 Alles snel als het weerlicht. En onze ingenieurs moeten voelen, dat de chef hen begrijpt, als zij iets voorstellen. Dat al leen spoort hen aan tot ontplooiing van al hun krachten, en daarheen wal ik het heb ben." In het huis van Twersten in de oude Ravenstraat heerschte een buitengewone drukte en beweging. Het dienstpersoneel' liep rond met hooggekleurde wangen en koortsachtig schitterende loogen. Geen stofje op de meubels, geen vlekje op het zilver en het kristal. Vroolijk knetterde liet vuur in, de verschillende stookplaats^11- Een warme atmosfeer vulde het geheele huis. I En nu stondrii zij allen in die voorgang van liet huils: de huisknecht, de keuken meid, het kamermeisje en het derde meis je, en knikten elkander in opgewekte ver wachting toe. Een rijtuig kwam aanrij den. Frederdk hield de paarden, in. De knecht snelde toe en deed het portier open. Twersten, vader en zoon, stegen uit. Zij strekten de handen behulpzaam uit in net portier. Wit bontwerk kwam te voor schijn, omhullend een gezicht van ivoor, met kersroodèn mond en scliifcterendv» zwarte oogen. Angèle Twersten was tehuis gekomen. „Dag, mevrouw 1 Welkom thuis, me vrouw Door de dienstboden omringd, stond zij dn de héldere niet een kleed bedekte voor gang en stond toe, 'dat men haar handen kuste. Ilaar buigzame, slanke figuur was hoog opgericht. 'Vroolij'kheid straalde uit haar oogen. „Maakt je 't allen goed?" vroeg zij met haar heldere, jeugdige stem, aan wélke het buitenilandlsclie accent een aangename weekheid gaf. En zij lachte elk der dienst boden toe, als gold haar vriendelijke ver welkoming elk in het bijaonder. „Ja. ja! Mevrouw, geef mij uw bonten mantel en uw sjaalA1ê mevrouw naar de kleedkamer wil gaan Zelfs de keukenmeid liep mede, om ook haar diensten aan te bieden. „Wat is zij toch mooi.!" „Och," riep Angèlej „laat dien koffer maar dicht. De kleeren, die daarin zijn, kan ik niet meer dragen. Morgeu zal ik ze er uit nemen e11 jelui cadeau doen. Anne, doe mijn kast eens open en geef mij mijn warmste, dikste kamerjapon. Het lijkt hier wel Siberië I Wie helpt mij mijn schoe nen uittrekken? O, mijn voeten zijn zoo koud 1" Zij knielden voor haar neder en trokken haar laarsjes uit. Toen wreven zij, met haar groote handen, die kleine teedere voetjes onder het uiten van allerlei blijde woordjes. Er ging iets uit van deze vrouw, dat niets anders was als het echt vrouwe lijke en ook niets anders wildé zijn als d'at vrouwelijke, waarmee zij de menschen om zich heen tot zich trok en hun blinde lings© he genegenheid won. „Goed, meisjes, helpt mij uitkleeden. Hoe hébt jelui t gehad zonder mij? Hebt jelui je bezorgd over me gemaakt, dat me op reis iets zou overkomen?" Ais eenig antwoord kreeg zij te hooren: „O, mevrouw, wij zijn zoo blij, dat u terug zijt Een halfuur lang onderwierp zij zich aan haar angstvallige zorgen. Toen ruischte zij, door de meisjes gevolgd, het geheel*3 huis doorzelfs om den hoék van de keu kendeur stak zij even, het hoofd, waarom het zware donkere haar jn krul'leir danste, „Braaf, Julila! Ik behoef me immers met niets te bemoeien?" De keukenmeid streek met haar handen langs het eng om de heupen sluitende schort en schudde en lachend van neen. Twensten was in de zitkamer en Robert zat naast hein. Zij kwam daar binnen- ruischen en ging tusschen hen in zitten. „Jelui moet me niet al te veel aanzien, hoorJelui ziet er zoo recht feestelijk uit, en ik heb bijna niets om aan te trekken." ,,U ziet er keurig uit, mama." „Jij, groote jongen! Om mij aan boord zoo om deii hals te vallen Ik moest me schaonen al zoo'n groeten zoon te liebben." „Zij hebben mij voor uw verloofde ge houden, mama." „Wat kun je hoffelijk zijn, baasje! Je bent toch nog een kind, of.... ne©n, eigen lijk niet meer, zoo'n knappe groot© man!" „Och, mama, men zou u niet voor ouder houden dan ik." „Niet? Ik zou 't zelf ook bijna, gelooven. En nu miag je me nog een kus geven,." Zij hield hem haar lippen voor en Ro bert omhelsde haar onstuimig. „Hou op, hou opJelui Duitschera zijt zoo wild Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1