W\ 134.
Jaargang.
Woensdag 12 October 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post - 1.50
Afzoi.dorlijke nummer - 0.05.
r«:o Couan verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen
Advertentifintnededeelingon enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEBTENTlSN:
Van 16 regels f 0.50
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 teute bjj vooruitbetaling
Qroote lettert naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverte«ren in dit Blad, by abonnement. Ben*
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Dc Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken
nis van belanghebbenden, dat, volgens het schrijven
van den Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht, d.d. 10 October 1910, -ie afdccling, no.
5506/3701, de navolgende schietoefeningen zullen
plaats hebben
Op 12 en zoo noodig ook op 13 October 1910
van het fort Pampus.
Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht
kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt gemaakt
een sector, begrensd door de ware richtingen
O.N.O. door Oost tot Z.O.t.Z. (78 tot op 4500 M.
van het fori.
Op 19 en zoo noodig ook op 20 October a. s.
zullen gelijksoortige oefeningen worden gehouden
waarbij dezelfde sector onveilig wordt gemaakt.
Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal van hel
fort Pampus eene roode vlag waaien, die 3 uur
vóór het begin der oefening halfstok en één uur
vóór de oefening geheel voorgeheschen wordt.
Bovendien zullen tegelijkertijd en op dezelfde wijze
roode vlaggen waaien van de batterijen Diemerdam
en Burgerdam, de Westbatterij nabij Muiden en den
kerktoren te Muiderberg.
Op 18 en zoo noodig ook op 19 October a. s. van
het fort Hoek van Holland.
Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht
kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt gemaakt
een driehoek, gevormd door het fort, eene roode
vlag benoorden en eene bezuiden het zeegat tot ®p
3100 M. van het fort.
Op den dag, waarop gevuurd wordt, zal van het
fort eene roode vlag waaien, die 3 uur vóór h«t
begin der oefening halfstok en één uur voor de
oefening geheel voorgeheschen wordt.
Amersfoort, den 11. October 1910.
De Burgemeester voornoemd
WUUTIERS.
Politiek Overzicht
De indruk van de Portu-
geescbe revolutie in Spanje.
Men behoeft nauwelijks te zeggen, dat de
gebeurtenissen in Portugal nergens een krach
tiger weerklank hebben gevonden dan in het
naburige Spanje. De revolutie in Portugal is
eene gebeurtenis, waarbij geen Spanjaard on
verschillig zal blijven. De weg der bescha
ving loopt parallel in de beide landen. Hoe
wel geheel verschillende natiën, maken
Spanje en Portugal deel uit van één schier
eiland. Geen bergrug of stroom vormt de
grens, behalve over kleine afstanden langs de
Minho, dc Douro en de Guadiana. Zij voelen
zich als van één stam, en ondanks hunne
verschillen, hebben zij veel gemeen. Dc idea
listen van beide landen droomen van eene
toekomstige Iberische unie, die elk van de
•beide deelcn toelaat zijn zelfstandig bestaan
tc blijven leiden.
De revolutie in Spanje wordt door iedereen
in Spanje gevoeld als eene gebeurtenis, die
hem zelf bijna rechtstreeks aangaat. Dc men-
schen spreken van niets anders en denken
aan niets anders. Dit geldt evenzeer van den
Koning als van eiken Spanjaard, die ontwik
keld genoeg is om de dagbladen te lezen. In
de eerste dagen na de revolutie waren de
ministers bijna permanent bijeen om samen
of met den Koning te confcreeren; de beurs
reageerde als onder den indruk van eene
paniek, en in de straten der hoofdstad ver
toonden zich patrouilles bereden politie, ter
wijl het militaire element van de straten ver
dween, omdat de troepen in de kazernes ge
consigneerd werden. De rcpublikeinschc bla
den verschenen met opschriften, die dc over
winning van dc revolutie verkondigden en
aanwezen hoezeer de toestand in Spanje
overeenkwam met dien in het naburige land.
Wat zal de uitwerking zijn, die de opkomst
van de republiek in Portugal zal hebben in
Spanje? De correspondent van dc Daily News
te San Sebastian heeft daarover eene vaste
overtuiging; hij schrijft: „Er zal waarschijnlijk
ook in dit land eene republiek komen, maar
niemand kan zeggen of dat zal zijn in zes
maanden of in tien jaren. liet effect van ten
republikeinsclien nabuur in het westen zoo
wel als in het noorden, zal zijn, dat die dag
wordt verhaast. Zij, die hem moesten vree
zen, zijn in een toestand van fatalistische be
rusting vervallen".
Intusschen zijn er ook, die er anders over
oordeelen. Zoo knoopt een schrijver in de
Neue Freic Prcsse aan de mededeeling, dat
de republikeinsche partij in Spanje zooveel
mogelijk munt slaat uit de omwenteling
in liet naburige land, deze opmerkingen vast:
„Maar de Bourbonsche dynastie zit vaster in
het zadel dan de Coburgsche lijn der Bra-
ganzas. Aan een volksopstand is in Spanje,
dat zulk een kenschetsend regionalisme ver
toont, niet te denken. Asturié en Galicië zul
len nooit met Castilië en Cataloniê gelijktij
dig opstaan. Canalejas zit vaster dan ooit en
is door eene zeer handige takliek er in ge
slaagd zich rechts en links bondgenooten te
maken. Hel Engelsche huwelijk van den
Koning heeft de dynastie der Bourbons be
vestigd. Bovenal echter staat de groote me
nigte der officieren, anders dan in Portugal,
onverschillig tegenover dc politiek. De tijd
voor militaire pronunciamienlos schijnt in
Spanje voorbij te zijn. En Canalejas heeft
kans gezien een krachtmensch, die het leger
van Spanje geheel in de hand heeft, aan de
zijde van het liberalisme te brengen: don
kapitein-generaal van Cataloniê Weyler, „el
dc Cuba".
Men ziet de opvattingen over de kansen
van de republiek in Spanje verschillen. Maar
niemand zal tegenspreken, dat er groote be
kwaamheid toe noodig is om in dit moeielijke
tijdsgewricht het schip van staat te bestu
ren. Een bewijs daarvoor levert de rede, djè
dc minister-president Canalejas dezer dagen
in de Kamer gehouden heeft, waarin hij met
kracht dc oppositie van rechts en van links
geeselde. Aan de rechterzijde verweet hij,
dat zij in den afgeloopen zomer 't had aan
gelegd op aansporing tot den burgeroorlog.
De regeering moest de ongeloofelijks'e
smaadredenen, lasteringen en bedreigingen
verduren. De bissohoppen beweerden, dat
Canalejas aan joodsch goud verkocht was.
Geestelijken daagden hem uit tot een twee
gevecht anderen predikten, dat een per
soonlijke aanval op hem een Godgevallig
werk was. Zoo werd de leer van Chridus
verkondigd.
Wat de onderhandelingen met het Valicaan
betreft, was het verwonderlijk, dat dc curie
zwarigheden maakte om aan de monarchie
van Alfonso de godsdienstvrijheid toe te'
staan, die zij vroeger driemaal had bewil
ligd in 1869 na de Spaansche revolutie, in
1872 onder Koning Amedeo, in 1875 onder
de regeering van Canovas. De onverzettelijk
heid begon, toen Sagasta, om Alfonso Xin
op den troon te bevestigen, de onverstan
dige daad beging mot Rome te onderhande
len om de Carlisten in toom te houden. Toen
kreeg plotseling de kerk de overhand over
den staat, en vruchteloos trachtte later Mo-
ret het oppergezag van den staat te herstel
len. Thans echter is het oogenblik daartoe
gekomen. Spanje is reeds tweemaal door
kloosterlingen overstroomdna het verlies
van de Phitippijnen en nadat Frankrijk had
gebroken met Rome. Thans, na de uitroe
ping van de republiek in Portugal, dreigt
eene nieuwe immigratie van de congregatiën.
Hij is geen vijand van den godsdienst, maar
beschouwt het ultramontanisme als eene
geestelijke en ethische lepra, die moet wor
den uitgeroeid.
Hierna wendde Canalejas zich legen de re
publikeinen en socialisten. Hij verweet hen,
dat zij stakingen verwekten niet om het lot
van de arbeiders te verbeteren, maar enkel
om onrust te verwekken. Hij riep hen toe
„Wanneer gij sterk genoeg zijt om het be
staande stelsel ten val te brengen, doe het
dan terstond. Maar waarom altijd dc revo
lutie in den mond te hebben, terwijl gij weef,
dat gij zwak en verdeeld zijt? Gij verscheurt
zonder nut het vaderland. Gij ondermijnt
zijn crediet." Hij verklaarde ten slotte, dat
hij zeer goed de voldoening begreep, die de
gebeurtenissen in Portugal onder de Spaan
sche republikeinen hadden verwekt, maar
de verklaring van een republikeinsclien lei
der, dat ook in Spanje de beweging was
voorbereid, moest hij als dwaasheid kenschet
sen.
Uit deze laatste woorden kan men opma
ken, dat de regeering voor 't oogenblik niet
bevreesd is, dat het voorbeeld van Portugal
in Spanje navolging zal vinden.
Diiitschland.
Berlijn, 11 October. Heden voor
middag 1Ü uur begonnen in de nieuwe aula
de feestelijkheden naar aanleiding van het
honderdjarig bestaan der universiteit. Door
den rector voorafgegaan, verschenen daarbij
de Keizer, in de huzaren-uniform, de Keize
rin, de Kroonprins, de prinsen August Wil
helm, Oskar en Joachim, prinses Victoria
Louise, prins Rupprecht van Beieren, hertog
Johann Albrecht, dc rijkskanselier, de minis
ter van onderwijs e.a. Na een toespraak van
den rector hield de Keizer eene redevoering,
waarin hij uiteenzette, dat Koning Friedrich
Wilhelm III voor honderd jaren de univer
siteit heeft opgericht, om door geestelijke
machten den slaat te vergoeden, wat deze
aan physieke krachten had verloren. Een
liooge burcht der wetenscliap vormt thans
de universiteit, wijl ze over de grenzen van
Pruisen en Duitschland heen aan internatio
nale beteekenis heeft gewonnen. Het groote
plan van wetenschappen, door Humboldt
ontworpen, waarbij naast de academie van
wetenschappen, en de universiteit zelfstan
dige inrichtingen van wetenschappelijk on
derzoek worden verlangd, is intusschen nog
niet verwezenlijkt. De oprichting van zulke
instellingen, welke het kader der hooge-
school te buiten gaan afzonderlijk, heeft
in Pruisen met de ontwikkeling dei' univer
siteiten geen gelijken tred gehouden. Derge
lijke inrichtingen van wetenschappelijk on
derzoek zoo spoedig mogelijk tot aanzijn te
roepen, komt den Keizer als eene heilige
taak der tegenwoordige generatie voor.
In beperkten kring zijn den Keizer aan
zienlijke sommen, negen tot tien millioen,
ter beschikking gesteld. liet is de wensch
des Keizers onder zijn bescherming en naam
eene vereeniging te grondvesten, welke zich
de oprichting en instandhouding van inrich
tingen van wetenschappelijk onderzoek ten
doel stelt. Voor de op te richten instellingen
zal, voor zoover noodig, ook hulp van den
Staat niet ontbreken.
De rector antwoordde op deze rede met
eene tweede toespraak.
De minister van onderwijs bood als feest
gave van het ministerie de verbouwd»
Fridericiaansche bibliotheek aan.
De eerste burgemeester Kirschner over
handigde een fonds van tweehonderdduizend
mark voor studiereizen. Vervolgens brachten
de rectoren van alle binnenlandsche en bui-
tcnlandsche universiteiten hunne gelukwen-
schen over, o.a. de rectoren der universitei
ten te Weenen en Petersburg, en vertegen
woordigers der Zwilsersche, Romaansche,
Nederlandsche, Skandinavische en Ameri-
kaansche hoogescholen, benevens die van
Griekenland en Japan.
In antwoord op de gelukwenschen van de
buitenlandsche universiteiten wees rector
Schmidt o.a. op het verkeer met andere hoo
gescholen. Geen grenspalen behooren het
gaan en komen van porfessoren te verhinde
ren. Deze gezonde vrijhandel in het perso
nenverkeer strekt zich ook tot Nederland
uit, welks roep menigeen bekoord heeft als
stond hij in de eerwaardige Aula van de uni
versiteit te Leiden waar een groote galerij
van geleerden van den wand neerziet en
een ademtocht zweeft van een heroïek t.j
perk want Wilhelm van Oranje uitte zijn dank
voor bewezen flinkheid in den oorlog, door
de schenking eener hoögeschool.
B e r 1 ij n, 11 October. Aan het heden
ter eere van het eeuwfeest der universiteit
gehouden feestmaal hield de rijkskanselier
eene rede, waarin hij o.m. zeide:
Ver buiten de grenzen van Pruisen en
Duitschland reikt ons feest. De wetenschap,
universeel aangelegd, slingert een vereeni-
genden band om de volkeren van den aard
bol. Daarvan getuigt de reusachtige belang
stelling, waarmee de universiteiten en weten
schappelijke inrichtingen uit het buitenland
door hunne schitterende vertegenwoordigers
deze feestdagen vergezellen. En inzonderheid
getuigt daarvan de bescherming, die de kei
zer aan dc internationale beoefening der we
tenschappen aan de universiteit te Berlijn
verschaft.
Hamburg, 11 Oct. Gevolg gevende
aan een besluit, gisterenavond genomen in de
vergadering van gemachtigden der werklie
den, verschenen de werfarbeiders hedenmor
gen niet op hunne werkplaatsen. Een strooi
biljet geeft als reden aan, dat dc erkende vre
desvoorwaarden niet in acht genomen zijn.
Frankrijk.
P a r ij s11 Oct. Om 4 uur in den mor
gen werd heden de dienst op de Gare du
Nord geopend. Er was bericht ontvangen,
dat dc slaking in werking trad en dat geen
enkele machine de loods zou verlaten. Er
waren maatregelen genomen om te zorgen,
dat de dienst kon loopen.
De markltreinen, bestemd voor de Halles
centrales, kwamen als naar gewoonte aan.
Om 5 uur 's morgens liet de chef van het
hoofdstation de deuren van het station slui
ten. Twee deuren bleven open. Dc zakken mot
brieven en dépêches begonnen zich op te
stapelen; de pakken kranten vertrokken niet.
De treinen uit Boulogne, Rijssel, Soissons
en Calais kwamen aan; de trein uit Brussel
van 4.5 was om 6.20 nog niet aangekomen.
Om 5.50 werd aangekondigd, dat de uit
gifte van biljetten geschorst was. De dag
bladen berichten, dat er maatregelen geno
men zijn om de brieven met automobielen te
vervoeren.
Tweede telegra m. Er heerscht eene
groote verwarring op de lijnen van het Noor-
dernet ten gevolge van dc staking. De trein
naar Erquelinnes, die om 7.53 moest vertrek
ken, is niet vertrokken. De sneltrein van 8.10
naar Brussel is met 40 minuten vertrokken
en zal een omweg moeten maken, die ander
half uur vertraging geeft. De exprestrein
naar Calais is op het aangegeven uur ver
trokken.
Par ij s, 11 October. Vier en twintig
treinen vertrokken hedenmorgen voor heit
Noordernet. De exprestrein voor Erquelines
en Londen konden niet vertrekken. Briand
zette in den ministerraad uiteen, dat de sta
king meer een politiek-revolutionnair karak
ter draagt dan dat ze een vukkwestie betreft.
De militaire maatregelen zullen versterkt
worden. Het Staatsblad zal morgen een de
creet publiceeren, waarbij de spoorwegen op
militaire wijze worden georganiseerd.
Parijs, 11 Oct. In de arbeidsbeurs ver
gaderde spoorwegarbeiders besloten in
staking te gaan en te vragen om een onder
houd met den raad van bestuur der maat
schappij.
R ij ssel, 11 October. De machinisten
en stokers in de dépots te Denain en te Va
lenciennes en de arbeiders in der werkplaat
sen te Hélemmes en in het depót te Fives
hébben het werk geslaakt. Te Atrecht zijn de
telegrafische verbindingen verbroken. Het
slation wordt door soldaten bewaakt. De
treindienst is normaal.
P a r ij s, 11 Oct. De Liberté bericht, dat
de machinist van trein 26 bij zijne aankomst
te Parijs een militair bevel van requisitie
meebracht. Hetzelfde blad verneemt uit Sois
sons, dat een bijzondere trein, die troepen
in de richting van Lens vervoerde, bij Ma-
x-itnval is blijven slaan. Nog verschillende
andere treinen zijn door hunne machinisten
in den steek gelaten.
De elcctriciens en de lampenisten hebben
het werk neergelegd. In het Noorderstation
heerscht duisternis.
R ij s s e 1, 11 O c t o b e r. De spoorwegar
beiders te Ilazebroek hebben besloten onmid
dellijk het werk neer te leggen.
Viller s-C o 11 e r e t s, 11 Oct. 600 ar
beiders van het goederenvervoer hebben tot
slaking besloten.
P a r ij s, 11 Oct. Bij de uitgangen van
Parijs zijn drie bruggen onder militaire be
waking gesteld. De dienst op de lijnen van
de Westerspoorwegen, van de Oostorspoor-
wegen, van de Parijs-Lyon-Méditerranée en
van de Orleans-maatschappij gaat zijn nor
malen gang.
De stakers posten bij de stations; anderen,
die op de bruggen staan, bedreigen de ma
chinisten op de locomotieven met revol
vers. Bij St.-Quentin en Amiens is van de
spoorwegovergangen met steenen op de loco
motieven geworpen.
Te Tergnier, Hirson, St.-Quentin en Laon
is de staking afgekondigd. De trein van Ca
lais naar Bazel neemt een omweg over Sois
sons en Compiègne. Tal van treinen zijn op
geheven.
P a r ij s, 1 1 O c t. Volgens de aan het mi
nisterie van binnenlandsche zaken ontvangen
berichten, staat te Greil de goheelc dienst
stil. Te Compiègne en te Crépy-en-Valois is
bijna het gcheele personeel van de tractie en
van de dépóts in staking.
De algemeene staking is afgekondigd over
het net van de Westerspoorwegen.
Le Laon is de stilstand volkomen. Te Lens
werd tot de staking besloten.
HA.NZEA. TEN.
3 DOOR
RUDOLF HERZOG.
Robert Twersten dacht inmiddels„Ik
heb haar niet mogen sparen. Zij moet dc
smart in haar geheel voelen. Maar nu zal
ik haar toch ook iets troostends zeggen."
Zacht en ernstig liet hij daarop volgen
„Ik heb hem vergiffenis geschonken, omdat
ik geleerd heb hem te begrijpen. Nu hij
dood is, heb ik hem ook vergeven."
„Enmij?"
„Neen, mama."
Hij stond op. „Het wordt nu tijd, dat ik
mijn grootouders en oom José goedendag ga
zeggen. En dan moet ik terug naar het hos
pitaal, naar Frits Vanheil, wien zij gedeelte
lijk een arm hebben afgezet. Daar hij om
uwentwil zoo zwaar gewond werd, had ik
gedacht dat u wel eens naar hom zoudt vra
gen. Maar zóó is het misschien beter."
„Bob!" stiet zij uit, „is dal alles wat jc mij
te zeggen hebt?"
„Neen, mama," antwoordde hij kalm, „nog
één vraag blijft mij over."
Hij keek haar recht in het gezicht. Zijn
blik deed baar pijn.
„Ik wilde u nog vragen, mama, of u aan...
of u naar Hamburg hebt geschreven?"
„Ja," zeide zij kortaf.
„Hebt u... scheiding aangevraagd, mama?"
„Ja."
Hij slaakte een diepen zucht, en een smar
telijk lachje gleed over zijn gezicht.
„Dan kan iktot afscheidu de
hand geven. Vaarwel, mamal Moge uw le
venaltijd gelukkig zijn."
Zij lag aan zijn borst. Zenuwachtig trilde
haar lichaam. Uit haar keel drong een ge
luid, dat geen woord kon worden.
Hij hield haar vast en herhaalde: „Vaar
wel, mama!"
„Bob, Bob! Wat wil je gaan doen! Waar
ga je heen?"
„Ik zal nu wel mijn best moeien doen om
zonderpapa's hulp een man te worden,
diï eenmaal naar Hamburg kan terugkeeren.
Want dat is mijn eenig verlangen. Maar
zoodra Frits mij niet meer noodig heeft, ga
ik eerst naar New-York."
„BobBob!"
Hij voelde, dat zij niets meer wist te zeg
gen Nogeens boog hij zich over haar heen
en verliet snel de kamer.
Morgen, zoo ging het door zijn hoofd, toen
hij door de gang liep, die naar de vertrek
ken van zijn grootouders leidde, morgen zul
len de Amerikaansche officieren weer hier
zijn en zal zij met hen lachen en schertsen
en niet meer aan ons afscheid denken.
De verschillende familieleden hechtten
volkomen geloof aan hetgeen hij zeide. Dat
hij zijn vriend verder wilde oppassen, von
den zij een waardige en ridderlijke daad.
Volmondig stemden zij verder toe, dat hij
onder deze omstandigheden nu geen gele
genheid zou vinden om zich in hun land ver
der als koopman te bekwamen.
„Maar, voordat de boot gaat, kom je ons
toch nog opzoeken?"
„Neen, dat zal ik niet doen, om mama het
afscheid niet noodeloos moeilijker te ma
ken."
Teruggaande door de gang, toefde hij even
bij de deur van zijn moeders kamer. Een
zacht gesnik drong lot hem door, een gesnik
als van een kind, dat slechts op één woord
wacht om weder vroolijk te kunnen lachen...
Het werd hem lichter in zijn gemoed bij
de gedachte, dat het zeker zoo met haar zou
gaan.
Toen hij de volgende dagen aan het bed
van Frits Vanheil zat, spraken zij van hun
tehuis. Uren achtereen, zonder dat het hen
begon te vervelen.
„Er zijn twéé dingen, die ik wel zou willen
weten," zei Frits Vanheil, „of mijn vader er
weer bovenop is enhoe de haven van
Hamburg er uitziet, want zij maken daar
plannen voor nieuwen uitleg."
„En ik zou wel eens willen welen," zei
Robert Twersten, „of Marga uit de zorg is
voor de zaak en of zij af en toe tijd kan vin
den om aan ons tc denken."
„Dat doet ze zeker," antwoordde Frits,
„ik ken m'n zuster door en door."
„Zij is de beste en de flinkste van ons al
len," voegde Robert Twersten er bij. Frits*
bevestigde de woorden van zijn vriend door
krachtig met het hoofd te knikken.
Dit gesprek werd bijna dagelijks door hen
gevoerd. Af en toe werden ook anderen
door hen herdacht, maar altijd keerden zij
weer spoedig tot hen lievelingsonderwerp
terug.
„Jammer, Bob, dat zij twee jaar ouder is
dan jij, anders hadt jc met haar kunnen
trouwen. Ilct is ccn pracht van 'n meid,
di t moet gezegd worden."
„Dat geringe verschil in leeftijd zou niets
te beteekenen hebben," antwoordde Robert
Twersten, terwijl hij het voorhoofd fronste.
„Maar of zij mij nu nog zal willen heb
ben
„Nu nog? Wat bedoel je daarmee?"
„Ik denk, dat zij mij niet zal willen hebben,
zoolang ik in onmin ixiet mijn vader ben."
Frits Vanheil knikte. „Dat is wel moge
lijk. Zij heeft bijzonder veel op met je va
der."
Robert Twersten was daarop den geheelen
verderen avond stil en in zichzelf gekeerd.
Eindelijk kwam de dag, waarop de dokto
ren Frits Vanheil vergunning gaven het bed
te verlaten. Hij zat, in de zon, in het tuin
tje. Voorzichtig streek hij over de stomp
vaa zijn arm en luisterde naar het geklater
van de fontein. Ergens in de verte hoorde
men een liedje zingen.
„Nu mag ik je niet langer ophouden, Bob.
Je verlangt er hard naar weer aan 't werk
te komen, dat heb ik lang gemerkt."
„Ja, maar niet voordat ik je met een gerust
hart kan verlaten."
„Dat kun je. Op mijn woord! De dokter
zelf zal je dit bevestigen."
„En jij, FritsWat ga jij nu begin
nen?"
„Lieve hemel, maak je daarover maar niet
bezorgd! Ik denk, dat ik zal beginnen met
naar Havana te gaan. Daar zullen zij nu
wel ingenieurs noodig hebben. Em zoo al
geen ingenieurs, dan toch zeker werklui,
ofteekenaars. Ik zal mijn twee armen
ach ja, ik heb er nog maar anderhalf
nu, ja, ik zal mijn anderhalven arm wel
duchtig roeren. Misschien kom ik nog wel
eens in Amerika. Men kan altijd wat lee-
ren. En de Yankees moeten in de scheeps-
bouwtechniek drommels kranige kerels zijn.
Het slot van mijn route is natuurlijk Ham
burg."
Een week daarna vertrok een stoomboot
naar New-York. Frits Vanheil mocht reeds
uitgaan. Met zijn arm in oen hangverband,
bracht hij zijn vriend naar de reedc.
't Was beiden zwaar tc moede.
„Jongen," zei Frits Vanheil, „krijg om
Godswil geen neiging om te huilen. Ik zou
in staat zijn mee te huilen."
Voordat Robert Twersten aan Ijoord ging,
drukte hij zijn verrasten vriend een pakje
in de hand. „Mond houden, Frits! Ik leen
het je alleen maar."
Frits Vanheil hield de hand van zijn vriend
in dc zijne geklemd. „Alle duivels!" riep hij
uit, „je bent toch een brave kameraad. Je
denkt aan alles. Goede reis, jongen! Tot
weerziens in Hamburg!"
Toen de stoomer zich in beweging zette, za
gen de menschen aan dc haven een man, die
zijn arm in een verband had en een vroolijk
studentenliedje tot afscheid van het schip
toezong. Toen zijn lied geëindigd was, zwaai
de hij een paar maal met zijn stok in de
lucht en ging daarop heen.
Wordt vervolgd.