W\ 134. Jaargang. Woensdag 12 October 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post - 1.50 Afzoi.dorlijke nummer - 0.05. r«:o Couan verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen Advertentifintnededeelingon enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVEBTENTlSN: Van 16 regels f 0.50 Elke regel meer - 0.10, Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 teute bjj vooruitbetaling Qroote lettert naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverte«ren in dit Blad, by abonnement. Ben* circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Dc Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken nis van belanghebbenden, dat, volgens het schrijven van den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, d.d. 10 October 1910, -ie afdccling, no. 5506/3701, de navolgende schietoefeningen zullen plaats hebben Op 12 en zoo noodig ook op 13 October 1910 van het fort Pampus. Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt gemaakt een sector, begrensd door de ware richtingen O.N.O. door Oost tot Z.O.t.Z. (78 tot op 4500 M. van het fori. Op 19 en zoo noodig ook op 20 October a. s. zullen gelijksoortige oefeningen worden gehouden waarbij dezelfde sector onveilig wordt gemaakt. Op de dagen, waarop gevuurd wordt, zal van hel fort Pampus eene roode vlag waaien, die 3 uur vóór het begin der oefening halfstok en één uur vóór de oefening geheel voorgeheschen wordt. Bovendien zullen tegelijkertijd en op dezelfde wijze roode vlaggen waaien van de batterijen Diemerdam en Burgerdam, de Westbatterij nabij Muiden en den kerktoren te Muiderberg. Op 18 en zoo noodig ook op 19 October a. s. van het fort Hoek van Holland. Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht kaliber (6 c.M.), waarbij onveilig wordt gemaakt een driehoek, gevormd door het fort, eene roode vlag benoorden en eene bezuiden het zeegat tot ®p 3100 M. van het fort. Op den dag, waarop gevuurd wordt, zal van het fort eene roode vlag waaien, die 3 uur vóór h«t begin der oefening halfstok en één uur voor de oefening geheel voorgeheschen wordt. Amersfoort, den 11. October 1910. De Burgemeester voornoemd WUUTIERS. Politiek Overzicht De indruk van de Portu- geescbe revolutie in Spanje. Men behoeft nauwelijks te zeggen, dat de gebeurtenissen in Portugal nergens een krach tiger weerklank hebben gevonden dan in het naburige Spanje. De revolutie in Portugal is eene gebeurtenis, waarbij geen Spanjaard on verschillig zal blijven. De weg der bescha ving loopt parallel in de beide landen. Hoe wel geheel verschillende natiën, maken Spanje en Portugal deel uit van één schier eiland. Geen bergrug of stroom vormt de grens, behalve over kleine afstanden langs de Minho, dc Douro en de Guadiana. Zij voelen zich als van één stam, en ondanks hunne verschillen, hebben zij veel gemeen. Dc idea listen van beide landen droomen van eene toekomstige Iberische unie, die elk van de •beide deelcn toelaat zijn zelfstandig bestaan tc blijven leiden. De revolutie in Spanje wordt door iedereen in Spanje gevoeld als eene gebeurtenis, die hem zelf bijna rechtstreeks aangaat. Dc men- schen spreken van niets anders en denken aan niets anders. Dit geldt evenzeer van den Koning als van eiken Spanjaard, die ontwik keld genoeg is om de dagbladen te lezen. In de eerste dagen na de revolutie waren de ministers bijna permanent bijeen om samen of met den Koning te confcreeren; de beurs reageerde als onder den indruk van eene paniek, en in de straten der hoofdstad ver toonden zich patrouilles bereden politie, ter wijl het militaire element van de straten ver dween, omdat de troepen in de kazernes ge consigneerd werden. De rcpublikeinschc bla den verschenen met opschriften, die dc over winning van dc revolutie verkondigden en aanwezen hoezeer de toestand in Spanje overeenkwam met dien in het naburige land. Wat zal de uitwerking zijn, die de opkomst van de republiek in Portugal zal hebben in Spanje? De correspondent van dc Daily News te San Sebastian heeft daarover eene vaste overtuiging; hij schrijft: „Er zal waarschijnlijk ook in dit land eene republiek komen, maar niemand kan zeggen of dat zal zijn in zes maanden of in tien jaren. liet effect van ten republikeinsclien nabuur in het westen zoo wel als in het noorden, zal zijn, dat die dag wordt verhaast. Zij, die hem moesten vree zen, zijn in een toestand van fatalistische be rusting vervallen". Intusschen zijn er ook, die er anders over oordeelen. Zoo knoopt een schrijver in de Neue Freic Prcsse aan de mededeeling, dat de republikeinsche partij in Spanje zooveel mogelijk munt slaat uit de omwenteling in liet naburige land, deze opmerkingen vast: „Maar de Bourbonsche dynastie zit vaster in het zadel dan de Coburgsche lijn der Bra- ganzas. Aan een volksopstand is in Spanje, dat zulk een kenschetsend regionalisme ver toont, niet te denken. Asturié en Galicië zul len nooit met Castilië en Cataloniê gelijktij dig opstaan. Canalejas zit vaster dan ooit en is door eene zeer handige takliek er in ge slaagd zich rechts en links bondgenooten te maken. Hel Engelsche huwelijk van den Koning heeft de dynastie der Bourbons be vestigd. Bovenal echter staat de groote me nigte der officieren, anders dan in Portugal, onverschillig tegenover dc politiek. De tijd voor militaire pronunciamienlos schijnt in Spanje voorbij te zijn. En Canalejas heeft kans gezien een krachtmensch, die het leger van Spanje geheel in de hand heeft, aan de zijde van het liberalisme te brengen: don kapitein-generaal van Cataloniê Weyler, „el dc Cuba". Men ziet de opvattingen over de kansen van de republiek in Spanje verschillen. Maar niemand zal tegenspreken, dat er groote be kwaamheid toe noodig is om in dit moeielijke tijdsgewricht het schip van staat te bestu ren. Een bewijs daarvoor levert de rede, djè dc minister-president Canalejas dezer dagen in de Kamer gehouden heeft, waarin hij met kracht dc oppositie van rechts en van links geeselde. Aan de rechterzijde verweet hij, dat zij in den afgeloopen zomer 't had aan gelegd op aansporing tot den burgeroorlog. De regeering moest de ongeloofelijks'e smaadredenen, lasteringen en bedreigingen verduren. De bissohoppen beweerden, dat Canalejas aan joodsch goud verkocht was. Geestelijken daagden hem uit tot een twee gevecht anderen predikten, dat een per soonlijke aanval op hem een Godgevallig werk was. Zoo werd de leer van Chridus verkondigd. Wat de onderhandelingen met het Valicaan betreft, was het verwonderlijk, dat dc curie zwarigheden maakte om aan de monarchie van Alfonso de godsdienstvrijheid toe te' staan, die zij vroeger driemaal had bewil ligd in 1869 na de Spaansche revolutie, in 1872 onder Koning Amedeo, in 1875 onder de regeering van Canovas. De onverzettelijk heid begon, toen Sagasta, om Alfonso Xin op den troon te bevestigen, de onverstan dige daad beging mot Rome te onderhande len om de Carlisten in toom te houden. Toen kreeg plotseling de kerk de overhand over den staat, en vruchteloos trachtte later Mo- ret het oppergezag van den staat te herstel len. Thans echter is het oogenblik daartoe gekomen. Spanje is reeds tweemaal door kloosterlingen overstroomdna het verlies van de Phitippijnen en nadat Frankrijk had gebroken met Rome. Thans, na de uitroe ping van de republiek in Portugal, dreigt eene nieuwe immigratie van de congregatiën. Hij is geen vijand van den godsdienst, maar beschouwt het ultramontanisme als eene geestelijke en ethische lepra, die moet wor den uitgeroeid. Hierna wendde Canalejas zich legen de re publikeinen en socialisten. Hij verweet hen, dat zij stakingen verwekten niet om het lot van de arbeiders te verbeteren, maar enkel om onrust te verwekken. Hij riep hen toe „Wanneer gij sterk genoeg zijt om het be staande stelsel ten val te brengen, doe het dan terstond. Maar waarom altijd dc revo lutie in den mond te hebben, terwijl gij weef, dat gij zwak en verdeeld zijt? Gij verscheurt zonder nut het vaderland. Gij ondermijnt zijn crediet." Hij verklaarde ten slotte, dat hij zeer goed de voldoening begreep, die de gebeurtenissen in Portugal onder de Spaan sche republikeinen hadden verwekt, maar de verklaring van een republikeinsclien lei der, dat ook in Spanje de beweging was voorbereid, moest hij als dwaasheid kenschet sen. Uit deze laatste woorden kan men opma ken, dat de regeering voor 't oogenblik niet bevreesd is, dat het voorbeeld van Portugal in Spanje navolging zal vinden. Diiitschland. Berlijn, 11 October. Heden voor middag 1Ü uur begonnen in de nieuwe aula de feestelijkheden naar aanleiding van het honderdjarig bestaan der universiteit. Door den rector voorafgegaan, verschenen daarbij de Keizer, in de huzaren-uniform, de Keize rin, de Kroonprins, de prinsen August Wil helm, Oskar en Joachim, prinses Victoria Louise, prins Rupprecht van Beieren, hertog Johann Albrecht, dc rijkskanselier, de minis ter van onderwijs e.a. Na een toespraak van den rector hield de Keizer eene redevoering, waarin hij uiteenzette, dat Koning Friedrich Wilhelm III voor honderd jaren de univer siteit heeft opgericht, om door geestelijke machten den slaat te vergoeden, wat deze aan physieke krachten had verloren. Een liooge burcht der wetenscliap vormt thans de universiteit, wijl ze over de grenzen van Pruisen en Duitschland heen aan internatio nale beteekenis heeft gewonnen. Het groote plan van wetenschappen, door Humboldt ontworpen, waarbij naast de academie van wetenschappen, en de universiteit zelfstan dige inrichtingen van wetenschappelijk on derzoek worden verlangd, is intusschen nog niet verwezenlijkt. De oprichting van zulke instellingen, welke het kader der hooge- school te buiten gaan afzonderlijk, heeft in Pruisen met de ontwikkeling dei' univer siteiten geen gelijken tred gehouden. Derge lijke inrichtingen van wetenschappelijk on derzoek zoo spoedig mogelijk tot aanzijn te roepen, komt den Keizer als eene heilige taak der tegenwoordige generatie voor. In beperkten kring zijn den Keizer aan zienlijke sommen, negen tot tien millioen, ter beschikking gesteld. liet is de wensch des Keizers onder zijn bescherming en naam eene vereeniging te grondvesten, welke zich de oprichting en instandhouding van inrich tingen van wetenschappelijk onderzoek ten doel stelt. Voor de op te richten instellingen zal, voor zoover noodig, ook hulp van den Staat niet ontbreken. De rector antwoordde op deze rede met eene tweede toespraak. De minister van onderwijs bood als feest gave van het ministerie de verbouwd» Fridericiaansche bibliotheek aan. De eerste burgemeester Kirschner over handigde een fonds van tweehonderdduizend mark voor studiereizen. Vervolgens brachten de rectoren van alle binnenlandsche en bui- tcnlandsche universiteiten hunne gelukwen- schen over, o.a. de rectoren der universitei ten te Weenen en Petersburg, en vertegen woordigers der Zwilsersche, Romaansche, Nederlandsche, Skandinavische en Ameri- kaansche hoogescholen, benevens die van Griekenland en Japan. In antwoord op de gelukwenschen van de buitenlandsche universiteiten wees rector Schmidt o.a. op het verkeer met andere hoo gescholen. Geen grenspalen behooren het gaan en komen van porfessoren te verhinde ren. Deze gezonde vrijhandel in het perso nenverkeer strekt zich ook tot Nederland uit, welks roep menigeen bekoord heeft als stond hij in de eerwaardige Aula van de uni versiteit te Leiden waar een groote galerij van geleerden van den wand neerziet en een ademtocht zweeft van een heroïek t.j perk want Wilhelm van Oranje uitte zijn dank voor bewezen flinkheid in den oorlog, door de schenking eener hoögeschool. B e r 1 ij n, 11 October. Aan het heden ter eere van het eeuwfeest der universiteit gehouden feestmaal hield de rijkskanselier eene rede, waarin hij o.m. zeide: Ver buiten de grenzen van Pruisen en Duitschland reikt ons feest. De wetenschap, universeel aangelegd, slingert een vereeni- genden band om de volkeren van den aard bol. Daarvan getuigt de reusachtige belang stelling, waarmee de universiteiten en weten schappelijke inrichtingen uit het buitenland door hunne schitterende vertegenwoordigers deze feestdagen vergezellen. En inzonderheid getuigt daarvan de bescherming, die de kei zer aan dc internationale beoefening der we tenschappen aan de universiteit te Berlijn verschaft. Hamburg, 11 Oct. Gevolg gevende aan een besluit, gisterenavond genomen in de vergadering van gemachtigden der werklie den, verschenen de werfarbeiders hedenmor gen niet op hunne werkplaatsen. Een strooi biljet geeft als reden aan, dat dc erkende vre desvoorwaarden niet in acht genomen zijn. Frankrijk. P a r ij s11 Oct. Om 4 uur in den mor gen werd heden de dienst op de Gare du Nord geopend. Er was bericht ontvangen, dat dc slaking in werking trad en dat geen enkele machine de loods zou verlaten. Er waren maatregelen genomen om te zorgen, dat de dienst kon loopen. De markltreinen, bestemd voor de Halles centrales, kwamen als naar gewoonte aan. Om 5 uur 's morgens liet de chef van het hoofdstation de deuren van het station slui ten. Twee deuren bleven open. Dc zakken mot brieven en dépêches begonnen zich op te stapelen; de pakken kranten vertrokken niet. De treinen uit Boulogne, Rijssel, Soissons en Calais kwamen aan; de trein uit Brussel van 4.5 was om 6.20 nog niet aangekomen. Om 5.50 werd aangekondigd, dat de uit gifte van biljetten geschorst was. De dag bladen berichten, dat er maatregelen geno men zijn om de brieven met automobielen te vervoeren. Tweede telegra m. Er heerscht eene groote verwarring op de lijnen van het Noor- dernet ten gevolge van dc staking. De trein naar Erquelinnes, die om 7.53 moest vertrek ken, is niet vertrokken. De sneltrein van 8.10 naar Brussel is met 40 minuten vertrokken en zal een omweg moeten maken, die ander half uur vertraging geeft. De exprestrein naar Calais is op het aangegeven uur ver trokken. Par ij s, 11 October. Vier en twintig treinen vertrokken hedenmorgen voor heit Noordernet. De exprestrein voor Erquelines en Londen konden niet vertrekken. Briand zette in den ministerraad uiteen, dat de sta king meer een politiek-revolutionnair karak ter draagt dan dat ze een vukkwestie betreft. De militaire maatregelen zullen versterkt worden. Het Staatsblad zal morgen een de creet publiceeren, waarbij de spoorwegen op militaire wijze worden georganiseerd. Parijs, 11 Oct. In de arbeidsbeurs ver gaderde spoorwegarbeiders besloten in staking te gaan en te vragen om een onder houd met den raad van bestuur der maat schappij. R ij ssel, 11 October. De machinisten en stokers in de dépots te Denain en te Va lenciennes en de arbeiders in der werkplaat sen te Hélemmes en in het depót te Fives hébben het werk geslaakt. Te Atrecht zijn de telegrafische verbindingen verbroken. Het slation wordt door soldaten bewaakt. De treindienst is normaal. P a r ij s, 11 Oct. De Liberté bericht, dat de machinist van trein 26 bij zijne aankomst te Parijs een militair bevel van requisitie meebracht. Hetzelfde blad verneemt uit Sois sons, dat een bijzondere trein, die troepen in de richting van Lens vervoerde, bij Ma- x-itnval is blijven slaan. Nog verschillende andere treinen zijn door hunne machinisten in den steek gelaten. De elcctriciens en de lampenisten hebben het werk neergelegd. In het Noorderstation heerscht duisternis. R ij s s e 1, 11 O c t o b e r. De spoorwegar beiders te Ilazebroek hebben besloten onmid dellijk het werk neer te leggen. Viller s-C o 11 e r e t s, 11 Oct. 600 ar beiders van het goederenvervoer hebben tot slaking besloten. P a r ij s, 11 Oct. Bij de uitgangen van Parijs zijn drie bruggen onder militaire be waking gesteld. De dienst op de lijnen van de Westerspoorwegen, van de Oostorspoor- wegen, van de Parijs-Lyon-Méditerranée en van de Orleans-maatschappij gaat zijn nor malen gang. De stakers posten bij de stations; anderen, die op de bruggen staan, bedreigen de ma chinisten op de locomotieven met revol vers. Bij St.-Quentin en Amiens is van de spoorwegovergangen met steenen op de loco motieven geworpen. Te Tergnier, Hirson, St.-Quentin en Laon is de staking afgekondigd. De trein van Ca lais naar Bazel neemt een omweg over Sois sons en Compiègne. Tal van treinen zijn op geheven. P a r ij s, 1 1 O c t. Volgens de aan het mi nisterie van binnenlandsche zaken ontvangen berichten, staat te Greil de goheelc dienst stil. Te Compiègne en te Crépy-en-Valois is bijna het gcheele personeel van de tractie en van de dépóts in staking. De algemeene staking is afgekondigd over het net van de Westerspoorwegen. Le Laon is de stilstand volkomen. Te Lens werd tot de staking besloten. HA.NZEA. TEN. 3 DOOR RUDOLF HERZOG. Robert Twersten dacht inmiddels„Ik heb haar niet mogen sparen. Zij moet dc smart in haar geheel voelen. Maar nu zal ik haar toch ook iets troostends zeggen." Zacht en ernstig liet hij daarop volgen „Ik heb hem vergiffenis geschonken, omdat ik geleerd heb hem te begrijpen. Nu hij dood is, heb ik hem ook vergeven." „Enmij?" „Neen, mama." Hij stond op. „Het wordt nu tijd, dat ik mijn grootouders en oom José goedendag ga zeggen. En dan moet ik terug naar het hos pitaal, naar Frits Vanheil, wien zij gedeelte lijk een arm hebben afgezet. Daar hij om uwentwil zoo zwaar gewond werd, had ik gedacht dat u wel eens naar hom zoudt vra gen. Maar zóó is het misschien beter." „Bob!" stiet zij uit, „is dal alles wat jc mij te zeggen hebt?" „Neen, mama," antwoordde hij kalm, „nog één vraag blijft mij over." Hij keek haar recht in het gezicht. Zijn blik deed baar pijn. „Ik wilde u nog vragen, mama, of u aan... of u naar Hamburg hebt geschreven?" „Ja," zeide zij kortaf. „Hebt u... scheiding aangevraagd, mama?" „Ja." Hij slaakte een diepen zucht, en een smar telijk lachje gleed over zijn gezicht. „Dan kan iktot afscheidu de hand geven. Vaarwel, mamal Moge uw le venaltijd gelukkig zijn." Zij lag aan zijn borst. Zenuwachtig trilde haar lichaam. Uit haar keel drong een ge luid, dat geen woord kon worden. Hij hield haar vast en herhaalde: „Vaar wel, mama!" „Bob, Bob! Wat wil je gaan doen! Waar ga je heen?" „Ik zal nu wel mijn best moeien doen om zonderpapa's hulp een man te worden, diï eenmaal naar Hamburg kan terugkeeren. Want dat is mijn eenig verlangen. Maar zoodra Frits mij niet meer noodig heeft, ga ik eerst naar New-York." „BobBob!" Hij voelde, dat zij niets meer wist te zeg gen Nogeens boog hij zich over haar heen en verliet snel de kamer. Morgen, zoo ging het door zijn hoofd, toen hij door de gang liep, die naar de vertrek ken van zijn grootouders leidde, morgen zul len de Amerikaansche officieren weer hier zijn en zal zij met hen lachen en schertsen en niet meer aan ons afscheid denken. De verschillende familieleden hechtten volkomen geloof aan hetgeen hij zeide. Dat hij zijn vriend verder wilde oppassen, von den zij een waardige en ridderlijke daad. Volmondig stemden zij verder toe, dat hij onder deze omstandigheden nu geen gele genheid zou vinden om zich in hun land ver der als koopman te bekwamen. „Maar, voordat de boot gaat, kom je ons toch nog opzoeken?" „Neen, dat zal ik niet doen, om mama het afscheid niet noodeloos moeilijker te ma ken." Teruggaande door de gang, toefde hij even bij de deur van zijn moeders kamer. Een zacht gesnik drong lot hem door, een gesnik als van een kind, dat slechts op één woord wacht om weder vroolijk te kunnen lachen... Het werd hem lichter in zijn gemoed bij de gedachte, dat het zeker zoo met haar zou gaan. Toen hij de volgende dagen aan het bed van Frits Vanheil zat, spraken zij van hun tehuis. Uren achtereen, zonder dat het hen begon te vervelen. „Er zijn twéé dingen, die ik wel zou willen weten," zei Frits Vanheil, „of mijn vader er weer bovenop is enhoe de haven van Hamburg er uitziet, want zij maken daar plannen voor nieuwen uitleg." „En ik zou wel eens willen welen," zei Robert Twersten, „of Marga uit de zorg is voor de zaak en of zij af en toe tijd kan vin den om aan ons tc denken." „Dat doet ze zeker," antwoordde Frits, „ik ken m'n zuster door en door." „Zij is de beste en de flinkste van ons al len," voegde Robert Twersten er bij. Frits* bevestigde de woorden van zijn vriend door krachtig met het hoofd te knikken. Dit gesprek werd bijna dagelijks door hen gevoerd. Af en toe werden ook anderen door hen herdacht, maar altijd keerden zij weer spoedig tot hen lievelingsonderwerp terug. „Jammer, Bob, dat zij twee jaar ouder is dan jij, anders hadt jc met haar kunnen trouwen. Ilct is ccn pracht van 'n meid, di t moet gezegd worden." „Dat geringe verschil in leeftijd zou niets te beteekenen hebben," antwoordde Robert Twersten, terwijl hij het voorhoofd fronste. „Maar of zij mij nu nog zal willen heb ben „Nu nog? Wat bedoel je daarmee?" „Ik denk, dat zij mij niet zal willen hebben, zoolang ik in onmin ixiet mijn vader ben." Frits Vanheil knikte. „Dat is wel moge lijk. Zij heeft bijzonder veel op met je va der." Robert Twersten was daarop den geheelen verderen avond stil en in zichzelf gekeerd. Eindelijk kwam de dag, waarop de dokto ren Frits Vanheil vergunning gaven het bed te verlaten. Hij zat, in de zon, in het tuin tje. Voorzichtig streek hij over de stomp vaa zijn arm en luisterde naar het geklater van de fontein. Ergens in de verte hoorde men een liedje zingen. „Nu mag ik je niet langer ophouden, Bob. Je verlangt er hard naar weer aan 't werk te komen, dat heb ik lang gemerkt." „Ja, maar niet voordat ik je met een gerust hart kan verlaten." „Dat kun je. Op mijn woord! De dokter zelf zal je dit bevestigen." „En jij, FritsWat ga jij nu begin nen?" „Lieve hemel, maak je daarover maar niet bezorgd! Ik denk, dat ik zal beginnen met naar Havana te gaan. Daar zullen zij nu wel ingenieurs noodig hebben. Em zoo al geen ingenieurs, dan toch zeker werklui, ofteekenaars. Ik zal mijn twee armen ach ja, ik heb er nog maar anderhalf nu, ja, ik zal mijn anderhalven arm wel duchtig roeren. Misschien kom ik nog wel eens in Amerika. Men kan altijd wat lee- ren. En de Yankees moeten in de scheeps- bouwtechniek drommels kranige kerels zijn. Het slot van mijn route is natuurlijk Ham burg." Een week daarna vertrok een stoomboot naar New-York. Frits Vanheil mocht reeds uitgaan. Met zijn arm in oen hangverband, bracht hij zijn vriend naar de reedc. 't Was beiden zwaar tc moede. „Jongen," zei Frits Vanheil, „krijg om Godswil geen neiging om te huilen. Ik zou in staat zijn mee te huilen." Voordat Robert Twersten aan Ijoord ging, drukte hij zijn verrasten vriend een pakje in de hand. „Mond houden, Frits! Ik leen het je alleen maar." Frits Vanheil hield de hand van zijn vriend in dc zijne geklemd. „Alle duivels!" riep hij uit, „je bent toch een brave kameraad. Je denkt aan alles. Goede reis, jongen! Tot weerziens in Hamburg!" Toen de stoomer zich in beweging zette, za gen de menschen aan dc haven een man, die zijn arm in een verband had en een vroolijk studentenliedje tot afscheid van het schip toezong. Toen zijn lied geëindigd was, zwaai de hij een paar maal met zijn stok in de lucht en ging daarop heen. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1