Woensdag 16 November 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. HA.NZEA. TEN. ABONNEMENTSPRIJS: PRIJS DEK ADVERTENTIKN: Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan y.oer voordeelige bepali..0o.. .«i> het herhaald advertooren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toogezonden. Deze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon* en Feest dagen. Adverlenliënmededeeungen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. Politiek Overzicht De Portugeesche republiek en hare koloniën. Onder de moeilijke kwesties, die door de nieuwe republiek Portugal moeten worden opgelost, bevindt zich ook hel koloniale vraagstuk. Dit is van gewicht, niet alleen voor Portugal, doch ook voor andere stalen. l)e leden der voorloopigc regcering, die her haalde malen aanleiding gevonden hebben zich over hun program uit te spreken, heb ben daarbij ook aan het koloniale vraagstuk gedacht en men heeft daarbij vernomen, dat de republiek haar koloniaal bezit op den voet van zelfbestuur wil organiseeren. Kerst dezer dagen heeft de Portugeesche minister van buitenlandsche zaken eenigszins uitvoeriger inlichtingen gegeven: het tot dusver al te kostbare koloniale beheer zal ophouden; er zullen, gelijk door Frankrijk is ge daan, cenige groole koloniale bestuursaf- deelingen gevormd worden en aan eonige koloniale groepen zal een bijzondere auto nomie worden verleend, ten einde op deze wijze een consciëntieus en voor Portu gal winstgevend beheer mogelijk te maken. Alzoo in den grond dei- zaak het systeem van zelfbestuur. Of di» systeem voor alle kolo niën, die van geheel ongelijksoorligen aard zijn, te gebruiken is en of Portugal middelen en wegen bezit het ten uitvoer Ie brengen, is daarmede nog niet gezegd. In de laatste tientallen van jaren is het duidelijk gewor den, dat hel kleine land zich buitengewoon moest inspannen om zijne koloniën ordelijk en met goed gevolg te besturen; daarom is met het oog op het bestendige deficit op de hegrooling voor koloniën, in het land zelf herhaaldelijk de neiging kenbaar geworden om de koloniën, of althans een deel ervan, te verkoopen, ten einde daardoor de schulden last des lands te verlichten en daardoor de overige koloniën des te beter te kunnen bestu ren. De neiging hiertoe zal na de grondvesting der republiek nog wel eens opduiken en on danks de tegengestelde bedoelingen van de voorloopige regeering, ware het volstrekt niet onmogelijk dat ze ditmaal gehoor vond. De ten-uitvocr-brenging van dit denkbeeld zou evenwel niet alleen Portugal, maar ook zijne koloniale naburen en de groole mogendheden raken, wijl die Slaat, welke de Portugeesche koloniën voor hel meerendeel door geld zou verkrijgen, een toename aan macht zou ver werven, waarin de andere mogendheden niet zonder compensatie of wel in het geheel niet zouden toestemmen. Ilier begint de interna tionale beteekenis van eene eventueele Por tugeesche koloniale kwestie. Voor vierhonderd jaren was Portugal de grootste zee- en handelsmogendheid van Kuropa; het bezat een koloniaal rijk, waarin, evenals in dal van Karei V, de zon niet on derging. Doch het kolossale gebied kon niet bijeen worden gehouden: eerst namen de Hollanders, daarna de Spanjaarden en ver volgens de Engelschen stuk voor stuk ervan voor zich en in de vorige eeuw heeft Portu gal hel groole en rijke Brazilië verloren. In- tusschcn is het koloniale bezit van Portugal thans nog zeer aanzienlijk. Hel bezit in Afrika een deel van Guinea, de groote provinciën Angola in het 'Westen en Mozambique in het Oosten, benevens de Kaap Verdische eilanden en de eilanden Sl. Thomé en Prinzipe; in Azië Portugeesch Oos'l-lndië (Goa, Daman en 9I DOOK RUD.OLF HER ZOG. Feldermanin was reeds op zijn post. Hij was in de machinekamer, waar Robert Twersten bij hem kwam. „Ik heb nog eeni- ge gasten voor den tocht medegebracht. Wij leggen wel eer in met dit mooie schip. Is alles klaar?" „De „Ilammonia" is stoomklaar. De loods is aan boord en de kapitein wacht op uw bevelen, meneer Twersten." „Nu, in Godsnaam dan! U blijft zeker bij de machine tot ik weer bij u kom?" „Ik zal er zooveel mogelijk het oog op hou den." Rober1 Twersten ging terug naar dek. De „Hamnionia" wierp de trossen los. De Rus sische gasten gingen oplettend elke manoeu vre na. Zeer gehoorzaam aan het roer, ging het schip door de nauwe ruimte tusschen de schepen door. De schroeven werkten nage noeg zonder geruisch. Robert Twersten stond met gespannen aan dacht toe te zien en luisterde naar het min ste geluid. Het was hem alsof het schip een levend wezen was geworden, dat geheel in zijn gewaarwordingen deelde. „Gij zijt evengoed een Twersten als ik," klonk het in zijn. binnenste. „Wij, Twers- tens, zullen onzen naain geen oneer aandoen. Ik vertrouw geheel op je." Diu) Macao en Portugeesch Timor, boven dien in den Atlantische» Oceaan de bij het moederland getrokken Azorcn en het eiland Madeira, dat is te zamen 2.093.000 vierkante kilometers (eene oppervlakte ongeveer vier maal zoo groot als Duitschland) met onge veer 8 millioen inwoners. Portugal zelf omvat slechts rond 92000 vier kante K.M., met ongeveer 5i millioen inwo ners. Alle deze koloniën, voornamelijk de Afri- kaansche, zijn zeer waardevol, de Portugee- zen hebben echter, meestal door gebrek aan middelen, ze niet kunnen exploiteeren en het koloniaal bestuur werkt steeds met tekorten. En in een beslissend oogenblik heeft eens Portugal niet eenmaal zijn rechten kunnen doen gelden. Toen hel congres van Berlijn in 1885 de Afrikaansche aangelegenheden regel de, werd er het beginsel uitgesproken, dat een slaat slechts dan recht had op eene be paalde landstreek, vanwaar hij er feitelijk heerschcrsrecht uitoefende. Tot dusver be schouwde men de gehcele breede strook van Zuid-Afrika van de kust van Angola tot aan de kust van Mozambique als Portugeesch be zit en feitelijk hadden de Portugeezen ook vroeger in hel midden van deze strook neder zettingen, doch in den loop der tijden waren deze opgeheven of in verval geraakt. Na het congres van Berlijn (beijverden ze zich deze posten opnieuw te vestigen, eene taak, waar aan de majoor Serga Piuto zich met bewon derenswaardig volhardingsvermogen en ook met succes wijdde. Dit belemmerde echter Engeland in zijn plannen. De Engelschen hadden toen reeds he* plan hun Zuid-Afri- kaansch bezit met het Noord-Afrikaansche, alzoo Egypte, te verbinden en een spoorweg Kaapstad—Kaïro te bouwen; hiervoor dreigde Portugal een hinderpaal te worden. Engeland verlangde de terugroeping van Serga Pinto en de opheffing der door hem gevestigde nederzettingen. Toen aan dit verlangen niet werd voldaan, stelde Engeland op 11 Januari een ultimatum met bedenktijd van drie dagen op en om hieraan kracht bij te zetten, ver scheen een Kngelscli eskader voor Lissabon. Het zwakke Portugal moest toegeven tegen over een van de brutaalste gewelddaden, welke in de nieuwe geschiedenis zijn voor gekomen. liet rijke land, waaruil de Portu geezen verdreven werden, is daarna door Cecil Rhodes voor Engeland in bezit geno men. De verontwaardiging in Portugal was groot; de Engelsche koopwaren werden ge- boycol en Koning Carlos zond aan Koningin Victoria zijn orde van den Kousenband terug. Doch een-jaar na het ultimatum moest Por tugal den afstand van zijn bezit in Midden- Afrika ook nog door een verdrag bevestigen en zich bovendien verplichten de havens van Lorenzo Marques en Beira voor de Engelsche schepen uit te breiden en den spoorweg van Lorenzo Marques naar het binnenland door tc trekken in aansluiting aan den toekomsti- gen spoorweg Kaapstad—Kairo. Engeland be hield zich het gebruik van eerstgenoemden spoorweg voor ten bate van militaire doel einden en zulks hielp het tien jaren later de Boeren overwinnen. Voor Portugal echter vormden deze verplichtingen ook een zware financieele last; zij hebben in verband met de schuldenmakerij van het Hof en de corruptie onder de hoogere ambtenaren, haar aandeel gehad aan den ondergang der Portugeesche financiën. Het is te wcnschen, dat de Portugee zen zich niet gedwongen zullen zien zich van hun krachtige koloniale rijk geheel Het scliij> gleed door het water, liet eerst de huizenzee van Hamburg en kort daarop Allona in het verschiet verdwijnen, en spoed de zich vooruit alsof het verlangde naar het .strijdperk, waarop het thuiisbehoorde. Het werd avond, en het land verdween al lengs uit zicht. Met den kraag van zijn jas hoog opgeslagen, kwam Zijn Excellentie te rug van een nieuwen rondgang. „Als de kombuis ook zulk voortreffelijk werk oplevert, meneer Twersten „Ik wilde Uw Excellentie juist verzoeken zich daarvan te overtuigen. Ik heb ter wille van de gezelligheid de tafel laten dekken in de rookkamer." „Dat is een goed idee, meneer Twersten." De Russische heeren hielden voor dien avond de inspectie voor afgedaan, én terwijl het schip steeds sneller naar zee stoomde, werd het in de rookkamer hoe langer hoe luider en opgewekter. De hoofden kregen, achter de flesschen, een roode warme kleui- en eerst toen de klok middernacht aanwees, stond Zijn Excellentie op en ging aan dek. De nacht had met zijn zwarten mantel wa- tL>r en lucht in een ondoordringbaar duister gehuld. Slechts de aanschietende golven toonden, dat het schip in volle zee stoomde. „Hoe menige nacht ben ik al buiten ge weest voor het vaderland!" zcide de Rus met een droefgcestigen klank in zijn stem. „Van dezen oorlog verwacht ik niet veel goeds en ik ben blij, dat mijn leeftijd toelaat ach ter te blijven. God behoede Rusland!" Het ruime gebruik van wijn aan tafel maakte hem blijkbaar droefgeestig. „Als Uw Excellentie zich een paar uur wil afzonderen," zei Robert Twersten beleefd, „de hutten zijn gereed." of gedeeltelijk te ontdoen en dat het hun ge geven moge zijn hun koloniaal bezit grondig te reorganiseeren en voor henzelf en anderen productief te maken. Duitschland. De Duilsche bladen melden, dat de Engel sche minister van buitenlandsche zaken aan de Duilsche regeering het verlangen te ken nen zou hebben gegeven oin bij het geding wegens spionnage tegen de beide Engelsche officieren French en Brandon, die op Borkunt zijn gearresteerd, zich te doen vcrlegcnwoor- igen. Bericht wordt thans, dat de Duilsche ivgeeriug daartegen geen bezwaar heeft. Diensvolgens zal bij de zittingen van het Leipziger Hooggerechtshof een Vertegenwoor diger der Engelsche regeering aanwezig zijn. België. Brussel, 15 Nov. Cooreman, herkozen als president van d-e Kamer, wees in zijn rede met bevrediging op de hartelijke be langstelling van het buitenland bij de troons bestijging der nieuwe souvereinen, eraan toe voegende, dat de redevoeringen, te Potsdam, Parijs, Amsterdam, Weenen en Brussel ge houden, hebben bevestigd dat alle staats hoofden en volken dezelfde oprechte sym pathie gevoelen voor den Koning, die een waarborg is voor de goede internationale v erst a ndhou ding. De president bracht daarop dank aam de mogendheden voor de beloonde bewijzen van sympathie, blijkende uit de deelneming aan de tentoonstelling en herinerde aan de edelmoedige daad der twee groote volken, die na den brand spontaan een bewijs van vea-blijdende solidariteit gaven. Frankrijk. Naar aanleiding van den eisch door de marine-commissie uit de Kamer gesteld tot den bouw van twee nieuwe pantserschepen, wordt gemeld dat de regeering evenals in hel afgeloopen jaar voornemens is in 1911 met de kiellegging van twee Dreadnoughts te beginnen en tot dit doel-ingeval het marine programma niet tijdig wordt afgedaan, haar toevlucht zal nemen tot een bepaling in de wet op de middelen. Men meent dat de be voegde marine-overheid, die binnenkort dit vraagstuk zal hebben tc onderzoeken, zich zal uitspreken voor het 23,000 ton type met tien 34 c.M. kanonnen. Engeland. Londen, 1 5 N o v. Officieel wordt mede gedeeld, dal Asquith de zitting van hot Lager huis hedennamiididag niet zal bijwonen, en het parlement onmiddellijk 11a de vergadering tot nader zal uiteengaan. Londen, 15 Nov. De kabinetsraad duurde drie uur. Terwijl de ministers verga derd waren kwam lord Knollys, 's Konings secretaris aan, ten einde een bezoek aan As quith te brengen. Hij vertoefde een half uur bij Asquith, die in den namiddag naar San- dringham zou vertrekken. Londen, 1 5 N o v. In verband met de staatkundige crisis was het Lagerhuis heden middag tot in alle hoeken bezet, en met groo te nieuwsgierigheid werd de ministerieele verklaring tegemoet gezien. Alle partijleiders, uitgezonderd de eerste minister Asquith, waren aanwezig. Minister Lloyd-George verklaarde, dat er zich omstandigheden hadden voorgedaan, welk; het naar de meening der regeering onwenschelijk maken, dat het Huis overgaat tot de behandeling der punten van de agen da. Verder deelde Lloyd George mede, dat minister Asquith niet in de gelegenheid zal zijn voor Donderdag a. s. zijn verklaring al te leggen. Vermoedelijk op verzoek van Balfour, die Donderdag een belangrijke redevoering te Nottingham moet houden en dus niet tegen woordig zou kunnen zijn in de zitting van Donderdag, is besloten, dat de zitting tot Vrijdag 18 November verdaagd zal worden. De verklaring van Lloyd George heeft in het Lagerhuis enorme verbazing veroor zaakt. Alle afgevaardigden vroegen zich al, wat deze verdaging van Asquith' verklaring, zijn gesprekken met lord Knollys, en eenige uitlatingen in de verklaring van Lloyd Geor ge beteekenden. In de wandelgangen loopen allerlei geruch ten. Volgens het een zou de Koning in over eenstemming met de grondwet zonder geldi ge reden, als een nederlaag van het ministe rie, de ontbinding van het Lagerhuis gewei gerd hebben. Volgens het andere zou de Ko ning zijn invloed hebben aangewend om het veto-vraagstuk opnieuw aan een kleine groep staatslieden voor te leggen. Deze geruchten zijn echter tot dusver niet nader bevestigd. In het Hoogerhuis heeft lord Lansdowne medegedeeld, dat hij morgen zou voorstellen een besluit te nemen, om de regeering uit te noodigen, zonder verder verwijl dc wetsont werpen in le dienen waarin de veto-resolu ties zijn belichaamd en aan overweging en bespreking door het parlement te onderwer pen. Lord Lansdowne gaf toe, dat het, in de veto-conferentie behandelde, geheim moest blijven, maar gewagende van berichten der dagbladen, verklaarde hij dat de bewering onjuist is, als zou de conferentie mislukt zijn, omdat unionistische Hoogerhuisleden Balfour niet wilden toestaan zekere voorwaarden te aanvaarden. De raad van unionistische peers is niet ingewonnen. Londen, 15 N o v. De Globe zegt dat He denavond een hardnekkig gerucht de ronde deed dat de Koning geweigerd zou hebben, eventueele waarborgen te geven, die Asquith gevraagd heeft en dat daarom de eerste-mi- nister het aftreden Yan het kabinet zou over wegen. Met deze eventueele waarborgen wordt bedoeld, een belofte, om, waaneer de liberalen na de algemeene verkiezing weder om aan liet bewind komen, een zoo grool aantal liberale peers te benoemen, dat het Hoogerhuis de wet zal aannemen, die de macht van het Hoogerhuis beperkt door de veto-besluiten, die door het Lagerhuis zijn aangenomen. Volgens de Press Assocation, een telegraaf- agentschap, dat dikwijls van regeeringswege is geïnspireerd, heeft de regeering besloten, de Kroon te raden voor het einde der maand tot ontbinding van het Lagerhuis over te gaan. Asquith heeft na den ministerraad een uur met lord Knollys beraadslaagd. Blijkbaar had hij gisterenmiddag toch geen vaste voor nemens 0111 naar Sandringham te gaan. Naar de bladen melden, heeft de admira liteit den bouw van een nieuw oorlogsschip uitgeschreven dat grooter, sneller van vaart en sterker moet zijn dan elk ander beslaand of in aanbouw zijnd schip der Engelsche vloot. Dit schip zal den gepantserden krui ser „Lion" nog overtreffen en een water- vcrplaalsing van 28000 ton, een lengte van 720 voel en een snelheid van 30 zeemijlen hebben tegen 20500 ton, 600 voet en 28 zee mijlen bij de „Lion". Reuter seinde ons reeds dat luitenant Helm, de Duitsche officier die schetsen heeft ge maakt van vestingwerken bij Portsmouth, door de rechters te Winchester enkel be straft is met de verplichting 250 borgtocht te storten. Dc oorspronkelijke beschuldiging van spionnage, waarop zware straffen staan, had men Laten vallen. Men nam aan, dat het zijn plan niet was geweest de teekeniingen aan een vreemde mogendheid te leveren. Zoo doende stond luitenant Helm alleen terecht wegens wangedrag. Helm bekende aanstonds alle schuld. Hierom en omdat hij bereid was spijt te betuigen en beterschap te beloven, verzocht de ambtenaar van het O. M. den rechter, in dit geval een genadig vonnis te vellen. De verdediger voegde daarbij, dat luite nant Ilolm iets verkeerds had gedaan, maar dat hij geen spion was. Hij betreurde het, gezondigd te hebben tegen de wetten van het land, dat hem gastvrijheid verleende, en wil de beloven het nooit weer te doen. De advocaat noemde voorts als verzachten de omstandigheid zijn jeugd 23 jaar en zei, dat een onteerende straf zijn loopbaan als officier zou afbreken. Op grond van dit alles heeft de rechter ge meend, dat het niet noodig was don Duit- schcn officier te straffen. Hij moet slechts een borgstelling geven van 250, voor hot geval dat hij nogmaals zich schuldig maakt aan het hem thans ten Laste gelegde. De rechter hoopte ten slotte, dat luitenant Ilelm, als hij naar. zijn vaderland terugkeert, de overtuiging zal meenenmen, dat, hoe krachtig Engeland ook optreedt om vergrij pen te ontdekken tegen de landswetten, het genadig is tegenover hen, die hun begane fout erkennen. Spanje. Madrid, 1 5 N o v. De schadevergoeding door Marokko aan Spanje, naar aanleiding van den veldtocht op het Rif uit te keeren, is vastgesteld op 65 millioen tegen een rente van o pet. Madrid, 1 5 N o v. Volgens de dagbladen verkrijgt Spanje behalve de schadeloosstel ling van Marokko, nog de toezegging tot in stelling van een inlandschen politiedienst, re- sideerende te Ceuta en onder bevel van Spaansche officieren. De rifgebiedeai zuilen bezet blijven door Spaansche troepen en het douanekantoor zal blijven op de grens van het Spaansche kamp. bij Geuta. Ook is over eengekomen, dat de schadeloosstelling zal worden betaald na een termijn van 75 jaar, terwijl het Maghzen zich het recht voorbe houdt d-e som geheel of gedeeltelijk binnen dezen termijn tc betalen. Wellicht de meest opmerkenswaardige episode bij de beraadslagingen over de zoo genaamde hangslot-wet vormde de dialoog die kort vóór de stemming tusschen den aartsbisschop van Saragossa en minister president Canalejas gevoerd werd. Eerstge noemde had het afwijzende votum der 18 bisschoppelijke leden van den Senaat onder anderen daarop gegrond dat het Valkaan niet over liet wetsontwerp was ingelicht, hetgeen een gebrek aan achting jegens den Paus beteekende. Hierop antwoordde Canale jas dat zoowel aan den nuntius als aan de curie van het ontwerp kennis was gegeven; wanneer evenwel dc aartsbisschop bedoelde dat Rome niet om goedkeuring was gevraagd, dan had hij gelijk, want zoo iets had de rc- verkeerl in een dwaling, meneer Fcldennani», als u soms een vergelijking maakt mei die Spaansche zaak. Vooreerst is mijn vader na dien tijd zes jaar ouder geworden, wat welis waar bij hem niet veel zeggen wil. Maar die; Spaansche zaak was kinderspel vergeleken met deze Russische. Let maar eens op de ge volmachtigden van toen en die van nu. Toen mannen, die aan niets dachten als aan hun vaderland. Nu mannen, die bovendien erg; héél e«rg zeg ik aan zichzelf donken. Wat is dat een geploeter voor me geweest! in Petersburg! En hier nu ja, hier treedt men meer mot open vizier op. De avond van gisteren heeft me, behalve dat hij nu juist niet op dc meest smaakvolle manier werd doorgebracht, voor de tweede maal zesduizend gulden gekost en het eind zal nog wel vijfmaal zooveel eischen. Neen, beste; viriend, zoo'n ingewikkeld zaakje is niets voor Karei Twersten. Daarvoor is noodig een zekere onverschilligheid van de jeugd, die zich in dc keus der wapens richt naar; den smaak der tegenpartij. Het ontbrecktj Karei Twersten aan hel woardeeren vaai dei aardigheid gast te heeten van deze Excellen tie, aan wie hij zelf een fooi geeft. U kunt er u gerust op veriaten, dat hij er mij dank-i baar voor zal zijn dat hij buiten spel ge bleven is, en hij zal zich met mij verheu-[ gen over het goede zaakje." „Maar 't zou hem nog meer pleizier hebben gedaan, als hij de zaak zelf op touw had ge zet. Niet om het geld Wurdt vervolgd. „Goed, heel goed. Ik zou gaarne gewekt willen worden bij het aanbreken van den morgen." Dc Russische heeren volgden het voorbeeld van hun chef. Het word stil aan boord; al leen de machine kende geen rust. Evenmin als de rusteloos golvende zee. Robert Twersten ging naar de machineka mer. „Kom, ga nu met mij naar boven, meneer Fekiermann. Ik zou gaarne wat met u blij ven praten, als u ten minste geen slaap hebt." Eeldennann volgde hem naar dek. In hua jassen gehuld, zaten zij togen dc reeling e« kelten naar buiten in dc duisternis. „Ik hoop, dat u me niet onbescheiden zult viHden, meneer Twersten," zcide Fclder- mann na eendgen tijd zwijgens. „Het is na tuurlijk geheel aan u, of u mijn vraag wilt beantwoorden. Alleon omdat mijn chef de zaak met mij heeft besproken cn cr in 't ge heel niet van gewaagde „Zeg maar ronduit wat u weten wilt." De heeren, die u mij als uwe gasten hebt' voorgesteld on met wie u herhaaldelijk den gang van dc machine hebt nagegaan, geven blijk van zooveel nautische kennis, dat „Bij u het vermoeden is gerezen, zeelieden voor u le hebben. U hebt zich daarin niet ver gist, meneer Fekiermann." „Het zijn heeren, die tot de Russische ma rine behooren, meneer Twersten." „Juist geraden. Zijn Excellentie WiLlaroff van het Russische ministerie van Marine met. zijn staf." „U zegt dat zoo kalm, meneer Twersten, dat ik moet aannemen, dat uw vader alleen maar vergeten heeft om mij iets te zeggen van de tegenwoordigheid van die hcorcn." „Mijn vader kon er u niets van zeggen, om dat hij 't zelf niet weet." „Dat dacht ik wel," zcide Fekiermann, ter wijl het met gefronste wenkbrauwen voor zich uitkeek. Robert Twersten zag hem lachend aan- „Meneer Fekiermann," begon hij, „ik vat uw gedachten zoo goed, alsof ik ze achter uw voorhoofd kon lezen. Maar u behoeft u ner gens moeilijk over te maken. Mijn vader heeft mij op handslag beloofd, dat de „Ham- inonia" in mijn bezit zal overgaan, als ik den overeengekomen prijs voldoe. Ik heb toen aan mijn vader gezegd, dat ik het schip noodig had voor de firma Martin Vanheil om die firma in een ander en beier vaar- watc te brengen. Dat doe ik dan ook. Op welke wijze ik van het schip gebruik zal ma ken. is uitsluitend mijn zaak en niet de zaak van mijn vader, die cr trouwens ook vrij veel mee verdient. Want hij heeft mij een prijs gevraagd, waarop vaderlijke gevoelens niet den minsten invloed hebben gehad. Dat weet u even goed als ik. De firma K. R. Twersten lijdt dus in het geheel geen schade. De firma Vanheil echter en alles wat van haar afhangt, zal er aardig wat zijde bij spinnen." „Meneer Twersten," hernam Feldermann openhartig, „niet alleen kan ik uw standpunt deelen, maar het is mij, omdat u optreedt Toor de firma Vanheil, zeer sympathiek. Als ambtenaar on vertrouwde van uw vader moet ik er evenwel anders over denken. Had uw vader eonig vermoeden gehad van uw voornemen, nu ik hoef niet meer te zeg gen, wij beiden kennen deat ondernemenden geest van uw vader voldoende." ilobert Twersten (schudde het hoofd. „U

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1