Woensdag 16 November 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HA.NZEA. TEN.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DEK ADVERTENTIKN:
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan y.oer voordeelige bepali..0o.. .«i>
het herhaald advertooren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toogezonden.
Deze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon* en Feest
dagen.
Adverlenliënmededeeungen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Politiek Overzicht
De Portugeesche republiek
en hare koloniën.
Onder de moeilijke kwesties, die door de
nieuwe republiek Portugal moeten worden
opgelost, bevindt zich ook hel koloniale
vraagstuk. Dit is van gewicht, niet alleen
voor Portugal, doch ook voor andere stalen.
l)e leden der voorloopigc regcering, die her
haalde malen aanleiding gevonden hebben
zich over hun program uit te spreken, heb
ben daarbij ook aan het koloniale vraagstuk
gedacht en men heeft daarbij vernomen, dat
de republiek haar koloniaal bezit op den voet
van zelfbestuur wil organiseeren. Kerst dezer
dagen heeft de Portugeesche minister van
buitenlandsche zaken eenigszins uitvoeriger
inlichtingen gegeven: het tot dusver al te
kostbare koloniale beheer zal ophouden;
er zullen, gelijk door Frankrijk is ge
daan, cenige groole koloniale bestuursaf-
deelingen gevormd worden en aan eonige
koloniale groepen zal een bijzondere auto
nomie worden verleend, ten einde op deze
wijze een consciëntieus en voor Portu
gal winstgevend beheer mogelijk te maken.
Alzoo in den grond dei- zaak het systeem van
zelfbestuur. Of di» systeem voor alle kolo
niën, die van geheel ongelijksoorligen aard
zijn, te gebruiken is en of Portugal middelen
en wegen bezit het ten uitvoer Ie brengen,
is daarmede nog niet gezegd. In de laatste
tientallen van jaren is het duidelijk gewor
den, dat hel kleine land zich buitengewoon
moest inspannen om zijne koloniën ordelijk
en met goed gevolg te besturen; daarom is
met het oog op het bestendige deficit op de
hegrooling voor koloniën, in het land zelf
herhaaldelijk de neiging kenbaar geworden
om de koloniën, of althans een deel ervan,
te verkoopen, ten einde daardoor de schulden
last des lands te verlichten en daardoor de
overige koloniën des te beter te kunnen bestu
ren. De neiging hiertoe zal na de grondvesting
der republiek nog wel eens opduiken en on
danks de tegengestelde bedoelingen van de
voorloopige regeering, ware het volstrekt niet
onmogelijk dat ze ditmaal gehoor vond. De
ten-uitvocr-brenging van dit denkbeeld zou
evenwel niet alleen Portugal, maar ook zijne
koloniale naburen en de groole mogendheden
raken, wijl die Slaat, welke de Portugeesche
koloniën voor hel meerendeel door geld zou
verkrijgen, een toename aan macht zou ver
werven, waarin de andere mogendheden niet
zonder compensatie of wel in het geheel niet
zouden toestemmen. Ilier begint de interna
tionale beteekenis van eene eventueele Por
tugeesche koloniale kwestie.
Voor vierhonderd jaren was Portugal de
grootste zee- en handelsmogendheid van
Kuropa; het bezat een koloniaal rijk, waarin,
evenals in dal van Karei V, de zon niet on
derging. Doch het kolossale gebied kon niet
bijeen worden gehouden: eerst namen de
Hollanders, daarna de Spanjaarden en ver
volgens de Engelschen stuk voor stuk ervan
voor zich en in de vorige eeuw heeft Portu
gal hel groole en rijke Brazilië verloren. In-
tusschcn is het koloniale bezit van Portugal
thans nog zeer aanzienlijk. Hel bezit in Afrika
een deel van Guinea, de groote provinciën
Angola in het 'Westen en Mozambique in het
Oosten, benevens de Kaap Verdische eilanden
en de eilanden Sl. Thomé en Prinzipe; in Azië
Portugeesch Oos'l-lndië (Goa, Daman en
9I DOOK
RUD.OLF HER ZOG.
Feldermanin was reeds op zijn post. Hij
was in de machinekamer, waar Robert
Twersten bij hem kwam. „Ik heb nog eeni-
ge gasten voor den tocht medegebracht. Wij
leggen wel eer in met dit mooie schip. Is
alles klaar?"
„De „Ilammonia" is stoomklaar. De loods
is aan boord en de kapitein wacht op uw
bevelen, meneer Twersten."
„Nu, in Godsnaam dan! U blijft zeker bij
de machine tot ik weer bij u kom?"
„Ik zal er zooveel mogelijk het oog op hou
den."
Rober1 Twersten ging terug naar dek. De
„Hamnionia" wierp de trossen los. De Rus
sische gasten gingen oplettend elke manoeu
vre na. Zeer gehoorzaam aan het roer, ging
het schip door de nauwe ruimte tusschen de
schepen door. De schroeven werkten nage
noeg zonder geruisch.
Robert Twersten stond met gespannen aan
dacht toe te zien en luisterde naar het min
ste geluid. Het was hem alsof het schip een
levend wezen was geworden, dat geheel in
zijn gewaarwordingen deelde.
„Gij zijt evengoed een Twersten als ik,"
klonk het in zijn. binnenste. „Wij, Twers-
tens, zullen onzen naain geen oneer aandoen.
Ik vertrouw geheel op je."
Diu) Macao en Portugeesch Timor, boven
dien in den Atlantische» Oceaan de bij het
moederland getrokken Azorcn en het eiland
Madeira, dat is te zamen 2.093.000 vierkante
kilometers (eene oppervlakte ongeveer vier
maal zoo groot als Duitschland) met onge
veer 8 millioen inwoners.
Portugal zelf omvat slechts rond 92000 vier
kante K.M., met ongeveer 5i millioen inwo
ners. Alle deze koloniën, voornamelijk de Afri-
kaansche, zijn zeer waardevol, de Portugee-
zen hebben echter, meestal door gebrek aan
middelen, ze niet kunnen exploiteeren en het
koloniaal bestuur werkt steeds met tekorten.
En in een beslissend oogenblik heeft eens
Portugal niet eenmaal zijn rechten kunnen
doen gelden. Toen hel congres van Berlijn in
1885 de Afrikaansche aangelegenheden regel
de, werd er het beginsel uitgesproken, dat
een slaat slechts dan recht had op eene be
paalde landstreek, vanwaar hij er feitelijk
heerschcrsrecht uitoefende. Tot dusver be
schouwde men de gehcele breede strook van
Zuid-Afrika van de kust van Angola tot aan
de kust van Mozambique als Portugeesch be
zit en feitelijk hadden de Portugeezen ook
vroeger in hel midden van deze strook neder
zettingen, doch in den loop der tijden waren
deze opgeheven of in verval geraakt. Na het
congres van Berlijn (beijverden ze zich deze
posten opnieuw te vestigen, eene taak, waar
aan de majoor Serga Piuto zich met bewon
derenswaardig volhardingsvermogen en ook
met succes wijdde. Dit belemmerde echter
Engeland in zijn plannen. De Engelschen
hadden toen reeds he* plan hun Zuid-Afri-
kaansch bezit met het Noord-Afrikaansche,
alzoo Egypte, te verbinden en een spoorweg
Kaapstad—Kaïro te bouwen; hiervoor dreigde
Portugal een hinderpaal te worden. Engeland
verlangde de terugroeping van Serga Pinto
en de opheffing der door hem gevestigde
nederzettingen. Toen aan dit verlangen niet
werd voldaan, stelde Engeland op 11 Januari
een ultimatum met bedenktijd van drie dagen
op en om hieraan kracht bij te zetten, ver
scheen een Kngelscli eskader voor Lissabon.
Het zwakke Portugal moest toegeven tegen
over een van de brutaalste gewelddaden,
welke in de nieuwe geschiedenis zijn voor
gekomen. liet rijke land, waaruil de Portu
geezen verdreven werden, is daarna door
Cecil Rhodes voor Engeland in bezit geno
men. De verontwaardiging in Portugal was
groot; de Engelsche koopwaren werden ge-
boycol en Koning Carlos zond aan Koningin
Victoria zijn orde van den Kousenband terug.
Doch een-jaar na het ultimatum moest Por
tugal den afstand van zijn bezit in Midden-
Afrika ook nog door een verdrag bevestigen
en zich bovendien verplichten de havens van
Lorenzo Marques en Beira voor de Engelsche
schepen uit te breiden en den spoorweg van
Lorenzo Marques naar het binnenland door
tc trekken in aansluiting aan den toekomsti-
gen spoorweg Kaapstad—Kairo. Engeland be
hield zich het gebruik van eerstgenoemden
spoorweg voor ten bate van militaire doel
einden en zulks hielp het tien jaren later de
Boeren overwinnen. Voor Portugal echter
vormden deze verplichtingen ook een zware
financieele last; zij hebben in verband met de
schuldenmakerij van het Hof en de corruptie
onder de hoogere ambtenaren, haar aandeel
gehad aan den ondergang der Portugeesche
financiën.
Het is te wcnschen, dat de Portugee
zen zich niet gedwongen zullen zien zich
van hun krachtige koloniale rijk geheel
Het scliij> gleed door het water, liet eerst
de huizenzee van Hamburg en kort daarop
Allona in het verschiet verdwijnen, en spoed
de zich vooruit alsof het verlangde naar het
.strijdperk, waarop het thuiisbehoorde.
Het werd avond, en het land verdween al
lengs uit zicht. Met den kraag van zijn jas
hoog opgeslagen, kwam Zijn Excellentie te
rug van een nieuwen rondgang.
„Als de kombuis ook zulk voortreffelijk
werk oplevert, meneer Twersten
„Ik wilde Uw Excellentie juist verzoeken
zich daarvan te overtuigen. Ik heb ter wille
van de gezelligheid de tafel laten dekken in
de rookkamer."
„Dat is een goed idee, meneer Twersten."
De Russische heeren hielden voor dien
avond de inspectie voor afgedaan, én terwijl
het schip steeds sneller naar zee stoomde,
werd het in de rookkamer hoe langer hoe
luider en opgewekter. De hoofden kregen,
achter de flesschen, een roode warme kleui-
en eerst toen de klok middernacht aanwees,
stond Zijn Excellentie op en ging aan dek.
De nacht had met zijn zwarten mantel wa-
tL>r en lucht in een ondoordringbaar duister
gehuld. Slechts de aanschietende golven
toonden, dat het schip in volle zee stoomde.
„Hoe menige nacht ben ik al buiten ge
weest voor het vaderland!" zcide de Rus met
een droefgcestigen klank in zijn stem. „Van
dezen oorlog verwacht ik niet veel goeds
en ik ben blij, dat mijn leeftijd toelaat ach
ter te blijven. God behoede Rusland!"
Het ruime gebruik van wijn aan tafel
maakte hem blijkbaar droefgeestig.
„Als Uw Excellentie zich een paar uur wil
afzonderen," zei Robert Twersten beleefd,
„de hutten zijn gereed."
of gedeeltelijk te ontdoen en dat het hun ge
geven moge zijn hun koloniaal bezit grondig
te reorganiseeren en voor henzelf en anderen
productief te maken.
Duitschland.
De Duilsche bladen melden, dat de Engel
sche minister van buitenlandsche zaken aan
de Duilsche regeering het verlangen te ken
nen zou hebben gegeven oin bij het geding
wegens spionnage tegen de beide Engelsche
officieren French en Brandon, die op Borkunt
zijn gearresteerd, zich te doen vcrlegcnwoor-
igen. Bericht wordt thans, dat de Duilsche
ivgeeriug daartegen geen bezwaar heeft.
Diensvolgens zal bij de zittingen van het
Leipziger Hooggerechtshof een Vertegenwoor
diger der Engelsche regeering aanwezig zijn.
België.
Brussel, 15 Nov. Cooreman, herkozen
als president van d-e Kamer, wees in zijn
rede met bevrediging op de hartelijke be
langstelling van het buitenland bij de troons
bestijging der nieuwe souvereinen, eraan toe
voegende, dat de redevoeringen, te Potsdam,
Parijs, Amsterdam, Weenen en Brussel ge
houden, hebben bevestigd dat alle staats
hoofden en volken dezelfde oprechte sym
pathie gevoelen voor den Koning, die een
waarborg is voor de goede internationale
v erst a ndhou ding.
De president bracht daarop dank aam de
mogendheden voor de beloonde bewijzen
van sympathie, blijkende uit de deelneming
aan de tentoonstelling en herinerde aan de
edelmoedige daad der twee groote volken,
die na den brand spontaan een bewijs van
vea-blijdende solidariteit gaven.
Frankrijk.
Naar aanleiding van den eisch door de
marine-commissie uit de Kamer gesteld tot
den bouw van twee nieuwe pantserschepen,
wordt gemeld dat de regeering evenals in
hel afgeloopen jaar voornemens is in 1911
met de kiellegging van twee Dreadnoughts te
beginnen en tot dit doel-ingeval het marine
programma niet tijdig wordt afgedaan, haar
toevlucht zal nemen tot een bepaling in de
wet op de middelen. Men meent dat de be
voegde marine-overheid, die binnenkort dit
vraagstuk zal hebben tc onderzoeken, zich
zal uitspreken voor het 23,000 ton type met
tien 34 c.M. kanonnen.
Engeland.
Londen, 1 5 N o v. Officieel wordt mede
gedeeld, dal Asquith de zitting van hot Lager
huis hedennamiididag niet zal bijwonen, en het
parlement onmiddellijk 11a de vergadering tot
nader zal uiteengaan.
Londen, 15 Nov. De kabinetsraad
duurde drie uur. Terwijl de ministers verga
derd waren kwam lord Knollys, 's Konings
secretaris aan, ten einde een bezoek aan As
quith te brengen. Hij vertoefde een half uur
bij Asquith, die in den namiddag naar San-
dringham zou vertrekken.
Londen, 1 5 N o v. In verband met de
staatkundige crisis was het Lagerhuis heden
middag tot in alle hoeken bezet, en met groo
te nieuwsgierigheid werd de ministerieele
verklaring tegemoet gezien.
Alle partijleiders, uitgezonderd de eerste
minister Asquith, waren aanwezig.
Minister Lloyd-George verklaarde, dat er
zich omstandigheden hadden voorgedaan,
welk; het naar de meening der regeering
onwenschelijk maken, dat het Huis overgaat
tot de behandeling der punten van de agen
da. Verder deelde Lloyd George mede, dat
minister Asquith niet in de gelegenheid zal
zijn voor Donderdag a. s. zijn verklaring al
te leggen.
Vermoedelijk op verzoek van Balfour, die
Donderdag een belangrijke redevoering te
Nottingham moet houden en dus niet tegen
woordig zou kunnen zijn in de zitting van
Donderdag, is besloten, dat de zitting tot
Vrijdag 18 November verdaagd zal worden.
De verklaring van Lloyd George heeft in
het Lagerhuis enorme verbazing veroor
zaakt. Alle afgevaardigden vroegen zich al,
wat deze verdaging van Asquith' verklaring,
zijn gesprekken met lord Knollys, en eenige
uitlatingen in de verklaring van Lloyd Geor
ge beteekenden.
In de wandelgangen loopen allerlei geruch
ten. Volgens het een zou de Koning in over
eenstemming met de grondwet zonder geldi
ge reden, als een nederlaag van het ministe
rie, de ontbinding van het Lagerhuis gewei
gerd hebben. Volgens het andere zou de Ko
ning zijn invloed hebben aangewend om het
veto-vraagstuk opnieuw aan een kleine groep
staatslieden voor te leggen. Deze geruchten
zijn echter tot dusver niet nader bevestigd.
In het Hoogerhuis heeft lord Lansdowne
medegedeeld, dat hij morgen zou voorstellen
een besluit te nemen, om de regeering uit te
noodigen, zonder verder verwijl dc wetsont
werpen in le dienen waarin de veto-resolu
ties zijn belichaamd en aan overweging en
bespreking door het parlement te onderwer
pen. Lord Lansdowne gaf toe, dat het, in de
veto-conferentie behandelde, geheim moest
blijven, maar gewagende van berichten der
dagbladen, verklaarde hij dat de bewering
onjuist is, als zou de conferentie mislukt zijn,
omdat unionistische Hoogerhuisleden Balfour
niet wilden toestaan zekere voorwaarden te
aanvaarden. De raad van unionistische peers
is niet ingewonnen.
Londen, 15 N o v. De Globe zegt dat He
denavond een hardnekkig gerucht de ronde
deed dat de Koning geweigerd zou hebben,
eventueele waarborgen te geven, die Asquith
gevraagd heeft en dat daarom de eerste-mi-
nister het aftreden Yan het kabinet zou over
wegen. Met deze eventueele waarborgen
wordt bedoeld, een belofte, om, waaneer de
liberalen na de algemeene verkiezing weder
om aan liet bewind komen, een zoo grool
aantal liberale peers te benoemen, dat het
Hoogerhuis de wet zal aannemen, die de
macht van het Hoogerhuis beperkt door de
veto-besluiten, die door het Lagerhuis zijn
aangenomen.
Volgens de Press Assocation, een telegraaf-
agentschap, dat dikwijls van regeeringswege
is geïnspireerd, heeft de regeering besloten,
de Kroon te raden voor het einde der maand
tot ontbinding van het Lagerhuis over te
gaan. Asquith heeft na den ministerraad een
uur met lord Knollys beraadslaagd. Blijkbaar
had hij gisterenmiddag toch geen vaste voor
nemens 0111 naar Sandringham te gaan.
Naar de bladen melden, heeft de admira
liteit den bouw van een nieuw oorlogsschip
uitgeschreven dat grooter, sneller van vaart
en sterker moet zijn dan elk ander beslaand
of in aanbouw zijnd schip der Engelsche
vloot. Dit schip zal den gepantserden krui
ser „Lion" nog overtreffen en een water-
vcrplaalsing van 28000 ton, een lengte van
720 voel en een snelheid van 30 zeemijlen
hebben tegen 20500 ton, 600 voet en 28 zee
mijlen bij de „Lion".
Reuter seinde ons reeds dat luitenant Helm,
de Duitsche officier die schetsen heeft ge
maakt van vestingwerken bij Portsmouth,
door de rechters te Winchester enkel be
straft is met de verplichting 250 borgtocht
te storten. Dc oorspronkelijke beschuldiging
van spionnage, waarop zware straffen staan,
had men Laten vallen. Men nam aan, dat het
zijn plan niet was geweest de teekeniingen
aan een vreemde mogendheid te leveren. Zoo
doende stond luitenant Helm alleen terecht
wegens wangedrag. Helm bekende aanstonds
alle schuld.
Hierom en omdat hij bereid was spijt te
betuigen en beterschap te beloven, verzocht
de ambtenaar van het O. M. den rechter, in
dit geval een genadig vonnis te vellen.
De verdediger voegde daarbij, dat luite
nant Ilolm iets verkeerds had gedaan, maar
dat hij geen spion was. Hij betreurde het,
gezondigd te hebben tegen de wetten van het
land, dat hem gastvrijheid verleende, en wil
de beloven het nooit weer te doen.
De advocaat noemde voorts als verzachten
de omstandigheid zijn jeugd 23 jaar en
zei, dat een onteerende straf zijn loopbaan
als officier zou afbreken.
Op grond van dit alles heeft de rechter ge
meend, dat het niet noodig was don Duit-
schcn officier te straffen. Hij moet slechts
een borgstelling geven van 250, voor hot
geval dat hij nogmaals zich schuldig maakt
aan het hem thans ten Laste gelegde.
De rechter hoopte ten slotte, dat luitenant
Ilelm, als hij naar. zijn vaderland terugkeert,
de overtuiging zal meenenmen, dat, hoe
krachtig Engeland ook optreedt om vergrij
pen te ontdekken tegen de landswetten, het
genadig is tegenover hen, die hun begane
fout erkennen.
Spanje.
Madrid, 1 5 N o v. De schadevergoeding
door Marokko aan Spanje, naar aanleiding
van den veldtocht op het Rif uit te keeren,
is vastgesteld op 65 millioen tegen een rente
van o pet.
Madrid, 1 5 N o v. Volgens de dagbladen
verkrijgt Spanje behalve de schadeloosstel
ling van Marokko, nog de toezegging tot in
stelling van een inlandschen politiedienst, re-
sideerende te Ceuta en onder bevel van
Spaansche officieren. De rifgebiedeai zuilen
bezet blijven door Spaansche troepen en het
douanekantoor zal blijven op de grens van
het Spaansche kamp. bij Geuta. Ook is over
eengekomen, dat de schadeloosstelling zal
worden betaald na een termijn van 75 jaar,
terwijl het Maghzen zich het recht voorbe
houdt d-e som geheel of gedeeltelijk binnen
dezen termijn tc betalen.
Wellicht de meest opmerkenswaardige
episode bij de beraadslagingen over de zoo
genaamde hangslot-wet vormde de dialoog
die kort vóór de stemming tusschen den
aartsbisschop van Saragossa en minister
president Canalejas gevoerd werd. Eerstge
noemde had het afwijzende votum der 18
bisschoppelijke leden van den Senaat onder
anderen daarop gegrond dat het Valkaan
niet over liet wetsontwerp was ingelicht,
hetgeen een gebrek aan achting jegens den
Paus beteekende. Hierop antwoordde Canale
jas dat zoowel aan den nuntius als aan de
curie van het ontwerp kennis was gegeven;
wanneer evenwel dc aartsbisschop bedoelde
dat Rome niet om goedkeuring was gevraagd,
dan had hij gelijk, want zoo iets had de rc-
verkeerl in een dwaling, meneer Fcldennani»,
als u soms een vergelijking maakt mei die
Spaansche zaak. Vooreerst is mijn vader na
dien tijd zes jaar ouder geworden, wat welis
waar bij hem niet veel zeggen wil. Maar die;
Spaansche zaak was kinderspel vergeleken
met deze Russische. Let maar eens op de ge
volmachtigden van toen en die van nu. Toen
mannen, die aan niets dachten als aan hun
vaderland. Nu mannen, die bovendien erg;
héél e«rg zeg ik aan zichzelf donken.
Wat is dat een geploeter voor me geweest!
in Petersburg! En hier nu ja, hier treedt
men meer mot open vizier op. De avond
van gisteren heeft me, behalve dat hij nu
juist niet op dc meest smaakvolle manier
werd doorgebracht, voor de tweede maal
zesduizend gulden gekost en het eind zal nog
wel vijfmaal zooveel eischen. Neen, beste;
viriend, zoo'n ingewikkeld zaakje is niets
voor Karei Twersten. Daarvoor is noodig
een zekere onverschilligheid van de jeugd,
die zich in dc keus der wapens richt naar;
den smaak der tegenpartij. Het ontbrecktj
Karei Twersten aan hel woardeeren vaai dei
aardigheid gast te heeten van deze Excellen
tie, aan wie hij zelf een fooi geeft. U kunt
er u gerust op veriaten, dat hij er mij dank-i
baar voor zal zijn dat hij buiten spel ge
bleven is, en hij zal zich met mij verheu-[
gen over het goede zaakje."
„Maar 't zou hem nog meer pleizier hebben
gedaan, als hij de zaak zelf op touw had ge
zet. Niet om het geld
Wurdt vervolgd.
„Goed, heel goed. Ik zou gaarne gewekt
willen worden bij het aanbreken van den
morgen."
Dc Russische heeren volgden het voorbeeld
van hun chef. Het word stil aan boord; al
leen de machine kende geen rust. Evenmin
als de rusteloos golvende zee.
Robert Twersten ging naar de machineka
mer.
„Kom, ga nu met mij naar boven, meneer
Fekiermann. Ik zou gaarne wat met u blij
ven praten, als u ten minste geen slaap hebt."
Eeldennann volgde hem naar dek. In hua
jassen gehuld, zaten zij togen dc reeling e«
kelten naar buiten in dc duisternis.
„Ik hoop, dat u me niet onbescheiden zult
viHden, meneer Twersten," zcide Fclder-
mann na eendgen tijd zwijgens. „Het is na
tuurlijk geheel aan u, of u mijn vraag wilt
beantwoorden. Alleon omdat mijn chef de
zaak met mij heeft besproken cn cr in 't ge
heel niet van gewaagde
„Zeg maar ronduit wat u weten wilt."
De heeren, die u mij als uwe gasten hebt'
voorgesteld on met wie u herhaaldelijk den
gang van dc machine hebt nagegaan, geven
blijk van zooveel nautische kennis, dat
„Bij u het vermoeden is gerezen, zeelieden
voor u le hebben. U hebt zich daarin niet ver
gist, meneer Fekiermann."
„Het zijn heeren, die tot de Russische ma
rine behooren, meneer Twersten."
„Juist geraden. Zijn Excellentie WiLlaroff
van het Russische ministerie van Marine met.
zijn staf."
„U zegt dat zoo kalm, meneer Twersten,
dat ik moet aannemen, dat uw vader alleen
maar vergeten heeft om mij iets te zeggen
van de tegenwoordigheid van die hcorcn."
„Mijn vader kon er u niets van zeggen, om
dat hij 't zelf niet weet."
„Dat dacht ik wel," zcide Fekiermann, ter
wijl het met gefronste wenkbrauwen voor
zich uitkeek.
Robert Twersten zag hem lachend aan-
„Meneer Fekiermann," begon hij, „ik vat uw
gedachten zoo goed, alsof ik ze achter uw
voorhoofd kon lezen. Maar u behoeft u ner
gens moeilijk over te maken. Mijn vader
heeft mij op handslag beloofd, dat de „Ham-
inonia" in mijn bezit zal overgaan, als ik
den overeengekomen prijs voldoe. Ik heb
toen aan mijn vader gezegd, dat ik het schip
noodig had voor de firma Martin Vanheil
om die firma in een ander en beier vaar-
watc te brengen. Dat doe ik dan ook. Op
welke wijze ik van het schip gebruik zal ma
ken. is uitsluitend mijn zaak en niet de zaak
van mijn vader, die cr trouwens ook vrij
veel mee verdient. Want hij heeft mij een
prijs gevraagd, waarop vaderlijke gevoelens
niet den minsten invloed hebben gehad. Dat
weet u even goed als ik. De firma K. R.
Twersten lijdt dus in het geheel geen schade.
De firma Vanheil echter en alles wat van
haar afhangt, zal er aardig wat zijde bij
spinnen."
„Meneer Twersten," hernam Feldermann
openhartig, „niet alleen kan ik uw standpunt
deelen, maar het is mij, omdat u optreedt
Toor de firma Vanheil, zeer sympathiek. Als
ambtenaar on vertrouwde van uw vader
moet ik er evenwel anders over denken. Had
uw vader eonig vermoeden gehad van uw
voornemen, nu ik hoef niet meer te zeg
gen, wij beiden kennen deat ondernemenden
geest van uw vader voldoende."
ilobert Twersten (schudde het hoofd. „U