I*. 193
9"* Janrgaig.
Woensdag 7 December 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ANNIE'S VERLOF.
FOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
P«r 8 maanden roor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Afconderlijko nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeenngen enz., gelieve men vóór 11 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechtschostraat 1. Intertomm. Telophoonnummor 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 rogels f O.ÈO.
Elke regel moor - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 515 «tenfa bij veoruitbetaling.
Groote lettors rmar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bobtaan zeer voordeeliae bepaliuge.t tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement, lene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De stakings-ontwerpen in
Frankrijk.
Het ministerie Briand heeft de vorige week
openbaarheid gegeven aan den hoofu.unoud
der wetsontwerpen, die het gevolg zijn van
de laatste spoorwegstaking. De voornaamste
bepalingen dezer ontwerpen, onder onze po
litieke berichten al eens medegedeeld, zijn
daartoe strekkende dal het spoorwegverkeer
door strenge bestraffing van sabotage en van
opruiing daartoe, benevens door bestraffing
dergenen welke hun post verlaten en verde
ren dienst weigeren, wordt gewaarborgd en
dat ter beslechting van geschillen lusschen de
spoorwegmaatschappijen en haar personeel
een scheidsgerecht zal worden ingesteld in
drie trappen, waarvan de hoogste en beslis
sende hel parlement is. Nieit alleen dat het
in het laatste ontwerp vervatte stakingsverbod
in de Kamer bij de socialisten en een deel der
radico-sociaiisten lot lieftigcn tegenstand zal
aanleiding geven, ook de gematigde republi-
keinsche pers is met deze wetsontwerpen niet
tevreden omdat volgens hare meening de
vrijheid der spoorwegmaatschappijen er weer
te veel door wordt geknot. Wel is waar bil
lijkt zij dat sabotage, opruiing daartoe en het
staken strafbaar zullen zijn, doch het scheids
gerecht, zooals de regeering liet hebben wil
bevalt deze organen heelemaal niet. De Temps
is van meening dat het voorstel der regee-
riug te dezen opzichte op niets minder uit
loopt dan dat men de spoorwegdirecties be
rooft van haar recht niet hare geëmployeer
den vrij te onderhandelen eii in geval van
geschillen in volle onafhankelijkheid die
maatregelen te treffen welke zij noodzakelijk
achten de onderneming te doen gedijen waar
voor zij verantwoordelijk zijn. Want, zoodra
de arbeiders en beambten het mochten ver
langen, zouden de maatschappijen gedwongen
zijn zich te onderwerpen aan een procedure
die onder het masker van eene scheidsrech
terlijke uitspraak herhaalde malen tot een
onverdragelijkc inmenging van politieke per
sonen en invloeden zou leiden. De Temps
voorziet noodlottige gevolgen hiervan en wil
van dergelijke scheidsgerechten absoluut niets
weten.
Het „Journal des Débats" begint met een
ander bezwaar te opperen. Het blad billijkt
natuurlijk hel stakingsverbod voor de spoor
wegarbeiders, want dat is slechts hel natuur
lijke equivalent der voordeelen die de arbei
ders en beambten der spoorwegen genieten:
Vast loon, feitelijke onafzetbaarheid, geen ge
vaar voor massa-uitsluitingen, kostelooze zie
kenverpleging, vrij reizen, ouderdomspen
sioen enz. Maar het blad is 't er niet mee
eens dat men het spoorwegpersoneel alleen
bestraffen wil, wanneer het staakt. „Men kan"
zegt het blad, „een individu straffen, niet
echter duizenden wanneer ze hel verbod tot
staken overtreden. Welk nut heeft een straf
die niet kan worden toegepast en wat voor
nut heeft het te dreigen mot een afschrikwek
kend voorbeeld dat niet werkt? De regeering
verkeert hier klaarblijkelijk op een dwaal
spoor. Ze wil geen werktuigelijk ontslag der
stakers en ze wil ook niet dat deze hun
recht op ouderdomspensioen verliezen en wel
op gronden van humaniteit. Maar dat is eene
valsche humanileit, want zij zal de maat
schappijen niet verhinderen de stakers te ont
slaan, doch in plaats van een enkel krachtig
vonnis zullen er twee zijn die er alleen in
zullen slagen, wanneer ze dit ten minste doen,
te straffen, niot to voorkomen."
Ook met hot voorstel lot invoering van een
scheidsgerecht is het Journal des Débats
het niel eens, vooral daarmede niet dat in
laatste instantie het parlement, hetwelk door
politieke hartstochten wordt beheerscht de
eindbeslissing zal geven; het blad hoopt dat
het parlement de wetsvoorstellen zal verwer
pen. In een volgend artikel is de Débals nog
eens uitvoerig op de kwestie van het scheids
gerecht teruggekomen, waarbij het in bijzon
derheden poogt aan te toonen dat zulk een
scheidsrechtelijke procedure onaannemelijk is.
Uit dit positie kiezen der gematigd repu-
blikeinsche pers blijkt dal de gematig
den in den lande het spoorwegperso
neel het stakingsrecht wel ontnemen wil
len, doch het niet eens zijn met de
vergoeding die de regeering daarvoor geven
wil. Zij verlangen onomwonden dat stakende
spoorwegarbeiders onmiddellijk zullen wor
den ontslagen en ook hunne aanspraken op
ouderdomspensioen zullen verliezen. Hoe zal
de minister-president er in slagen de gema
tigde republikeinen, welke hij voor een meer
derheid noodig heeft, tevreden te stellen, hoe
zal hij tusschen de klippen der socialistische
en gematigde partijen doorzeilen?
DuitsclrlancL
B e r 1 ij n, Dec. De Rijksdag ging voort
met de tweede lezing van de wet op de Ka
mers van Arbeid en nam een reeks artikelen
aan, onder welke ook, met 132 stemmen tegen
115 de door de regeering bestreden bepaling
die de spoorwegarbeiders in de wet opneemt.
De aanvullingsverkiezing voor den rijksdag
in het kiesdislrivl Labiau-Wehlau (Oos<
Pruisen) is een soort xêh algemeene repetitie
geweest voor de rijksdag-verkiezingen, die ia
1911 ui alle districten zullen gehouden wor
den.
In 1907 werd de conservatieve candidaal er
met gemak gekozen.
Ilij verkreeg toen 11572 stemmen tegen
17(30 op den liberaal en 3171 op den socialis-
Lisehen candidaal. Nu verkreeg de conserva
tief er 6830, de vrijzinnige 5380 en de socia
list 348(3 stemmen. Men ziet hel reusachtige
slemmenverschil, dal vrij zeker aan den lib"-
ralen candidaal ten goede zal komen en waar
over mitsdien door zijn partijgenoolen wordt
gejubeld.
De Kölnische Zeilung betoogt, dat hier van
een overrompeling der conservatieven geen
sprake kan zijn. De conservatieven waren
door een vorige nederlaag bij een aanvulling
verkiezing gewaarschuwd cn hebben de uiter
ste krachten ingespannen. De landraad zoif
heeft gewerkt als conservatieve verkiezings
agitator, zóó schaamteloos, dal de minister er
een stokje voor heeft gestoken. De ergerlijk
ste verkiezingspraktijken werden niet ver
smaad. Men zocht naar alle „donkere punten"
in het leven van den liberalen candidaal:
eerst ontdekte men een spoor van Joodscii
bloed(l), toen dal hij eens een oorvijg niet
beantwoord had gelijk het een cavalier be
taamt. Niets heeft mogen boten. Het district,
een bolwerk van het conservatisme, door de
conservatieven sinds 1884 onafgebroken be
zeten, gaat voor hen verloren, nadat zij 4500
stemmen zijn kwijt geraakt.
Kenmerkend is dat het district Labiau-
Wehlau een platlelandsdistricl is, waaruit
blijkt dal hier de boerenstand het feudale
conservatisme der jonkers moede is gewor
den.
Kr is thans herstemming tusschen den con
servatie! Burchard en den vrijzinnige Wag
ner. liet bestuur van den soeiaal-deniocriti-
schen bond in Oost-Pruisen geeft den partij
genoolen het consigne op den vrijzinnigen
candidaal Wagner te stemmen.
„Ten gevolge van de felle, oneerlijke agitatie
onzer tegenstanders" zegt het manifest
„is bij de herslemming onze candidaat uil-
gevallen. Thans is de beslissing tusschen den
conservatieven en den liberalen candidaat.
De kiezers weten, dat hel arbeidende volk zoo
min van den een als van den ander iets te
verwachten heeft. Niettemin eischt de poli
tieke toestand, dal onder alle omstandigheden
de conservatieve candidaat, de vertegenwoor
diger van het zwart-blauwc blok, overwon
nen wordt. Dit advies geldt slechts voor deze
herstemming. De toekomst moet en zal in
Labiau Wehlau aan de sociaal-democratie
behooren. Thans geldt alleen de leus: „Weg
met de conservatieven".
België.
Brussel, 6 Dec. Daar de toestand van
de Koningin voortdurend goed blijft, zal he
den geen bulletin uitgegeven worden.
Frankrijk.
Robert Philippe Louis Eugène Ferdinand,
prins van Orleans, hertog van Chartres,
wiens overlijden wij in een vorig nummer
meldden, is 9 November 1840 te Parijs gebo
ren als tweede zoon van Prins Ferdinand
van Orleans en kleinzoon van Louis Philippe
en op 11 Juni 1863 gehuwd met prinses Fran-
cisca van Orleans, een dochter van zijn oom
den prins van Joinville, uit welken echt de
prinsen Robert (geb 11 Januari 1866, gest. 31
Mei 1885), Hendrik (geb. 16 October 1867,
gest. 9 Aug. 1901) en Johan (geb. 4 Sept. 1874
en in 1899 gehuwd met Isabella, prinses van
Orleans, dochter van den graaf van Parijs)
en de prinsessen Marie (geb. 13 Januari 1865
in 1885 gehuwd met prins Waldemar van
Denemarken en onlangs overleden), Marga-
reÜLa (geb. 25 Januari 1869 en in 1896 gehuwd
met Patrice d,e Mac Mahon, hertog van Ma
genta) geboren werden. De hertog van Char
les nam in hiel leger der Unie aan don Ame-
rikaansohen burgeroorlog deel cn heeft daar
over een werk uitgegeven, getiteld „Iiistoire
de la guerre civile en Amerique". Hij trad
24 Sept. 1870 in dienst van het Fransche le
ger, doch werd tengevolge van het decreet
van 25 Febr. 1883 op non-activiteit gesteld.
Tengevolge van de wet tot verbanning dei-
keizerlijke prinsen van Juni 1886 werd hij
geschrapt uit de lijst der officieren.
De hertog heeft in vereeniging met de
andere prinsen van Orleans protest tegen
dezen maatregel ingediend, hetgeen echter
geen resultaat had. Toch is de hertog in
zijn vaderland gestorven, daar een latere
regeering heeft ingezien, dat de oud.e heer
voor de eenmaal goed gevestigde republiek
geen gevaar opleverde.
Het clericale Kamerlid voor Parijs, George
Berry, heeft aangekondigd dat hij den minis
ter-president Briand zal interpelleeren over
het optreden der Confédération generale du
Travail, die overal afgevaardigden heenzendt
om de algemeene slaking tc bepleiten en voor
te bereiden. Berry zal aan Briand de vraag
richten, of hij niet voornemens is dit drijven
der Confédération tegen te gaan cn of hij
hel wel voor wettelijk geoorloofd houdt.
Naar uil Duinkerken wordt gemeld, hebben
de havenarbeiders en dc leden der andere
vakvereenigingen in beginsel het besluit ge
nomen op het eerste sein de algemeene sta
king te proclameeren. De kaden in de haven
worden sinds Maandag door militairen be
waakt.
Daar de burgemeester van Rouaan het hou
den van een protestmccling in de arbeids
beurs tegen het bekende vonnis der gezwo
renen aldaar heeft verboden, werd die ver
gadering gehouden in hel naburige Sottcville.
De vergadering nam een voorstel aan, krach
tens hetwelk de algemeene staking zal wor
den geproclameerd voor het geval de ter dood
veroordeelde secretaris der kolenwerkersver-
eeniging Durand niet binnen twee maanden
vrij zal zijn.
P a r ij s 6 Dee. Lacour, de camelot du
Roy, die minister-president Briand aanrand
de, is bij verstek veroordeeld tol drie jaren
gevangenisstraf.
Par ij s 6 D e c. De commissie van on
derzoek in de zaak-Rochette heeft aan hare
conclusies een motie toegevoegd, waarin de
regeering wordt uitgenoodigd maatregelen
voor te stellen ter voorkoming van bedriege-
lijke handelingen met de spaarpenningen van
het publiek.
De commissie verlangt dal onderhandelin
gen zullen worden aangeknoopt met buiten-
landsche regeeringen, ten einde tol overeen
stemming te geraken omtrent gemeenschappe
lijke wetten op roerende goederen.
Engeland.
Newcastle on T y n e, 6 Dec. Short,
de liberale candidaat en Hutlson, de candi
daal der arbeidspartij, zijn hier gekozen met
respectievelijk 16599 en 16447 stemmen. Zij
versloegen den unionist Ridley, die 12849
stemmen, en den uionist Clarke, die 12915
stemmen verkreeg.
Sunderland, 6 Dec. De liberaal
Greenwood is met 11997, de afgevaardigde
der arbeidspartij Goldstone met 11291 stem
men gekozen, waardoor de unionist Johnson
Ilicks, die 103Ö0 stemmen verkreeg en de
unionist Samuel, die er 10132 had, verslagen
werden,# waardoor de liberalen en de ar
beidspartij hier elk een winstzetel hebben
behaald.
Londen, 6 D ee. 1.30 n a m. Gekozeai
zijn lot dusver 89 liberalen, 126 unionisten,
16 leden der arbeidspartij, 19 Redmaondisten.
De liberalen winnen 7, de unionisten .1 ze
tels, de arbeidspartij 1.
De stand op het oogenblik is duslibera
len, arbeidspartij en Ieren 124, unionisten
126.
Londen, 6 Dcc., (10 uur). Gekozen zijn
tol dusver: 91 liberalen, 132 unionisten, 18
leden van de arbeiderspartij, 26 Redmondis-
ten.
De liberalen winnen 7 zetels, de uionislen
12, de arbeiderspartij 2.
Londen, 6 Dcc. Minister Burns is te
Battersea met een aangegroeide meerderheid
gekozen. Hij haalde 7836 stemmen, de unio
nist 6514 en de socialist 487. Lowther, de
voorzitter" van liet Lagerhuis, is bij enkele
candidaalstelling gekozen.
Om 11 uur 35 waren gekozen 106 liberalen,
146 unionisten, 20 leden van de arbeiderspar
tij, 26 Redmondisten.
De liberalen winnen 10 zetels, de unionis
ten 12, de arbeiderspartij 3. De unionisten
zijn dus al met hunne winslzeteJs in de min
derheid.
Londen, 7 Dec. De liberale bladen zijn
bovenmatig verheugd. Zij zeggen dal thans
de taak begint een grootere regeeringsmeer-
derheid op te stapelen en verklaren dat de
volhardendheid der kiezers een der meest op
merkenswaardige verschijnselen is in de poli
tieke geschiedenis. Niels zal thans dc regee
ring beletten een formeelcn grondslag te
geven aan het besluit der natie, dat de groot
ste hinderpaal tot den vooruitgang uit den
weg moot worden geruimd.
De conservatieve bladen zijn in het alge
meen gelaten van toon en nemen de waar
schijnlijkheid van een nederlaag aan, doch
zijn van meening dat met het oog op den zui
nigen uitslag de regeering genoodzaakt zal
zijn een nieuwe conferentie over het consti-
lutioueele vraagstuk te beleggen of een refe
rendum te houden over het Iersche homc-
rule.
De Morning Post vormt echter een uitzon
dering, door de kiezers te waarschuwen zich
niet te laten misleiden door het denkbeeld
dat liet de regeering onmogelijk zal zijn tot
de behandeling harer voorstellen over te
gaan.
Denemarken.
Nadat reeds een week te voren door den
minister van justitie, Bülow, de afschaffing
der lijfstraffen was toegezegd, heeft het
Folkeling verleden Woensdag beraadslaagd
over een daartoe strekkend regeerings-ont-
werp. Sinds de invoering van de lijfstraf,
dat is bijna vijf jaren geleden, is ze slechts
14 keer toegepast, waarvan elf maal aan
personen, die tevens tot langdurige gevan
genisstraf werden veroordeeld. De door
Alberti (titans zelf in de gevangenis vertoe
vende) ingevoerde proef is volkomen mis
lukt, hetgeen door de regeering openlijk is
toegegeven. Natuurlijk is de vreugde bij de
radicalen en sociaal-democralem, weleer Al-
herti's grootste vijanden, groot. Ook heel De
nemarken verheugt zich er over, dat de lijf-
straffenwet van Alberti van de baan is.
Spanje.
In de Kamerzitting van Maandag inter
pelleerde de conservatieve ex-minister Sanc
hez Guerra naar aanleiding van het onge
straft blijven van de beleediigende critiek
der liberale en republikeinsohe pers op Mau
ra en Lacier va, waardoor de Zondag op
Lacierva gepleegde aanslag was aange
sticht.
De minister-president Caoalejas antwoord
de, dat hij de rechtbanken had aangespoord
de opruiing tot strafbare handelingen stren
ger te vervolgen, doch hij moest onvoor
waardelijk weigeren de critiek op politieke
persoonlijkheden te gaan vervolgen. Dit kon
alleen geschieden door een gegronde aan
klacht bij de justitie.
De linkerzijde beloonde deze verklaring
met bijvalsbetuigingen.
RaftUnO.
Voor eenige dagen heeft de Russische mi
nister-president Stolypin bij dc rijksdoema
de beide wetsontwerpen ingediend, welker
goedkeuring dc Finsche landdag op consti-
tuiioneelc gronden had geweigerd, omdat ze
berustten op dc door de Finsche volksverte
genwoordiging niet erkende Russische wet
van 30 Juni 191^. Het eene wetsontwerp strekt
tol gelijkstelling der Russen in Finland met
de Finsche staatsburgers cn heeft klaarblij
kelijk ten doel de overstrooming van Fin-
10 Roman door
Mivrocw M. C. E. OVINK—SOER.
„Pardon Mevrouw, dat beteekent niets.
Namen alle dieven maar alleen onnoozele,
waardelooze spelden wegIn ieder ge
val, ik sta er op, dat Truusje's koffer en
kastje onderzocht worden Ik vertrouw
Truusje's schijnheilig, zoetsappig gezicht
voor geen oortje, want 'k weet, dat ze kan
liegen of 't gedrukt is. Mevrouw Brouwer
heeft ook al kleinigheden gemist, niet waar
Mevrouw?"
„Nou ja," gaf deze toe, „een kanten zak
doekje. wat odeurmaar 'k heb geen
bepaalde reden juist Truusje te verdenken."
„Nu ik dan wel en
„Gaat als 't u belieft mee naar boven, da
mes," verzocht Mevrouw Gaster kalm.
„Truusje zal dn onze tegenwoordigheid haar
koffer open maken. Ze is een eerlijk meisje.
en zal heusoh niöt tegenstribbelenEn
Meva-ouw Gaster kreeg gelijk. Nooh in haar
kastje, noch in den koffer, die Truusje beide
dadelijk zeer bereidwillig opende, werd iets
verdachts gevonden. Mevrouw Ilennevelt
snauwde wel, dal Truusje, voor een gewoon
dienstmeisje, er bizonder weelderig onder
goed op nahield, doch, daar zc geen stuk als
'i hare herkende, moest ze ongelijk beken
nen en toegeven dat ze 't meisje ten onrechte
beschuldigd had. Toen ze naar henoden gin
gen, fluisterde zij ech'beir Mevrouw Brouwer
toe „En toch vertrouw ik haar geen zier,
en houd ik haar wel degelijk voor een die
vegge, al is ze ons dezen keer te slim af ge
weest. Ik blijf op haar loeren."
Annie had al dadelijk, toen Truusje haar
opendeed, aan haar gezicht gezien, dal er
ie ts niet in orde was. Ze had behuilde oogen
en deed zoo schuw en verlegen.
Binnen hoorde zij 't verhaal in kleuren en
geuren, en schaarde zij zich dadelijk aan
de zijde van Mevrouw Coster en van Lucie
Berendse, die geen kwaad van Truusje wil
den liooren. Bij 't naar bed gaan, wachtte
zc Truusje in de gang op om haar een
vriendelijk woordje toe te spreken, en ver
wonderde zich er over, dat 't meisje haar
zoo kortaf goeden nacht wenschte en haas-
lig voorbij liep.
't Was weer Zondag. Keurig gekleed, een
coquet leeren taschje in de hand, kwam
Truusje de trap af. Ze had haar uitgaans
dag. Zachtjes gleed 't meisje langs de tre
den, klopte aan de kamerdeur van Mevrouw
Coster, cn stak 't hoofd om iden hook.
,.'k Ga maar, Mevrouw. En 'k mag immers
van nacht bij moeder blijven slapen, omdat
„Scala" zoo laat uitgaat?"
„Best, Truusje. Ja, dat hebben wc afge
sproten. Pas morgenochtend goed op je
tijd kind."
„Zeker Mevrouw, om half aoht ben 'k bin
nen
Een vriendelijk knikje van haar meesleres.
„Veel plezier Truusje".
Weg was ze. De voordeur klemde tegen
de mal. Truusje haalde haar zakdoek uil
om haar fijnen glacc handschoen niet vuil
ite maken. Het doekje viel haar uit de 'hancl
en dwarrelde voor de voeten van Mevrouw
Ilennevelt, die juist de vestibuledeur open
duwde om te zien wie er uitging. Haar
arendsbMk las dadelijk t geborduurde mono
gram: J. B.
„Is die zakdoek nveb J. B. soms van jou,
Truusje, of lieefl Mevrouw Brouwer je hem
present gegeven?" klonk 't eensklaps vlak
aan Truusje's oor. Doodelijk verschrikt keek
kind in hol sarrende gezicht van Mevrouw
Ilennevelt. „En je draagt ook een „zesje" zou
ik zoo zeggen, aan de handschoenen te zien,
die ik een poos geleden kwijtraakte," smaalde
de stem voort.
Truusje trilde op haar boenen, zc kon geen
woord uitbrengen.
Van angst niel wetend wat ze deed, klemde
zij haar vingers zoo vast ineen, dat dc rin-
gm door 't dun glacé heen puilden. Me
vrouw Ilennevelt pakte Truusje bij den
schouder beet. „Trok je handschoen eens
uit, meisje," gebood ze scherp. „Je schijnt
goed in je ringen te zitten, misschien vind
iik er nog een oude kennis onderMe
vrouw Coster, Juffrouw Berendse," gilde ze
met hooge stem, „komt eens hier, om mij te
helpen een wreed belasterde onschuld te
ontmaskeren." Doch op dit oogenblik wrong
Truusje zich onder den greep van Mevrouw
Ilennevelt uil, rukte dc voordeur open
't was al te laat. Ze werd teruggetrokken,
zag zich omringd door bijna al de logeés,
die ijlings waren toegeschoten. Toen Truusje
den smartelijk ontstelden blik barer meeste
res ontmoette, boog zij 't hoofd en trok ril
lend haar schouders in. Dc storm moest nu
maar over haan- losbarsten, zij kon er niet
aan ontkomen. Wat haakte ontkennen,
draaien en liegen tegenover de stukken van
overtuiging, die Mevrouw Ilennevelt met een
zegevierend gebaar van: zie je nou wel?
uit het laschje haalde, 't Waren meest voor
werpen van geringe waarde: kleine dingen
van opschik met nagemaakte gekleurde- of
schiillersiteenitjes. Juffrouw Kroon herkende
als haar eigendom een granaten broche, die
ze op straat meende verloren te hebben; Me
vrouw Brouwer een geörnailieerden armband
en een klein verguld kruisje, die ze nooit
gemist had. Op een paar bloedkoralen oor
knopjes werd door niemand aanspraak ge
maakt, tot Juffrouw Berendse zich meende te
herinneren, dat zij ze Truusje lang geleden
cadeau had gedaan. Ilot dunne gouden rin
getje met amethisten steentje, waarover Me
vrouw Ilennevelt zooveel kabaal had gemaakt,
kwam ook voor den dag. De overige ringen
met valsche steentjes bleken Truusje's eigen
dom. Men keek elkander aan, wist niet goed
wal van de zaak te denken. Wat bezielde
Truusje om zich, ter wille van die bijna waar
delooze prullen, aan diefstal schuldig te ma
ken? En dit was toch stellig haar plan ge
weest. Ze was op heelerdaad betrapt, op t
punt de dingen 't huis uit te dragen
Zou u niet even dc politie telcfonecren, Me
vrouw Cosier?" verbrak Mevrouw Hcnnevelt
'1 algemeene stilzwijgen.
En zich tot Truusje wendend: „En wat heb
jij nu te vertellen, juweel van eerlijkheid?"
en zij schudde 't meisje ruw heen en weer.
't Kind licl alles met zich gebeuren, keek
wezenloos voor zich uit. Op eens wankelde
zij en viel flauw. Behalve hij Mevrouw Ilen
nevelt, maakte de verontwaardiging nu voor
deernis plaats. Truusje was niet bij te bren
gen. In plaats van de politic werd de dok
ter gehaald. Het meisje lag in ijlende koorts
toén hij kwam. 's Avonds laat nog vertelde
Lucie Berendse aan Annie hoe 't drama geëin
digd was. Ten slotte had me vrouw Ilenne
velt, dc .eenige die Truusje wilde vervolgen,
zich laten bepraten om de zaak niet aan te
geven. Mevrouw Coster in eend e, dat Truusje
anders heelemaal verloren zou zijn. De
schande en een mogelijke gevangenisstraf
zouden haar zeker den slechten weg op drij
ven. Men moest haar de helpende hand bie
den, 't ongelukkige schepsel de kans geven
zich te beteren. Mevrouw Coster kende een
dame, die zich meisjes als Truusje aantrok,
er geld en moeite voor over had, gestrulkcl-
den voor verder vallen te behoeden, en haar
't weer-opstaan mogelijk te maken. Tot baro
nes Bodaen wilde zij zich wenden en haar
verzoeken zich 't ongelukkige meisje aan te
trekken.
Truusje was jong en gezond. Zij herstelde
spoedig. Angstig zag 't kind de toekomst te
gemoet. Ze moest hier natuurlijk vandaan,
mocht God op haar knieën danken, dal ze
op 't oogenblik niet in dc gevangenis zat.
Haar lieve, goede Mevrouw was haar voor
spraak geweest vertelde de keukenmeid en
zc had er hoofdschuddend bij gevoegd: „Iloe
heb je 't goeie mensch dat toch in Godsnaam
kunnen aandoen, Truusje? Ze is er half ziek
van."
Truusje snikte van berouw. Zij was bezwe
ken voor de verzoeking uit ijdelheid en
weeldezucht. Onder een vlood van tranen
beleefd zij haar meesteres, dat 'l volstrekt
niel haar bedoeling was geweest dc door haar
weggenomen sieraden tc behouden. Zij had
ze slechts in bruikleen genomen.
Wordt vervolgd.
