I*. 196
9"e Jaargang.
Vrijdag 9 December 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ANNIE'S VERLOF.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers - 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentittnmededeonngen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I, Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ3 DER ADVERT EN TIEN:
Van 15 regels - f 0.50.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bcpnliuge.i ia
hot herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnemont. Bene
circulairebevattoude de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het gevecht in Fransch-
Soedan.
Ilel zoo vaak tegengesproken bericht van
een gevecht in Middcn-Afrika, waarbij den
Franschen ernstige verliezen zouden zijn toe
gebracht, wordt nu toch bewaarheid. In hel
Wadaigebied is, volgens het rapport van ma
joor Maailand, een 300 man sterke Fransche
colonne ten zuiden van Trigele, de hoofdstad
van het sultanaat Massalit, door een krijgs
macht van 5000 man onder bevel van de sul
lans van Massalit en Wadai aangevallen, en
ofschoon het gevecht niet op een nederlaag is
uitgeloopen, de aanvallers 600 dooden op hel
slagveld hebben achtergelaten, de sultan van
Massalit gedood en die van Wadai gewond
is, zoo zijn toch de gelederen der Franschen
aanmerkelijk gedund. Ze verloren aan doo
den 3 officieren (den kolonel Moll en 2
luitenants), 5 onderofficieren en 28 Se-
negaleesche fuseliers, terwijl gewond werden
1 officier, 4 onderofficieren en 60 Senegalec-
sche fuseliers, 14 man worden vermist.
De Franschen lijden in deze streken aan
een voortdurend gebrek aan bezettingstroe
pen, zoodat ze net nog de voornaamste han
delswegen kunnen vrij houden, maar ook
nauwelijks meer. Op het groote gevaar, dat in
een dergelijken misstand gelegen is, is reeds
dikwijls gewezen. liet onmetelijke Afrikaan-
sche rijk der Fransche republiek wordt zoo
doende door een paar regimenten Afrikaan-
sche soldaten bewaakt, aan welker hoofd een
belachelijk klein aantal blanke offioieren en
onderofficieren staat.
De sultan van Wadai, die in Juni 1909 door
kapitein Fiegenschuh werd afgezet, heeft na
de inneming van zijn hoofdstad Abescher,
waar inmiddels prins Acyl door de Franschen
op den troon werd geplaatst, niet opgehouden
de Fransche troepen te besloken, wat deze
maar tot hun schade hebben ondervonden.
Den vierden Januari 1910 viel de kapitein
Fiegenschuh in een hinderlaag in een hollen
weg nabij Dir Taouil. Met hom sneuvelden
twee luitenants, twee sergeants en ongeveer
150 inlandscihe lidailleurs.
Eigenaardig is het, dat het eerste be
richt omtrent een nederlaag der Fran
schen een maand geleden over Konstan-
tinepel kwam. Er werd in beweerd dat
het gevecht reeds in September had
plaats gehad. Feitelijk is het eerst op 9
November geweest en is het beslist uitgeslo
ten, dat men in Konslanldnopel op den lOen
kennis heeft gehad van een gebeurtenis, die
daags te voren in Midden-Afrika om en bij
het Tsjad-meer op ruim 1000 KM. afstand van
het dichtstbijzijnde telegraafkantoor zou heb
ben plaats gehad. Wel blijkt echter uit dit
looze bericht, dat de inboorlingen reeds lang
wisten wat werd voorbereid en dat ze hun
Turksche vrienden in Tripolis als voldongen
feit berichtten wat pas eerst in gang was.
De op het oogenblik in Parijs vertoevende
gouverneur-generaal van Wadai, Merlin, er
kent dat de strijdkrachten, waarover het pro
tectoraat van het Tsjad-meer beschikt, onvol
doende zijn en moeten versterkt worden, al
wil hij van een eigenlijken veldtocht op
groote schaal niet weten. Het geheele effec
tief der troepen in Midden-Afrika bedraagt
1800 man, waarvan 1200 aan het Tsjad-meer,
cu zulks is, volgens Merlin, voor een gebied
van 1,800,000 vierkante kilometer oppervlakte,
dat is bijna viermaal zoo groot als Frank
rijk, veel te weinig. Merlin heeft dan ook
vroeger al openlijk voorspeld, dat onaange
name verrassingen niet zouden uitblijven.
„Maar wat wordt er", vraagt de Temps in
een bitler-critisch gestemd artikel, „van de
rapporten der plaatselijke overheden, wan
neer ze bij het ministerie van koloniën aan
komen? Minister Morel, wiens serieusc hoe
danigheden alls arbeidzaam en consciëntieus
mcnsch iedereen kent, weet reeds, hoe kort
de tijd ook moge zijn die hij aan het mi
nisterie heeft doorgebracht, met hoeveel
moeite de mededeelingen hem bereiken van
diegenen zijner ondergeschikten, hetzij bur
gerlijke of militaire, welke met gevaar voor
hun leven onze koloniën regeeren en verde
digen. Een onverantwoordelijke bureaucratie,
die een politiek voor haar zelf wil hebben, be
vindt zich tusschen de beslissende macht,
welke de minister vormt en de uitvoerende
macht, die zij door haar optreden verre
houdt. Dc plaatselijke gouverneurs zijn
willen zij de dringende zaken afhandelen,
genoodzaakt zelf naar Parijs te komen, en
zoodra zij vertrokken zijn om hun post weer
in te nemen, doet de bureaucratie datgene te
nie' wat ze tol stand gebracht hebben. Het is
Frankrijk dat daarvoor het gelag betaalt."
De Temps is dan ook van oordeel, dat wan
neer dc Kamer zich met de zaak bemoeit, zij
ontdekken zal dat de grootste hinderpaal
voor een goede regeling zich in Parijs be
vindt.
Frankrijk.
P a r ij s, 8 Dec. Met algemeene stemmen
nam de Kamer oen motie aan, waarin hulde
wordt gebracht aan de troepen die in Wadai
een nieuwe bladzijde hebben toegevoegd aan
de roemrijke geschiedenis van Frankrijk.
Engeland.
Londen, 8 Dec. 12 uur. Tot dusver
zijn gekozen 125 liberalen, 178 unionisten, 24
leden der .arbeiderspartij, 34 Redmondisten,
4 Obrienisten. Dc liberalen winnen 11 zetels,
de unionisten 18, de arbeiderspartij 4.
1 mi r. Gekozen 128 liberalen, 184 unionis
ten, 24 leden der arbeiderspartij, 35 Redmon
disten, vijf Obrlendsten. De liberalen winnen
11 zetels, de unionisten 19, de arbeiderspar
tij 4. De unionisten winnen een zetel in Cum
berland.
1 uur 4 5 mi n. Gekozen 129 liberalen,
187 unionisten, 25 leden der arbeiderspartij,
37 Redmondisten, vijf Obrienisten. De libe
ralen wannen 12, de unionisten 19, de arbei
derspartij 4 zetels. De liberalen hebben een
zetel gewonnen in Radnorshire.
Londen, 8 D e c., (6 uur 4 5). Gekozen:
133 liberalen, 189 unionisten, 25 leden van de
arbeiderspartij, 45 Redmondisten, 5 Obrienis
ten.
De liberalen winnen 12 zetels, de unionis
ten 19, dc arbeiderspartij 14.
(1 0 uur 1 0): 136 liberalen, 189 unionis
ten; 26 leden der arbeiderspartij, 45 Redmon
disten en 5 Obrienisten.
De liberalen winnen 12, de unionisten 19,
de arbeiderspartij 4 zetels.
Barnes, president van de arbeiderspartij,
is te Glasgow herkozen met een meerder
heid van 1278 stemmen.
(10 uur 5 0). Gekozen: 143 liberalere; 191
unionisten, 26 leden der arbeiderspartij, 45
Redmondisten, 5 Obrienisten.
De liberalen winnen 13, de unionisten 19, de
arbeiderspartij 4 zetels.
M'Kinnon Wood, ondersecretaris van bui-
tenlandsche zaken, is te Glasgow herkozen
met een meerderhei<| ran 1917 stemmen.
.(11 uur 10). Gekozen: 116 liberalen, 193
unionisten, 28 ledender arbeiderspartij, 45
Redmondisten en 55 Obrienisten.
De liberalen winnen 13 zetels, de unionis
ten 19, de arbeiderspartij 4.
Minister Churchill is te Dundee herkozen
met een meerderheid van 3555 semmen.
(1 uur 15 'snachts). Gekozen: 147 libe
ralen, 193 union Kt en, 28 leden der arbeiders
partij, 45 Redmondisten, 5 Obrienisten.
De liberalen winnen 13, de unionisten 19, de
arbeiderspartij 4 zetels.
De stand is dus: ministerieelc coalitie 225,
unionisten 193.
Londen, 8 Dcc. Nadat 'minister Win-
s.o.i Churchill te Dundee gekozen was ver
klaard, hield de minister een toespraak,
waarin hij zei de dat de tory-partij uit hel
worstelperkwas geworpen. Zij moet zich ver
zoenen met de liberale oplossing van de groote
vraagstukken van den dag, namelijk de af-
schal'iing van het veto van het Hoogerhuis,
losmaking van dc kerk in Wales van den
Staat, handhaving van den vrijhandel, het toe
slaan van home-rule aan Ierland, en afschaf
fing van het meervoudig kiesrecht.
Hoe machteloos in Engeland de eigenlijke
sociaal-democratie is, welke, in afwijking van
de arbeiderspartij, legen de liberalen zoo
scherp mogelijk positie kiest, doch in haïir 't
meest op den voorgrond tredende leden als
Ilyndman en Blatchford hel meest verwoede
Jingoisme huldigt, daarvan is Dinsdag
weer een doorslaand bewijs geleverd. Ilynd
man had door zijne candidaatstellLng in Ja
nuari jl. in Burnley tegenover een tory en
een liberaal genen den zetel in handen ge
speeld. Dinsdag werd in Burnley de liberaal
gekozen. Zijn stemmcnaantal steeg sinds Ja
nuari met 1500, dal van Ilyndman, die we
derom candidaat was, daalde met 1100. In
Londen zag men mei spanning uit naar den
uitslag van Rattersea, waar minister John
Burns vroeger almachtig was. Sinds hij deel
uitmaakt van een kabinet, waarvoor men hem
5000 pond sterling 's jaars uitbetaalt heeft hij
de populariteit zijner revolutionaire dagen
eenigszins ingeboet. Burns had in Januari
slechts 555 stemmen meerderheid; ditmaal
kwam er naast den conservatief ook nog een
socialist tegenover hem staan. In deze drie-
hoek&vcrkiezing overwon Burns, die bijna
15000 stemmen verkreeg, met 1292 stemmen
meerderheid, terwijl de sociaal-democraten
ondanks Iiun spektakel niet meer dan 487 vol
gelingen hadden. Ook in Woolwich, de arse
naal-voorstad van Londen waren de arbei
ders als gevolg van dc door Blatchford en den
conservatieven leider Balfour tegen Duitsch-
land op touw gezette-paniek, naar de zijde der
conservatieven gedreven. Thans hebben ze
weer hun ouden leider Will Crooks gekozen.
Londen, S Dec. Een overeenkomst is
geteekend tol oplossing van hel geschil bij
de scheepsbouw werven. Deze zal worden on
derworpen aan een stemming der arbeiders.
Is de uitslag der stemming gunstig, dan wordt
het werk onmiddellijk hervat.
Zweden.
De in .September 1907 in Zweden benoemde
commissie van landsverdediging onder leiding
van den voormaligen minister-president Lun-
deberg heeft thans haar verslag uitgebracht.
Daarin verklaart zij, dat de uiegaven voor
de verdediging tegenwoordig een betrekkelijk
groot gedeelte van dc inkomsten in beslag
nemen. Daarom zou hel gewenscht zijn, dat
een betere verhouding tusschen het totaal
der uitgaven en de uitgaven van de verdedi
ging tot stand kwam. De commissie is van
mcening, dat Zweden in de eerstvolgende
acht jaar jaarlijks 98 millioen kronen voor
de verdediging kan gebruiken en stelt de aan
schaffing van vier nieuwe par.tserschspen en
vier torpedojagers voor; voorts de oprichting
van een luchtvaartafdeeling en een afdeeling
voor draadlooze telegrafie. Zij beveelt aan
proeven met motor vliegers voor militaire
doeleinden, verlenging van den diensttijd met
1 jaar en versterking van verscheidene forten
aan de kust.
Italië
De Senaat heeft in de commissies, welke
drie reeds door de Kamer aangenomen wets
ontwerpen, door de regeering ingediend,
moeten onderzoeken, slechts leden van de op
positie benoemd, na een langdurige beraad
slaging, welke geen twijfel overlaat aangaan
de de bedoeling van deze keuze.
Luzzatti heeft oaimiddcllijk na het bekend
worden der namen van de commissieleden,
den ministerraad bijeengeroepen.
De genomen besluiten zijn niet bekend ge
maakt, doch wet zekerheid wordt gemeld,
dat het ministerie plan heeft dc Kamer een
tweede stemming voor te slaan. Is de Kamer
hier niet voor te vinden, dan treedt het kabi-
nct-Luzzatti af.
Spanje.
Na een langdurig onderhoud tusschen den
Spaanschen minister-president Canalejas en
graaf Romanones is officious medegedeeld,
dat de regcering heeft toegestaan dat een
debat over het proces Ferrer, dat de repu
blikeinen hebben voorgesteld, zal plaats heb
ben. Het zal de volgende week beginnen, zoo
verneemt de New-York Herald uit Madrid.
Voor de republikeinen zullen spreken Rodrigo
Soriano en Melquiadcs Alvarez, voor de con
servatieven Eduardo Dato, vroeger voorzit
ter van de Cortes. Men weet nog niet of
Maura en Laeierva zullen deelnomen aan de
gedachten wisseling, maar dit is zeer wel mo
gelijk, daar dc republikeinen van plan schij
nen hen le beschuldigen van een gerecht el ij
ken moord.
In een vergadering van conservatieven be
sloten de 1 ikLers gezamenlijk de verantwoor
delijkheid op zich te nemen voor de terecht
stelling, welke de republikeinen uitsluitend
wijten aan Maura en Laeierva.
Portugal
Van verschillende zijden komen berichten
over dc liecrschende onrust en bezorgdheid
in Portugal en een berichtgever van dc Times
wist onlangs mede te doelen, dat zelfs de
leden der voorloopige regeering van derge
lijke onbehagelijke gewaarwordingen niet ge
heel vrij waren. In het bijzonder moet dat
veroorzaakt worden door de thans in Portu
gal heerschcnde stakingsepidemie. Wel doet
de regcering haar best om bemiddelend, ver
zoenend en sussend op le treden, doch nau
welijks is bet eene arbeidsgeschil bijgelegd of
er breken weer verscheidene nieuwe uit. Een
der laatste is dc staking hij de Kngelsch-
I'ortugeesche telefoonmaatschappij, welker
bestuur zoowel als bedrijfskapitaal van Brit-
sche origine zijn. De zegsman van de Times
kenschetst deze stakingen grootendeels als
uitingen der heerschcnde ontevredenheid, die
een zeer gevaarlijke uitbreiding aanneemt.
Een der hoofdoorzaken daarvan ligt naar
zijne uiteenzetting in de opvallende stijging
van de prijzen der eerste levensbehoeften,
welke sinds het uitbreken der revolutie is in
getreden.
Dc oorzaak van deze stijging der prijzen
ligt, naar het schijnt, voor een deel in tie
loonsverhooging en waartoe dc stakingsbe
weging aanleiding heeft gegeven, deels ook
in tl.- strenge wijze, waarop tegenwoordig de
invoerrechten geheven worden. Het gevolg
daarvan is dal een deel der pers nadrukkelijk
de afschaffing der invoerrechten op voedings
middelen en dergelijke levensbehoeften eischt,
zonder maer in het minst te denken over de
vraag hoe dc staal zulk een gemis aan in
komsten zou moeten dekken. Ook het uitblij
ven van de verwezenlijking der door de
regeering met groote vrijgevigheid gedane
toezeggingen moeten mede tot de heerschcn
de ontevredenheid hebben bijgedragen. Oor
spronkelijk was aangekondigd, dat do schei
ding tusschen Kerk en Slaat reeds van 15
November zou plaats hebben. Ofschoon nu
iedereen, die maar een beetje doordacht be
grijpen kon dat deze zaak onmogelijk binnen
zoo korten lijd ten uitvoer kon worden ge
bracht, heeft toch de vertraging daarmede
bij de onontwikkelde menigte kwaad bloed
gezet en twijfel doen rijzen aan de eerlijk
heid van de l>edoclingen der regeering ook in
andere dingen.
Verder zijn met den aanvang van 't nieuwe
jaar" de nieuwe verkiezingen beloofd. Doch
sinds men is begonnen aan de samenstelling
der kiezerslijsten is gebleken, dat het voorbe-
reidingswerk zooveel lijd in beslag zal ne
men, dat het zeer twijfelachtig schijnt of men
de gedane belofte zal kunnen houden.
Overigens schijnt de republiek uit alle doe
len des lands veel blijken van aanhankelijk
heid te ondervinden en tal van deputaties ko
men van heinde en ver te Lissabon aan.
Wellicht dat door deze betoogingen de regce
ring wat zal worden opgemonterd.
Dc Porlugeesche regeering heeft eenige
Stakingsbesluiten afgekondigd. Alle arbeiders,
behalve die staatsbeambten, hebben rcolit van
staking. Een slaking zal echter van tevoren
aangekondigd moeten worden. Het personeel
van ondernemingen, die voorzien in dc aller
eerste behoeften van de samenleving, als wa
terleiding, gasfabriek enz., moet een moge
lijke staking 12 dagen van tevoren aankon
digen. liet uitbreken van een spoorwegsta
king moot 8 dagen van tevoren bekend ge
maakt worden.
De ministers van oorlog en marine hebben
een commissie benoemd, die algemeene sol
dij verhooging zal bestudeeren.
Turkije.
Woensdag werden de debatten hervat over
de politiek van het Turksche kabinet, nadat
de Kamer had besloten, dat de voor Frank
rijk onaangename toespelingen, welke Ferid
Bei had uitgesproken, niet in het officieel
verslag zouden worden opgenomen. Loefti
Fikri Bei, een van de leiders der oppositie,
sprak bijna drie uur aaneen. Hij had het
over de lcenuig en stelde in het licht, dat de
bezoeken van Hakki Pacha in Oostenrijk en
Rumenië gedurende de onderhandelingen, en
hel feit, dal hij het beslaan van een Turksch-
Rumeensche militaire overeenkomst eerst 11
dagen nadat het gerucht hierover was ver
schenen had ontkend, ernstige fouten waren.
12 Roman door
Mevrouw M. C. E. OVINK—SOER.
„Hoe vreeselijk!" beklaagde Annie mee
warig.
„Ja, wel vreeselijk voor haaren voor
anderen," voegde hij er bij. Beiden zwegen
eenige oogenblikken, toen sprak Annie zacht:
,,'k Heb vroeger dikwijls wanhopig geschreid
bij 't denkbeeld, dat mijn zuster mij zou wor
den ontnomen, want zij is 't naast en liefste
wat ik heb. Maar den laatsten tijd heb ik
er meer vrede mee, dat ze hoen zal gaan.
Want ze schijnt zich erg ongelukkig te voe
len, is dikwijls lijdend, en heeft eigenlijk niets
meer aan haar leven. Dokter zegt, dat ze
nog maanden lang zoo voort kan sukkelen...
'k Zou ook anders niet naar Parijs durven
gaan voor eenige weken."
„O gaat u dezer dagen naar Parijs? Is u
niet bang, dat het er al wat te warm zal
zijn?"
„'k Had mijn lijd niet voor 't uitkiezen,
mijnheer Harden, ik kwam pas einde April
in 't land. Bovendien leerde ik op Java hitte
te verdragen. U kont Parijs zeker wel?
Hoeft u wel oens van een pension Richardet
gehoord? 'k Ga daar waarschijnlijk logee-
ren.
„Neen, Juffrouw Veringa, ik herinner mij
den naóm niet. 'k Weet echter uitstekend
den weg in Parijs. Als ik soms van dienst j
kan zijn mot inlichtingen, gidsen, oen Baede
ker"bood hij hoffelijk aan.
„Dank voor 'l vriendelijk aanbod. Mis
schien kom ik u nog wel eens lastig vallen,"
en Annie volgde 't voorbeeld der aaidero
•logeé's, stond op, en nam met een lichte bui
ging afscheid van haar buurman.
„Wat hadt je, 'l druk» Annae, mot dien
knappen, onbestorven weduwnaar," plaagde
Juffrouw Ivroon op Annie toetredend, die in
de gang nader kennis maakte met Mevrouw
Hagen en haar baby Bewonderde.
't Onderwierp was droevig genoog, Sophie,"
antwoordde Annie ietwat ontstemd. (De ne
venbedoeling in Kroontje's woorden deed
haar onplezierig aan). „Zijn vrouw en mijn
zuster woixlen in een inrichting voor zenuw
zieken verpleegd, en geen ran beiden kan ooit
boter worden. Je begrijpt, dat de conversatie
tusschen meneer Harden en mij niet van op-
gewekten aard was." En dadelijk van ouder
wei p veranderend, vervolgde zij „Kijk toch
eens, Kroontje, wat een snoezig kindje Me
vrouw Hagen heeft. Is 't geen dot?"
Ze had Marictjc op den arm genomen, en
Mevrouw, me.t haar lief moedicrgezichl, kook
glimlachend toe, hoe Annie 't kleintje lief
koosde.
„Hoe oud is klein NDarietjie wel schertste
ze legen 't peutert je.
„Zeg, nog geen twee jaar, Juffrouw," ant
woordde mama.
„En ze is niks bang voor me, on in 't ge
heel niet eenkennig," bewonderde Annie,
heel trotsch op 't vertrouwelijk beetpakken
der aaiende handjes en armpjes om haar
hals en over haar wangen.
„Dal moet nog komen," beweerde mama.
„Over een maand of wat gaan we mot
vreemde miemschen niét familiaar meer om.
Dan Urekkeai we prualMpjes, on kijken met
groote angstige oogen tot een gil- of
schreeuwbuitje afleiding geeft."
„IIoc jammer, dat die tijd komen moet in
baby's leven. Ze is nu zoo schattig."
„Ik 'kan zien, dat u dol is op kinderen,
Juffrouw Veringa."
„Nou en öf," viol Kroontje in. „U moest
maar oens mei haar wandelen, Mevrouw Ha
gen. Ze blijft staan om wildvreemde kinde
mi aan te halen, kleine plebejortjes voorop."
„Overdrijf toch niet1 zoo, Sophie," weer
legde Annie, terwijl Mevrouw Hagen vroeg:
„U is immers onderwijzeres, Juffrouw Verin
ga?"
„Ja, Mevrouw, op Java. 'k Heb nu al ja
ren lang 't kleine goed om en bij mc, en
leerde veel ran kinderen 'houden."
„Liefde voor schoolkinderen is maar een
treurig surrogaat van die voor eigen schot
jes," merkte Sophie Kroon op, en er was
een weemoedige klank in haar stem. Toen
plaagde ze overmoedig: „Je lijkt net een
Madonoia, Annie, met Ma rietje op den arm.
In plaats van schooljuffrouw te zijn, moest
je een mail hebben en minstens twaalf kin
deren, niet waar, mevrouw Hagen?"
Deze lachte, maar Annie keek een beetje
boos. Die Kroontje ook met haar dwaashe
den! Wat moest Harden wel denken? Hij
kwam juist de trap af, en had Sophie's
woorden zeker gehoord.
Ze had eens moeien weten wat John Har
dien dacht, terwijl hij, langzaam dralend, dc
trap afdaalde om des te langer te genieten 1
van 't schilderijtje, dat Annie mei Marietje
bood. Hij had al dadelijk wel gezien, dat
Juffrouw Veringa een knap meisje was,
maar zóó mooizoo aanbiddelijk lief...
Annie's fijn gezichtje (in 't Indisch zonnetje
Jicht geel verband) begon, do or*verandering
van klimaat en leefwijze, al weêr te kleuren
en op te leven in zacht rose e:» roornig
blank. Haar donkerblauwe oogen schitter
den en dc kuiltjes in haar wangen lachten
mee met haar mooie witte tanden in den
frisch ro.oden mond. Ze hield 't kraaiend
kleintje hoog, dal met zijn mollige handjes
naar haai- kapsel greep, dat door 'l dartel
spel laag in haar hals was afgegleden.
Harden kon den blik bijna niet van Annie
afwenden. Hij moest zich vermannen om
kings de dames heen te gaan, baar met een
de f li gen groet passeerend.
X.
De ivele kleine en groote beslommeringen
voor haar vertrek naar Parijs vulden Annie's
dagen zoo geheel, dat ze lachend tegen oom
beweerde, .tijd te kort te komen. „En -dan
word ik nogal zoo van alle kanten gesteund
en bijgestaan, met goeden raad overstelpt.
Dat klinkt niet aardig, hé Karei oom. maar
u weet ook niet hoe gul ze bij ons zijn met
dal artikel. l)c heer Harden heeft mij ech
ter maar wit heerlijk geholpen, 'k Neem
een hoele bibliotheek over Parijs van hem
mee, en krijg nog allerlei notaties over din
gen, die interessant en bezienswaardig zijn.
en die mi et iai Baodckier sta aai aangegeven."
„Leg je 't niet wal druk aan met diep
Harden?" onderzocht tante Line. „Dc man
is eigenlijk zoo goed als niet getrouwd, maai
bij zit voor de wel toch' vast aan die krank
zinnige vrouw."
Annie kleurde bloedrood. De tranen spron
gen haar in de oogen. „Maar tanteDe
woorden „hoe durft u zoo iels zeggen!" be
slierven haar op dc lippen.
Doch oom Karei riep boos „Hè, Line, wat
•kan je toch dwaas en ongepast uit den hoek
komen."
,,'t Is maar een waarschuwing," verdedigde
tante zich, een beetje verlegen. Toen voegde
ze er vinaiig 'bij: ,,'t Zou aaiders de eerste keer
niet zijn datMaar Annie stond haastig
op en liep de kamer uit.
„Cc n'est que la .vérité qua blesse," riep
tante nichtje nog na, terwijl Annde dc trap
op snelde, en in *1 kleine logeerkamertje haar
toevlucht zocht. Daar knielde ze voor 't
ijzeren bedje en drukte haar hoofd tegen dc
matras. Haar hart bonsde of 't breken zou,
haar lippen trilden. „Hoe durfde tante Line?
Wal had ze gezegd en gedaan om tot zulke
vermoedens aanleiding te geven? Hoe kort
kende ze John Harden pas! Hij had haar
nooit meer dan gewone beleefdheid bewe
zen, zooals iedere gentleman ze elke dame be
wijst. Ze zag hem gaarne, sprak graag niet
hem, merkte wel op, dat ook hij steeds haar
gezelschap zocht. Hierin stak toch geen
■kwaad. Ze wisten immers beiden, dat een
onoverwinnelijke hinderpaal hen van elkan
der scheidde en hun belette meer voor el
kaar te zijn dan goede kennissen, vrienden
hoogstens, 't Was al veel, dat ze dit in dien
korten tijd waren gewonden. Wamt wat be-
'teekenen eenige weken in een nienscheiiJe-
ven? Wel hadden de omstandigheden ge
wild, dat ze eiken dag uren achtereen sa
men waren, en elkaar daardoor wellicht be
ter leerden kennen, dieper inzicht in eikaars
karakter en levensopvatting kregen dan an
ders pas na langen tijd 't geval zou zijn ge-
wees».
Wordt vervolgd.
