M°. 5»#7.
9" Jaarfaiif.
Vrijdag 20 Januari 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
AiERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- on Feest
dagen.
Advertontiënmododeolingen enz., geliovo men YÓÓr 11 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.5#.
Elke regel moer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cent* bij vooruitbetaling
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan zoor voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegozonden.
Politiek Overzicht.
Voor veertig jaren.
liet Duitsche volk heeft Woensdag den
veertigsten verjaardag herdacht van dc uit
roeping van het herstel van het Duitsche
Keizerrijk in de spiegelzaal te Versailles. In
de middagure van den gedenkwaardigen
18en Januari van het jaar 1.871, begaf Koning
Wilhelm I zich te midden van dc rijen zijner
geestdriftig^ soldaten naar het, koningsslot
te Versailles. Door zijn zoon, den kroonprins,
door Duitsche vorsten en prinsen, ministers
en generaals ontvangen, trad dc Koning van
Pruisen de spiegelzaal binnen. Tegen den
middeisten pijler aan de zuidzijde van dc
zaal stond een roodgodekt altaar, daarboven
verhief zich een reusachtig ijzeren kruis.
Aan weerszijden stonden de door alle troe-
penafdeelingen afgevaardigde manschappen.
Aan dc Oostzijde van de zaal waren de vaan
dels, door onderofficieren vastgehouden, in
rijen geschaard. Aan de Noordzijde stonden
GOü officieren. De dag waarop voor 170 jaren
keurvorst Frederik III van Brandenburg zich
de Pruisische koningskroon op het hoofd ge
zet had, was gekozen tot dag der koizerpro-
clamatde. Na een feestpredikatie van den hof
prediker Rogge en nadat het bekende lied
„Nun danket allen Gott" gezongen was, be
trad Koning Wilhelm de estrade. Met luider
stem las hij de hem door Bismarck overhan
digde oorkonde voor, over het herstel van
het Duitsche Keizerrijk. Ilierop las de rijks
kanselier het eerste decreet aan het Duitsche
volk voor: de proclamatie. Daarin werd be
kend gemaakt, dal de vorsten en vrije steden
eensgezind tot den Koning van Pruisen den
oproep hadden gedaan, het meer dan zestig
jaren gerust hebbende Keizerschap te her
nieuwen en op zich te nemen on dat de Ko
ning het als plicht had beschouwd deze
waardigheid te aanvaarden. Hij en zijne na
komelingen zouden den keizerlijken titel voe
ren en de Koning hoopte, dal 'l het Duitsche
volk gegeven zou zijn onder dit merkteeken
der vroegere heerschappij, het vaderland een
gloericrijkc toekomst tegemoet te doen gaan.
De Koning zou in Duitsche getrouwheid de
rechten des rijks en zijne o-rganen bescher
men, den vrede waarborgen en de onafhan
kelijkheid van DuLtschland, steunende op de
vereende krachten zijns volks, verdedigen.
Ten slotte werd in de proclamatie de hoop
uitgesproken, dat het aan het Duitsche volle
mocht vergund wezen, het loon van den
strijd in duurzamen vrede te genieten en
binnen de grenzen, welke hel vaderland de
siuds eeuwen ontbeerde beveiliging tegen
nieuwe aanvallen van Frankrijk waarborg
den. ,,Ons echter en onze nakomelingen
op den keizerlijken troon moge God het ge
ven ten allen tijde vergrooters van het Duit
sche rijk te zijn, niet aan oorlogsveroverin
gen, doch aan de goederen en gaven des
vredes, en op het gebied van nationale wel
vaart, vrijheid en beschaving."
De kanselier trad terug en naar voren
schreed groothertog Friedrich van Baden,
die mei luider stemme riep: ,,Zijn Majesteit
Keizer Wilhelm leve hoog!", welke uitroep
door al de aanwezigen geestdriftig werd her
haald, waarna de muziek hel „Heil dir lm
Siegerkranz" inzette.
Onder liet gedonder der kanonnen was het
Duitsche keizerrijk ontstaan. Juist in die
dagen werden dc tot ontzet der hoofdstad
opgerukte Fransche legerscharen verslagen.
Daags na de Keizerproclamatie bevocht ge
neraal Goeben zijne bloedige overwinning op
Faidberbc bij St. Quentin en van den tóen tot
den 17en Werder zijn onvergelijkelijke zege
op Bourbaki, die in Zuid-Duitschland wilde
binnendringen, doch, op Zwits:rsch gebied
gedrongen, daar ontwapend werd. Zonder
ophouden donderde in die dagen het Duit
sche belegeringsgeschut tegen het vertwijfeld
weerstand biedende Parijs. Alle heldenmoed,
die de Fransehen bij hunne uitvallen aan den
dag legden, was tevergeefs. Vijf dagen na de
Keizerproclamatie begonnen de onderhande
lingen over den wapenstilstand, welke den
28en Januari daarop werd gesloten. Parijs
moest zich overgeven en de in Bordeaux
bijeengekomen nationale vergadering keurde
het door Thiers roet Duitschland besproken
vredesverdrag goed, dat op den lOen Mei te
Frankfurt werd ondertcckend.
Terwijt de Duitsche krijgers den ijzeren
ring om Parijs steeds nauwer hadden toege
trokken had Bismarck al zijne krachten aan
gewend om hel Duitsche keizerrijk tol stand
te brengen. Wel had het gemeenschappelijk
vergoten bloed de eenheid hechter gemaakt,
doch de vo 1 kenrechterüjke vorm was nog
niet gevonden. In Beieren spraken alle grootc
steden zich uit voor aansluiting bij den
Noord-Duitschcn bond. De stem des volks
had ai lang beslist, doch de diplomaten stre
den met laaie volharding voor de bijzondere
rechten van het Zuiden. Bismarck wilde
iedere- pressie vermijden en zond minister
DelBriick van Versailles naar München, waar
ook Mittnacht, de Wurtcmburgsche minister,
aai kwam. I)e onderhandelingen werden ver
volgens in Versailles voortgezet, waarmede
dc maanden October en November verliepen.
Op lii November 1870 werden dc verdragen
mei Hessen en Baden afgesloten, waarbij de
zen in den Noord-Duitschen bond werden op
genomen. Nu werd Beieren ook toeschiete
lijker en door de concessies van een zelfstan
dig bestuur van hun post-, telegraaf- en
spot rwegwezen en het behoud hunner mili
taire souveroinitedt in vredestijd, werden ook
de beide Zuid-Duitsche koninkrijken gewon
nen (23 tot 25 November). Nog eischten de
verdragen de goedkeuring van den Noord-
Duitsclieii Rijksdag en de Zuid-Duilschc Ka
roers. Deze volgde in dc eerste dagen van
December. Op den 18en December verscheen
president Simson met dertig afgevaardigden
te Versailles, m l het verzoek aan Koning
Wilhelm, of deze de Keizerskroon wilde aan
vaarden. Dezelfde had' in 1849 aan de spits
gestaan van d-c deputatie der Frankfurter
nationale vergadering bij Friedrich Wilhelm
IV, oin deze dc Keizerskroon aan te bieden.
Aan het eind van hel jaar 1870 was de vor
ming van het Duitsche rijk voltooid en Ko
ning Bodewijk van Beieren noodigde Koning
Wilhelm uit de Keizerlijke waardigheid in
hel oude Duitsche rijk te herstellen, hetgeen
op den 18en Januari plechtig geschiedde.
Zonder eenigen ophef is deze week de ge
wichtige gebeurtenis in Duitschland her
dacht; in alle stilte zou men haast kunnen
zeggen, wanneer niet de presidenten van
Rijksdag en Pruisische landdag in korte be
woordingen het feit hadden herdacht en
wanneer niet de couranten er artikelen aan
hadden gewijd, mode in verband met den
tegenwoordigen toestand des rijks. Wij her
halen hier nog eens de voornaamste regelen
van dc officieuse Norddeutsche Allgemeiiie
Zeitung:
„De vestiging van het Duitsche rijk was
een sk>l en een begin. Zij bracht oude ver
wachtingen in vervulling en schiep nieuwe.
Nog nooit is een volk in zoo korten lijd zoo
ver en krachtig vooruitgegaan als het Duit
sche. Dat kan niemand tegenspreken, die
oogen heeft om het groeiende volk aan den
arbeid te zien. Toch is er zekerlijk ook nooit
in eenig ander tijdperk van zulk een ontwik
keling zooveel sprake geweest van pessimis
me, dat groot* kringen des volks aangegre
pen moet hebben, en van onvendragelijke
reactie. De natie ondervindt dat hot Duitsche
volk tegenwoordig evengoed als vroeger, hoe
wel in veranderden vorm, neiging vertoont
tot afscheiding in groepen. de fout van
het verleden en dat ook de tegenwoordige
tijd gebrek heeft aan gemeenschappelijk idea
lisme. Wij verlangen van de ontevredenen
geen tevredenheid. Beide, tevredenheid en
ontevredenheid zijn onproductief. Maar tus-
sehen beide ligt hot leven met zijn hoop, zijn
werk en het rustelooze arbeiden der tegen
woordige en toekomstige Duitschers."
Denemarken.
Tijdens de behandeling van de spionnagc-
zaak tegen de Hngelsche officieren Brandon
en Trench voor het Hoog Militair Gerechts
hof te Leipzig, werd geconstateerd,
dat de beklaagden van Denemarken
naar Duitschland gekomen waren en
dat in 't bizonder kapitein Trench zich lan
gen tijd in een Deesnschc plaats had opge
houden, naar men beweerde om de Deen-
sche taal te leeren. Op de vraag van het
Openhaar Ministerie, of hij in Denemarken
ook militaire verkenningen en aaiiiiteckeruin-
gen had gemaakt, weigerde Trench ant
woord te geven. Nu brengt het Deense hi blad
„Syófjalland Yonstrcblad" het bericht, dat
Trench in den omtrek van de stad Nastvcd
in Zuid-Seeland eenige maanden bij den hout
vester ritmeester Vind bij llerlufsholm heeft
gewoond en inderdaad onderwijs in de Deen-
sche taal heeft gehad van een leeraar aan
hel gymnasium te Herlufaholni. Wel hebben
de ritm;est$r en de leeraar geweigerd zich
hierover uit te laten en de laatste heeft zelfs
ontkend destijds een buitenlander les gege
ven te hebben, doch de ingestelde onderzoe
kingen hebben het toch bevestigd. Waar
schijnlijk zijn de personen die niet Trench te
doen hebben gehad overeengekomen niet
over de zaak tc spreken, toen ze uit de dag
bladverslagen hebben vernomen, wie Trench
eigenlijk was. Gedurende zijn oponthoud in
genoemde Dccnsche streek heeft Trench ech
ter vaak tochtjes naar Karrobaksminde aan
de Westkust en naar Vordringborg aan de
Oostkust gemankt, zoodat hij in ieder geval
de landstreek in Zuid-Seeland langs de wa
terwegen in het Zuiden vrij nauwkeurig
heeft bestudeerd. Bovendien heeft hij ook
photografién van de kust genomen en daar
bij gebruik gemaakt van de hulp van een
fotograaf in Nastvcd. Op deze plaatsen zou
den eerlang forten worden aangelegd. Tij
dens zijn vertoef in Denemarken heeft
Trench zich geïnteresseerd voo t allerlei
Dcenschc toestanden; hij kocht tal van boe
ken; het merkwaardigste is echter, dat hij
er ook een Deensch uilitair tijdschrift op na
gehouden heeft, ni. het tijdschrift voor
zeewezen.
In drie of vier maanden, ïnient hel boven
genoemde bkid, kan een flinke spion heel
wat uitvoeren en liet acht 't den plicht van
alle personen, die'in Nasivod en Herlufsliolm
met den Engelschman in aanraking zijn ge
weest, aan den minister van oorlog daarover
uitvoerige inlichtingen te geven.
Portugal
Een telegram uit Lissabon meldt, dat de
voorloopige regeering een decreet afkondigde
waarbij het tweegevecht onwettig wordt ge
noemd en eereraden zullen worden benoemd
om de geschillen tusschen burgers te rege
len.
De schuldige partij zal gestraft worden
met een boete van 250 tot 5000 fr. en, bij
gebreke van betaling, gevangenisstraf van
3 tot 30 dagen.
De stakende gaswerkers hebben aan minis
ter MacRado verzocht bij de gasmaatschappij
bemiddelend Ie willen optreden.
Oostenrijk-Hongarije.
Een Oostenrijksch clcricaal blad dat naar
het heet in betrekking staat tot dc omge
ving van den troonopvolger, gaf naar aan
leiding vain het hofbal en (Le opzienbaren
de afwezigheid van den troonopvolger en
zijn gemalin de hertogin van Ho hemberg,
als commentaar, da't het zeer begrijpelijk
zou zijn als dit was geschied tengevolge
V8t> de plaats van de hertogin aan het hof,
welke door het silreiige ceremonieel aan
het hof, voor haar uiterst pijnlijk is. De her
togin moet achterblijven bij de jongste prin
sessen en aartshertoginnen en het blad
meent dat het zeer te begrijpen is, indien
de hertog door weg te blijven zich heelt
willen onttrekken aan deze onaangenaam
heden, welke reeds pijnlijk zijn met liet oog
op de plaats, welke haar echtgenoot in
neemt.
Dc nieuwe stadhouder van Bohemen graai
Frans Thun moet volgens den Weeoischen
correspondent van het Berliner Tageb&att
optreden als een door dc Kroon gekozen
scheidsrechter, die tusschen het Duitsche en
Czechdsobe standpunt bij de quacstie van
een vergal ijk, met bijzonder gozag zal moe
ten beslissen-
Achter hom staan de groepen der groote
grondbezitters. Wanneer dezo in den Laud-
dag met de Duitschers stemmen, hebben
deze de meerderheidsluiten zij zich aan by
(ie Czechen, dan komen de Duitschers in de
minderheid.
Graaf Thun moet echter nog meer doen
in Bohemen. Hij moot ook een samenwer
king der Duitschers en Czechen in den
Rijksraad voorbereiden en waarneer hem
dat gelukt eventueel als minister-president
aar het hoofd der regeerin/g komen.
De DU'itsch-Roheamsohe afgevaardigden
staan zeer sceptisch tegenover de opdracht
van graaf Thun, want ze herinneren zich,
hoe deze indertijd als stadhouder zeer
streng optrad tegen dc Duitsche nationale
bonden. Op Duitsche betoogenden te Gras-
litz werd toen geschoten en 5 Duitsche bur
gers werden gedood.
In den jongsten tijd heeft Thun echter
van toenadering blijk gegeven door het ge-
silotcn Duitsche taalgebied in Bohemen te
erkennen en door zijn vergevensgezinde
houding in de verge!ijk-kwestie.
Turkije.
Een statistiek der benden beweging over
het afgeloopon jaar meldt dat officieel het
beslaan van 245 benden van verse hi lil erode
nationaliteit is geconstateerd. Deze l»ebben
130 mannen, vrouwen en kinderen gedood
cn 21 personen ontvoerd; 129 keoren had
er een botsing plaats waarbij 117 soldaten
cn gendarmen en 252 leden van benden
werden gedood.
Naar aanleiding van de jongste betoogin
gen der Kretensers voor eene vereeniging
van het eiland met Griekenland en den eisch
der Mohammedanen op Kreta, om eene meer
daadwerkelijke bescherming hunner belan
gen, heerscht. naar aan de Kölu. Ztg. uit Sa-
loniki gemeld wordt, in de kringen van hel
Jong-Turksche comité aldaar groote opge
wondenheid, waartoe ook bijdragen sommige
berichten over bet oprichten van nieuwe ver
sterkingen door de Griekse he troepen aan
dc Turksche grens. Aan de Turksche troepen
zoowel aan de Hulgaarsche, als aan de Griek-
sche grens werd de grootste waakzaamheid
ingeprent, terwijl alle voorroden-depots zijn
aangevuld.
Inmiddels is het aan de Grieksch-Turksehc
grens al tot eenige schermutselingen geko
men. Hij Foxani kwam het tot een gevecht
tusschen Griekschc en Turksche soldaten,
waarbij drie Grieken gedood werden. Bij
Arta schoten Griekschc soldaten op een Turk-
schen schildwacht. Toegesnelde kameraden
van den aangevallene beantwoordden het
vuur en schoten twee Grieken dood. Daar
op bestormden Griekschc soldaten het Turk
sche wachthuis, doch werden door een hevig
vuur teruggedreven. Het verlies aan Griek
schc zijde is onbekend. Aan Turksche zijde
is bij deze laatste botsing niemand gedood.
A d c n, 19 Jan. Imnn Syyed Jahia ver
schrikkelijks" als men ze maar zich voornteJ-
klaarde den oorlog aan de Turken en zond
eenige onderbevelhebbers met gewapende
benden uit in alle richtingen van het gebergte
van Jemen. De verbindingen zijn verbroken.
De autoriteiten vroegen telegrapisch te Kon-
stantinopel versterkingen aan.
Krota.
De Kretensischc staatsman Pologcorgis ia
te Athene aangekomen en verklaarde aan
een interviewer dat de opwinding waarin
de bevolking van Kreta verkeert zeer ge-
rcclilvardigd is, nu dc beschermende mo
gendheden in hunne laatste nota de souve-
reiniteit van Turkije officiéél erkend wer
den. Men verkeert in dwaling en zeido l'o-
logcorgis, wanneer men gelooft dat de be
woners van het eiland zonder bloedvergie
ter. een anti-nabionale oplossinig van het
Kreta-vraagstuk zullen aanvaarden. De te
genstrijdige belangen van Europa doen be
ter zich een geschikter veld van werkzaam
heid te zoeken dan Kreta. Den wereldvrede
dient men beter door erkenning van de
rechten der volkeren dan door huune on
derdrukking. De jongste verklaringen van
Pichon noemde Pologeorgis voor do zaak
dier Kretensers ongunstig. De door Pichon:
toegezegde vreedzame politiek tegenover
Turkije heeft volgens Pologeorgis de volle
dige prijsgave van Kreta door Griekenland
tot eerste voorwaarde.
Japan.
Tokio, i4 Jan. Het vonnis van twaalf
der vier-en-twintig ter dood veroordeelden
anarchisten is veranderd in levenslange ge
vangenisstraf.
Kotokoe, de leider, cn zijn vrouw zullen
worden terechtgesteld.
Vereen igde Staten.
Washington, 2 0 Jan. Ghamp Clark
is in eene vóórvergadering dei' democraten
met algemeen® stemmen gekozen tot voor
zitter van de volgende congrcsxitfcing.
Maxi co.
Mexico, 1 9 J a it. I)c Amerikaansche en
Mexicaansche machinisten, werkzaam op een
spoorwegnet der Southern-Pacific Railway.
18 DOOR
BARONESSE ORCZY.
o—
ELFDE HOOFDSTUK.
O p h e t bal b ij Lord
G r e n v i 11 e.
liet historisch bal, door den toen ma li gen
Staatssecretaris van Builcnlaiidsche Zaken,
Lord Grenvillc, gegeven, was de schitte
rendste gebeurtenis van het geheele jaar in
dc hooge kringen der wereldstad.
Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins van
Wales had zijn tegenwoordigheid toegezegd.
Tegen klokslag van tien een buitenge
woon laat uur in die dagen waren de
ruime, keurig met palmboomcn en bloemen
gedecoreerde zalen van het Ministerie van
Ruitcnlandschc Zaken overvol inet bezoekers
van allerlei slag. Een lokaal was uitsluitend
bestemd voor den dans, en het tempo van
dc menuet was een zachte begeleiding van
den vroolijkeui kout, den opgewekten lach-
'.iisrf ider talrijke «n schitterende genoodig-
dcn.
Marguerite leed1 oneindig. Hoewel ze lach
te en praatte, hoewel ze meer werd be
wonderd en gevierd dan eenige vrouw daar
aanwezig, gevoelde zij zich aLs een ter dood
vcroordeHde, die haar laatslen levensdag
telde .t
Ze had een kort uurtje tusschen opera
en bal gesleten in (het gezelschap van ha
ren echtgenoot. De hoop van in dit goed
geaard, loom Lniduvidlu een waardig vriend
ti, raadsman aan te troffen, was even spoe
dig verdwenen als ze was ontstaan, op lid
o ogenblik idat zij zich alleen met hem be
vond. In dit hartverscheurend kritiek
o ogenblik had zij zich afgekeerd van x'en
man, die haar tot zedielijken steun moest
strekken, die haar ltad moeien dienen van
raad en daad.
Daar stond.' hij, de moreele steunpilaar, de
koelbloedige raadsman, omringd door een
kring van hersenlooze, leeghoofdige melk
muilen, die van mond lot mond een kreu
pelrijmpje herhaalden', dat Percy zoo juist
t< n beste had gegeven
„Wij zoeken herofater, wij zoeken hem daar,
De Fransahjes zoeken hem. och, zoo raar 1
Nu in den hemel, dan in de hel,
Die eeuwig onvind'bre Pimpernel I"
Zijn mop had die rondte gedaan in de
schitterende ontvangzalen. De Prins was be-
tooverd. Hij verklaarde dat zonder Blake-
iiey hel leven een treurige 'woestenij zou
zijn Daarop hem bij den arm nemend, had
hij hem naar de speelzaal getroond en een
langdurig hazardspel met hem begonnen.
Stir Percy, wiens voornaamste genoegen
o in de speeltafel zich scheen te concentree-
ren, liet als naar gewoonte zijne vrouw flir
ten, dansen, zieh aniusecrcn of vervelen, al
naar zij wilde. Na zich ontlast te hebben
van zijn aardigheid(?), had hij Marguerite
achtergelaten, omringd door ccn schaar van
bewonderaars en hoofse he vleiers.
Later in den avond kreeg zij Sir Andrew
Foulkcs en Lord Anthony Dewhurst in het
oog. Deze beeran schenen juist te zijn aan
gekomen.
Beide jongelieden zagen er oen weinig
vermoeid on zenuwachtig uit, overigens
kon men niet liet minste, toeken bespeuren,
van 'het ontzettend gevaar dat, naar hun ge
voelen, henzelven en hun Jeider dreigde.
Dat het Verbond van de Roode Pimpernel
niet voornemens was zijne laak op te geven,
had zij van de kleine Suzanne zelf verno
men, van Suzanne, die open-lijk -de verzeke
ring had medegedeeld, welke zij en haar
moeder hadden verkregen, dat de Graaf dc
Tournay binnenkort door het Verbond uit
Frankrijk zou bevrijd worden-
Marguerite begon zich af te vragen wie
van de werekïïingen ronldtom haar de ge
heimzinnige „Roode Pimpernel" was, die
het lot van zooveel schatibare mensohenle
vens in zijn handen 'hield
Een brandende nieuwsgierigheid greep
haar aan, hem te ontdekken en te leeren
kennen, al had zij maanden lang van ihem
geboord en zijn anonimiteit aanvaard, zoo
als ieder ander in de samenleving het zicb
had getroost. Maar nu verlangde ze te we
ten geheel afgezien van Artnand, en ohl
geheel afgezien van GhauvoKn enkel oin
harentwil, om de geestdriftige bewondering
die zij altijd had gekoesterd voor zijn dap
perheid en schrander overleg.
Natuurlijk moest hij ergens op het bal zijn,
immers Sir Andrew Fouikes en Lord Antho
ny Dewhurst waren er tegenwoordig.
Marguerite bestudeerde ieder mannelijk
individu.
Was het Sir .Andrew Fouikes? Voorzeker
niet, met zijn dwepende blauwe oogen, die
de kleine Suzanne zoo loeder cn verlangend
kor.don aanzien.
Zij sloeg hem gade toen hij langzaam toe
trad op de deur, diic leidde naar een klein
boudoir aan dc overzijde, vervolgen» stil
stond en tegen het lijstwerk leunde, ondier-
wijl hij behoedzaam rondkeek. Zij hield
zich op eenigen afstand van de aanzienlijke
bezoekers cn naderde den ingang waartegen
Sir Andrew steunde. Waarom zij verlang
de hem te naderen, daarvan kon zij zich
geen rekenschap geven.
Eensklaps stond zij stilhet was of (haar
hart ophield .te kloppen.
Sii Andrew J'oulkes stond' altijd nog in
dezelfde kalme houding bij de deur, doch
duidelijk had Marguerite gezien dat Lord
Hastings, een der vrienden van haren echt
genoot, onderwjjl hij Sir Andrew rakelings
voorbij ging, dezen iets in de Jiand stopte.
Een oogen blak nog bleef Marguerite staan:
in liet volgend ihad ze haar wandeling her
val door hel vertrek, maar ditmaal spoedi
ger naar den ingang waardloor Sir Andrew
was verdwenen.
Dit alles, van het oogentoUk dat Lady
Blakency Sir Andrew tegen de deur had
zien leunen, totdat ze hem gevolgd was in
hel kleine boudoir, was in minder dan een
minuut geschied.
Nu had laidy Blakency plotseling opge
houden te bestaan. Het was enkel Margue
rite St. Just die zich daar bevond. Margue
rite St. Just, die haar kindsheid, haar
eerste jeugd had gesleten onder de bescher
mende hoede van Armaoid haren broeder.
Zij had alles vergeten haar rang, haar
waardigheid alles, alleen niet het feit dat
Armand -in levensgevaar verkeerde, cn dat
daar op geen tien schreden afstand van
haar, in het kleine, nu geheel eenzaam ver
trek, in dc handen van Sir Andrew Foulkcs
het tooverwoord zich kon bevinden, dat het
leven van haren broeder zou redden.
Zij had het verlaten boudoir bereikt. Sir
Andrew stond met don rug naar haar toe,
diieh bij een tafel waarop een massief zil
veren kroonluchter stond. 11ij hieldi een
strookje papier in zijn hand en was bezig
uil aandachtig te lezen.
Onbemerkt, met ingehouden adem, sloop
Marguerite dicht achter hemOp dit
oogen blik keek Sir Andrew om en zag hij
tiaarzij slaakte een zucht, wreef met dc
hand langs haar voorhoofd en murmelde
flauwtjes: „De warmte in de zaal was on
uitstaanbaarIk voelde mij zoo onpasse
lijkAh!
Zij wankelde alsof ze zou neervallen, en
Sir Andrew het briefje in zijn hand ver
kreukelend, had juist den tijd haar op te
vangen.
„IJ zijl ongesteld, l,ady Blakency? Laat
mij
„Neen, neen, T is niets een stoel
gauw!"
Ze zOnk in een stoel neer, dicht bij de
tafel, en het hoofd in den nek werpend,
sloot ze dc oogen.
„Ziedaar!" prevelde ze nog zwakjes, ,,'t
gaat over Bekreun u niet om mij, Sir
Andrew, ik verzeker u, ik voel me weer
beter."
Marguerite zat daar met schijnbaar ge
sloten oogen. Sir Andrew stond achter haar,
aan haar rechterhand stond de tafel met
cci. vijfamiigen kroonluchter erop.
W+rdt ver mt0d.
