M*. StS§. Eerste Blad.
«I
Zaterdag 21 Januari 1911.
BUITENLAND.
J
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
Afzonderlijke nummers
f l.OO.
1.5©.
- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'8 morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummar 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÏS:
Yan 1—5 regela f ©.5©.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cenU bij vooruitbetaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handol en bodryf bestaan zeer voordoeliae bepalingen tot
hot herhaald adverteeron in dit Blad, by abonnement. Eene
eirculairobevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
I
Politiek Overzicht
Engeland en de Russisch-
Duitsche overeenkomst.
De liberale „Daily Chronicle" bracht dezer
dagen in nog al opvallende wijze aan het
hoofd harer kolommen een bericht over de
Duitsch-l-'ngelsche betrekkingen, dat, te oor
dcelen naar inkleeding en stijl, vermoedelijk
afkomstig is geweest uit officieele kringen.
Het heet in deze mededeeling, dat men in
welonderrichte Londcnsche kringen ver
sterkt wordt in de meening, dal in den jor.g-
sten tijd in dc Duitsch-Engclschc betrekkin
gen een keer ten goede is gekomen, liet
wordt niet juist genoemd, dat in Engeland
naar aanleiding van dc overeenkomst tus-
schen Duitschland en Rusland inzake den
Bagdadspoorweg en deszelfs verbinding met
den ontworpen spoorweg in Noord-l'erzië
ecnige ontstemming bestaat. Men vindt dat
Rusland bij deze aangelegenheid tegenover
Engeland dc meeste lovauteit heeft aan den
dag gelegd. De Indische regeering heeft be
grijpelijkerwijs een bijzonder belang hij de
ontworpen lijn, welke door Noord-l'erzië naar
Britsch-Beloedsjistan zal worden geleid. Dit
traject zal na zijn voltooiing een verbinding
tusschen Europa en Indië vormen en door
zijn grootte en beteekenis den Bagdadspoor
weg volkomen 'in de schaduw stellen.
Afgaande op deze laatste passages van het
Daily Chronicl-e-bericht, schijnt het dat de
belangstelling der Engelsche financiëele en
handelswereld, nu de Bagdadspoorweg meer
kans verkregen heeft lot zijn einddoel te ge
raken, meer en meer geleid wordt in de rich
ting van het vroeger reeds vermelde Russi
sche plan van een Trans-Perzischen spoor
weg.
Daarmede zou overeenstemmen hetgeen
reeds vroeger uil Petersburg verluidde, n.l.
dat in Engeland de belangstelling voor dit
spoorwegplan sterker begint te w.orden. Of
bel lot verwezenlijking zal komen, is weer
een andere vraag, liet is maar niet zoo direct
aan te nemen, dat Engeland zijn koloniaal
gebied zoo makkelijk van uit Europeesch
Rusland bereikbaar zal stellen. Ook mag niet
over het hoofd gezien worden, dat de Bag
dadspoorweg, wanneer deze de verbinding
met Teheran verkrijgt, in ieder geval voor
Zuid-, Midden- en West-Europa een korte
re cn meer practische weg blijft dan de door
Rusland en om de Kaspische zee heen te lei
den andere spoorlijn. Dc mededeelingen van
de Daily Chronicle hebben naar allen schijn
ten doel als kalmeeringsmiddel te dienen voor
de geprikkeldheid van sommige Groot-Britten.
Want de bewering dal in Engeland geener-,
lei ontstemming bestaat tegen Rusland, is zeer
c um g r a n o s a 1 i s op te vatten. Er zijn
heel wal bladen geweest, die daar anders
over gesproken hebben dan de Daily Chro
nicle. In de eerste plaats natuurlijk de con
servatieve - speciaal Jingo pers. Onder
den indruk ook van het door Rusland uil-
gelokte nieuwe geschil omtrent de visscherij
in dc'Witte zee, is het vooral dc gematigd-
conservatieve Daily Graphic, die dezer dagen
scherp tegen Rusland positie kiest. Over den
Bagdadspoorweg sprekende, zegt dit blad
bitter, dat hel woord „entente" klaarblijke
lijk betcekenl, dat iedere deelnemer daaraan
doen en laten kan wal hij wil, voornamelijk
wanneer over een of ander vraagstuk niets
bepaalds is afgesproken. Maar toen Rusland
bij de Bosnische kwestie in moeilijkheden
raakte, zoo zegt de Daily Graphic, heeft En
geland niet geaarzeld deszelfs partij te kie
zen, ofschoon over de Bosnische kwestie bij
de entente geen bepalingen waren getroffen.
Zoo iets, meende de Dail Graphic, is een on-
vcrdragelijke toestand.
Zoodra het Engelsche parlement weer
bijeenkomt, zal minister Grey wel dc ge
legenheid benutten om zich over den
staat van zaken uit te spreken. Vermoe
delijk zal hij soortgelijke verklaringen afleg
gen als zijn Fransche collega Pichon. Dc pas
sage in het bericht der Daily Chronicle over
den keer ten goede in de Duitsch-Engelsche
betrekkingen, ziet er naar uit alsof tast
bare feiten haren achtergrond vonnen. De
Frankfurter Zeiltuig laat zelfs de hoop door
schemeren op een vergelijk tusschen beide
landen, teneinde eens paal en perk te stellen
aan den onzaligen wedstrijd in de oorlogs-
toerusligen.
Duitschland.
B c r 1 ij n, 2 0 Jan. Bij de tweede lezing
van ihet wetsontwerp betreffende de belasting
op de waardevermeerdering, volgens hetwelk
bij eigendomsovergang van grond van de
waardevermeerdering, die ontstaan is buiten
toedoen van den eigenaar, een belasting zal
worden geheven, waarvan de opbrengst ge
bruikt zal worden ten bate van de defensie
of ter ondersleuning van veteranen, werd
verworpen een amendement van dc conser
vatieven, om de landsvorsten en landsvorstin-
nen van deze belasting vrij te stellen,
frankrijk.
P a r ij s, 20 Januari. In de Kamer ant
woordend op eene vraag betreffende de on
lusten in Champagne, verklaarde Briand dat
de afbakening van liet wijngebied gewijzigd
zal worden, doch de wijngaardeniers moeten
afzien van hun sabotage. Voorts deelde Bri
and mede dat besloten is tot het houden van
eene internationale hygiene-confexentie.
P a r ij s, 2 0 Jan. In den loop der dis
cussie over de bcgroobing van binnenland
se "ne zaken,* werd de opheffing voorgesteld
van de geheime fondsen. Briand stelde de
quaestie van vertrouwen. Met 359 tegen 135
sttmmcn werden de fondsen gehandhaafd.
De Kamer hervatte het debat over de iu-
terj ellatie over het optreden van de Con.c-
dtration Générale du Travail.
Minister-president Briand zeide, dat de
Confédéralion wordt gevormd door 70 k 60
syndicale federaties en arbeidsbeurzen, ech
ter welke 3000 werkiieden-verenigingn s'aan.
Del is niet in deze werkldedcn-veree.iigiu-
gen, dat men de kiemen vindt voor d„* be
stuiten, te Parijs op zekex oogenbLik geno
men. Raddraaiers hebben zich meester ge
maakt van de leiding der Confédéra'ion,
maai de arbeiderswereld tracht zich vrij te
maken van de tyrannieke overheersch'uig,
die haar drukt. En de Confédéralion voelen
de, da' zij haar prestige heeft verloren wil
da' weer terugwinnen met de zaak-Dur aid.
Briand voegde hier aan toe, dat mei de
Confédération niet moet onthanden, omdat
men daardoor den schijn op zich zon la lm,
een aanslag op de vrijheid der org»nis .ties
U bedoelen.
Briand zeide voorts, dat de neodige maat-
iegelen genomen zijn om te beletten, da? de
anti-militaire propaganda de kazernea biu-
n ei-dringt.
De regeering wil dc werkJliiedenvereenlgm-
ffen handhaven, mits zij zich uitslih'c id op
vakgebied bewegen.
De daden van sabotage nemen iederen dag
a-. De arbeiders begrijpen, dat dc ïevoliiti-
ci nairc agitatie tot niets leidt.
Op het parlement rust de taak 'e zorgen
vi-or de civiel rechterlijke erkenning der
vakvereenigingen. Men moet de ma Urege-
len lol onderdrukking niet uit den weg gaan.
Men moet de wet doen eerbiedigen, wan-
reer die wordt geschonden door partiicu-
licien, maar de collectieve verantwoordelijk
heid. niet al te zwaar doen wegen en het
teireu. der vrijheden van de vakvereeni
gingen uitbreiden.
Yiijdag voortzetting.
Daar Gizolme, de pleger van den aanslag
in dc Kamer in zijn cel steeds heviger wor
dende aanvallen van krankzinnigheid krijgt,
heeft de rechter van instructie van een ver
der verhoor afgezien en drie psychiaters een
onderzoek latën instellen naar de geestver
mogens van Gizolme.
Engeland.
Naar een te Loncien ontvangen bericht uil
St. Petersburg meldt, heeft de Engelsche re
geering bij de Russische zeer ernstige \er-
toogen ingediend naar aanleiding van de
visscherijkwestie in de Witte zee. De uitslig
hiervan wordt in Londen met dc uiterste
spanning verwacht, omdat men daarin een
criterium ziet voor de kracht der Russisch-
Engelsche entente.
Portugal
Lissabon, 20 J a n. De minister van
buitenlandsche zaken heeft aan dc vertegen
woordigers der buitenlandsche pers ver
klaard, dat dc republikeinschc instellingen
versterkt zijn door de gebeurtenissen van dc
laatste weck.
De arbeidersklassen hebben erkend dat de
slakingen op een zeer ongelegen oogenblik
zijn hegonneu.
Dc handel neemt toe. Geruchten omtrent
een buitenlandsche interventie zijn van al
len grond ontbloot.
De betrekkingen van Portugal met de an
dere mogendheden zijn volkomen vriend
schappelijk. Geruchten omtrent moeilijkhe
den met Italië zijn onjuist. Met Duitschland
zijn verschillende kwesties geregeld, met
name die over Macao. De regeering ontving
voorstellen van Engelsche en Amerikaansche
bankiershuizen, waardoor het mogelijk wordt
de vloot te rcorgacisecren, zonder groote
opofferingen.
In een brief van 11 Januari, getitekl
Ernstige gebeurtenissen, geeft
de correspondent van de N. R. CL tc Lissa
bon eenigszins oen beeld van den toestand te
Lissabon, en doet blijken dat deze toch wel
ecnige ongerustheid wekte, al was er nog
geen aanleiding tot de sensatieberichtcn
J welke vooral van Fransahe, Engelsche en
Spaansche zijde werden verspreid o. a. het
volgende aau dien brief is ontleend:
„Reeds in December ging het gerucht, dat
cr den Ssten en lOden of llden Januari iets
gebeuren zou! Beide geruchten bleken grond
van waarheid te hebben. Den achtsten zijn
de redactie-bureaux van monarchistische bla
den geweest en den 11 den brak deze sta
king uit. Men is echter het Diario de Go-
verno, den „Lei do descanco semanal" (wet
op den wekelijkschen rustdag) waarin
artikel 1 erkent het redht op een wekelijk-
j schen rusbdag van 24 uur voor eiken aange-
1 stelde. (Waarbij vele uitzonderingen ge
noemd worden voor inrichtingen van open
bare vermakelijkheid, als theaters, kinemato
grafen, enz.)
Artikel 2 zegt dat die rustdag Ln gewone
omstandigheden op den Zondag moet vallen.
Hier echter komt een lange lijst van uitzon
deringen bij voor hospitalen, apotheken, ho
tels, restaurants, banketbakkerijen, melkwin-
kels enz., dus alle inrichtingen voor gezond
heid en voeding. Maar tevens ook voor
luxewinkels van bloemen fotografie, vruch
ten, enz., te veel om op te noemen. Verder
worden daarvan buitengesloten winkels, die
carnaval-artikelen, vuurwerk, feestartikelen
verkoopen. Deze alle moeten hun aangestel-
den een weekdag voor rustdag geven het
zelfde geldt voor fabrieken, industrieelc of
handelsondernemingen, plaatsen waar gela
den wordt enz.
Die rust nu heeft het tegendeel uitgewerkt
van wat men er van verwachtte, wijl die
wet door onvolledigheid een groote teleur
stelling was en niet de werkuren regelde.
Want ook al geeft die het recht tot rustdag
op Zondag, de uitzonderingen op dien regel
zijn zoo uitgebreid, dat aan de hand daarvan
geen bediende dien op een Zondag eisohen
kan. Want de meeste winikels zijn hier alle
gaartjes, en verkoopen minstens wel één ar
tikel van de uitzonderingen, welke zijn opge
noemd, wat den eigenaars het recht geeft den
vrijen dag in de week te doen vallen.
Gisteren werd (le wet openbaar gemaakt
en hedennacht besloten reeds alle winkelbe
dienden en apothekers te staken als hevig
protest tegen de onrechtvaardigheid en on
volledigheid van dit decreet, wijl dit lid
tegendeel bewerkt van wat zij daarvan ver
wacht hadden! Zij drukten de hoop uit, naar
aanleiding van de belofte van den minister
van Binnenlawlsche Zaken, dat deze wet her
zien zou wonden, tevens omdat zij niet vol
doende de werkuren regelt!
Naar Eet schijnt wilde minister d'Ahneida
een volledige regeling der werkuren voor alle
arbeidende Wassen, en hebben zich de an
dere ministers daartegen verzet. En zoo
diende nog in den nacht (naar dc bladen
l>eweerden) de minister van Binnenlandschc
Zaken schriftelijk bij den president Thcophile
Braga zijn ontslag in, als reden opgevende,
dat zijn collega's van hel kabinet niet goed
keurden de wet op regeling van den arbeids
duur, die hij beloofd had."
Na hierover wat reeds Bekend is te hebben
medegedeeld geeft hij van de stad in den
middag de volgende schets.
„Om drie uur ben ik de straten weer op
gegaan! Overal oploopjes, overal druk discu-
teerende mannen en overal politie en bere
den guardas. En op de Chiado, anders zoo
drukke wiinkeOstraati, waar de dames van
Lissabon zioli loonen om toiletten te zien...
een akelige leegte wat vrouwen betreft. Over
al alleen mannen, slechts hier en daar een
vrouw van 't volk, boodschappen doende,
maar ietwat schuw gaande langs de verza
melde volksgroepen. Echter bleef alles rus
tig, geen onvertogen woord legen de politie,
alleen heerschte een gedrukte stilte als ston
den wij voor groote gebeurtenissen. Op de
Avenida was het wat beter, maar ook min
der vrouwen en bijna geen toiletten. Men
schijnt ongeregeldheden te vreezen, voort
spruitend uit den twist van republikeinen
onder elkaar. Men denkt, dat een deel der
ultra-republikeinen zich van hel bestuur wil
meester maken! Er wordt aan den anderen
kant tevens gefluisterd van het spoedige af
treden ook van Brito Camaoho (openbare
werken) en Alfonso Costa (justitie), op aan
dringen der gematigde elementen.
De blinde luiken der winkels geven den
straten een doodsch aanzien en de ter be
scherming gebruikte Fransche, Duitsche of
Engelsche vlaggen verlevendigen dit niet...''
Het Porlugelsche gezantschap le Berlijn
heef van den Portugceschen minister van
bui'enlandsohe zaken het volgende telegram
ontvangen
Dc slaking der met a albe workers is ge
ëindigd en die der ga sav erkers zal waar
schijnlijk eveneens spocdiLg geëindigd zijn.
De brandweerlieden, de matrozen en de
republikeinschc garde leggen een bewonde
renswaardige discipline cn offervaardig
heid aan den dag. Ze hebben voor een be
langrijk deel bijgedragen tot de tenuitvoer
brenging der hygiënische maatregelen op
Madeira, waar de cholera aan het afnemen
is en hebben ook geholpen bij de gasvoor-
ziening tijdens de staking. Aan hen is hot
J tc danken dal de stad niet van licht versto-
ke4 is. In hel gansche land komt een sterke
I beweging tegen de vele stakingen aan den
dagbetoogingen welke daarvan blijk ge
ven gaan gepaard aan manifestaties ten
gunst - van dc voorloopigc regeering cn van
den republikeinse lie n staatsvorm.
Zulks geeft aanleiding tot tevredenheid!
en daarom heeft de regeoring met leed
wezen, doch ook met kalmte kennis geno
men van telegrammen aan buitenlanidsche
1 iaden betreffende een beweerde inmenging
van vreemde mogendheden, welke de laat-
stc droom is der reactionnaire tegensta n-
ders van de wedergeboorte cicr natie.
China.
Naar de Correspondence de l'Extréine
Orient mededeelt heeft de Prins-regent een
scherp decreet «egen het voor-parlement uit
gevaardigd, da' zoo nadrukkelijk en herhaal-
delijk cn dc wenschelijkhcid van een verant-
woordelijk ministerie heeft gewezen.
,,lk, dc regent," heet het hierin, „lxui van
meening, dat slechts de Keizer de bevoegd
heid heeft, beambten van den hoogsten tot
den laagsten te benoemen of te ontslaan. Dit
wordt nadrukkelijk in de grondwet van kei
zer Koc-ang-su bepaald. De. vergadering is
niet bevoegd te beslissen of de Groote Raad
verantwoordelijk gemaakt moet worden;
slechts de Keizer heeft te beslissen. De advi-
seerendc vergadering en haar voorzitter lieb-
ben geen raadgevingen uit tc deelen; men
heeft er niet om gevraagd. Het besluit dient
dus als ongeldig beschouwd te wordcai."
De Correspondence wijst er op, dat het de
creet in principe een verandering van
den Grooten Raad in een verantwoordelijk
ministerie niet verwerpt. De Prins-regent
beweer» slechts dat liet een kwestie is, die
uitsluitend de regeering aangaat. Maar mis
schien nog merkwaardiger dan deze opmer
king van de ..Correspondence" is het beroep
op de grondwet van Keizer Koe-ang-soe, die
juist om zijn grondwet door de Keizerin-
weduwe werd afgezet en tot zijn dood gevan
gen werd gehouden. Dat thans zijn broeder,
de tegenwoordige Prins-regent, zich nu op
die grondwet beroept, bewijst wel hoezeer de
beschaafde Chincezeu meer en meer de nood
zakelijkheid gaan inzien van een grondwet
telijk geregeld staatsleven.
Toen het voorparlement dc wcnschelijkheid
van een verantwoordelijk ministerie betoogd
had, hebben de leden van den Grooten Raad,
na het scherpe decreet van den Prins-regent,
hun ontslag ingediend. Aangezien een derge
lijk optreden tot dusver in China iets onge
hoords was, heeft het groot opzien gehaaid.
Of dc Groote Raad met dit verzoek om ont
slag pressie heeft willen uitoefenen op deai
Prins-regent of dat deze stap evenals de vo
rige en vermoedelijk als de volgende is af
gesproken tusschen den Prins-regent en prins
Tsing, den leider der reactionairen en voor
zitter van den Grooten Raad of de Groote
Raad in zake het verantwoordelijk ministe
rie al dan niet reactionair gezind is, daarvan
maak' de officieuse Correspondence geen ge
wag. Zij meldt alleen, dat de Prins-regent op
het besluit van don Grooten Raad om af te
treden geantwoord heeft met een eigenhan
dig decreet, waarin gezegd wordt, dat de
Gioote Raad het Keizerlijk Huis en het va
derland groote diensten heeft bewezen. De
Keizerlijke familie kan van die diensten geen
afstand doen. Het verzoek om ontslag wordt
daarom niet aanvaard.
In het voorparlemont heeft het eerste de
creet van den Prins-regent tot stormachtige
tooneelen aanleiding gegeven. Bij de voorle
zing werd geroepen om ,,ontbiiwling".
Dr. Lci-feng, de leider der vooruitstreven-
den, verklaarde echter, dat het beter was,
zich uiteen te laten drijven dan vrijwillig uit
een te gaan. De afgevaardigde Jit-sjoeng-kwe
wees er op, dat het verzoek om ontslag van
den Grooten Raad niets anders was dan een
handige zet tegen het vooparlement. De leden
van den Grooten Raad waren er zeker van,
dat hun verzoek niet aanvaard zou worden,
maar aangezien zij, door hun aftreden, liet
decree» van hun herbenoeming niet hadden
kunnen medeonderteekenen, dragen zij in het
geheel geen verantwoordelijkheid meer. Den
besten tegenzet tegen deze poging om de be-
stuurderen van den staat van hun verant
woordelijkheid te ontlasten, achtte inen een
nieuw verzoekschrift aan den Prins-regent.
Aan een commissie van zes leden werd op
dracht verleend een dergelijik verzoekschrift
op te stellen. Dit zal thans echter, om trucs
der regeering te voorkomen, eerst na slui
ting van het voorparlement ingediend wor
den. De regeering moet haar antwoord dan
tot het parlement richten, dat volgens de
grondwet is gekozen. Men neemt aan, dat d©
leden van den Grooten Raad, die den Prins-
regent plegen tc beïnvloeden, meer rekening
zullen houden met deze wetgevende verga
dering. I
He' door hel voorparlement ontworpen
program eencr constitutie, is door dc re
geering gewijzigd. Het gewijzigd program
bepaalt, dat in het loopende jaar dc bijzon
derheden zullen worden openbaar gemaakt
betreffende de vorming van het kabinet en
de benoeming van een beraadslagend com
missie, welke zal bestaan uit de tegenwoor
dige leden van den Grooten Raad, onder
voorzitterschap van Prins Tsjing. Tegen het
ein i van 1911, zullen deze nieuwe instellin
gen in werking treden, burgerlijke-, lumdels-
en strafwetten uitgevaardigd cn een geheime
raad opgericht worden. In het jaar 1912 zal
een parlementaire begrooting opgemaakt en
bepalingen omtrent de verkiezingen afgekon
digd worden, waarop in 1913 de samenstel
ling van het eigenlijke parlement zal volgen.
Japan.
Over het verloop van het te Tokio gevoer
de samenzwcringsproces meldt de te Brussel
verschijnende „Correspondence dc FExtréme
Orient" het volgende:
Het proces werd met gesloten deuren be
handeld. De straten, waarlangs de beklaag
den naar het gerechtsgebouw vervoerd wer
den, waren door soldaten afgezet. De gevan
genen droegen handboeien, waarvan ze bij
den aanvang der zitting werden bevrijd. Hun
werd ten laste gelegd poging tot doodslag
der keizerlijke familie.
Wie zonder speciale toegangskaart bet ge
rechtsgebouw naderde, werd onmiddellijk in
hechtenis genomen on gerechtelijk gestraft.
Zelfs de advocaten waren van het bijwonen
der zitting uitgesloten. Nadat ze hiertegen
bezwaren hadden ingediend, werden ua de
vierde zitting twintig door den president van I
het gerechtshof aangewezen advocaten toege-
laten. Zoodra echter dc zitting twee uur aan j
den gang was, werden ze uitgenoodigd de i
zaal weer te verlaten. Gedurende de zevende
zitting gaf een boekdrukker, halfdood van j
schrik, zichzelf aan als medeplichtige aan
den aanslag. Hij vreesde ontdekt le worden j
en dacht door zichzelf aan te geven, verzach
tende omstandigheden te bewerken, llij over- I
handigde aan de rechters boeken, brochures j
en verscheiden brieven, welke, naar men be
weert van zeer veel gewicht moeten geweest j
zijn. In verschillende plaatsen hadden dien
tengevolge nieuwe arrestaliën plaats. De be- j
klaagden ontkenden het hun leu laste geleg
de. In de twaalfde zitting werden de stuk-
ken, waarop de aanklacht was gebouwd, en j
die als „brieven, papieren en gevaarlijke
voorwerpen" werden gekenschetst, onder- 'I
zocht. In de dertiende zitting hield het open-
baar ministerie zijn requisitoir en in dc ver- I
dere zittingen werd het woord gevoerd door
dc verdedigers, welke tot dit doel weer in
de zaal mochten verschijnen.
Gelijk men weet is het proces hiermede
geëindigd, dat vier en twintig der beklaagden
ter dood zijn veroordeeld, welk vonnis echter
voor twaalf hunner veranderd is in levens- f
lange gevangcnisslraf.
Naar men beweert, zou de behandeling met 1
gesloten deuren geschied zijn, met het oog
op Korea, wijl men vreesde, dat het bekend I
raken der bijzonderheden van den aanslag I
op den keizer, de anti-Japanscb gezinde Ko- j
reanen tot nieuwe gewelddaden zou prikkc-1
len.
V©rcenl£dc Staten.
Washington, 20 Jan. De commissie
voor de marine-aangelegeuheden uit het Huis
van Afgevaardigden adviseerde voor 1912 tot
den aanbouw van twee slagschepen, twee
kolenschepen, acht torpedojagers en vier on-
derzeescbe booten.
WasHlngton, 21 Januari. Dc Ameri
kaansche en Canadecsche afgevaardigden
oor het sluiten eener wederzijdsch tarief-
vcdrag hebben eene overeenkomst getroffen f
waarvan een aanmerkelijke vermindering der
rechten op natuurlijke en industrieelc voort
brengselen van beide landen het uitvloeisel j
zal zijn. De mededeeling welke deze pro- f
ducten zijn wordt achtergehouden totdat de
zittingen der commissie geëindigd zijn.
Washington, 2 0 J a n. Carnegie heeft
alsnog een gift van 10 millioen dollar gevoegd
hij zijn dotatie tot stichting van het Garncgic-
Instituut, dus in het geheel een som van 25
millioen dollar.
Zuld-AmtriiM.
Columbiaanschc troepen onder aanvoering j
van generaal Gamboa, hebben het gebied van
de Japura-rivicr bezet en zijn op Peruaansch
gebied binnengedrongen. Men vreest ernstige I
verwikkelingen.
G u ay a q ui k 2 1 J a n. De republiek Ecua- jl
dor heeft geweigerd het grensgeschil met li
Peru aan het scheidsgerecht te Den Haag te ij
onderwerpen.
N e w-Y o r k, 2 0 Ja n. Uit Port-au-Prince I
wordt gemeld, dat de Arbitrage-commissie
van Haïti, die met dc vertegenwoordiger?» J
van San Domingo aan de grenzen was sa- j
numgekomen, teruggekeerd is zonder haar J
opdracht tot een goed einde te hebben ge- j
brach'. Vijandelijkheden schijnen onvermij- J
delijk. Dominicaansche troepen hebben
Grandgozier bezet en trekken op naar Sal-1
trou.
De regeering van Haïti besloot zich tegen I
dezen inval tc verweren, en treft overhaast r
maatregelen om een groot© troepenmacht in- j
fan tori e en artillerie naar dc bedreigde pun-
ten tc zenden.
Allerlei.
Lépinc, dc prefect van politie le Pa
rijs, heeft van dc markiezen Arconati-Viscon
ti, geboren Pcyrat, een gift van 100.000
frank ontvangen, bestand voor een fonds,
waaruit politic-agenten, die in de uitoefening
yan hun dienst gewond worden cn dc ach
tergebleven gezinnen van agenten, die bij
het vervullen van hun plicht omkomen, on
dersteund zullen worden. De schenkster is
een dochter van den schrijver en denker Al-
phonse Pcyrat. De stichting zal zijn naam
dragen. Zeker zal in een tijd, waarin her
haaldelijk flinke politiemannen door apachen
gedood zijn, of voor hun leven gebrekkig
gemaakt ,het voorbeeld van mevrouw Arco
nati navolging vinden.
Martha Stcinheil, de ongelukkige doch-;'
ter van de beruchte mevrouw Stcinheil, is te
Troyes in een klooster van zusters-carmclie- |f
ten gegaan. Bij de plechtigheid waren ecnige
familieleden tegenwoordig, echter niet me
vrouw Steinheil. Na afloop van het proces
heeft Martha haar moeder niet weergezien.
Onder zijn laatste mededeelingen plaatst de U
Temps het volgende telegram van zijn cor-IÊ
respondent te Troyes:
„Het bericht, dat mejuffrouw Martha II