nr°. ais.
Donderdag 6 April 1911.
BUITENLAND.
^FEUILLETON.
DE NEDER-RIJNERS.
9" Jaargang
AiERSFOOgtTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Par 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Koest-
dagen.
AdvertontiiSnmededeelingon enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zendon.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 00.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels
Elke regel moer
f 0.50. I
•.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents by vooruitbetaling.
Isruimto.
Qrooto letters naar plaatsn
Voor handol en bedrijf beataan*zeor Yoordoelige bepalingen tot
hot herhaald adverteeren in dit Blad, b\j abonnement. I
oirculnirebevattende
toogozondon.
Eene I
de voorwaarden, 'wordt op aanvraag I
Politiek Overzicht
De ontbinding van den Oosten-
pijkschen rijksraad.
Tot rechtvaardiging van haar besluit om
hel huis van afgevaardigden van den rijks
raad te ontbinden, heeft de Oostenrijksche
regeering in de Wiener Zeilung, de Staats
courant van Oostenrijk, een uitvoerig stuk
opgenomen. De korte zin van deze lange
rede is, dat de ontbinding noodig geworden
was 0111 aan de belemmerende werkzaamheid
van eenc kleine minderheid (de Czechen),'
die haren wil wilde opdringen aan de meer
derheid en die daarbij de ondersteuning van
eene groolc groep (de Slavische unie) ge
vonden had, een einde le maken, de be
ginselen van een gezond parlementarisme,
volgens welke de meerderheid door eenc
baatzuchtige obstructie niet mag worde ver
hinderd om positieven arbeid te verrichten,
weder in eere te brengen, en paal en perk
te stellen aan de bestrijding van eenc regee
ring, die zonder vooringenomenheid voor liet
algemeen belang opkomt. De regeering wendt
zich daarom tol de kiezers met eene aan
sporing om hunne stem uil le brengen „voor
de volksvertegenwoordiging", d. w. z. vooi
eene volksvertegenwoordiging, die dezen
naam verdient en niet in kleingeestig, per
soonlijk en nationaal intrigcspel bare krach
ten verspilt en de grondwettige rechten tot
eene bespotting maakt.
Zulk eenc volksvertegenwoordiging was hel
nu ontbonden huis, het eerste parlement in
Oostenrijk, dal uit het algemeen kiesrecht is
voortgekomen, zeer zeker niet. De ernst van
den politieken toestand in Oostenrijk wordt
in de Nordd. Allg. Zeitung aldus gekenschetst:
„De ontbinding kwam niet verrassend
meer en was zeker niet minder in het wel
begrepen belang van hel Oosten-rijksch parle
mentarisme noodzakelijk, ja onvermijdelijk.
Eene minderheid in hel huis van afgevaar
digden, de club der Czechen, in welker dienst
zich de Slayisolie unie stelde, had zich stout
moedig ten doel gesteld door obstructionisti-
schc verlamming van het parlement de re
geering en de meerderheid in het nauw te
brengen: niet om „groote nationale gevaren"
af te weren, maar om den minister-president
te dwingen af le treden of zijn kabinet te
rcconstrueeron overeenkomstig de eischen
van de Slavische oppositie. Eene minderheid
in liet huis trachtte het prijsgeven van het
bestaande regeeringssleisel slechts hierom af
te dwingen, omdat het kabinet-Bien-erth zich
verplicht acht elke eenzijdige begunstiging
van eene der nationaliteiten van Oostenrijk,
dus ook van de Czechen en de Slovencn, iai
het belang van een objectief en vruchtbaar
bestuur van den slaat te vermijden. Daarbij
werd van de zijde der Czechen steeds voorbij
gezien, dat het zeker niet de schuld van Uy-
ron Biencrt'h is, als tot op heden de voor
waarde niet vervuld is, die de vorming van,
een parlementair kabinet, waarin Czechische
staatslieden een evenredig aandeel hebben,
mogelijk zou maken: namelijk de nationale
vrede in Bohemcn, of althans een wapenstil
stand tussohon die Duilsohc en de Czechische
bevolking van dit kroonland, die duurzaam
heid belooft, welk gemis, zooals bekend is,
is te wijten aan de voortdurende ongezind
heid van dc Czechen in Bohemen om aan
hunne sints langs in de verdedigende stelling
gedrongen landgenooten voldoende waarbor
gen te verkenen voor een aannemdijken na-
tionalen modus vivendi. Wanneer het aan
de Czejhen, respectievelijk aan de Slavische
unie in hel nu ontbonden huis van afgevaar
digden was gelukt het praktische bewijs te
leveren, dat eene parlementaire minderheid
in staal was, als regeering en meerderheid
zich nicl buigen voor haren wil, een loe-
sland builen de wel teweeg le brengen, dan
zou de toekomst bedenkelijk zijn geprejudii-
ciperd en tu l Oostenrijksche parlementarisme
in bedenkelijke male geschokt zijn. Dc regee
ring hoopt, dat uit de verkiezingen een
huis van afgevaardigden zal voortkomen, dat
bezield ;s door den vasten wil en volkomen
in staal Is om aan zijne grondwettige plich
ten te voldoen, en wanneer de kiezers van
Oostenrijk in Juni naar de stembus gaan, zul
len zij zich in dc eerste plaats de vraag moe
ten voorleggen of zij een levensvatbaar par
lement willen en ook de middelen willen tot
verzekering van deze levensvatbaarheid."
De groolc vraag is nu echter, of uil de ver
kiezingen oen huis zal voortkomen, dat voor
positieven arbeid meer geschikt zal zijn dan
hel ontbonden huis. Groot kan de verwach
ting te dien aanzien niet zijn. Hel groote
struikelblok is cn blijft in Oostenrijk dc ras-
senstrijd. Was het gelukt lusschen Czechen en
Duitschcrs d- verzoening lot stand te bren
gen waarnaar de gematigde elementen onder
de beide natiën vnrig verlangen, dan zou
daarop een gunstiger vooruitzicht bestaan.
Maar dan zou de ontbinding in 't geheel niet
noodig geweest zijn. Nu het parlement ontbon
den is, zonder dat deze steen des aanstoots
uit den weg is geruimd, is het niet duidelijk
hoe met een nieuw parlement, waarin de ra
dicale elementen onder de Czechen vermoe
delijk zich nog meer zullen doen gelden, be
ter zal kunnen worden gewerkt.
Duitschland.
B e r 1 ij n 5# A p r i 1. Hel heerenhuis be
gon heden met de behandeling van dc slaats-
begrooting voor 1911. Het huis van afgevaar
digden heeft zijne zittingen verdaagd tot 2
Mei.
Be r 1 ij n, 3 Ap r i 1. Bij de behandeling
van de begrooting verklaarde de oud-minis
ter van het koninklijke huis v. Wedel-Pies-
•dorf, dat het nog te vroeg is om Elzas-
Lotharingen tot eeai zelfstandigen bondsstaat
ie maken. Dat zou eerst kunnen gebeuren,
als de Elzas-Lotharingers schouder aan
schouder met dc andere Duitsdie stammen
een zegevierenden strijd hebben meegemaakt.
Intusschen had de conservatieve fractie
van l>et hcerenihuis met deze critiek, die heb
richtte tegen het grondwetsontwerp, niet de
bedoeling zich af te scheiden van den minis
ter-president, in wien zij een onwrikbaar
vertrouwen stelt.
België.
Brussel, 5 April. Met 78 tegen 48
stemmen en 10 onthoudlingen heeft de Ka
mer een wetsontwerp aangenomen, waarbij
aan de Limburgers en Luxemburgers de
sedert de verdrag tan van 1839 verloren Bel
gische nationaliteit wordt teruggegeven.
A.t. 1 van deze wet geeft aan nakome
lingen van Limburgers en Luxemburgers
het recht om binnen twee jaren erkenning
als Belgisch burger ite verlanigon,, ook al
hebben hunne voorouders hun domicilie
niet overgebracht naar België, tieneinde te
genieten van de voordealieai van art. 1 van
di1 wet vau 4 Juni 1839.
Het wetsontwerp bepaalt verder, dat
ieder, die bel Belgische burgerrecht heeft
verloren, doordat hij verzuimd heeft de
daartoe ver eischic verklaring af te leggen,
ol doordat hij een ongeldige, of onvolledige
verklaring heeft iugeaonedn, bevoegd zal
zij® het staatsburgerschap terug te krijgen
door hel vervuilen van de voorgeschreven
formaliteiten binnen een bepaalden termijn.
Dc liberale afgevaardigde Mechelynok
verklaarde, dal hel wetsontwerp een poli
tieke «trekking beeft, en dat het bedoelt 250
niouiwe kiezer»'le kweekem
Dc minister vau justitie zeide, dat liet
oaitwcrp niets met politiek te maken heeft
en slechts beoogt te verhinderen, dat, ten
gevolge vau de onduulelijkhe.id van de thans
geldende wet, de geldigheid van tal vaat ak
ten van dcu burgerlijken stand wordt be
twist. Hij verklaarde voorts, dal ten onrech
te is be wee txl, dat de X edcrlandschc re
geering de wettigheid van sommige besluiten
der Belgische regeering le.n aanzien van. do
betrokken personen hoeft betwist of aan
merkingen te dezer zake heeft gemaakt.
Mechelynck zeide, ondier herinnering aan
dc regels der internationale beleefdheid
dat liet niet aangaat de deuren van de Bel
gische nationaliteit onvoorwaardelijk open
Ie stellen voor iemand, dia zich in Belgip
vestigt, enkel omdat een zijner voorouders
70 jaren geleden gewoond heeft in het toen
afge9tan« gebied.
Engeland.
In dc koninklijke boodschap, die bij hel
hoogerhuis is ingekomen in antwoord op
het verleden week door lord Lansdowne
voorgestelde adres, wordt gezegd, dat Z. M.
vertrouwende op de wijsheid van het parle
ment, wenscht, dat ziju prerogatief voor de
benoeming van pairs niet in den weg zal
staan aan de beraadslagingen van het huis
over een hervorming van het huis der lords.
De volkstelling, die tc middernacht van 2
op 3 April in Engeland is gehouden, heeft
aan dc suffragettes gelegenheid gegeven tot
eene nieuwe demonstratie. Onder de strijd
leus: „Geen stemrecht, geen volkstelling!"
wekten de leidsters van de beweging hare
partij op zich niet te laten meetellen. Daar
personen, die binnenshuis vertoeven, zich
blootstelden aan straf als zij de voor de
volkstelling verlangde opgaven weigerden,
moesten zij, die aan de demonstratie wilden
meedoen, den nacht buitenshuis doorbren
gen. Hel plan bestond op straat en op de
pleinen to kampeeren; maar hiertoe werkte
h:t weder niet mee; het was te koud om dit
plan uit tc voeren. Slechts eene kleine schaar j
van de strijdlustigsten onder de dames
bnach'. den nacht door in de open lucht.
In eene rolschaatsenbaan tc Londen werd
eene vergadering gehouden, waarin mrs.
Pankhurst on mrs. Despard het woord voer
den.
Italië.
Gisteren namiddag om één uur is het
Duitschc kroonprinsenpaar tc Rome aange
komen, om daar als gasten van den Koning
tot Zaterdag te vertoeven. Een bezoek aan
den Paus heeft niet plaats; dientengevolge
neemt ook de Pruisische gezant bij het Vati-
caan niet officieel deel aan het bezoek van
hei kroonprinsenpaar.
Het Giornalc d'ltalia schrijft naar aanlei
ding van dit bezoek: Dit is het vierde ge
slacht van het keizerlijke huis Ilohcnzollcrn,
dal het Italiaanschc koninklijke huis officieel
bezoekt. Wilhelm I. Fricdrich 111. Wilhelm
II en de kroonprins; elke van deze namen
is met een moment van het nieuwe Italië ver
bonden. Kei/er Wilhelm heeft niet alleen er
voor gezorgd, dat bij de viering van hel jubi
leum der eenheid van Italië Duitschland in
de ruimste male deelneemt aait de feesten in
Home, Turijn en Florence, maar hij heeft ook
gewild, dal zijn beminde zoon en de kroon
prinses persoonlijk de wensehen van den
Keizer voor het welvaren van Italië her
halen, die reeds in hel korte, gedenkwaar
dige telegram zoo welsprekend tot uitdruk
king zijn gekomen. Home weel, dat er gcene
waardiger en welkomer tolken van de ge
voelens van Duitschland en den Keizer kun
nen zijn dan de kroonprins en de kroon
prinses. Hunne hartelijke ontvangst in Home
zal bewyzen hoe groot de wederkecrigc sym
pathie lusschen dc beide volken is.
De radicale Vila betreurt, dal hel bezoek
niet met officiecle feestelijkheden wordt ge
vierd, terwijl toch de openbare meening zich
innig verheugt over het bondgenootschap
nul Duitschland en er lusschen de beide vol
ken eene den lijd overledene, ideale solida
riteit beslaat. Het blad herinnert er aan,
dat de clericale partij van Duitschland de
deelneming van dc keizerlijke familie aan de
Italiaanschc feesten niet wenscht. Wanneer
niettemin hel kroonprinsenpaar komt, dan be
wijst dat welke waarde men hecht aan dc
nu reeds traditioneelc betrekkingen tot
Duitschland. Het artikel eindigt niet het
kroonprinsenpaar er voor le danken, dat het
in naam van het Duitse he volk liet woord
van Koning Humbert van hel onaantastbare
Rome bevestigt.
Spanje.
M a <1 r i d5 Apr dl. De nhinnsiers heb
ben een kabinetsraad gehouden, die zich
voornamelijk bezighield mot dc Marokko-
kwestie, waaraan dc regcer-iuig hare volk
aandacht wijdt.
M a d r i d, 3 A p r i 1. In de Kamer hesprak
Sftlvatella, republikein uit Catalonie, als oog
getuige de gebeurtenissen van Juli 1909. Hij
verzekerde, dat iedereen in Barcelona onbe
kend was met do beweerde deelneming van
Ferrer aan den opstand.
Nadat de minister van oorlog het militaire
strafwetboek had verdedigd, kwam minister
president Canal ejus niet kracht op tegen d«
aanvallen van de republikeins oho sprekers,
die z. i. aanspoorden tot tuchtloosheid. Hij
verklaarde, dat het onmogelijk was, dat de
Kamer zich opwierp als rechter in het Fer-
rer-proces. Eene beslissing ten gunste van
rlc revisie van hel proces zou hij als eene
onhandigheid beschouwen, liet vonnis is ge
wezen door eene bevoegde rechtbank, welker
leiden dc procesregelen hebben in ncht ge
nomen. Het is eene gewijsde zaak.
Portugal
Lissabon, 6 April, De minister
raad hieeft de verkiezingen voor de wetge
vende macht op 28 April bepaald. Het
stemrecht is toegekend tnn de soldaten, on
derofficieren en burgers, die kunnen lezen.
De minister van justitie heeft een wets
ontwerp ingediend op dc scheiding van
kerk en slaat.
Oostenrijk.
Ik vcrecniging van de soci&ul-democrati-
sche afgevaardigden van het nu ontbonden
huis van afgevaardigden, heeft een manifest
tot dc kiezers gericht, dat eindigt met de
woorden: „Tegen de regeering-Bienorth, te
gen de grondwetschenders, tegen de Dread
noughts cn de Dreadnought-bclaslingen, tegen
dc regeoringskn echten en de op het minister
ambt bclustcn, tegen de opdrijving van de
levensmiddelen en den woningwoekeiLc\e|
de sociale democratie".
S e r i j e vv o, 3 A p r i 1. Dc Landdag heeft
het wfi> ntwerp op den facultatieve»» vrij
koop der knielen (lijfeigen boeren) aangeno
men.
Rutland.
De nieuwe minister van marine, vice-adnu-i
raai Iwan Grigorowitsch, is uit den Rus-|
sisch-Japanschcn oorlog bekend. Als com-i
mandant van hel pantserschip Cesarewitsch I
werkte hij mede om een aanval van de Ja-I
pannei's op <lc Russische vloot bij i'orl Ar-r
thur af te slaan, maar werd daarbij zwaarJ
gewond. Later werd Grigorowitsch tol ha
vencommandant van Port Arthur benoemd!
en legde groote energie aan den dag bij dtel
verdediging van de vesting in de eerste p*T
riode van hare belegering. Van het oorlogs-l
tooneel teruggekeerd, werd hij bij het ini-r
Historic van marine ingedeeld en in 1909 fcotl
adjunct-minister benoemd. Vice-adiniraall
Grigorowitsch staat thans in het 52slo lo-|
vensjaar.
Rumenië.
B u k a r e s t5 A pril. De Kamer heef tl
eene wet aangenomen, waarbij verschillende^
maatregelen worden voorgeschreven om del
duurte van de levensmiddelen tegen le gaan!
Een wetsontwerp lol regeling van de uit-l
levering van misdadigers met Luxemburg
werd aangenomen.
Bulgarije.
Sofia, 3 April De nieuwe minis
ters confereerden; over het programma van]
het nieuwe kabinet. De regeering izal
eene volkomen vreedzame politiek haai
best -doen het vertrouwen van die groote i
gèndhcdcn t«e rechtvaardigen en met
en aiie mnburige staten vricwfeehappel
betrekkingen onderhouden.
Turkijt.
e 11 i n j e, 5 A p r i 1. Generaal Vocko-I
witseh is naar de grens bij Toexi gezonden!
om als commissaris des Kunings de maat-f
regelen te nemen, die noodig zijn tot hnnd-l
having van de stiptstc onzijdigheid.
K o n s I a n t i n o p e 15 A p r i 1. Het ge-J
rucht loopt, dat het mogelijk tol een oorlogT
zal komen, als Montenegro in zijne houding]
volhardt. l)e toestand is tamelijk gespannen!
Over-den 'ocsland in Noord-Albanië wordtl
i i
dc door vrijwilligers versterkte troepen ge
lukt is den weg naar l'oczi van opstandelin
gen te zuiveren en Toczi zelf weder tc be
zetten. Dit succes is verkregen, nadat de uit
Konstanlinopcl gezonden versterkingen kon
den zijn aangekomen. De gevechten bij
Kaslrati en 'J'oezi waren zeer verbitterd cn
bloedig; de troepen werden verscheidene
malen teruggeslagen, voordat zij er in slaag
den de opstandelingen uit hunne stelling-' i
tc verdrijven.
Het plan van dc opstandelingen was, alk
Turksche lortcn aan de MontcnegrijnsclK
grens tc verwoesten cu dan zich van Sku-
tari meester te maken. Zij hadden echter ge
brek aan munitie en bovendien ontstonden
er geschillen lusschen de opgestane stom
men, die slechts oen gedeelte van de bevol
king omvalt m, want de stam der Miridieten
had van den beginne af geweigerd zich bij
den opstand aan te sluiten De gevoelige ne
derlaag. die dc tc Skutari in garnizoen lig
gende troepen aan de opstandelingen hebben
toegebra< lit, wordt als het begin van het cif*-
24 VAK
RUDOLF HER ZO 8.
Hannes antwoordde niet, maar met ©e1*
haastige beweging trok ze bet blonde haar
Over haar gezichtje.
„U zult onze koffie wel lusten," zei de
oude vrouw. „Drinkt u een -kopje mee? Ik
zal liet iblad -hier halen, dan drinken we
samen met Johanna." u
Toen -de grootmoeder in de andere kamer
was, keek Hans naar zijn vriendinnetje; zé
lag nog alQj-d met het gezichtje in het goud
blonde haar verborgen.
„Juffrouw Hannes," zei hij teeder.
Ze bewoog zich niet.
„Schaamt u zioh, juffrouw Hannes? Dan is
alles weer in orde."
Zachtjes vatte hij haar handen en begon
het ihaar ai.it lwar gezichtje te strijken. Zc
lag doodstil en liet hem begaan.
„U hebt tranen in -de oogen," zei hij zacht,
en veegde voorzichtig dc druppels weg.
Toen begon ze plotseling te lachen, een
heerlijken, helderen schaterlach, en Hans
stemde weldra nvet ha-oir in. en ze lachten,
lachten, dat ze niet hoorden, dat groot
moeder binnenkwam.
Toen Hans haar zag. sprong hij op om
haar te helpen; hij haalde een klein tafeltje
uit een ho«k der kamer, legde het servetje
er over, dal juffrouw Sta'hl onder den arm j
droeg, en zette er de schaaltjes met Jjeschuit-
jefs cn krakelingen op. De oude vrouw gaf
haar kleindochter oen paar kussens in den.
rug, en zoo zaten zc weldra met huil drieën
genoegelijk koffie te drinken.
„Smaakt u de koffie?" vroeg net meisje nu
onbevangen.
In een woord heerlijk 1"
„Dat verwondert me,antwoordde ze op
recht. „Grootmoeder neemt altijd de beste
cickorij.
„En ik dacht, dat liet gebrande eikels wa
ren," zei hij schertsend, en hij vroeg lachend
om nog een kopje. „Wij hebben maar weer
vriendschap gesloten, juffrouw Stahl, dat
kunt u zeker wol merken!"
Zwijgend, verbrokkelde Hans zijn krake
ling. Hoe eenvoudig on wprcdü was die
oude vrouw. Hoe benijdenswaard was zijn
klein vriendinnetje, dat ze zulk een opvoed
ster bezat.
„En heeft men u niets opgedragen?" vroeg
plotseling de sten» van het meisje.
„Opgedragen?" was zijn wedervraag. „Wie
zou mij iets hebben opgedragen?"
„0, ik dacht maar.. zei Hannes op ge-
rekten toon. „Dus u bent niet meer bij de
Hösgeus geweest?"
„Zeker, vanmiddag!"
„En hebben ze niet naar mij gevraagd?"
Hans werd een weinig verlegen cn zocht
naar een antwoord. Ze merkte het dadelijk.
„Geef u geen moeite, zei ze spottend, „ik
ben niet zoo teergevoelig."
„Dat bent u wel," viel hij haar haastig in
de rede. „Maar u weet zelf wel, dat de
edele WilLibald het alles behalve is en rk
vrees, zijn zuster evenmin. Maar u moet er
zich niets van aantrekken."
„Dat doet ik ook niet. Maar ze zullen toch
wel iets gezegd hebben."
„Nu ja," zei Hans aarzelend. „Willibald
was bang, dat zijn mooie voorstellingen nu
in diufigien zouden va.M-en zoo) zei ihij het
woordelijk en hij schold op zulk ontijdig
ziek worden."
„Dus hij hoeft me niet eens beterschap
laten wensehen?" vroeg ze en haar voorhoofd
fronste zich.
Jlij zal het vergeten hebben," vergoelijkte
Hans. ,,l' weel, hoe hij is.'
„Maar dan zal hij ook weten, ho© ik ben.
Ik zal hem en zijn mooie voorstellingen ook
vergeten."
„Doel u niet meer me®?" riep Ilans ver
baasd. „Neeiij juffrouw Hannes, dalt kan
u geen ernst zijn. We hebben- ons tocli alle
maal zoo verheugd op dien avondl"
„En todl» doe ik niet mee," hield zc koppig
vol. „Hij mag zoeken, wie hij wil, maar ik
laat mij niet zoo behandelen. Door hem zeker
niet. zoo'n herbergiersaoon."
„Johanna,vermaande juffrouw Stahl oen
weinig boos.
„Laa* me, grootmoeder, ik doe het toch
niet."
„Maar juffrouw Hannes," zei Hans teleur
gesteld, „wat moet er nu worden van onze"
mooien avond?"
„O, die avond loopt niet weg. We doen
iets op ons eigen houtje."
„Op ons eigen houtje?"
„Nu ja. ik bedoel groolanocder, u en ik.
Vindt u het goed?" vroeg ze lachend, „en
grootmoeder, u ook? Volgenden Zondag?
Waar zullen we naar toe gaan? Naar het
slot Benrafh? Hè toe, naar liet slot Ben-
ra bh!"
Zc boog zich voorover en sloeg de armen
wu den hals der oude vrouw. Juffrouw
Stahl stond dadelijk op.
„Maar n-u is het tijd, mijnheer Steimherr,"
zei ze vriendelijk, maar ernstig, „liet kind
wordt veel tc onrustig."
Hans stond dadelijk op. Er werd afgespro
ken dat men elkander den volgenden Zondag
's middags om twee uur aan liet station ont
moeten zou. Hannes lag doodstil, met geslo
ten oogen, toen Hans Steinherr afscheid
nam. Ze gaf hem nauwelijks de hand.
..Ik kou u tot mijn spijt niet vragen, vein
dc week nog eens aan te komen," zoi de
oude vrouw, terwijl zc dc deur der voor
kamer opende. ,Ik ben de gohc-ele weok
van huis, uit werken."
„O, juffrouw Stahl, dat zou ik ook niet ge
daan hebben, als u er iets op tegen gehad
had-t."
„Best," antwoordde zc.
„Mag ik u vriendelijk bedanken, juffrouw
Stahl. liet was c-en heerlijke middag."
.,I)ag mi jol heer Stoimherr."
Hij sprong dc trappen af en even later
stond hij met verhit hoofd buiten op straat.
Waarheen? dacht hij. Niet onder menochen
nu. Langs -den koralen weg suckle ihij nota*
huis, den tuin in. Tot laat in den avond zat
I hij in het prieel, en hield met de gestalten,
die hij mt met zioh omdroeg, allerlei won
derlijke gesprekken...
Zachtjes deed Juffrouw SlaJil de deur open.
„Slaap je, Johanna?" vroeg ze.
Toen er geen antwoord kwam, blc©f ze ih
de huiskamer. Peinzend bleef zc voor het
venster naar buiten kijken. Toon keerde ze
z.vh Tiidig om en zocht hour naaiwerk op.
Zo zullen hun jeugd hebben, dacht zo, dat
is hun recht. Je moei d«r levcnslente n»et ju
do wielen rijden, als je beweren wilt dat
wilt trachten -dc menschen gelukkig le ma
ken. En en... het kind gaf er me tocih d(
hand op...
In don loop van die we<k was Ilnn-s Stcin
herr twee maal in liet atelier van zijn vrieiK
Springe geweest. Hij had urenlang voor d(
schilderijen geaeton, in alle hoeken en ga
ten gezocht en gekeken, tol dat Springe ©in
dol ijk vroeg
.Wat is er toch, jongen Heb je schuldei
hij den ba-nketówkker, t-c-n sK-eht rapport,
ben je verliefd?"
„Ach, u spot er toch maar meel"
„Dus verliefd? Houd liet dan maar voor je
Het geheimzinnige verhoogt de bekoring ca
va n. Ze. is toch hoop ik van ouden adel?"
„Ziet u wel. Ik wist wel, dat u van enkel*
dingen geen begrip zoudt hebben."
De schilder floot een deuntje en werkte on
afgebroken voort.
„Mijnheer von Springe?"
„Wel, mijn jongen?"
„Als... als ik eens iemand noodig moch
hebben... iemand... op wien ik zou kunner
vertrouwen?"
„Voor zoover dat gebrek aan begrip reit
geloof ik wel, dat ik die iomaud zou kun
nen zijn."
Mijnheer von Springe?"
Hans was op hem toogesnekl cn wilde zijü
hand drukken.
„Vooruit, maak dal je naar buis komt, er
houd oen mensoh niet zoo op. Opgemar
cheerd, marschl Hoor je me niet, ik moei
werken, »k wil alleen zijnl"
Wwit i trvlfJ.
