ST S89.
Jaavgaug
BUITENLAND
KQLONIÉN.
FEUILLETON.
DE NEDER-R1JNER8
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post- l.SO.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant ver schijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'a morgens oij de Uitgevers in to zenden.
Uitgever»: VALKHOPT C°.
Utrechtschestraa» 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Vul 1—6 rogels t O.ÖO*
Elk. regel moor - 0.1®.
DiensUnnbieding.a en asnvmgen 05 ceilU b|J Tooruitbotsllng.
Grooto lottors naar plaatsruiiuto.
Voor handel en bedrijf bestaan*zeer voordeoligo bepalingen lot
het horhaald advorteoren in dit Blad, bij aoonnoment. Eone
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
I Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter algenieenc kennis, dat zij ter afkondi
ging hel/ben ontvangen de navolgende kennisgeving
van kef gemeentebestuur van I.eusden.
f Burgemeester en Wethouders der gemeente Leus-
I den, brengen ter algemeene kennis, dat bij hun bc-
I sluit van heden, ingevolge art. 8 der Hinderwet,
L aan de firma Jacobs en Engels tc Amersfoort ver-
I gunning is geweigerd tot de oprichting van eenc
b'oomwasseherij en strijken], waarin geplaatst een
stoommachine van 12 P. K. en een stoomketél in
I het perceel Achter-Bergstraat wijk A No. 2, kadas-
j traal bekend gemeente Leusden, Sectie A,, No. 721.
I Leusden, den 21. April 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
(get.) BOESCHOTEN. (get.) A. J. DE BEAUFORT.
Amersfoort, den 24. April 1911.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretais, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
De taalstrijd in Oostenrijk-
Hongarije.
Keizer Frans Jozef heeft het weer da-uk
met het voeren van overleggingen met zijne
Ooslenrijksche en Ilongaarsche ministers,
waarbij hij de rol vervult van bemiddelaar,
die zijne raadslieden tot elkaar moet bren
gen. Sedert weken wordt tusschen de beide
regeeringen onderhandeld over ccnc.zaak,
waarvan hel volle gewicht moeilijk kan wor
den beseft door hen, die buiten 't Ilabsburg-
sche rijk wonen, maar die toch tot cene
ernstige crisis aanleiding zou kunnen ge
ven, als het den genieenschappelijken
monarch niet gelukt overeenstemming te
verkrijgen tusschen de beide regeeringen,
waarop dan dc toestemming van de parle
menten zal moeten volgen.
Hel onderwerp van deze overleggingen is
de taal, waarvan men zich bij de militaire
rechtbanken in Hongarije zal bedienen. De
diensttaal van het gemeenschappelijke leger
is het Duitsch. Dat zal in dc toekomst in
theorie ook zoo blijven, maar Hongarije, of
juister gezegd het daar heorschende Ma-
gyaarsche element, verlangt reeds sints lang,
dal dc Ilongaarsche taal de taal is van het
op Hongaarschen grond gehuisveste gedeelte
van het leger, om daarmee de onvoorwaar
delijke erkenning van Hongarije als een zelf
standige staat uit te drukken. Deze kwestie
heeft sedert bijna tien jaren in het middel
punt gestaan van den politieken strijd.
Dc gemeenschappelijke regeering moei
van de parlementen der beide rijkshelften
de toestemming verkrijgen tot eene nieuwe
militicwct, die aan de bevolking van de
monarchie groote nieuwe lasten zal opleg
gen. Het aantal manschappen, die Lot den
dienst bij het leger zullen worden opgeroe
pen, wordt mei omstreeks 40 pet. vermeer
derd, hetgeen eene verhooging van dc ge
meenschappelijke legerbcgrooting met 100
a 150 milliocn tengevolge zal hebben. Tegen
over deze groote nieuwe offers, die van dc
bevolking van het gehcelc rijk zullen wor
den gevergd, staat als concessie de invoe
ring van den tweejarigen diensttijd en dc
hervorming van de militaire strafrechtsple
ging. Eigenlijk is het aan twijfel onderhe
vig, of dit laatste als eenc concessie kan
worden aangemerkt, want tot de afschaf
fing van de barbaarsche strafrechtspleging,
die nog dateert uit den lijd van Maria The-
resia, had liet reeds lang moeien komen.
Hongarije wil van de gelegenheid partij
trekken om de Ilongaarsche taal in het mili
taire strafproces in te voeren bij de Ilon
gaarsche regimenten. In beginsel is deze
eisch haar ook toegestaan; het zijn eigen
lijk slechts detailpunten waarover de beide
,regceringen nu nog strijd voeren.
Terwijl, de Ilongaarsche regeering het
standpunt inneemt, dat de Ilongaarsche taal
bij» militaire strafprocessen zal worden ge
bruikt, ooh dan als dc beklaagde Duitsch
of eenc niet-Magyaarschc taal spreekt, wil
dc Oostenrijkschc regeering in deze gevallen
de Duitsche diensttaal gebruikt zien en het
Magyaarseh slechts dan laten gelden, als
dc beklaagde niet anders dan Magyaarseh
spreekt. Het zijn zuiver politieke motieven,
waardoor de beide partijen zich laten leiden.
Bij de Ooslenrijksche regeering is dc lei
dende gedachte de gemeenschappelijkheid
van de monarchie en van haar leger, bij de
Ilongaarsche de door de Magyaren zeer na
drukkelijk voorop gezette zelfstandigheid
van den Hongaarschen staat. De zorg voor
dc belangen van hen, die voor den militai
ren rechter moeten terecht staan, speelt bij
dezen strijd slechts eenc geringe rol. Want
al kan dc Ilongaarsche regeoring met recht
verlangen, dat hel rechtsgeding tegen oen
soldaat, die niet anders dan Magyaarseh
verslaat, in zijne moedertaal wordt gevoerd,
zij kan niet met hetzelfde recht doen gelden,
dat aan dc Slowaken, Serven en Waltöchen,
die in hel Ilongaarsche leger dienen, een
betore rechtswaarborg wordt gegeven, door
het gebruiken van dc Magyaarsche slaals-
taal dan van dc Duitsche diensttaal. Datgene
wat de hoofdzaak behoorde te zijn bij deze
nieuwe wettelijke regeling, dc hervorming
van de militaire strafrechtspleging in over
eenstemming niet de begrippen van den mo
dernen tijd, staat bij deze overleggingen ge
heel op den achtergrond. De pers geeft uit
voerige inlichtingen over elk stadium van
de onderhandelingen, die op de taai-kwes
tie betrekking hebben, maar hoe voortaan de
militaire strafrechtspleging zal worden in
gericht, daarover wordt geheel gezwegen.
Het is kenschetsend voor den in Oostenrijk-
Hohgarijc hcerschenden toestand, dat de
taalkwestie daar zoo alles overheerschend
is, dat enkel uit dit gezichtspunt eene zaak,
waarbij zoo gewichtige rechtsvragen be
trokken zijn, bekeken wordt.
Frankrijk.
De presidenten en directeuren van de spoor
wegmaatschappijen hebben eene gemeen
schappelijke vergadering gehouden, om te
beraadslagen over den eisch van de regee
ring, dat de wegens de staking ontslagen
spoorwegbeambten weder moeten worden
aangesteld' Een van de deelnemers aan deze
vergadering verklaarde aan een dagbladcor
respondent, dat een -definitief besluit eerst
zal worden genomen, nadat de algemeen»
aandeelhoudersvergadering is gehouden. Dc
minister-president en de minister van arbeid
hebben den wensch uitgedrukt, dc vertegen
woordigers van de spoorwegmaatschappijen
eerstdaags bij zich te ontvangen. Daarbij zal
er gelegenheid zijn den minister alle noodigc
verklaring te geven (Tver de houding van dc
spoorwegdirectiën en hem uit te leggen, dat
zij in het belang van dc veiligheid van het
publiek in hunne welwillendheid jegens de
wegens staking en sabotage ontslagen beamb
ten niet zoo ver kunnen gaan als de regeering
wensehl.
In de bladen is een bericht opgenomen
over de „wapenen", die de regeering zou
willen verlangen tegen de spoorwegmaat
schappijen om hen tot toegeven te kunnen
dwingen. Volgens de Echo de Paris heeft de
minister-president dit bericht voor ongegrond
verklaard.
Italië.
R o m e, 2 5 A pril. De Koning en dc Kor
ningin van Zweden zijn om 10.45 aangeko
men; zij werden aan den trein begroet djoor
den Koning ien de Koningin van Italië, Ah»
ministers en andere autoriteiten. Dc menigte
juiolitc de vorstelijke personen toe.
Spanje-
Oostenrijk-Hongarije.
W e e n e n, 2 5 April. De toestand van
den Keizer is nu weer zeer bevredigend. Hij
zal den 21en Mei naar Budapest gaan.
Keizer Frans Jozef is weer veel beter. Zon
dagavond heeft hij al weer eenc voorstelling
in den paleisschouwburg te Sohömbrunn bij
gewoond hij bleef tol het einde toe.
De te Ween en verschijnende Korrespon-
denz Wilhelm schijft over den toeslamd „De
lichte ongesteldheid van -den Keizer kan
gecne bedenkingen doen Iontstaan. Het zich
in acin nemen, cla:t men dacht te bereiken
door hel afzeggen van dc algemeene audiën
ties, wordt wel is waar nagenoeg te niet
gedaan, doordat de Keizer bij hel afdoen van
het wil voorziene dagelijksdhc werkpro
gramma en bij hel in ontvangst nemen van
lange rapporten zioh zelf volstrekt niet ont
ziel. AL is ook de -vCscWieid afnemende, de
deelneming van den Keizer aan de voorjaars-
parade zou daaraan toch geen goed doen.
Rusland.
De Ncue Freie Presse verzekert, dat Saso-
nof, de Russische minister van buitenland-
sche zaken, in zoo hooge mate tuberculose
heeft, dat hij zijn ontslag zal moeten nemen.
Er zou geen hoop op herstel zijn.
Uil Odeslsa wordt aan de Daily News be
richt, dat aanstaanden Vrijdag 1500 Joodi-
sche gezinnen uit Kicw zullen worden ver
dreven. De mcnscben zijn reeds, miet het
oog daarop, in verzekerde bewaring geno
men.
Turkije.
K o n s t a n l i n o p e 1, 2 5 April. De
crisis is geëindigd.
De Medjdi-groep heeft door de bemoeiin
gen van Cbefket pacha hare eischen laten
v allien.
Over den opstand in Albanië bericht de be
richtgever van de Ag. Télégr. Bulgare uit
Podgoritza- Vijf jnfanteri-ebatalllons met eene
afdeeling mitraiUcuscn marcheerden vijf da
gen geleden in d>e richting op Gusingi af. Na
15 KM. Ie hebben afgelegd en na-dal zij zon
der gevecht den Predelatzpas waren doorge
trokken, stuitten zij op opstandelingen van
Seltze en Vuksa-leflad uit den stam Klcmenti,
die hen beletten verder tc gaan. Eene poging
om dc rebellen om te trekken, bleef zonder
reïutaal. Dc toevoer van voedingsmiddelen
voor de troepen is zeer bemoeielijkt. De op
standelingen, die slechts G00 man tellen, hiel
den nagenoeg onneembare stellingen bezet.
Over eenigc dagen wordt de beslissende strijd
verwacht, waardoor de troepen zich de mo
gelijkheid moeten verschaffen om den marscli
naar Gusingi voort te zetten. De regeering van
Montenegro heeft aan de grens krachtige
maatregelen genomen. Dc grensposten wer
den telegrafisch en telefonisch verbonden en
van verbandmiddelen voorzien. De gewonden
Worden in de kazëriies van Podgoritza ver
pleegd. Hel comité van de Albaneesche vluch
telingen verleent matericclen steun aan dc
naar Montenegro gevluchte Malissoren. De
bevolking van Podgoritza sympathiseert met
dc Albaneesche vluchtelingen.
Marokko.
T a g c r 2 5 A p r i 1. Men meldt uit
Rabat d.d. 24 dezer, dat Moejcy cd Zin te
Mequincz tot Sultan is geproclameerd. De
magazijnen zijn geplunderd, terwijl verschei
den Joden zijn gedood.
Tauger, 2 5 A p r i 1. De Engclschc le
gatie alhier heeft aan Reuter medegedeeld,
dat volgens berichten uil Fez, d.d 2b dezer,
het gelukt is een kleine hoeveelheid voedsel
en brandstof daarbinnen te brengen. Dc weg
door het gebied der Oulcd Jama is open. De
vreemde consuls besloten dc Europeanen
weg te zenden, die de stad wenschen te ver
laten. liet gevecht d.d. 19 April in den om
trek Van Fez geleverd werd, bleef onbeslist;
aan beide zijden werden verliezen geleden.
De sjerarda der Mutalla is 21 April aange
vallen, doch dreef de rebellen terug. Ze heeft
echter groote behoefte aan wapenen en
munitie.
P a r ij s, 2 5 A p r i 1. In brieven ontvan
gen van majoor Brcmond, gedateerd 22 April,
wiordt medegedeeld, dat hij, na vernomen
le hebben, dat dc üherarda's een provian-
deeringiskonvooi van Beisset wilden overval
len, op 2! April ten noorden van <Ie Sobo-c
de rebellentroepen heeft aangcv allien en hen
door geschutvuur uiteen heeft gedreven.
Londen, 25 April. In antwoord op
eene vraag naar den toestand te Fez zei.de
de parlementaire onderstaatssecretaris Mc.
Kinnon Wood, dal dc regeering geen plan
heeft om handelend op te treden, daar zij
van meening is, dat de maatregelen, die on
der Fran soil oppergezag worden genomen,,
ook aan de Britsche onderdanen de noodige
bescherming zullen verschaften.
Volgens een bericht uit Tangcr is er zoowel
bij Fez als bij de mehalla van Brémond in
het gebied van de Sjerarda's tot den 18en de
zer niet verder gestreden. De onderhande
lingen niet de stammen worden voortgezet.
De sultan liet onder de armen an Fez levens
middelen verdeden.
De Köln. Zgl. schrijft naar aanleiding van
de onlusten in Marokko: Voordat men er op
verdacht was, lieeÉt het ultra-radicale minis-
terie-Monis zich neergelegd bij de gebiedende
ease he n van de draadtrekkers en het avon
tuur kan beginnen. Gelijk tot dusver in Pa
rijs de berichtendienst voor verontrustende
berichten in het land zelf heeft gezorgd, zul
len de op daden beluste soldaten in hel land
zelf het zuo wc-ten dn te richten, dat er din
gen voorkomen, die een steeds scherper in
grijpen tol handhaving of liet herstel van de
oer van Frankrijk noodig maken. „De mili
taire missie in Fez is het pand dat moet
worden ingelost en aan hen, die dlit pand heb
ben geslekl, zou iwcts meer gelegen komen
dan dat liet schade leed, zoodat men behoor
lijk schadevergoeding zou kunnen krijgen."
Zoo laat oen correspondent in een Belgisch
blad zich uit, die met deze woorden de din
gen bij hun naam noemt. Ook in Spanje
heerscht liet grootste wantrouwen tegen de
bedoelingen van Frankrijk. ,,Wij gaan niet
ver bij de Franschc regeering plannen te
onderstellen, die zij van zioh afwijst; wan
neer echter in het onrustige land bij de 'nu
beginnende onderneming leelijkc incidenten
en ongelukk. il voorkomen, dan zal de be
slissing niet bij de regeering liggen, vooral
als deze blijkt zoo zwak van inhoud tc zijn
als de tegenwoordige, maar bij dc drijvende
krachten van de koloniale partij cn de met
hen verbonden zakennvcnschen. due de open
bare meening hebben gepacht."
De .Westminster Gazette spreekt Frankrijk
vrij van bijgedachten bij het ontzet van Fez.
Eene militaire bezetting van Marokko van
blij vonden aard is buiten kwestie, zoowel we
gen-. de internationale verwikkelingen als we
gens de binrenlandschc mooie tij kheden; zij
zou leiden lot eene noodlottige verzwakking
van Frankrijks maelit in Europa. Het blad
schrijft: „Wij hopen, dat Frankrijk voorzich
tig te werk zal gaan en zich zoo mogelijk ct
toe zal bepalen uit inboorlingen gevormd»
troepen van officieren te voorzien. Wij hopen
verder, dut liet zijne buren za-1 verwittigen
v ai iederen stap, dien het van plan is te doen.
Duitsohland kan geenc maatregelen tot be
scherming van (le Fransohe missie en tie
vuemde inwoners in Fez verbieden, maar
het zal zeker verlangen, dat het verdrag van
Algeciras naar letter en geest zal worden ge
en biedigd, en daarin is het natuurlijk ge
heel in zijn recht.":
Allerlei
N c w-Y o r k, 2 5 April. Er zijn plan
nen in bewerking voor dc oprichting van
het hoogste gebouw, dat hier bekend is. De
hoogte zal zijn 750 voet. Het eigenlijke ge
bouw zal dertig verdiepingen hebben, dc
toren nog 25 'bovendien.
Dc spoorwegramp bij de Blauwkrans-
brug tussolieai Pert Alfred en Grahamstown
in Zuid-Afrik.» heeft naar do laatst» berich
ten 32 slachtoffers geëischt.
Een der wagons moet, even voor do brug
gepasseerd werd, ontspoord zijn, en nog lang
genoeg naast de rails hebben kunnen voort
rijden om ten slotte de volgende wagens
mode in de diepte te doen storten.
De koppeling met het voorste gedeelte vani
den, trein werd verbroken, zoodat dit zijn
reis vervolgen kon, om hulp voor do ongc-
ukkigen te halen, die in de 30 voel diepe
kloof waren neergevallen.
Bij den redklingsanbeid stuitte men op groo-
te moeilijkheden door <lc steile rotswanden
en den gllbberigen grond, waarop een hoelo
wagonlading rijpe vrudhten was neerge
komen.
Aan d© Times wordt uit Bombay ge
meld, dat de pest iu Engelsch-lndiö eenigu-
zins afneemt. In de laatste berichtswcek wa
ren cr 37,348 menschen aan bezweken, d. i.
5322 minder dan de voorafgaande week. Het
ergst woedt de plaag nog in de Yereeuigde
Provinciën cn in Punjab.
OOST-IN Dl E.
Pest op Java.
D© correspondent tc Batavia -van het
Hbld seint d.d. lieden;
De administrateur van de onderneming
Ankola in de Preandcr-Rcgcnlschappeu rap
porteerde vele «oorlsgcvailcn, waarbij ziel*
verschijnselen van pest voordedien.
▼AN
RUDOLF H1RZOJG.
„Ik wil onzen vriend niet voor zijn," ant
woordde ze afgemeten. „Je wilt zeker
meteen naar hem toe?"
„Dal heeft niet zoo'n haast, mama. In elk
geval wil ik me eerst vcrkleeden, en als u
liet goed vindt, een glas wijn bij u gebrui
ken. Ik heb in Keulen al aan het station
gedineerd."
Ze knikte slechts en zwijgend stapten ze
voor het huis uit.
Een uur later verliet Ilans zijn moeder.
De snel gedronken wijn bruiste hem door
het bloed, en hij verheugde zich op een
wandeling in den frisschen herfstwind.
Toen hij den Hofgarten in het zicht kreeg,
gevoelde hij een onweerstaanbaren lust de
Penipelfortcrstraat door te gaan. Hij wilde
alleen maar even hel huis voorbij loopen,
en dan terugkeeren om Springe op te zoe
ken. Doch toen hij er eenmaal was, kon
liij zich niet meer bedwingen. Waarom zou
hij niet even naar boven gaan? Grootmoeder
zou wel niet thuis zijn en Hannes Hannes
alleen! Zijn polsen joegen, zijn hart bonsde.
Voor hij het zeTï wist was hij boven cn
belde.
„Hans!"
Het meisje was eerst een slap teruggewe
ken. Daarna trad ze snel op hem toe, vatte hem
bij de handen, en trok hem in de kanier.
■Met zijn handen in de hare keek ze hem
oeiiige oogenblikkcn aan. Het zwijgen werd
hem hinderlijk en hij maakte een ongedul
dige beweging. Toen schudde ze het hoofd,
alsof ze dc opkomende gedachten verjagen
wilde, en sloeg, gehoor gevend aan een plot
selinge ingeving, haar armen om zijn hals.
„Ben je daar, ben je daar!" herhaalde ze
telkens weer, en haar jonge meisjeslichaam
schokte van opwinding in zijn armen.
„Mama..." Ze liet zijn hals los en lachte
geheimzinnig in zichzelf.
„Wat beteekent dat „Johanna?"
„Mama verkeert in' het geloof, dat ik gere
geld bericht van jc gehad heb."
„Hoe is dat mogelijk? Heeft ze er dan nooit
naar gevraagd?"
,yZeker! Juist, omdat ze er naar gevraagd
heeft. Toen heb ik het haar gezegd."
„Dat je bericht van mij hadt? Maar waar
om dan toch in 's hemelsnaam?"
Ze keek hem aan. Zc voelde, dat hij haar
niet begreep, hoe dapper ze geweest was. En
plotseling bemerkte ze, dat al haar vreugde
was vernietigd, haar bloed ijskoud gewor
den was.
„Omdat ik me voor jc schaamde," zei ze
cn richtte zich hoog op.
„Wal...?" vroeg hij verbaasd, alsof hij
haar niet goed verstaan had. „Omdat je
jc... voor mij... Jc schertst zeker?"
„Wat ben je veranderd!" antwoordde zc
slechts en beschouwde hem met ernstige
oogen. Zijn gelaat had voor haar geen ge
heimen. Zc las uit dc sporen, die het droeg,
zijn gchecle leven.
„Mag ik misschien ook weten, waarom je
hef noodig vondt, je voor mij tc schamen,"
vroeg hij boos.
Toen vatte ook zij vuur.
„Neen! Dat mag je niet welen, als jc het
werkelijk niet reeds lang weetl"
„Ik verzoek jc je anders tc gedragen. Dat
is niet de toon, waarop wij met elkander
een gesprek voeren kunnen."
„O...! En jouw gedrag? Jouw gedrag tegen
over mij? Dat jij me bijna een jaar lang
op een enkelen letter liet wachten? Dat is
toch zeker nog heel wat anders!"
Hij zocht naar een antwoord, om het ge
voel van schaamte, dat in hem opkwam,
tegen te gaan. En plotseling, alleen gedre
ven door de gedachte, niet te laten blijken,
dat hij zich de meerdere gevoelde, viel hij
bruusk„Vergeet niet, dat wc volstrekt
nog niet officieel verloofd zijn. Dan zou het
zeker onverantwoordelijk van mij gehandeld
wezen. Nu echter heb ik mij niet het minste
te. verwijten."
Plotseling werd ze wonderlijk kalm. Nog
een paar maal haalde ze snel en diep adem,
toen kon ze weer glimlachen.
„Laten wij daarover niet spreken. Het
liecfl geen nut. Een van ons beiden spreekt
Chinccsch."
Met een vroolijk gelaat bood ze hem een
stoel aan en ging zelf met een handwerkje
am de tafel zitten. Volkomen in de vormen,
volkomen meester van de omstandigheden,
als een groote dame, dat jonge ding...
„Het zal grootmoeder erg spijten. Het is
wel niet, zooals het behoort, dat we hier
samen alleen zitten. Maar een paar minu
ien... dal hoeft niets te beteekenen."
Hij beet zich op de lippen. Ze spotte met
hem!... Toen verloor hij zijn zelfbeheer-
selling.
„llannes," begon hij, en nu vloeiden dc
woorden hem over de lippen. „Hannes, Ik
heb jc lief. Daaraan twijfel je toch hoop
ik niet. Ik heb je nog even lief als vroeger.
Maar de wereld is niet alleen met diefde
tevreden. Wij ik bedoel de mcnschen, die
gevoel van eigenwaarde bezitten wij heb
ben ernstiger plichten tegenover dc gemeen
schap dan dc groote massa tegenover zich
zelf. Wij vormen de élite. En daarom mo
gen wij niet lichtzinnig reden tot aanstoot
geven. Wat den enkeling van ons treft, treft
ons allen. Wij zijn, om zoo tc zeggen, één
lichaam en één ziel. Begrijp je dat?"
„Tot nu toe wist Ik slechts, dat dat twee,
die elkander liefhebben, zijn moesten..."
„Maar natuurlijk. Dat heb ik toch niet
ontkend Ik spreek hier echter van den
kring, waarin ik moet leven, van mcnschen
uit goeden huize en van goede opvatting. Zie
je, Hannes, dat is de strijd, waartegen ik te
kampen heb. Ik heb je zoo lief wie zou
je ook niet liefhebben maar wees nu eens
mijn verstandig meisje."
„Ik ben jc verstandig meisje," zei zc, en
bedwong met alle macht haar jagende adem
haling.
„Welnu dan, Hannes; dan zal het ook ge
makkelijk zijn. Volkomen openhartig, niet
waar, volkomen openhartig! ik heb nu een
maal een plaats in te nemen in de maat
schappij. En jc moeder je moeder bezat
slechts haar meisjesnaam."
,/Dat is zoo; maar ze bezat daarbij de liefde
van een vrouw."
„Maar daarvan begrijpt de wereld toch
niets 1" riep hij toornig, „daarvoor is dc we
reld toch te doml"
„En toch...? Arme Hans."
„Je schijnt bij mijn moeder veel geleerd ta
hebben," zcj hij en stond op.
„Ik wilde je niet kwetsen. Maar ik heb jt
veel le lief, dan dat ik je zóó kan hooren
spreken."
„Hannes," drong hij op nieuw aan, en trok
haar aan zijn borst, „het is slechts een for
maliteit, die ik vraag. Ik heb toch allen eer
bied voor je moeder, maar de mcnscben, op
wie het voor ons aankomt, denken daar an
ders over. Laten we naar Springe gaan. W<
zullen hem alles uitleggen en hem vragen]
te willen helpen. Hij moet je adoptccrciU
Hij, met zijn ideeën, zal daar niets legen hebi
ben. Je krijgt dan een goeden naam, wij
trouwen en gaan naar München, Berlijn
waarheen jc maar wilt. Met de fabriek wij
ik toch niets te maken hebben. Toe, Han
nes, ik smeek je, Hannes wat heb je? Wat
mankeert je?"
Ze had zich met een energieke beweging
losgemaakt uit zijn armen en haar hoed vei:
den kapstok genomen.
„Zal ik heengaan, of jij?"
„Hannes, lieveling, begrijp me toch nicl
verkeerd. Kun jc me dan geen offer bren
gen?"
„O zeker," lachte ze cn spelde haar hoed
vast, „het grootste; hetzelfde offer, dat mijij
moeder gebracht heeft. Als het daarom
ging! Dat was ten minste trots! Geen lal
jezelf vernederen, zooals jij van mij verlangt
Geef jc geen moeite met mij. Ik wil niet?
meer hooren dan alleen ditzal ik heengaan
of jij?"
Wordt verwijd.
