Woensdag 31 Mei 1911.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
DE NEDER-RIJNERS.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem iranoa per post - 1.00.
Afzon leriyk' njm.n#ri 0.00.
Deze Ocuant veiachijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
U itgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER A D VERTEN TI Ni
Van 1—5 regels f O.OO.
Elke rogel moer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoolige bepalingen tot
het herhaald adverteeron in dit Blad, bij abonnement. Een»
circulaire, bovattonde de voorvraardon, wordt op aanvraag
toegezonden.
Staatscommissie Departe
menten. Naar De Avp. verneemt, zal de
Staatscommissie, belast met bet instellen van
een onderzoek naar de werkwijze van de
departementen van aiigemecn bestuur, die
zich tot nog toe onledig heeft gehouden met
hot onderzoeken, van de door de departe
menten ingediende staten, waarin de werk
zaamheden van eLk der ambtenaren werden
omschreven, thans een aanvang maken met
het mondeling hooren van ambtenaren. Twee
ambtenaren van het dep. van Oorlog en één
van dat van Marine hebben reeds een op
roeping ontvangen om voor de commissie
te verse...jiien.
Vuilverbranding te Am
sterdam. Door 13. en W. van Amsterdam
is een voordracht bij den gemeenteraad ia-
gediend betreffende de vuilverbranding.
Volgens een plan van den directeur der ge
meente-reiniging zal het vuil aan de huizen
worden ingezameld in gesloten ijzeren bak
ken, le plaatsen op den vuilniswagen en daar
van gemakkelijk af te nemen. Op een aantal
plaatsen in de stad, aan het water gelegen,
zullen draai kranen worden opgesteld, door
welke dc volle hakken uit de wagens gelicht
cn op een schuit geplaatst kunnen worden en
tegelijkertijd van die schuit een leege bak op
den wagen. Dc schuit mei bakken wordt ver
voord naar de sorleer-inrichting. In die in
richting worden de bakken van de schuilen
gelicht en gestort in een afgesloten localiteit,
van waar het vuil door een schudgoot in een
grooten draaienden trommel wordt geroerd
het stof wordt groolendeels door een ex-
haustor weggezogen en voor het overige
door besprenkeling, b.v. met een zwakke
creoline-oplossing, gebonden. Daarna komt
het vuil op transportbanden, waarop hel zicii
'langzaam voortbeweegt, terwijl er de waar
devolle voorwerpen uit worden gesorteerd
door werklieden, die daarbij van een doel
matige kleeding zijn voorzien. Het dan reslce-
rcnde vuil wordt ter verbranding gestort in
i'. voorraadresorvoirs der ovens. In tijden
van epidemie wordt het vuil niet gesorteerd,
doch onmiddellijk naar de ovens gebracht.
De warmle, die door de verbranding vrij
komt, kan in hoofdzaak worden gebruikt
voor omzetting in electriciteit, welke weder
gedeeltelijk voor eigen gebruik en gedeeltelijk
.oor distributie aan particulieren zou kun
nen worden aangewend. Indien bij een ver
der onderzoek blijkt, dat de slakken geschikt
zijn voor vervaardiging van bouwmateria
len, zal ook een gedeelte van de warmte
hiervoor kunnen worden aangewend. Wel
licht zijn in de toekomst nog andere em
plooien voor de warmte le vinden, zooals
voor een volksbad- en waschinrichting, enz
Daar echter nog verschillende vragen moe
ten worden opgelost, wenschen B. en W.
dat de Raad nog slechts een principieele be
slissing neemt en stellen zij voor hen te
machtigen, de invoering voor te bereiden van
een stelsel van vuilverwijdering, waardoor
het vuil, na voorafgaande sorteering be
halve in tijden van epidemie wordt ver
brand en de daarbij vrijkomende warmte pro
ductief wordt gemaakt. Voor die voorberei
ding een krediet beschikbaar te stellen van
f 5000
Bosch voorRot'erdam. 7ooals
bekend, bes'aat bij B. cn W. van Rotterdam
reeds lang het denkbeeld in de omgeving
van de stad een bosch of park aan te leg
gen, groot genoeg om werkelijk een ontspan
ningsoord voor de hoele buirgerij te worden.
Thans heeft dit denkbeeld vorm gekregen
en is bij den Raad ingediend een fraai ont
wen voor bosch- en parkaanleg rondom
den Kralingschen Plas, over eene opper
vlakste van 400 HA. De uitvoering zal na
tuurlijk jaren duren. Berekend wordt dat
het geheel in 1940 voltooid kan zijn en dat
de kosten van onteigening en aanleg
f 10,000,000 zullen bedragen, waartegenover
kan gesteld worden een miilldoen opbrengst
voor den verkoop van villaterrein.
Voorgesteld wordt eenst heit westelijk deel
te leggen, dat na 13 jaren gereed zal
zijn en waarvan de kosten geraamd worden
op ruim 6 miMioen.
M u 11 a t u 1 i-m useum. Van de
vereeniging „Het Multatuli-museum", aan
het eind van het vorig jaar opgericht, zijn
thans, bij Kon. besluit van 13 Mei jl., de sla-
tuten goedgekeurd. Het bezoek, dat door be
langstellenden gebracht wordt aan de ver
zameling, die des Woensdags van 11 tot 3
uur in het Stedelijk Museum te Amsterdam
is te bezichtigen en te raadplegen, mag zeer
bevredigend heeten. De verzameling breidt
zich door aankoop cn geschenken uit. Het
laatst geschiedde dit door aankoop van de
door dr. A. S. Kok met zorg bijeengebrachte
collectie MuHatuliana.
Maar er zijn, onder berusting van parti
culieren, nog belangrijke bescheiden, hand
schriften van Multatuli en geschriften op
hem betrekking hebbende, die de Amster-
darr.sche collectie te stade zouden komen.
Men hoopt dat zij, die daartoe in staat
zijn, niet lang zullen dralen met hunne Mul-
tatuliana, zij het ook slechts in bruikleen
aan het Multatuli-museum af te slaan.
Broederschap van post-
commiezen. In de goedbezochte alge-
mcene vergadering te 's Gravenbage van de
Broederschap van postcommiezen werden
de aftredende bestuursleden, de heeren J.
Brandon Bravo en H. Palm, herkozen. De
contributie bleef op f 1,50 vastgesteld.
Voorzitter en secretaris zullen nogmaals
bij den minister aandringen om nog één
maal de gelegenheid te geven door bijstor
ting de surnumerairsjaren geldig te maken
voor pensioen.
Hel bestuur zal zich tot Minister en Di
recteur-generaal wenden met verzoek om
aan postcommiezen le kl-, die herhaaldelijk
als wd. directeur optreden, een toelage van
f 100 's jaars te verleenen.
Een bezoek aan het station voor draad-
looze telegrafie te Schevcningen en een di
ner in „Victoria" volgden op de vergade
ring-
Spoorwegpersoneel In het
gebouw Plancius te Amsterdam is Zondag
middag eene vergadering gehouden van de
Ned. Vereen, van Spoor- en Tramwegperso
neel, waarop het woord gevoerd werd door
de heeren P. Sneevliet, president der ver-
eeniging, en mr. P. J. Troelstra.
Nadat de voorzitter hulde gebracht had
aan den heer Troelstra, voor de wijze, waar
op hij in de Kamer voor het spoorwegper
soneel opgetreden is, kreeg de heer Sneevliet
het woord.
Hij gaf een overzicht van de gebeurtenis
sen, die ook in het Kamerdebat alle ter
sprriiö gekomen zijn, en wees er op, dat
bij de H. IJ. S. M. de venho-uding der directie
tot de personeel-organisahie6 zeer slecht is.
Het personeel mag geen Md van de Ned.
Vereen, zijn. Volgens spr. worden alle or
ganisaties te berde gebrachte grieven ter
zijde gelegd. Slechts wordt alleen geconfe
reerd met den Bond van Orde, een vereeni-
ging, die volgens spr. zoo weinig leden heeft,
dat zij er zonder subsidie der directie niet
komen kan.
De spreker wees er op, dat de ontevre
denheid onder het H. IJ. S. M.-personeel in
de laatste ..eken grooter was dan in 1903.
Niet de Ned. Vereeav was de oorzaak er
van, doch minister Regout. Dc ondervinding,
die het personeel heeft opgedaan met be
trekking tot de handelingen der directie en
van de Regeering betreffende het pensioen-
reglement. *no zeide de heer Sneevliet, heeft
de spoorwegbeambten en arbeiders wakker
geschud. De ontevredenheid ts wat geluwd,
maar toch is het besef levendig geworden,
d .t lotsvc lering te verkregen is door col
lectiviteit. (Applaus.)
De heer Troelstra wees er op, dat het nieu
we reglement betreffende de di.enstvoor-
waarden er van blijk geeft, dat de Regeering
haar belofte van 1903 niet meer na wenscht
te komen, n.l. zij wenscht niet langer voor
de belangen van het personeel te waken.
Thans wordt, nu de hoop verdwenen is, dat
de Regccring voor betere loonen en arbeids
tijden zorgt, meer en meer, zegt spr., de be
hoefte gevoeld van ééne groote organisatie
Spreker acht het niet onmogelijk, dat
de regeering inziet in 1903 fiasco te hebben
gemaakt, en daarom tracht de Ned. Vereen,
bij het personeel in discrediet te brengen.
Maar dat zal niet lukken, want daarvoor zijn,
zegt cle heer Troelstra, de dienstvoorwaar-
den to slecht.
Wat de zaak Nathans betreft, spr. stelde
zich volkomen aan de zijde van de redactie
van het orgaan der Ned. Vereen, en is 't
niet eens met ,,11-ot Volk". (Applaus.) Omdat
de minister in zijn strijd togen de Ned. Ver.
de zaak Nathans aangeroerd heeft, moet
in geen enkel opzicht bij den
minister in het gevlei komen. De minister
verweet de vakvej-eeniging een slachtoffer
der vakorganisatie een bezoldigde functie te
hebben bezorgd. Dat zal echter iedere orga
nisatie doen en geen vakverccniging kan
de inmenging van hoogerhand dulden.
Mr. Troelstra wees cr op, dat de Ned.
Vereeniging bij hel sterker worden van haar
ledental een macht wordt, die zich kan la
ten gelden. Hij spoorde de loden aan zich
steeds krachtiger te maken.
Na kort debat werd de vergadering ge
sloten.
Bestrijding knoeier ij en in
boter- en kaashandel. Maandagmid
dag hield dc vereeniging tot bestrijding van
knoeierijen in den boter- en kaashandel een
vergadering in Krasnapolsky te Amsterdam,
onder leiding van den heer F. Middelbeek uit
's-Gravenhage.
De secretaris, dc heer J. Mesdag uit Leeu
warden. bracht verslag uit van de werkzaam
heden der Vereeniging in het afgeloopen jaar.
Het aantal leden cn begunstigers bedraagt
181 en 56. Gedurende 1909 hebben 9 leden en
7 begunstigers bedankt.
Uit het verslag van den secretaris-penning
meester bleek, dat dit jaar ingekomen was
f 386, men heeft f 503 besteed, zoodat de re
kening sloot met ceu nadeelig saldo van f 117.
De drie aftredende bestuursleden de heeren
F. Middelbeek te 's Gravenhage, J. Rinkcs
Borger te Sneek en J. Mesdag te Leeuwarden
werden herkozen.
Omtrent de prijsvraag inzake een handlei
ding voor bereiding van Goudsche kaas, werd
medegedeeld, dat van de twee deelnemers zich
één had teruggetrokken.
De lieer H. B. Hylkema te Utrecht heoit aan
het verzoek van de jury om zijn werkje nog
eenigszins te wijzigen voldaan en is bekroond.
Het bestuur zal dit werkje uitgeven.
Na rondvraag werd d« vergadering geslo
ten. (Hbi.)
Tegen de prikkel-lectuur.
Het Bureau ter bestrijding en verdringing
der I'rikkellectuur heeft zich geconstitueerd
onder leiding van den heer L. Simons, en
statuten enz. vastgesteld.
Volgens deze heelt het bureau o.a. ten
doel:
Gegevens te verzamelen omtrent de ver
breiding en de werking der prikkellectuur,
speciaal in ons land en België, en dc we
tenschap daaromtrent verkregen, onder de
aandacht te brengen van de openbare mee
ning;
Het inzicht omtrent het wezen en de ver
keerde werking der prikkellectuur te ver
breiden en den smaak door betere lectuur
te ontwikkelen;
liet verdringen der prikkellectuur door
het steunen van uitgaven, die door hun
prijs en vorm den slachtoffers der prikkel
lectuur in het gevlei komen, doch hun te
vens gezonder lectuur aanbieden;
Het geven van advies omtrent de werken,
die voor dit laatste in aanmerking komen,
zoowel voor ouderen als jongeren.
Bizonderlijk zullen liet houden of doen
houden van voordrachten, het uilgeven of
doen uitgeven van geschriften tot de mid
delen van het bureau te rekenen zijn.
liet bureau bestaat uit:
a) Een commissie van tot-zicht, tevens
commissie van bestuur der vereeniging;
b) een leider;
c) een commissie van advies, belast met
het vaststellen van lijsten van werken en
het geven van advies omtrent aan haar oor
deel onderworpen werken.
Leden der vereeniging kunnen alleen zijn
koninklijk goedgekeurde vcreenigingen en
hun plaatselijke afdeelingen.
Zoodra meerdere vereenigingon, dan zich
thans reeds opgaven, de gelegenheid zullen
gevonden hebben, over hun toetreden tot
het lidmaatschap te beslissen zal tot de be
noeming van de commissie van toezicht cn
bestuur worden overgegaan.
Aan dit bestuur is tevens overgelaten een
omschrijving van wat onder prikkellectuur
te verstaan is, definitief vast te stellen.
Limburgsche verkiezingen.
De „Limb. Koerier" dirijft:
„Uit Sittard vernemen we weer een staaltje
van smakelooze „grappenmakerij**:
In een der plaatselijke weekbladen lezen
we nl. de volgende advertentie:
AAN HEEREN KIEZERS TE SITTARD.
Een waarschuwing door het hemelvuur!
Ik wilde eerst niet meer uit den hoek ko
men, om mij candidaat voor den Raad te
stellen, maar sedert ik onlangs een bliksem
schicht op mijn har.d ontving, terwijl ik deze
aan den ploegstaart hield, meende ik dit te
moeten beschouwen als een waarschuwing uit
den hemel, en het was of een stem mij toeriep:
Op Helmus! ik zeg, op Helmus, voor dc goed*
zaakt
De oude Romeinen hebben Cincinnatiis nog
wel achter den ploegstaart uitgehaald, onr
Item consul te maken, waarom zouden at
Sittardcnaren Helmus ook niet achter den
ploegstaart uithalen? Vooral nu de waterlei.
ding niet wil vlotten, meen ik als zoon van
het waterrijke Ophovcn, meer flair aqualiqu*
te bezitten dan de eerste de boste zandbasf
uit de Brabantscbc Kempen.
Hoogachtend
W. Tumtum,
Oud-veldarLllcrisV
Wie niet op dc hoogte, zoo teekcnl „Het Va-
derland" bij dit bericht aan, is van de plaatse,
lijke toestanden te Sittard, zal allicht tnoenew
hier met een candidaat te doen te hebben,
wiens handelwijze ernstige afvuring of... me
delijden verdient.
Dc onderteekenaar der advertentie is echlei
niet dc eigenlijke lakenswaardige.
Hij is een eenvoudig landbouwer, die zijn
naam tot dergelijke dingen leent (niet voor de
eerste maal, zooals nu-nig lezer zich herin
neren zal), en die vermoedelijk zelf niet ten
volle de portée van dergelijk geschrijf door
ziet.
Is het al zeer ongepast, een ernstige zaak
als een openbare verkiezing tot zulke fratsen:
makerrj te verlagen, nog erger wordt het in
het oog van den inet toestanden en personen
vertrouwde, die er een onderduimsch*
schimpscheut op een overheidspersoon in
leest.
En drievoudig laakbaar is 't, dat zim.c Hin
gen hun oorsprong vinden aan een zijde waar
men den moed mist, zelf met zijn naam voor
den dag te komen en de verantwoordelijkheitf
te dragen van hetgeen men insinueert."
Het klassieke Raadslid. Mc#
is gebeurd in den Raad van de Hoofdstad a.
Rijks, dat een overigens zeer vooruitstre
vend lid zijn racdevroeden een lesje gal
in het Latijn. Niet het eerste klassieke citaat
trouwen was ditvoordien had al een ander
het hoogc iichaain gewaarschuwd voor het
„swoard fen Doaklomis" dat boven hunne
hoofden hing
Nu was het iemand, die van het vele woord,
voeren in groote vergaderingen gewend is
zijn stem, noodig of niet, geducht uit tc zet
ten En met zijn gewone gezwollenheid
van stem dan was 't ook, dat hij zeide:
„Wae kanne siche, meneir de Faursitt'r i
„Feinc, fidi, fietsie". det is, meneir d«
Faursitt'r cn de voorzitter, 't was nog mr,
van Leeuwen, boog zich leerzaam en aan-
dachtig 'n weinig naar voren „ik kwèm.
ik sèg. ik auferwon.
Toen trok de burgemeester zich weer terug
uit z'n luisterhouding, en zei beleefd, zooals
den leerling past,,lk dank u.
Van alle kanten donderden lachsalvo's. Al
le. .1 van de uiterste linkerzijde waar de
decoreerende spreker een zeer gewaardeerd
lid is keek inen zuur. (Vad.)
Een „bereidwillig" man. On-
der de sollicitanten naar dc betrekking van
directeur der gemeentebedrijven te Hreua
was er een, die in zijn sollicitatiebrief schroei
dat hij tol geen godsdienstige gezindte be
hoorde, maar dat hij bereid was zich aan l«
«luiten bij dat kerkgenootschap, dat de hee
ren van het dagelijkseh bestuur van Breda
hera zouden aanwijzen. N. C.
65 VAN
RUDOLF HERZOG.
Plotseling keerde hij naar de tafel terug,
nam zijn glas, en ledigde het in één teug.
„Dat was voor Margot, voor die lieve,
lieve Margot."
Dc oude vrouw stonden de tranen in de
oogeu.
„Maar nu genoeg. Kennen mannen dan
volstrekt geen fijngevoeligheid? Bedenk toch
dot wanneer een vrouw tot op zekere
hoogte een dame van de wereld is geweest
en ze is vijfenveertig
„Ach, wat!" viel Friedrich Leopold haar
levc-ndigv in dc rede, „dame van de wereld!
Vijfenveertig! Een fameuze vrouw, dal is ze,
waar ik trotsch op ben, waaraan onze hy
percultuur een voorbeeld nemen kan. Mijn
grootmoeder was nog een paar jaar ouder,
toen mijn vader zich aanmeldde. Dat noem
ik een gezond slag mensohen van den
Rijn!"
Met stralende oogen liep hij de kamer
rond, druk gesticulcerend.
„PSrbleu, die Margot, die die. Neen,
ik houd het niet meer uit. Die moet gekust
worden, die moet
En plotseling begon lij uit alle macht te
roepe»
„Margot I Margot 1"
Toen verloor de oude vrouw haar geduld.
„Als u zich niet oogenblikkelijk stilhoudt,
mijnheer von Springe, dan zeg ik gewoonweg
dat ik maar wat verteld heb, en mevrouw
Margot zal het zelfde zeggen. Wat wilt u
dan toch
„Ach, juffrouw Slahl," smeekte de oude
heer, „ik zou haar alleen maar willen zien,
alleen maar zien, en me over haar verheu
gen. Dat kun u me toch wel toestaan. Ik
zal geen woordje loslaten!"
„Ik zal vlug de tafel dekken voor het
avondeten, en dan zal ik thaar roepen."
Eeiiige oogonblikken later ging de oude
vrouw Margot roepen.
Daar word dc deur geopend en Margot
trad binnen, vroolijk lachend. Van top tot
teen de vrouw, die in haar tweede lente op
bloeit, en elke leettijdsberekenimg logen
straft. „Goeden avond, papaatje. Het spel
letje schaak uit? Ach, heeft juffrouw Stahl
u weer mat gezet?"
„Mijn kind," antwoordde Friedrich Leo
pold waardig en bood haar zijn arm aan.
„Ongelukkig in het spel, gelukkig in de
liefde."
Ze zaten aan tafel, maar geen van drieën
had grooten trek. Margot's gedachten wa
ren voortdurend in Berlijn cn telkens weer
noemde ze Ilcinrich's naam.
„Nu is hy al een week weg, een hcele
week: zoo'n boemelaar! Als hij er maar niet
met Hannes van door is. Pst, niet in be
scherming nemen, Papaatje. De liefde voor
de Stahl's zit de Springes in liet bloed. Ah,
nu kleurt ut Zoo is het goed, altijd eerlijk
kleur bekennen!"
Doch weldoa kwam Margot weer terug op
haar oude onderwerp. „Van Hannes heeft
Heinz bladzijden vol geschreven. En dan
die kritieken! Neen, maar dat kind is ook
eenig. Had ik haar toch inaar hier, dat
lieve ding. Ik verlang toch altijd zoo naar
baar. En hoe zou het toch zijn met mijn
armen jongen
„Schrijft Ileinrich dan niets nieuws om
trent Ilans?"
„O, zeker. Hij is eiken dag met hem sa
men. De arme jongen leefde eenigen tijd
geheel vereenzaamd, schrijft Ileinz, maar
hij heeft de oude sporen toch nog in hem
ontdekt en veel teruggevonden van de warm
voelende ziel, die de jongen vroeger bezat.
Ziet u, Papa, ik maak er inij den laatsten
lijd telkens een verwijt van, dat ik vroeger
niet voldoende moeder geweest ben, niet ge
noeg moederlijke vriendin."
„Goud moet in het vuur om gelouterd te
worden," zei Friedrich Leopold. „En de
jongen is van goud, geloof ine. Ik ben ook
volstrekt niet bezorgd over hem."
„Ja, zei Margot peinzend, „maar u zijl
ook zijn moedor niet."
Toen zweeg de oude heer. Hel woord
moeder had dien avond zulk een bizondcr
heiligen klank voor hem.
„Ach, grootmoeder Stahl," zei Margot
droomerig. „Hans cn HannesOnze
mooie plannen. Nu zijn wij hier, hij daar
en zij ginds. Waarom?"
De oude vrouw antwoordde niet. Somber
keek ze voor zich uit.
„Ilebl u Hans nog niet vergeven?"
„Neen."
„Maar als hij terugkomt Heinz schreef
me, dat hij hem zou zien over te halen
dan zult u mij en hem toch helpen?"
„Laten we wachten, tot hij er is."
Er werd giebeld en Margot stond dadelijk
op om open te doen. Toen ze terug kwam,
ha i ze een briefje in de hand.
„Van Heinz," zei ze opgewonden cn brak
het couvert open, „een dienstman van het
station bracht het."
„Ileinrich is er!" riep Springe Senior zoo
verheugd, alsof de zoon een reis om dc
wereld volbracht had. Margot's oogen vlo
gen de regels door. Haar trekken ontspan
den zich, haar lippen glimlachten en ze
sloot even de oogen.
„Niet alleen Heinz," terwijl haar lippen
verraderlijk trilden. „Hij heeft zijn woord
gestand gedaan, de trouwe man. Hij brengt
me mijn jongen terug. Ze zijn zoocvcn in
Düsseldorf aangekomen."
„En dan nog niet hier?" riep dc oude
heil* verbaasd.
„Hans was de laatste dagen niet al te
wel, schrijft Heinz, en nu wil hij hier niet
voor het eerst verschijnen als een halve
zieke. Heinz is nu met hem naar Grafen-
bergor-chaussee gereden, cn zet hem dan in
zijn jongenskamer af. In zijn jongenska
mertjeMoge hij daar, in den eersten
nacht onder het vaderlijk dak, vinden,
waaraan hij behoefte heeft: „vergetelheid
en herinnering."
Nog nimmer was Margot haar moederlijk
gevoel zich zoo krachtig bewust geweest.
„Ik geloof, dat ik vandaag volkomen ge
lukkig ben," zei ze, en haar oogen staarden
in de verte.
Friedrich Leopold legde voorzichtig den
arm om haar schouders en leidde haar naar
een stoel aan den haard. Dankbaar streelde
ze hein de handen. „Wat bent u goed,
Papaatje
Eu de oude lieer, overweldigd door d«
vele indrukken van dezen avond, stotterdo:
„Ach wat, Margot, goedIk heb je lief,
kindje, ontzettend lief. Zoo lief dat ik wel
„hoera!" zou willen roepen. En vooral
wanneer Ileinrich strakts komt,... ach God,
die gelukkige bengel! Je bont toch een
prachtvrouw, en nu, geef me nu eerst
een kus?"
Margot keek een weinig blozend naar juf«
frouv Stahl. Maar die was druk bezig d«
tafel op te ruimen, en hield zich van den
domme. Toen boog ze zich snel nuar den
ouden heer en kuste hem op beide wangen.
„Nu tevreden, Papa? Die Springes zijn
toch vleiers, vader zoowel als zoon."
Zc glimlachte stilgclukkig cn de oude heel
eveneens.
Daarna zaten zc mat hun drieën om den
haard en ieder dacht zijn eigen gedachten.
Na een klein half uurtje sprong Margot op.
„Ileinrich!"
Maar juffrouw Stahl was al hij de deur om
open te doen.
.Jlcinz, Heinz!" riep ze cn wierp zich aan
zijn borst.
„Boemelaar!" lachte ze. Onverbeterlijke
vrijgezel. Acht dagen! Acht dagen! Eu
nu ontneem je me den jongen ook nog."
.Als je me mijn mond niet vrij laat!"
Ze liet hem in liaar vreugde niet aan hef
woord komen. Alle vragen, die ze zoo vol
verlangen in het hart gedragen had, stroom
den haar van d« lippen.
Wordt vtrwlffd.
