Dinsdag 6 Juni 1911. BUITENLAND. FEUILLETON. DE NEDER-R1JNERS. ABONNEMENTSPRIJS: r 1.00. - i .no. Per 8 mjuinden voo{ Amersfoort Idem frsnoo per post Afzonderlek? nammort- w.uo. Deze Comanl verachynt dagelijks, behalve op Zon* en Feest dagen. Advertontittnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 nor 's morgens bij do Uitgevers in te zendon. Uitgevers: VALKHOFF ft (X Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PEUS DEB ADVEKTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents b\j vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het herhaald adverteoren in dit Blad, by abonnement Eone circulairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. durgemecster en Wethouders van Amersfoort, Gezien het verzoek van F. W. Servoas, waaifcij hi} vergunning vraagt tot het oprichten van eene smederij met gasmotor van 2 P.K. in het perceel aan de Breodstraat no. 39, kadastraal bekend ge meente Amersfoort, sectie E, no. 3374 overwegende, dat de zitting, bedoeld bij art. 7 der Hinderwet gehouden is den 4. Mei 1911 dat de beslissing ingevolge art. 8, le lid dier ■wet vóór den 4. Juni 1911 genomen zou inoetan worden dat het bericht van den inspecteur van den ar beid van de le klasse, hoofd van het 4e dictrict, ingevolge art. 12bis lid 3, over de concept-beslis sing tot heden nog niet is ingekomen en het mits dien niet mogelijk is eene beslissing op dit verzoek te nemen. overwegende dat het derhalvenoodzakelijk is de beslissing op dit verzoek te verdagen Gelet op art. 8, lid 2 der Hinderwet. Besluiten: de beslissing op het verzoek van F. W. Servaas voornoemd, le verdagen. Amereloort, 2 Juni 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, D« Secretaris, De Burgemeester, J. G. STENFERT KROESE. WU1JTIERS. De Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken nis van belanghebbenden, dat z.ch in de gemeente Cothen en Woudenberg gevallen van mond- en klauwzeer hebben voorgedaan. Amersfoort, den 3. Juni 1911. De Burgemeester voornoemd, - WUUTIERS. Poiiuck overzicht, lie constatuiioneeie strijd in iLngelanu. De Pinkslcrvacaulie is -ditmaal voor het Eogelsche parlement van langer en duur dan gewoonlijk. De kroningsfeesten nemen het grootste gedeelte van de maand Juni in be- ilag. Niet vóór 2Ü Juni, den eersten Maandag nadat deze leesten zuilen zijn aigeloopeu, wordt de parlementaire aruieid hervat. Dan zal net hougCrTuiis de behandeling van lie arlikeleu van de --parliament bill ter band nemen. De weg is daarvoor geéileud door het vóór hel Pinksterrecès genomen besluit om dit wetsontwerp toe te lalen tot de tweede lezing, liet debit, dat aan dit besluit voorafging, "lelt ons in slaat het standpunt te doen ken nen, dat het huis inneemt tegenover dit wets ontwerp, dat in zijne bevoegdheden als deel van de wetgevende macht eene zoo ingrij- >ende verandering zal brengen. Lord Rosebery, die mderliju Gladstone's op- volger is geweest als hoofd van een liberaal Kabinet maar sedert een groot eind den weg naar rechts is opgegaan, rekende zich ver plicht zijne stem le verheffen tot een protest legen dezen „zeer kwalijk beraden, revolu tionairen partij-maatregel.'' Maar hij ging niettemin mee met hel voorstel om het wets ontwerp lot de tweede lezing toe 'e laten. „Wat toch zou zijn gevolgd ais het hooger- huis de verantwoordelijkheid van de verwer ping op zich genomen had? Zou het den Lords mogelijk geweest zijn eene regeering samen te siclien? Zouuen zij in staal geweest zijn met succes een Beroep te doen op het land na de beide verkiezingen, die in het vorige jaar hebben plaats gehad? Ronduit ge sproken, ik geloof niet dat zij dit zouden zijn, en ik ben niet bereid iets te doen wat iemand zou aanmoedigen de proefneming van den grootcu hertog van Wellington te herhalen." Lord Rosebery schikt zich dus in hei onver mijdelijke, en hij doet dit omdat hij ver trouwt m het gezond verstand en in het po4i- tieke instinct van de natie, die zal vragen om de waarborgen voor hare vrijheden, die het hoogerhuis vertegenwoordigt. Lord llaldane, die namens de regeering lord Rosebery beantwoordde, beriep zich tol rechtvaardiging van het regeeringsbeleid op lord Rosebery zelf. De regeer in g deed niets anders dan de politiek uitvoeren, die iord Rosebery vijftien jaren geleden noodig had verklaard. In 1894 had lord Rosebery gezegd, dat de eenigc praktische politiek was de af schaffing van het ve'o van het hoogerhuis. De parliament bill was een eerste en noodza kelijke stap daartoe, dien de regeering moest doen, alvorens iets anders in overweging te kunnen nemen. De leider van de oppositie, lord Lansdowne, verklaarde, dat de oppositie toestemde in de tweede lezing. Die toestemming moest echter niet worden opgeval als eene aanwezing, dat zij, 't zij blijvend of voorloopig, dc plaats aan vaardde, die dit wetsontwerp het huis tracht te aan le wijzen. Maar zij erkende, dat na dc beide laatste verkiezingen de regeering hel recht had om deze zaak wettelijk te rege len, en zij geloofde dat er een zeker terrein was, dal aan beide zijden gemeen w. Daar om was zij van meening, dat het wenschelijk was de artikelen van het wetsontwerp in be handeling te nemen en daarbij zoodanige amendementen ter tafel te brengen, als naar hare meening de maatregel scheen te vorde ren. Zij zou trachten gewaar te worden tot welke boogie de bepalingen, die in hel wets ontwerp worden voorges leid, moesten worden beschouwd als bloot voorloopig en van wel ken aard de hervorming was, waarop de considerans doelde. Hierop antwoordde lord Morley nog kort, dal als de oppositie door de tweede lezing toe te laten hel beginsel van net wetsontwerp aanneemt, dal ten doel heeft het overwicht van hel lagerhuis effectief te maken, hel ver keerd gezien zou zijn van haar moeielijkhe- den en bezwaren op le werpen in een iater stadium. Da art*» werd «onder hoofdelijke - stemirfiug besloten tot de tweede lezing over te gaan. De positie is nu dus deze, dat de oppositie erkent, dat na de beide laatste verkiezingen voor het lagerhuis de regeering gerechtigd eene regeling van de constitutioneele kwes tie voor te stellen. Zij neemt r eene beslist afwijzende houding daartegenover aan, maar behoudt zich voor wijzigingen voor te stellen die het wetsontwerp, van haar standpunt bezien, zullen verbetereu. De regee ring heeft harerzijds de oppositie gewaar schuwd ge-ene moèielijkheden en bezwaren op te werpen. liet zal er dus van afhangen of zij in de amendementen, die de oppositie zal voorstellen, zulke moeielijkheden e:i bezwa ren ziet of wei ze beschouwt als voorstellen, die niet in strijd zijn mei het bcgnisel van de wet en dus voor discussie vatbaar zijn. Zakelijk is -daarmede wol nog niets toege staan, maar het klinkt toch zoo alsof de re- peering wel gezind zal zijn aan sommige voor stellen van de oppositie het oor te ieencn. Duitschland. Baden Baden, 5 Juni. De Russische minister van buitenlandsche zaken Sassonow en zijne cchtgenoole zijn hier heden voor middag aangekomen. België. De regeering heeft geen geluk met de be handeling van haar scliouiw«ftontwcrpBij de trekking van de afdeelingen der Kamer voor de maand Juni is weder hetzelfde resultaat gekregen als in Maart, zoodat rechter- en lin kerzijde beiden in drie afdeelingen de meer derheid hebben. D« truc, die dc rechterzijde heeft aangewend om de behandeling voort gang le doen hebben, door indiening van een met het regeeringsvoorstei nagenoeg gelijk luidend webontwerp door eeuige leden der Kamer, lean «lus niet baten; als de Kamer be sluit dit ontwerp in behandeling te ncinen, dan kan de oppositie de behandeling in de afdeelingen tegenhouden evenals zij dit doet met het regeermgsonlwerp; het aantal afdee lingen, die liet voorloopig onderzoek niet wil len ten einde brengen, weegt op tegen de an deren, zoodat geen centrale afdeeling kan worden gevormd, die het verslag van het al- deelingsonderzoek moet vaststellen. In een der afdeelingen, die verleden Vrijdag vergaderd was tot behandeling van liet rogee- ringsontworp, werd door een lid dor rechter zijde met het oog hierop gezegd: „l>e linker zijde is meester van den toestand waarop van de linkerzijde geantwoord werd: „Dat is het gevaar om een dergelyk ontwerp in te dienen als men slccüts eene meerderheid van zes stemmen l .„-it." frankrijk. De Senaat heelt, zooais reeds kort werd bericht, aan het einde van het interpellatie debat over de bezwaren, die ondervonden worden bij de invoering van de wet op de ouderdomspensioenen, het volgende besluit genomen: ,,De senaat, gehecht blijvende aan liet beginsel der drievoudige bijdrage van de patroons, de werklieden en den slaat, vertrouwende op de regeering, dat zij de wet op de pensioenen van werklieden en land lieden met evenveel omzichtigheid als vast heid zal toepassen, en rekenend op de re geering om de wijzigingen voor te stellen, waarvan de ondervinding dc noodzakelijk heid zal hebben aangetoond, gaat over tot de orde van den dag". De KauM-r^irt zich Donderdag bezig hou den niet de interpellation, Ndte over dit on derwerp zijn aangekondigd. Dc socialistische partij wil er op aandringen, dat de pensioen gerechtigden reeds op 60-jarigeu leeftijd in bet genot van hun pensioen zullen treden, dat zij niet verplicht zullen zijn bijdragen te betalen, en dat de daardoor ontstaande tekor ten door den staat zullen worden gedekt, die zich de daarvoor benoodigde middelen door eene gepaste belasting op alie erfenissen boven 100,000 frs. zal verschaffen. Engeland. Het lagerhuis hecu eene Kortere vacantie genomen met Pinksteren dan het hooger- nuis. Het heeft zijne zittingen verdaagd tot 13 Juni, maar zal verder nog gedurende de kroniugsdagen vrij af nemen. Tengevolge Aran den uitslag van de volks telling in Enge&aad zal er eene wijziging moe ten plaats lubben in de verdeel.iig van de zetels in het parlement. Gemiddeld zal voort aan één afgevaardigde 73,023 ingezetenen ver tegenwoordigen. Wanneer dal beginsel stipt wordt toegepast, dan zullen er oen aantal veranderingen moeten plaats hebben in de verdeeling van de zetels, die door afgevaar digden van dc steden worden bezet. Die ver- deeLng is nu zeer ongelijk. Zoo heeft Hud- dersfield, met 107,OUO inwoners, slechts één afgevaardigde, da area tegen Bath mei weinig meer dan 50,000 inwoners twee, evenveel als het 101,000 inwoners tellende Halifax en het krasser is (k verhouding tussclien Can* Nog krasser is de verhouding tusscben Can terbury (24,000 inwoners) en Wandsworth (311,000 inwoners); beiden beschikken os-er één zetel. Italië. Rome, 4 Juni. Dc onthulling van het standbeeld voor Koning Victor Emmanuel II heeft hier plaats gehad in tegenwoordigheid van de geheele koninklijke familie, onder wie ook de Koningin-moeder, de Koningin van Portugal en de kinderen, het corps diplo matique, bet parlement, de ministers, alle burgemeesters, enz. De onthulling werd bijgewoond door een buitengewoon talrijk publiek, het weder was prachtig, de geestdrift onbeschrijfelijk. De vorstelijke personen werden, zoowel bij aankomst als bij vertrek, levendig toe gejuicht. Minister-president Giolitti zeide in zijne openingsrede, die grooten bijval vond, dat de aanwezigheid der vertegenwoordigers van de staten, die ltalië's bondgenooten en vrien den zijn, een nieuw bewijs is, dat zij erken nen, dat Italië een vredelievende en bescha vende zending in de wereld te vervuilen heeft. Hij constateerde, dal Italië bij gelegenheid van zijn vijftigjarig feest met voldoening kan terugzien op den weg, dien het lieeft afgelegd op ieder gebied van burgerlijken vooruitgang en da? het dc achting geniet van de geheele wereld. P a r ij s, 4 Juni. President Fallièrcs heeft aan den Koning van Raliê per tele graaf de verzekering gezonden, dat Frank rijk en zijne regeering van harte deelnemen in de feesten ter herinnering aan het roem rijke tijdperk, waarin Italië zijne eenheid tot stand bracht. Hij drukte de beste wen- schen uit voor het welzijn van de konink lijke familie en de grootheid van het ko ninkrijk. De Kamer heeft met '256 tegen 30 stemmen van socialistische en repubnkeinsche io-en besloten over te gaan tol dc beiranüeiing van een wetsontwerp tot het verleenen van een crediet van 50 millioen lire ten behoeve van de artillerie, en heeft daarna dit wetsontwerp zonder debat aangenomen. De minister-president Giolitti, die indertijd met allen nadruk is opgekomen voor den herbouw van Messina en heeft bewerkt, dat alle openbare instellingen en regeeringso. ganen in de slad gevestigd bleven, is bij een bezoek, dat lüj aan dc stad bracht om dc nieuw geLjuwde kwartieren te bezichti gen, met groote geestdrift door de bewoners ontvangen. Van het balkon van het Grand Hotel hield hij eene korte toespraak, waarin hij zeide, dat het steeds als een eerepliohl van de regeering en van de geheele natie moest worden beschouwd Messina uit de puinhoopen tc doen verrijzen. De regeering zou aan dezen plicht niet ontrouw worden; maar ook ieder van de 100,090 Messineeaen, die weder op den geboortegrond zijn samen gekomen, moet met kracht en offervaardig heid. meêwerken aan het groote werk. Zijne slotwoorden, dat geone stad de eensgezinde hulp van de natie méér verdiende dan Mos- sina, dat moedig het sein gegeven had tol voltooiing van de nationale eenheid, hraolif da geestdrift onder de bevolking tot het top- pun*. Spanje- Madrid, 4 Juni. In een onderhoud met een vertegenwoordiger van de Hcraldo verklaarde de minister van buitenlandsche zaken, dat de rogeering het optreden van Frunkrijk tc Fez en den toestand, die daar. van het gevolg is, vereenigbaar acht met de rechten on belangen van Spanje. De besprekingen, die tusscben beide lan den gevoerd zijn, waren juist op deze op vatting gegrond. Oostenrljk-Hongarlje. De Neue Froie Press© bericht, dat de betrek kingen tusscben Keizer Frans Jozef en den troonsopvolger aartshertog Frans Ferdinand vooral in den laatsten tijd van bijzonder ver- trouwelgken aard zijn geweest. De geruchten echter, dat de Keizer een deel van zijne regee- riugsplichlen heeft overgedragen, berusten op eene volkomen dwaling eu op miskenning van dc personen. Dc cousiviaire conventie tusschcn Oosten- rijk-Hongarijc en Bulgarije en de overeen komst betreffende de uitlevering van misda digers zijn in Sofia onderteekend. Daarmoè doel Oostenrijk-Hoiigiarije afstand van da rechten, die tiet kon doen gelden op grond van de vroegere caputulatiën. De Neue l reie Presso teekent hierbij aan, dat de onderteekening van deze overeen komst, waarbij ook nog komt eene tot rege ling van den rechtsbijstand, voor dc betrek kingen luasohen Oostenrijk-!tongarije cn Bul garije eene niet geringe betecikcivis heeft. Daarmee is een weuisoh, die in Bulgarije lang gekoesterd word, vervuld, die r.a de verklaring van de onafhankelijkheid nog vecj krachtiger op den voorgrond is getreden, aervie. Belgrado, 5 Juni. Volgens medcdcc- lingeu uit officieusc bron heeft de minister raad besloten, dat de reis van den Koning naar Parijs om redenen van s'.uut tot liet aanstaande najaar zal worden uitgesteld. Turkije. K o ii s t a n t i n o p 15 Juni Dc zit ting van het parlement is gesloten, zonder dat voor de kwestie der militaire pensioenen eone oplossing is verkregen. De Kamer hand haaft hare opvatting, dat zij aliecn bevoegd is in zaken van budgetrecht. Een te Koustant'uiopel ontvangen telegram van den opperbevelhebber van Albanië be richt oen verder doordriugen van de troepen in het noordelijke bergland van de Malisso- reu. De eerste divisie heeft alle punten tus scben de hoogte van Bridra en Nabau ten noorden van Maiihotti bezet. De tweede di visie verdreef de opstandelingen uit de stel lingen tusschen Veleciko en Rapsa, ten noor den van Biidza. De van Gocsinje uit nade rende colonne Edhe-m had ten noorden van Vaekli een hevigeu strijd om twaalf uren met de ojislandelingcn, die onder talrijke verlie zen op ue vluoht gedreven werden, waarna de colonne over Voekli de inarsch voortzette, waarmee zij de van het zuiden opdringende twee division nadert. Uit Saloniki wordt bericht, dat de drago man van het Duiteahe consulaat du*. Sohwör- beJ naar Ka'isrtina vertrokken is en zich ven daar onder sterk escorte naar Kokinople aal begeven om be beproeven de bevrijding van Richter 4e bespoedigen en maatregelen en 69 va» RUDOLF HERZOG. Dat was Hans Steinherr's laatste gedachte aan Bettina Wittelsbach. „Mama," zei hij, en trachtte opgewekt te schijnen, „lach mij toch uit, omdat ik hier voer u poseer als een toonbeeld van land- zlckigheid. En dan zoo'n voorbeeld als u voor oogen. Is het niet bespottelijk?" „Wil je von Springe niet gaan begroeten en juffrouw Stahl?" vroeg Margot, dadelijk Ingaande op zijn levendigen toon. „Als ik hun gelegen kom?" „Dat zijn twee menschen, wien nooit iets ongelegen komt," lachte Margot opgewekt. „Ga maar naar ze toe. Dan zal ik in dien tusschentijd eens in de keuken kijken, of men daar ook weet, hoe deze dag gevierd moei worden. Vandaag heb ik alles in het honderd laten loopen om mijn jongenl" „Was dal zijn moeder?" vroeg hij zich af, terwijl hij de gang overging. Ze is een echte vrouw geworden, dacht hij vol verba- «ing, mijn verwende, geestigemoeder, die zich helaas zoo dikwijls verveelde, een echte, waarachtige vrouw...... Op zijn bellen bij Ffiedrich Leopold von ëptinge werd de deur niet dadelijk geopend, Öpiar de wachtende hoorë» achter de deur duidelijk verstaanbaar dc stem van den ouden heer „Neen, neen, beste juffrouw Stahl, zegt u dat niet. Ik heb de jongste beenen." „Maar, mijnheer von Springe, daar ben ik toch voor." Toen deden ze samen open. Rechts stond Friedrich Leopold in zijn kamerjapon en links juffrouw Stahl met een wit keuken schort voor. „Daar is Hans! Daar is Hans!" riep Frie drich Leopold. „Dag doctor," zei de oude vrouw afgeme ten, ofschoon er iets in haar stem trilde. Dc oude edelman legde dadelijk beslag op zijn bezoeker. „Hebben we je daar eindelijk weer. oude boemelaar! Mijnheer de doctor moet het me maar vergeven, dat ik je en jij zeg, wanti daar ik nu toch door recht en wet je groot vader ben, kun je me toch niets maken. Hoogstens. Maar natuurlijk, eerst volgens oude, Duitsche gewoonte „Bruderschaft" ge dronken. Juffrouw Stahl, edele burchtvrouw- ik smeek u nederig om een flesch Rauenta- ler." „Rijnwijn, mijnheer von Springe? En dan zulk zwaar goedje?" .Rijnwijn, wien rijnwijn toekomt! En wat is zwaar, als twee krachtige mannen de han den aan het werk slaan? Maar. hoe weet de juffrouw, dat het goedje zoo zwaar is? U hebt zeker zoo heel in stilte met uw" verlof, ik ben zoo vrij....? en hij maakte met zijn hand een beweging alsof hij een glas ledigde. Juffrouw Stahl ging op deze verdachtma king dadelijk naar den kelder, en Friedrich schudde van het lachen. „Zie je, mijn jongen, dat moet je maar goed onthouden voor later. Dat is zoo'n maniertje van mij. daarmee krijg ik alles gedaan." Vijf minuten later zaten ze santen te pra len, alsof ze nooit van elkander geweest wa ren. En telkens, tusscben het gesprek in, zet de oude heer: „Die moeder van jou is toch een charmante vrouw!" Dan klonk hij mei Hans en zei: „Op die lieve Margot. Jongen, jongen, wat zijn we toch blij!" llans begreep niet goed, waarom de oude heer juist dien dag zoo bizonder in zijn schik was niet zijn schoondochter en hij veronder stelde, dat dit zoo het gevoelen was, dat hij haar gewoonlijk toedroeg. „Eenmaal is geen maai, nietwaar juffrouw Stahl? Maar driemaal dat is driemaal. Ons derde glas dus. Wat? Moet ik voor het eten niet meer drinken? O, als u geweten hadt, wie dit derde glas gold, dan hadt u uit louter familie-cgolsme gezwegen. Het derde glas op dat prachtmeisjc, onze Hannes. Merk Stahl. Hij drong de oude vrouw een glas op, boog hoffelijk en liet de glazen tegen elkan der klinken. Hans Steinherr voelde zich lang niet op zijn gemak. Snel tr.;d hQ op de oude vrouw toe en hield haar het glas voor. De oude vrpuw zag hem zonder ecnlge ge moedsbeweging te laten blijken, rustig in dc oogen en klonk met hem. Toen wendde ze zich tot den ouden heer, en ze.i waarschu wend „Mijnheer von Springe, mevrouw Margot cn uw zoon wachten ons over een kwartier aan tafel. En u bent nog in uw kamerjapon!" „Donnerweller," zei Friedrich Leopold, „een beroep op mevrouw Margot betcckcnt zooveel als: „Pink op den naad van de broek 1" Neem me niet kwalijk mijn jongen, dat ik verdwijn; ik laat je, terwijl ik me in gala ga 1 steken, in het beste gezelschap achter." Toen bleef llans met julfrouw Stahl alleen. Ilij zat op zijn stoel, liet bovenlijf voorover gebogen, de armen op de armleuningen, ter- wij! zij heen en weer liep, de tafel opruimde, in de kamer bezig bleef en eindelijk ging zit ten breien. „Weet u nog, juffrouw Stahl, hoe ik op dien Zondag bij u kwam. daar in de Pempef- forlerstrasse en koffie bij u dronk?" „Waarom zou ik dat niet meer weten, doc tor?" „Wat is dat al lang geleden!. Ik was toen nog maar een jongen!" „Dat kan ik niet beoordeekn, doctor." Ze had hem verkeerd uegrepen of verkeerd willen begrijpen, „Hebt u goede berichten van.... van Han nes?" vroeg liij nu eenigc oogenblikkcn. „Dank u. Men moet al blij zijn, als ze gezond blijft." „Bent u dan. bent u dan bevreesd voor haar? Ik bedoel: uw kleindochter gevoelt zich toch goed?" „U bent zeer vriendelijk doctor. Mijn klein dochter heeft tot nu toe nog nooit gedaagd." Weer een pauze, waaraan geen einde scheen te zullen komen. Alleen hot eentonige klik ken der breinaalden. Toen stond llans Steinherr op en ging naar de oude vrouw toe. „Juffrouw Stahl, ik ben naar Düsscldorï teruggekomen, om vrede te sluiten met mijn familieleden, en, als het kan, ook met mij zelf. Mijn moeder helpt mij, Heinrich Springe en de oude heer helpen mij. wilt u ai leen niet?" „Wij zijn toch geen familieleden van u, doctor!" Hans Steinherr klemde dc lippen op elkan der. Toen stak hij "de hand uit en zei zacht: „Kunt u mij vergeven?" De oude vrouw liet liaar breiwerk in der suhoot zinken en keek hem met wijd geopende oogen aan. „Ik hob u niets te vergeven, doctor. Of Jo hanna u iets te vergeven heeft, dat heeft zo mij nooit gezegd." „Toch wel, juffrouw Stahl. U —juist u. U. hebt me eens vol vertrouwen op mijn eer lijkheid in uw huis opgenomen en mij laten blikken in uw krachtig tier leven. Ieder an der zou daardoor gewonnen hebben. „Schaam te is lafheid." zei u toen. Mijn wankclmoo* digheid beeft die woorden droevig bewaar- heid; ik moest eerst nog eens door de leer school gaan, om de waarheid ervan te leeren begrijpen. Julfrouw Stabl, ik J>en nu mol meer lal, ik hen nu alleen nog maar l>c- schaamd. Misschien is het u nog wel (16 moeite waard, deae bekentenis van mij aan t« nemen." Dc oude vrouw schoof onrustig op haar stoel heen en weer. „Als ik u van die schaamte kan afhelpen. Maar goede lessen zijn stroo in plaats van haver." „Vergeef mijl" zei hij r.og eens zacht. Ze keek naar hem op. Zo zag zijn ver moeid gelaat, en dat zoeken naar rufit in zijn oogen Toen stond ze op cn nam zijn hanu. Ze drukte die krachtig en hield ze in de hare. Iets wilde ze toch zeggen. Doch ze knutc slechts, liel zijn hand lo» en ging naar da keuken. IForrf* vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1