Z jr bs.
10d< Jaargaog
Vrijdag 4 Augustus 1911.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De Onvindbare Pimpernel.
K
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
p#r 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per poet- 1.50.
Afzonderlijke nummers0.05.
Peze Courant verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest
dagen
Adrertentifinmededoelingen enz., gelieve men vóór II urn
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers:
Utrechtschestraat 1.
VALKH OFF C°.
Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1—6 regel» f B.BB.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen #5 C«aU bij vooruHbetallllf.
Qrootc letter» naar plaataruimte.
Voor handel en bedrijf beataan zeer voordeéliae bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement BeOe
ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
KIESRECHT.
Pt Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt,
bei oog op de aanstaande stemming ter Ver
ing van een lid van den Gemeenteraad, aan be-
itbbendeii in 'herinnering het bepaalde bij de
57 5S en lót der Kieswet, luidende
Art. 37. Personen, bij wie en bestuurders van bij -
ondernemingen en instellingen, waarbij
innen, die den leeftijd van vijf en twintig jaren
bereikt, in dienstbetrekking zijn, zijn, voor
i*er niet bij algemeenen maatregel van bestuur
tiling is verleend, verplicht te zorgen, dat ieder
dezen, die bevoegd is tot de keuze mede te
rken, gedurende ten minste twee acbtereenvol-
le uren lusachen acht uren des voormiddag»
vijf uren des namiddags daartoe gelegenheid
Art. 58. Personen en bestuurders, in het voor-
ind art kei bedoeld, aijn, voor zoover arbeid
idt verricht in fabrieken of werkplaatsen ver-
iebt te zorgen, dat in het arbeidtrlokaal, en zoo er
lere aibeidslokalon zijn, in het grootste of wel
r dan één arbeidslokaol, gedurende twee
ibdagcn vódr en op den tot stemming bepoatden
op een zichtbare wijze is opgehangen cene door
of van hunnentwege onderteeikende lijst, de
en in het voorgaand artikel bedoeld, vermeldemle,
ir elk afzonderlijk of groepsgewijze of voor allen
icnlijk.
Art. 154. Overtreding van de artt. 57 en 58 dezer
wordt gestraft niet 'hedhtenis van ten hoogste
jntien dagen of geldboete van ten hoogste vijf
twintig gulden,
bovenbedoelde algemcene moaticgel van bestuur,
ptifce is vastgesteld hij Koninklijk besluit van 21
«i 1901 f Staatsblad no. 109) luidt als volgt
Art. 1. Vrijstelling wordt verleend aan de in art
der Kieswet bedoelde personen en bestuurders
m bijzondere instellingen en ondernemingen ten
■riJtei) van bij hen in dienstbetrekking zijnde per-
Uien, welke uithoofde van die dienstbetrekking op
Mdag der stemming tusscben de in vermeld arti-
rl genoemde tijdstippen niet gedurende twee ach-
ireenvolgende uren vertoeven rn de gemeente, op
jelker kiezerslijst zij voorkomen.
Art. 2. Vrijstelling, als omschreven in het voor
land artikel wondt voorts verleend aan genees-
HKÜgen en apothekers ten aaneien van bij hen
i dienstbetrekking zijnde personen, alsmede aan
ersonen en bestuurder» van bijzondere instellingen
ondernemingen ten aanzien van bij hen in dienst-
Ittrekking zijnde ziekenverplegers.
Amersfoort, 3 Augustus 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Spanje in Marokko.
Over de iaiokleiUon, die be El Ksar zijn voor-
evaHen, is hot merkwaardig .stil geworden.
Ie berichten oyer de standjes aan het wed
an de Loskkos getuigden van eene zeer ver-
liüe stemming en de dagbladpers van de lan-
kü aan beide zijden der Pyreneeën bracht
kaar aanleiding daarvan artikelen, die een
ooa ademden alsof zij de voorloopers waren
Van cene oorlogsverklaring. De verantwoor-
lelijke staatslieden waren echter niet zoo heet
[ebakend en zijn lot cene schikking gekomen,
kb verdere incidenten te vermijden. Er is be-
pzki, dat de sjerifische, door Fransche
ttcieren aangevoerde maha 11 a op den linker
Her van de Loekkos moet blijven; als zij op
(leu rechter oever wil overgaan, dan moet
lij vooraf de Spaansohe autoriteiten daarvan
b kennis stellen. Deze bepaling is van ge
dicht, omdat Frankrijk daardoor voor het
trot de vestiging van de Spanjaarden in het
«ordelijk dedl van, Majrokko officieel er-
tent. Dit moet intusschen steunen op een vroe
ger door Spanje verkregen recht; anders zou
Frankrijk zich zeker niet er toe hebben laten
vinden, toe te stemmen tot ectvc gebiedsom-
sdhirijving, die op een haar gelijkt op eene
verdeöling van Marokko.
Van welken aard is nu dit door Spanje ver
kregen recht? Er beslaat tusschen Frankrijk
en Spanje een geheim verdrag, dat in October
1901 gesloten werd. De inhoud is nooit authen
tiek bekend gemaakt, maar op grond van wal
daarover werd medegedeeLd kan men aanne
men, dat Frankrijk den Spanjaarden een be
paalde invloedsssfeer in hei noorden van Ma
rokko heeft toegewezen. Dil is bevestigd door
het feit der vestiging van de Spanjaarden in
Larradhe en El Ksar, waaruit zij door da
Franschen niet konden worden verdreven. De
détails bleven in het duister gehuld. Thans
echter heeft de Figaro daarover ecnigc me-
dicdeelingen gedaan, die wel is waar niet
authentiek zijn. maar todh wel eenig vertrou
wen schijnen te verdienen omdat de zegsman
van de Figaro, die zich noemt „Un renseigné",
zijne mededeelingcn staaft met getuigenissen
uit Spanje. De mcdetleelingen van de Figaro
komen hierop neer:
In 1902, dus twee jaren voor de overeen
komst met Fngclnnd, sloot de minister Del-
cassé met den hertog van Almodovar, minis
ter van Ibudlenkuidschc zakfn in het kabinet-
Sagasla, cene overeenkomst, die ecliler niet
tot uitvoering kwam, omdat het kabincl-§a-
gasta viel en het kabinet-Sifvela, dat daarna
aan het roer kwam, de overeenkomst niet
overnam; hel had bezwaar de verant
woordelijkheid daarvoor op zich te nemen.
Dc overeenkomst kende namelijk aan Spanje
een groot ded van Marokko toe, en wel hel
gansohc noorden tot aan de rivier Seboe, met
inbegrip van de hoofdstad Fez; in dit ge
bied, dat zich van den Atiunlischen oceaan
uitstrekte tot aan de Moeloeja, zou Spanje
eene dergelijke taak hebben te vervullen als
de Eiigelsch-Franscbe overeenkomst van 8
April 1904 aan Frankrijk toewees. Voor de
verplichtingen, die daaraan verbonden wa
ren, schrikten de conservatieven terug; zij
achtten 't voldoende als Spanje zijne Presi
dios behield en daarvan partij trok. Silvela
motiveerde zijne weigering om het verdrag
over te nemen, hiermee dat rekening moest
worden gehouden met Engeland, en met de
bezorgdheid voor verwikkelingen met andere
stalen. Deleassé stool daarop met Engeland
dc overeenkomst van 8 April 1904, waarin
Frankrijk afzag van zijne rechten in Egypte
en New-Foundland, waarvoor Engeland het
Marokko overliet. Maar Engeland stelde eene
voorwaarde: Frankrijk moest Spanje afkoo-
pen. liet gevolg van deze voorwaarde van
Engeland was het Fransch-Spaanschc ge
heime verdrag van October 1904, waarin
Spanje wel niet de Seboe, maar de Loekkos
als zuidelijke grens van zijne invloedssfeer
kreeg.
Dit ingrijpen van Engeland heeft de on
derstaatssecretaris Percy in de zitting van
het lagerhuis van 1 Juni 1905 met de volgen
de woorden uitgedrukt: „Wij hebben er
steeds aan vastgehouden, dat wij met betrek
king tot Marokko geen overeenkomst met
Frankrijk zullen dulden, die mei de onver
vreemdbare rechten van Spanje geen reke
ning houdt, en als wij de Fransch-Engelsche
overeenkomst van April van het vorige jaar
gesloten hebben, dan gebeurde dit slechts
onder de voorwaarden, dat Frankrijk ook
met Spanje eene overeenkomst zou sluiten
en dat die aan ons zou worden voorgelegd".
Als conclusie van de onthullingen in de
Figaro, stelt de Frankf. Zig. hel volgende:
„Wij zien Jioe bngeiaiifi Oen rrauscnen wei
Marokko overlaat, maar gelijktijdig er voor
zorgt, flat. zij niet in Tanger, tegenover Gi
braltar, zich nestelen; hier kunnen de on
gevaarlijke Spanjaarden zich uitbreiden. Wij
zien verder, dat Frankrijk in zijn streven om
zich van geheel Marokko meester tc maken,
een zeer lastigen concurrent moet dulden en
zich van hem niet kan ontdoen; dat zou En
geland niet toelaten. Wij zien eindelijk, dat
de Algccirns-aktc aan flarden gescheurd is in
den strijd van belangen, die wel het gezag
van den sultan als schild gebruiken, maar
in werkelijkheid zich daarom evenmin be
kommeren als om de onschendbaarheid van
zijn land. In Fransche en Spaansche binden
wordt nu veelvuldig een nieuwe conferentie
verlangd; na de ondervinding, die men met
de conferentie van Algeciras heeft opgedaan,
zal dit verlangen bezwaarlijk algemcene toe
stemming vinden, vooral omdat Duitschland
en Frankrijk er niets van willen weten. An
ders zouden zij geene onderhandelingen over
eene afzonderlijke overeenkomst begonnen
zijn".
Duitschland.
Wilhelmshöhe, 3 Augustus. De
keizerin lijdt aan eene lichte keelaandoe
ning.
Engeland.
Londen, 3 Au g. De kanselier der
schatkist Lloyd George deelde bij ontstente
nis van Asquith, die aan heescliheid lijdt,
mede, dat de regeering voornemens is de zit
tingen van het Huis te verdagen van 18 dezer
tot einde October of begin vfln November.
De regeering hoopt, dat het Huis, voor de
verdaging, nog dc resolutie omtrent het toe
kennen van eene vergoeding aan de leden van
het parlement, de wet op de middelen en
andere noodzakelijke financicele maatregelen
zal behandelen.
De motie van afkeuring tegen de regecring
zal behandeld worden op 7 Augustus en de
amendementen van het Hoogerhuis op de
Parliament Bill den daarop volgenden dag.
De minister gaf intusschen te verstaan,
dat de regeering van Balfour de verzekering
wenschte te ontvangen, dat hel debat over de
motie van wantrouwen gevoerd zou worden
op de gewone hoffelijke en eerlijke wijze.
(Toejuichingen van de ministerieelen).
Hij herinnerde er aan, dat Balfour in 1905
van Campbell Bannerman een zelfde belofte
had gevraagd, nadat de liberale oppositie aan
Lyttelton, den staatssecretaris van koloniën,
het spreken had belet.
Hongarije.
Budapest, 3 Aug. De obstructie van
de oppositie tegen de legerwetten duurt
voort.
Twee afgevaardigden kregen onder de zit-
ting hevigen twist; de een gaf den ander een
krachtigcn vuistslag, waarop een buitenge
woon rumoer ontstond.
De president schorste de zitting en verwees
de beide afgevaardigden naar de commissie
van orde.
Rusland.
Petersburg, 3 Aug. Generaal Rein-
bot, de gewezen stedelijke commandant, en zijn
adjunct kolonel Korolki, die wegens ambts
misdrijven waren veroordeeld, hebben van
den Czaar gratie gekregen.
Montenegro.
C e 11 i n j e, 3 A u g. De minister van oor
log heeft zijn ontslag gevraagd wegens een
i ut eiwlatioe -quaes* ie
TurkUti
C e t t i n j e, 3 A u g. De Turkscbc gezant
heeft heden de overeenkomst betreffende de
amnestie medegedeeld aan de te Podgoriwa
vergaderde hoofden der opstandelingen. Dit
geschiedde in tegenwoordigheid van den mi
nister van binivcnlundsdK.' zaken van Monte
negro, wien een onderteekend afschrift van
het aocoord werd overhandigd. De minister
verklaarde, dat liet de wil van den Koning
is, dat de opstand terstond ophoudt en dat
de Malissoren onmiddellijk zullen huiswaarts
keeren. Heden wordt daarmee begonnen.
Konstanlinopel, 3 Aug. De vali
van Uskjub telegrafeerde, dat alle politieke
vluchtelingen uit den omtrek van Diakova
hunne onderwerping hebben aangeboden.
De aan de Malissoren gedane concession
omvatten: liet verlecncn van cene amnes
tie, het recht om den militairen dienst in
Sk atari en Konstanlinopel te vervullen,
voorkeur van de Albaneesch sprekende be
volking voor de Malissia, kwijtschelding van
twee jaren bekisting, vaststelling van do
schapenbelasting op een piaster, vergunning
toi het dragen van wapens, behalve in ste
den en op mairkten, oprichting van scholen
op staatskosten, aanleg van wogen, herbouw
van verwoeste huizeu, gift van den sultian
bedragende 10,000 Turksche ponden als
schadevergoeding aan de Malissoren en on
derhoud van de terugkeerenden tot aan den
oogst.
De huiswaarts keerenden zullen dagelijks
•een half kito mails per persoon en voorschot
ten in gekt ontvangen, totdat zij zelf in hun
onderhoud kunnen voorzien. Het dragen van
wapenen in de bazars en dc steden is voor
de geheele bevolking verboden. Een jaar
van den dienstplicht moei in Konslantinopcl
worden doorgebracht.
Wat de vraag een er schadevergoeding van
Montenegro betreft, waartegen de regecring
zich verzet, verluidt, dat die bij gelegenheid
zal worden geregeld door een geschenk van
den sulten aan Koning Ntklta uil hot ge
heime fonds.
Marokko.
Parijs, 3 Aug. De president van den
ministerraad cm de minister van buiteuLand-
sche zaken beraudslaagden langen tijd in
verband met de Fransch-Duitsche onderhan
delingen. Deze ondcrliandelingen blijven
een normaal verloop houden.
Londen, 3 Aug. Men heolit niet veel ge
wicht aan de optimistische beriohitan uit
Berlijn, welke door sommige bladen wor
den verspreid, daar Duitschland's eischen)
steeds buiiteusporig zijn.
L on den, 4 Au g. De Standard ver
neemt uit betrouwbare diplomatieke bron,
dat de punten van geschil tusschen Frank
rijk en Duitschland in hoofdzaak gcregekl
zijn, ofschoon vele détails nog moeten wor
den gesdhikt.
Op de onthleUingen van 4e Figaro over dc
geheime verdragen, die met Spanje moeten
zijn gesloten terwijl Defcassé minister van
bu.tenlandschc zaken in Frankrijk was, js
een antwoord gevolgd in de Excelsior, da*
vermoedelijk tot Delcassé zelf is terug te
brengen. Het bericht van «en reeds in bet
jaar 1002 gesloten verdrag wordt tegenge
sproken; over libel verdrag van 1904 worden
mededeel ingen gedaan, die nog al afwijken
van wat tot dusver was verteld. Zij gewagen
van eene indccling in invteedseónos, waarbij
aan Spanje een cvolutiegcbied werd toege
kend. dat bet Rif omvat en omstreeks 45
KM. in 4e kleinste en 75 KM. in de grootste
breedte meet. Wal Tanger betreft, bepaalde
het geheime contract eene soort internatio
nalisatie, ongeveer overeenkomende met den
toestand, die voor Sjanghai geregeld is.
Hieraan wordt nog toegevoegd eene ont
hulling, die juist voor den actueclen toestand
van bcteekenfe is; er wordt gezegd: „De ge
wichtigste clausule van het geheime verdrag,
waarvan merkwaardig genoeg niemand
spreekt, bevat dc verplichting voor de beiKlc
contractcerende partijen om den sultan ic
erkennen en liet verbod om afzonderlijk zijn
oppergezag te kunnen opzeggen. Men kan
zeggen, dat deze clausule <le toekomstige
rechten van ons land in voldoende grenzen
voorbehoudt. Het verdrag van 1904 verhoogt
zijn vroegere© invloed niet vtan beteekonis,
daargelaten wat Tanger betreft, dat Enge
land zoo min als de Middellandsche xec-
slaten in ons bozit zouden hebben willen
zien. Daarentegen verkenen de handhaving
van het gezag van den sultan en hel feit, dat
Spanje zich daarbij neerlegt, aan Frankrijk,
den beschermer van dozen beexscher, cene
bevoorrechte .stelling. Kan men hot geheime
verdrag van 1904 bekend maken? De minister
van buitenlandscfce zaken zal zich zonder
twijfel daarentegen op dit oogenblik vereel
ten. Hij zal evenais wij vinden, dat thans
redenen van binnenlandzche politiek niet
geruchtmakende kennisgevingen over zulke
onderwerpen kunnen rechtvaardigen.'L
Vereen igtte Staten.
Washington, 3 A u g. Het Engelsdh-
Amerikaanehe en het Fransèh-Amerika ansdhe
arbitrage-verdrag zijn licdennamiddag getee-
kend.
AlUrtei.
B e r 1 ij n, 4 A u g. De beeldhouwer prof.
Reiohojd Begas is gisterenavond overleden.
L o u d e ii, 3 Aug. licdennamiddag is in
dc Loudensche Kamer van Koophandel, in
bijiZiju van Sir Albert ltoUil ah Ixamiddc-
laar, een coufcrenlie gebonden wan arbei
ders en patroons.
De besprekingen zullen morgen worden
hervat; dan zullen van beide zijden vol
ledige inlichtingen worden verschaft.
Volgens eene verklaring van den arbei-
dersaigevaardigde in he»t parlament Will
Thorue, hostaal er kam, dat tegen Zaterdag
«en schikking lot stand komt.
Londen, 3 Aug. De staking te Liver
pool is geëindigd. De patroons hebben de
dokwcrkcrsverecniging erkend.
Triest, 3 Aug. Roden is een nieuw ge
val van cholera geconstateerd.
l>e Staatscourant van Vrijdag 4 Augus
tus bevat o. m. de volgende Koninklijke be
sluiten:
benoemd tot vice-consul te Brussel G. L.
van der Waarden;
in dc orde van den Ncd. Leeuw tot rid
der mr. D. Ragay, wethouder; in die van
Oranje-Nassau tot commandeur mr. F. D.
graaf Schinuneipennindk. Commissaris der
Koningin in de provincie Utrecht; tot ridder
J. M. P. Hartev raadslid; C. van Veldhuizen,
brandweercommandant; mevrouw M. Muller
Lulofs, presidente van dc Vereend ging Ar
menzorg;
verleend de zilveren cere^medaiüe aan H-
Naar hrt Engtisck
I TA*
BARONESSE ORCZY.
Hoe goed herinnerde zij zich nog horen
tocht naar Calais, in gezelschap van Sir
Andrew Foulkes, nu juist een jaar geleden!
Het geluk had haar toen gediend, haar in
Haat .gesteld (baren echtgenoot behulpzaam
te zijn, al was het enkel door Oiauvelins
aandacht een wijle af te leiden op haar per
soon. De hemel kon het weten, ze had dit-
tuaal maar weinig hoop hem nuttig te zul
len zijn, een angstig voorgevoel zeide haar
dat het noodlot thans haar te machtig was!
- dat de stoutmoedige waaghals te vaak
siju teven op het spel zc'te, dc teerling had
geworpen en den inzet verloren
la den zak van haar robe voelde ze den
Woarpen kunt van het pnpior, da* Dés'wée
Candeillc ouder de rozen van liet jwrk voor
Ei ar had aobl ei-gelaten. Ze bad dit toen na
genoeg werktuigelijk opgeraapt en het weg-
■**opt. nauwelijks zich bewust van wa* zij
detxl. Wat ook dc beweegreden der Fran-
•che tooneelvpeelsler moge geweest rijnmet
bel paspoort te haver beschikking te stellen,
Margueiilf was er haar dankbaar voor tin
den grond van haar iinrt. Aon de actrice, die
gewantrouwd Imd, «mi ze haar levensge
luk verschuldigd zijn!
Ceen oogenblik wankelde ze in haar besluit.
Percy had haar niet ,met zich willen nemen:
dit was begrijpelijk. Ze liad er niet aan mo
gen denken, noch minder het verwachten.
Maar zij, v»i don andoren kant, tkoai in En-
gelatul niet blijven op „Bfofceney Manor",
terwijl iederen dag, op ieder aiur de doodie-
lijke val, door CUauvelin gezel voor De Roo-
dc Pimpernel, zich boa-en diens dierbaar
hoofd kon sluiten. Ze zou kra-nkziainig wor
den, zoo ze achterbleef. Naardien er mu voor
Percy geen kans bestemd oan 4c ontsnappen,
daar hij overeen was gekomen zijn doods
vijand te ontmoeten op een bepaatldc plaats
en aangegeven uur, zou ze hem niet in zijn
bewegingen belemmeren. Daarenboven ken
de ze nu uitvluchten genoeg, verschillende
praktijken en vermommingen, om Gbauvc-
ïih's waakzaamheid te ontgaan.... tenzij Per
cy bare persoonlijke hulp mocht noodig heb
ben, cn dan zou ze op het appèl zijn.
Neen! zij kou hein niet in den weg 6taan.
Ze had een paspoort in haar zak, aMes was
in orde, niemand kon liióir moeilijkheden
in den weg leggen, ze kon komen on ga am
naar verkiezing. Er waren vele hardloopen-
>de paarden in de stallen, vele vertrouwde
dienaren om snel en stilzwijgend haar be
velen uit lc voeren. De huishouding van
„Blakeney Manor" was gewoon geraakt aan
plotseling reizen van den baron, aan diens
afwezigheid van verscheidene dagen, ml
niemand anders oin hem te bedienen dan
Benyon, zijn vertrouwden adjudant. *iet
personeel onthield zich van opfeikingen.
Bah! zoo ®e ook een keer hun tongen roer
den over het eensklaps opgekomen plan der
barones om naar Dover tc vertrekken, al
waren er een tiental dagen inee gemoeid,
welnu, wat zou dat, het kon haar niet sche
len 1
Hel kasteel langs gaande, bereikte ze dc
stallen. Een paar (knechts waren nog Ibezig.
Dezen gaf zij orders een rijtuig me* vierspan
gereed1 te houden, en ging alsloen naar het
buis terug
De gang doorkomende, passeerde ze de
logeerkamer van Juliette de Marny. Een
oogenblik aarzelde ze, doch weldra klopte
fee aan de deur.
Juliette had zich nog niet ter ruste bege
ven, zelf deed ze open. Blijkbaar had ze
niet kunnen slapen, heur haar hing los over
de schouders, en een uitdrukking van groo-
ten angst lag op Itaar jeudig gezicht
.Juliette,zei Marguerite haastig fluiste
rend, op het oogenblik dat ze de deur ach
ter zich sloot. ,,Ik ga naar Frankrijk, om
met dien vijand te duelleercn. Dat tweege
vecht is niet anders dan een valstrik, men
wil Percy vangen cn ter dood brengen. Ik
heb tijdens mijn afwezigheid uw hulp noo
dig, hier in huis."
„Ik zou mijn leven voor u geven, Lady
Blakeney," zei Juliette eenvoudig, „be
hoort dit hem niet, nu hij het mijne gered
heeft?"
„Het is alleen maar wat tegenwoordig
heid van geest, wat koelbloedigheid en ge
duld, dat ik van u verlang, lieve," zei Mar
guerite. „Gij natuurlijk weet wie uw red
der was, daarom zult ge mijne vrees begrij
pen. Tot gisterenavond twijfelde ik uog aan
hetgeen ühauvelin al of niet kon weten,
doch thans is alle onzekerheid voorbij. Hij
en het Fransche Schrikbewind zijn in erva
ring gekomen dat De Roode Pimpernel en
Percy Blakeney een en dezelfde persoon is.
Het geheole tooneel van den vooravond was
afgesproken werk: gij en ik, alle aanwezi
gen en die demoiselle Candeille, allen wa
ren .wij poppen, die naar de pijpen van dien
geïncarmcrden duivel moesten dansen. Ook
liet duel was van tc voren beraamd!... Zoo
gij haar niet had uitgetart, zou toch een
twist tusschen baar cn mij of met een mij
ner gasten zijn uitgelokt, op een of andere
manier... Ik wilde u dil zeggen, opdat ge
u uict zoudt kwellen niet de gedachte dat gij
in een of ander opzicht u het gebeurde hebt
te wijten... Dit is niet het geval.... Chauve-
lin had alles zoo beschiktGij waart
slechts het werktuig.... evenals ik.... Ge
moet dit begrijpen en ook gclooven... Per
cy zou ongaarne zien dat ge u er een ver
wijt van maaktDc uitdaging moest vol
gen, neen, Cbauvelin iiad cr voor gezorgd
dtat ze konion zou, tot iederen prijsem zoo
gij in gebreke waart gebleven hem tot werk
tuig te dienen, hij zou cr dra iets anders op
hebben geweten! Gelooft ge dit nu?"
„Ik geloof dat u een engel zijt van goed
heid, Lady Blakeney," antwoordde Juliette,
met moeite haar tranen bedwingend, „en
dc veilige vrouw ter wereld, waardig om
de echtgenoote te zijn van zulk een man.
„Maar," drong Marguerite krachtig aan,
toen het jonge meisje haar koude hand vat
te, deze zachtjes streelde cn met dankbare
kussen bedekte, „maar zoo... zoo er iets
gebeurt.... later. moet ge stellig gcloovew
er geeii part of deel aan te hebbeu... dat ge
geheel onschuldig eraan zijt.. een blool
werktuig waart meer mat!..."
„God zegenc u voor deze gevoelensl"
„Gij zult het gelooven?"
„Ik zal helt"
„En nu, wat aangaat mijn Verzoek," her
vatte Lady Blakeney op kalmer, meer zakc-
tijken toon. „Gij moet mij hier in mijn af
wezigheid vervangen, zoo bij gelegenheid
en zoo natuurlijk mogelijk leks* cn uitlog
geven dat ik vertrokken ben, om mijn ccht-
genoo-t voor «enige dogen op zijn jacht. „De
Dey dream" te vergeaó&en. Luicfcc, mijn ka
menier, r> een vertrouwde en weet een ge
heim te bew»r«»; zij zal voor en hot perso
neel de tussahenpenpoon zijn, om een aanne
melijk verhaaltje samen te flansen. Aan
ioder, die een bezoek brengt, of met wien
ge ocuk van onzen kring moogt in aanraking
komen, zult ge hetzelfde verhaal opdlsschcn
cu zoo ge bij iemand iets bespeurt van ongc-
Jotovigheéd, aht ge hoort flutocren dat cr
een geheim achter steekt welnu, laai dc
praatzieke wereld haar gang gaan ik be
kreun er me vabtrekt niPt om. Ze zuitent
spoedig genoeg ervan hebban mijn doen
en laten uit vorsohen, en na mijn goeden
naam tetwa* bczwiaJtkt lie bebben, mij met
rus*: kilen. Maar Sar Aatderw Fouihoes,"
voegde Marguerite er ernstdg aan toe,
,jno<^gt ge de volle waarheid zeggen aan
gaande mijn persoon. HQ begrijpt dat udks
en maakt er gebruik van, zaooats hij het za
kelijk oordeelt"
„Ik jtal aWes doen, Laidy Bteiketiey, zoo-
ate u bet vetrtlangt, on ben cr trotsoh op1 u
vatn dienst lc mogen rijn. Wanneer denkt
u te (Vertrekken?
„Terstond. Vaarwel, Juliette."
Zij lxH\g ri<h naar het jonge meisje, zoen
de haar iim-ig op he* voorhoofd» naar Fran
sche manier, en zweefde akfloeu even spoe-
dliig het vertrék ui* als zij er was ingekomen.
Juliette, nutuur!ijk, traohtte niet haar op te
houden, nu hare gastvrouwe iedere minuut
'als gewonnen moest rekenen.
Wordt vtrvolffd.