Z jr bs. 10d< Jaargaog Vrijdag 4 Augustus 1911. BUITENLAND. BINNENLAND. FEUILLETON. De Onvindbare Pimpernel. K AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: p#r 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per poet- 1.50. Afzonderlijke nummers0.05. Peze Courant verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest dagen Adrertentifinmededoelingen enz., gelieve men vóór II urn 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: Utrechtschestraat 1. VALKH OFF C°. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Van 1—6 regel» f B.BB. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen #5 C«aU bij vooruHbetallllf. Qrootc letter» naar plaataruimte. Voor handel en bedrijf beataan zeer voordeéliae bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement BeOe ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. KIESRECHT. Pt Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt, bei oog op de aanstaande stemming ter Ver ing van een lid van den Gemeenteraad, aan be- itbbendeii in 'herinnering het bepaalde bij de 57 5S en lót der Kieswet, luidende Art. 37. Personen, bij wie en bestuurders van bij - ondernemingen en instellingen, waarbij innen, die den leeftijd van vijf en twintig jaren bereikt, in dienstbetrekking zijn, zijn, voor i*er niet bij algemeenen maatregel van bestuur tiling is verleend, verplicht te zorgen, dat ieder dezen, die bevoegd is tot de keuze mede te rken, gedurende ten minste twee acbtereenvol- le uren lusachen acht uren des voormiddag» vijf uren des namiddags daartoe gelegenheid Art. 58. Personen en bestuurders, in het voor- ind art kei bedoeld, aijn, voor zoover arbeid idt verricht in fabrieken of werkplaatsen ver- iebt te zorgen, dat in het arbeidtrlokaal, en zoo er lere aibeidslokalon zijn, in het grootste of wel r dan één arbeidslokaol, gedurende twee ibdagcn vódr en op den tot stemming bepoatden op een zichtbare wijze is opgehangen cene door of van hunnentwege onderteeikende lijst, de en in het voorgaand artikel bedoeld, vermeldemle, ir elk afzonderlijk of groepsgewijze of voor allen icnlijk. Art. 154. Overtreding van de artt. 57 en 58 dezer wordt gestraft niet 'hedhtenis van ten hoogste jntien dagen of geldboete van ten hoogste vijf twintig gulden, bovenbedoelde algemcene moaticgel van bestuur, ptifce is vastgesteld hij Koninklijk besluit van 21 «i 1901 f Staatsblad no. 109) luidt als volgt Art. 1. Vrijstelling wordt verleend aan de in art der Kieswet bedoelde personen en bestuurders m bijzondere instellingen en ondernemingen ten ■riJtei) van bij hen in dienstbetrekking zijnde per- Uien, welke uithoofde van die dienstbetrekking op Mdag der stemming tusscben de in vermeld arti- rl genoemde tijdstippen niet gedurende twee ach- ireenvolgende uren vertoeven rn de gemeente, op jelker kiezerslijst zij voorkomen. Art. 2. Vrijstelling, als omschreven in het voor land artikel wondt voorts verleend aan genees- HKÜgen en apothekers ten aaneien van bij hen i dienstbetrekking zijnde personen, alsmede aan ersonen en bestuurder» van bijzondere instellingen ondernemingen ten aanzien van bij hen in dienst- Ittrekking zijnde ziekenverplegers. Amersfoort, 3 Augustus 1911. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Politiek Overzicht Spanje in Marokko. Over de iaiokleiUon, die be El Ksar zijn voor- evaHen, is hot merkwaardig .stil geworden. Ie berichten oyer de standjes aan het wed an de Loskkos getuigden van eene zeer ver- liüe stemming en de dagbladpers van de lan- kü aan beide zijden der Pyreneeën bracht kaar aanleiding daarvan artikelen, die een ooa ademden alsof zij de voorloopers waren Van cene oorlogsverklaring. De verantwoor- lelijke staatslieden waren echter niet zoo heet [ebakend en zijn lot cene schikking gekomen, kb verdere incidenten te vermijden. Er is be- pzki, dat de sjerifische, door Fransche ttcieren aangevoerde maha 11 a op den linker Her van de Loekkos moet blijven; als zij op (leu rechter oever wil overgaan, dan moet lij vooraf de Spaansohe autoriteiten daarvan b kennis stellen. Deze bepaling is van ge dicht, omdat Frankrijk daardoor voor het trot de vestiging van de Spanjaarden in het «ordelijk dedl van, Majrokko officieel er- tent. Dit moet intusschen steunen op een vroe ger door Spanje verkregen recht; anders zou Frankrijk zich zeker niet er toe hebben laten vinden, toe te stemmen tot ectvc gebiedsom- sdhirijving, die op een haar gelijkt op eene verdeöling van Marokko. Van welken aard is nu dit door Spanje ver kregen recht? Er beslaat tusschen Frankrijk en Spanje een geheim verdrag, dat in October 1901 gesloten werd. De inhoud is nooit authen tiek bekend gemaakt, maar op grond van wal daarover werd medegedeeLd kan men aanne men, dat Frankrijk den Spanjaarden een be paalde invloedsssfeer in hei noorden van Ma rokko heeft toegewezen. Dil is bevestigd door het feit der vestiging van de Spanjaarden in Larradhe en El Ksar, waaruit zij door da Franschen niet konden worden verdreven. De détails bleven in het duister gehuld. Thans echter heeft de Figaro daarover ecnigc me- dicdeelingen gedaan, die wel is waar niet authentiek zijn. maar todh wel eenig vertrou wen schijnen te verdienen omdat de zegsman van de Figaro, die zich noemt „Un renseigné", zijne mededeelingcn staaft met getuigenissen uit Spanje. De mcdetleelingen van de Figaro komen hierop neer: In 1902, dus twee jaren voor de overeen komst met Fngclnnd, sloot de minister Del- cassé met den hertog van Almodovar, minis ter van Ibudlenkuidschc zakfn in het kabinet- Sagasla, cene overeenkomst, die ecliler niet tot uitvoering kwam, omdat het kabincl-§a- gasta viel en het kabinet-Sifvela, dat daarna aan het roer kwam, de overeenkomst niet overnam; hel had bezwaar de verant woordelijkheid daarvoor op zich te nemen. Dc overeenkomst kende namelijk aan Spanje een groot ded van Marokko toe, en wel hel gansohc noorden tot aan de rivier Seboe, met inbegrip van de hoofdstad Fez; in dit ge bied, dat zich van den Atiunlischen oceaan uitstrekte tot aan de Moeloeja, zou Spanje eene dergelijke taak hebben te vervullen als de Eiigelsch-Franscbe overeenkomst van 8 April 1904 aan Frankrijk toewees. Voor de verplichtingen, die daaraan verbonden wa ren, schrikten de conservatieven terug; zij achtten 't voldoende als Spanje zijne Presi dios behield en daarvan partij trok. Silvela motiveerde zijne weigering om het verdrag over te nemen, hiermee dat rekening moest worden gehouden met Engeland, en met de bezorgdheid voor verwikkelingen met andere stalen. Deleassé stool daarop met Engeland dc overeenkomst van 8 April 1904, waarin Frankrijk afzag van zijne rechten in Egypte en New-Foundland, waarvoor Engeland het Marokko overliet. Maar Engeland stelde eene voorwaarde: Frankrijk moest Spanje afkoo- pen. liet gevolg van deze voorwaarde van Engeland was het Fransch-Spaanschc ge heime verdrag van October 1904, waarin Spanje wel niet de Seboe, maar de Loekkos als zuidelijke grens van zijne invloedssfeer kreeg. Dit ingrijpen van Engeland heeft de on derstaatssecretaris Percy in de zitting van het lagerhuis van 1 Juni 1905 met de volgen de woorden uitgedrukt: „Wij hebben er steeds aan vastgehouden, dat wij met betrek king tot Marokko geen overeenkomst met Frankrijk zullen dulden, die mei de onver vreemdbare rechten van Spanje geen reke ning houdt, en als wij de Fransch-Engelsche overeenkomst van April van het vorige jaar gesloten hebben, dan gebeurde dit slechts onder de voorwaarden, dat Frankrijk ook met Spanje eene overeenkomst zou sluiten en dat die aan ons zou worden voorgelegd". Als conclusie van de onthullingen in de Figaro, stelt de Frankf. Zig. hel volgende: „Wij zien Jioe bngeiaiifi Oen rrauscnen wei Marokko overlaat, maar gelijktijdig er voor zorgt, flat. zij niet in Tanger, tegenover Gi braltar, zich nestelen; hier kunnen de on gevaarlijke Spanjaarden zich uitbreiden. Wij zien verder, dat Frankrijk in zijn streven om zich van geheel Marokko meester tc maken, een zeer lastigen concurrent moet dulden en zich van hem niet kan ontdoen; dat zou En geland niet toelaten. Wij zien eindelijk, dat de Algccirns-aktc aan flarden gescheurd is in den strijd van belangen, die wel het gezag van den sultan als schild gebruiken, maar in werkelijkheid zich daarom evenmin be kommeren als om de onschendbaarheid van zijn land. In Fransche en Spaansche binden wordt nu veelvuldig een nieuwe conferentie verlangd; na de ondervinding, die men met de conferentie van Algeciras heeft opgedaan, zal dit verlangen bezwaarlijk algemcene toe stemming vinden, vooral omdat Duitschland en Frankrijk er niets van willen weten. An ders zouden zij geene onderhandelingen over eene afzonderlijke overeenkomst begonnen zijn". Duitschland. Wilhelmshöhe, 3 Augustus. De keizerin lijdt aan eene lichte keelaandoe ning. Engeland. Londen, 3 Au g. De kanselier der schatkist Lloyd George deelde bij ontstente nis van Asquith, die aan heescliheid lijdt, mede, dat de regeering voornemens is de zit tingen van het Huis te verdagen van 18 dezer tot einde October of begin vfln November. De regeering hoopt, dat het Huis, voor de verdaging, nog dc resolutie omtrent het toe kennen van eene vergoeding aan de leden van het parlement, de wet op de middelen en andere noodzakelijke financicele maatregelen zal behandelen. De motie van afkeuring tegen de regecring zal behandeld worden op 7 Augustus en de amendementen van het Hoogerhuis op de Parliament Bill den daarop volgenden dag. De minister gaf intusschen te verstaan, dat de regeering van Balfour de verzekering wenschte te ontvangen, dat hel debat over de motie van wantrouwen gevoerd zou worden op de gewone hoffelijke en eerlijke wijze. (Toejuichingen van de ministerieelen). Hij herinnerde er aan, dat Balfour in 1905 van Campbell Bannerman een zelfde belofte had gevraagd, nadat de liberale oppositie aan Lyttelton, den staatssecretaris van koloniën, het spreken had belet. Hongarije. Budapest, 3 Aug. De obstructie van de oppositie tegen de legerwetten duurt voort. Twee afgevaardigden kregen onder de zit- ting hevigen twist; de een gaf den ander een krachtigcn vuistslag, waarop een buitenge woon rumoer ontstond. De president schorste de zitting en verwees de beide afgevaardigden naar de commissie van orde. Rusland. Petersburg, 3 Aug. Generaal Rein- bot, de gewezen stedelijke commandant, en zijn adjunct kolonel Korolki, die wegens ambts misdrijven waren veroordeeld, hebben van den Czaar gratie gekregen. Montenegro. C e 11 i n j e, 3 A u g. De minister van oor log heeft zijn ontslag gevraagd wegens een i ut eiwlatioe -quaes* ie TurkUti C e t t i n j e, 3 A u g. De Turkscbc gezant heeft heden de overeenkomst betreffende de amnestie medegedeeld aan de te Podgoriwa vergaderde hoofden der opstandelingen. Dit geschiedde in tegenwoordigheid van den mi nister van binivcnlundsdK.' zaken van Monte negro, wien een onderteekend afschrift van het aocoord werd overhandigd. De minister verklaarde, dat liet de wil van den Koning is, dat de opstand terstond ophoudt en dat de Malissoren onmiddellijk zullen huiswaarts keeren. Heden wordt daarmee begonnen. Konstanlinopel, 3 Aug. De vali van Uskjub telegrafeerde, dat alle politieke vluchtelingen uit den omtrek van Diakova hunne onderwerping hebben aangeboden. De aan de Malissoren gedane concession omvatten: liet verlecncn van cene amnes tie, het recht om den militairen dienst in Sk atari en Konstanlinopel te vervullen, voorkeur van de Albaneesch sprekende be volking voor de Malissia, kwijtschelding van twee jaren bekisting, vaststelling van do schapenbelasting op een piaster, vergunning toi het dragen van wapens, behalve in ste den en op mairkten, oprichting van scholen op staatskosten, aanleg van wogen, herbouw van verwoeste huizeu, gift van den sultian bedragende 10,000 Turksche ponden als schadevergoeding aan de Malissoren en on derhoud van de terugkeerenden tot aan den oogst. De huiswaarts keerenden zullen dagelijks •een half kito mails per persoon en voorschot ten in gekt ontvangen, totdat zij zelf in hun onderhoud kunnen voorzien. Het dragen van wapenen in de bazars en dc steden is voor de geheele bevolking verboden. Een jaar van den dienstplicht moei in Konslantinopcl worden doorgebracht. Wat de vraag een er schadevergoeding van Montenegro betreft, waartegen de regecring zich verzet, verluidt, dat die bij gelegenheid zal worden geregeld door een geschenk van den sulten aan Koning Ntklta uil hot ge heime fonds. Marokko. Parijs, 3 Aug. De president van den ministerraad cm de minister van buiteuLand- sche zaken beraudslaagden langen tijd in verband met de Fransch-Duitsche onderhan delingen. Deze ondcrliandelingen blijven een normaal verloop houden. Londen, 3 Aug. Men heolit niet veel ge wicht aan de optimistische beriohitan uit Berlijn, welke door sommige bladen wor den verspreid, daar Duitschland's eischen) steeds buiiteusporig zijn. L on den, 4 Au g. De Standard ver neemt uit betrouwbare diplomatieke bron, dat de punten van geschil tusschen Frank rijk en Duitschland in hoofdzaak gcregekl zijn, ofschoon vele détails nog moeten wor den gesdhikt. Op de onthleUingen van 4e Figaro over dc geheime verdragen, die met Spanje moeten zijn gesloten terwijl Defcassé minister van bu.tenlandschc zaken in Frankrijk was, js een antwoord gevolgd in de Excelsior, da* vermoedelijk tot Delcassé zelf is terug te brengen. Het bericht van «en reeds in bet jaar 1002 gesloten verdrag wordt tegenge sproken; over libel verdrag van 1904 worden mededeel ingen gedaan, die nog al afwijken van wat tot dusver was verteld. Zij gewagen van eene indccling in invteedseónos, waarbij aan Spanje een cvolutiegcbied werd toege kend. dat bet Rif omvat en omstreeks 45 KM. in 4e kleinste en 75 KM. in de grootste breedte meet. Wal Tanger betreft, bepaalde het geheime contract eene soort internatio nalisatie, ongeveer overeenkomende met den toestand, die voor Sjanghai geregeld is. Hieraan wordt nog toegevoegd eene ont hulling, die juist voor den actueclen toestand van bcteekenfe is; er wordt gezegd: „De ge wichtigste clausule van het geheime verdrag, waarvan merkwaardig genoeg niemand spreekt, bevat dc verplichting voor de beiKlc contractcerende partijen om den sultan ic erkennen en liet verbod om afzonderlijk zijn oppergezag te kunnen opzeggen. Men kan zeggen, dat deze clausule <le toekomstige rechten van ons land in voldoende grenzen voorbehoudt. Het verdrag van 1904 verhoogt zijn vroegere© invloed niet vtan beteekonis, daargelaten wat Tanger betreft, dat Enge land zoo min als de Middellandsche xec- slaten in ons bozit zouden hebben willen zien. Daarentegen verkenen de handhaving van het gezag van den sultan en hel feit, dat Spanje zich daarbij neerlegt, aan Frankrijk, den beschermer van dozen beexscher, cene bevoorrechte .stelling. Kan men hot geheime verdrag van 1904 bekend maken? De minister van buitenlandscfce zaken zal zich zonder twijfel daarentegen op dit oogenblik vereel ten. Hij zal evenais wij vinden, dat thans redenen van binnenlandzche politiek niet geruchtmakende kennisgevingen over zulke onderwerpen kunnen rechtvaardigen.'L Vereen igtte Staten. Washington, 3 A u g. Het Engelsdh- Amerikaanehe en het Fransèh-Amerika ansdhe arbitrage-verdrag zijn licdennamiddag getee- kend. AlUrtei. B e r 1 ij n, 4 A u g. De beeldhouwer prof. Reiohojd Begas is gisterenavond overleden. L o u d e ii, 3 Aug. licdennamiddag is in dc Loudensche Kamer van Koophandel, in bijiZiju van Sir Albert ltoUil ah Ixamiddc- laar, een coufcrenlie gebonden wan arbei ders en patroons. De besprekingen zullen morgen worden hervat; dan zullen van beide zijden vol ledige inlichtingen worden verschaft. Volgens eene verklaring van den arbei- dersaigevaardigde in he»t parlament Will Thorue, hostaal er kam, dat tegen Zaterdag «en schikking lot stand komt. Londen, 3 Aug. De staking te Liver pool is geëindigd. De patroons hebben de dokwcrkcrsverecniging erkend. Triest, 3 Aug. Roden is een nieuw ge val van cholera geconstateerd. l>e Staatscourant van Vrijdag 4 Augus tus bevat o. m. de volgende Koninklijke be sluiten: benoemd tot vice-consul te Brussel G. L. van der Waarden; in dc orde van den Ncd. Leeuw tot rid der mr. D. Ragay, wethouder; in die van Oranje-Nassau tot commandeur mr. F. D. graaf Schinuneipennindk. Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht; tot ridder J. M. P. Hartev raadslid; C. van Veldhuizen, brandweercommandant; mevrouw M. Muller Lulofs, presidente van dc Vereend ging Ar menzorg; verleend de zilveren cere^medaiüe aan H- Naar hrt Engtisck I TA* BARONESSE ORCZY. Hoe goed herinnerde zij zich nog horen tocht naar Calais, in gezelschap van Sir Andrew Foulkes, nu juist een jaar geleden! Het geluk had haar toen gediend, haar in Haat .gesteld (baren echtgenoot behulpzaam te zijn, al was het enkel door Oiauvelins aandacht een wijle af te leiden op haar per soon. De hemel kon het weten, ze had dit- tuaal maar weinig hoop hem nuttig te zul len zijn, een angstig voorgevoel zeide haar dat het noodlot thans haar te machtig was! - dat de stoutmoedige waaghals te vaak siju teven op het spel zc'te, dc teerling had geworpen en den inzet verloren la den zak van haar robe voelde ze den Woarpen kunt van het pnpior, da* Dés'wée Candeillc ouder de rozen van liet jwrk voor Ei ar had aobl ei-gelaten. Ze bad dit toen na genoeg werktuigelijk opgeraapt en het weg- ■**opt. nauwelijks zich bewust van wa* zij detxl. Wat ook dc beweegreden der Fran- •che tooneelvpeelsler moge geweest rijnmet bel paspoort te haver beschikking te stellen, Margueiilf was er haar dankbaar voor tin den grond van haar iinrt. Aon de actrice, die gewantrouwd Imd, «mi ze haar levensge luk verschuldigd zijn! Ceen oogenblik wankelde ze in haar besluit. Percy had haar niet ,met zich willen nemen: dit was begrijpelijk. Ze liad er niet aan mo gen denken, noch minder het verwachten. Maar zij, v»i don andoren kant, tkoai in En- gelatul niet blijven op „Bfofceney Manor", terwijl iederen dag, op ieder aiur de doodie- lijke val, door CUauvelin gezel voor De Roo- dc Pimpernel, zich boa-en diens dierbaar hoofd kon sluiten. Ze zou kra-nkziainig wor den, zoo ze achterbleef. Naardien er mu voor Percy geen kans bestemd oan 4c ontsnappen, daar hij overeen was gekomen zijn doods vijand te ontmoeten op een bepaatldc plaats en aangegeven uur, zou ze hem niet in zijn bewegingen belemmeren. Daarenboven ken de ze nu uitvluchten genoeg, verschillende praktijken en vermommingen, om Gbauvc- ïih's waakzaamheid te ontgaan.... tenzij Per cy bare persoonlijke hulp mocht noodig heb ben, cn dan zou ze op het appèl zijn. Neen! zij kou hein niet in den weg 6taan. Ze had een paspoort in haar zak, aMes was in orde, niemand kon liióir moeilijkheden in den weg leggen, ze kon komen on ga am naar verkiezing. Er waren vele hardloopen- >de paarden in de stallen, vele vertrouwde dienaren om snel en stilzwijgend haar be velen uit lc voeren. De huishouding van „Blakeney Manor" was gewoon geraakt aan plotseling reizen van den baron, aan diens afwezigheid van verscheidene dagen, ml niemand anders oin hem te bedienen dan Benyon, zijn vertrouwden adjudant. *iet personeel onthield zich van opfeikingen. Bah! zoo ®e ook een keer hun tongen roer den over het eensklaps opgekomen plan der barones om naar Dover tc vertrekken, al waren er een tiental dagen inee gemoeid, welnu, wat zou dat, het kon haar niet sche len 1 Hel kasteel langs gaande, bereikte ze dc stallen. Een paar (knechts waren nog Ibezig. Dezen gaf zij orders een rijtuig me* vierspan gereed1 te houden, en ging alsloen naar het buis terug De gang doorkomende, passeerde ze de logeerkamer van Juliette de Marny. Een oogenblik aarzelde ze, doch weldra klopte fee aan de deur. Juliette had zich nog niet ter ruste bege ven, zelf deed ze open. Blijkbaar had ze niet kunnen slapen, heur haar hing los over de schouders, en een uitdrukking van groo- ten angst lag op Itaar jeudig gezicht .Juliette,zei Marguerite haastig fluiste rend, op het oogenblik dat ze de deur ach ter zich sloot. ,,Ik ga naar Frankrijk, om met dien vijand te duelleercn. Dat tweege vecht is niet anders dan een valstrik, men wil Percy vangen cn ter dood brengen. Ik heb tijdens mijn afwezigheid uw hulp noo dig, hier in huis." „Ik zou mijn leven voor u geven, Lady Blakeney," zei Juliette eenvoudig, „be hoort dit hem niet, nu hij het mijne gered heeft?" „Het is alleen maar wat tegenwoordig heid van geest, wat koelbloedigheid en ge duld, dat ik van u verlang, lieve," zei Mar guerite. „Gij natuurlijk weet wie uw red der was, daarom zult ge mijne vrees begrij pen. Tot gisterenavond twijfelde ik uog aan hetgeen ühauvelin al of niet kon weten, doch thans is alle onzekerheid voorbij. Hij en het Fransche Schrikbewind zijn in erva ring gekomen dat De Roode Pimpernel en Percy Blakeney een en dezelfde persoon is. Het geheole tooneel van den vooravond was afgesproken werk: gij en ik, alle aanwezi gen en die demoiselle Candeille, allen wa ren .wij poppen, die naar de pijpen van dien geïncarmcrden duivel moesten dansen. Ook liet duel was van tc voren beraamd!... Zoo gij haar niet had uitgetart, zou toch een twist tusschen baar cn mij of met een mij ner gasten zijn uitgelokt, op een of andere manier... Ik wilde u dil zeggen, opdat ge u uict zoudt kwellen niet de gedachte dat gij in een of ander opzicht u het gebeurde hebt te wijten... Dit is niet het geval.... Chauve- lin had alles zoo beschiktGij waart slechts het werktuig.... evenals ik.... Ge moet dit begrijpen en ook gclooven... Per cy zou ongaarne zien dat ge u er een ver wijt van maaktDc uitdaging moest vol gen, neen, Cbauvelin iiad cr voor gezorgd dtat ze konion zou, tot iederen prijsem zoo gij in gebreke waart gebleven hem tot werk tuig te dienen, hij zou cr dra iets anders op hebben geweten! Gelooft ge dit nu?" „Ik geloof dat u een engel zijt van goed heid, Lady Blakeney," antwoordde Juliette, met moeite haar tranen bedwingend, „en dc veilige vrouw ter wereld, waardig om de echtgenoote te zijn van zulk een man. „Maar," drong Marguerite krachtig aan, toen het jonge meisje haar koude hand vat te, deze zachtjes streelde cn met dankbare kussen bedekte, „maar zoo... zoo er iets gebeurt.... later. moet ge stellig gcloovew er geeii part of deel aan te hebbeu... dat ge geheel onschuldig eraan zijt.. een blool werktuig waart meer mat!..." „God zegenc u voor deze gevoelensl" „Gij zult het gelooven?" „Ik zal helt" „En nu, wat aangaat mijn Verzoek," her vatte Lady Blakeney op kalmer, meer zakc- tijken toon. „Gij moet mij hier in mijn af wezigheid vervangen, zoo bij gelegenheid en zoo natuurlijk mogelijk leks* cn uitlog geven dat ik vertrokken ben, om mijn ccht- genoo-t voor «enige dogen op zijn jacht. „De Dey dream" te vergeaó&en. Luicfcc, mijn ka menier, r> een vertrouwde en weet een ge heim te bew»r«»; zij zal voor en hot perso neel de tussahenpenpoon zijn, om een aanne melijk verhaaltje samen te flansen. Aan ioder, die een bezoek brengt, of met wien ge ocuk van onzen kring moogt in aanraking komen, zult ge hetzelfde verhaal opdlsschcn cu zoo ge bij iemand iets bespeurt van ongc- Jotovigheéd, aht ge hoort flutocren dat cr een geheim achter steekt welnu, laai dc praatzieke wereld haar gang gaan ik be kreun er me vabtrekt niPt om. Ze zuitent spoedig genoeg ervan hebban mijn doen en laten uit vorsohen, en na mijn goeden naam tetwa* bczwiaJtkt lie bebben, mij met rus*: kilen. Maar Sar Aatderw Fouihoes," voegde Marguerite er ernstdg aan toe, ,jno<^gt ge de volle waarheid zeggen aan gaande mijn persoon. HQ begrijpt dat udks en maakt er gebruik van, zaooats hij het za kelijk oordeelt" „Ik jtal aWes doen, Laidy Bteiketiey, zoo- ate u bet vetrtlangt, on ben cr trotsoh op1 u vatn dienst lc mogen rijn. Wanneer denkt u te (Vertrekken? „Terstond. Vaarwel, Juliette." Zij lxH\g ri<h naar het jonge meisje, zoen de haar iim-ig op he* voorhoofd» naar Fran sche manier, en zweefde akfloeu even spoe- dliig het vertrék ui* als zij er was ingekomen. Juliette, nutuur!ijk, traohtte niet haar op te houden, nu hare gastvrouwe iedere minuut 'als gewonnen moest rekenen. Wordt vtrvolffd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1