9'. 44. Tweede Blad. 10de Jaargang. Zaterdag 12 Augustus 1911. BINNENLAND. FEUILLETON. Os Onvindbare Pimpernel. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Tot S maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per poat- l.SO. Afzonderlijke nummers- 0.03. Deze Courant rerschijnt dagelijks, behalve op Zon* en Feest* dagen. Advertentiinmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgever»: VALKHOPP 8> C°. Utrechtschestraat 1. Intersomm. Telephoonnummer M. PRIJS DER ADVERTENTIfiN: Van 1—6 regels f A Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 80 cent* by vooruit be taling. Groote lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tok het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Xeae circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aan vraag toegezonden. Do moeit ij kli ©den van het a m b t W. P. G. Ileflsdingen antwoordt in Het Volk aan zijn partijgenoot W. C. Snel o.a. het volgende op diens aanmerkingen over Ikisdtngcn's bezoek aan de Haagsohe taptoe: Het door u gesignaleerde feit is juist voor gesteld, ik ben op eongeresorveerde tribune geweest, "bij gelegenheid van de taptoe op het Tournooivekl gehouden, bij liet bezoek van President Fallières. Edhtcr niet. zooats u schrijft, om in mijn kwaliteit van afgevaar digde als 't ware namens de arbekiers de hukliging van de verlegcnwooirdigers der burgerlijke maatschappij en de voor die huldiging noodige gelden te sanctioneer en. De zaak is een beetje eenvoudiger. Ik wou eens een militaire hiptoe hooren, ik hou nog al van muziek, en daar ik een kaart had, mij door het ministerie van Oorlog toegezonden, heb ik daarvan gebruik gemaakt. En waar ia om gegaan ben is me niet slecht bevallen. Dc Marseillaise, ja zelfs het Wil helmus. door 16 muziekkorpsen gespeeld, vond ik heel mooi, maar vooral de taptoe van «Ie marine. Misschien is dat voor u een bewijs van mijn verwatering, ik kan het niet helpen, goede muziek hoor ik graag, al was het "t Ave Maria, van Gounod meen ik. Als liet van een ander is vimd ik het toch mooi. Als 'k dien avond iets «gehwldig heb, dan is hot de goede muziek die ik gchoo-rd heb, anders niets. Trouwens, dat heb ik niet als eenigst partijgenoot gedaan Er zijn lieci wat be wuste arbeiders naar de taptoe gegaan, zij het dan achter het touw, om de minziek te hooren. Op het vorkiezingsbureau waren dien avond, als ik goed ingelicht ben, 2 parlijgenooten. De Ned. Vereen, van Spoor- en Tramwegpersoneel, die dien avond een protesAvengaderiug tzou houden, verschoof die, om de taptoe, tot Vrijdags. Velen der on zen zijn er .heen geweest, ihet verschil met mij was alleen dal op een gereserveerde tribune zat en zij niet. Mag ik nu eens vragen waar het kwaad eigenlijk in zit: in het gaan naar de taptoe of in het plaats nemen o,p een geri-sern-erd* tribune? Zoo het in het eerste zit. dan dient de partij aan ate'n leden tc verbieden te gaan luisteren naar .militaire taptoe's, ook al worden diie met gehouden voor het een of ander hoog bezoek. Met een beetje goeden wfl is dat immers gemakkelijk te qua.1 Ticee ren als een huldiging van hel militarisme. Zoo hel 'm zit in het plaats nemen op een gereserveerde tribune, dan moet de partij verbieden aan alle parlijgenooten om bijv. op de gereserveerde tribune in do Tweede Kamer .plaats te nemen, als de Koningin de zitting opent. Sommige partijgenooten zijn er wat gek op om bij die gelegenheid een kaamt voor do gereserveerde tribune te hebben. Als goed partijgenoot zal ik me ook schik ken als de partij verbied aan parlijgenooten om naar het vuurwerk in de Maliebaan te gaan op 2 Augustus, ter core van de Ko ningin-moeder. Ook dat kan beschouwd wor den als een huudiging van enz. enz. MDts bet verbod dan maar voor allen zal gelden. Voor me zelf ben ik niet zoo benauwd zoo'n laptoe bij te .wonen, al (houd ik heele- maal niet van de koude drukte, die er bij te pas komt. Al 'Mazen 16 muziekkorpsen ook nog zoo mooi het Wilhelmus, het socialisme zit er hij mij niet zoo dun op, dat ze het er afblazen zullen. Mad ik willen doen wat Snel mij toedicht, dan was ik 's middags naar de officieel© ontvaugst op het Kurbaus gegaan, waar do President en de Koningin namens en dooi den gemeenteraad werden ontvangen. Enfin, „hctgeval" as nu aan de partij be kend. Als dc partij er echter over gaat oor- deden, -beloof ik bij voorbaat nog meer ge vallen ter sprake te zullen brengen. Bijv. de vraag: of het geoorloofd is voor een «oci'aal-democra-at om mee te helpen aan het geven van een cadeau aan een afge treden burgemeester. Of het geoorloofd is voor een sociaal-democraat om deel te ne men aan diners gegeven ter eere van een wethouder of aangeboden door een afgetre den burgemeester, enzoovoort. De vraag is toch «©recht igd of men daar bij ook geen hulde brengt aan d"e vertegen woordigers der kapitalistische maatschappij, als men dat ook ziet in hel .bijiwonen van een taptoe op een tribune, niet uitsluitend voor gemeenteraadsleden, maar voor verschillen de personen. Wil men in dit wespennest .ingrijpen, men doe het dan met stevige hand, cn andei's dan zou ik aanraden: iaat ieder liever een beo je vrij, die de een of andere vertegen woordigende functie heeft. Het kan mij per soonlijk absoluut niiots schelen, wat de partij in deze wit doen, maar ik geloof toóh. dat het laatste de voorkeur verdient. Zoolang men geen verband kan loggen tusschen ge vallen als door Snel genoemd en het verza ken van zijn plicht als afgevaardigde der arbeidersklasse tegenover de arbeiders, de partij en haar beginsel, dan zou ik zeggen: besteed je Gja maar beter, dan rn-et te .letten op do gangn uwer vertegenwoordigers. Slot LoeYCstein. De Zutph. Ct. heninnerl er aan, dat de heer H. M. Werner reeds 26 jaar geleden, in ,,die Huisvriend" van 1835, aan het eind eener zeer uitvoerige historische studie over Loevestein eenzelfde denkbeeld opperde als de heer Verlee. De heer Werner wensehte Loevestein in een soort panopticum te restaureeren en in te richten als het er tijdeus het Twaalfjarig Bestand moet hebben uitgezien, met wassen boelden er in, voorstellende de beroemde mannen, die toenmaals daar in de staatsge vangenis zuchtten, als: Hugo de Groot, Maria van Reigersberg!», Hogertocets, Pop- pius, N'iëllius, enz. Vooral de treurige gevolgen van de toen malige inwendige verdeeldheid en den on- derhingen godsdiensthaat, en de wijze lessen, daaruit te trekken, zouden ons zoodoende tot ie erin g voor de toekomst voortdurend in levendige herinnering worden gebracht en ons zooals de schrijver eindigt het..Con cordia res pa-rvae crescunt" ieder oogenblik met den meesten nadruk in de ooren doen klinken. Een vreemde ziekte. Ten plat- lenlande in Drente komt 'tegenwoordig een eigenaardige ziekte onder de menschen voor. Verschijnselen van deze ziekte zijn een zwar te tong en groote lusteloosheid. Ze heeft reeds eenige offers geëischt Tel. *- T r o p i s c h e h i 11 e. In deze dagen van meer dan tropische hitte ziet men in de residentie verscheidene Indiache verlot en andere gasten in het witte Atjeh-jasje en dito pantalon gekleed gaan, zooals zij ge woon zijn die luchtige katoenen kleeding in de tropen te dragen, waarbij dan de onmis bare stroozonnehoed niet ontbreekt. Met het oog op de hitte is aan de amb tenaren, werkzaam bij het hoofdbestuur der posterijen en telegrafie vrijheid gegeven óf 's morgens 8 uur met hun werk te beginnen en daarmede ten 1 uur 's namiddags te ein digen, óf in de namiddaguren tot 4$ uur ten bureele te zijn. De meesten hebben den eerstgenoemden werktijd gekozen. Hel regiment grenadiers en jagers rukten ghrtcr compaghics-gemijze uil voor het hou den van veld oefeningen in de omgeving van U :-:i Haag. Vertrokken legen half acht, keerden de militairen om half elf weer in de kazerne terug. Voor zoover bleek had de troep door de hitte niet geleden, hoewel de mflhciens met den ransel waren uitgerukt. School- cn Kerknieuw». Notarieel Staatsexamen 5 tot 11 Augustus. Geslaagd, eerste gedeelteR. Jollema, Amsterdam C J. ten Cate. StratumC. 3. van den Berkhof, Utrecht H. J. Ploos van Arastel, Amsterdam H. Oosterink, BussumP. Tj. van Griethuizen, Bergcn- op-ZoomF. Th. C. Sligirette, Haarlemtweede gedeelteJ. J. Mulder, Werkendam. Examens hoofdakte. 's-Gravenhage. Geëxami neerd 15 cand. Geslaagddc dames M. C. Dingel stad, IJmuiden, M. E. d'Engctbronncr, C. J. Klop pen, 's Gravemhage, A\ G. Post Uitcrmer, Delft, S. F L. van der Putten, Hof van Delft; F. A. van der Tas, Delft. Leeuwarden. Geëxamineerd 11 mannelijke candi dates Geslaagddc heeren J. F. C. Baesjou te Enk huizen. B. II. Bredman te Beerta, G. J. Durijille te Groningen, J. II. Piers te Winschoten, P. van Tuinen te Sexbierum en G. Staal te Oostwold (OW). Arnhem. Geslaagdde heeren T. A. Kerst, Ame rongen; A. L. L. Kneepkens, Weert en C. Jansen, Oosterteek. Breda. Geëxamineerd13 candidaten. GeslaagJ^ de dames A. C. A. van Aernsbergen. Koningstosob (Echt)P. van Dommelen, YeghelW. A. J. Fei ten, Dongen; J. A. Frenken, Susteren A. G. Jon- gepier. Middelburg; jt. M. A. van der Pas, Veghel en A. C. M. Vermeulen, Echt Voormiddagexamen Engciscli, Middelbaar On derwijs, akte A, te 's-Gravenhage, op 11 Aug. Ge slaagd de dames H. C. Fellinga, 's-Gravenhage; C. S. W. Kroes, Groningen. De kerkgenootschappen in Ne derland. Het pas verschenen derde deel van de uitkomsten der volkstelling van 31 December 1909 bevat onder meer de gegevens betreffende het aan tal aangeslotenen bij de verschillende kerkgenoot schappen. Een vergelijking met de cijfers van vroe gere volkstollingen geeft een belangrijken kijk op de ontwikkeling der kerkgenootschappen in den laatsten tijd. Wij willen eerst de absolute cijfers geven van 1909, en daarnaast die van 1879, de eerste volks telling waarbij de tot geen kerkgenootschap behoo renden afzonderlijk zijn opgegeven 1879 1909 Ned. Herv. 2,186.869 2,588.261 Waalsch 9,730 9,660 Remonstrant 9,678 27,450 Ohr.-Gereformeerd 139,903 55,720 Doopsgezind 50,705 64,245 Evang. Luthersch 61,825 81,833 Hersteld 9,990 15,867 Gereform. Kerken 191,451 Roorasch-katho-liek 1,430,137 2,063,021 Oud-Roomsch 6,251 10,082 Nederl.-Israél. 78.075 99,785 Portug. 3,618 6,624 Andere kerkgenootschappen 4,659 63,216 Tot geen kerkgen. behoorend 12/253 290,960 Totaal 4,012,603 5,868,175 (De personen, van wie onbekend is tot weïk kerk genootschap zij behooren, zijn vermeld onder „an- Oere kerkgenootschappen"). Uit deze cijfers blijkt dat alleen de Waabche gemeente en die der Christelijk-Gercformeerden absoluut achteruit zijn gegaan. Alle andere kerk genootschappen gingen vooruit, ook het aantal van hen, die tot géén kerkgenootschap behooren. (Men weet dat de Ghriste'.ijk-Gereformeerde Kerk de «•enige gereformeerde kerk is, die niet toetrad tot de Vereeniging van Gereformeerde Kerken van 1892). Daar intusschen ook de bevolking steeg van ruim 4 millioen in 1879 tot bijna 6 railliocn in 1909, laten eerst de verhoudingscijfers nadere conclusies omtrent den bloei der kerkgenootschappen toe. Per 10,000 inwoners waren In 1879: In 1909 Ned. Herv. 5450 4418 Waalsch 24 16 Remonstrant 21 47 Chr .-Gereformeerd 349 95 Doopsgezind 126 110 Evang. Luthersch 154 140 Herst. Luthersch 25 27 Geref. kerken 830 Boonisch-K;fttooli«*k 3686 3504 Oud-Roomsch 16 17 Ned.-Israël. 195 170 Port.-Israël. 9 13 Andere kerkgenootschappen 12 108 Tot geen kerkgen. beh. 30 496 Van den Hak op den Tak. Wij hebben het er al meer over gehad, hoezeer het woordje ,.leurk" door veten misbruikt wordt; dit geschiedt niet alleen door bakvisdijcs, wier woordenboek nog niet zoo rijk is, maar ook an- deren verraden vaak door misbruik van dit adjec tief de leegheid van hun ziel. De ,,N. R. Ct." ver haalt van een jeugdigen bewonderaar van den zons ondergang, zooals die was te zien van af het Kur- hausterras het dichtst bij 'het trapje naar dc Pier, het ecnig plekje van het Kurbaus, waar men zich even kan voorstellen «Heen te zijn. Daar stond in stomme bewondering voor den prachtigen zonson dergang een heel jonge man in heel erg wit flanel met zeer hoog omgeslagen broekspijpen, boven bi zonder hard gele schoenen en dc wolkjes van een buitengemeen fijne sigaret kwamen merkwaardig langzaam en zwak van tusschen de opmeikelijk traag zich openende lippen. Hij staarde in de zee en een allerpoppigst jong dametje stond naast hem en keek ook, eveneens in zwijgende extase, naar het scheen, naar den gezichtseinder. Maar eindelijk moest toch die bewondering zich uiten. Toen daar een brcedc straal van het zuiverst, schitterend zil ver uit de mengeling van vuur en kleuren neerschoot en zich snel een weg baande over het watervlak dwars door een zestal kleurgebieden heen zijn scherp omlijnd stuk zilver leggend, toen danste de heel fijne sigaret even o pen neer en de heel trage lippen ontstoken zich,,Tóch leuk" I Niet waar, die jonge man was in stemming, want die Uiting: toch leuk! was uit zijn mond waar schijnlijk de betuiging van hoogste tevredenheid, welke voor een ailedaagsch ding «Is de zon tc be reiken valt Want de zon is toch bij lange na geen voetbal en geen paard, zeHs geen meisje, en wonder moet dus haar werking zijn en albeheerschend haar macht, dat zij in deze luxueuse, sportieve hersens een aandoening van schoonheid weet te wekken. De schrijver in de „N. ft. Ct." zegt dan ook terecht Zon, ik wensch u geluk met zoo groote zegepraalt" Of dat jong paartje op het Kurhausterras het zelfde is, als het Engelsche, dat op zulk een eigen aardige wijze trouwt, weet ik niet, maar onmogelijk is het niet Laat ik maar vertellen wat zij dediB, en oordeel dan of het niet bizonder .,lcuk" was. Getroffen door de tegenwoordige duurte van het leven schijnt men zich in Engeland tegenwoordig bezig te houden met de vraag, wat nu eigenlijk de goedkoopste manier is om te trouwen. Over 't al gemeen gaan de huwelijken in Groot-Brittannié ge paard met schitterende feesten, die de vader der bruid bedenkelijk doen kijken en hem aan zijn vrouw doen mcdedeelen, dat van een séjour in Biarrita mets komen k«n en dat ze hun landhuis voor de zomermaanden zullen verhuren. Geeft men geen feesten en trouwt men in alle stilte, dan loopt men de huweiijk»-cadea«x mis, en dit is iets, waartegen het jonge paar opkomt- Daarom wordt door prac- tische menschen de raad van een bekend Engelsch schrijfster, die vindt, dat men om kosten te sparen, maar weg moest toopen en in ecu onbekend dorpje trouwen meestal niet opgevolgd. Een jong Engelsch paartje, waarop wij hierboven doekten, vond nu een beteren uitweg. Zij Heten hun huwelijk en de daarbij behoorende feestelijkheden plechtig aankon digen, namen vriendelijk glimlachend de cadcaux in ontvangst en trouwden in alle stilte één dag eerder. De moeder der bruid, die in het geheim was, moest den storm van verontwaardiging, dien het gedrag van haar kinderen wekte, bezweren en wensebte zich daarna ge-luk, dat zij niet meer doch- I ters had. Twee maal kan men zulk een truc toch niet uithalen. Tóch leuk, hè? Twee wereldwijze en in zaken ervaren Engelsche papa's handelden anders. Zij waren er op bedacht door -bet voorkomen van onnoodige uitgaven de er fenis hunner kinderen te vergrooten, cn zij beslo ten daarom tot een list, toen zij bcmcriUcn, dat hun kinderen met elkaar wilden trouwen. Zonder opgave van redenen verklaarden zij zich kortweg tegen dit engagement «mi verboden hun zoon en dochter om iets moer met elkaar te doen te heb ben. Wonder boven wonder sChdktc het jonge paartje zich naar hun wcnschcn en hoopte, dat dc strenge papa's tot ander inzicht zonden komen, als zij over tuigd waren van de duurzaamheid hunner liefde. Dit beviel den beiden vaders maar slecht en zij «amen daarom hun toevlucht tot middeleeuwschc maatregelendoditerUcf werd opgesloten en een andere huwelijicscandidant zou worden opgezocht. Dit was tc veel voor dc twee geliefden cn dc jon geling besloot het meisje te schaken. Aldus ge schudde. Doch nauwelijks waren zij getrouwd, of zij kregen berouw over hun ondoordachte handel wijze en schreven hartroerende brieven naar huis, waarin zij om vergiffenis smeekten. En dc beids vaders zaten bij eikaar, wreven zich de handen cn feliciteerden elk»ar met den goeden uitslag. Hoe lij zich langzamerhand lieten vermurwen, cn hoe hun echtgenooten het verhaa) van hun list opnamen, meldt echter de historie niet. Tóch leuk, niet waar? Die pupa's waren echt praktische zukcnmcnscben. Ook de Chinecache ouders in Ncd.-Indtë houden hun dochters wel niet opgesloten, maar tod» afge sloten van dc buitenwereld, niet echter uit voor gewende vrees voor schaking, zooals bij genoemde Engelsche papa's, maar uit werkelijke vrees. Zoodra dc Cbineescbc jonge dochters zekeren leeftijd heb ben bereikt, worden zij van het leven in dc groote maatschappij afgezonderddie afzondering is een bestaande gewoonte, welke moet wijzen op bescher ming in tijden, toen in China nog het oude roof- recht bestond, waarbij de mannen van den eenen stam cr op uittrokken om vrouwen uit een anderen stam te rooven. De hoofden dier benden cischten voor zioh daarbij gewoonlijk nveer dan één vrouw op. Dergelijke rooftochten bestaan zelfs «hans nog in Afrika, waar. naar men zegt, naamlooze vennoot schappen in betrekking staan met hoofden van stammen, die vrouwen, rooveu. en met hun schepen naar Constantinopel en eiders overbrengen. De vrouwen zijn daar op de markt een handelsartikel, waarvan de uiterlijke bevoordeelden bestemd zijn voor de harems van dc toonaangevende mannen, ter wijl uiterlijk minder gelukkigen worden aangehou den als slaven, bedienden, enz. De Hindoes zijn in sommige streken van Engetscb-lndië voor dergelijke rooftochten zóó bevreesd, dat zij cr de voorkeur aan geven hun dochters bij de geboorte het leven tc benemen. Gelukkig bebbtn de Ghineezen in N'ed.-Indiê van dergelijke rooftochten nooit last gdhad en bestaat en voor de ouders daar tc lande dus geen enkele reden, om hun dochters af te zonderen. Of deze die vrijheids-belemmering „tóch leuk" zul^n vinden? Wie zal het zeggen? Een vreemde gew<rt>nte is het zeker. KEUVELAAR. Naar hM KngtUeh 89 VAK BARONESSE OROZY. Hij begon «net de cel onder handen te ne men, de wrakke matten stoelen bij elkaar te schuiven. Er waren vier van die meubels aanwezig, en hij maakte aanstalten er een soort balcon van te fabrioeeren, door twee naast elkaar te plaatsen en de twee andere er boven op te zetten. ,Ge zult eens zien, mijn kind, ge zult eens zien!" herhaalde hij bij tusschenpoozen, naarmate het bouwwerk vorderde. Gemak kelijk ging he4 niet, want hij was klein van gestalte en zijn handen waren niet -vast door een zenuwachtigheid, die hij moeilijk kon meester worden. Marguerite, ecu weinig naar voren leu nend, met de hand onder haar k»n, was te zeer in de war en te verlegen om den hu mor dozer komieke situatie tc begrijpen. Deze oude man was op een of andere ma nier, om eene tot nu toe verklaarbare reden tot haar bewaker aangesteld. Het was een zeer gewone handeling vanwege de onmen- schelijke schurken, die toen over Frankrijk heersohten, om 'bij al de ellende cn ver schrikkingen der gevangenschap, als het rene vrouw gold ran ««tand of uit de groote wereld, nog den tergenden boon tc voegen van haar in haar onherbergzame cel geen enkel oogeniblik zonder toezicht te laten. Deze hÈBondere vorn» van onteerend© marteling, bepaaldelijk uitgedacht door monsters in inenschengedaante, wier her sens door weergalooze wreedheid waren ge krenkt, werd op dit oogenblik toegepast op Frankrijks onttroonde, diep rampzalige Ko ningin. Marguerite had in het ver-af gele gen Engeland gesidderd, toen ze ervan hoorde, en in haar hart gebeden, 'zooals iedere redn gezinde vrouw, dat de fiere ongelukkige Marie Antoinette weldra door den dood van zulk een marteling verlost mocht worden. Klaarblijkelijk lag een dergelijke behan deling, ook ten aanzien van Lady Blakcney, in de plannen ran hen die haar thans ge vangen hielden. Maar deze oude man scheen zoo zwak en hulpbehoevend, zclfis zijn kicsche zienswijze in het vervaardigen van een afscheiding, ten einde het vunzig vertrek in tweeën te deelen, bewezen genoegzaam da4 hij voor de taak van een waakzaam cipier berekend was Toen de vier stoelen schijnbaar tamelijk vast stonden en weinig gevaar liepen door topevraarte om te vallen, sleepte hij den stroozak erbij en plaatste dien tegen de zit ting Daarna trok <hij dc tafel, waarop het gebarsten waschloestel stond, naar zich toe, schoof ze tegen het geïmproviseerde schot, en nam vervolgens met blijkbaar welgeval len en voldoening het geheele bouwstuk in oogenschouw. ..Ziezoo!" zei hij, mei een verheerlijkt ge zicht van tevredenheid over zijn werk, zich tot Marguerite keerend, ,,ik kan nu mijn ge beden aan de andere zijde der vesting voortzetten. Oh! het is heel veiligver volgde hij, met vreesachtige hand en toch met zekeren trots zijn ingenieursarbedd on derzoekend, ,ge zijt nu geheel vrij in uw bewegingen Tracht te vergeten dat de abbé in dit vertrek aanwezig is.... hij telt niet meewezenlijk hij telt niet mee..., al vele maanden lang heeft hij niets te be- teekenen, nu de Heilige Josephskerk is ge sloten en hij geen II. Mis meer mag lezen." Hij was bepaald aan het murmelen ge raakt, om zijn zenuwachtige verlegenheid te verbergen; hij ging achter zijn eigen fraai gebouwd bolwerk schuil, haalde een getij- boek uit zijn zak, en een smullen rand ran een der stoelen gevonden hebbende, om er op te kunnen zitten, zonder gevaar te loo- pen den gunschen toestel op zijn hoofd te krijgen, geraakte 'hij weldra verdiept in eijn gebeden. Marguerite sloeg hem nog een poos langer gade: blijkbaar trachtte hij haar vertrouwd te maken met de gedachte dat hij haar te genwoordigheid totaal had vergeteu; zijn doorzichtige kleine handgrepen amuseer den baar, hoewel ze ermee in verlegenheid geraakte. Hij deed zoo kornis met zijn bedrijvig eb toch zonderjiug gedoe, hij was daarbij toch «oo minzaam en goedhartig, dat zc geheel er door werd genist gesteld en lui ar kalmte herkreeg. Zij trachtte wat verder overeind te ko men, en bemerkte dat het liaar verbazend gemakkelijk afging. Haar ledematen deden nog wel pijn, het hoofd was nog niet goed op streek, maar in liet algemeen gevoetde zij zich niet ziek. Zij zat overeind op den stroozak, zette haar voeten op den vloer en wandelde naar de geïmproviseerde kleed kamer, waar ze haar gezicht en handen een waterkuur deed ondergaan. De rust was haar te stade gekomen; zij voelde zich in staat haar gedachten te rangschikken, zon der veel pijn zich te bewogen, lichamelijk en moreel zictti voor te bereiden op dc ge wichtige gebeurtenissen die zij wist dat op bil waren. Onderwijl zij -bezig was met haar toilet, namen haar gedachten dat ééne, alles in zich opnemeude Ihuna in beslag: Percy was te Boulogne; ihij wist dat zij in de gevange nis smachtte; zonder twijfel zou hij tot haar dioordrlngen; werkelijk kon hij nu reeds ieder oogenbhk met haar van gedachten wis selen en (had bij buiten twijfel wei een plan lot ontvluchtAn-g voor haar beraamd, sto-ut- motdiger en vindingrijker dan ieder ander, tot dusver door bem uitgedacht. Daarom moest Z(j ziich gereed houden en voorbereid zijn op iedere mogelijke gebeurteniszij diende zkh kordaat te toonen en vol ener gie, in ge enen deele moedeloos, wamt izoo hij hier ware, zou hij haar dan niet berispen wegens haar kleinmoedigheid en onvolle dig vertrouwen op zijn moed, beliedd en trouw? Onderwijl had zij baar kapsel opgemaakt cn haar kleeding verzorgd, en betrapte zij zich op het neuriën eener bekende wijs. Hoe ievendiig was niet hare hoopl? NEGENTIENDE HOOFDSTUK., He (kracht der zwakken. „M'sieur 4' abbé!...." «zei Marguerite ern stig. „Ja, mijn kind." «De oude man keek op van zijn getijden boek en zog <le groote ooigen van Marguerite kalm en vertrouwelijk op bem gevestigd. Zij was, zoo (good en kwaad het ging, geneed met haar itoolet, had haar stroozak wat ge schud cu gereinigd, en zat nu op den rand met haar handen .tusschen de (knieën ge vouwen. Er wus acts, dat baar nog raadsel achtig toescheenongeduldig cn impulsief van natuur als zij was, had ze (don priester •gadegeslagen, onderwijl hij gedurende de laatste vijf minuien zijn Latijn&che gebeden aflas, en nu kon zij haar vragen niet langer bedwingen. „U hebt daar zoo straks gezegd dal men u als toewaker over mij heeft aangesteld....." ,,Dat is zoo, m(jn kind, dat i« zoo..." ant woordde de abbé met een zucht, terwijl hij kalm zijn boek dicht sloeg e<n 'het weer in dien zak zijner schamele soutane liet glijden. „Ja! ize zijn zeer glad die Terroristen, on wij moeten er aan denken dat ze de macht i'n banden hebben. Geen twijfel"" liet de oude man mei zijn bedeesde wijsbegeerte erop volgen, „of de Goede God heeft hen met dfie macht bedectd, ze zouden die an ders ndet hebben. De Apostel Paulus, meen iik, zei: alle maolvi komt van God en die haar weerstand biedt, verzet zich tegen God. Is dat zoo niet?" „Met „ze" bedoelt u toch de Terroristen en Anarchisten van Frankrijk, M'sieur l'ab- bé.... Het Comité der Openbare Veiligheid, dat plundert en moordt, dat vrouwen bclee- digt c-n den godsdienst verguistIs dat ook zoo niet?"' „Helaas! ja, mijn kj'Jnd!" zuo'lïtte hij. „En j,zij" zijn het, <ue u als wachter heb ben aangesteld over mij?... Ik moei u zeg- gen dat ik cr niets van begrijp..." Wordt ver volfd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1